( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۳ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۲۳ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
فرسنده : محترمه ادیبه صادقیار شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی
مرهم
همه دانند تو نگار منی
تا بکی دور از کنار منی
بنشین لحظهٔ به پهلویم
که تو زیبای راز دار منی
هر کجا باشم ای پری پیکر
صبر من طاقت و قرار منی
تو به آن روی دلکش وزیبا
مرهم قلب داغدار منی .
صابر هروی
نهم قوس ۱۳۶۱
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۳ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۲۳ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
خاک وطن
دوستان ترک شما گر بکنم در غـــربت
کفـنـم کرده بخــاک سیهـــم بسپــــارید
تا که روحم زشمیـم وطنــم شـــاد شود
قدری خاک وطنم زیر سـرم بگــــذارید
بهرآمـرزش این بنــدهء هجــــران دیده
ســورهء حمـد ودعائــی نثـــــارم دارید
بنویسیــد به لــوح سـرقبــــرم از مــــن
مُردم باعشق وطن،دردل خــاکــم دارید
چه شودگـرعزیـزان ،زرهء لطف و کـرم
نــازبــوئی وطنــم بـرسرقـبــرم کــارید
هــرزما نی اگرآئیـــد، بسـرتربـت مـــن
لاله ازیــاد شهـیــــدان به مــزارم آرید
گــذرتان شـود گــربســوی میهـن مــان
داغهـــای دل من قصـه به مـــامم دارید
مــادرم راب گوئیــــد ز من ازروی نـیـــاز
پسـرت هـجـــرتوبس دیده،دعـایم دارید
درشب جمعـه اگـرسورهء یاسین خوانید
“حیــدری“را طلــب عفـو،ز غفّارم دارید
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری
۱۵ مارچ ۲۰۱۱
سیدنی – استرالیا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهار شنبه ۳ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۲۳ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
چراغ انجمن
در رسیدن تا کجا های جهان باید دوید
تا زلالی آب وصلت ، از لبِ ساغر چشید
همّت والا ندارد ملّت مشرق زمین
زین سبب باید که جامِ زهر بالا سرکشید
چون شفق صد داغ در دل دارم امّا چه سود
فرصت شبنم همین است با گُلِ رویش پرید
آرزوی چرخ سایی گر دلت می پرورد
دررکوع و سجده ها از صدق دل باید خمید
لاف میزد هرکه را دیدم ز عشق و عاشقی
کیست آن مردی که سختی های جان کندن بدید
میروم کنج ریاضت های خو د دیگر نشد
گردش خون در رگِ ماه و قمر باید دمید
قطره می خواهی بسوزی چون چراغ انجمن
چشم پرخون ،آه برلب،اشک وغم باید خرید
محمد ادریس بقایی (قطره)
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : سه شنبه ۲ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۲۲ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
صنع صانع
نگاۀ چشم او چون خنجری بود
ادایش بهرِ دل در دلبری بود
فروغ روی او در معرضِ عشق
مرا در سر نهان با وی سری بود
در آن ایام فهمیدم که باشم
مرا آن شب ورودِ هر دری بود
به نقشِ صنعِ صانع محو گشتم
چنان صورت جهانی محشری بود
دلم سودای عشقش داشت چون او
چو گوهر در سرای گوهری بود
به او دل دادم و جان از تنم بُرد
عجب سوداگر و سود آوری بود
به بزم حوریانِ پاک و معصوم
بسی زیبا ز هر فرخ فری بود
به قبض ملک بی سامان این دل
خدنگ و تیرِ او سر لشکری بود
سید جلال علی یار
ملبورن – آسترالیا
۱۹ اپریل ۲۰۲۵
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : سه شنبه ۲ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۲۲ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
عزم سفر
۹۸ الف
عزم سفری دارم ، تا شهر خدا زینجا
من سرد مزاج هستم ، گرم است هوا اینجا
چندیست که کس از دل ، تسبیح نمیگوید
رسم است خطا کاری ، یا من به خطا اینجا
هر پای در این وادی ، بر سر بخورد محکم
هر جا که سری دیدم ، افتیده به پا اینجا
هر مرد به بر دارد ، پیراهن گل داری
از چهره ء هر زن هم ، کوچیده حیا اینجا
من روی بگردانم ، از هر کی به من بیند
من پشت کنم دیگر ، بر روی قفا اینجا
من خانه ز نو سازم ، برخیز بیا با من
ره دور و منم تنها ، ای ماه بر آ اینجا
دردیست بسی شیرین ، از عشق خدا در دل
کی طالب درمانم ، تلخ است دوا اینجا .
شکیبا شمیم رستمی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : سه شنبه ۲ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۲۲ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
گلایه از گل
افتخارم پیش تو گردد فنا ای گل
دل برای دست تو دارد جفا ای گل
می‌تپد این ماهی سرخ و نفس ، اما
صاحب دل را جزا بی انتها ای گل
دور از چشمان تو ، یا دور از دریا
تشنگی سوزد دلم را بی صدا ای گل
کشوری در فکر صلح است و برون از آن
عاشقی در یاد تو دارد شنا ، ای گل
بسته ای سالار را از دست و پای و چشم
باز می‌گویی بکن پیدا مرا ، ای گل
سالار البرز
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : سه شنبه ۲ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۲۲ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
و تو
بهار من تو بودی
که با دستان پر مهرت
غنچه های عشق را
دانه دانه
در بدنم کاشتی
و در شکوه آغوشت
بهترین ها را
به من روا داشتی
و در باغ نفس هات
محبت را-
چه مقدس،
و چه زیبا
در گیسوانم بافتی
آری بهار من تو بودی
که با نبودنت
بهارم
همیشه زمستان است…….
هما طرزی
نیویورک
۹ مارچ ۲۰۲۵
And you
My spring, you were
who planted the buds of love, seed by seed, in my body with your loving hands,
and in the glory of your embrace,
you allowed me the best,
and in the garden of your soul,
you weaved love –
how sacred,
and how beautiful,
into my hair.
Yes, you were
My spring, you
who, without you,
My spring,
is always winter.
Homa Tarzi,
New York,
March 9, 2025
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : سه شنبه ۲ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۲۲ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
هوای مرده
هوای مرده ی این ملک مرده خوارم کشت
به بی بهاریم آلود و در بهارم کشت
ز مرگ گله چه دارم که زندگانی من
به تیغ هر نفسش ، صد هزار بارم کشت
پلنگ سرکشی بودم که زندگی بنمود
چه آهوانه شکارم و چون شکارم کشت
ز نیش جلوه ی گل های عقربی مردم
مرا ببین که گلم کشت نه که خارم کشت
ز سوختن ز چه ترسم که سردی یاران
هزار داغ زد و داغ و داغدارم کشت
منی که پنجه به طوفان مرگ افگندم
ز چنگ موج رهیدم ولی کنارم کشت
ز مردگان طمع بوی زندگی کردم
هوای مرده ی این ملک مرده خوارم کشت
فاروق قارانی
آخن
بهار ۱۹۹۰
از مجموعه اشعار «در این جا هرچه زندان است»
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : سه شنبه ۲ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۲۲ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
پیری
مرا یادی جوانی دیده پر خون کرد
اگر چه خسته ام گیتی و گردون کرد
ندانستــم جفــایِ زندگــانی را
مرا از عیش طفلی ام که بیرون کرد
شمردم رنج های طول عمرِ خویش
به جانم درد ها را جمع و افزون کرد
جوانی زود رفت از دور و پیشِ من
ولی از اشک من صد رود جیحون کرد
کنون‌پیری‌رسید ای‌وای« سیمین» جان
تمامِ هستی ات را دود قلیون کرد
سیمین بارکزی
۱۵ نوامبر ۲۰۲۰
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : سه شنبه ۲ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۲۲ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
باد صبا
برو باد صبا عزم سفر کن
که یارم را ز حال من خبر کن
بگو ای شاخِ شمشاد و صنوبر
به روی زرد زار من نظر کن
به عشقش من چنان شوریده حالم
به مهرش این دلم را تازه تر کن
طلوع صبح پاک از او بجویم
ز باغش سینه را رنگ دگر کن
ز او روشن شود شب های تارم
ز رویش شام تارم را سحر کن
بگیرم جرعه‌ی از جام وصلش
ز بویش کام دل را پر شکر کن
چرا عالیه میرنجی ز هجرش
محبت را به قلب‌اش پرشرر کن
عالیه میوند
فرانکفورت
۲۱ مارچ ۲۰۲۵
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۱ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۲۱ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
فرستنده : محترمه ادیبه صادقیار سروده از : زنده یاد استاد صابر هروی
نویدِ وصل
حباب کیستم تا کی به غربت خانه بر دوشم
نمیدانم که تا آخر چها می جوشد از جوشم
به عین بیکسی ها از نظر انداختی ما را
فراموشم مکن کز خاطر خود هم فراموشم
دماغ صحبت ما و منی نبود چو مر آتم *
ز هر کس هرچه دیدم ازحیا وحجب خاموشم
سر بی مدعا را نیست دیگر تاب مهجوری
خراب و خسته وافسرده و بیتاب و مدهوشم
دل بد خوی نآرامم شبی مشکل پسند افتاد
بمن پس می‌دهد جز تو ندانم با که بفروشم
بکنج فقر گنج بی نیازی داشتم دارم
بتن گرچه قبای کهنه و فرسوده می پوشم
شب و روزم به سودای تو صبح و شام میگردد
به یأس و انتظار و حیرت و هجران هم آغوشم
بوادی محبت سر خوشم دارد تکاپویی
نمی گردد نوید وصل تو هرگز فراموشم
به آئین گرفتاران نباشد ما و من (صابر )
بهرجا و بهر کس با دل بی کینه می جوشم .
صابر هروی
پروان – افغانستان
عقرب ۱۳۳۶
* مر آتم : گذاشتم ، رها کردم
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۱ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۲۱ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
صبر کن بینم!
کودکى میگشت دور جادّه اى
رو نموده بهر هر ایستاده اى
گاه بر این گاه بر آن می رسید
هر که را میدید بر وى می پرید
در نظر بد جنس و بد جان مى نمود
جمله از خود روى گردان مى نمود
هر که اش مى دید فرضش این که او
یا گدا باشد و یا بى چشم و رو
جملگى بى اعتنا بس بى خیال
فکر کار خویش مى بودند و حال
بعضى ها هم طعن و زخمش میزدند
با قیاس خویش وهمش میزدند
ناگهان کودک شد از آنجا به در
سنگ در دستش، به سر فکر دگر
گویى از غم سینه اش را چاک کرد
سنگ را پرتاب بس بى باک کرد
سنگ آمد بر سر یک شیشه اى
شیشه ى ماشین یک با ریشه اى
مردى بس با ریشه و سرمایه دار
مرکبش ماشینِ نابِ روزگار
سخت مرد افسرد زین کار پسر
رفته سویش تا زند او را به سر
خیره سر گو این چه کارى کرده یى؟
شرّ خود را بر سرم آورده یى
اى تو بى احساس اى آواره جدّ
والدینى هست از بهر تو بد؟
نى مربّى نى کسانى داشتى
کاین چنین آوارگى بر داشتى
وا به تو و واى بر آن مادرت
تربیّت باشد همین خیر سرت؟
بر من و ماشینم این سان تاختى
صبر کن بینم! مرا نشناختى!
کودک اندر جاى خویش ایستاد و گفت
وقت اکنون هست بر گفت و شنفت
لیک آقا جانِ جدّت با من آ
من ترا خواهم نشان دادن چه ها
لیک آقا جانِ جدّت با من آ
با خبر سازم ترا زین ماجرا
مرد تا بر دید چشمان پسر
چشم بس گویا و گریان پسر
در دلش رحمى براى او رسید
راه دنبالِ پسر افتاد و دید
کودک بى چاره بس لرزان بوَد
مى دود هى مى دود هى مى دود
تا رسیدند هر دو بر پس کوچه اى
دید مکثى کرد بر یک جوچه اى
پیش تا رفت دید یک زن بادو چرخ
گشته سر تا پا گِلى نالان و تلخ
آن پسر رو کرد و گفت آقاى من
این نباشد کار بازو هاى من
مادرم افتاده در این تیره جوى
کى توانم تا دهم یارىِ اوى
التفاتى کن نما یارى مرا
اى جوانمردى که غمخوارى مرا
مادرم را نیست پا، من را دو دست
نا توان دستانم از این کار هست
مرد یارى کرد آن طفل پریش
شد خجل از گفته هاى قبل خویش
مادرى را دید بس والا تبار
لیک از جور فلک گردیده زار
گفت مادر کاین پسر باشد مرا
سر پناه و تکیه گاه و دست و پا
عذر تقصیر ار که با ماشین تو
این چنین کردست این افسرده رو
طفلم از بى اعتنایى در به در
فکرِ آن تدبیر را پرورده سر
چاره سنجیده ست گر چه پر زیان
تو بزرگى کن ببخش اى مهربان
مرد از آن ماجرا بى تاب شد
گوییا بیدار بعد از خواب شد
گفت خواهر من خجل از روى تو
خیلى ها بد گفتم این نیکوى تو
پیش از اینکه مى بدانم ماجرا
گفتمش خروار ها پرت و پلا
بى سبب بد ها نثارش کردمى
عذر خواهم زین همه نامردمى
طفلک از بى چارگى این سان نمود
سنگ بر زد شیشه ام داغان نمود
من ز اول کودکت را دیده ام
با وجود دیدنش نا دیده ام
گر همى ایستادم از اول به او
تا ببینم چیست درد آن نیکو
کى چنین ها زار و سرگردان شدى
کى چنین سنگش که در دستان شدى
این تلنگر بس مرا بیدار کرد
تا قضاوت کى شود هر بار کرد
شیشه گر بشکسته از نیسان مرا
این زیانى بوده از یزدان مرا
تا بگوید کاى نشسته بر سریر
از سریر داورى باز آ به زیر
هر خلافى نیست از بد طینتى
باید اول جست بهرش علّتى
شیبا رحیمی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه ۱ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۲۱ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
مزاحمت
نماندند. تا بهاران را ببینم
حریر سبزه زاران را ببینم
نماندند در فضاى پر طراوت
خوش ایند رقص باران را ببینم
نماندند تا لب پیمانه گیرم
صفاى باده خواران را ببینم
نماندند در بساط اشنایی
بشادی روى یاران را ببینم
نماندند با ظفر باشم بمیدان
ظفر مندى سواران را ببینم
نذیر ظفر
تورنتو کانادا ١٣ اپریل٢٠٢۵
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۳۰ حمل ( فروردین ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۱۹ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
پریشانم
پریشانم، دگر چیزی پریشانم نمی‌سازد
دگر نیرنگ دنیا نیز حیرانم نمی‌سازد
پریشانم شبیه کودکی آواره و تنها
که حتّی دلقکانِ شهر خندانم نمی‌سازد
وجودم را تغافل پاره کرده، درد کوبیده
پزشکم پادزهری بهر درمانم نمی‌سازد
کبوتر پر زده است از شاخه‌های کاج‌های پیر
کبوتر لانه روی شاخ دستانم نمی‌سازد
آزردنِ یوسف زلیخا دست کوته کرده از
زلیخا هم دگر محکوم زندانم نمی‌سازد
اگرچه زندگی پر گشته از تنهایی وغربت
دلم تنهاست، غربت نیز نالانم نمی‌سازد
به چشمِ سر تماشا کرده‌ام در خون تپیدن را
که قتلِ عام دل‌ها هم هراسانم نمی‌سازد
میانِ درد و غم غرقم، در اوجِ رنج و اندوهم
پریشانم، دگر چیزی پریشانم نمی‌سازد
نوید الله محرابی صافی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۳۰ حمل ( فروردین ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۱۹ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
فرستنده : محترمه ادیبه صادقیار سروده از : زنده یاد استاد صابر هروی
شهرِ آرزو
ای کهکشان عشق وامید و وفای من
ای آسمان روشن امید های من
دستم بگیر تا که نیفتاده ام زپا
نیم نگه به این دل محنت سرای من
فریاد من زتار نفس آب میخورد
باری حذر ز نالش درد آشنای من
در شهر آرزو که توام شهره ساختی
بستی به رشته های جنون دست و پای من
آسوده ام ز ذوق تماشای زندگی
آینه داده حیرت هستی برای من .
صابر هروی .
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۳۰ حمل ( فروردین ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۱۹ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
هنوز
در گیسوانم
اقیانوسی از عشق جاریست
پرموج و پرصدا
و در غروب های کم دوام
هنوز نام ترا
در واژه دوست داشتن
بیاد دارد
و با مهر در دامن نور
می پاشد…
هما طرزی
نیویورک
۵ فبروری ۲۰۲۵
Still
In my hair
An ocean of love flows
Radiant and noisy
And in the short-lived sunsets
Your name
is still remembered
in the word “love”
And it
splashes with love in the lap of light…
Homa Tarzi
New York,
February 5, 2025
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۳۰ حمل ( فروردین ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۱۹ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
دامِ بلا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۲۹ حمل ( فروردین ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۱۸ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
باغچه
۹۷ الف
یک گلی است که شاداب کند باغچه را
ابر را خواند و پر آب کند باغچه را
یک گلی است که گرمی بده د هر نفسی
شب پر از رونق مهتاب کند باغچه را
یک دلی است که دل را ببرد سوی بهشت
یک غزل سازد و بس ناب کند باغچه را
یک گلی است که لب را به تبسم آرد
بی هوا بی دل و بی تاب کند باغچه را
شکیبا شمیم رستمی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۲۹ حمل ( فروردین ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۱۸ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
شبنمِ اشک
دلِ شوریدهُ من
باغچهّ کوچکِ عشق است
که هنگامِ بهار
شود آکنده زگلهای قشنگ و پربار
گلِ سوری،گلِ مریم،گلُ میخک،گلُ ناز
که به هنگامِ پگاه
همرهُ شبنم اشکم،صمیمانه کنند راز و نیاز
ساقه هایش همه شاداب و
جدا از خس و خار
همگی در طلبِ دستِ نوازشگرُ یار
همه در حسرتِ دیدارِ نگار
دلِ شوریدهُ من
رنگِ گلهای انار.
مریم نوروززاده هروی
هفدهم آپریل ۲۰۲۵ میلادی
از مجموعهُ “پاییز”
هلند
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : .جمعه ۲۹ حمل ( فروردین ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۱۸ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
زمستان
نباشد کله را مغزی مدارا را چه میداند
زبانِ بلبل و مینای زیبا را چه میداند
نداند حکمتِ انسانیت را رهروی ره ها
نوایِ ساز و آهنگِ غزل ها را چه میداند
که نشناسد خودش را آدمی درعرصه ای هستی
صفایِ عشقِ و احساسِ تمنا را چه میداند
یقین هر کی نباشد صاحب درد و دل بینا
ندایِ عاشقِ زخمیِ شیدا را چه میداند
دکانِ رنگ بگشوده به هر سو کاسبِ غفلت
کسی آدم نباشد رنج دل ها را چه میداند
شکاری با همه ترفند و ابزارِ قفس داری
فغانِ سارهِ در بند تنها را چه میداند
نباشد باغبانی غم شریکِ هر سپیداری
سرودِ جنگل سبزِ مصفا را چه میداند
بلی مردم بود معلوم که هر نا کرده کارِ دل
شکستِ قلب یک مظلوم بی پا را چه میداند
حلیم فصلِ زمستان است به میدانِ خنک هستیم
کلاغِ عاشقِ سرما غمِ ما را چه میداند
سید حلیم “حلیم “
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۲۹ حمل ( فروردین ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۱۸ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
آرزو
آرزوی به دل دارم،
زیر ابر های
بارانی
قطره قطره چکد، و
نم نمک
تک سوار از درخت
جاده بود
بشمارم تا به صد از یک
پیی هم تک به تک،
یکی و یکی
باز هم پر شکوه،
می آید
تا رسم من،
به آخر جاده
آخر جاده روز
مرگ من
است!
امان قناویزی
فرانکفورت – آلمان
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۲۹ حمل ( فروردین ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۱۸ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
از مجموعه اشعار
«در این جا هرچه زندان است»
در یک روز زمستانی ناگهان هوا
گرم شد و بادی همسان باد
بهاری وزیدن گرفت
فصل تالان
از چه ای باد بهاران آمدی
بی بهاران در زمستان آمدی
از کدامین گل گشایی چشم تر
بی خبر کین سان شتابان آمدی
سوخت از سرما رگان ریشه ها
تا بسازی درد درمان آمدی؟
گرچه چون بیگانه می گردی ولی
شاد بادت، چونکه مهمان آمدی
خلوت سرما شکستی با دم ات
گرم و پر آوا و رقصان آمدی
پس بمان تنهای بی پروا مرو
روح فردایی که پنهان آمدی
گرچه آوازت نیابد همدمی
بی امید همزبانان آمدی
لیک تکرار بهاران می شوی
گرچه بهر دادن جان آمدی
فصل گل هر سوی باد زندگیست
آفرین در فصل تالان آمدی
فاروق فارانی
زمستان ۱۹۹۲
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۲۹ حمل ( فروردین ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۱۸ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
در اندوه غزّه
اشک،گل می‌ریزد امشب در شبستانِ غزه
جای سبزه می‌دمد خون در گلستانِ غزه
زیر ویرانی و آوار است صدها شاخه گل
مادری با شیون و آهست ، گریانِ غزه
لعن بر دستی که ویران کرد دامانِ زمین
داغ بنشاند از ستم بر قلبِ لرزانِ غزه
جای پروازِ پرستو های مستِ آسمان
تن جدا ، سر از بدن افتاده ، میدانِ غزه
ناله ی استاره گان باشد گواهِ هر شهیدِ
برسکوتِ شب نشینان، بر شبستانِ غزه
کودکی با جسم معصوم و دل بی‌سرپناه
می‌تپد در موجِ خون، اندر بیابان ِ غزه
باغ شب، شد شعله ور از آتش و از انفجار
دشت و صحرا شد قبور نوجوانان ِ غزه
مقتل ِ صد ها هزاران پیکر ِ ناز ِ شهید!
حسرتا! جز مرگ چیزی نیست در شأنِ غزه
شاخه ِ گل، غرقِ خون هم لاله درآغوشِ خاک
مادری د ر حسرتِ آغوشِ ، گریانِ غزه
آسمان در التهاب و شهر در آتش‌فشان
خون نوشته بر در و دیوار ، عنوانِ غزه
بوسه گاه مرگ جاری ، در نفس‌های امید
شیون و درد و عزا داری به اذانِ غزه !
دل اگر داری، بیا در سوگ و ویرانی ببار
جان به لب آمد ز داغِ بی‌گناهانِ غزه
جوی خون جاری ز قتل بی حساب مردمان
آسمان می لرزد از آه ِ یتیمان ِ غزه !
گر ندارم جز دعا، اشکم گواهِ همدلی‌ست
بر شقایق های پرپر ،دشت ِ ویرانِ غزه
ای خدا، تا کی سکوت و آتش و آوار و مرگ؟
کی رسد صبحِ امیدِ صلح بر جانِ غزه؟
تف ! بر آیینی که می دارد روا ظلم و جفا
لعن ! بر خشمِ پلیدی که به دامانِ غزه
زهره (صابرهروی)
۱۲ اپریل ۲۰۲۵
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۷ حمل ( فروردین ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۱۶ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
سرود
رود در رود
آمد از کوه فرود
دشت در دشت
مرغ طوفان برگشت
کوه تا کوه
پر غریو است و شکوه
آسمان گشته سیاه
دل تندر شده راه
شهر در شهر
خاست از آتش قهر
جاده ها غرقه بخون
خانه ها گشته نگون
مرده ها بر مرده
همگی نیم خورده
هرچه بینی زندان
پشت هم زندانبان
شهرها غرق سروش
این سلول است خموش
می شمارم آرام
روزهای اعدام
می تپد دل پنهان
در هوای یاران
کاش طوفان خیزد
در زندان ریزد
تا بگوییم درود
تا بخوانیم سرود
فاروق فارانی
زندان صدارت
اتاق کوته قلفی شماره ده
١٣۶١
از مجموعه اشعار «در این جا هرچه زندان است»
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۷ حمل ( فروردین ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۱۶ اپریل ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
سوختم من خالقا !
سـوختم من خالـقا! ازجـور دوران سوختـم
ازفـراق زادگـاهـم ،مُـلک افـغان سـوخـتـم
زیستـن درکلـبه های کشـورم دائـم عـزیـز
سـالهـا دور از وطـن ،از دردهـجران سوختـم
ماهـرویـان وطـن ،از ظـلـم طالـب درفــرار
مـن بیـاد نـرگـس چـشـم غـزالان سـوخـتـم
تـا بکی ؟افـغـان ستـان، زیـرظـلـم ظالـمــان
ازجـفــای ظـالـمــان و دال خـوران سـوختـم
طـالـبـانِ دورز اسـلام،بـا شـعـارحـفـظ دیــن
مفتضح کردنـداسـلام ،کزدیـن ایشان سوختم
حـرص دنیـا برده است،اسلامیت ازیـاد شان
ازجــنــایــت هــای اولاد،یــزیــدان سـوختـم
عـالـمـان کـشـورم، تـرک مـیـهـن کـرده انــد
مـن بـیـاد فــاضــلانِ کـشــور مــان سـوختـم
شــد خـرابـه کـابـل وقـنـداروغـزنـی وهرات
مـن بـیــاد شـاهـکـارنـغــز*بـامـیـان سـوخـتـم
“حیدری“صبـرخـداکـن،بعـدهرشب صبح رسد
تـا نگـوئی دیگـرش،کـزظـلـم دونـان سـوخـتـم
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری
۶ جون ۲۰۲۲
سیدنی – آسترالیا
*- نغز _خوب،نیکو،لطیف،بدیع،هر چیزعجیب وبدیع که دیدنش خوش آیند باشد،فرهنگ فارسی عمید