۲۴ ساعت

غافل ز نور حکمت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه  ۵  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

غافل ز نور حکمت

در این زمین ویران دل ها چو  سنگ خارا

در این  زمان  بى جان  تن  ها   امیر ما را

در بند جاه  و  مکنت  در قید مال  و  ثروت

غافل ز نور حکمت سرگشته  بى شمارا

خوبان خوش کلامند در بند  بى  سوادان

یا    از   سر   تکلف     یا    اینکه   اختیارا

مستان ز  جام قدرت  در  مسند  ریاست

سرزنده خوش چه دولت اى نوش جان شما را

عصیان ز حد برون شد چون جام مى که لبریز

“ساقى   بشارتى   ده” عصیانگر قضا را

“آسایش دو گیتى”  گویا  فسانه  گشته

اى حافظ خوش الحان ” معذور دار مارا”

آسایشت هم اکنون گویا فقط همین است

با حاکمان  تملق،   با   ظالمان  “مدارا “

هر گونه است ممکن قدرت بگیر و آنگه

با ناتوان  قساوت،  بر  گرده  ها  سوارا

آسایش  دو  گیتى  اینک   خلاف  میلت

با دوستان  مدارا ،  با   دشمنان   مدارا

شیبا رحیمی

را ه  ثـــــوا  ب

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه  ۵  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

را ه  ثـــــوا  ب

دانی که چیست  عـزت ،  در  ملک خویش بـــود ن

بـا د وستــا ن  نشستــن ، ا زخصــم  رو نـمـــود ن

آســا یش  روا نــت ، ا ین  بــا شــد ا ی  بــــرا د ر

د ر قـلــب  آ شــنــا یــا ن ،  را ه صفــا گـشـــود ن

کی بــوستــا ن اغـیــا ر ، ا لـفــت  پذ یـر حا لست

کــــزنــا زُبــوی  میهـــن ، آ نجــا  گــلی  نـد یــد ن

را ه صــلا ح نــبود ،  د ر   سَیــــر   زنــد گــــــا نی

هـــر   آ نـکـه   آ زمـــود ی ،  تکـــرا ر   آ زمـــود ن

بهـــر خــوشی نــا کــس، یــا بــهـر  چا پلـــوسی

ا فـرا د بی خـرد را، بیـش ا زحــد ش   سـتــود ن

را ه ثــــوا ب بــا شــد ، بــا  د وسـتــا ن   مُـــروّت

ا ز اهل کین و  غـیـبـت ، خود  را جــد ا نـمـــود ن

هـرچـند میـتـوا نی، کـن حـیـد ری تـو کــوشــش

بهر   رضا ی   یـزدا ن ، زنـگ  ا ز   د لــی   زدودن

داکتر اسدالله حیدری

۳۱ اکتوبر ۲۰۰۵ 

سیدنی – استرالیا

حیرت و پیام امتنانیه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه  ۵  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

حیرت

۱۰۰ الف

 عجب  از  تبسمی  کو   ندهد  صفای  ما  را

 نه  بیاورید   آبش   نه   از   آن   بقای   ما را

 من و دل دو سنگ وحشی به دو گوشوار هستی

عجب اینکه نیست دستی  که کشد جلای ما را

نه  گلی  عزیز   دارم  که  ز  رنگ  ما   نگوید

 نه  کنم   ز  راه  خاری   نخلیده  پای  ما  را

نه به  فال نیک  گیرم  عککی که  مژده آرد

 نه  سپند  دود   سازم  که برد  بلای  ما را

 سر و پا و دست دادم که دلی به چنگ آمد

 همه  حیرتم که  دلبر  بخرد  کجای  ما را .

شکیبا شمیم رستمی

پیام امتنانیه به مناسبت

نشر صدمین شعر

*********************************

سپاس از واژه‌ها که هم‌ سفرم بودند، از احساس

که خاموش نشد، از قلم که همواره نوشت، و از

دل‌های روشنی که خواندند و همراه شدند.

امروز، با نشر صدمین سروده‌ام بر وب‌سایت 

وزینِ ۲۴ ساعت توسط جناب قیوم بشیر هروی،

لحظه‌ای فراموش ‌نشدنی را تجربه می‌ کنم؛

نه تنها به عنوان شاعری که صد صدا را در صد

شعر به گوش رساند، بل به عنوان عضوی از

یک کاروان فرهنگی که در روشن نگاه‌ داشتن

چراغ زبان و ذوق، هم‌ دل و هم ‌راه بوده است.

  با نهایت امتنان، دست سپاس می‌فشارم به

جناب قیوم بشیر هروی که دریچه‌ای برای آواز

های خاموش گشود، و سکوئی شد برای بال‌

گشودن انگیزه .

 با احترام و مهر

 شکیبا شمیم رستمی

دوشنبه ۲۶ می ۲۰۲۵ 

حسرتِ دیدار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه  ۵  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار .  شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی .

حسرتِ دیدار

تا شدم  از  برت  ای  شوخ  دل  آزار جدا 

شد سرور و طرب از من همه  یکبار جدا 

چه جفا ها بمن از غمت ای دوست نرفت 

محنت  و   درد  جدا  فرقت    بسیار جدا 

نوبت هر که  رسیدست  بمن کرد ستم 

تو جدا   ، چرخ   جدا   ،  طعنهٔ اغیار جدا 

ز که نالم به کی گویم که چه کردی تو بمن 

غم  جدا  کشت   مرا حسرت دیدار جدا 

ساز و برگم همه شب نیز به غربت آنست 

ذلت   هجر   جدا  ،   دیدهٔ    خونبار جدا 

( صابر ) از عشق و جنون وآله و رسوا شده ام 

پیش  دلدار  جدا  ،  بر س ر بازار  جدا . 

صابر هروی

بغلان

۱۳۳۴

حس نفس

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه  ۵  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

حس نفس

چه میشود که به چشمان تو نگاه شوم

به  بوسهٔ   لب  تو   غرق  در  گناه شوم

برای  خلوت با تو به سوی  خانهٔ عشق

روان  به  جادهٔ‌  دل   رهگذار  راه  شوم

چه میشود که به چشم سفید مردم  شهر

به روی حرف قضاوت خط  سیاه  شوم

برای   لذت   دیدار  روی   تو    شب  ها

به عاریت  بگیرم نورِ ماه  و  ماه   شوم

چه  میشود که  ترا در بغل  کنم  پنهان

برای  حفظ  تو از  دیگران ،   پناه  شوم

چه میشود که ترا حس کنم به   هر نفسم

ترا   ببویم    و  در عطر  تو   تباه  شوم

تو گل شوی و به خاک تنم  سر افرازی

به  سایهٔ  تو منِ عاشقت ، گیاه شوم

چه میشود که تو فرمان دهی به من«واهب»

به پیش درگهِ حسن تو من سپاه شوم

صالحه واهب واصل

۱ آگست ۲۰۲۱

هالند

نبض امید

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه  ۵  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

نبض امید

این لب بی سختی باز سخن خواهد گفت

 سخن از درد دل و  درد وطن خواهد گفت

قصه  از   روح   پریشان  و    پریشانگر  ما

 حرفی از زخم شکوفنده ی تن  خواهد گفت

تیشه بگشوده زبان جان به لب  از خاموشی 

کوهکن  خیز  بپا کوه  بکن!  خواهد  گفت

تا بدانی که  کجا  بودم  و  هستم  اکنون 

لخته ی خون  سر خاک زمن خواهد گفت

چونکه طوفان  غم افشانده غبارم هر سو

 قصه ی عشق مرا کوه و دمن خواهد گفت

نبض   امید   مرا   با    شرر    سبز   بهار 

خار در بادیه و گل به چمن  خواهد گفت

فاروق فارانی

۱۹۹۲

 شهر آخن آلمان

مقام عشق

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه  ۵  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

مقام عشق

کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است

نبید خسرو و فرهاد و شهد شیرین است

نـوای بـاربـد و  گل  نغـمه یی نکـیسـایی

مقـام شـادخـوری‏ هـای دور پیشین  است

هنوز  قصۀ  سـیمرغ  و  زال  زر باقیست

ز عشق زال و  رودابه   گرم  کابین است

از این معاشقه رستم، گُرد میدان گشت

تبار عشـق و محبت  عجب  دیرین است

تهمتن عـاشـق تهمینه شـد؛ ولی، شادی

ز درد قصۀ سـهرابِ  یل ، غمگین  است

منـیـژه دخـتر  افـراسـیاب  شـیرزن  بُـود

که عشق  دلبر و بیژن ناز وتمکین است

بیـان عـشـق و وفـا در  زمـان  اشـکانی

پرازشادی و غمهای ویس ورامین است

شـرار نـاوک  عـذرا  بسـوخت وامـق را

که عشق تیز تر از خنجرو تبرزین است

وفـای  ورقـه و  گل‏شـاه  نمی‏رود  از یـاد

مزارعشق و محبت همیشه رنگین است

گلی که  در دل نـوروز شعله‏ ور گـردید

حـدیـث ریـشـۀ آن در زبـان لاتین است

هوای مهر گل‏ اندام و عـشق بهرام شاه

کهن سرایشی ازمتن چین وماچین است

غزال وحشی وآهو رفیق مجنون گشت

هنوزلیلی به زنجیر بسته خوشبین است

سـرود رابـعـــه و  قـصــۀ  دل بکـتــاش

ز تیغ جهل و تعصب مدام  خونین است

زجهل و وحشت افراطیت چه می‏پرسید

که پر زعقده وگنداب کین ونفرین است

دوبـیـتـی‏ هـای جـلالـی ســـوز دل دارد

شرار عشـق سیاموی در شرایین است

زدرد وداغ دل  سوختگان  چه می‏پرسید

که سوزِلاله سویدای قلب مسکین است

ز سوز سینۀ  سـوزان   غزل زند فوران

اگر ز  پرتـو  هور  و  لهیب  برزین  است

کنون زور و زر وخدعه رهزن عشقست

بدوش عاشق و معشوق کوه سنگینست

مقـام و مـرتـبــۀ عـشـق آنقـدر بالاسـت

که عرش وکرسی ازپله‏ های پایین است

به پـای عـشـق گـذشـتــن از هـمه ابعاد

ازل بـه چنگ ابـد لحـظۀ نمـادیـن است

در عمق تیرۀ شب عشق ار بُـوَد مشعل

هزار پرتو خورشید و ماه وپروین است

بیا که در دل اخلاص و عشق و رویاها

جهان به حالت پالـوده یی نگارین است

رسول پویان

۲۵ می ۲۰۲۵ 

رنگ های فتنه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  ۴  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۵ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

رنگ های فتنه

گر خواهی پاسبانی کنی احترام ِ خویش

بر    بامِ  دیگران   مبر   برف ِ بام   خویش

زلف ِ   سخن  به  تار ِ تغافل  مکن  پریش

درس ِ   خرَد  بگیر  بکن  انسجام ِ خویش

با    رنگ   های   فتنه   میامیز  جام ِ  می

یک رنگی از شراب درآور به جام ِ خویش

از دام ِ  حرص   و   آز رها   کن تنت  گریز

بر بام ِ علم و عشق بکن صوب ِ گام ِ خویش

از بهر ِ سیم و زر که   ندارد   بقا  به کس

در دست ِ ناکسان مکن آن لگام ِ خویش

گر دانی چیست  مقص  معبود، از  عباد

خدمت برای ِ خلق بسازی مرام خویش

زاهد برو که از سخنت خلق  خسته گشت

بر   ما  حلال  کم  بنما آن  حرام  خویش

آن کس که چشم بسته  رود پشت ِ مدعی

شمشیر اهل ِ جهل کند در  نیام خویش

دانسته  نیک  مردم ِ دنیا  به   غفلت اند

شیاد برُده  نیم ِ  جهان  را   بکام ِ خویش

تأثیر قیل  و  قال به  جاهل  فزونتر است

مردم فریب، پخته زند حرف خام ِ خویش

با قلب ِ ساده  نیک  همایون  نهادی سر

در راه ِ عشق و عجز سپردی دوام ِ خویش

همایون شاه «عالمی»

۲۰ می سال ۲۰۲۵ م

یار اگر خواهى

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  ۴  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۵ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

یار اگر خواهى

یار اگر خواهى فقط از روى  انسانى بگیر

گر در او بود جمله اوصافِ مسلمانى بگیر

هُشدارى خویش را  درگیرِ این  و آن مَکن

گر وفادار از همه خواهى بدخشانى بگیر

هرکجا بسیار دیدم دختِ با شأن  و شرف

خواهى از تخارو کندز ، یاکه  بغلانى بگیر

دخترِ با فهم و درکِ ذاتِ  مولاناست  ببلخ

نسلِ رستم گر همیخواهى سمنگانى  بگیر

ماهرویانِ که از کِلک اش  هنر  ریزد مدام

از سرِ پُل میمنه فاریاب و جوزجانى  بگیر

گرهمى خواهى که دارى تازه تاریخِ کهن

غنچه لب از بادغیس وز غور سلطانى بگیر

ور همیخواهى که یارو یاورت  باشد مدام

شاه دختِ غزنه و دایکندى ، بامیانى بگیر

دختِ هراتى بجان و دل  پذیر  از  بهرِ خود

ماهِ رویى از فراه ، هلمند ، اروزگانى بگیر

از ملالى هست نسلِ خفته ى در کندهار

قهرمان   دختِ  مبارز   هاى  دُرانى  بگیر

پکتیکا و پکتیاو خوست  هر یک  دختر اش

هرکدام دارد بخود اوصاف  روحانى  بگیر

نور بارد از سرو رُو ،  دختِ  نورستانى را

دُختِ نورستان ، کنر ها را نرنجانى بگیر

گر همیخواهى زمستان گرم باشى در بهار

سبزو خرم از جلال  آباد  و  لغمانى  بگیر

منبع زیبایى هاى رنگ رنگ در کابل است

دختِ کاپیساو پنجشیر یا که پروانى بگیر

کى رود از یاد وردک با همه دختِ قشنگ

دختِ زیبا و قشنگ  خوب  قدر دانى بگیر

در فروغِ گیرو دار هرگاه مهاجر گشته ى

غیرِ پاکستانى ، تاجیک یا که ایرانى بگیر

۲۳ می ۲۰۲۳

حسن شاه فروغ 

هامبورک جرمنى

در تخیل  بوسه  از  نیلوفرت . . .

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  ۴  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۵ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

در تخیل  بوسه  از  نیلوفرت  . . .

در تخیل  بوسه  از  نیلوفرت بر داشتم 

از انار و سیب و لیموی ترت بر داشتم

با حریر عشق پیچیدم ز سر تا  ناخنت

از حریم شوق جامِ شکرت  بر داشتم 

کردم انگشتان خود در لای  گیسویت  به عشق 

بوسه ها از دیده ی جادوگرت بر داشتم

با نفس سحرت نمودم با سخن رامم شدی 

با محبت بیخود و ز آنسوترت بر داشتم

بحر جوشان تلاطم  بودی  و پر ماجرا 

با فنی تردستی موج گوهرت بر داشتم

در فضای عالم دیگر شدم بی باده مست 

عطر فردوس برین از پیکرت بر داشتم 

سخت پیچیدی توهم ای شوخ بی پروای من

 در جنونستان هستی محشرت بر داشتم

آنچه در پندار محمود آمدی اینگونه بود

نامه را از روی میزی دفترت بر داشتم 

—————————————

سه شنبه ۰۴ جوزا ۱۴۰۰ خورشیدی

 ۲۵ می ۲۰۲۱ ترسایی 

احمد محمود امپراطور

گلشنِ عیش

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۳  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۴ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی    فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

گلشنِ عیش

بیا یکسو گذار ای  ساده  دل ناز و  تغافل را 

مگیر ای حیله گر زین بیشتر از من تحمل را 

خیال   درد  بیدردان   ندارم   خوب   میدانی 

به بی پروایی ات نازم بیا بس کن تجاهل را 

حذر کن از شکست دل که عصیان است بی پایان 

مده از کف چو با او  روبرو  گشتی تعادل را 

بیا ای   نو  نهال  آرزو   در   گلشن   عیشم

مکن بی آشیان از دوری ات بیچاره بلبل را 

مزن بر  هم  سر انجام ،  من  امیدوارت  را

 طلایی موی من بشکسته ئی بازار سنبل را 

چرا بیهوده دائم می کشی  بار ملامت ها

 وفایی نیست (صابر ) بعد ازین خوبان کابل را . 

صابر هروی

کابل

حمل ۱۳۲۸ خورشیدی

هم آواز

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۳  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۴ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

صدا   کن   تا  صدایت را جوابی

بگیری      از       لبان     آفتابی

صدا  کن   تا  سرود     تو  بیابد

همآوازی ، غم    آوایی   ربایی

مگو   افسانه   پر   دیو   ظلمت

 مخوان از دین خاموشی  کتابی

 چو کوهی پنجه  بر آفاق میزن

 مشو بر دوش دریا چون حبابی

نهادی در حریم عشق  چون پا 

میا بیرون مگر مست و خرابی

جهان را در  خروش  تازه  بینم 

به بیداری نه در آشفته خوابی

فاروق فارانی

۱۹۹۱

شهر آخن آلمان

رویاها

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۳  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۴ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

رویاها

       به وطنم

رویاهام

رویاهای سبزم

رویاهای خوبم را –

در باغ پاییز گم کردم

در میان برگ های خشکیده غربت

در میان برگ های بی‌ جان

بی‌ بو و به دور از لطافت های بهاری …

رویاهایم هرگز سبز نشدند

مگر در میان

بازوان تنومند یاد هایم

 در دیارم

در آن دور ها

 در آن خوب ها

در آن سبز ها

آه که سالهاست

در باغش قدم ننهاده ام …

هما طرزی

نیویورک

۲۹   جنوری ۲۰۱۵

نخلِ دل 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۲  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۳ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

نخلِ دل 

برگی از نخل دل نمی جنبد!

تا امید بهار دمد به دلم!

برگ برگ وجود من زرد گشت

 رنگی از لاله رو نمی بینم!

 سایه؟

 سایه ی مرگ!

 سایه ی مرگ گرفته دور و برم!

و تنم بار غم به دوش دارد!

 شانه ام زیر بار و قامت من

 کج و دو لا چون کمان گشته!

جان من

خسته و خزان زده گشت!

 تا بهار دگر فناه گردد!

چون زمستان پیش رو دارم

 تا بهار دگر روم از یاد!

امان قناویزی

فرانکفورت – آلمان

بندهء عاصی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۲  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۳ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

بندهء عاصی

خــداونـدا!  ز این عاصی بنده

ند یدی زرهء  طـاعت پســنده

ببخشای ازکرم این ناتوان را

به دربارت زخجلت سرفگنده

۱۹جولای ۲۰۰۸

سودای وطن

سرم  سودای  مُلک خویش کرده

جــــدائی  ها  د لم را ریـش کرده

نــدانـم تـا به کی با شـد جــدائی

چـه تـقـد یرم برایـم پیـش کرده؟

۱۹جولای ۲۰۰۸

تقدیر ناجور

 زهجرانت  وطن  چون نـَی بنالم

به ملک غـیر بگـو،تا  کی بنـالم؟

زطـا لع بـد  و  تقـدیر نــاجـــــور

گـمــا نم هـی بنـالم، هـی بنـا لم

۲۱جولای ۲۰۰۸

زمیـن گـیـر

عـزیزم آ، دمی  آحوال من گیر

که ازغمها شدم آخرزمین گیر

زهـجـران  تونالــم،  زارنالــــم

بیا جانا!زلطفت دست من گیر

۲۲جولای ۲۰۰۸

نظـرلـطـف

نـدارم یک شبــی  آرام و راحــت

زهجــرانت برفته صبـر و طاقـت

عزیـزم تا به کـَی دوری نمـائی؟

خدا را!یک نظرازلطف و شفقت

داکتراسدالله حیدری

۲۲جولای ۲۰۰۸

سیدنی – آسترالیا

چابک سوار (۲)

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۲ جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۳ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

به دختری که بعد از خواندن شعر چابک سوار گفت:

من هم میخواهم چابک سوار این راه باشم

چابک سوار (۲)

گفتی چه خوب گفتی در این راه پر نشیب

 چابکسوار   تازه ی   این   راه میشوی

 رخش غرور سرخ سحرگاه رام توست

چون رستمانه در سفر همراه میشوی

 ☆

ره تا افق پر از خم و  پیچ و  مه و غبار

 کهسار سر نهاده به  زانوی دیو شب

 دریا و دشت و جنگل و جوی و  غروب و صبح

لب ها خموش و دل بخروش و  غریق تب

 ☆ ادامه نوشته…

خداوندی که من دارم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه  ۱ جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۲ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

خداوندی که من دارم

نباشد غیــر اشک و ناله ، لبخندی که من دارم

بدردِ دل نمی ماند همیــــن دردی که من دارم

در آتش سوختــم در  آب  غرق موج ها گشتم

ندانم غیری غفلت چیست ترفندی  که من دارم

هـــــــــــوا دارد سرِ سودا پرستِ تن پریشانم

غم مستقبل و ماضیست پیوندی که من دارم

جــــگر از گرمی  شوق  وصالش  گاز  میگیرم

بجـز زهر هلاهل نیست این قندی که من دارم

دو تا شد قامتم از هجر و دست من نمی گیرد

پری رو صورتی، سروی برومندی که من دارم

تمـــــام هستی باشـــــد کارگاهی خلقتِ نازش

کمی بی پرده میگویـم خداوندی که من دارم

سرشـــــکم آب زمزم، قلب من دارالمکان او 

چه بهتـــــر زین حیاتِ آبرومندی که من دارم

زبانم جاری شد از شعر های شکرین بارش

خُمــــارم نشـــکند محمود، آوندی که من دارم

—————————————-

احمد محمود امپراطور

همت تیر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه  ۱ جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۲ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

همت تیر

 مگو  که  پیر  رهت  ناتوان   می خیزد

 ببین که همت تیر از کمان   می خیزد

 فتاده ام به درت  تا تو را   نظاره  کنم

 بتا که تا نفس خسته جان می خیزد

 کجا  توان  ببرم  بار ناز  سر کش  تو

 سبک نشست به دل، بس گران می خیزد

 کنم گمان که دلت پر ز گفتگوی من است

 بگو بگو که سخن  از بیان می خیزد

 بیا ببین که هوس از دلم شراره زند

 چو موج برق که از آسمان می خیزد

 تو نشنوی سخن و ناله و افغان “امان“

شنو که از دل تنگم هر آن می خیزد

 امان قناویزی

فرانکفورت – آلمان

شرم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه  ۱ جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۲ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شرم

۹۹ الف

به خدا   که   من   نبودم   ز  چنین تبار پیدا

و نه سبزه یی که  باشم  ز چنین بهار پیدا

تبر خشونت امشب به سرم چو خورد محکم

 به تمام   لشکر    دل   نشود   سوار  پیدا

به خدا که شرمم آید ز تن به خون نشسته

 نکنی خدا  دگر   هم  یک از این  هزار پیدا

به خدا که نام خود را نه دگر سفید خواهم

که سیه به روی من شد ز هر آن کنار پیدا .

شکیبا شمیم رستمی 

 یاداشت : این شعر را با شنیدن خبر شکستاندن مجسمه بامیان سروده ام

تسلی 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه  ۱ جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۲ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار   شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی

این غزل زیبا درست ۶۶ سال قبل از امروز

در شهر زیبای کابل سروده شده است .

تسلی 

دنیا  ا گر   بکام   دل    ما     نشد  نشد 

گر سیم و زر نصیب و  مهیا نشد  نشد 

گر فقر و تنگدستی ام از خویش میبرد 

گر جامه ام ز اطلس و  دیبا  نشد نشد 

گر علم و فضل و دانش و حرفت  نمیخرند 

با دست من  اگر  گرهی وا  نشد نشد 

بر من چه غم که کس نشناسد مقام من 

گر شهرتم  فزون و  دو بالا  نشد نشد 

از دست  نا کس  که  ندارد  مایه  یی 

انعامی  گر برای من و  ما نشد نشد . 

صابر هروی

کابل

 جوزا ۱۳۳۸ خورشیدی

آینه ی غبار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه  ۱ جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۲ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

آینه ی غبار

حسم شکسته  و غزلم عاشقانه  نیست

طبعم  گرفته و  سخنم  شاعرانه   نیست

اندیشه ها  خزیده، به  انبوی درد  عشق

این انجمن خموش  صدای  ترانه  نیست

اشکم به لرزه ، لرزه ،  سرازیر   گونه ها

دستی  دعا به  زیر، ز بالا نشانه  نیست

ألاله  ها به  خستگی   لحظه  های درد

دردی روانه هست دوای به خانه نیست

دل   گیر   عالمی   نشدم   جز  دیار  من

جای دیگر  به  آخر خط,  عادلانه  نیست

خون هم  نمی چکد  ز دل سوگوار  من

افتاده از تپش,  صدایش  گمانه  نیست

یک  ذره ی  امید   برایم   نمانده   است

یا ماندنی  به  جهان   یک  بهانه نیست

زنجیر ها گسسته  به  ایام ،  غم مخور

آینه ی  غبار   ستم   جاویدانه   نیست

محمد ظاهر عظیمی

جُــز غـــم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه  ۱ جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۲ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

جُــز غـــم

درهجرتو من هیچ ندیدم ، جُزغم

یک ثا نِیَه  راحتی ند یدم، جُزغم

از یاد جوانی  و کنـــا رت  مــا در

غم برسرغم فزون، ندیدم جُزغم

۱۰ جولای ۲۰۰۸

لعل آتشین

تا لبت بوسیدم، لبانم  درگرفت

زآتشین لعلت  د لم آذر گـرفت

خواستم از خالق کون و مکان

تاترا دائم چوجان ، در برگرفت

۱۳ جولای ۲۰۰۸

بُـز کــشی

از سه دهه مُلک ماگشته، جهـا ن بز کشی

قتل و غارت زاید از حد ،در مکــان  بزکشی

سرخ از خون شهیدان  کوه و صحرای وطن

است شـیطـان بزرگ ، از عامــلان بزکشی

۱۵جولای ۲۰۰۸

زار ومُضطــر

زهجرانت وطن  چشمان  من تر

ز   دوری تو  نـبـــود، د ل دربَـــر

ندانم تا به کی در مُلک غربت ؟

پریشان حال باشم زارو مضطر

داکتراسدالله حیدری

۱۹جولای ۲۰۰۸

سیدنی – آسترالیا

کوچه ی ما

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۳۰ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۰ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

کوچه ی ما

           به وطنم

من در قلب کوچه

ودر  نفس هاش بتو پیوستم

من در انتهای روزنه نور

کودکانه ترا دیدم

و در بهاران عشق

ترا بوییدم …

کتاب هام ،

قلم هام ،

همیشه ترا بیاد دارند

و آن کوچه …

کوچه ای که پیوند ما درآنجاست 

و درک کوچه آبستن از خاطرات ماست

و هنوز در تپش های قلبش شریکیم

ولی رنگ کوچه …

رنگ ما نیست

رنگ دیگریست

که به بیگانگان پیوسته

ولی من به همان کوچه میروم

که در خانه ای شما ره ۷۰۷ –

چشم گشودم

در کوچه ای که جامی  نام داشت

در ناحیه ۲ شیرپور ،

شهرنو

کابل ، افغانستان

ودرخانه ای که صدای تلفن  با شماره ۲۱۶۸۳ بلند میشد

و قلب کوچک من در آن کوچه بزرگ

به بزرگی آسمان ها بتو پیوسته بود …

هما طرزی

نیویورک

  ۱۷ جنوری ۲۰۱۵

ز دست ناکسان

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۳۰ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۰ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

ز دست ناکسان

وطن ترکت  نمــودم   با دل زار

زهجرانت بگشتم  خوار و بیمار

زدست نا کسان ِخلق وپرچــم

مهاجرگشته ام درملک اغیــار

۴ جولای ۲۰۰۸

دریای خون

دلم  دریـای  خون است  از برایـت

زعشقت زار و مجنون  این  گدایت

بلنــد،د ســتـم بـه درگـــاه الهــی

به وصلت شــادمن  سـازدخدایت

۴ جولای ۲۰۰۸

خون شهیدان

فلک بردی  زدست  ما  وطن را

زدی آتش گـلستـان وچمــن را

نمودی سرخ از خون شهیـدان

سراسرمیهــن گل پیــرهـن را

   ۵ جولای ۲۰۰۸

فراق مُلک

فلک خـوار و ذلیـلم  کـردی  آخر

فراق مُـلک  تقدیرم  کردی آخر

زهجــران وطن  تاکی بسـوزم

به آستــرلیا اسیـرم کردی آخر

داکتر اسد الله حیدری

 ۶جولای  ۲۰۰۸

سیدنی – آسترالیا

سرودِ عشق

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۳۰ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۰ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

سرودِ عشق

بیا امشب بکوی عاشقان  بزمی مهیا کن

درونِ سینهّ خنیاگران  شوری  تو برپا کن

تویی آن شاعرِ درد آشنای شهرِ خاموشان

سکوتِ تلخ را بشکن،سراسر شور و غوغا کن

منم  آن  واژهّ  نابِ  غزلهای  دل انگیز ات

میانِ دفترِ شعرات،مرا هر لحظه پیدا کن

ببین افسرده ام از انجمادِ فصلِ یخبندان

بده گرمی بدستانم ،دلم  غرقِ  تمنا کن

بیا تا با سرودِ عشق،بهاران باورم گردد

بخوان شعری برای گلشن و هنگامه بر پا کن.

مریم نوروززاده هروی

نوزدهم فبروری ۲۰۲۵ میلادی

از مجموعهُ”پاییز “

هلند.