مخمس
تاریخ نشر : یکشنبه ۳۱ سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ جولای ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
مخمس
نشئــــه ی می ز جـامِ انگور است
شهــــد گل در دهـــانِ زنبور است
دل به زنــدانِ عشق مصبور است
نامِ نیــــکو همیشــــه مشهور است
آخـــرین خانه، خانه ای گور است
********
خوشــــی در تار و پودِ عالم نیست
عــرق شــــــرم، اشکِ ماتم نیست
هر سبک سر رفیق و همدم نیست
هــر دو پــا را که بینی، آدم نیست
دهـــر دون باز یی زر و زور است
********
آتشـــــی از دلــــــم زبــــــــانه زند
تیـــــــر عشقی ســــــرم نشانه زند
هوشِ من را چــــــه زیــرکانه زند
عبــــــرتِ هستـــــــی تازیـانه زند
تن به این نفسِ زانی مزدور است
********
یکی در گوشه ای خودش تنهاست
یکی در دامِ عاشقــــــــی رسواست
یکی دستش به گــــــــردنِ میناست
یکی پنهـــــان و عالمـــــی پیداست
هر کـه در کار خویش مامور است
********
در وفـــــا عهــــد و جان نثاری کو
یــــــار را دست مهـــر و یاری کو
از ادب لطف و سایــــــه داری کو
بخت و اقبــــــــال و رستگاری کو
چشم نرگس ز غصه مخمور است
********
میـــــدهد عشق پیــــــچ و تاب مرا
می کشــد وهـــــم و اضطراب مرا
گاه بیـــــداری گاهـــــی خواب مرا
عطشِ حســــــرتِ ســـــــراب مرا
آنچـــــه نزدیک دیده ای دور است
********
تاکه ســــــــروِ قدِ تــــو قد رس شد
لبِ مـن تــــــــــــازه از مخمس شد
از حجـــــــابِ تــــــو دل ملبس شد
بـــــــاده کهنــــــه خام و نا رس شد
هرچه عنــــوان نمایی دستور است
********
چنــــــد حرف که میشـــود موزون
آه در سینــــــــــه میـــــزند شبخون
دل بر آیـــــد ز خانــــه اش بیرون
صد هــزار همچو من شود مجنون
فهــم اگر نیست چشم ها کور است
********
نه عـــلاجِ نه دارو می خواهیـــــــم
نه کمندِ ز گیســـو می خواهیـــــــم
نه همــان تیغِ ابرو می خواهیــــــم
نه فسونی نه جـادو می خواهیــــــم
زخـــم ما کهنه است و ناسور است
********
گــر تو این را فســــــــانه میگویی
یــــــــــا نــــوای شبـــــانه میگویی
شعــــــر من را تــــرانه می گویی
یا کــــــــه اشکِ روانـــــه میگویی
طـــــرحِ محمودِ امپـــراطور است
احمد محمود امپراطور
شنبه ۳۰ سرطان ۱۳۹۷ آفتابی
۲۱ جولای ۲۰۱۸ ترسایی
