۲۴ ساعت

23 آوریل
۱ دیدگاه

تعلیق و تحشی برتکملهء مولانا عبدالغفورلاری

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهار شنبه 3 ثور  ( اردیبهشت ) 1404  خورشیدی – 23 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

الهی  غنچهء   امید  بکشای

گلی از روضهء جاوید بنمای

« جامی »

فصل دوم :

تعلیق و تحشی بر تکملهء مولانا عبدالغفور لاری

به تصحیح و مقابله و تحشیهء بشیر هروی

 

بخش سیزدهم:

 

ص 39 س 23 – رسالهء متوسط : از این رساله که هم در فن معما است نگارنده را اطلاعی بدست نیست.

ص 39 – س 23 – رسالهء صغیر : این رساله طوریکه ښاغلی رضی در مقدمه دیوان و ښاغلی مدرس گیلانی در مقدمهء هفت اورنگ نوشته اند: بنام سلطان حسین بایقرا مصدر شده و موضوع آن فن معماست 4 .

ابتدای آن بروایت ښاغلی مدرس چنین است :

بنام   آنکه   ذات   او   ز   اسما

بود  پیدا  چو  اسما  از  معمی

معمائیست عالم کانچه خواهی

در  او   پیداست  اسماء  الهی

ص 39 س 23 – رساله منظومهء اصغر : این رساله که یکی از نفایس اثار هنری مولاناست منظومهء مختصر و شیوائی است که اصول فن معما را با شواهد و امثال در بر دارد ، تعداد ابیات آن (68) بیت است و تاریخ سرودن آن سال (890) است و باین دو بیت آغاز می شود:

چو از حمد و تحیت  یافتی کام

بدان  ای  در   معما  طالب نام

که اعمال معمائی  سه قسم است

که هریک گنج اسمای را طلسم است

و باین دوبیت انجام می یابد:

چو فیض قدسی آمد ، جای تو بیخ

نباشد گر کنند ش « فیض » تاریخ

به   تشریف    قبول    ارزنده   بادا

پر   از باب    کرم    فرخنده    بادا.

منظومهء اصغر را راقم این سطور با مقدمهء مناسبی در ضمن دو مقاله در مجلهء ادبی هرات بسال 1341 انتشار داده است .

ص 39 س 23 –  رسالهء عروض : بطوریکه از کتاب ادبی ادوارد براون( از سعدی تا جامی ) بر میآید، این رساله که از نامش پیداست که در فن عروض نوشته شده است در سال 1872 مسیحی توسط بلو کمان در کلکته بطبع رسیده است (الف).

ص 39 س 24 – رسالهء قافیه : این کتاب که نام دیگر آن « الوافیه فی علم القافیه است بقرار گفته ښاغلی مدرس گیلانی : به زبان فارسی است و در سبب تألیف آن گفته شده : « این مختصریست وافی بقواعد علم قوافثی که بموجب اشارت بعضی از اجله اصحاب و اعزهء احباب صورت تحریر و سمت تقریر می یابد »  . واز تاریخ ادبی مذکور بر می آید که رسالهء قافیه نیز توسط بلوکمان سابق الذکر در کلکته بطبع رسیده است (ب).

ص 39 – رسالهء موسیقی : در باره این رساله راقم سطور اطلاعی  ندارد.

ص 39 –  س 24 – رسالهء منشئات : رساله ایست مشتمل بر نامه ها ، جواب نامه ها ، واقعه ها که مولاانا بشاهان و امرا و علما و مشایخ عصر خود نوشته بوده و ظاهرآ سوادی از آنها نزد خود می داشته است که چون یکی از معاصرین وی منشئآت مذکور را در خور جمع و ترتیب دانسته و بقول مولانا « به معیار طبع سلیم وذهن مستقیم بعضی از اجلهء مخادیم تمام عیار می نمود » خود مولانا بجمع آوری آن همت گماشته است و در دفتری جداگانه بتدوین آنها پرداخته.

متأسفانه در چاپی که ازاین کتاب بعنوان « انشاء جامی » در مطبعهء محمدی گانپوربعمل آمده است نام بسیاری از کسانی که طرف مخاطبه و مکاتبهء مولانا بوده اند واضح نیست و اگر نام آنان توضیح می شد چه بسا مطالب پر ارزش که در بارهء حیات و روابط مولانا با دیگران بدست می آمد.

ص 39 س 24 – فوائد ضیائیه فی شرح الکافیه :  شرح لطیف و بسیار مفیدی بر کافیهء این حاجب در نحو است که مولانا برای فرزند خود ضیاءالدین یوسف نوشته است . تاریخ اتمام آن ظهور روز شنبه 11 رمضان سال (897) یعنی تقریبآ چهارماه قبل از وفات مولانا است و شاید آخرین اثری باشد که از آن عارف دانشمند نامی باز مانده است .

بر این کتاب از طرف عده ای از دانشمندان حاشیه نوشته شده و از آنجمله معروفتر از همه حاشیه ایست که شاگرد فاضل وی عبدالغفور لاری ( نویسندهء تکمله) نوشته است ولی حواشی لاری از ابتدای کتاب تا باب « بحث اصوات » بیشتر نیست.

کتاب فوائد ضیائیه در بین طلاب علوم عربیه بنام « شرح جامی » و « شرح ملا » مشهور است و بارها بچاپ رسیده است .

ص 39 س 24 – شرح بعضی از مفتاح الغیب : متن مفتاح الغیب از شیخ صدرالدین فونیوی است و ظاهرآ رسالهء مورد بحث شرح قسمتی از آن کتاب است بنظم و نثر و راقم را در بارهء وجود یا عدم شرح مذکوردر حال حاضر ، اطلاعی بدست نیست.

ص 39 س 25 – صرف فارسی منظوم و منثور: ازاین رساله یک نسخهء ناقص در کتابخانهء محقر راقم سطور موجود است که هرچند در متن آن از اینکه رسالهء مذبور اثر عارف جامی باشد ، چیزی دیده نمیشود ولی از سیاق نظم ونثر که در نگارش و تنظیم کتاب مزبور بکار رفته است و مقایسهء آنبا سبک انشاء و نظم مولانا و همچنان بقیاس مهارت و استادی مولانا در گنجانیدن قواعد علمی در شعر و ملاحظهءفورمولهای منظوم کتاب مذکور برای نگارندهء این سطور تقریبا یقین حاصل شده است با اینکه نسخهء مذکور اثر عارف جامی است قدس سره و اگر نباشد ف باری رسالهء صرف فارسی منظورم و منثور که بنام مولانا و از جملهء کتب و تصانیف او یاد شده است رساله ای بوده است شبیه برسالهء موجوده که راقم سطور برای نمونه چند سطری از مواضع مختلف آن را نقل میکند:

در بیان آنکه بنای ثلاثی مجرد در اسم ده است:

قسم اسم  ای ب عقل  و  فهم  ،  علم

چون     ثلاثی     بود     مجرد    هم

مروراده     بنای      مختلف    است

« فرس » و « فلس » « جر» پس « کتفم است

عصند است وابل چو قفل و  عنب

صود  آنگه    عنق    دیگر   مطلب

بیان آنکه بناهای رباعی مجرد در اسم پنج است:

در  رباعیست   اسم  پنج بناست

که از آن پنج نه فزود و نه کاست

جعفر  و   درهم   و   دیگر  بر  ثن

پس قمطر است و ز برج از برکن

در بیان آنکه بناهای مزید بسیار است اما در خماسی ( بیش از ) پنج نیامده :

صیغه   های   مزید    بسیار    است

نظم آن  بهر  ضبطه  دشوار   است

در  خماسی   نیامده   است    مگر

عضر   فوط  و  قبعسری   و     دگر

قرطبوس است پس خز عبیل است

بعد از آن خندریس بی  قیل است

شد خماسی چهار  صیغه درست

که از آنها سفر جل  است نخست

حمریش پس قزعمل  و  قر طعب

یاد  گیرش که  صعب  آمد  صعب

قاعده

واو ویائی که از سکون عاریست

وز پی  فتحه  بر  زبان  جاریست

چون  بود  بر مذاق   طبع   ثقیل

با  الف   هست    واجب التبدیل

واو  یا  چون  شود   ز  پی  وارد

الفی  را   که    باشد    آن   زاید

پی  دفع    ثقالت   از    همه  جا

میشود  همزه  چون   کساوردا.

ناگفته نماند که علاوه بر آنچه در متن از آثار و تصانیف مولانا مذکور افتاده است در کتاب تذکره و تاریخ ادبیات یک سلسله کتب و رسائل دیگر را نیز بنام مولاناضبط کرده اند که فهرست آنها بترتیب ذیل است :

ارمشادیه که برای سلطان محمد فاتح فرستاده است .

تاریخ صوفیان و تحقیق مذهب آنان .

تاریخ هرات را بمولانا نسبت داده اند ( عبدالجبار بن عبدالرحمن فامی مصنف تاریخ هرات را با مولانا اشتباه کرده اند ).

تجنیس اللغات یا رساله تجنیس خط منظوم.

تفسیر سورهء فاتحه .

الحاشیته القدسیه  بر کلمات قدسیهء خواجه بهاءالدین نقشبند.

رسالهء ارکان الحج که در روز پنجشنبه 22 شعبان 977 در بغداد تمام شده است .

رسالة فی الاهلیة .

رسالة فی السلسلة النقشبندیه .

رسالة فی تحقیق الوجود .

رسالهء شرایط ذکر .

رسالهء عروه .

رسالهء منطق .

رسالهء منظومه .

رسالهء نوربخش  در بیان حقیقت و طریقت و مجاز.

رسالهء وجود و موجود .

رسالهء وحدت وجود .

سنبحته فی النضصایح والحکم که برای سلطان حسین بایقرا تألیف کرده و شرح رسالة الوضع قاضی عضدالدین.

شرح قصیدهء برده منظوم.

شرح قصیدهء عطار .

شرح مائة عامل .

شرح مثنوی .

شرح مخزن الاسرار .

شرح معیات میر حسین معمائی .

شرح نقایه مختصرالوقایه .

صد کلمه حضرت علی کرم الله وجهه با ترجمهء فارسی.

کلمتی اشهاده .

گل و نوروز .

مفتاح الغیب در تفسیر .

مناقب جلال الدین بلخی .

مناقب شیخ الاسلام عبدالله انصاری .

شرح گلشن راز .

دیوان رسائل .

جلاء الروح  باستقبال قصیدهء شینیهء خاقانی . والله اعلم.

ادامه دارد …

————————————————————————————————————————————————-

پاورقی ها :

(الف) – از سعدی تا جامی ص 574 .

 (ب) – مقدمه هفت اورنگ ص 22

 

 

22 آوریل
۳دیدگاه

صنع صانع

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه 2 ثور  ( اردیبهشت ) 1404  خورشیدی – 22 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

صنع صانع

 

       نگاۀ چشم او  چون   خنجری بود

ادایش  بهرِ  دل   در   دلبری  بود      

      فروغ روی او در  معرضِ   عشق

مرا در سر نهان با وی سری بود      

      در  آن  ایام  فهمیدم  که   باشم

مرا  آن شب  ورودِ  هر دری بود      

      به نقشِ صنعِ صانع  محو گشتم

     چنان صورت جهانی محشری بود      

      دلم سودای عشقش داشت چون او

چو   گوهر  در  سرای  گوهری بود       

      به او دل دادم و جان از  تنم بُرد

عجب سوداگر و سود آوری بود      

      به بزم حوریانِ  پاک  و  معصوم

بسی زیبا ز هر  فرخ  فری بود      

به قبض ملک بی سامان این دل

خدنگ و تیرِ او سر لشکری بود

 

سید جلال علی یار

ملبورن – آسترالیا

19 اپریل 2025

 

 

 

 

22 آوریل
۱ دیدگاه

عزم سفر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه 2 ثور  ( اردیبهشت ) 1404  خورشیدی – 22 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

عزم سفر

۹۸ الف

 

 عزم  سفری   دارم  ،  تا   شهر   خدا   زینجا

 من سرد مزاج هستم ، گرم است هوا اینجا

 چندیست  که کس از  دل ، تسبیح نمیگوید

 رسم است خطا کاری ، یا من به خطا اینجا

 هر پای در این وادی ، بر سر بخورد  محکم

 هر جا که سری دیدم ،  افتیده  به   پا اینجا

هر مرد  به   بر   دارد  ،   پیراهن   گل داری

از چهره ء هر  زن هم  ، کوچیده   حیا اینجا

من  روی  بگردانم ،  از  هر کی به من بیند

 من پشت کنم دیگر  ،  بر  روی   قفا  اینجا

 من خانه  ز نو سازم  ، برخیز    بیا  با  من

ره  دور  و  منم  تنها  ،  ای  ماه  بر آ  اینجا

 دردیست بسی شیرین ، از عشق خدا در دل

 کی طالب درمانم  ،  تلخ است دوا اینجا .

شکیبا شمیم رستمی

 

 

 

 

 

 

 

22 آوریل
۱ دیدگاه

 گلایه از گل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه 2 ثور  ( اردیبهشت ) 1404  خورشیدی – 22 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

گلایه از گل    

          افتخارم  پیش  تو   گردد   فنا  ای گل                                       

                           دل برای دست  تو  دارد  جفا  ای گل

        می‌تپد این ماهی سرخ و نفس ، اما                                          

                            صاحب دل  را  جزا  بی انتها  ای گل

         دور  از  چشمان تو  ، یا  دور  از دریا                                            

                                 تشنگی سوزد دلم را بی صدا ای گل

         کشوری در فکر صلح است و برون از آن                                                    

                            عاشقی در یاد تو دارد شنا ، ای گل

         بسته ای سالار   را از دست و پای و چشم                   

      باز می‌گویی  بکن پیدا مرا ، ای گل                

       سالار البرز                      

22 آوریل
۳دیدگاه

و تو

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه 2 ثور  ( اردیبهشت ) 1404  خورشیدی – 22 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

و تو

 

بهار من تو بودی

که با دستان پر مهرت

غنچه های عشق را

دانه دانه

در بدنم کاشتی

و در شکوه آغوشت

بهترین ها را

به من روا داشتی

و در باغ نفس هات

محبت را-

چه مقدس،

و چه زیبا

در گیسوانم بافتی

آری بهار من تو بودی

که با نبودنت

بهارم

همیشه زمستان است…….

 

هما طرزی

نیویورک

 9 مارچ 2025

And you

My spring, you were

who planted the buds of love, seed by seed, in my body with your loving hands,

and in the glory of your embrace,

you allowed me the best,

and in the garden of your soul,

you weaved love –

how sacred,

and how beautiful,

into my hair.

Yes, you were

My spring, you

who, without you,

My spring,

is always winter.

Homa Tarzi,

New York,

March 9, 2025

22 آوریل
۱ دیدگاه

هوای مرده

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه 2 ثور  ( اردیبهشت ) 1404  خورشیدی – 22 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

هوای مرده

هوای مرده ی این ملک مرده خوارم کشت                                  

                                به بی  بهاریم   آلود    و  در    بهارم  کشت

ز مرگ  گله  چه  دارم  که    زندگانی   من                                

                              به تیغ هر نفسش ، صد هزار بارم  کشت

پلنگ  سرکشی  بودم  که  زندگی  بنمود                                  

                             چه آهوانه شکارم  و  چون شکارم کشت

ز  نیش   جلوه ی  گل های  عقربی مردم                                    

                            مرا ببین که گلم کشت نه که خارم کشت

ز سوختن ز  چه  ترسم که  سردی یاران                                    

                              هزار داغ زد  و  داغ  و   داغدارم   کشت

منی که  پنجه  به  طوفان   مرگ افگندم                                     

                              ز چنگ  موج  رهیدم  ولی  کنارم  کشت

ز  مردگان    طمع   بوی   زندگی    کردم 

هوای مرده ی این ملک مرده خوارم کشت

فاروق قارانی

آخن

بهار ۱۹۹۰

از مجموعه اشعار «در این جا هرچه زندان است»

22 آوریل
۱ دیدگاه

پیری

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه 2 ثور  ( اردیبهشت ) 1404  خورشیدی – 22 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

پیری

مرا  یادی جوانی   دیده  پر  خون کرد

اگر چه خسته ام گیتی و گردون کرد

ندانستــم   جفــایِ      زندگــانی   را

مرا از عیش طفلی ام که بیرون کرد

شمردم رنج های  طول عمرِ خویش

به جانم درد ها را جمع و افزون کرد

جوانی زود  رفت  از دور  و پیشِ من

ولی از اشک  من صد رود  جیحون کرد

کنون‌پیری‌رسید ای‌وای« سیمین» جان

تمامِ هستی ات را دود  قلیون کرد

سیمین بارکزی

15 نوامبر 2020

22 آوریل
۱ دیدگاه

باد صبا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه 2 ثور  ( اردیبهشت ) 1404  خورشیدی – 22 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

باد صبا        

برو  باد   صبا   عزم    سفر   کن

که یارم  را  ز حال  من  خبر  کن

بگو ای شاخِ شمشاد  و  صنوبر

به روی  زرد  زار  من    نظر  کن

به عشقش من چنان  شوریده حالم

به مهرش این دلم را تازه تر کن

طلوع   صبح  پاک  از  او  بجویم

ز باغش سینه را   رنگ دگر کن

ز او روشن شود شب های تارم

ز رویش شام تارم را سحر کن

بگیرم جرعه‌ی از جام  وصلش

ز بویش کام دل را پر شکر کن

چرا عالیه  میرنجی  ز هجرش

محبت را به قلب‌اش پرشرر کن

عالیه میوند               

فرانکفورت               

21 مارچ 2025            

21 آوریل
۱ دیدگاه

نویدِ وصل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه 1 ثور ( اردیبهشت ) 1404  خورشیدی – 21 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

 

 

فرستنده : محترمه ادیبه صادقیار       سروده از : زنده یاد استاد صابر هروی

 

نویدِ وصل

 

 

حباب کیستم تا کی به غربت  خانه  بر دوشم

نمیدانم که تا آخر چها  می جوشد  از جوشم

به  عین  بیکسی  ها   از  نظر  انداختی ما را

فراموشم مکن کز خاطر خود هم  فراموشم

دماغ صحبت ما و منی  نبود   چو    مر آتم *

ز هر کس هرچه دیدم ازحیا وحجب خاموشم

سر بی مدعا را  نیست  دیگر  تاب   مهجوری

خراب و خسته وافسرده و بیتاب و مدهوشم

دل بد خوی نآرامم  شبی  مشکل  پسند افتاد

بمن پس می‌دهد جز تو ندانم با که بفروشم

بکنج   فقر   گنج    بی   نیازی   داشتم  دارم

بتن گرچه قبای  کهنه  و  فرسوده  می پوشم

شب و روزم به سودای تو صبح و شام میگردد

به یأس و انتظار و حیرت و هجران هم آغوشم

بوادی   محبت   سر   خوشم   دارد   تکاپویی

نمی گردد  نوید  وصل   تو   هرگز   فراموشم

 

به آئین  گرفتاران  نباشد  ما  و  من  (صابر )

بهرجا و بهر کس با دل بی کینه می جوشم .

 

صابر هروی

پروان  – افغانستان

عقرب ۱۳۳۶

 

* مر آتم :  گذاشتم ، رها کردم

 

21 آوریل
۳دیدگاه

صبر كن بينم!

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه 1 ثور  ( اردیبهشت ) 1404  خورشیدی – 21 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

صبر كن بينم!

 

                 كودكى   ميگشت   دور  جادّه اى

رو  نموده  بهر   هر   ايستاده اى                    

                  گاه  بر اين  گاه بر آن  مي رسيد

  هر كه  را  ميديد بر وى مي پريد                    

                  در نظر بد جنس و بد جان مى نمود

  جمله از خود روى گردان مى نمود                       

                    هر كه اش مى ديد فرضش اين كه او

 يا گدا باشد و يا بى  چشم و رو                     

                  جملگى بى اعتنا بس  بى خيال

فكر كار خويش مى بودند و حال                    

                      بعضى ها هم طعن و زخمش ميزدند

با قياس خويش وهمش ميزدند                    

                   ناگهان كودك  شد از  آنجا به در 

سنگ در دستش، به سر فكر دگر                      

                   گويى از غم سينه اش را چاك كرد 

سنگ را پرتاب بس بى باك كرد                    

                    سنگ آمد بر سر يك شيشه اى

شيشه ى ماشين يك با ريشه اى                     

                   مردى بس با ريشه و سرمايه دار

مركبش    ماشينِ   نابِ  روزگار                  

                    سخت مرد افسرد زين كار پسر

رفته سويش تا زند او را به سر                   

                       خيره سر گو اين چه كارى كرده يى؟

شرّ خود را  بر سرم  آورده يى                   

                     اى تو بى احساس اى آواره جدّ

والدينى  هست از  بهر  تو بد؟                   

                     نى مربّى نى كسانى داشتى

كاين چنين آوارگى بر داشتى                   

                     وا به تو و واى    بر آن  مادرت

تربيّت باشد همين خير سرت؟                  

                    بر من و ماشينم اين سان تاختى 

صبر كن بينم! مرا  نشناختى!                   

                       كودك اندر جاى خويش ايستاد و گفت 

وقت اكنون هست بر گفت و شنفت                     

                     ليك   آقا  جانِ  جدّت  با  من آ

من ترا خواهم نشان دادن چه ها                      

                     ليك   آقا   جانِ   جدّت با من آ

با خبر  سازم  ترا  زين ماجرا                   

                     مرد تا بر  ديد  چشمان  پسر 

چشم بس گويا و گريان پسر                   

                     در دلش رحمى براى او رسيد   

راه   دنبالِ   پسر افتاد و ديد                   

                     كودك بى چاره بس لرزان بوَد

مى دود هى مى دود هى  مى دود                         

                         تا رسيدند هر دو بر پس كوچه اى

ديد مكثى كرد بر يك جوچه اى                    

                         پيش تا رفت ديد يك زن بادو چرخ

گشته سر تا پا گِلى نالان و تلخ                    

                     آن پسر رو كرد و گفت آقاى من

اين نباشد كار بازو هاى من                  

                      مادرم افتاده در اين تيره جوى

كى توانم تا دهم  يارىِ اوى                  

                      التفاتى   كن    نما  يارى مرا

اى جوانمردى كه  غمخوارى مرا                 

                          مادرم را نيست پا، من را دو دست

نا توان دستانم از اين كار هست                   

                       مرد يارى كرد آن طفل پريش 

شد خجل از گفته هاى قبل خويش                  

                       مادرى   را  ديد  بس والا  تبار

ليك از  جور  فلك   گرديده زار                 

                       گفت مادر كاين پسر باشد مرا

سر پناه و تكيه گاه و دست و پا                   

                       عذر تقصير ار كه با ماشين تو

اين چنين كردست اين افسرده رو                   

                       طفلم از بى اعتنايى در به در

فكرِ آن   تدبير را   پرورده  سر                 

                      چاره سنجيده ست  گر چه پر زيان

تو بزرگى كن ببخش اى مهربان                 

                       مرد از آن ماجرا  بى  تاب شد

گوييا بيدار  بعد  از  خواب شد                

                        گفت خواهر من خجل از روى تو

خيلى ها بد گفتم اين نيكوى تو                   

                       پيش از اينكه مى بدانم ماجرا

گفتمش  خروار  ها  پرت  و پلا               

                       بى سبب بد ها نثارش كردمى 

عذر خواهم زين همه نامردمى               

                       طفلك از بى چارگى اين سان نمود

سنگ بر زد شيشه ام داغان نمود               

                        من ز  اول  كودكت  را   ديده ام

با    وجود   ديدنش   نا  ديده ام                

                       گر همى ايستادم از  اول به او

تا   ببينم  چيست  درد  آن نيكو                

                       كى چنين ها زار و سرگردان شدى

كى چنين سنگش كه در دستان شدى                   

                       اين   تلنگر   بس  مرا  بيدار كرد

تا قضاوت كى شود  هر بار كرد                

                          شيشه گر بشكسته از نيسان مرا 

    اين   زيانى  بوده  از  يزدان مرا                 

                       تا بگويد كاى نشسته بر سرير

از  سرير  داورى   باز آ  به  زير                 

هر خلافى نيست از بد طينتى 

بايد اول  جست  بهرش  علّتى

شیبا رحیمی

 

 

21 آوریل
۳دیدگاه

مزاحمت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه 1 ثور  ( اردیبهشت ) 1404  خورشیدی – 21 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

مزاحمت

 

          نماندند.   تا   بهاران     را  ببينم

حرير    سبزه    زاران    را ببينم          

          نماندند  در   فضاى  پر  طراوت

خوش ايند رقص باران را ببينم          

          نماندند  تا   لب   پيمانه   گيرم

صفاى  باده  خواران   را ببينم          

          نماندند    در  بساط   اشنايي

بشادی  روى   ياران   را ببينم          

نماندند با  ظفر باشم بميدان

ظفر  مندى  سواران را ببينم 

نذير ظفر

تورنتو كانادا   ١٣ اپريل٢٠٢٥

 

19 آوریل
۳دیدگاه

شـکـسـتـه پــــر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه 30 حمل  ( فروردین ) 1404  خورشیدی – 19 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

شـکـسـتـه پــــر

 

چـرا تـوای شکـسته پر ، روبخــدا نـمی کـنی؟

برا ی دردورنـج د ل ،چـرا  دعـا   نـمـی کـنـی؟

چو گشته ای زلا نه دور،به  پیش خا لق غفور

به وقـت سـجـدهء سـحـر،شـورو نوا نمی کنی

ز آه و نـا لـهء د لـت، خـدا ست  بـا  خبرهمیش

به نم نم  ِسـرشک خـود،خـدا رضا نـمی کـنی

زصـد ق ِدل  اگـر  کـنی ،رو بخـدا ی  مهـربا ن

چـرا روا تـوحـا جـتـت،  ز کـبـریـا  نـمـی کنی؟

سرشـک تـو بـود گهـر، بـه روی   پر گـنا ه تـو

زآ ن سرشـک ِبا صفـا، مِسـت طـلا نمی کـنی

عـمر ببیـن که میـرود، چه تیـزتر   زبرق وبـا د

زبـهــر کـا رآخــرت، سـعـی ِ بـجـا نـمـی کـنی

سـحـر زبـا غ رحـمـتـش، گـل مـراد خود بچین

به نیـمه ها ی شب زد ل،نـا لـه چـرا نمی کنی؟

اگر به نزد کردگا ر، شفیع کنی توهشت وچا ر

تو با ولا ی هشت وشش،سیـنه صفـا نمی کـنی

تو حـیـدری بـه نـیـم شـب، بـیـا د شـا ه کـربـلا

به پیـش خـا لـق جهـان، سـر به صـدا نمی کنی

دا کتر اسدالله حیدری،

بیست وچهار جنوری٢٠٠٧ 

سیدنی – استرالیا

19 آوریل
۱ دیدگاه

پریشانم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه 30 حمل  ( فروردین ) 1404  خورشیدی – 19 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

پریشانم

 

پریشانم،  دگر چیزی  پریشانم نمی‌سازد

 دگر  نیرنگ  دنیا  نیز  حیرانم   نمی‌سازد 

پریشانم   شبیه   کودکی   آواره  و   تنها

که حتّی دلقکانِ شهر خندانم نمی‌سازد 

وجودم را تغافل  پاره  کرده،  درد کوبیده

پزشکم پادزهری  بهر درمانم  نمی‌سازد 

 کبوتر پر زده است از شاخه‌های کاج‌های پیر

 کبوتر لانه روی شاخ دستانم نمی‌سازد 

 آزردنِ یوسف زلیخا دست کوته کرده از

 زلیخا هم دگر محکوم زندانم نمی‌سازد 

اگرچه زندگی پر گشته از تنهایی وغربت

دلم تنهاست، غربت نیز نالانم نمی‌سازد 

به چشمِ سر تماشا کرده‌ام در خون تپیدن را

 که قتلِ عام دل‌ها هم هراسانم نمی‌سازد

میانِ درد و غم غرقم، در اوجِ رنج و اندوهم

پریشانم، دگر چیزی پریشانم نمی‌سازد 

نوید الله محرابی صافی

 

19 آوریل
۱ دیدگاه

شهرِ آرزو

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه 30 حمل  ( فروردین ) 1404  خورشیدی – 19 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صادقیار      سروده از : زنده یاد استاد صابر هروی

 

شهرِ آرزو

 

ای کهکشان عشق وامید و وفای  من

ای    آسمان  روشن   امید   های من

دستم    بگیر   تا  که   نیفتاده ام   زپا

نیم نگه به این دل محنت  سرای  من

فریاد  من   زتار  نفس   آب    میخورد

باری  حذر ز نالش  درد  آشنای   من

در شهر آرزو که توام شهره ساختی

بستی به رشته های جنون دست و پای من

آسوده ام   ز  ذوق   تماشای زندگی

آینه  داده  حیرت  هستی  برای من .

 صابر هروی .

 

19 آوریل
۳دیدگاه

هنوز

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه 30 حمل  ( فروردین ) 1404  خورشیدی – 19 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

هنوز

 

در گیسوانم

اقیانوسی از عشق جاریست

پرموج و پرصدا

و در غروب های کم دوام

هنوز نام ترا

در واژه دوست داشتن

بیاد دارد

و با مهر در دامن نور

می پاشد…

 

هما طرزی

نیویورک

 5 فبروری 2025

Still

In my hair

An ocean of love flows

Radiant and noisy

And in the short-lived sunsets

Your name

is still remembered

in the word “love”

And it

splashes with love in the lap of light…

Homa Tarzi

New York,

 February 5, 2025

19 آوریل
۴دیدگاه

دامِ بلا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه 30 حمل  ( فروردین ) 1404  خورشیدی – 19 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

دامِ بلا

 

نفس آریم برون شمس و قمر می سوزد
 
تنِ  ما  در   تپش   آباد    جگر   می‌سوزد
 
بسکه  در  قلزمِ گ ردابِ  جهالت  غرقیم 
 
ادب و معرفت و  شعر  و  هنر  می‌سوزد 
 
بچه  ها   ناخلف  و   مادرِ  مسکین  ناچار 
 
از غمِ روزی دو  چشمانِ  پدر می سوزد 
 
حلقه‌ ای  دامِ  بلایم   به   چشمِ  همگان 
 
که ز ما مهلکه و ترس و خطر می سوزد
 
آنقدر  پا   گلِ  بختِ  نگون   گیر   هستیم
 
 که به  وضعِ اسفِ  ما دل خر می سوزد
 
بس سیاه بخت و سیهکار و سیه گام شدیم
 
چمن  و  باغچه  و سير و چکر می سوزد
 
آفت  اندیشیم و  آفت  نگه  و  آفت  عمل 
 
سعی می لرزد و اذهان و خبر می سوزد 
 
با چنین شعله‌ای جانسوز که داریم محمود
 
چشمه‌ و دجله و  دریا و شمر می سوزد
پنجشنبه ۱۴۰۴/۱/۲۸ خورشیدی 
17 اپریل 2025 ترسایی
احمد محمود امپراطور 

 

18 آوریل
۳دیدگاه

باغچه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه 29 حمل  ( فروردین ) 1404  خورشیدی – 18 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

باغچه

۹۷ الف

 یک گلی است که شاداب کند باغچه را

 ابر را خواند   و   پر آب   کند   باغچه  را

 یک گلی است که گرمی بده د هر نفسی

 شب پر از  رونق  مهتاب کند  باغچه را

یک دلی است که دل را ببرد سوی بهشت

 یک غزل سازد و بس ناب کند باغچه را

 یک گلی است که لب  را به  تبسم آرد

 بی هوا بی دل و بی تاب کند باغچه را

شکیبا شمیم رستمی

18 آوریل
۱ دیدگاه

شبنمِ اشک

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه 29 حمل  ( فروردین ) 1404  خورشیدی – 18 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

شبنمِ اشک

 

دلِ شوریدهُ من

باغچهّ کوچکِ عشق است

که هنگامِ بهار

شود آکنده زگلهای قشنگ و پربار

گلِ سوری،گلِ مریم،گلُ میخک،گلُ ناز

که به هنگامِ پگاه

همرهُ شبنم اشکم،صمیمانه کنند راز و نیاز

ساقه هایش همه شاداب و

جدا از خس و خار

همگی در طلبِ دستِ نوازشگرُ یار

همه در حسرتِ دیدارِ نگار

دلِ شوریدهُ من

رنگِ گلهای انار.

 

مریم نوروززاده هروی

هفدهم آپریل ۲۰۲۵ میلادی

از مجموعهُ “پاییز”

 هلند

 

 

 

 

 

18 آوریل
۱ دیدگاه

زمستان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : .جمعه 29 حمل  ( فروردین ) 1404  خورشیدی – 18 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

زمستان

 

نباشد کله  را مغزی مدارا  را چه میداند

 زبانِ بلبل و  مینای  زیبا  را   چه میداند

 نداند حکمتِ انسانیت را رهروی ره ها

 نوایِ ساز و آهنگِ غزل ها را چه میداند

 که نشناسد خودش را آدمی درعرصه ای هستی

 صفایِ عشقِ و احساسِ تمنا را چه میداند

 یقین هر کی نباشد صاحب درد و دل بینا

ندایِ عاشقِ زخمیِ شیدا را چه میداند

 دکانِ رنگ بگشوده به هر سو کاسبِ غفلت

 کسی آدم نباشد رنج دل ها را چه میداند

 شکاری با همه ترفند و ابزارِ قفس داری

 فغانِ  سارهِ  در  بند  تنها  را  چه میداند

 نباشد باغبانی غم شریکِ هر سپیداری

 سرودِ جنگل  سبزِ  مصفا را  چه  میداند

 بلی مردم بود معلوم که هر نا کرده کارِ دل

 شکستِ قلب یک مظلوم بی پا را چه میداند

 حلیم فصلِ زمستان است به میدانِ خنک هستیم

کلاغِ عاشقِ سرما  غمِ ما را چه میداند

سید حلیم “حلیم “

 

 

18 آوریل
۱ دیدگاه

آرزو

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه 29 حمل  ( فروردین ) 1404  خورشیدی – 18 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

آرزو

 

آرزوی به دل دارم،

 زیر ابر های

 بارانی

 قطره قطره چکد، و

 نم نمک

 تک سوار از درخت

 جاده بود

 بشمارم تا به صد از یک

 پیی هم تک به تک،

 یکی و یکی

 باز هم پر شکوه،

 می آید

 تا رسم من،

 به آخر جاده

 آخر جاده روز

 مرگ من

 است!

 

 امان قناویزی

فرانکفورت – آلمان

18 آوریل
۱ دیدگاه

فصل تالان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه 29 حمل  ( فروردین ) 1404  خورشیدی – 18 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

از مجموعه اشعار

«در این جا هرچه زندان است»

در یک روز زمستانی ناگهان هوا

گرم شد و بادی همسان باد

بهاری وزیدن گرفت

 

 

 

 

فصل تالان

 

از چه   ای    باد   بهاران   آمدی

بی بهاران   در   زمستان   آمدی

از کدامین گل  گشایی چشم تر

بی خبر کين سان شتابان آمدی

سوخت از سرما رگان ریشه ها

تا  بسازی   درد   درمان آمدی؟

گرچه چون بیگانه می گردی ولی

شاد بادت، چونکه  مهمان آمدی

خلوت سرما شکستی با دم ات

گرم و  پر  آوا  و  رقصان   آمدی

پس  بمان  تنهای  بی پروا مرو

روح  فردایی  که  پنهان  آمدی

گرچه   آوازت   نیابد   همدمی

بی   امید      همزبانان   آمدی

ليك  تكرار  بهاران   می شوی

گرچه   بهر   دادن  جان  آمدی

فصل گل هر سوی باد زندگیست

آفرین   در  فصل  تالان  آمدی

فاروق فارانی

 زمستان ۱۹۹۲

 

 

 

 

 

 

18 آوریل
۳دیدگاه

در اندوه غزّه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه 29 حمل  ( فروردین ) 1404  خورشیدی – 18 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

در اندوه غزّه

 

 اشک،گل می‌ریزد امشب در شبستانِ غزه 

جای  سبزه   می‌دمد  خون در گلستانِ غزه

 زیر ویرانی  و آوار  است صدها   شاخه گل

مادری   با  شیون   و  آهست ،  گریانِ غزه 

 لعن  بر دستی  که ویران کرد دامانِ زمین 

داغ   بنشاند  از  ستم  بر  قلبِ  لرزانِ غزه 

 جای   پروازِ  پرستو   های  مستِ آسمان

تن جدا ، سر از  بدن   افتاده ،  میدانِ غزه 

 ناله‌ ی‌  استاره گان باشد  گواهِ هر شهیدِ

برسکوتِ شب‌ نشینان، بر  شبستانِ غزه 

 کودکی با جسم معصوم و دل بی‌سرپناه

 می‌تپد   در  موجِ  خون،  اندر  بیابان ِ غزه 

 باغ شب، شد شعله‌ ور از آتش  و از انفجار

دشت و صحرا شد  قبور   نوجوانان ِ غزه 

 مقتل ِ صد ها‌  هزاران   پیکر ِ ناز ِ شهید! 

حسرتا! جز مرگ چیزی  نیست در شأنِ غزه

 شاخه‌ ِ گل، غرقِ خون  هم لاله درآغوشِ خاک

 مادری د ر  حسرتِ  آغوشِ ، گریانِ غزه 

 آسمان در التهاب و شهر در آتش‌فشان 

خون نوشته بر  در و  دیوار ،  عنوانِ غزه 

 بوسه‌ گاه مرگ جاری ، در نفس‌های امید 

شیون و درد و  عزا داری  به اذانِ غزه ! 

 دل اگر داری، بیا در سوگ و ویرانی ببار

جان به لب آمد  ز  داغِ   بی‌گناهانِ غزه 

 جوی خون جاری ز قتل بی  حساب مردمان

آسمان  می لرزد  از   آه ِ  یتیمان ِ غزه ! 

 گر ندارم جز دعا، اشکم  گواهِ همدلی‌ست 

بر شقایق ‌های پرپر ،دشت ِ ویرانِ غزه 

 ای خدا، تا کی سکوت و آتش و آوار و مرگ؟

کی رسد صبحِ امیدِ  صلح  بر جانِ غزه؟

 تف ! بر آیینی که می‌ دارد روا ظلم و جفا 

لعن ! بر خشمِ پلیدی  که به دامانِ غزه 

 زهره (صابرهروی)

12 اپریل 2025

16 آوریل
۱ دیدگاه

سرود

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه 27 حمل  ( فروردین ) 1404  خورشیدی – 16 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

سرود

 

 رود در رود

 آمد از کوه فرود

 دشت در دشت

 مرغ طوفان برگشت

کوه تا کوه

 پر غریو است و شکوه

 آسمان گشته سیاه

 دل تندر شده راه

شهر در شهر

خاست از آتش قهر

جاده ها غرقه بخون

 خانه ها گشته نگون

مرده ها بر مرده

 همگی نیم خورده

هرچه بینی زندان

 پشت هم زندانبان

 شهرها غرق سروش

 این سلول است خموش

 می شمارم آرام

 روزهای اعدام

 می تپد دل پنهان

 در هوای یاران

 کاش طوفان خیزد

 در زندان ریزد

 تا بگوییم درود

 تا بخوانیم سرود

 

فاروق فارانی

 زندان صدارت

 اتاق كوته قلفی شماره ده

١٣٦١

از مجموعه اشعار «در این جا هرچه زندان است»

 

16 آوریل
۳دیدگاه

 سوختم من خالقا !

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه 27 حمل  ( فروردین ) 1404  خورشیدی – 16 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

 سوختم من خالقا !

 

سـوختم  من خالـقا!  ازجـور دوران سوختـم

ازفـراق زادگـاهـم ،مُـلک  افـغان  سـوخـتـم

 زیستـن درکلـبه های  کشـورم دائـم عـزیـز

 سـالهـا دور از وطـن ،از دردهـجران  سوختـم

 ماهـرویـان وطـن ،از ظـلـم  طالـب درفــرار

مـن بیـاد نـرگـس چـشـم غـزالان سـوخـتـم

تـا بکی ؟افـغـان ستـان، زیـرظـلـم ظالـمــان

ازجـفــای ظـالـمــان و دال خـوران سـوختـم

طـالـبـانِ دورز اسـلام،بـا شـعـارحـفـظ دیــن

مفتضح کردنـداسـلام ،کزدیـن  ایشان سوختم

حـرص دنیـا برده است،اسلامیت ازیـاد شان

ازجــنــایــت هــای اولاد،یــزیــدان سـوختـم

عـالـمـان کـشـورم، تـرک مـیـهـن کـرده انــد

مـن بـیـاد فــاضــلانِ کـشــور مــان سـوختـم

شــد خـرابـه کـابـل وقـنـداروغـزنـی وهرات

 مـن بـیــاد شـاهـکـارنـغــز*بـامـیـان سـوخـتـم

حیدری“صبـرخـداکـن،بعـدهرشب صبح رسد

تـا نگـوئی دیگـرش،کـزظـلـم دونـان سـوخـتـم

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

6 جون 2022

سیدنی – آسترالیا

 

*- نغز _خوب،نیکو،لطیف،بدیع،هر چیزعجیب وبدیع که دیدنش خوش آیند باشد،فرهنگ فارسی عمید

 

 

16 آوریل
۱ دیدگاه

آستان وفا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه 27 حمل  ( فروردین ) 1404  خورشیدی – 16 اپریل  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

 

 

غزلی از: زنده یاد استاد صابر هروی

فرستنده : محترمه ادیبه صادقیار

 

آستانِ وفا

 

ز راه دور  به  کویت  دویده  آمده ام

برای دیدنت  ای  نور  دیده  آمده ام

دلم اگر چه دو صد بار بیشتر  زینجا

ز چنگ جور و جفایت رمیده آمده ام

عنایتی ز کس و ناکسم  طمع نبود

هزار طعنه ز هر یک شنیده آمده ام

ترحمی که فراق  تو  کرده  فرتوتم

که من جوانم  و قد  خمیده آمده ام

نه صبر همره من آمدست و نی طاقت

به  آستان  وفایت   خزیده  آمده ام

مکش ز ( صابر ) خود دامن وفا زین بیش

بکوی  تو به  کمال  عقده آمده ام .

صابر هروی

بغلان ۱۳۳۰