تیغِ الفت

تاریخ نشر: سه شنبه 10 دلو (بهمن) 1402 خورشیدی – 30 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

تیغ الفت
در دل بی تاب  من امروز تاب   دیگر است

آسمان  خاطرم  را   ماهتاب   دیگر  است

شاعرم خو کرده با آتش بس  و  با انقلاب

بعد هر آتش بسی یک انقلاب دیگر است

نیست آسان  آبروی  من  بریزی  ای عدو

می‌رود هرچند آب از چشمه آب دیگر است

باغ عشق من ز گل چیدن نمی گردد تهی

غنچه ء دیگر شود باز و  گلاب دیگر است

دل خراب عشق دلبر می شود  هر دم ز سر

هر چه آبادش کنم  بینم خراب دیگر است

برگ برگ هر درخت  از صد کتاب آورده  حرف

هر چه بشماری  هزاران  سر کتاب دیگر است

بی ستاره   کهکشان  باورم  هرگز  مباد

ابر طوفان هم کند باز آفتاب  دیگر است

از درون زخم احساسم حلاوت می چکد

تیغ الفت چون بُرُد آن التهاب دیگر است

شکیبا شمیم

گفتگوی عاشق با معشوق !

تاریخ نشر: سه شنبه 10 دلو (بهمن) 1402 خورشیدی – 30 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

گفتگوی عاشق با معشوق !

دوش  اندر  بـاغ  دیدم   دلربایِ   خویش  را

آن  مه ی  زیبا  نمایِ  مه  لـقایِ  خویش را

گفتمش کی از لبِ خود شاد میسازی مرا؟

گفت بر من کم بزن‌ حرفِ جفایِ  خویش را

گفتمش از یک نگه دین و  دلم  را  برده ای

گفت : قربان کن دلِ درد آشنای خویش را

گفتمش تاکی کشم جور و جفایت را بجان؟

گفت تا وقتِ  که  یابی  با  وفای خویش را

گفتمش ازعشقِ تورسوای عالم گشته ام

گفت از ما چشم  گیر اینک نگای خویش را

گفتمش بیتو مرا این زنده گی بیهوده است

گفت از بهرِ خدا  کم  کن  صدای  خویش را

گفتمش پنهان شبی آیم به سوی مسکنت

گفت نکشایم به رویت من سرای خویش را

گفتمتش شور و نوا و آهِ من  بشنو  بگوش

گفت پیش من مکن شور و نوای خویش را

گفتمش گر “انوری “از تو  بخواهد کام  دل

گفت از  الله  بخواه  هر  مدعای  خویش را

حاجی فریدالله انوری فکری

تشنه کامی ها

تاريخ نشر : دوشنبه ۹ دلو(بهمن) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۹ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

قسم

تاريخ نشر : دوشنبه ۹ دلو(بهمن) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۹ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

قسم

به چکه چکه ی هر اشک بی بهانه  قسم

به تار موی  رها گشته  روی  شانه قسم

به  کفتران  خموش  نشسته  بر  لب  بام

پرنده ای که  نخوردست آب و  دانه قسم

قسم به قامت در خون نشسته ی خورشید

به آفتاب  که سر می زند  به  خانه قسم

به.  شوق   دیدن  یارم  نمی  برد  خوابم

به  درد  بی تب و  تاب  غم  شبانه قسم

به اشک های  غم انگیز  شاعرانه ی من

به شعله ی که ز دل می کشد زبانه قسم

به  درد   من   که  رفیقم  خود  خدا   داند

به  پاره  پاره ی  هر  زخم  جاودانه قسم

که  داغ   های    محبت    نمی‌رود   یادم

به این غزل که  شده آخرش ترانه قسم

مریم سپهر

27 دلو (بهمن) 1402 

مٌرغِ دل

تاریخ نشر: یکشنبه 8 دلو 1402 خورشیدی – 28 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

مٌرغ دل

این چه  رازیست  ز  هوا  بوی  شفا  میاید

این چه عشق یست ز دل شوق وفا میاید

طلبم نیست به جز  از حرم  عشق و  صفا

محبوب   رفته ی   من   با   چه   ادا   میاید

منم    آواره    و     اندر    طلب    یار   هنوز

تن  من   لرزه  کنان  دست  به  دعا   میاید

درِ  دروازهِ  این  کلبه   ما   رو  به    سکوت

مرغکِ   خسته    دلم    روی    هوا    میاید

به جز  از  مهر  و  وفای  تو  نباشد  در   دل

چه  عجب   مرغک  دل  همچو  هما  میاید

مرغ دل مست و غزلخوان شده از فرط خوشی

غم  دل  کرده  رها  چه  خوش   لقا  میاید

     عالیه میوند 

25 آگست 2021

فرانکفورت جرمنی

نبض ثانیه ها

تاریخ نشر: یکشنبه 8 دلو 1402 خورشیدی – 28 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

نبض ثانیه ها

مخمس بر غزل عارف و بیدل شناس مرحوم استاد عبدالعزیز مهجور (رح)

تاریخ نشر: یکشنبه 8 دلو 1402 خورشیدی – 28 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

مخمس برغزل  عارف و بیدل شناس

مرحوم استاد عبدالعزیز مهجور« رح »

ما درد و غم و  محنتِ پیهم کشیده ایم

از مردمان ظالم و بی رحم کشیده ایم

چون ماتمی به ماۀ  مُحٓرم کشیده ایم

در  روزگار  رنج  دو  عالم   کشیده ایم

بار گران به دیده ای پر نم  کشیده ایم

کارجهان و جمله جهان است درد سر

باید بیرون رویم  ازین  ورطه ای  پسر

گرقصر وجاه ومسندی سازیم زسیم و زر

گر آسمان  شویم  غباریست  در نظر

ورخاک گشته ایم بدل غم کشیده ایم

ما  دشمن  دیرینۀ خویش  را  نیافتیم

بسیار  جستجو  و  پی   او   شتافتیم

رستم صفت به معرکه ها چون بتاختیم

سهراب وار سینه به خنجر شگافتیم

خطی به نوشداروی رستم کشیده ایم

آن یار بسوی ما بدلِ رحم ندیده است

افزون نخواسته ایم وحتی کم ندیده است

در شادی و طرب و به ماتم ندیده است

گاهی بسوی ما به غلط هم ندیده است

درحسرت نگاه چقدر غم کشیده ایم

اسلوبِ راۀ عشق بسی جانسپاری است

پاداش این عقوبت از آن زخم کاری است

آبِ جبین خجلتی بی پرده داری است

عصیان هرکجا که بود شرمساری است

گر در بهشت  چهره ای آدم کشیده ایم

بی روش دورِ زندگیم در ندامت است

گرسربه تیغ یار نهم جان سلامت است

مهر و وفا مسند و جای کرامت است

بیدوست لحظه های  فراقش قیامت است

یعنی نفس به غصه چو ماتم کشیده ام

هرگز به تو مباد دمی بغض و کینه ام

من مرغ بامِ عشقِ تو و  دانه چینه ام

جلال چنین گُزید که  ترا شد  گزینه ام

مهجور داغِ حسرتی سر زد ز سینه ام

آه از  دلِ  شکسته  دمادم  کشیده ام 

سید جلال علی یار

جنوری 2024 میلادی

ملبورن – آسترالیا

سوگ نامه

تاریخ نشر: یکشنبه 8 دلو 1402 خورشیدی – 28 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

سوگ نامه

دیگر نمانده  چیزی  به   یَغمای   زندگی

اینک نشسته  ایم   به  تماشای   زندگی

بامن به گفتگو شده است ذهن خسته ام

از  عُمر  رفته   گوید  و  نجوای  زندگی

هرگز   ندیده   آبِ  خوشی  نای  میهنم

ما تا  کجا  رویم  به  دعوای  زندگی ؟!

تا کَی  ز  درد ، ناله  کند  دُختِ  میهنم

همچو  گدای   پیری   تقاضای   زندگی

هرگز ندیده  حامی و  یاور کنارِ  خویش

تنها   گُذَر     کند    به  تمنای   زندگی

این سوگ نامه را  نشود  خوبتر نوشت

دیگر  نمانده  مَیلی  به  فردای  زندگی

پروانه شیرین سخن

7 دلو 1402 خورشیدی

چشم در راه

تاریخ نشر: شنبه 7 دلو 1402 خورشیدی – 27 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

چشم در راه 

میدانی که میدانم ،

نیمه شبان

وقتی فکر میکنی خوابیده ام

میایی

و من به حرمت آمدنت

خویش را به خواب میزنم

تا تو دلخوشی هایت را

در زلفکان پیچ در پیچ من

که با سر انگشتانت

عشق را نفس میکشند ، ببافی

و لبانم را با لبان مستت ببویی

و با چشمان دلواپست

غزل های تنم را بسرایی

اینرا گفتم که بفهمی

آمدنت را هر شب

چشم در راه ام.

میترا وصال

27 جنوری 2024

لندن

از کجا آورده ای ؟

تاریخ نشر: شنبه 7 دلو 1402 خورشیدی – 27 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

سروده ای از شاد روان استاد علی اصغر بشیر«هروی» را انتخاب نموده ایم که بتاریخ هفتم دلو

1350 خورشیدی برابر با بیست و هفتم جنوری 1972 میلادی دقیقا 52 سال قبل

در شمارهء 191 جریدهء ترجمان با نام مستعار ب – عامی بنشر رسیده بود.

 از کجا آورده ای؟

ای فقیر ، این قرص  نانرا  از  کجا  آورده ای؟

گر  خریدی   پول   آنرا   از   کجا  آورده ای ؟

برف می بارد تو هستی  همچنان  جویای کار

اینقدر  تاب  و  توان  را   از  کجا  آورده ای ؟

بوت  پایت  کی  دهد از عهد  دقیانوس  یاد

یاد گارِ   باستان   را    از    کجا   آورده ای ؟

رنگ تو گه  کاهی و  گه  زعفرانی  می شود

رنگ  کاه  و   زعفران را  از  کجا  آورده ای ؟

آرزوی  گوشت   داری  اشتهای   میوه   هم

اشتهای  آنچنان    را    از   کجا   آورده ای ؟

آهِ  جانسوزت  شرر  بر  خرمن   دل  ها  زند

جانِ  من  آتشفشان  را  از  کجا  آورده ای ؟

دامن صد  پاره ات  از گوهر اشک  است پر

دیدهِ  گوهر  فشان   را  از  کجا  آورده ای ؟

دک دک از سرما  تنت چون بید میلرزد ، بگو

لرزه های  بی  امان  را  از  کجا  آورده ای ؟

از تپشهای دلت  پیداست که  داری  مریض

این دل حسرت  نشان را  از کجا  آورده ای ؟

ساعتت  با  رنج  ها  تیر است  در  ایام عید

رنج   های  بیکران   را   از  کجا  آورده ای ؟

شهد و  حنظل را بهم آمیختی در شعر خود

« عامی »این سحرِ بیانرا از کجا آورده ای ؟

هبوطِ عشق

تاریخ نشر: شنبه 7 دلو 1402 خورشیدی – 27 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

هبوط عشق

                                     به یار

میشنومت

در سرزمین صدا ها

که هبوط عشق

مرا از من ربود

و صدای تو

مرا از من جدا کرد

و به دریاچه ی عشق ها سپرد 

دیگر منی نیست

تا در خود شنا کنم …

هما طرزی

 9 جنوری ۲۰۱۴

  نیو یورک 

عالم امکان

تاریخ نشر: شنبه 7 دلو 1402 خورشیدی – 27 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

عالم امکان

خیال  آباد  این   عالم   ندارد   فرصتی  دودی

فرای  این  خیالات ،  فکر  ها   دارند  معدودی

 تمام تار و پود ما شکست آماده ی درد است

نفس ها می‌کشیم اما‌ ندیدیم‌ مایه و  سودی

به رنگ شعله داغ از سرکشی ها می‌کشیم آخر

فنا  را  کی   کند   باور  گمان  و  فکر  نمرودی

تبسم  ها   تاثر   ها  بکارد    در    زمینِ   یاس

جهان  را  ترک  گویی  تا  بیابی  نیک  مولودی

حباب   فرصت   هستی  دوام  را  بر  نمی تابد

 سراب آباد موج است این نیابی آبِ مقصودی

 سراغ  عافیت   کو  اصل  آن  زیر  زمین  باشد

سر این خاک زیستن نیست جزیک فکر مردودی

سمن پویان، سیمین پوشان، قبایی ازفنا پوشند

 شگفتن، خنده  کردن  از برای  عیش مفقودی

 نفس گر میرود سوی کجا آباد افسوس است

بدستت گر نگیری  شعر  ناب  و  بربط  و رودی

شکنج گیسوانش در شکنجه سخت استاد است

به ( تنهای ) غمین  دلبر  ندارد  الفت  و جُودی

عبدالخالق تنها کاشفی

آرزو

تاریخ نشر: جمعه 6 دلو 1402 خورشیدی – 26 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

قسم

تاریخ نشر: جمعه 6 دلو 1402 خورشیدی – 26 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

شمع های بی شمار

تاریخ نشر: جمعه 6 دلو 1402 خورشیدی – 26 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

حدیث روزگار !

تاریخ نشر: جمعه 6 دلو 1402 خورشیدی – 26 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

حدیث روزگار !

هــزاران   قصۀ  نــاگـفـته  دارم

ز کــاخ دل نـهــان  و  آشــکــارم

حکایت هاست زین چـرخ زمـانه

نهـفــتــه  در  کـتــاب  روزگــارم

گـهـی افـــتــاده وگــه دربـلـنـدا

در ایــن  وادی  تپیدن بــود کارم

بسی  اسرار دارد  چرخ  گردون

کــه گم شد ازکـفـم لیل ونهــارم

ولی شکـرا که درهستی دوران

چــراغ  راه ست  لطف  کردگارم

چه نعمت هاعطا کرده  به عالـم

سرسجـده به شکــرش میگذارم

چـو بــوی گل  بـیا بگــذر از اینجا

که بــاتـو  چون  گلاب   نوبهــارم

“عزیزه”  رمز دل را  بــا  تو گوید

بـیـا بشنو حــدیــث پــرشــرارم

عزیزه عنایت

جنوری 2024

زنجیر جهل

تاریخ نشر : جمعه 6 دلو 1402 خورشیدی – 26 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

زنجیر جهل 

کاش می شد در  مسیرِ  زندکی

 آنچه  را  گم   کرده ام   پیدا کنم

 نیمه شب ها  عاشقانه  خلوتی

 با خدای  پاک و  بی  همتا   کنم

 بازگویم در حضورش راز خویش

 سردهم من نغمه و آوازِ خویش

 مرغکی پر بسته ام در این قفس

 باز خواهم سوی تو پروازِ خویش

 ای خدای  خوب  ای  یکتای  من

 بسته اند زنجیرِ جهل در پای من

 ساقهُ   پربارِ   علم    آتش   زدند

 تا بسوزد  دین  و هم  دنیای من

 کاش می شد پرده بردارم کنون

 راز  های   خفته  را  افشا   کنم

 زاهدِ    کورِ     عبا   بر  دوش  را

 شیشه در  زیرِ  بغل  رسوا  کنم

 گویمش ای بی خبر ازعقل و دین

 تا بکی درخوابِ غفلت‌ این چنین

 همچو ابلیس رانده از درگاهِ حق

 وز شرارت  مُهر  داری  بر  جبین

خود مپنداری که بر اندامِ خویش

 جامهُ سبزِ  بهشت   را   دوختی

 ایکه   آتش  در  چمن  افروختی

هیزمِ    دوزخ    بخود    اندوختی

 مریم نوروززاده هروی

 ششم اسد ۱۴۰۲ خورشیدی

 بیست و هشتم جولای ۲۰۲۳ میلادی

 “از مجموعهُ”میهن عشق

هالند

ای عاشقان

تاریخ نشر: پنجشنبه 5 دلو 1402 خورشیدی – 25 جنوری 2024 میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

میلاد معطر مولود کعبه حضرت علی (ع) را تبریک و تهنیت عرض نموده، سروده اییرا که چند سال قبل سروده شده خدمت خواننده گان محترم پیشکش می نمایم:

قیوم بشیر هروی

به اجازه ای حضرت مولانا جلال الدین محمد بلخی « رح»

ای عاشقان

” ای عاشقان ای عاشقان “، پیرو جوان درکوی او

شور و  نوا  دارند  همه  ،  هر یک  روانند  سوی او

عمری اگر حیران شوند ، نالان و  سرگردان شوند

در جاده  های  بی کسی  همدم  شود  بازوی  او

دل ها ز دست  رفته  چنان ، با  ناله  های  بیکران

از  بلخ  بامی  تا   نجف  ،    دیوانه ی   جادوی   او

عشق  علی  غوغا کند  ، بس  عالمی  شیدا  کند

آشفته  گردد  هر دلی  ،  گر  بر  نگردد   سوی او

یارب دلِ  شیدای  من  ، افتاده  است  در پای من

فریاد  ها   دارد  بلند  ،   دلبسته ای  گیسوی   او

عالم دگرگون می شود، بیچاره افسون می شود

بیند  اگر یک   لحطه ای   آنصورت    ماهروی    او

دلها رود از دست شان ، لطف خدا کرد هستِ شان

یکباره بی خود  می شوند ،  هر آن ببینند روی او

بنگر   رخ   زردِ    مرا   ،    غمناله    و    دردِ     مرا

گردد  مداوا   ای « بشیر »  گیرم  اگر  داروی  او

قیوم بشیر « هروی »

ملبورن – استرالیا

بیست و یک نوامبر 2017 

کتاب بسته را مانم

تاریخ نشر : پنجشنبه ۵ دلو ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۵ چنوری ۲۰۲۴ میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

محترم امان صحرائی

كتاب بسته را مانم

بر و باری  ندارم شاخهء  بشکسته  را  مانم

به مقصد نارسیده  رهنورد  خسته   را مانم

نگیرد هیچکس از متن و فصل و باب من فیضی

ز چشم افتاده  در تاقی کتاب بسته را مانم

نیابد  هیچگاه  پایم  صفای  ریگ  ساحل   را

به کل در فهر دریا کشتیی بنشسته را مانم

ز گقت و گوی با ارباب دانش فیض  میجویم

اگر جاهل به حرف آید دهان  بسته  را مانم

نبردارد درحت دوستی از سوی من زخمی

به دست ناتوانی تیشه ای بیدسته را مانم

نیم من واعظ و آخوند وشيخ و زاهد و مفتی

ریاکاری  ندانم  صوفیی  وارسته   را   مانم

به روی صفحهء  ذاتم  چکیده  رنگ  استغنا

ز  دام  ذلت  و  خفت  عقاب رسته را  مانم

مقابل گر شوم با  دشمنان  خانه  و  خاکم

همیشه از کمان  قهر ،  تیر جسته را مانم

اگرچه   بته ای   پژمرده   و   پیر  گلستانم

هوای عشق اگر  آید گل نو رسته را  مانم

امان صحرائی 

جرمنی

ملک بی همتای من

تاريخ نشر: پنجشنبه ۵ دلو ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۵ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – سندیاگو – کلیفرنیا – امریکا

ملک بی همتای من

ای ملک بی همتای من ، بخشم که ترکت کرده ام

وی دین من  دنیای  من ، بخشم که ترکت کرده ام

هستی تو عشقم  در  جهان  ،  امید  من  در  آخرت 

حالا که  من  آواره ام ، بخشم  که  ترکت  کرده ام

ای مادر  زیبای  من  ، دیدم  ترا  یک  شب  یخواب

باشی همه درمان من ، بخشم که ترکت کرده ام

آنشب چه زود خواتم گذشت ، با عقده هابیدار شدم

ایکاش  دو باره بينمت ، بخشم که ترکت کرده ام

ای.    کابل  زیبای  من   ،   ای   مدفن  آبای   من

ای خارچشم دشمنان ،بخشم که ترکت کرده ام

آخر شود  روزی  که  باز  ، چشمم به دیدار تو باز

خاکت کنم سرمه به چشم ، بخشم که ترکت کرده ام

ترکت  نبودست خواهشم ، معذور من دار مادرم

ازدست نوکرهای روس ، بخشم که ترکت کرده ام

مادر  فدایت  جان من  ،  ای جان  من  جانان من

از دوریت جانم بلب ،  بخشم که  ترکت  کرده ام

شد حیدری  مجنون  تو  ،   دیوانه و  محزون  تو

گیرش تو آخر در بغل، بخشم که ترکت کرده ام

پوهنوال داکتر اسعدالله حیدری

سدني – آسترالیا

جنوری ۲۰۲۴

سرزمین عشق

تاریخ نشر : دوشنبه 2 دلو 1402 خورشیدی – 22 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – استرالیا

سرزمین عشق

فرموده  بود ی  غم  نخور ، باشد اجابت  میکنم

 حالا که فرمان میدهی، ای عشق اطاعت میکنم

 هر خواهشی داری بگو ، حالا که تسلیمت شدم

 یا هر چه میخواهی بکن ، فوقش شکایت میکنم

جانا   ببخشایم   اگر  ،  بی پرده    حرفی   میزنم

یا  لا  به  لای  واژه ها ، گاهی  جسارت  میکنم

 شاید که من عاشقم  وقتی که  میرنجد دلم ….

 منطق  نمی فهمم اگر ، گاهی حماقت  میکنم

وقتی کسی  با هرزگی ،  جانم  نگاهت  میکند

 وحشی تر از سگ میشوم، آری  اهانت میکنم

 با اینکه  خاموش   ولی ،  اینگونه  آرامم  نبین

 یک تار مویت کم شود ، عشقم  قیامت  میکنم

 وقتی خرامان میروی، از کوچه های رو به رو

 حتی به خاک کوچه هم، بازهم حسادت میکنم

 شاید  خیالاتی  شدم ! شاید جنون دارم ولی

 هر جا  که میگردم  تو  را ، آنجا  زیارت  میکنم

 کافر تر از من دیده ای؟!عشقم نمیدانی بدان

 حتی خدا را محض  تو ،  دارم  عبادت  میکنم

 با  اینکه  دلتنگم ولی  ،  جانم  تحمل   میکنم

 هی میروی هی میروی ، هی استقامت میکنم

 هی مینویسم روزو شب! این زخم پیر و کهنه را…

 با تیغ تیز واژه ها ، هر  شب  صحبت  میکنم

 دارم ر وانی  میشوم ! آیا  نجاتم  میدهی؟!

از لشکر کفری که من، هر شب هدایت میکنم؟!

 حتی اگر احساس من، یک اشتباه ساده بود

 این اشتباه  ساده را ،  تا بی نهایت  میکنم

عشقم به فکر من نباش، هر جا که میخواهی برو

 دارم به  این تنهاییِ ،  دیرینه  عادت میکنم

 اینجا  کنار  یاد  تو  ، با  خاطرات  خوب  تو

 در سرزمین عشق تو، دارم اقامت میکنم

 دست خدا ای جان من، هر جا که باشی خوب من

 با این (بهار)، با آن غزل، عرض ارادت میکنم

 داکتر راضیه بهار قریشی

11 می 2019

نیویورک

شهر رؤیایی من

تاریخ نشر: شنبه 30 جدی 1402 خورشیدی – 20 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

انقلاب در اذهان

تاریخ نشر: شنبه 30 جدی 1402 خورشیدی – 20 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

انقلاب در اذهان

ز ریشه خانـۀ  ظلم و سـتم خراب شود

بـرای حـق و عـدالت  اگـر  شتاب شود

ز  خـواب  غفلت  اگر  مردمان   برخیزند

برون ز محبس شـب نسـل آفتاب شود

در آسـمان سـتم کرگـسـان  کنند پرواز

خوشـا دمی که فضـا لانۀ  عـقاب شود

میان آتـش  و خـون  طفلکان  زنند  پرپر

بیا بـبـین که دل سـنگ هـم کباب شود

زمین سوخته و نسل کُشیها جاریست

نه همتی که ازین وحشت اجتناب شود

به چنگ دیو و دد افتاده  مـردم  مظلوم

درون  جنگل شب کشته و  عـذاب شود

ترور و  وحشت و افراطیت شده  تنظیم

به نفع سلطه گـران جمله انتخاب شود

دیموکراسی ، حـقوق بشـر شـده ترفـند

برای نسل نوین این سخن خطاب شود

فـغـان  و  نـالۀ خـون  پـردۀ  ریـا  بـدریـد

رسـانه هم نتوان بـر یقین حجاب شود

به جـای دانـۀ غلات  در  میادیـن  جنگ

تــن و روان و دل آدم آســـــیـاب  شود

خـیـال و عـشــق دل و  آرزوی آدم هـا

به پیش چشم جهان نقش روی آب شود

دروغ تشنه لبان  را به دشت  داغ آورد

زلال آب ، کــجـا ، دامن  ســـراب  شود

پلاس تیره نگـردد بـه شستـشو سـیمین

سـیاه صخـره مگـر پـرتـو  شهاب شود

مجـو  راحـت  و  آرامـش  از   تجـاوزگـر

درین معامله دل عرق  اضطراب  شود

فـریـب حـیـلۀ ظالـم  را مخـور مظلـوم

که زخـم تـیـغ  بـلا  پـر ز التـهـاب  شود

تـو را بـه محبس افـراطیت کند تسـلیم

بروی شادخوری بند فصل و باب شود

تمـام عـلــم و تـمــدن م ی رود بـربــاد

هجوم بشهردل وعقل شیخ وشاب شود

عـروسکان ریایی به  صحنه  می آرنـد

سـیابـازی بـه دالـر و  پـونـد بـاب شود

بـیـان درد و غـم و  رنـج خـامـه  نتواند

بهر طرف نگری  خارج  از حساب شود

جـهان معـرکۀ قلـدری و سـفّاکی است

زخون خلق دودست ستم خضاب شود

وفـا و عـشق و محبت اگـر دهند تعلیم

بجای جنگ وتفنگ جانشین کتاب شود

صـدای نعــرۀ مظلـوم  در جـهان پیچید

عـلـیــه ظلــم در اذهـان انـقــلاب شود

رسول پویان

14 جنوری 2024

باهمی !

تاریخ نشر: شنبه 30 جدی 1402 خورشیدی – 20 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

باهمی !

یــاد  آنــروز کــه  در   کـابـل  زیـبـا  بــودیم

فارغ از جـنگ و نـفـاق و غـم  دنـیـا بودیـم

جمع ما جمع، بـه هر خانۀ پـرمهـر  و صفا

شـــاد ازبــاهمـی وقــوت دلـهــا بــودیـم

گاه چون  مشعـل  روشن به ره یکدیگری

گـاه ازهمــدلـی خویـش چــودریــا بودیم

متـحـد تـاجـیـک وپشتـون وهــزاره  باهم

بهــرآبـــادی آن کشــورو مـــاوا بــودیــم

بین ما هیچ نبـود  تعصب  قـومی و زبان

دور ازتــفــرقـــه وفــتــنــۀ دنـیـا بودیــم

سـالـهـا شــد که گــرفتنـد زما راحـت ما

ما، درخواب گران، غافــل از اینها  بودیم

وقــت آنــست کـه دست بـدهیـم بهروطن

بـازســازیــم کـه عمـری بـه تمـنـا بـودیم

تا”عزیزه” نشویم یک دل ویک رنگ بهم

آنچنان است که درجنگ وبه غوغا بودیم

عزیزه عنایت

5 جنوری 2024

حدیث شکوه

تاریخ نشر: شنبه 30 جدی 1402 خورشیدی – 20 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا