گدای دقایق
تاریخ نشر : یکشنبه ۵ حمل ( فروردین ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۴ مارس ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
گدای دقایق
هستی روان دویده کجا ؟ یک دقیقه صبر!
خواهم نگاه گرم ترا، یک دقیقه صبر!
بودم در انتظار تو ساعات ، روز و شب
گشتی چه نارسیده به پا؟ یک دقیقه صبر!
دانی نیازمند تو گردیده ام ، مناز
تا کی چنین خرام و ادا؟ یک دقیقه صبر!
با هم ز التفاتِ شبانگه شدیم یک
از من مشو سپیده جدا، یک دقیقه صبر!
گفتا که هست ساعت دَه، می روم کنون
گفتم چه زود! از چه؟ چرا؟ یک دقیقه صبر!
با قابِ ساعتی به گداییِ یک نفس
گفتم که از برای وفا! یک دقیقه صبر!
از غصه جان ز پیکر ما کوچ می کند
آخر مرو ز کوچه ی ما ، یک دقیقه صبر!
دانی چقدر مانده به پایانِ این غزل؟
مقدارِ شصت ثانیه، یا یک دقیقه صبر!
صد تازه بوس تا ز بنا گوش گیرمت
یکدم نهان به گوشه بیا! یک دقیقه صبر!
گفتم به جام، باده بریز از سبو، سریع
گفتا به ناز و خنده: گدا! یک دقیقه صبر!
امّید من که پیر شوم بی شتاب و دیر
اما نکرد فصلِ شتا یک دقیقه صبر!
(حکمت) صبور باش و مرنج از زمانه زود
می آیدت پیام صبا، یک دقیقه صبر!
حکمت هروی
ملبورن – آسترالیا
جناب حکمت عزیز زیبا قلم زدید ، قلم تان همیشه رنگین باد.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی