۲۴ ساعت

 کوهسار کینه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۹ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۹ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

 کوهسار کینه

بر قله ی که در دل شب سر کشیده است

 شمع   دلم   فراز   سرش پر کشیده است

از   جاودانگی ی   خموشی    سخن   مگو

 کین کوهسار کینه، نفس در کشیده است

ما    عاشقان   دشت   جنونٍ   گذشته ایم 

کی قیس را فسانه به آخر  کشیده است؟

آن شمع   کورسوی،   کنون   همچو آفتاب

 دامن بر این سپهر سراسر کشیده است

فرهاد   دلشکسته،   ز سنگ   جفای غیر

 کارش کنون به آتش و سنگر کشیده است

عیسای    مهر   جوی   دگر   تیغ بر کشید

دست از صلیب و سادگی و خر کشیده است

فاروق فارانی 

اکتبر ۱۹۹۱

از مجموعه اشعار «در این جا هرچه زندان است»

شعر و غزل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۹ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۹ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شعر و غزل

 بیا که شعر و غزل   هم   ترانه آوردم

 انیس و مونس دل را به   خانه آوردم

منم  که   با   غم   دنیا    کنار  آمده ام

برای  رفع  غمم   صد    بهانه    آوردم

خوشم که از تو سرودم و درد بی کسی ام

 به پیش مقدم   تو   عاشقانه  آوردم

 چکیده قطره ی شبنم به روی مژگانم

ببین که اشک  روانم   شبانه   آوردم

 سکوت کردم و افتادم از سرایش دور

 تمام   حرف   دلم    صادقانه   آوردم

دم   وداع   بیا   در   برم   عزیز   دلم

 برای  تو   غزلی   شاعرانه   آوردم

 چو دیده ام که”امان”ات غمی فزون دارد

 به پای تو غم دل روی شانه آوردم

 امان قناویزی

فرانکفورت – آلمان

در سوگ شهید آسمان نشین ام ناصر (صابر هروی )

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۹ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۹ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

هشتم ثور سال ۱۳۶۷،

یادآور زخمی است که هرگز التیام نیافت؛

خاطره‌ی جانسوز شهادت برادر جوان و فرشته ‌صفتَم

، ناصر (صابر هروی)

که تا هنوز هم زخمی تازه بر جان ماست؛

نه زمان مرهم شد، نه فراموشی توانست این داغ را

خاموش کند.تعظیم به مقام بلندت ،

روح پاکت شاد و یاد عزیزت گرامی!

در سوگ شهید آسمان نشین ام

ناصر (صابر هروی )

برگ زردی‌ست   مرا بختِ خزان‌دیده‌ی دل

بی‌ تو     پاییز   مرا    تا   به   ابد    دیده بیا

سبزه با حسرت لبخندِ تو   خشکید و نماند

باغ، بی‌نامِ   تو   آتش   شده،   پوسیده بیا

بی‌تو این شهر پُر از حسرت و خاموشی شد

درد ِ  هجران ِ  تو،  آتش   به   دلم چیده بیا

ای نسیم   سحری ، حالِ مرا   با    او   گو

چشم من شب همه شب راهِ ترا دیده بیا

بی‌تو این باغ، خزان است، بهاری نگرفت

گلِ     پژمرده   ز   داغت ، نشکوفیده   بیا

ماه بی‌نورِ رُخت خون شده در دامنِ شب

بی‌تو خورشید، غبار است و فرو دیده بیا

بی‌تو شب غرقِ سکوت است و زمین سرد و غمین

آسمان رنگِ  غمَت   را   به افق چیده بیا

دلِ من گورِ شهیدی است که در غربتِ خویش

بی‌کس و یار، به خون رُسته و پوسیده بیا

بی‌تو شب، غربتِ صد قرن به دوشِ دلِ ماست

بی‌  تو   اندوهِ   عدم   را همه  فهمیده بیا

بی‌تو هر سایه پُر از حسرت و هر راه غریب

بارشِ اشکِ غمم است که باریده به شهر

بعد تو، کوچه‌ی دل خسته ز تکرارِ غروب

هر کجا قطره‌ی اشکم، گلی   روییده بیا

زهره (صابرهروی)

هار و فراق

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۹ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۹ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

هار و فراق

امد  بهار  و   سبز  نشد   شاخسار من

یعنى که نیست فصل گل و گلعذار من

گلها شگفت  و  باغ عروسانه شد پدید

پایان  نگشت   هجر   تو  و   انتظار  من

در روز گار  هر کی بجای رسید  و لیک

بهتر    نگشت  یک نفسی  روز گار  من

شبها.  دعاى  خیر نما یم   به    میهنم

افتاده.  دست  مردم   جاهل  دیار من

سر را ز غصه  بر سر  رانو نهم (ظفر)

جز  اشک نیست  یاور   دیگر  کنار من

دارم  یقین که تا به أجابت  رسد  دعا

شاید که  سبزه سر بزند در مزار  من

نذیر ظفر

ساحل ورجنیا 

۲۸ اپریل ۲۰۲۵

در خیال ِ من

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۸ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۸ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

در خیال ِ من

ای عشق!

ای نوازش نسیم خنک صبحگاهی

ای آغوش شبنم بهاری

تو مثل عطر خاک نم‌خورده

در جان خسته‌ام پنهان شده‌ای

با هر قطره که بر پنجره می‌نشیند،

نامت را زمزمه می‌کنم

و سکوت روح من

با صدای قلبم برای تو

شعر می‌نویسد

تو که بی‌هوا می‌آیی

در خیال من

و با لبخندت،

ابرها هم عاشق می‌شوند،

بمان و بمان و بمان …

تا این هوای ابری

رنگ آبی نگاهت را

بیدریغ در آغوش کشد .

میترا وصال

۲۵ اپریل ۲۰۲۵

لندن

بازکن پنجره را

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۸ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۸ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

بازکن پنجره را

باز آ سوی من

 غمزده دل

که امیدی به دلم

 زنده کند

 باز کن پنجره را

 که هوایت به تن خسته ی من

 جان دهد

 خبر آمدنت تا به مشامم برسد

 دل من وصل تو را می جوید

 دلک خسته ام از

 باد بهار

 که نسیم نرمی

 آورد عطر تنت را به مشام

 دل من منتظر خنده ی توست

 خنده ی تو بکند

 آرامم!

 امان قناویزی

فرانکفورت – آلمان

ماوای دل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۸ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۸ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

ماوای دل

   ای که بگذاری  مرا در جای دل                                   
                                وه چه  دلشادم  ازین مأوای دل 

   گر  مرا  سودای تو  در سر زند                                   
                               می رود جان پا به پا در پای دل 

   موج  بحرِ عشق  اگر از تو بود                                   
                               می شود دل غرقه در دریای دل 

   عشق صحرا هست و ناپیدا ولی                                   
                               گل  بروید  در دلِ  صحرای  دل 

   مرده ام گر از دلم بیرون شوی                                   
                               ای  فدای   قامتِ   رعنای  دل 

   مستم از هر ساغر چشمان  تو                                  
                                نشئه دیگر  دهد  صهبای  دل 

   سود من در وصل  جان  افزای تست                                            
                                جان بها کردم در این  سودای دل 

تا محبت هست  و آن محبوبِ دل
شد جلالش  معنی از معنای دل

 سید جلال علی یار

ملبورن – آسترالیا

۲۴ اپریل ۲۰۲۵

تیرِ جفا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۸ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۸ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

تیرِ جفا

                نه شاعرم ، نه  سرایشگرِ  ترانه منم 

یکی ز مردم دور از دیار  و  خانه منم                 

                 جدار کاخ  ستم از  خروش   من لرزد 

نهیب  غرش  توفان   رود  خانه  منم                 

                 ز پا فتاده غریبی منم به  کشور غیر 

کسی به خانه برد بار او به شانه منم                 

                 مرا به چشم حقارت مبین تو ای حاسد 

عزیزی داشت کسی را این زمانه منم                 

                  نهفته ام به دل اندوه مردم مظلوم 

و آنکه سازد از آن گه گهی ترانه منم                  

درخت عمر من افسوس برگ و بار نداشت 

ز بس که تیر جفا خورده در جوانه منم 

محمد اسحاق ثنا 

ونکوور کانادا 

۲۸ اپریل ۲۰۲۵

تو انسان بمان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۷ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۷ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

تو انسان بمان

 نه نام و نشان  و نه  رنگ و نژاد

 نه جاه و مقام  و نه تخت وسواد

 نه کبر و غرور و نه ظلم و ستم

نه   بیچارهٔ   را  نشانی  به  غم

 نه لبخند زور و نه  خشم  و ریا

 نه بانگ تفاخر نه  جور  و  جفا

 تو از خاک پاکی و  از  نور  ناب

گهی در ثواب و گهی در عذاب

نسب بر حسب نیست برتر اخی

 بود مرد میدان که  شد متقی

 اگر   پاک  گردد  صفای  درون

 نگردد کسی خوار و زار و زبون

 محبت نما هم به پیشانی باز

 که در دین و دنیا شوی سرفراز

 چراغ  هدایت   نما   روشنی

 که گردی به گلزار دل گلشنی

 ببخشا به هر جا سخاوت نما

 که گردد همین  دار   دنیا فنا

 تو انسان بمان در میان جهان

 که گردی به هر جا دل شادمان

 بکن طیبه  قصه  را  مختصر

 که این پندی باشد چو پند پدر

طیبه احسان حیدری

سیدنی – آسترالیا

چاره کو؟

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۷ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۷ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

چاره کو؟

وای  بی اندیشه ی   گر   غرقه  در  باور  شود

 چشم هایش بسته گردد گوشهایش کر شود

 طعمه ی  شیاد  گردد  ساده  دل  در  هر کجا

مغز  زندانی   کند  در  آب ِ  حسرت   تر   شود

 عیب جویی سرکند وآن چشم و  ابرو برکشد

 خیره سر گردیده بر هر  مرد و  زن  داور شود

 دست و پای ِ خلق بندد با شعور ِ  صفر ِ  خود

 مالک ِ  رفتار ِ  مردم،   عقل ِ  خیر  و شر شود

 از  درون ِ  گنده  دیگر  انتظار ِ  خلق  چیست؟

 گندگی آرَد، جهان بی مشک و بی عنبر شود

 بر دهان ِ راستی ها  مشت ِ  محکم  می زند

هر  کجا بین  با  لگد  در  کار ِ  مردم  خر شود

 قید   سازد   هر   تفکر   جز   خیال ِ   باطلش

 وضع آن  ملت  خدا  را   از  کجا   بهتر  شود؟

 علم را   مختص  کند  در  انزوای ِ  تنگی  ها

 این  مریض ِ    پُر حقارت  حالتش  بتر  شود

 کاسه ی صبر ِ همه  لبریز گشته  چاره کو؟

 آتش ِ خاموش سوزد تا  که  خاکستر شود

 همایون شاه «عالمی»

۲۴ اپریل ۲۰۲۵ م

تقدیم به بیداران

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

تقدیم به بیداران   

می بوسم صورت صلح را

گونه های عشق را

و دست های عقل را

تف می کنم به ریش جهالت

نفرین می کنم به جنگ و خشونت

مرگ به تفرقه و جدایی

لعنت به قوم گرایی و تبار نگری

دنبال می کنم

راه تکامل را

و دوست دارم انسان هم نوع ام را

بدور از رنگ و قوم و زبان و مذهب و دین و . . . . . .

بیا تا با هم سرود برابری را

با صدای بلند اگاهی

هم نوا شویم

از مناره های بلند عشق

با فهم زبان زبان

و فشاریم دست انسانی هم

زن و مرد در کنار هم

صامدی

ملبورن – استرالیا

گمان مبر . . .

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صادقیار      شاعر: زنده یاد استاد صابر هروی

گمان مبر . . .

گمان مبر که  درین  ملک  شیر مردی نیست

ز پر دلان   بوطن  با  تو هم  نبردی  نیست

گمان مبر  که   شغالیست   کشور  شیران

و هیچکس  بوطن با  تو هم  نبردی نیست

گمان  مبر  که   زدی    بر   هم    اتحاد  ما

دگر  به  سینه کس  ز اتفاق  دردی نیست

گمان مبر که شده بسته  راه  پایمردی ها

درین   دیار   دگر   هیچ   رهنوردی  نیست

گمان مبر که زعامت باین وطن سهل است

بمغز پوچ تو جز باغ سرخ و زردی نیست !!!!

صابر هروی

مارچ ۱۹۹۹

پدر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

پدر

پدر چون  کوه، محکم  در  کنارم                     

                     وجودش سایه‌ای  مهر و وقارم

اگر  دنیا  شود   بر  من  ستمگر                    

                     پدر با عشق خود گردد حصارم

هما باوری

 جرمنی

۱۶ مارپچ ۲۰۲۵

رخسارِ گل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

رخسارِ گل

 ای دلبرِ من،با تو بهاران  چه قشنگ است

 آهنگِ خوشِ نم نمِ باران چه قشنگ است

 هرجا  که  روم  سوی  چمن،روی تو بینم

رخسارِ گل و لاله و ریحان چه قشنگ است

 آوازِ    خوشِ  مرغکِ  شیدا   به   گلستان

بشگفتنِ آن غنچهُ خندان،چه قشنگ است

 هر شام   و   سحر دیده   براهِ   تو بدوزم

 دیدارِ تو ای نورِ دوچشمان ،چه قشنگ است

 نیکو بوَد هم عشق  و  پرستیدنِ  معبود

 دوست داشتنُ تو از دل و از جان، چه قشنگ است

 صدشکر خدا را که تویی  همدم  و یارم

 شکرانه و هم سجدهّ یزدان، چه قشنگ است

 مریم نوروززاده هروی

۲۴ آپریل ۲۰۲۵ میلادی

از مجموعهّ “پاییز “

هلند.

حسن نیکویان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

حسن نیکویان

دل تشنه ی جانان نه در قصه ی نان است

 این سینه  پر  از  درد  ز هجران بتان است

 کی    لایق  ما   باد  همه  درد و غم و رنج

هر ناله ی ما پر زفراق است و فغان است

 هر صورت خوش حسن نیکویان که به عالم

یک شمه ای  از پرده ی اسرار نهان است

 شیطان   صفتان  حیله   و  تمکین  نمایند

لیک  حسن  خداداد  از  آن  ملکان  است

 صبح است و صفای گل و هم صحبت دلدار

 این بخت بلند  از  کرم   یار  جوان   است

 کوتاه  بود  دست  ” امان ”  تا  به گدایی

 اطعام فراوان در این سفره و خوان است

 امان قناویزی

فرانکفورت – المان

 کلمهء لاله دراشعارم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

 بسمه تعالی

 کلمهء لاله در اشعارم

استفاده از کلمهء لاله در بعضی ازاشعارم که دراینجا فقط ازمحدود

فرد ها یا دوبیتی ها که درآنها کلمهء لاله بکار رفته است،تذکر

داده میشود. دربعضی جاها عنوان شعر سروده شده

نیز آورده شده است.

شهرلاله

گفتم صنما نام خوشت گفت،لاله

چشـمـان قشنگت، بهتـر زغـزاله

گفتـم زکجا آمده ای،ای ماه روی

گـفـتـا زشـمال وطـن،شـهــرلالـه

۸ مارچ ۲۰۲۱ 

لاله روی زیبا

ای لاله روی زیبا،یکدم به  پیش  من آ

تا جان به تن بدارم، درخدمت توباشم

لاله زار

عمریست که زلاله زارخود دورم

اززاد گـــه وازدیــــارخـــود  دورم

مادرجانم

عید آمد واز دیـارخود دورم

ازکشور لاله زار خوددورم

درد هجران

 سوخت کابل هم هرات وبامیـان وقنـدهــار

لاله سان داغم به دل،زشک یتیمان سوختم

اشک یتیم

 ظالمان رحمی نکردند،برجـوان وپیرتو

لاله سان غرقه بخونی،برشهیدانت قسم

سرو روان

دردهجران مرا،از گل میهن بزدای

لاله ویاسمن،هم شورفغانی به من آر

گذرت گربشود،سوی بدخشان وطن

یارشیرین سخن ولاله عذاری بمن آر

غم جانان

گرتوازخون شهیدان،همه گلگون گشتی

لاله سان داغ به دل،حال پریشان رفتم

سوختم،سوختم

 دشـت ودامـانـت بُـدی میـنـوی مـن

ازغم آن لاله زاران سوختم،سوختم

عقاب شکسته پر

زعاشقـان سـراپـردهء وطـن هسنـم

مرا بهشت زمین ،لاله زار خودباشد

فریاد بلبل

زمین وآسمان خرسند،ملآئک شدهمه خندان

بشد رنگین زلاله ،دشت و دامان وطـن هرجا

 خاک وطن

هرزمانی اگرآئید به سر تربت من

لاله از یاد شهیـدان،به مزارم آرید

زیبای من

بسکه زیبـاوقشنگ ونازنینی

لاله گردیده خجل از روی تو

غزالان رمیده

لاله رویـان  مهـاجــربه  وطـن  بــاز رســان

یا رب! آن آهوی مشکین،به ختن بازرسان

مادر افغان

لاله از خــون شـهیدان وطـن

سرزند درکوه  صحرا، هرکجا

مرغک بسمل

جـانـا بفـدای قـد  بـالائی کـه  تـوداری

لاله خجل ازدست حنائی  که  توداری

لاله شده داغش به دل،از خال لب تو

قربان همان خال سیاهی،که توداری

غنچه دهان

برده دل ازکف من غنچه  دهانی عجبی

لاله رخ سیـم بـدن،سـرو روانـی عجبی

ماه دوهفته

دست حنائیت جان،شرمنده کرده لاله

ماهروی ماهرویان،دور  از نقاب باشی

هفته نامهءافق

درآسمـان سدنی، هفت سـاله شد افق

سرخ رو وسر بلند ، چون   لاله شد افق

حنای دست یار

 یارم چـو حنا به  دست گیرد

لاله زکـفـش،شکسـت گیرد

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

۳۰ جنوری ۲۰۲۱

سیدنی – استرالیا

درد دل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

درد دل

ای میهن خاک تو بوی

گلزار میدهد

دشت ودامانت

عنبر افشان است

زلال چشمه هایت حیات بخش است

بهشت روی زمینی

و درمانگاه جان

در اینجا باد ها

صیقل می زنند

و یاد ها

پالش می کنند

سر زمینم بستری ست
وعده گاه بهشتی است که

فرود آید

سیمین بارکزی

۲۰۱۹/۸/۴

انار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

انار

ترا چون اناری

در رگهایم پاشیدم

سرخ شدم

سرخ…

تو در شاخه های تنم

استواری

و نگاه هات

ترکیدن دانه های انار است

در من

که واژه عاشق بودن را

زمزمه میکند

و دوام دوست داشتنت

همان کاسه آغوشم است

که پر از دانه های

انار تو باشد

در آغوش شب یلدایی من…

هما طرزی

نیویورک

۱۳ فبروری ۲۰۲۵

Pomegranate

I sprinkled you like a pomegranate in my veins

I blushed

red…

You are the strength in the branches of my body

And your gaze

is the bursting of pomegranate seeds

In me

That whispers the word of being in love

And the continuation of loving you

Is the same bowl of my embrace

That is full of your pomegranate seeds

In the embrace of my Yalda night…

Homa Tarzi

New York

February 13, 2025

سوگ

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

سوگ

دار از شکوه افتاد

منصور هم ز بانگ اناالحق

اینک تمام حادثه خواران

بر نعش های حادثه

             دندان کشیده

از عفن نعش

منصور می تراشند

         رام و زبان شکسته

                            و نامرد

اینک امارت است

که پژواکش

بانگ اناالحق است

وآن نو سپیده ها که سحر را

بر ما بشارتی داشت

این باره نیز دامن خود چیدند

پس با کدام خامه

پس با کدام نامه

هنگامه ی شکستن شب را

دست کدام قاصد بی باکی

سوی کدام مقصد و مقصودی

سوی کدام شاهد مشهودی

         سوی کی میفرستیم؟

ای عشق شعله خیز

کین سان هنوز در رگ من

موج می زنی

پاسخ بده بگو!

فاروق فارانی

اکتبر ۱۹۹۱

آخن

از مجموعه اشعار «در این جا هرچه زندان است»

اثر هستی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

اثر هستی

یارب    منما    دور    مرا   از    نظر   خویش

این دل به گداز است بسی از شرر خویش

مستی و  طرب  شور  دگر برده   به گردون

در  بی  خودی  غرقیم  ندانیم  سر ِ خویش

تا ناله   برون   آمد ه   از   سوز   به   سودا

بگذاشته  این  چشم  ز اشکی اثر خویش

اظهار    ندامت    نتوان    کرد    درین  حال

چون کوه   ملامت    بکشیدیم   بر ِ خویش

تا  سلسله ی   وعده ی   دیدار    شنیدیم

از نفس  به یکباره گی  بستیم در ِ خویش

گر راز  و  رموز است  به  دانشکده ی  یار

آهسته  شنیدیم به این گوش کر ِ خویش

گر محو نشان  گشت  ز گمنامی ِ  ما بود

در  چرخ  چه  جوییم  حصول ِ ثمر ِ خویش

از   ریزش ِ    باران ِ   عرق   نان  کشیدیم

محنت همه  بستیم  به  دور ِکمر ِ خویش

در  اوج   تحیر   به   امید  است   همایون

از   نام ِ  تو  اندر  دهن  آرد  شکر  خویش

همایون شاه «عالمی»

جولای ۲۰۰۴ م

غزنی، افغانستان

گذشت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

گذشت

ناگشوده لب چو غنچه شادمانى ها گذشت

تا زدم   پُلکى   بَهم  دیدم جوانى ها گذشت

خاطراتِ  درس  و  تعلیمِ   مکاتب   یک  طرف

سال  ها   در  آرزوى   کامرانى   ها  گذشت

در   سیاست  بازى  هاى  مُلک  نیمِ  عُمر ما

زیرِ بارِ قهر و خشم  و  مهربانى  ها  گذشت

بهر حفظِ  خاک  و  میهن  راهى  سنگر شده

زخم ها  خورده  بتن  با  جانفشانى  گذشت

وعده ى نان و لباس و کورو کالى بود شعار

پیش چشم صدها رفیق با ناتوانى ها گذشت

از سیاست بازی هاى  خام  برباد رفت مُلک

چهل سال در جنگ با هر سرگرانى ها گذشت

خون مى بارید در هر کوچه  و  پسکوچه ى

لاله میکارید در شهر سخت جانى ها گذشت

طبل   خون  ریزى  نوازیدن   بنام   دینِ  حق

غصب و غارت با همه آن رجز خوانى ها گذشت

هیچ    تشویشى   ندارید  هرچه  آید  بگذرد

شام ظلمت بگذرد گر جان ستانى ها گذشت

مى رَسد روزى نبینى ظالم و جاهل بچشم

سربلند بادا کسى با نکته  دانى  ها گذشت

پیش  از  ما  هم  گذشتند  مردمان  سَر فراز

روزِ میخوانى فروغ با قصه خوانى ها گذشت

حسن شاه فروغ

۲۳ اپریل ۲۰۲۵

خدای مهربانی ها

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

خدای مهربانی ها

امشب به امید و یاری‌ات
ببینم روی محبوب‌اش
در این خلوت سرا تنها
آرامش صدایم کرد

خدای مهربانی ها
بپاشید تخم عشق را
در حوضچه‌ی چشمانم
لاله دمید
آهسته با نسیم گفتم
غرور را به ساده‌گی
رها کن
در پی آواز قشنگت
رخسار بلندت
چشم در ساحل ارغوان
لبانت غرق شد

خدای مهربانی ها
به خلوت خانه‌ی قلبم
شوم مست و غزلخوانت
برایت صد غزل خوانم
پناه‌ام ده !
ز غصه ها گریانم
کنار جاده‌ی خلوت
بپرم به هوایت
شوم بلبل شوریده باغت
کاش این خاطر من‌ سبز شود
با نور جمالت دل من روشن شود .

عالیه میوند 

فرانکفورت
۷/ ۴/ ۲۰۲۵

خامه ی موزون

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۴ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۴ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

خامه ی موزون

نازنینا     دلبر     بى     چون   من

نقش تو  در خامه ى   موزون من

از   الفبایت      سواد      آموختم

از تو باشد سرخط و مضمون من

روح را صیقل تویى جان  را قرار

هم   تجلّاى   رخ     گلگون    من

رگ رگم را جمله در جریان  تویى

تپ تپ  قلبم   صفاى   خون من

تا   دم  آخر   بود    شیداى   تو

این  دل  بیچاره  و  مفتون  من

در حضورت گشته مالامالِ عشق 

این سر سرگشته و مجنون من

تا تو هستى نیست فکرِ روزگار 

اى تو فردا و دى  و  اکنون من

شیبا رحیمی

 ساز ناشنیده

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۴ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۴ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

 ساز ناشنیده

این  ساز   ناشنیده    چرا   ناشنیده  ماند 

وین  صبح  نادمیده   چرا   نادمیده    ماند

یک عمر در کشاکش یک عشق سوختیم

 آن  یار  نارسیده   چرا   نارسیده     ماند

دل در هوای  گریه ی  مستانه   می تپید

 این اشک خون ودرد شد وناچکیده ماند

یک  عمر قلب  من  به  هوای سپهر  بود

 پرواز دل  شکست  و پرم  نا پریده  ماند

ای گریه هم زخانه ی جان  پا گرفته ای

 آخر  ببین  که  آه   دلم   نا کشیده  ماند

ای تیغ غم که رگ رگ من از تو پاره شد

 دل مرد و لیک این رگ جان نا بریده ماند

فاروق فارانی

۱۹۹۰

 آلمان

از مجموعه اشعار «در این جا هرچه زندان است»

یادت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۴ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۴ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

یادت

یادت مرا به جاودانه ها می برد

وبه بامدادی

که چون چنار بلندی

در طلوع عریانی ام

قد بر افراشتی

و چون نسیمی

بر گیسوان بلندم عشق دمیدی

و من در برکه بسترم

چون نسترن عطراگین

ترا سرودم

ترا سرودم

و ترا سرودم

هما طرزی

نیویورک ۱۷

 جنوری ۲۰۲۵

Remembering you

Your memory takes me to the eternal

And to the morning

When, like a tall plane tree

In the dawn of my nakedness

You raised me up

And like a breeze

You blew on the long hair of love

And I, lying in my pond

Like a fragrant narcissus

I sang about you

And I sang about you

And I sang about you

Homa Tarzi

New York,

January 17, 2025