۲۴ ساعت

سرود ترا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۲۳  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۳ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

         سرود ترا

من انگشتری از نگین صدای خروسان بسمل

که آوازشان را به خورشید بستند

به گنجینه ی دل نهان کرده دارم

چه دانی که این آفتاب سحرگاه امروز 

همان آفتاب سحر گاه دیروز مرده ست 

شبانی که پیوند دیروز و امروز را گسستند

هزاران چراغ تپش را

                       ز دلها ربودند

چه دانی کدامین تپش

آفتاب مرا تا هنوزم به عصیان خود

                     نهان کرده دارد؟

بیا دست خود را

در آوای دل آتشینم نهان کن 

که جاری شود در تو خورشید آوازه خوانی

 که در سایه های گریزان تردید 

هنوزم سحر را به لب می سراید 

بیا دست خود را به انگشتری خوشنما کن

کزان عشق آبادگر

                 بربادگر

                      جلوه دارد.

بیا دست خود را به گنجینه ی قلب من آشنا کن

که من لحظه ها را

با تپشهای فریادیی قلب خود

                              گره بسته ام.

بیا تا سرود ترا سر کشم

چون شرابی

که در رگ رگ آدمی

غم خفته ناگفته را

به وسواس تا واپسین وسوسه

جستجو می کند

و با پرسش بی صدای نگفته

شستشو می کند.

گفتگو می کند.

فاروق فارانی

 اپریل ۱۹۹۲

جنگ مذهب

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۲۳  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۳ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار . شاعر: زنده یاد استاد صابر هروی

جنگ مذهب 

ای مدعی فگنده ای ما را بجان هم 

ما را نموده  تفرقه ات دشمنان هم 

سنی و شیعه، ازبک و افغان ، هزاره ها 

بودیم  قرنها  بوطن   دوستان  هم 

دین و خدا  و  قبله و  قرآن ما یکی 

ما را نبود فرق و  تباعد  میان  هم

مذهب نبود حائل توحید  و عزم ما 

ما سنییان هم بودیم  و  شییعان  هم 

سمت و نژاد و قوم و زبان در میان نبود 

چون آشنا بدیم  بفکر  و  زبان هم 

با هر زبان و  لهجهٔ  غمخوار هم بدیم 

کی میزدیم مشتِ  جدل  در دهان هم 

ما را  نمی فکند  بهم  رهبران  ما 

بودیم شریک واحد سود و زیان هم 

هشدار بیش  ازین  نتوانی  زهم جدا 

هستیم گوشت و خون و رگ و استخوان هم . 

صابر هروی

من و دل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۲۳  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۳ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

من و دل

۱۰۲ الف

 دلم موج و منم دریا ، چه طغیان گر چه بی پروا

گهی  تنها  شود  با من  ، گهی ساحل  رود تنها

 نه او موجی شود بی من  ،  نه من دریا شوم بی او

 نه او بی جا شود با من ، نه من با او شوم بی جا

درختم   او  بهارش   من ، نگاه   کردگارش  من

نه او حال و نه من حالم ، منم دیروز و دل فردا

سرشکم او و من  چشمش ، چکد  از من چکانم او

 منم پیدا و  دل  پنهان ،  منم  پنهان  و دل پیدا

 دلم نرگس و من باغش، نروید جز به باغ خود

 نه او بی من شود زیبا ، نه  من بی  او شوم زیبا

 دلم آب و منم ظرفش، نریزد جز به ظرف خود

 منم داغ و دلم جوشد ، من آشفته و دل شیدا

شکیبا شمیم رستمی

دوری از مادر وطن!

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۲۳  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۳ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

دوری از مادر وطن!

 طاقتِ  دوری  ندارم ،  من  ز آغوشِ وطن

 بوسه بر خاکم زنم ، گر باز گردم در مَکَن

 دورم از آغوش  مادر  ، دورم از  خاکِ پدر

 مانده‌ام با درد و غربت ، خسته از جَورِ زَمن

 هر که دور اُفتد ز خاکش، دل پریشان می‌شود

می‌زند آتش به جانش ، داغِ  دوریِ وطن

 چشمِ او پُراشکِ حسرت ، سینه‌اش لبریز آه

 در فراقِ میهنِ  خو د ، نالد  از  دردِ کهن

 هر سحر با یاد میهن، می‌نهد دل را به خاک

 نغمه‌ی غربت زند او، با نوایی از سخن

دل پُر از سوزِ جدایی، دیده‌اش لبریز اشک

 می‌کشد بار غریبی، خاطرِ  فرزند و زن

 در غریبی شب‌ نشانم اشک و آهم بی‌صداست

جز خداوندی  نبیند  حالِ  زارِ خسته‌ تن

 بر دلم سنگین‌تر از کوه است بار این فراق

ناگهان بشکست صبرم ،  مانده‌ام اندر مَحَن

«انوری» گفتا: غریبی دردِ دارد جان گداز

 کاش روزی بازگردم، من به خاکِ خویشتن

 انوری فکری

 ۲ جوزا ۱۴۰۴

 پنجشیر –  افغانستان

نوت : بناء بر درخواست یکی از دوستان که در دیار غربت

بسر می برد به طور بداهه این غزل را سروده ام خدا کند

طرف توجه همگان قرار گیرد.

غربت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۲۳  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۳ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

غربت

            به همسرم  

من در غربت آغوشت

میلادم را در نور تنهایی

جشن می گیرم

باشکوه و دلپذیر!

اما تو آیه ای از عشق نگفتی

تا نکند آغوشم در میخانه ی دل باز شود

و هما هنوز ترا

در تنهایی اش تکرار کند

هما طرزی

نیویورک

۱ جنوری ۲۰۲۴

 روایتِ عشق

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۱  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۱ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

 روایتِ عشق

 ما را برنگ و  بوی  زگلها نشانه بود

 آنروزها که پای  چمن  در میانه بود

 آکنده کوچه ها ز هیاهوی عاشقان

 بر هرگذرگه نالهُ  چنگ و چغانه بود

 در دفترِ خیالِ من از رنگ و بوی عشق

 هر لحظه نقشِ صد غزلِ عاشقانه بود

 در کلبه  های  روشنِ  یارانِ با صفا

 تا صبحدم روایتِ عشق و فسانه بود

 در  دادگاهِ  اهلِ  مُروًت  زروی عقل

حرف از عدالت و سخنِ عادلانه بود

 دلهای مردمان همه خالی ز خشم و کین

 صلح و صفا و مهر و وفا جاودانه بود

 خوش آنزمان که مرغکِ شیدای رَسته را

 در شاخسارِ میهنِ عشق آشیانه بود.

مریم نوروززاده هروی

 ۲۷ آپریل ۲۰۲۵ میلادی

 از مجموعهُ”میهنِ عشق”

هلند.

ذهن ِ تخیل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۱  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۱ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

ذهن ِ تخیل

 این دل غلطیده  در   خون خانۀ بیتاب ِ کیست

 این سر ِ اندیشه سایی غرقۀ گرداب ِ کیست

 این تن ِ خم گشته  قامت   بار ِ غم را می برد

 دست و پایی خسته گی ها نسخۀ آداب ِ کیست

 گلشن ِ پر رنگ و بویی  را نمی یابد دوچشم

جفت ِ ابروی ِ کی بیند خادم ِ محراب ِ کیست

 خرمن ِ  استاره  دارد  کاروان ِ  اشک ِ چشم

نورِ پاک ِ دل سمن را حاصل ِ  مهتاب ِ کیست

عشق گلبن کرد در دل گلخنی  بیرون کشید

 آبروی رفته ام  در کوچه ی  بی آب ِ کیست

 دامنی صبری گرفتم  خامه  رقصیدن گرفت

 جامه ی خوشبینی ام در خاطر ِ بی تاب ِ کیست

 استقامت   در   توان ِ   عزم  راسخ  گُل کند

 پهلوان ِ عشق اینجا رستم و سهراب ِ کیست

 آنچه از ذهن ِ تخیل  سر  زند   گلشن شود

 حاصل ِ رویای رنگین در نهاد ِ خواب ِ کیست

 عمر ِ خود برباد  دادی  تا همایون در جهان

 معنی در امواج ِ شعرت گوهر ِ نایاب ِ کیست

 همایون شاه «عالمی»

۱۰ جون ۲۰۲۵م

این زن

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۱  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۱ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

این زن

         تقدیم به زن افغان

باز در کوچه های بیدادگر

در شهر فتنه ها

بوی دود

و تعفن اندیشه ها

ترا به ژرف ترین  اندوه ها مهمان میکند

واژه آزادی …

وسلامت فکر …

همان قصه دیرینه هاست …

هوای شهر

در بی‌ اکسیژنی ،

در بی‌ خبری ،

در بی‌ دانشی ،

و در بی رحمی، 

شش های بیخبران را آزار نمیدهد …

ولی این  زن است

تا در آتش بسوزد

و قصه دیرینه مانرا

تکرار کند .

هما طرزی

نیویورک 

۴ اپریل ۲۰۱۵

کابل زخمی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۱  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۱ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

کابل زخمی

فصل گل اکاسی، گلهای زخم داری

 از آن به بار بودی، اکنون ازین به باری

 آن آسمان صافت اکنون بدود اندود 

ای شهر پیرگشته کابل همه غباری

 لبخند از لبانت  بیگانه   شد  زاندوه

 حالا  بجای  لبخند   فریاد   بیقراری 

ای شهر انتظارم  در  انتظار  مرگی 

نه خنده از تو بینم نه قطره اشک جاری

 دلهای بیشماران بوده شکار لطفت 

از تیرها و آتش اکنون خودت شکاری

 در چهر  کودکانت  بینم غبار پیری

 یک شهر شور بودی حالا همه شراری

 گم کرده ام بخاکت دنیای کودکی را

 از آن بجز خیالی در خاطرم نیاری

 ای کاش خاک پاکت روزی بسر نمایم

در مانده و غریبم از من مجوی یاری

ای قلب پاره پاره ایوا چه داغداری

یکسوی نوش گرگی یکسو به نیش ماری 

فاروق فارانی

توضیح:

این شعر در زمانی که رژیم داکتر نجیب آخرین نفس‌های خود را می کشید و تنظیم های ساخت پاکستان کابل را در هم می کوبیدند ، سروده شده است.

زنده یاد استاد زلاند، هنرمند نامدار ما برای این شعر آهنگ ساخت که در رادیوی دویچه ول (رادیوی آلمان) ثبت گردید.

هفت سین عشق

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۱  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۱ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

هفت سین عشق

هفت سین عشق  را خوانم بگوش

زانکه بى عشقت  نیاید کار هوش

هفت سین  عشق  ار  جولان کند

پهنه ى روح  و  تنت  رخشان کند

سین اول سین سرمستى  و شور

بى خیال از ما و من ها، زرّ و زور

سین   دوم  سر  بلندى   و  وقار

وا رهاندن خویش را از ننگ و عار

سین سوم سیره ى عدل و شعور

فارغ از هر کینه  و  کبر  و  غرور

چارمین سین سینِ  سرتا  پا  امید

با   خلوص  نیت  و  صبر   مزید

پنجم آن سین است  سین سبز مهر

زانکه بى مهر است تاریک این سپهر

سین ششم سلمِ این روح است و تن

بى سلامت کى شود خوش انجمن

هفتمین سین سربه کف بودن به حق

در  ره   حق   ایستادن   تا  رمق

سفره ى جان را تو گر  گسترده یى

هفت سین  عشق را  پرورده یى

مطمئن بادا  که  عمرت  را بهار

مینماید   پر   طراوت   پر ز بار

مطمئن   بادا    زمستان   تنت

میشود سرسبز  و تابان  گلخنت

هفت سین عشق ار جولان کند

پهنه ى روح و تنت رخشان کند

شیبا رحیمی

بگذار 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۱  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۱ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : نده یاد استاد صابر هروی . فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

بگذار 

بگذار ببارد ابر 

بگذار بخندد گل 

بگذاربغرد رعد 

بگذار بتابد خور 

بگذار بلغزد آب 

در مزرعه ها یکسان 

بگذار بجنبد نبض 

اندر رگ بیماران 

بگذار بنالد نای 

بگذار بموید تار 

بگذار زند پرپر 

موسیچه و موسیقار 

بگذار بپاشد نور 

مهتاب به بام و در 

بگذار کند خورشید 

روشن همهٔ خاور 

بگذار درین پهنا 

پهنای همین دنیا 

انسان زید شادان 

شادان زید انسان 

بگذار شود روشن 

هر کلبه که تاریک است 

باشند کنار هم 

چه ترُک و چه تاجیک است 

بگذار بشر باشد 

آسوده ز‌رنج و غم 

با صلح زید دأیم 

بی دغدغه و ماتم . 

صابر هروی

کابل  – افغانستان

قوس ۱۳۶۵

رادیو تلویزیون 

یــــا ر شـــوخ وشـــنـــگ

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۱  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۱ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

یــــا ر شـــوخ وشـــنـــگ

یـار ِشـوخ وشـنگ من،جـز توکـس  نگارم نیست

همچـومـاه رخـسارت، جـلوه در  دیـارم نـیــست

بـس قـشـنگ وزیبـا ئی، وصف تـو بـود مـشـکـل

گـرشـوی مـراهـمـد م،حا ل احـتضا رم نـیـســت

دا م مـرغ د ل گــرد ید ، کـا کـل  قـشـنـگـت یـا ر

جـان مـن ا زاین حـلقـه،چا ره جز فـرارم نیـسـت

صفـحــهء  د ل  زا رم ، ا ز  خـد نـگ  مــژگــا نــت

آ نـچـنـا ن شـده مجـروح، لـحـظهء قرارم نیـست

جان من میازا رم، حا ل د ل چـو مجـنـون اســت

دست ودامنـت گـیرم، بی توجان به کارم نیـسـت

ا زرهی وفـا جـا نـا! شـو بــه حـیـد ری مـشـفـق

د رفـرا قـت ای رعـنـا، د ل بـه اخـتیـارم نیـست

پوهنوال داکتر اسدالله حیدی

۵ سپتمبر ۲٠٠۵

 سدنی – آسترالیا

پرتو عقل و خرد

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۰  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۰ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

پرتو عقل و خرد

جهان که  در دل  دانش می‏کند تابـش

به جهل تیره و فاسـد نمی‏کند سازش

گـذشت جور  کلیسا و  عصر  تاریکی

کسی نبرد صلیبی کند مگر خواهش

زجنگ وکین عقاید چه میشود حاصل

به جز کشتن انسان و گریه و  زارش

دو بـاره خـنجـر افـراطیت شـده  بـالا

دیموکـراسـی بـزایید  چـوچـۀ داعش

دیموکراسی شـده  مسخـره  سـیابازی

ترورودهشت وافراط وسلطۀ فاحش

صدا   زنید  بـه  روشنگـران   دیروزین

که باززنده شود ذهن عقل و پیمایش

ز عدل و  رحم و  مدارا   بس  گریزانند

همه تجاوزوجنگست قول و  فرمایش

زمین به جنگ سوم جهان شود نابود

نه زرماند  و  نه زور و سرحد و ارزش

به ذهـن فاسـد دجّالِ جهل وسرمایه

برای عقل وخردنیست هیچ گنجایش

شده بازی مرموز وزشت جاسوسی

به ضد نـور تمدن ، شرافت  و  بینـش

همه دروغ و همه توطئه  همه نیرنگ

همه گـزارش  و  اخبار فتنه  و چالش

بمرده ارزش و اخلاق پاکی و راستی

دیگر  نمانده  خلوص گذشتن از آتش

به  خاک  و خون فکندند مادر و کودک

گرسنگی شده جنگی سلاح آزمایش

برای نسل کُشی آب و دانـه  آوردنـد

همه جنایت جنگی و حق  در کاهش

ز قتل عام  بشر تا  که  می‏برنـد  لـذت

کجاست رحم خداوند و حفظ پیدایش

ز مـوج  شعلۀ طـور  و  فسانۀ اعجاز

چرا دشمنی  و جنگ  مانده  درپایش

یَهُوَه خون  دل و  مغز کودکان خواهد

دو مار  شانۀ  ضحاک  می‏کند   خارش

مگـر زنـسـل کـیــانـی کاوه‏یی خیزد

قیـام صلح و  تعـادل  قـدرت و رانـش

خدای جان و خرد مهربان و رحمانست

نمی‏کـشـد؛ ولـی زنــده  می‏کـنـد آیـش

به صدگونه به  خورشیدم ی‏کنند دعوا

به صـد شـیوه  بـبـنـدنـد  روزن تابش

به دست جهل و خرافات طالب ظالم

به زوربند کنند درب مکتب  و خوانش

چرا ز  پرتـو  عقل  و  خـرد  هراسانند

که تیغ جهـل کـشـیدنـد بر سر دانش

پیام وحدت انسان دانش وعقل است

1. زجهل، ظلم و جفا و ستم در افزایش

ز رشـد نطفۀ  خورشید  در نهاد شب

به دست دایۀ خیزش سحرکند زایش

کسی که  در دل شبها  چراغ افروزد

بسنده است که برکارخود کند نازش

ز عـمق  دل  بـدرآرد  ریـشــۀ غـم را

نوای تار  و  غـزل  بزم باده  و رامش

دلی که شـاد و  حمایت می‏کند دل را

چه رحمتی ک ه در باغ دل کند بارش

رسول پویان

۸ جون ۲۰۲۵

افق های مه آلود

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۹  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۹ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

افق های مه آلود

                         به وطنم

در افق های مه آلود

صورتت هنوز پیداست

کوچه های نمناک

مرا به شهر عشق ها می‌ برند

در شهری که با گرمای ما

درهایش بافته  شده  …

و قفل های سرخ رنگ عشق را

با کلید های محبت

به آن آویخته ا‌ند

و عطر انسانیت ،

آرامش را به مردم هدیه میکرد .

آن وطن کجاست ؟

هما طرزی

نیویورک

۴ مارچ ۲۰۱۵  

توبه شکن

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۹  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۹ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

قالب شعر – مخمس

توبه شکن

——

گر شیشــــه ای قلب من  شکستی خیر است

از چنگ رضـــــای عشق  رستی  خیر است

همـــــــراهی رقیـــب من نشستی  خیر است

با من تـــــو اگر عهــــد نه  بستی خیر است

پیمانـــــه زدی و بــــــــاده مستی خیر است

—————————————-

هـــر چنـــــد ز  خاطـــــرت   فراموش  هستم

هجـــــــر تو کشیـــده  لیــــک خاموش هستم

دیوانـــه و رنــــد و مست و  مدهوش  هستم

آری ز فـــــراق تــــــــو سیــــه پـوش هستم

خوش باش اگــــر غیــــر پرستی خیر  است

—————————————-

حـــــــالا تو اگر شــــاًن و  کــــــلاهی داری

بر عــــــرض کـــلام خــــود  گــواهی داری

بــــر زندگـــی یی خــــودت  رفـــاهی داری

کی ســـــوی غـــریب خــــود نگاهی  داری

گر هرچه که بودی هرچه استی  خیر است

—————————————-

تو یـــــــار عزیـــــز و نیــــک  خویم  بودی

تـــــو هــــــر نفســـــی  ز آرزویـــــم  بودی

جــــام مـــــی و بـــــاده  و سبــــــویم بودی

بـــــاور نه کنی؟ تـــــو آبـــــــــرویم  بودی

گر تــــــــار وفــای خود گسستی خیر است

—————————————-

این سینـــــــــــه فـــــــــــراق تو تحمل دارد

ســـــــوی تــــــــــو رسیــــــــدنم توکل دارد

این زندگــــــــــی گـــــاه، گــــاه  تحول دارد

از تــــــار نــــــــگه دو دیـــــده ام پُـل دارد

چون خواب اگــــر ز دیده جستی خیر است

—————————————-

هـــــــرکه ز تو گفت، شخ  کمــــــانی کردم

صــــد جــــای دل از غمــــت  نشانی کردم

بر بــــــاد تمامـــی نـــــــو جـــــوانی کردم

این عمــــــری بهـــــار خـود  خزانی کردم

گر عایـــــل این بلنـــــد و پستی خیر است

—————————————-

محمـــود اگـــــــــــر ز هجر خود  خم کردی

روزی خــــوش و شادمـــــــانی ماتم کردی

هم عیـــــــد و بـــــرات  را محـــــرم  کردی

این زنــــــدگی داغــــــــــدار و مبهم  کردی

ای توبه شـــــکن، توبه شکستی خیر است

شاعر: احمد محمود امپراطور

عید قربان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۹  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۹ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی . فرستنده : محترمه ادیبه صابر هروی

عید قربان

عید قربان آمد و حالم سخت زار و بر هم  است 

در چنین   روزی   دلم   آغشتهٔ   درد  و غمست 

گر  پذیرد   جان   خود   را  می کنم   بهرش فدا 

شرم دارم  زانکه ن قد جان ، پیش او کم است 

عید    آن   به    تا    کنار    او    بیاسایم    دمی 

حالیا  ز   افسردگی  بر دل  مرا صد ماتم است 

از    برای   عید  هر کس   جامهٔ    نو  می خرد 

جامهٔ من وصله دار و کیسه ام بی درهم است 

بی وجود یار   یارب  چون   کنم   این   عید را ؟ 

دل پر از خون و یخن چاک و دو چشمم پر نمست 

در بساط  عید  ( صابر )   گریه اش   آذین  بود 

عمر ها شد طفل اشک دیده مارا همدمست . 

صابر هروی

بغلان – افغانستان

عید قربان  سال ۱۳۳۰

عید قربان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۹  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۹ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

عید قربان

ای   وطندار   عید  قربان  شد   قربانت  شوم

صدقه‌ی حال  خراب و  چشم   گریانت  شوم

نی به خوانت نقل و بادام و نه هم جلغوزه‌ی

سفره‌ی خالی ز نان و  چشم  حیرانت شوم

نی خریدی جامه‌ی عیدی به   فرزندان  خود

مفلس و درمانده هستی من پریشانت شوم

عید سالی میرسد تا  خنده  و  شادی کنیم

این وطندارم بخند تا من غزل  خوانت شوم

سفره ات خواهم پر از نقل و نبات و دشلمه

آیم آن روزی  چنین  تا  آنکه  مهمانت شوم

ای وطن آباد  خواهم،  دشمنت  زار و ذلیل

این دعا از دل کنم هم من ثنا خوانت شوم

محمد اسحاق ثنا

ونکوور کانادا

۵ جون ۲۰۲۵

تنهایم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۹  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۹ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

تنهایم

به رسم زندگی چرخم   به داغ  بی کسی هایم
بساط  غم    بدل   دارم    فشانم   تا  به  رویایم

جهان خواب  است و من بیدار  و غرقم درتمنای
خیال      عاصیم       غرق      وصال     آرزوهایم

چه خوش بخشیده رویای شکوهی باغ دل هردم
چه باشد جز مراد دل  بگو، ای  غمِ ، که تنهایم

چرا دردست تقدیرم ؟ جهان پررنگ ونیرنگ است
به تلخی های شیرین ‌اش  رها  در فکر فردایم

بخواهم یا نخواهم من ، غرورم سهم زهر گشته
تن   بیچاره‌ام   پیچم   به   درد  و رنج  شبهایم

عالیه  میوند
فرانکفورت 

۱۵ می ۲۰۲۵

چه بودم ؟

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۹  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۹ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

چه بودم ؟

۱۰۱ الف

مجویید مجویید  ، که  من   نیستم    اینجا

 نیابید  نیابید   ، دگر  نی  من   و    نی ما

 قلم مرد به دستم ، نه بودم و  نه  هستم

چه آزادم و مستم ، نه زشت است  نه زیبا

 بسوزید در آتش، هر آن جلوه ء  عشقم

که نی جلوه دگر است ، نه پیمانه نه مینا

مچینید   مچینید  ،  گل  از  خاطره  هایم

 که چون لاله رمیدم ، نه دشت است و نه صحرا

 گذارید  گذارید  ، من   بی  سر  و  پا  را

 که زان ضربه ء محکم ، نه سر مانده و نی پا

 بخوابید   بخوابید  ، که  در خواب ببینید

 یکی بود و یکی است، یکی رفته ز دنیا

سپارید  سپارید  ،  مرا    در تهء  خاکی

گلی نی به چپ و راست ، نه پایین و نه بالا

 بپرسید بپرسید ، خدا را که چه بودم ؟

 دمی از نفس صبح ،دمی از شب یلدا

شکیبا شمیم رستمی

عیدِ پر از درد و ماتم!

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۹  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۹ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

عیدِ پر از درد و ماتم!

 این چه عیدی‌ست یارب ، اشک در چشم گداست

 سفره‌ها خالی‌ست و دل‌ ها پر از  سوز و نواست

 کودکی   بی ‌مادر  افتاده  به   خون   نیمه  ‌جان

 بر لبش  لبخند  مرده  ، دیده‌اش   در  کربلاست

 آسمان خون ‌بار و خاکِ کوچه  ‌ها رنگ فناست

 هر طرف نعره‌ی دردی ، هر صدا  فریاد ماست

 نانی از دل  نیست باقی  ، اشک  نان ‌آور روان

 عید در خانه‌ی مظلومان ، غم‌ افزون‌ و جفاست

 مادری  در کنج شب ،  با چشم‌   تر  می‌ گریدی

 طفل او  بی‌ گور مانده ، این عذاب  بی ‌جزاست

 ای خدای کعبه ، اینجا کوچه‌ ها  محراب  نیست

 گرچه تکبیراست جاری، بوی خون ازکربلاست

 طفلِ  معصومان ما  در  خون  خود  غلطیده‌اند

 ناله‌شان خاموش و دنیایش  پُر از شور  و صداست

 دستی اگر بالا رود، از درد  و  حاجت  می‌ رود

 سفره‌ها خالی‌ست  و دل ‌ها پر از  زخمِ  جفاست

 این چه عیدی‌ست یارب، کاین همه اشک و عزاست

 در دل هر مادری، داغی ز  فرزندش به ‌جاست

 شهر  ،  بی ‌لبخند  مانده ،  عید بی ‌آوازه  شد

 خنده‌ها خاموش وهر دل، تشنه‌ی مهر و  وفاست

 در  منای  عشق دیگر ذبح  نَفس افسانه  شد

 عاشقان در خون تپیدند، بی‌گناه و بی‌صداست

 عید  اگر  روزِ  خلیل   است  و فداکاریِ  ناب

پس چرا در کلبه‌ی دل، زخم و آه بی ‌دواست؟

 عیدِ پُر ازدرد و ماتم، عید  قربان است وبس

 دردل هر خانه‌ای، داغی ز فرزندش بجاست

 انوری فکری

 مهمانی باران

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۹  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۹ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

محملُ لیلی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۲  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

محملُ لیلی

 ای خوش آن لحظه که یار آید و هجران گذرد

صبحِ  صادق  بدمد ،  شامِ  غریبان گذرد

 نکهتِ   یاسمن   و لاله   بیارد   ز  چمن

گر صبا از   برِ آن   غنچهُ   خندان   گذرد

 خاکِ صحرا بشود سُرمهّ چشمُ مجنون

 تا دمی محملِ   لیلی   ز  یبابان   گذرد

بنگر زاهدِ خود  بین   که بهنگامِ   سحر

 جامِ می در کف و از کوچهّ رندان گذرد

 آنکه عهد بسته که ترکِ می و ساغر بکند

 چشمِ ساقی چو بدید،از سرِ پیمان گذرد

 ساربان را برسانید  خبر  از   ابرِ سیه

 کاروان را مکن آشفته که باران گذرد

 مشو آزرده زگفتارِ حسودان  دلِ من

 روسیاهی به ذغال مانده،  زمستان گذرد.

مریم نوروززاده هروی

بیست و هشتم می ۲۰۲۵

از مجموعهُ”پاییز”

هلند

 شوق کعبه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۱  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

 شوق کعبه

 به دل نوری ز تو پیدا  شد ایدوست

 مقام  خانه ات  زیبا  شد   ایدوست

 به    مکه   رفته  و   اشکی   بریزم

 به دنیا کعبه ات یکتا  شد ایدوست

 صدای لبیک که از دل ها بلند است

 که یارب گفتن  مولا  شد  ایدوست

 دل  از  هر چیز  فانی    پاک  کردم

 همان لحظه که دل شیدا شد ایدوست

مقام    پاک       ابراهیم    و   هاجر

 کلام عشق و هم تقوا شد ایدوست

 نگه  کرد   آن   نبی   حق به فرزند

 ز لبخندش یقین پیدا شد ایدوست

نپرسید   از  پدر   چون ‌  و  چرا شد

 فقط   گفتا   که   فرمان   خدا شد

 گرفت آرام چون موجی به ساحل

 که تسلیم  بر  حدیث   کبریا   شد

 به   زیر    چاقوی     بابای    عزت

 فتاده   در   رهی    فرمانروا  شد

 خدا   گفتا   قبول   کردم   عزیزت

که این   قربان  حق  یک ابتلا شد

 ازان روز شد  مناسک  بهر حجاج

 که ذبح   گوسفندان   در منا شد

صفا  و   مروه   را   سعی   پیاپی

 چنین رسمی ز هاجر بهر ما شد

 به طوف کعبه اش دیوانه گشتم

به شوق کعبه اش دل مبتلا شد

هوای ما و من از سر بیرون رفت

 دلم ببریده از   هر   ماسوا   شد

 طواف کعبه بر ما  فضل رب شد

چنین طاعت ز  دیوان   ادب   شد

عرفات جای توبه  جای  زاریست

 اجابت  بر دعای   مکتسب  شد

 نیایش های   شب   در  مزدلفه

 قبول توبه را در روز  و شب شد

 قبول درگهی حق   گشته توبه

 که خاک سر به صد ها بولهب شد

چو‌ شیطان گشته مغرور از تکبر

 به شیطان لعین خشم و غضب شد

 ز سنگ جمره ها  شیطان گریزد

چنین کار عجیب بر بوالعجب شد

 بیا ای   طیبه  مهمان  حق باش

 که عید از بهر مهمانی طلب شد

طیبه احسان حیدری 

سیدنی – آسترالیا

امید و حسرت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۱  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

امید و حسرت

باشد گهى  چو یار  ز  دردم  خبر شود

مرهم  به زخم  دل ز  پى  نیشتر شود

باشد گهى که  درک  کند درد سینه را

وز  سینه  درد  دل   بزداید   ثمر شود

باشد گهى که روشن از الطاف او دو چشم

وز مهر   او  چو  آینه  لوح   بصر  شود

عمریست  در  خیال  محال  وفاى  او

خوش باورانه سر همه شام و سحر شود

عمریست مرغ دل شده  پر پر ز خواهشش

باشد تفقدش چو به بى بال و پر شود

من در امید و حسرت آن دم به انتظار

باشد گهى چو  یار ز  دردم خبر شود

شیبا رحیمی

آتش بجان تو

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۱  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

آتش بجان تو

آتش  زدی  بجان  من   آتش   بجان تو

 پر دود  شد جهان  من  آتش  بجان تو

گفتم بسوز  شام  مرا  نه که جان من

 جان سوخت نه شبان  من آتش بجان تو

یک آسمان ستاره ی  من  دود شد گریخت

 خالیست  آسمان  من  آتش بجان تو

کوه غمم نسوختی  و  سوختی ز غم

 یک مشت استخوان من آتش بجان تو

آتش بجان  تو که  از ین گفته سوختم

 آتش  بر این  زبان  من آتش  بجان  تو

فاروق فارانی

۱۹۹۲

شهر آخن آلمان