ارسال شده توسط admin در
اشعار( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه ۳ میزان (مهر ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
قدیما
همُوقتا که خانه کاه گلی بُود
صفا بُود وفا بُود ، همدلی بُود
زمستان سرد،دلهاگرم حُرمت
اُطاق بُودواُجاق وصندلی بُود
»»»
به هرخانه میرفتی گوشت قاق بُود
چایبر بم دَم دیگدان، چای داغ بُود
تنور داغ بود نواله نون شیر مال
سراسر نور خانه یک چراغ بُود
»»»
حیاطِ خانه ها مانند باغ بود
فروغ خانه ها تنها چراغ بود
سراپا سادگی ها بود نمایان
هیزم بود وتنورِ ونان داغ بود
»»»
همه قریه به عروسی خبر بود
خبر چین بین قریه یک نفربود
مردم مانند داماد شاد و خندان
نشاط با همدلی شیر شکر بود
»»»
عروسی بُود شُوربا مزه دار بُود
میان دیگ، گوسفندِ به بار بُود
صدها قُرص نانتندور سبوسی
سُفره پهن بُود، مهمانها قطار بُود
»»»
پیشانی باز، اگر نانِ پیاز بُود
غزل و قصه و راز و نیاز بُود
گهی حافظ ، گاه بوستان سعدی
درازی قصه تا وقت نماز بُود
»»»
نه بُرجی بود، نه قصرِِ زرنگاربود
نه نوری بود،نه برقِ پایدار بود
نه ماشین بود، نه راهی آشکاربود
الاغ و اسپ و قاطر زیر کار بود
»»»
نه داکتر بود، نه گولی نه مرض بود
نه کس بر کار کس هرگز غرض بود
نه اِکسری، نه اسکن نه سونوگرافی
جای دوکتور حکیمجی درعوض بود
»»»
تماماً زندگی بود ساده زیستن
نه غوغابود، نه ناله، نه گریستن
نه زرق و برق و جاه و تاجِ فانی
فقط عشق بود و با هم نگریستن
»»»
نه گوشی بود، نه واتساپ، نه پیامک
نه دنیای مجازی، نه کلامک
نه وی‌چت، نه فیسبوک، نه مسنجر
نه انستا، نه تیک‌تاک و سلامک
»»»
رفاقت بود، صداقت و محبت
درستی پرشکوه بود با نزاکت
یکی بودیم با دستانِ از مهر
نه با شمشیرِ سردِ خشم و نفرت
»»»
خبر از حال همسایه ز دل بود
دیوارِ خانه همسایه ز گِل بود
صدا می‌آمد از دیوار خشتی
محب همچو نورِ مُشتعِل بود
مُحبتها همه، تاراجِ جنگ شُد
حقیقت پایمالِ هر جفنگ شد
غزل و قصه باحسرت واندوه
فدای بُمب وباروت وتُفنگ شُد
بشیر احمد شیرین سخن
