۲۴ ساعت

آرشیو 'اشعار'

15 ژانویه
۱ دیدگاه

در عالمِ رؤیا

تاریخ نشر: دوشنبه 25 جدی 1402 خورشیدی – 15 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

  درعالم رؤیا

ازچه روگفتی بمن تو درب قلبت بازکن !   سوی قاف پرواز کن!

شکوه ها بس کن عزیزم ! طرح نو آغاز کن !  مطلبت ابراز کن !

خواب غفلت برده ات آنسوی اکناف جهان    هایهوی تا آسمان 

مصلحت اینست خشنود ! عزم آن شیراز کن ! یاد از آن ایاز کن !

عبدالکریم خشنود هروی کهدستانی

شهر کییف – اوکراین.

14 ژانویه
۳دیدگاه

هیاهو

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۴ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۱۴ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

هیاهو

                                                                           به دوست                                

در انتهای خیابان عمر

چه هیاهوی پر رنگیست

صدا ها باهم  انس دارند

و در تلاطم یک عشق

ترا مینوازند

ای همیشه سبز !

ای همیشه سرخ !

ای همیشه رنگ !

وی همیشه عشق !

در تمامی سلول هایم رقصانی …

ترا با د آورده

ترا باران آورده

و ترا نسیم در من دمیده

ای همیشه هشیار

و همیشه بیدار

و تنومند تر از تندر زندگی‌

که باقدرت نرمتر از ابریشمی …

ونوازش هات ،

و خند ه هات  ،

و محبت هات ،

چه گرم ،

چه نرم ،

چه خوب ،

فکرم مملو از تست

و دنیایم با نام تو آغاز میشود

و در تو قدم بر میدارم

و در تو راه میروم

و هر روز در تو زنده ام

و شب ها با نام تو به خواب میروم…

هما طرزی

نیویورک

  ۶ جنوری ۲۰۱۴

14 ژانویه
۱ دیدگاه

طوفانِ عشق

تاریخ نشر : یکشنبه 24 جدی 1402 خورشیدی – 14 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

طوفان عشق

عشق و را ای جان ، چه ارزان کرده ای
لیک   آنرا    قیمت   جان   کرده ای

بوسه ای  از   لعل   میگون     لبت
قیمت  یاقوت  و  مرجان   کرده ای

در بهای  بوسه ات جان  می دهم
با من همچو عهدو پیمان کرده ای

عاشق   دیوانه    را    ا ی   نازنین
مبتلای  درد  و  هجران   کرده ای

قسمت  و  تقدیر  من  در  زندگی
رنگ زرد و چشم گریان  کرده ای

مشعل  رخشنده ای  رویای  من
کلبه   ی تارم  چراغان  کرده ای

عالیه   نالد   ز   هجرانت  بسی
بسکه تو این گونه طوفان کرده ای

عالیه میوند

فرانکفورت
11 اپریل 2023
14 ژانویه
۵دیدگاه

تبسم

تاریخ نشر : یکشنبه 24 جدی 1402 خورشیدی – 14 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

تبسم
با  تبسم  بزم  ما  را   تو   چراغان   مي كنى
آسمانِ   تارِ  دل   را   نور     باران    مي كنى
 عشق است نام كتابم، و  همه  در وصف تو
همچو سعدى اولش را تو گلستان مي كنى
من به امید وصالت روز و شب با اشک سرد
دل به آغوشم ندادی، سینه لرزان می کنی
آن رقیب از کینه توزی تحت عنوانی ز لطف
  با تنِ نازت مداوا ، قلب ، شادان  می کنی
من غزل ها خوانده ام در وصف آن لبهاى ناز
مهر مى افشانى و قيمت ، چه ارزان ميكنى

پوهنمل احمد ضیأ حق شناس

هرات – افغانستان

13 ژانویه
۳دیدگاه

هرنمایی

تاریخ نشر : شنبه ۲۳ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۱۳ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

هنرنمایی

تمام دنیا

در دستانم میرقصند ،

وقتی برای تو

بال می گشایم

بی قراری محض ،

بهار آغوشم ،

جلوه گاه بنفشه های

وحشی مست

گونه هایم ،

آه ! که سیب های سرخ حوا را

خجل می کند

لبخندم

ترا به صلیب می کشد

و عطر لطیف انگشتان تو

چه بی رحمانه در تن من

هنزنمایی می کند.

میترا وصال

13 جنوری 2024

لندن

12 ژانویه
۳دیدگاه

ناجو

تاریخ نشر: جمعه ۲۲ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۱۲ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

 ناجو  

دلپذیر   و   ناز   و   دلجویم    ترا 
دلکش  و  زیبا  و  خوشرویم  ترا 
دلپسند   و  دلنشین  و     دلنواز 
دلربا   و   یار   خوشبویم       ترا 
دلستان   و    دلبر   و    دلباخته 
همدم و معشوق خوشگویم ترا 
خوشخرام و نازنین  و  دلستان 
دانه   و  هم دام  گیسویم    ترا 
عنبر آسا زلف و چشمان   خمار 
گندمی رنگ و  سیه   مویم  ترا 
در  میان  ا ین   دل   ویرانه   ام 
پروریده   سرو      ناجویم    ترا 
خوب میدانم که  مجنون  منی 
همچو لیلی میکشم سویم ترا 
عالیه بی پرده می گوید سخن 
می  کنم   آواره   و   جویم  ترا 
عالیه میوند

فرانکفورت

29 دسامبر 2020

12 ژانویه
۱ دیدگاه

دردِ غربت

تاریخ نشر: جمعه 22 جدی 1402 خورشیدی – 12 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – استرالیا

دردِ غربت

 سالهاست بر دوشِ خود بارِ ملامت می کشم

 دیگران  غرقِ  گناه  و  من  خجالت  می کشم

 هر  که  آمد  بر  سرِ  قدرت خیانت کرد و رفت

 ذِلًت   و  بیچارگی   از  این  خیانت  می کشم

 مرد و  زن  پیر  و  جوان  آواره گشتیم از  وطن

 خسته و سرگشته حالا دردِ غربت می کشم

 روز و  شب کردم تحمل طعنهُ  همسایه(1) را

 هم جدا از میهن و خواری و خِفًت می کشم

 کودکِ  من   برده   از   یادش    زبانِ    مادری

 بر کتابِ  خاطراش ،  نقشِ  محبت  می کشم

 سالیانیست  وعدهُ  درمان  شنیدم  از  طبیب

 خسته  از  نا باوری  رنجِ  طبابت    می کشم

 خشم و تاریکی و نفرت گشته  غالب بر وطن

اینهمه ظلم و ستم  را  از  جهالت  می کشم

مریم نوروز زاده هروی

عقرب ۱۴۰۱ خورشیدی ۲۳

14 نوامبر 2022

 از مجموعهُ”میهن عشق”

هلند

 1 مُراد از کلمهُ ” همسایه ” کشور های ایران و پاکستان

11 ژانویه
۱ دیدگاه

یوسف گم گشته

تاریخ نشر: پنجشنبه 21 جدی 1402 خورشیدی – 11 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا.

یوسف گم گشته

مخمس برشعرحضرت حافظ

 با ز ملـک  ما  شـود  آ زا د  و  شا دا ن ،  غـم مخــور

خا نهء  تا ریک  ما   گردد   چرا غـا ن  ،   غـم   مخــور

چشـم ما  دا ئـم  بود  بـر لطـف  یزدا ن ،  غـم مخــور

 یوسف گـم گـشته باز آ ید  به  کنعـا ن ، غـم  مخــور

کلـبهء  احـزان  شـود  روزی  گـلستا ن  ، غـم  مخــور

ـ ـ ـ ـ ـ

گـل بروید هـر  طـرف  در  دشـت  و در کـوه  و  د مــن

لا لـه  ها  پـوشــند   صحــرا  را  ،  بـه  مثـل  پـِـیـرهـن

بلبـلا ن  شـا دی   کـنـا ن  ،  رقصنـد  به  دور نستــرن

گــر بهــا ر  عـمـــر  بـا شـد ،   بـا  زبــر تـخـت  چـمــن

چتر گل  بر سرکشی ، ای مرغ شبخوان !  غـم مخور

ـ ـ ـ ـ ـ

رونـق  بـا زا ر   ظـا لــم  در  کـجـا  ،  پا ینـده   گـشـت

ا جنـبی  با  قـدرتـش  در ملک ما ، شـرمنـده  گـشـت

صد  هـزا را ن  مـردم   معصـوم  ما  ،  آ واره   گـشـت

دور گـردون  گـرد  و  روزی   بر  مــرا د   مـا   نگـشـت

دا ئما  یکسـا ن  نبـا شد  حـا ل   دوران ،  غـم  مخـور

ـ ـ ـ ـ ـ

گردد  این  گردون  بحکم خا لق  ، بی نقص  و  عـیـب

حکـمـت ، الله  نـدا نستـی  کـسـی بـی شـک وریـب

از کـجـا آمد ،  کجا رفت  حضرت  ن ـوح  و  شـعـیـب؟

ها ن  مشو  نومید  چون  وا قف  نه ای ، از سرّ ِغیب

با شد  اندر  پرده  بازی  ها ی  پنها ن  ،  غـم  مخــور

—–

گـر تو خـواهـی اسـتجـا بت ، پس  دعــای  بد  مکــن

راه   قـربـت  با  خــدا  را  ، خــود  برایـت  سـد  مکــن

بـا ش  بـا  مــردم  نکــو  و حا جـت  کـس ،  رد مکــن

ای دل  غـمـدیـده!  حا لـت بـِهْ  شود ،  دل بـد  مکــن

و ا ین سر شوریده  با زآ  ید به سا مان ، غـم  مخـور

ـ ـ ـ ـ ـ

روزگـا را ن   گـر  بـسـا ط   زنـد گـی  ،  بـر هـم   زنـد

تـارو پـود غـم زهــر سـو ،  سـر بـسـر بــا  هـم  تـنـد

رنـج   دورا ن  هـمچـو  حَجّـا م ، نِـیشتـر بـر  تـن  زنـد

ا ی دل! ار  ســیـل فـنــا  بـنـیـا د هـسـتـی   بـرکـَـنـد

چون  ترا  نوح  است  کشتیبان ، زتوفا ن  غـم  مخـور

ـ ـ ـ ـ ـ

رنج  ما  از  هـجـرت  و  دیـدار  یـارا ن ،  بـی نـصیـب

درد  مـا  درمـا ن  کـنـد گــرا  یزد  ، حـا ذق  طـبـیـب

خط  غُـفرا ن بر کشد ، عـصیـا ن  مان  ربّ ِ حسیـب

حـا ل  مـا  در  فـُرقـتِ  جـا نــا ن  و  اِ بـْـرا م ِ رقـیـب

جمله میـدا نـد  خـدا ی حـا ل  گـردا ن ، غـم  مخـور

ـ ـ ـ ـ ـ

آ نکـه هـسـتـت کـرده است از نیـسـتـی و وز عـدم

گـربگـیری د سـت مخـلـوقـش ، زاحسـا ن  و کــرم

ا َجـر احسـا نـت  د هـد رحـمـا ن   مَـنـّا ن  لا جــرم

در بیـا بـا ن گـرزشوق کـعـبـه ، خواهـی  زد  قـد م

سرزنش  هـا  گـر کـنـد خـا ر مُغـِیلا ن ، غـم مخــور

ـ ـ ـ ـ ـ

آرزو دا ری  اگـر  جـنــت ، بــکــن  سـعـی  مـــزیــد

کن جها د نفس ودشمن با ش ، با شیطـا ن مَـریــد

بـا  وجـود  طـا عـت حــق ، زی  در خـوف  و  امیـــد

گرچه منزل  بس خطر نا ک است و  مقصد نا پَدید

هیچ راهی نیست کانرا نیست پا یا ن ، غـم مخـور

ـ ـ ـ ـ ـ

زرق  و  بـرق چا ر  روز  ا ین  جهـا ن ،  نا یـد  بکـا ر

حیدری  در ملکِ کـُفـر ، هـم در خَـفـاء  و آ شـکــا ر

خـد مت د یـن نبی کـن،گـرتـو هـستی هـوشـیــا ر

حا فـظـا! در کـنـج فـَقـر و  خَـلـوت شـبـهـا ی  تــا ر

تـا بُـوَد  ورد ت  دعــا و  درس  قــرآ ن ، غـم  مخـور

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۵ اپـریل  ۲۰۰۵  

سد نی

10 ژانویه
۳دیدگاه

به استقبال خورشید

تاریخ نشر: چهارشنبه 20 جدی 1402 خورشیدی – 10 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – استرالیا

به استقبال خورشید

صبحگاهان

که لایه های نور

از مشرق چشمانم

میدرخشد

با یک بغل از

احساس های رنگارنگی با

تو بودن

و چشم انتظاری

طلوع پگاهِ جمالت

ویک عالم

امید های سر به فلک کشیده

همچو قله های پامیر

به استقبال خورشید می روم

تا برای تو

سلامی بیاورم از جسن

نگاه

که « زبان من و توست ».

میترا وصال

8 جنوری 2024

لندن

10 ژانویه
۳دیدگاه

تنها

تاریخ نشر: چهارشنبه 20 جدی خورشیدی – 10 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – استرالیا

تنها

                                                                                   به یارم                                       

فکر باید صاف باشد

به صافی آبی‌ بزرگ

و پاکتر از چشمه ساران سرد و زلال

به معصومیت اشک های مادر

و به بزرگی آغوش پدر

آری فکر باید نمناک و پر برکت باشد

چون زمین های پر ثمر

هر لحظه غنچه ای  در آن بشکفد

هر لحظه سبزه ای  در آن بروید

هر  لحظه عابری با شادی از آن بگذرد

و هر لحظه کودکی بدنیا آورد 

 

فکر باید صاف باشد

فکر نباید تنها باشد

فکر باید خلق کند

فکر باید در کائنات بچرخد

از آب عبور  کند

از آسمان بگذرد

با با د پرواز کند

باخورشید گرم شود

در ماه بتابد

و همیشه بیدار باشد

 

فکر باید صاف باشد

تا تو در آن سفر کنی

و با گوشه هاش نظر کنی

و از کوچه هاش گذر کنی 

 

هما طرزی

نیویورک

 ۵ جنوری ۲۰۱۴

09 ژانویه
۱ دیدگاه

فغان

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۹ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۹ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

فغان

خواهم   دو باره   تو   را    من   نگاه   بكنم 

راضی به کار خویشم هر چند اشتباه بكنم

دیگر مگو در اين عشق ترا بى دين شمرند

در این قدم خوشم ، اگر چه  باز گناه  بكنم

  نهالِ  سروی بهاری ، پر از شگوفه  و  گل

من  كه  يك  برگِ  خزانم   بتو   پناه   بكنم

  سنگ  تهداب و جودت  زير عنوانيي قلب  

اساس  او  به  نيم شب نشدپگاه بكنم

    تو گريزان  زمن  و  من  با يك نگاهِ  عميق    

دقيقه  ها  را   بسوزم  فغان  و  آه  بكنم

پوهنمل احمد ضیأ حق شناس

هرات افغانستان

 

 

09 ژانویه
۶دیدگاه

رؤیای آزادی

تاریخ نشر : سه شنبه 19 جدی 1402 خورشیدی – 9 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

رؤیای آزادی

بسته ام با  خیال   رختِ   سفر
می روم از حصار غربتِ خویش
و به  آن سوی  مرز  های خیال
تا   ببینم   غُبار   تربتِ   خویش
مأمن  عشق   بُوَد  خاك   وطن
مى رسانم بر او ارادتِ  خويش
گشتِ ارشادِ صلح می خواهم
بر  در   و   پیکر   ولایتِ  خویش
خواب شیرین  روز  های  سپید
می کشم سر به جام شربتِ خویش
همه   با    هم    شعار    آزادی
سر دهیم بر فرازِ ملتِ  خویش

پروانه شیرین سخن

18 جدی 1402 خورشیدی

07 ژانویه
۳دیدگاه

امشب برای تو می نویسم به بلندای سکوت ماه

تاریخ نشر: یکشنبه 17 حدی 1402 خورشیدی – 7 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

امشب 

برای تو می نویسم

به بلندای سکوت ماه

می خواهم در واژه ، واژه ام

سبز شوی ،

جوانه بزنی ، 

قد بکشی تا سحر

پرواز کنی از

” ع ” تا ” ق ” عشق

امشب ماه را نگه می دارم

تا برایت

دو سه رکعت غزل

آفتاب بسراید

و من

و تو

برای مستی ستاره ها

از مرز ” ما ” شدن

عبور کنیم

تا پنجره ها آغوش بگشایند

و به قد تمام آئینه ها

 از هم لبریز شویم.

میترا وصال

7 جنوری 2024

لندن

07 ژانویه
۱ دیدگاه

بیرقِ علم

تاریخ نشر: یکشنبه 17 جدی 1402 خورشیدی – 7 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

بیرقِ علم

تار های گیتار خود را 
زیر روسری گل سیب قایم کردیم
 از ترس! خدانمایان بی‌رحم
 فروپاشی منظره چشمان خود را دیدیم
 جوان شدیم زیر شلیک گلوله‌ها
و از کودکی خاطره‌یی نداریم
 ما نسل مقاومت هستیم
 نام ما را با خط زرین
 در کتاب‌های تاریخ بنویسید
 راه علم و دانش را به روی ما بسته اند
 ما در موج های سرگردان زندگی
راه خود را پیدا کردیم
میان آتش و دود
 نامه های ارسال شده ما را
 جهان نا خوانده پر پر کرد
 راه نجات را دوباره جستجو می‌کنیم
 ماندن در مسیر آزادی شعار ماست
ما کوه عاشقان‌ی در بند ایم
شاخه های ظلم را می‌بُريم
 تا بلندی هندوکش
بیرق علم را بالا می‌بریم
 عاقله قریشی
ملبورن – آسترالیا
06 ژانویه
۳دیدگاه

کوزه ی عشق

تاریخ نشر : شنبه 16 جدی 1402 خورشیدی – 6 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – استرالیا

کوزه ی عشق

                                                                      به دوست

در انبوه خوشه های انگور

به سجده گاه شراب میروم

تا گرمای تو و نور دیدارت

مرا به مستی ببرند 

 انگور عشق مرا همیشه یار است

و در خمخانه هستی

همیشه بیدارم

و نورت مرا یاور ابدی 

و در کوزه ی دل

جز شراب عشقت

بویی به مشام نمی رسد 

 هما طرزی

نیویورک

 ۵ جنوری ۲۰۱۴

06 ژانویه
۳دیدگاه

آواز من

تاریخ نشر : شنبه 16 جدی 1402 خورشیدی – 6 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – استرالیا

آواز من

در آواز من زنجیری ست

که نه بدایتی دارد

و نه نهایتی

در آواز من

تمام مردم را خواهی یافت

از جنس خدا

بگذار تا با هم بخوانیم سرود

عشق را

چرا که آواز من ،

کبوتری ست که

برای رسیدن به دریا

رها می شود

بال می گشاید

تا پرواز کند

بسوی آزادی وعدالت.

میترا وصال

6 جنوری 2024 میلادی

لندن

06 ژانویه
۱ دیدگاه

ایستاده ام

تاریخ نشر : شنبه 16 جدی 1402 خورشیدی – 6 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

ایستاده ام

غم فراوان  بود  لیکن هم  چنان  ایستاده ام
همچو موجی در تلاطم هر زمان ایستاده ام
با من از جایی که هستی از گذشته حرف مزن
من همانجا با غرور چون سایبان ایستاده ام
در    میانِ   جَزر   و   مدّ   روزگار   بی   فروغ
با تفاخر  پیش  چشم  مردمان   ایستاده ام
در حصارِ  دیوِ  چشمِ  شور  بودم  بی گمان
با   دعای   مادرم  خنده   کنان   ایستاده ام
شیشهء غم چون شکستم نور تابیدن  گرفت
وندران  نورِ بلند   پروانه   سان  ایستاده ام

پروانه شیرین سخن

15 جدی 1402 خورشیدی

05 ژانویه
۳دیدگاه

زکاتِ حُسن

تاریخ نشر : جمعه 15 جدی 1402 خورشیدی – 5 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

زکاتِ حُسن

نگارم مي رود، شعر و غزل  را  مي برد  با  خود

به كندوی  لب لعلش ، عسل را  مي برد با خود

بهار  آمد   بهار  آمد  ،  به   اميدى   كه    باز   آيد 

و شهد  لعل  لب هایش  مرا هم مى برد با خود

قد  رعناى  او   من  را  بسویش  می کِشد   امّا

نگاهش سوزدم، جان مرا  هم  مي برد با  خود

 طلب كردم من از او بوسه ای بهر زكاتِ  حُسن

شبیه  اخترانی   که  ، زحل  را   مي برد  با خود

خوش و شاداب می گردد ، نمي گيرد خبر  از من

و جانم  گیرد  او  هر دم، اجل را مى برد  با خود

پوهنمل احمد ضیأ حق شناس

هرات – افغانستان

05 ژانویه
۱ دیدگاه

جوی آب روان

تاریخ نشر: جمعه 15 جدی 1402 خورشیدی – 5 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – استرالیا

جوی آب روان

افکار

مادر را آرام نمی ماند

وقتی خورشید، لباس شب عوض کرد

و پیراهن زر دوز به تن

بر کلبهٔ متروک مادر

از راه پنجره به او سلام کرد

تبسم مادر، پذیرایی ملیحی بود

بر این مهمان سحر خیز

خود مانی، مهربان و دیانت شعار شهر

مادر در سر زمین غنی خلقت

کلبهٔ محقر را

با پارچهٔ چهار لا شدهٔ صبر جاروب کرد

و خاکروبه های غم و اندوه را

به دور از حویلی ریخت

پردهٔ ژولیدهٔ خیال را کنار زد

آتش افروخت 

از انبار کاغذ ، چوبک و پلاستیک

محصول دست کودکان

آماده کرد چای دود آلود

در قطعی کهنه

و در چاینک پتره یی ایام

سر سفره باچند تا نان محدود

و پیاله ها زینت یافته بود

مادر بسم الله گفت:

در هر پیاله به مقیاس شکران چای

به مقدار عدل ، شکر

وقتی مادر از هوای معطر بوستان عطوفت و عاطفه 

که از وسعت و گستردگی قلب اش عزیمت عبور

 از پل محبت را داشت

با تبسم و تکریم 

نانهای خشک را

به عمر و علی قسمت کرد

در لابه لای امواج تف چای

که طیف خوشبختی مادر 

میخواست در آسمان ترسیم شود

شعری سکوت ذهنش را می شکست:

«جام جهان نماست ضمیر منیر دوســت

اظهار احتیاج خود آنجا چه حاجت است؟»

صامدی

 

05 ژانویه
۱ دیدگاه

عشقِ من

تاریخ نشر: جمعه 15 جدی 1402 خورشیدی – 5 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – استرالیا

عشق من

چه زیبا چشمت

محو پیمانه می شود

برای معنای من

نگاهت آیینه می شود

به واژه ها ، مگو چرا در گلویم خفته اند.

ز لعل لبت پرس

که در گشاده می شود

برای بودنم

عطر نفس هایت کافیست

برای نبودن ام

سفر بهانه می شود

تو گل غنچه بهاری ،

نشاط سبزه زاری

در اوج عشق

خورشید سروده می شود

به واژه ها پر و بالم

به جان سخن بسترم

صد چشمه ی عاشقانه

ز تو جاودانه می شود

میترا قربان لحظه های نوید بخش

عشق من

امید من بهترین

ترانه می شود.

میترا وصال

اول جنوری 2024

لندن

04 ژانویه
۱ دیدگاه

قسم

تاریخ نشر: پنجشنبه 14 جدی 1402 خورشیدی – 4 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

قسم

 ترا  به   حرمتِ  خاکِ  پر  افتخار  قسم

 به لطف و  مرحمتِ ذاتِ  کردگار  قسم

 به اشکِ  گرمِ  یتیمان  و  آهِ   بیوه زنان

 و آتشی که به دل می‌زند شرار قسم

 به سفره یی که تهی گشته از دو لقمهُ نان

 بدست  خالیِ  بابای  جان  نثار  قسم

به آن پدر که  فروشد  پارهُ تنِ  خویش

 و مادری که  ندارد  دلش  قرار  قسم

به خونِ پاکِ شهیدانِ خفته با حسرت

 و آنکه حق طلبید رفت به پای دار قسم

 به آن عزیزی که جایش میانِ سینهُ توست

 به والدین ،به فرزند ، ترا  به یار قسم

 مشو تو غافل از اندیشهُ  وطن یکدم

 ترا  به  خاکِ  نیاکانِ  این  دیار  قسم

مریم نوروززاده  « هروی »

چهاردهم قوس ۱۴۰۱ خورشیدی

 پنجم نوامبر ۲۰۲۲ میلادی

 از مجموعهُ “میهن عشق”

 هلند

03 ژانویه
۱ دیدگاه

خوب تر نشد

تاریخ تشر : چهارشنبه 13 جدی 1402 خورشیدی – 3 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

خوب تر نشد

پاییز  گذشت  و حالِ  زمین  خوب تر نشد

 اینجا کسی برای کسی خوش خبر نشد

 هرگز   به   رنج    و    غمِ    کودکانِ    کار

 وز روی کِذب هم که شده چشمی تر نشد

 تیز   است  در  غلافِ  دهان  خنجرِ   زبان

 دنیا  برای  هیچ   کسی  بی  خطر  نشد

اینقدر   بی  مُروت  و   اینقدر   بی   مَرام

_ بیشک بر هیچ  هیزُمی  حتی تبَر  نشد

 با  این  همه  مجازی  شدن  چیز دیگری

غیر  از  ضیاع   وقت   نصیبِ  بَشَر   نشد

 هرگز ایمیل و فَکس و پیامهای این زمان

 چون شور  و  نشاط  آوریِ نامه  بَر نشد

 این قهوهء تلخی ست که هَی هم‌ میزنند

 پیروز   این    نبرد    حتی    شَکَر     نشد

 پروانه تو  بر  سنگ  مزن  دُرِّ  خویش  را

 اینجا کسی برای کسی خوش خبر نشد

 پروانه شیرین سخن

12 جدی 1402 خورشیدی

03 ژانویه
۱ دیدگاه

مخمس بر غزل انوری ابیوردی

تاریخ نشر : چهارشنبه 13 جدی 1402 خورشیدی – 3 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

مخمس بر غزل انوری ابیوردی

ترکِ  مرا   نمودی   و   مطرود  برفتی
غم بر سر غم  بر سرم   افزود برفتی
سوختم  به  داغ  آتش  نمرود  برفتی
ای دیر به دست آمده بس زود برفتی
آتش زدی اندر من و چون  دود برفتی

ای  بهترینِ   دورِ  زمان   دیر   رسیدی
حالا که قدم گشته کمان  دیر رسیدی
گشتم ز پی ات بس نگران دیر رسیدی
چون   آرزوی  تنگ‌  دلان  دیر  رسیدی
چون دوستی سنگ‌ دلان  زود  برفتی

ای  آرزوی  عشقِ   من  و  حاصلِ من
جز تو به برم  نیست  کسی  قابلِ من
چندان که دلم بردی تو ای خوشگِل من
زان پیش که  در باغِ  وصالِ  تو دلِ من
از   داغِ   فراقِ    تو   برآسود    برفتی

نا شکوه کنان از منی دلشاد بجستی
دانم که مرا کرده یی  بر باد   بجستی
دلرا  بدام  فگندی  چو  صیاد  بجستی
  نا گشته من  از بندِ تو   آزاد  بجستی
ناکرده  مرا  وصل  تو   خشنود  برفتی

ای وای غمی به سینه ام اندوخته کردی
من را به زیر ساطور  غم  کوفته کردی
صبر از کفم  پرید  و  بر افروخته  کردی
آهنگِ  به  جانِ  منِ   دلسوخته  کردی
چون در دل من  عشق  بیفزود  برفتی

سیدجلال علی یار

ملبورن آسترلیا

اول جنوری ۲۰۲۴

03 ژانویه
۱ دیدگاه

مهر و وفا

تاریخ نشر : چهارشنبه 13 جدی 1402 خورشیدی – 3 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

مهر‌ و وفا 

من نخواهم  شراب مال شما 
تشنه  ام  لیکن  آب  مال شما
ما پسندیده  ایم  مهر  و    وفا 
غیر از این هر ثواب مال شما 
نور خورشید  روز   ما  را  بس 
طی شب ماهتاب   مال شما 
بستر خواب ماست  خارا سنگ 
خواب  بر تخت خواب‌  مال‌ شما 
ما  و  نانی  جوین   چای  تلخ 
انگبین   و  کباب  مال     شما 
زاهدا این همه  عتاب  ز‌ چیست 
فیض درس و   کتاب  مال شما 
ما   ز   آزار    د یگران    دوریم‌
همه  قهر و  عتاب  مال شما 
محمد اسحاق ثنا 
 ونکوور کانادا 
دوم جنوری 2024
02 ژانویه
۳دیدگاه

کوی او

تاریخ نشر: سه شنبه 12 جدی 1402 خورشیدی- 2 جنوری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

کوی او

                                                     به یار

درخت زمستان پر شکوفه است

و باغ سرد 

پر از گرمای عشق

و پرستو های عاشق

درهوای  ابری ترا صدا میزنند

و در شاخه پر از برف

آتشیست پر نور

و در بال های پرنده ها

امید موج میزند

و موهای مرا با د میبرد

به کوی او 

هما طرزی

نیورک

4 جنوری 2014