۲۴ ساعت

خوش می شویم

تاریخ نشر: یکشنبه ۲۳  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۲  می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

 خوش می شویم 

در تغیرات سیاسی کشور، ما همواره خوش می شویم ولی بعد ها از خوشی خود پشیمان می شویم و باز دوباره خوش می شویم. 

وقتی ظاهر شاه حکومت می کرد خوش بودیم که استقلال داریم و مرفع و ازادیم  ووقتی پسر کاکایش اورا ساقط کرد و سکه رابه نام خودش زد بازخوش شدیم و برایش خواندیم “تا جهان است خدایا به سلامت باشد”.

وقتی داود خان کشته شد باز خوش شدیم ووقتی که تره کی به قدرت رسید خوش شدیم ووقتی تره کی را شاگرد وفادارش با بالش خفه کرد بازخوش شدیم. 

از مرگ حفیظ الله امین به دست روس ها هم خوش شدیم.  

از فرار ببرک کارمل هم خوش شدیم. از کشته شدن داکتر نجیب الله هم خوش شدیم و امدن صبغت الله مجددی را جشن گرفتیم و خوش شدیم. 

از رفتن صبغت الله خان باز خوش شدیم هر چند او می گفت یک روز دیگرهم از دوره ریاستش باقی مانده است ولی توجه نکردیم و با اوهمکاری نکردیم که بیست چهار ساعت دیگر هم به قدرت می بود و از رفتنش خوش شدیم.

وقتی که استاد ربانی حکومتش را به حامد کرزی تحویل داد خوش شدیم و به امدن حامد کرزی هم باز خوش شدیم و اما وقتی زمان حکومت اقای کرزی به اخر رسید باز به رفتن حامد کرزی هم خوش شدیم. به امدن اشرف غنی هم خوش شدیم حتی داکتر عبدالله که رئیس اجرائیه شد خوش شدیم و باز از فرار غنی خوش شدیم اگرچه که با بکس های پر از دالرفرار کرد.

از رفتن طالب هم خوش می شویم و به امدن هرکس که بود خوش می شویم و باز وقتی رفت بازهم خوش می شویم و خوش می شویم و خوش می شویم.