۲۴ ساعت

27 سپتامبر
۱ دیدگاه

طبل آتشین مهر . . .

(هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۶ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۷ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرال

طبل آتشین مهر . . .

بزن با تیشه بر این سنگ، نقب از خواب خواهد خاست

 دهانش گرم  نور از  سینه ی  سرداب  خواهد خاست

 زلال   عشق   در    اندیشه   های    سبز  جاری  کن

 هزاران   برکه ی  آیینه   از  مرداب   خواهد   خاست

 ببین  این کوه  همچون  لاشه  ، در  فردای   بیداری

چو ابر و باد در رقصی، به پیچ  و  تاب خواهد خاست

 اگر چه     آفتاب     صبح    فریاد    عطش    دارد

 ز زخم تشنه اش سرچشمه  های آب  خواهد خاست

 نگاهت  را ز  پیش  پا  به   چشمان   افق   می دوز

 ز چشم و قلب تو شعر  و شراب ناب خواهد خاست

 شغاد و چاه  و تنهایی ، نصیبت باد ای بی عشق !

 فرو در چاه می گردی ، ولی سهراب خواهد خاست

چراغ افروز ! آزرم   از دریغ  و  صبرِ خود  می کن !

به بطلان  شبان  پروانه   شبتاب  خواهد    خاست

بزن   بر  بام ،  طبلِ  آتشین ِ  مهر   را    از  خشم

ز خوابِ تیره ، دنیا با   تن   مه  تاب خواهد خاست

مسافر راه پر پیچ است ،  کفش   عشق در پا کن

به راهت چون گلاب آن منزل نایاب خواهد خاست

فاروق فارانی

                                                                                                                                                                                                                      

 

26 سپتامبر
۴دیدگاه

عرض تبریک به مناسبت هفدهمین سالگرد تأسیس سایت وزین «۲۴ ساعت »

تاریخ نشر : پنجشنبه ۵ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۶ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

عرض تبریک به مناسبت هفدهمین سالگرد

تأسیس سایت وزین «۲۴ ساعت »

 

از مدتی کم‌تر از یک سال می شود که من با سایت «۲۴ ساعت » آشنا شده ام. این که چرا دیر تر با این سایت وزین، آشنایی پیدا کرده ام، بر می گردد به مشغولیات خودم که یک مدت طولانی کارم طوری بود که به سایت ها کم تر ورود داشته باشم ، اما از دورانی که با سایت وزین «۲۴ ساعت » آشنا شده ام، روزانه حتی چندین بار برای مطالعه مطالب ارزشمند وارد آن می شوم.

 در این مدت سرپرست و گرداننده این سایت وزین، شاعر گرانقدر جناب آقای استاد هروی ، از سر لطف بسیاری از اشعار مرا انتشار داده اند که صمیمانه سپاسگزار شان می باشم

 کسانی که در امر نشرات چاپی و غیر چاپی تجربه داشته باشند  می دانند که به راه انداختن چنین نشریاتی با وجود مشکلات عدیده ی که دارد، نسبتاً آسان است. اما دشواری کار در واقع در تداوم و ادامه آن است که توان معنوی و مادی بزرگی را می طلبد.

 اکنون که ما در هفدهمین سال تأسیس این سایت وزین قرار داریم، باید به مؤسس گرامی آن جناب آقای مهدی  بشیر  و سرپرست آن آقای قیوم بشیر هروی گرامی آفرین و تبریک بگوییم که چگونه به صورت درخشانی در هفده سال تمام این نشریه انترنتی را موفقانه به پیش برده اند.

 سایت وزین «۲۴ ساعت »  مملو از مطالب اجتماعی و  فرهنگی و اشعار و آثار ادبی شاعران و نویسندگان کشور است که می تواند برای همه خوانندگان و مخصوصاً برای محققان ادبی و هنری گنجینه طلایی باشد.

 من ضمن تشکر فراوان از جناب آقای استاد قیوم بشیر هروی شاعر گرانقدر  ، موفقیت بزرگ هفده سالگی سایت وزین « ۲۴ساعت » را برای جناب شان و برای همه جامعه فرهنگی افغانستان تبریک عرض می کنم.

به امید مؤفقیت های بیشتر

فاروق فارانی

۲۵ سپتامبر۲۰۲۴

ویسبادن – آلمان

24 سپتامبر
۱ دیدگاه

به زنجیر است آزادی . . .

تاریخ نشر :سه شنبه ۳ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۴ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

به زنجیر است آزادی . . .

از آن گمگشته باز آید مگر روزی    نشان آیا؟

 ز گام او زمین لرزد ، ز دستش   آسمان آیا؟

 شود این شام دود آلوده مهمان گاه  ماه و مهر

 سپهر از اختران لبریز و پر از  کهکشان آیا ؟

 بروید در چمن‌زاران هستی، چشمه  های عشق؟

جوانه سر زند کاج  کهن   گردد   جوان  آیا؟

 ز دیواری به پهنای جهان ،  پژواک  می پیچد

 مگر در کندن نقب است  فردای نهان آیا؟

 طنین انفجار عشق  می جوید   مگر یابد

 دلی را ، خانه خود در زمین یا  در زمان آیا؟

نگه کن در کف دستت ، خطوط صبح می خواند

 مرا تعبیر خواهی کرد: روزی در شبان آیا؟

 به زنجیر است آزادی و بر دیوار می کوبد

 شود آزاد،  آزادی  ،  ز  زندان   زبان آیا؟

فاروق فارانی

22 سپتامبر
۱ دیدگاه

قصه . . .

تاریخ نشر : یکشنبه ۱ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۲ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

قصه . . .

 فردا  درون  قصه ی  ما  جا   نمی شود

 در خواب  می برد  ولی  رویا  نمی شود

 فردا بشارتی است که در هر طلوع صبح

 تکرار  می شود  ولی    فردا  نمی شود

 تا قصه گو ز قصه، جنون را کشیده است

 لیلا   چراغ   ظلمت   صحرا    نمی شود

 ققنوس  خو  نموده  به   خاکستر  دریغ

 سیمرغ خسته مانده ، پرش وا نمی شود

 تا قصه  گو  به  سینه  سحر  را  نگسترد

 در شام قصه ، صبحی  تماشا نمی شود

 آن شور و عشق و نفرت و آن هجر و آن وصال

 در قصه های  غمزده  ،  پیدا  نمی شود

 تا  جوهر  بهار  در  آن   قصه   نفشریم

 نوش  طلوع   ندیده ،  نیوشا نمی شود

 آوای چشمه ی که فقط شکوه کار اوست

 گم می شود به خامشی، دریا نمی شود

 گل ها غنوده اند به گلدان  ، زبان عشق

 جز   در  ستیز   خار  هویدا   نمی شود

فاروق فارانی

 آگست ۲۰۲۴

 

18 سپتامبر
۱ دیدگاه

بپر با بالِ آوازت

تاریخ نشر : چهار شنبه ۲۸ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۸ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

 

بپر با بالِ آوازت

 سکوتِ سنگ  را در  شیونِ  آیینه  معنا  کن

 تبِ  تسخیر  را در  بالِ  هر  پرواز ، رویا  کن

 اگر چه کاروان‌  ها  را  سرابِ  مرگ  دزدیده

ز نقشِ پای ‌ِشان  فریادِ  رفتن  را  هویدا کن

جهان مرداب‌خو گشته ، زلالِ چشمه کن بیدار

 به روحِ دشت باران زن، عطش را نفسِ دریا کن

گدازی تازه ده خود را، و عشقِ تازه‌یِ سر کن

 درِ گرمابه ‌یِ  اندیشه را بر خویشتن  وا کن

 بپر با  بالِ  آوازت  ز لایِ  میله  هایِ   درد

 افق ها را فلق  بخشیده  و رنگین  ز  آوا کن

 به گنجشکِ  دلت پرواز   را ،  آواز  را  آموز

عقابش نه، فقط بالش، ز رنگِ عشق انشا کن

 ببین خاکسترِ یک  باغ می ‌پیچد به  دستِ باد

 اگر باغی نمی‌ کاری، همین را “باغ بالا” کن

 درِ افسانه ها می‌زن، که بیرون سر زند پریان

 ز عشقِ جاودان‌ِ شان بپرس، آن راز رسوا کن

 برون شو! کاروان آهنگِ رفتن ‌ساز می ‌سازد

 سفر از خود، سفر در خود، سفر تا شهر فردا کن

فاروق فارانی

15 سپتامبر
۱ دیدگاه

فرهنگ فریاد . . .

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۵ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

فرهنگ فریاد . . .

 از خونِ سرگردانِ خود ، فریادِ  خود را رنگ کن

اندیشه‌ ی خوابیده را ،  بیدار  کن  در جنگ کن

 آن مشت‌های واشده، دستِ تمنا  گشته است

 ای خشم و کینِ گمشده، انگشت‌ها را چنگ کن

 صبحِ خروس آهنگ را بیدار کن، در عمقِ شب

 صبرِ روان‌  فرسا  بمان ، فریاد را  فرهنگ کن

چون عشق‌ها بی‌رنگ شد، آیینه‌ها بد‌رنگ شد

 جان‌ واژه‌ها را آب ده، بهرِ شکستن سنگ کن

 رنگین  کمانِ  زندگی ، تسخیرِ  خاکستر شده

 از عشق و پرواز و طلوع، دنیای نو ارژنگ کن

 از چرخه‌ی  واماندگی دنیای خود  را وارهان

 آهنگِ فردا را بخوان ، سوی سحر آهنگ کن

مقصودِ پنهان را  بکش  ، از لای دندانِ افق

چون لوحِ خورشیدش نما ، آویزِ هر فرسنگ کن

فاروق فارانی

13 سپتامبر
۱ دیدگاه

چراغ جان . . .

تاریخ نشر : جمعه ۲۳  سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

 

چراغ جان . . .

ای افق‌های دهان‌ بگشوده، آن غوغا چه  شد؟

 آن غرورِ کوه  و آن  سرشاریِ   دریا چه  شد؟

بر صفای  آسمان  گسترده   ذهنِ  شومِ شب

 آن صلای نور بر لب‌ های  پُر  فردا  چه شد؟

 قتلِ عامِ عشق جاری گشت، بیداری به خواب

 بهر  بیداریِ   بیداری ، صدای   ما  چه  شد؟

 تا به‌ کام‌ِ  دیوِ  بازار  است   آزادی  و  عشق

 خنجرِ   اندیشه‌یِ   تابانِ   بی‌ پروا  چه  شد؟

سنگ سنگ  افسانه‌ خوانِ  کاروانِ رفتن است

 نعره هایِ بی‌ صدایِ نقش‌ هایِ پا، چه شد؟

قصه گو، در قصه ات، گمگشته‌ی ما جا نداشت

 آن چراغ‌  آیینِ شب  ‌پیمای  تن  تنها چه شد ؟

 راه‌ها سر مانده در راهند و رهرو مانده است

 باد می‌موید که آن طوفان ‌روانی‌ها چه شد ؟

 باز این منظومه، مهر و  ماهِ  دیگر  می‌دهد؟

 پاسخِ آن در کتابِ  قلبِ عشق ‌ انشا چه شد؟

روغنِ   صافِ  طلوعی  در   چراغِ   جان  بریز

 جستجو کن!  آفتابِ  سرکش  رویا  چه  شد؟

فاروق فارانی

11 سپتامبر
۱ دیدگاه

قصه . . .

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۱ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی –۱۱ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

قصه . . .

فردا  درون  قصه ی  ما  جا  نمی شود
در خواب  می برد ولی رویا  نمی شود
فردا بشارتی  است که در هر طلوع صبح
تکرار  می شود  ولی  فردا   نمی شود
تا قصه گو ز قصه،  جنون  را کشیده است
لیلا  چراغ   ظلمت   صحرا    نمی شود
ققنوس  خو   نموده  به خاکستر  دریغ
سیمرغ خسته مانده ،  پرش وا نمی شود
تا قصه  گو  به  سینه سحر را ن گسترد
در شام قصه، صبحی تماشا  نمی شود
آن شور و عشق و نفرت و آن هجر و آن وصال
در قصه  های  غمزده ، پیدا  نمی شود
تا  جوهر   بهار  در  آن  قصه   نفشریم
نوش طلوع  ندیده  ، نیوشا   نمی شود
آوای چشمه ی که فقط شکوه کار اوست
گم می شود به خامشی، دریا نمی شود
گل ها غنوده اند به گلدان ،  زبان عشق
جز  در  ستیز   خار   هویدا   نمی شود
فاروق فارانی 
آگست ۲۰۲۴
09 سپتامبر
۱ دیدگاه

بوسه فریاد . . .

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۹ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۹ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

بوسه فریاد . . .

ای افق   بر تنگنای  سینه‌ ها   پهنا بیا

بر غروبِ عشقِ ما  فردا ترین  فردا بیا

 دست ها! ای جنگلِ بشکسته‌ شاخِ بی‌ثمر

 میوه‌ی مشتی بیا  و  شورشِ  برپا بیا

غرق شد در تشنگی، کشتی و کِشتِ زندگی

 در دلت بحری بکار و بر عطش دریا بیا

این جهان را تا گلوی زندگی  ببریده اند

 سنگ را در نعره آور ،  کوه  در آوا بیا

 عشق می میرد، درونِ صبر های پرده‌پوش

 پرده ها را پاره کن ،  عریانیِ رسوا بیا

در زغالت آتشِ الماس‌گونی خفته است

 خنده‌ی  الماسکی  بر گریه‌ی  دنیا بیا

 نیستی از خود، که دزدیدند خود را از خودت

خود” رها کن، “من” شو و با “ما” بیا با ما بیا

عشق و آزادی و بیداری همه یخ بسته اند

تف کن آتش بر سپهر و از زمین لاوا* بیا

 درسکوتِ عشق، دل خالی‌تر از سرگشته است

بوسه‌ی فریاد باش و  بر  لبِ  رویأ بیا

فاروق فارانی‌

* مواد مذاب و آتشینی که از دهانه آتشفشان جاری می‌شود

08 سپتامبر
۱ دیدگاه

طبلِ مقصود . . .

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۸  سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۸ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

طبل مقصود . . .

یک  نگه   نوری  ز  نورستانِ   فردا  وام کن

 جاری‌اش در دل نما ، خود را  چراغِ شام کن

 دست و پایت در هزاران دست، رفته در فروش

 گامِ تو بیگانه شد، آن را به خود همگام کن

مرده ی ماهی‌ شدی، در رقصِ موج افتاده ای

 شو  نهنگِ  موج‌ ساز  و در  جنون آرام کن

 گرگ ماه‌ات می درد، زینِ زمین افتاده است

 ماه را دندان شکن ،  اسپِ  زمین را رام کن

سربِ شب را در رگان‌ات قطره قطره می دمند

 قرصِ خورشیدی برای  درد خود در کام کن

 ره چراغان نیست در شب، سوی دارت می‌برند

 دار  را   بیدار  کن،  اعدام   را   اعدام کن

باره‌ی سرخِ  حقیقت  را  درفشِ  عشق بند

 قله‌ی  خورشید‌ پرور را به  نامت   نام کن

 جاده‌ها و رود ها رقصان و  پیچان در سماع

 طبلِ مقصودی  بزن،  آغاز  را  فرجام کن

 از در آیینه  نه،  کلکینِ   شعرِ  خون گشا

مرهمِ بیداری‌ات  بر  زخمِ  جان  الهام کن

فاروق فارانی

 ۱۹ جون ۲۰۲۳

06 سپتامبر
۱ دیدگاه

 به خود باور مکن . . .

تاریخ نشر : جمعه ۱۶ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۶ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

 به خود باور مکن . . .

 تبر بر ریشه‌ ی خود زن، اگر برگ و بهارت نیست

گلِ  عشقی   نمی‌آری   و  بیداری  به  بارت  نیست

 چر ا  ره   از   قدومِ   تو  ،  چراغ‌ آور  نمی ‌گردد

 چرا  مشعل  شدن در پنجه ‌هایت ، انتظارت  نیست

 نمی ‌ لرزد   اگر  در  زیرِ  پایت   خاکِ  خون ‌آلود

 به خود  باورمکن  در سینه‌ات گر انفجارت  نیست

 درختان  از  گلوی   شاخه   ها   فریاد   می ‌خوانند

 تو ای  پاییز خو، جز رنگِ زردِ احتضارت  نیست

 بزن  آتش  به  خرمن‌ گاهِ   خود   ای   کاهِ   اندیشه

 اگر دریا  نمی  ‌گردی  و  شوقِ  کوه‌ سارت  نیست

 به  خود  باور مکن ، گر دود  می ‌خیزد  ز آوازت

 اگر در استخوان‌ هایت  نشانی  از  شرارت  نیست

 برو در  تخت  یا  تابوت ، خوابِ  تازه‌ یی  سر کن

 اگر در  بازی این عشق ، شوقی  از قمارت  نیست

بمان  در خاک‌ عشقت ریشه ، سر بر بالشِ خورشید

مگر معشوقه‌ ی  گمگشته‌ ی رویا  نگارت  نیست؟

 فلق   هرگز  نمی ‌بخشد   ترا ،   تا   آخرین   دیدار

 اگر  از    دار  هم    فریاد‌  های   داردارت  نیست

فاروق فارانی

۲۵  جون ۲۰۲۳

31 آگوست
۱ دیدگاه

ماند بیرق از سماع . . .

تاریخ نشر : شنبه ۱۰ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳۱ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

ماند بیرق از سماع . . .

 یک جهان  بال است  اما شیهه‌یِ  پرواز نیست

 بسته  لب  های  کتاب،  آوازه‌   و   آواز نیست

 می توان در قلبِ کورِ کوه  هم  راهی بجست

 راه‌ ها   باز  اند  اما ،  راهِ  دل‌  ها  باز نیست

 سکه‌یی  از زر شدی ، در  رقصِ   بازاری  ببین

 نیستی خود، هستی ات جز عرضه و پرداز نیست

 عشق همچون مار مرده، گشته بی زهر و شفا

عشق بی زهر و شفا مرگ است، عشقِ ناز نیست

 سینه غرق شور و  سر  بیدار و  دل دریادرون

 ساز ها در  ساختن  سوزند ، اما  ساز  نیست

 بر زبان  سرخ مشعل ، نغمه   های  نور  مرد

 ماند  بیرق  از سماع ، افروز  ها ، افراز نیست

 راه ها  تا در گل عادت  نشست  ، از راه ماند

 نقش ره بر ره  فتاده   لیک  ره  پرداز  نیست

 زنگ ها  آغاز  پایان  را  بگوش ات خوانده اند

 بگذر از  زنگار  آن  ،  پایان  هر  آغاز   نیست

 بر لبانِ  عشق  دیگر  بوسه‌ی  فتحی  نبست

 راهِ فردا گم  شده  یا   تیر و تیرانداز نیست؟

فاروق فارانی

30 آگوست
۱ دیدگاه

نبض أفتاب . . . 

تاریخ نشر : جحمه ۹ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳۰ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

نبض أفتاب . . . 

این دست آفتاب است، سربسته یک کتاب است

 بیرون ز آستین  کن،  در پنجه اش  جواب است

 در  دل   نهان   نوشتی  ،  بر   آفتاب  بنویس

هر ضربه‌ی  دلِ تو ،  خود   نبضِ آفتاب  است

 خورشید  خویشتن  شو ، این  آفتاب  خالیست

 خورشیدِ شاعران است، نور اش مگر سراب است

 با هر   زلال ،  تابان  ،  با  هر  جلال   رقصان

 در سینه‌ی تو  جاری  سرچشمه های آب است

 هشدار نفسِ شب  را ، با هر نفس ز خود ران

 شب شوم و ظلمت  آیین ، با ماه در نقاب است

 گوش  از  ترانه  خالی ، دل مستِ  بی‌ خیالی

 از خویشِ خویش خالی ، این عمقِ منجلاب است

 روحِ   تو  مستِ  پرواز،  قلبت  سرود  و  آواز

 بیدار باش خود باش ، مرگ تو زهر خواب است

 شعری  که  در   سرودن ، در سینه  در بگیرد

 دودش دو دیده سوزد، آن شعر، شعرِ ناب است

 ناسورِ    این   زمین  را  با   مرهمی   میازار

 جسمِ  دگ  بنا  کن ،  تا  روح   انقلاب است

فاروق فارانی

27 آگوست
۱ دیدگاه

در رستخیز دیگری . . .  

تاریخ نشر : سه سنبله ۶ ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۷ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

در رستخیز دیگری . . .  

 تیزاب عشقی نوش کن، با خار، خود گلپوش کن

 معتادِ خاموشی شدی ، خاموشی‌ات خاموش کن

 این سو  دهانِ دیو‌ ها ، آن‌ سوی کوهی راه بند

 یا لقمه‌ی  مرداب  شو ، یا  کوه را  بر دوش کن

 از جام زهرِ صبر  چون ، بوی  نیاکان   می رسد

 آن را به گورِ شان فشان، عصیان‌ شرابی نوش کن

آتش‌فشانِ زنده نیست ، این را که سر آرد ز خاک

 این نقد خشمِ قرن‌هاست ، آن‌را به هوشت گوش کن

خوابِ زمستانی  کشید،  این قرن بیداری به کام

بر دیدگانت  آب  زن ،  بیداریت   را  هوش  کن

 بیگانه از خود گشته ای، جسم از تو جان از دیگران

 با جانِ  خود  در آشتی ، اندیشه  در آغوش کن

 در رستخیزِ  دیگری  پروانه‌  ها   را   کن  عقاب

 در غار تاریخ اش بران، این دیو ها را موش کن

فاروق فارانی

25 آگوست
۱ دیدگاه

طلوع از سنگ آیین است . . .

تاریخ نشر : یکشنبه ۴ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۵ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

طلوع از سنگ آیین است . . .

این شعر در زمانی سروده شد که مصادف با روز صدا یا سالگرد احمد ظاهر بود.

 در این بیت، احمد ظاهر تابیده است:

« ز باد و موج و رود و جاده و  دیوار  آوازیست

 زمین آماده‌ی مرگِ صدا در قلب سالنگ است »

 طلوع از سنگ آیین است . . .

 زمان مات است و شطرنجِ زمین با خویش در جنگ است

 جهان   فرسوده   و   پوسیدگی  سلطان  اورنگ   است

 نفس  درگیر  با  درد  است و   در  می گیرد  از   فریاد

 ز خون  جوشیده  خاکستر ،  دل  پر عشق بی رنگ است

گره بسته ، هوس  با  سنگ  و  عشق  و   کوه   پیچانند

 سخن سنگ است و معنا هم،  هوا سنگ و صدا سنگ است

 افق  بلعیده    فردا    را ،   زمین   لیسیده    دریا   را

عطش  سیراب   بی آبی ،  سرابِ   شور  نیرنگ  است

 ز باد  و  موج  و  رود  و  جاده   و   دیوار   آوازیست

 زمین   آماده‌ی   مرگِ  صدا  در  قلب  سالنگ   است

 مگو   افتاده ای  در  پیچ  اول ا ز  نفس ،   هشدار  !

که پیچان است وگم راه است، ره فرسنگ و فرسنگ است

 ندا‌ها  می‌ رسد   از   سینه‌ی     سنگینِ   سنگستان

طلوع از سنگ آیین است، شروع  تازه   فرهنگ  است

مگر  از   تخمِ   عشقِ    مرده  ،   سیمرغان  برون  آیند

 بخوان این دل که بس تنگ است، بزن تا چنگ د ر چنگ است

 که می‌آیی   گلستان  می شود  گلدان   هر  لحظه

خیالستان   چراغانی  ،  کتاب   سینه    ارژنگ  است

فاروق فارا نی

جون ۲۰۲۳

24 آگوست
۱ دیدگاه

آتش ز خاکستر جهد . . .

تاریخ نشر : شنبه ۳ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۴ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

آتش ز خاکستر جهد . . .

 روزن بزن، روزن بزن ، دیوار ها قد می‌ کشند

 در کوچه‌ی گم‌گشتگی، انکار ها قد می‌ کشند

 برزن  بزن  ، برزن  بزن،   دیوار‌ بندِ  شهر  را

بن‌بست‌ها می‌ گسترد، آوار ها  قد می‌ کشند

 دیروزگی آلوده است، صافِ هوای صبح نیست

 تسلیم افسر می‌شود، افسار‌ها قد می‌ کشند

 با سرمه‌ی بیداری ات، چشمِ حقیقت  باز کن

اندیشه دودآور شده ، پندار ها قد می‌ کشند

 درمرگ ‌شامِ این سکوت، رعدی و برقی می‌جهد

 فریادها سر می‌ زند، نی ‌زارها قد می‌ کشند

هر قامتِ بیدارِ عشق، تا  آسمان سر می‌ زند

 لبریزِ هستی می‌شود، بر دار ها قد می‌کشند

 گر این بهاران زرد شد، خورشیدِ عصیان سرد شد

 اندیشه می‌آرد  بهار ، رگبار ها قد می‌ کشند

کلکینِ سر را  باز کن ، با  بالِ  دل   پرواز کن

 از سنگ سنگِ خاکِ عشق، هشدار ها قد می‌کشند

 گوگردِ خود را هوش کن، هر چند شمع از پا فتاد

 آتش ز خاکستر جهد، تکرار‌  ها قد می‌ کشند

فاروق فارانی

 سپتامبر ۲۰۲۳

22 آگوست
۱ دیدگاه

روحِ هیاهو . . .

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۲ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

 روح هیاهو . . .

 عشق را در کام ها در گام ها تعبیر کن

 روی برقِ تیغ،  بیداریِ  خود تصویر کن

عشق را زه  در کمانِ  آرشِ  دوران ببند

 با پرِ  بیداری و  با  جوهرِ  جان  تیر کن

 داستانِ عشق در صندوق دل جان می‌دهد

با حروفِ  اختران  بر  آسمان  تحریر کن

 عشق را چون زلزله انداز در بیخِ سکوت

آب و نان‌اش کن، به کامِ کودکان‌اش شیر کن

 عشق را روحِ هیاهو، جامه از طوفان بده

 آتش رویا ببخشش ، شورشِ تسخیر کن

 از قدم‌های  هزیمت ، راه‌ها  آزرده اند

 عشق را جوشن بساز و از فلق شمشیر کن

 سرنوشتِ بی ستاره، صبح را گم کرده است

 از طلوعِ خود سحر کن، عشق را تقدیر کن

فاروق فارانی

 آگست ۲۰۲۳

20 آگوست
۱ دیدگاه

نظمِ دوزخ

تاریخ نشر : سه شنبه ۳۰ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۰ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

غزه در زیر پاهای فاشیسم سفید در پشت نقاب های «دموکراسی»، صهیونیسم و… نابود می شود…. اما آیا جهان پایان یافته است ؟ نه، کودک فلسطینی و کودکان همه سرزمین های غارت شده هنوز زنده اند و عدالت ققنوسی است که می سوزد و اما با مرگ نمی سازد…

  نظم دوزخ

این شکستِ بیکران ، در یک کران خواهد شکست

 جاودانی‌یی گسستن ،  جاودان  خواهد شکست

 در  تنِ   امید  ها ،  خونِ   نوی   خواهد  دوید

 این تبِ تسلیم در رگهای جان  خواهد  شکست

 آنهمه    زنجیره  ‌های    درد  های   بی   سحر

 کهکشان هم گر شود، چون کهکشان خواهد شکست

عشق با پاهای عریان در  گذر از  صخره هاست

 زخمِ پاهایش زمین را با  زمان  خواهد شکست

 گم  شوید  ای  مردگانِ  مرده‌  خویِ  مرده‌ بو

 آن‌چه نشکستید اکنون، عشقِ مان خواهد شکست

مرگ در حلقوم هستی  سرمه‌ی تسلیم ریخت

این سکوتِ مردگان را  زندگان  خواهد شکست

 چشمه ها!  با  رود  ها  پیوند تان  پیچنده باد

 از دمِ عصیانِ تان،  کوهِ گران  خواهد شکست

نسلِ از نور و زلال و عشق و خشم و درد و سنگ

 نظمِ دوزخ در زمین  و آسمان خواهد شکست

 روی گورِ ما  شقایق  با  فلق در  رقصِ عشق

ظلم و ظلمت از کران تابیکران خواهد شکست

فاروق فارانی

 سپتامبر ۲۰۲۳

18 آگوست
۱ دیدگاه

با اسبِ سرخِ سرکشی . . .  

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۸ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۸ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

با اسبِ سرخِ سرکشی . . .  

شالِ  کبودِ  آسمان ،  پیچیده   در  گردن  بیا

 رنگین افق ها را بپوش، خورشید را کن «من»، بیا

 در ها  همه  دیوار  شد ، دیوارها بر دار شد

 تا آسمان‌ها سرکشان، یک کهکشان روزن بیا

 از هر نفس، از هر زلال، از اشک و عشق و از ملال

 روحی برانگیزان ز نو در  سینه  و  در تن بیا

 قلبِ زمین ماند از تپش، روحِ زمان ماند از جهش

 بیدار شو، بیدار کن، با  مشت بر در زن، بیا

 دریا به دریا می روی ای موج دریا زاد عشق

در تشنگی ساحل بکن،  دریای  نوشیدن بیا

این صخره ها را آب کن، هر شمع را مهتاب کن

 از پای رویا بند را  با  چنگِ  دل  برکن ، بیا

 با اسبِ سرخِ  سرکشی،  با نعره‌های آتشی

 با سر نور دیدن برو ،  با  دل  نوردیدن بیا

 در پیچ‌ها بن‌بست‌ها، از اوج‌ ها تا پست‌ها

 با سوز   نابودن  برو ، با ساز نو بودن بیا

ای عشق سرد منجمد، یا آب شو یا ابر شو

 یا ریشه ی  را  آب  ده ، یا  ابر باریدن بیا

فاروق فارانی

16 آگوست
۱ دیدگاه

در غزه ی سوزانِ عشق . . .

تاریخ نشر : جمعه ۲۶  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

جنگ خونینی بین مردم غزه و تمام دنیای که تحت پوشش فکری و سیستمی فاشیسم سفید(ظاهرا اسرائیل) قرار دارد ، در جریان است. حماس فقط یک بهانه است. در زمانی که فلسطین حتی یک نظامی نداشت ، مگر کشتار های دیر یاسین، صبرا و شتیلا و …. برای چه صورت گرفتند ؟ در این میان یک عده از هم میهنان ما قضیه فلسطین و غزه را به «روابط بین مسئله عرب و یهود» تقلیل می دهند و به این صورت، ناآگاه در جای غلطی می ایستند و در برابر ستم بزرگی که در منطقه جریان دارد، موضع نادرستی اتخاذ می کنند. البته عده ی مشکوکی هم هستند که افکار موسادی دارند و نقشه مند، می کوشند ، قضیه جنگ نابرابر کنونی در غزه را از حمله هفت اکتوبر حماس به بعد دیده و بدین ترتیب ۷۵ سال ستم بلاوقفه امپریالیسم غرب و سگ زنجیری آن دولت اسرائیل در منطقه را از دیده پنهان و آرایش کنند. در غزه، جهانی که تاریخچه به بردگی کشاندن، جنوساید بومیان استرالیا ، آمریکا و آفریقا، غارت و کشتار و تجاوز بیشمار و دو جنگ وحشیانه جهانی در پیشینیه اش است، با جهانی که تحت ستم مداوم در جنگ نابرابری کوبیده می شود، قرار دارند. فراموش نشود که مسئولیت مرگ کشتگان طرف اسراییل نیز بدوش همین فاشیسم سفید است که آنها را گوشت دم توپ خودکرده است. بدین صورت هر انسانی باشرفی بدون اگر و مگر ، فقط و فقط در کنار معنوی و مادی مردم غزه قرار می‌گیرد.

* این شعر را چون قطره اشکی برای مردم قهرمان غزه تقدیم می کنم:

در غزه ی سوزان عشق . . .

در  عشق  سرخ  غزه  ها ،  تاریخ  ، معنا می دمد

 از  خشکسال  خامشی ،  یک نسل  دریا  می دمد

 در  غزه  های سرکش   ، دنیا  به  پایان  می رسد

 از  عشق  خون فریاد  نو  ، فریاد  فردا  می دمد

 در غزه سوزان  من ، کودک  به  خون افتاده است

 از نقش پای کوچک اش، یک خوشه دنیا می دمد

 در سرخ عشق  جلجتا * ، عیسی به فردا می رود

 هر سو صلیبستان شده، دنیا یهودا ** می دمد

نقب  زمین  می گسترد ، بر خاک  می افتد نقاب

 دندان  دیناسور مرگ  ،  از  کام  رسوا  می دمد

 در غزه های  بی کسی ، ننگ زمین  سر می کشد

 از کوچه های سرکشی ، صبرا، شتیلا*** می دمد

 خاکسترت  را باد برد ، ار چند  ، ای ققنوس عشق

 هر  ذره ی  خاکسترت  ققنوس  ها  را   می دمد

 در عشق  زاران  عروج ، از  خون  وفا  می گسترد

 صد شهر مجنون می دهد، صد دشت لیلا می دمد

 آن شهسوار سرخ  رو ،  کی ا ز افق سر می زند؟

آیا «چه» می جوید دگر؟ گرم و «گوارا» می دمد؟

فاروق فارانی

 

  * مطابق روایات دینی «جلجتا» تپه ی است در فلسطین که عیسی مسیح در آن به صلیب کشیده شد.

 **یهودا یکی از حواریون مسیح بود که به او خیانت کرد .نام یهودا مترادف خیانت شده است.

 * * * صبرا و شتیلا دو منطقه در لبنان است که در دهه هشتاد قرن بیست فالانژ های مسیحی همراه با اسرائیل در آن، به قتل عام فلسطینی ها پرداختند.

14 آگوست
۱ دیدگاه

نص پرواز . . .

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۴  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا   

نص پرواز . . .

روز ها  کورند  از  فردا  نگاهی  وام کن

 از زلال چشمه ها چشمان نو  انعام کن

 درعروقِ قصه ها، خونِ نوی جولان بده

 راه بر  پریان گشا  و  دیو را در دام کن

 مومیایی نیستی خوابیده‌ ای با مردگان

از گل و از سنگِ عشق و زندگی اهرام کن

 رامِ خاموشی و طاعونِ فراموشی شدی

رام این گندابه را، طوفان  بزن نارام کن

 توشه ‌یی ازعشق و مقصودی به پهنای سپهر

 رهکشان در کهکشان ، خورشید نقش گام کن

 باغ  بی‌ پهنای  رویأ  را دری  بازی  بده

 میوه‌های سرخِ فردا را در آن الهام کن

 بر لبانِ  شهر  آیاتِ  شهادت  می‌دمد

 شهر را بی دار کن، بیدار، آن را نام کن

آتشِ آغاز  را  از  عشقِ  ققنوسی  بدزد

 در نصِ پرواز  خود، آغاز  را  فرجام کن

عشق سرمی‌خواهدو پایش به خون آغشته است

جامِ دل تقدیمِ عشقِ مستِ خون‌آشام کن

فاروق فارانى

09 آگوست
۱ دیدگاه

شوکران زندگی . . .

تاریخ نشر : جمعه  ۱۹  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۹ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

شوکران زندگی . . .

خنده بر لب شو، نگه در چشم و جان  در تن بیا

 دربِ دل قفل است،همچون عشق شو،رهزن بیا

 با    جهان  آمیختی  ،   آویختی    و    ریختی

 ای «منِ» بیگانه ، بی من می ‌روی ، با من بیا

 کاروان‌  ها بی ره  و  مقصود   پر از  بارِ هیچ

شهرِ  رویا  را  بکن   بر  پا   و  پی‌  افگن   بیا

مثل  یک آتشفشان  در سینه ‌ی خود کن سفر

 پنجه  زن  بر آفتاب ، از خویش  بی رفتن بیا

چشمه‌ی خشکیده‌‌ای، بی‌آب نامت چشمه نیست

 قطره ‌های  اختران  برچیده ،  در  دامن   بیا

کوهِ  پر الماسی  و در ظلمتِ  خود   خفته‌ ای

 تا  درخشانی  بیاری ،  باز شو  ،  بشکن  بیا

شوکرانِ   زندگی  تا    قطره‌ی     آخر  بنوش

در جدالِ    عشق   در  نابودن   و  بودن  بیا

 مرغ رویا  بالِ جان ، از لانه هایت  هوش کن

 تنگ اگر دل شد به سر ، از سربه دل پرزن بیا

فاروق فارانی

 سپتامبر ۲۰۲۳

08 آگوست
۱ دیدگاه

گم می شوی . . .

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۸  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۸ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

گم می شوی . . .

 می روی از خویش و پنهان و  عیان  گم می ‌شوی

در پی ات بی نقش  پا و بی   نشان  گم می ‌شوی

 در    سراغِ      اخترِ    گمگشته‌ ات    تا    بیکران

 می‌ روی تا کهکشان، در  کهکشان  گم  می ‌شوی

 بسته‌ ی تابوتِ هستی ‌، خسته ی  تابوت  «من»

 جاودان  می ‌گردی  و تا جاودان  گم   می  ‌شوی

 می  ‌برد   تا  لاشه ات    را    رود    بارِ   زندگی

در شکم  های حریصِ ، ماهیان    گم   می ‌شوی

 باز آ ای   عشق   تا   بارِ   دگر   از  هم   شویم

 ورنه مثلِ من ، تو هم تنهای  جان  گم می ‌شوی

از  گلوی   وحشیِ   طوفان  نفس  ها  وام   کن

 غیرِ آن  گر زنده‌ای ، در مردگان   گم   می ‌شوی

 موج  بی دریایی  و دریای   خود  گم  کرده یی

 تا نپیوندی  به  دریا ،   سرکشان   گم  می شوی

 نقش   پای  سرنوشت ات  بر  کف  دستت  بجو

 مشت کن دستت که بی مشت گران گم می شوی

 دست خود را گیر و  روی  شانه‌ی  خود  تکیه کن

 ورنه در قعرِ  زمین   ،  قهرِ  زمان  گم می‌ شوی

فاروق فارانی

سپتامبر ۲۰۲۳

07 آگوست
۱ دیدگاه

قمارِ سرخ . . .

تاریخ نشر : چهارشنبه ۱۷  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۷ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

قمار سرخ … 

چراغی  نیست  ، آتش از  زلالِ  عشق  روشن کن

 ز رویا ، رویِ   هر  دیوار    ر ا  بارانِ   روزن کن

 هنوزم  قله‌ ها  در  انتظارِ  صخره‌ات  مات اند

 تو  با  شطرنج   تقدیرت  قمارِ  سرخ  بردن کن

بهار از خاکِ  بیگانه ،   شراب  از  تاکِ بیگانه *

 فصولِ  آشنا  بگشا   و  در   آفاق   رستن  کن

 مرو با زاغ ! باطاووسِ هستی همسفر می‌باش

 بیا در سر ، برو در دل ، بپر در عشق مسکن کن

 ز سیم بی صدای  زندگی ،  آهنگ  شو ، برخیز

 رها از  قید هستی  و  زمان،  آهنگِ  رستن کن

 بشو  واماندگی را  ، گرم  کن  گرمابه ‌ی دل را

 به رفتن مان و منزل زن ، ز رفتن‌ها شگفتن کن

 ز سانِ  ساده‌ی  عشق  و  ز تارِ  سرخِ  اندیشه

 لباسی دوز  و  در  آیینه‌ات  بنما  و  بر تن  کن

به نبضِ  نغمه‌ خوانِ  باد ها  در  آسمان  پیوند

 بزن ،  فریاد کن ،  پر وا و  در  پرواز  میهن کن

 اگر برپاست  قصرِ صبحِ کاذب  ، ازقصور تست

 بمان سنگ  فلق ، اشراق  فردا   در دمیدن کن

فاروق فارانی

* اشاره به اسطوره‌ای یونانی سیزیف است که با مجازات خدایان مواجه شد و محکوم به این گردید تا صخره سنگ سنگینی را از اعماق دره تا قله کوه ها بالا بیاورد. وقتی صخره سنگ توسط سیزیف به قله های کوه، آورده می شد، به فرمان خدایان صخره سنگ به اعماق دره سقوط می کرد و سیزیف محکوم بود تا صخره سنگ را دوباره به بالا بیاورد و این سرنوشت سیزیف بود که باید تا پایان ادامه می یافت. افسانه سیزیف را بعضی تمثیل سرنوشت و هستی انسان دانسته اند

05 آگوست
۱ دیدگاه

یک کهکشان طلیعه . . . 

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۵ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

یک کهکشان طلیعه . . . 

 از   خاک    با    جوانه‌ ی    رویا    برون برا

از موجِ   خود    به   شورشِ   دریا برون برا

این دل که می ‌زند ، سخنش گوش کن ز دل

 دل‌ سان به رقص و  ضربه  و آوا  برون برا

 آلوده   تا   افق    به     دروغِ    سحرگهان

 یک  لمحه  با  حقیقتِ     فردا    برون  برا

 این   آسمانِ   کاغذی    را    باد    می برد

 بر خاک  سخت  کن  شرر  انشا  ،  برون برا

یک  لحظه  با  خیالِ  خودت   خلوتی   بکن

 شو  بی‌  خیالِ  خلسه ی   دنیا   برون   برا

از لای  میله  ها  رهی  باز است  تا به مهر

 رویا   شو   و   ترانه‌ ی   گویا  ،  برون  برا

بگذار شان  که  از  نفسِ   مرگ   زنده   اند

خود  هر نفس  چو نفسِ  نفسها   برون  برا

 تا خار  عشق  و حادثه  در سینه ات نشست

 بی   خارِ   خار   زار    ز   خارا    برون   برا

 آلوده   اند  با   گلِ   شب    چهره‌ی   سپهر

 یک   کهکشان   طلیعه   ز  یلدا   برون  برا

فاروق فارانی

جولای ۲۰۲۳