۲۴ ساعت

خمستان وجود

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۱۵ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۶ سپتامبر  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

خمستان وجود

کمینه  کمترینم ،  در خمستانِ   وجود  خود

ندارم توشهء   بهتر ،  ز بهر  آن سجودِ خود

دلیلِ من دلیل است او، خلیلِ من خلیل است او

جمالش مظهرِ نور و ، جلیل است جلوه بودِ خود

سرودِ من  درودِ  من  ، قیامِ  من  قعودِ من

سرشتِ بندگی برمن، گره زد تاروپودِ خود

همه جن وهمه انسان، ثنا گوخلق شده یکسان

پرستش گرکند یزدان سعادت هست وبودِ خود

بَرَد عجزِخودش زرغون، به نزدِ کبریا مطلق

نویسد وصفِ ذاتِ حق، به ناله در سرودِ خود

الحاج محمد ابراهیم زرغون

ششم سپتمبر ۲۰۲۵

خلیل آتش عشقم  

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۱۵ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۶ سپتامبر  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

خلیل آتش عشقم

ازان روزی  که من یار تو گشتم

اسیر   صبح    دیدار   تو  گشتم

برای   دیدن   حسن   و‌  جمالت

گلی  در  بین  گلزار   تو  گشتم

درین پیرانه سالی ای دل افروز

گدای   کنج    بازار    تو   گشتم

ترا    دیدم      میان     خوبرویان

غریق  موج  رخسار  تو  گشتم

دلم  بردی  سپید   نازک   اندام

که من دلداده  دلدار  تو  گشتم

چو دیدم چشم  مست آتشینت

گرفتار    و   گرفتار   تو   گشتم

چنان مستم نمودی ازدل وجان

خریدار   و   خریدار   تو   گشتم

رسید پیغام عشقت دلبری من

غلام   خاص  دربار   تو   گشتم

تو شهنازم شدی ای یارسرمست

خمار  گنج   اسرار   تو   گشتم

چو‌   بوسیدم   لب   ناز  آفرینت

گلاب   لعل    گلنار   تو   گشتم

خلیل آتش  عشقم  چو  واعظ

عبیر   مشک   عطار  تو‌ گشتم

ملا عبدالواحد واعظی

۲۱ جولای ۲۰۲۵

نکهت گیسو

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۱۵ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۶ سپتامبر  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

• نکهت گیسو

نه من چو ماه  نوین مایلم  به  ابرویش

که آفتاب چو من  سر نهد  به  زانویش

هزار  سرو  سهی سر نهند در قدمش

اگر  به   باغ  کند  جلوه   قد  دلجویش

دل  فسرده  عاشق   سرور  می یابد

ز  لطف  یار  اگر  افکند   نگه  سویش

هوا ز  نگهت   مشک   عبیر  گردد  پر

اگر به باغ  کند شانه  تار   گیسویش

هزار بار  مرا  گر  ز  پیش  خود   راند

برای دیدنش  آیم   دوباره   در کویش

ثنا سپاس  گزاری  کنم  ز  قاصد من 

اگر پیام مرا  می برد  دمی  سویش

محمد اسحاق «ثنا»

ونکوور ، کانادا

۴ سپتمبر ۲۰۲۵

جنگل دیوار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۴ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۵ سپتامبر  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

جنگل دیوار ….

نقبی با تیشه ی شعور بزن ، تا ز تاریکی  ات گذر بکنی

سر بدر کن ز گور این تاریخ، تا به امروز خود سفر بکنی

آسمان ابر های تیزآبی است، رود ها  مرده تر ز کوه هستند

چشمه ی عشق را بجوشان تا، حلق رویا*ی  تشنه تر بکنی

در سر و سینه باز می روید، رنگ در رنگ  جنگل  دیوار

تبر آفتاب گیر به  دست ، تا همه را  گشوده   در بکنی

داستانی ز جنس شب باشد ، قصه خواب  بخش این تاریخ

دفتر سرخی از طلوع بگشا ، قصه ی تازه تا که سر بکنی

راه با راهیان نشد همراه، راهیان گمره اند و ره گم ره

راه صبح نرفته یاب که تا، آشتی  راه  و رهگذر  بکنی

آسمان در غروب و نسل غریب، غرب را شرق نور پندارد

مشت زن بر نقاره**ی خورشید، تا که این بی خبر، خبر بکنی

خانه را خزه ها و خار گرفت، آستین  را دوباره بالا زن

نتوان ریشه اش برید مگر، عشق را دسته ی تبر بکنی

آسمان را نهادی بر دوش ات، اطلس*** آسمان به دوش عشق!

آسمان ها ترا   نمی بخشد ،  اگر از  بار آن  حذر بکنی

گرچه میچرخد این زمین بی مهر، آفتابی ز عشق خواهد خاست

نسل فردا دوباره می روید، باور آن صبح را اگر بکنی

فاروق فارانی

                                                                                                                                                                                             اگست ۲۰۲۵                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           

* انسان ها با رویاهای بزرگ می توانند در جهت آزادی و سازندگی گام بگذارند.

برای همین است که دشمنان بشریت ، ترقی و عدالت ، انسان های جامعه ما را می کوشند ، به نشخوار تاریخ سوق دهند، تا رویا های شان را برای فردا، استقلال ، آزادی و عدالت اجتماعی از آن ها بدزدند.

** نقاره ( در زبان عامیانه نغاره)، ظرف سفالی دایره گونه بود که با نواختن آن مردم را در گذشته برای شنیدن اخبار مهم جلب می کردند.

در کابل حتی در قرن بیستم نیز «نغاره خانه» وجود داشت.

*** در اساطیر یونان باستان، اطلس یکی از تیتان‌ها(نژادی از ایزدان نیرومند و فناناپذیر ) بود که به عنوان مجازات شکست در جنگ با المپیایی‌ها، محکوم شد تا آسمان‌ها را بر دوش‌ اش حمل کند. اطلس به خاطر حمل بار سنگین و مسئولیتش در نگهداری آسمان‌ها شناخته می‌شود و نماد پایداری و تحمل است.

در سوگ بناهای تاریخی کشور 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۳ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۴ سپتامبر  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار – شاعر: زنده یاد استاد صابر هروی

در سوگ بناهای

 تاریخی کشور 

هر چه  بناهیکه بود اندر   وطن 

یا   ز   مینار   های  بدیع    کهن 

آبده های  رفته  سر  به   فلک

مظهر زیبایی  و تهذیب   و  فن 

آجر و  هر خشت  و  ایوان  آن 

گفتی ز ادوار  گذشته  سخن 

هیچکسی زار و خرابش  نکرد 

جنگ عمومی  و یا تن  به  تن 

چون بوطن  بر سر قدرت   رسید 

قاتل  و   تاراجگر  و     راهزن 

سخت به توپ  و بم  و    راکت زدند 

گشت پر از  داغ  و   شکست  و شکن 

هیچ یک  آباد  و  باقی   نماند 

گشت ز  سفاکی  شان   ریشه کن . 

صابر هروی

راولپندی پاکستان 

حوت ۱۳۷۶

ساحل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۳ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۴ سپتامبر  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

ساحل

 چون ساحل تشنه

به امید موجی

در اقیانوس چشمانت

پیوسته سرگردانم

و در آبی ترین روز ها

و پر ستاره ترین شب ها

هنوز

بهترین منی

ای جدا شده

و بر خاسته از وجود من

تا بی انتها

بگذار دمی

به تو بپیوندم

و زیستن را

در سر زمین مهرآغوشت

لمس کنم

هما طرزی

نیویورک

 ۴ می ۲۰۲۵

Beach

Like a thirsty beach

I keep wandering

in the hope of a wave

in the ocean of your eyes

And in the bluest days

And the starriest nights

You are still the best of me

You are separated

And have risen from my being

Until infinity

Let me

join you for a breath

And touch living

On the earth of your embrace

Homa Tarzi

New York

May 4, 2025

پیمان قلم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهار شنبه ۱۲ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۳ سپتامبر  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

پیمان قلم

 بغیر  از   علم   چیزی  معتبر  نیست

 دگر راهی به پیشرفت  بشر نیست

 قلم   چون   تیغِ  تیزِ  شمشیرِ  بُرّان

 از این  ابزار ،  تیغی   تیزتر    نیست

 چراغِ   راه  انسان  در  ظلام  است

 که نوری بهتر از این جلوه‌گر نیست

 نه آهن، نه طلا؛ علم و کلام است

 زمین را جز قلم، فتح و ظفر نیست

 نه  زورِ  بازوان ،  نه تخت  و لشکر

 به از امرِ قلم، حرکت به‌سر نیست

 ز  سطرِ  ساده ،  صد  معنا   درآید

 کلامِ حق، به‌غیر از حق، اثر نیست

 در آن شهری که دانش تاج‌دار است

 گدای مال و  ثروت   را گذر نیست

چو  جهل  آید ، کند  ویرانه‌ی شهر

 که مردم را ز بینش مفتخر نیست

 به راه عقل، اگر یک  گام   باشی

 به هر طوفان، نیازی بر خطر نیست

 کسی   کو  با  قلم   پیمان   ببندد

 اسیرِ ظلمِ شب‌های سَقَر نیست

 بشیر! با علم و تدبیر، در عمل باش

 که تدبیر، جز قلم، تاجِ به‌سر نیست

بشیر احمد شیرین سخن

«آه فریاد کنر »

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۱ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۲ سپتامبر  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

«آه فریاد کنر »

ای خدا   بر دل   افغان نظر کن

 زخم و  ویرانه   کنر را بهتر کن

 خانه ها خفت و صداها شکسته

 رحم بر حال  یتیمان  دیگر کن

 کودکی مانده به خاکستر غم

 نور  امید  به  جانش     اثر  کن

 مادر افتاده به آغوش مزارش بوسه

 بر  چشم  پر آبش   قمر کن

 چشم افغان همه لبریز غریبیست

 مرهمی بر دل این قوم مگر کن

 ای خدا باز در این شام سیه

 رنگ لطف خود بر دل مردم شرر کن

 ملت ما همه در سوگ نشستند

 مرحمی بر جگر بچه بی پدر کن

 ای خدا حال فقیران کنر را

با کرامت  ز کرم بار دگر کن

 دست یاری برسان بر دل افغان

 درد ما را به دعایم به در کن

 ای الهی تو پناهی به غریبان

 این بلا را ز سر خلق گذر کن

 در دل ما همه شور توست روشن

 نور عشقت همه جا بیشتر کن

کفت طیبه به التماس زاری و دعا

مرهمی بر دل این قوم اثر کن

طیبه احسان حیدری

۲/۹/۲۰۲۵

شطرنج روزگار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۱ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۲ سپتامبر  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

شطرنج روزگار

گویا    روال     زندگیم     اشتباه   شد

 یک  بخش  عمر بار  دگر افتضاح شد

 چون چوب بید خشک شدم، قلب من شکست

 دیروز   درد   تازه  به  تن  افتتاح شد

 تقدیر روی قسمت من شام را نوشت

 ابر  آمد  آفتاب  به  کلّی   سیاه شد

 شطرنج روزگار مرا کیش داد و رفت

شاهم به روی تخته بدونِ سپاه شد

“تقدیر بود... پای کسی در میان نبود”*   

یوسف دوباره راهیِ زندان و چاه شد

 گفتم برای خویش، بمان جای هم مرو

 این گفته را که گفتم و عمرم تباه شد

 خندیدنم به گریه بدل گشت و سینه سوخت!

وقتی که عاشقانه سرودن گناه شد….

 ١۴٠۴/٠۶/١١

 #محرابی_صافی

کابل ما

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۱ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۲ سپتامبر  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

         کابل ما

 زسوزسینه هر شب تا سحرگاه

 کنم   بیرون   ز دل  صد نا له وآه

ز  اندوه     فراوان    بی   محا با

 شکست رنگ صورت شدهویدا

 بگفتا  طفل   اشک  من  بزاری

 چو سیلان  مینمود  از بیقراری

 غم   دیرین   سراغ   ما  گرفته

 سیه  دودی  چراغ  ما   گرفته

 نوای  بینوایی   سر  کنم   من

حقیقت را عیان بهتر  کنم  من

 زمکر  دشمن  دین   کابل  ما

 به آتش سوخت باغ  سنبل ما

 زفیر راکت و  خمپاره  و  مین

بصدها تن شده کشته دران بین

 زآب وبرق ونان آنجا اثر نیست

 کسی ازحال مظلومان خبرنیست

 سلحشوران  با  ایمان  میهن

 دوای    درد   بیماران   میهن

بدرگاهِِ خدا( ج) دستی برآرید

 به محراب دعا  قدری بزارید

 شودخاموش جنگ جانوان سوز

 شب دیجور مظلومان شودروز

     ازمجموعه سودای  دل

        عبدلقیوم « لبیب »

           دلو ۱۳۷۲

اشک قلم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۱ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۲ سپتامبر  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

اشک قلم

اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است

صد لاله زار از دل صحرا دمیده است

بلبل اگـر بـه بـاغ و گلـسـتان کند فـغان

بس نیش خـار در جگـر ما خلیده است

از کیش مهر و آتش پاکان قصه هاست

گاهی خـرد تـفــکّـر بـودا گـزیـده است

در چـشـم اشک قـدرت اشکانیان نگـر

کز شرق تا به غرب لوا برکشیده است

اســبـان تـیــز گام شـهان و سـپاهـیــان

از پهـله تا خلـیـج و اروپـا دویده است

بـرچـیــده شــد سـلطـۀ یـونـان از آسـیا

تاریـخ ایـن حـدیـث هـویـدا شنیده است

از ذلّـت شکسـت، ز سُـرِنای سـیسـتان

صد جـام زهر قیصرترسـاچشیده است

ازپارتیان رسـیده به ما جنگ پارتیزان

زان زورِ دشمنان به میدان تکیده است

شهـر نسـا که مـرکـز فـرّ ارشک بـود

با مجلس بـزرگ مهـستان حمیده است

میراث پـربهـای کهن بـاز زنـده گشت

سـرو کهـن بـه بـاغ تمـدن چمیده است

آزادی عقیده و فرهنگ و طایفه داشت

دل بوی آن زگلشن اشکان شمیده است

در آن قلمروی که خراسان بزرگ بود

آهـو و گـور شیر و پلنگ آرمیده است

با اتّحـاد و همدلی و جمـع طایـفــه هـا

نظم وثبات عهد کهن خوب چیده است

رزم وتجارت هردو به هم سازگاربود

در راه ابـریـشـم چـو جـولا تنیده است

زن در مقـام و رتبۀ عـالی رسـیده بود

زن را چو حق برابر مرد آفریده است

پنـج صـد سـال دورۀ اشکانیان گـذشت

تاریـخ آن حماسـه و نقل جـریـده است

سـاسـانـیـان بناگـر دیـن و تـمـــدن انـد

جـاهـل به تیغ کین دل دانا دریده است

آیین و عشق و سـاز و تمدن بهم شدند

شیرین به کاح خسروی تاآرمیده است

گـویند، دنبه کُـخ زنــد از مـیــان خـود

شبدیز اگر به مزرع رویا چریده است

با طـرح روم به سـاحت ایران باسـتان

بمب کثیف سـاخـت یهودا کـفـیده است

شمشیر خوچکان عـرب جاهلانه کشت

زان خون اززمین به ثریا رسیده است

فرهنگ خفه گشت و تمدن به باد رفت

ظلمی چنان کسی زنصارا ندیده است

ایران فسرد وملک خراسان خراب شد

پـشـت ســتبـر خـطـۀ آریـا خمیده است

دوباره سر کشـد خور از آسمان شرق

سیمرغ قـافِ دل بـه مـدارا پریده است

سیستان وبلخ وپارس وورارود باستان

چـون تار ابـریشم به هریوا تنیده است

نیل وفرات وکارون وولگاوسندوگنگ

بارود زرد وسیحون وآمو رسیده است

در مزرع تمدن شـرق کهن چه خـوش

سرو و گل وگیاه قـوی قد کشیده است

از وحـدت تمـدن و فـرهنگ در جهان

بـوی نیسـم نـظــم نـوینی وزیـده است

عشق و خرد به قامت رویای عاشقان

از شهـر دل جـامــۀ زیبا خـریده است

افـراطیت که محـو تمدن شـعار اوست

پیر خـرد جـوان رسـا سـربـریده است

نادان بـه سـرزمین خـرد پایـدار نیست

زیرا که راه ورسم خطا برگزیده است

عقل و هنر به خامۀ عشق وصفای دل

آینده را چـه تابـلــوی زیـبا کشیده است

رسول پویان

۲۸ اپریل ۲۰۲۵ 

شب

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۹ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۳۱ آگست  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

شب

شب است و در دلم رنگِ سحر نیست

ستاره  در  سَما  هیچ  جلوه‌گر نیست

ز    دست   روزگار   و     گردشِ   چرخ

بجز   اندوه،  در  دل  هیچ   اثر  نیست

کجایی،      ای       امیدِ     روزگاران؟

که غیر از تو، دلم را بال  و  پر نیست

وزین بی‌مهری‌  های    چرخِ   گردون

به باغِ   دل،  امیدی  از  سفر  نیست

دلم چون موجِ دریا پُر  خروش است

که جز اشکِ سحرگاهان، سپر نیست

جهان در جستجوی  کهکشان است

جوانِ  ما  ز  دانش   مفتخر   نیست

جهان در عیش و نوش با بُرج و باره

بخوانِ، طفلِ من! حلوای تر نیست

بود   شامِ    وطن  ،  شامِ   غریبان

بشیر این شام به هیچ جا مُعتبر نیست

بشیر احمد شیرین سخن

بازوان شب

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۹ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۳۱ آگست  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

بازوان شب

و تو بامداد منی

و عطرت

سرزمین وجودم را

چه مستانه می رقصاند

و چه عارفانه می پیماید

به تو رسیدن

و به تو پیوستن

از قله قاف جهیدن است

و از هفت اقلیم وجود

رها شدن

دوست دارم همیشه

در بازوان شبگون زندگی ام

سایه پر نور وجودت بتابد

و هستی من

در قیرگون شب ها

چون سحر

درخشنده و پر نورجلوه گر باشد

هما طرزی

نیویورک

 ۳۰ آگست ۲۰۲۵

The arms of the night

And you are my morning

And your fragrance

How drunkenly it dances

And how mystically it traverses

Reaching you

And joining you

Is like jumping from the peak of Qaaf

And being released from the seven realms of existence

I would always like

In the arms of the night of my life

The shadow of your existence shines

And my existence

In the pitch-black nights

Like dawn

Being radiant and full of light

Homa Tarzi

New York,

 August 30, 2025

دریای خیال

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۹ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۳۱ آگست  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

دریای خیال

 خواهم ای جان هر نفس،درعشقِ تو شیدا شوم

 قیسِ  من   باشی  و  از  بهرِ    تو من  ، لیلا شوم

 چون  شقایق   آتش   افروزم   به  صحرا  و  دَمَن

 داغِ   هجرانم   بدل   ، چون    لالهّ   صحرا   شوم

 پر   بگیرم    همچو   عُنقا     بر    فرازِ    قُله    ها

 اوج   گیرم   تا  نهایت  ،  محو   و    ناپیدا    شوم

 اختری  باشم   به   شبها   در    میانِ    کهکشان

 لابلای   ابر  ها   ،  پنهان    و    هم   پیدا    شوم

هر  کجا   باشد   غزل  ،  نامِ    من  آید    بر  زبان

 واژه    های   بِکر   و  نابِ    شعرِ   مولانا   شوم

غرقُ     دریای   خیال ات   باشم   و    تا   بیکران

 سر بساحل کوبم و  هم  موجی  بی‌پروا  شوم

چشم  بر بندم    بیاسایم     کنارات    لحظه یی

 کاش درخوابِ خوش ات آیم ، دمی  رویا  شوم

 مریم نوروززاده هروی

 سیزدهم آگست ۲۰۲۵

 از مجموعهُ”پاییز”

 هلند

خمار بی خماری

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۹ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۳۱ آگست  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

خمار بی خماری

در کدامین باغ می‌‌بینم ترا ای گل

از انار سرخ لب‌هایت بچینم آتشین عشقِ سحرگاهی

خنده‌ی خورشید عشقش با گداز‌ِ چامه‌ی اشکم درآمیزد

جنگل انبوه مستی ابر می‌گردد

با نسیم تر طراوت می‌دهم فریاد مستت را

با خمارِ بی‌خماری می‌خروشد دل

در نگاهت موج چیدن می‌شود بیدار

از خودآگاهی‌بهشتِ آدم و حوّا

در هوای ناخودآگاهی کنی پرواز

بر لبانم توبه مستی می‌کند با رنگ استغفار

می‌نویسم بر در و دیوار:

مغفرت مزد معاصی هست ای مردم!

در کدامین باغ می‌بینم ترا ای گل

تا سرود سرخ هستی‌بخش مستی را کنم انشاد

گرم‌ و سوزان واژگانم با نفس‌هایت درآمیزد

معنی سرّ مگو را می‌زند فریاد:

مغفرت مزد معاصی هست ای مردم!

دکتور عبدالغفور آرزو

 با احد در لحدِ تنگ 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۹ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۳۱ آگست  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

مخمس بر غزل ناب و عرفانی غوثِ ثقلین مرشدنا محبوب

یزدانی حضرت سیدنا محی الدین سید عبدالقادر گیلانی

قدَس اللهُ سرِ العزیز :

سیّد و سلطان فقیر و خواجه  مخدومِ ولی

پادشاه ها  شیخ مولانا ، محی الدین جلی

گرَد ما ،  ننشست  جز در  دامنِ  زلفِ بتان

هر کجا بینی، پریشان باپریشان آشناست

( ابوالمعانی بیدل رح )

 با احد در لحدِ تنگ 

نظرِ  لطف   بکن  ،  بر  من  و  غمخانهء  ما

جز  غم   و  درد  ،  نکردند   به    پیمانهء ما

همه  دانند  ،  ازین   قصه   و  افسانهء  ما

“بی  حجابانه    در آ ،  از  درِ  کاشانه ء  ما

که کسی نیست ، بجز دردِ تو درخانهء ما”

جسمِ افسرده بوّد، دوش برین شانهء ما

بلبلِ  زارم  و ،  در  گِرد  درش    دانهء  ما

سوزِ هجران و، غمِ عشق در این لانهء ما

” گر  بیایی   ،  بر سرِ  تربتِ   ویرانهء  ما

بینی  ازخون  جگر ،  آب شده  خانهء ما”

رُخ متاب سوی دگر، بر منِ مسکین بنمای

من  گدایم  به دَرِ خانهء  تو ، گو که  درای

که  دگر چاره   ندارم ،  تو  بجز  رهنمای

“فتنه  انگیز مشو ، کاکلِ مشکین بگشای

تابِ   زنجیر   ندارد  ،  دلِ    دیوانهء  ما”

خاک  ما تربت ما ، منزل  ما است تراب

به قضا و قدر ات ،  هست یقین ای جناب

منشان  بر  دَرِ  دیگر ،  که  ندارم  ثواب

” مرغِ باغِ  ملکوتیم ،  درین  دیر خراب

می شود  نورِ تجلای  خدا ، دانهء  ما”

بنمای رُخ ، که بیتو نبوّد روی نیکوست

مونس و همدم و، همیار همیش چون تُست

به صراحت چو بِگویم ،همه هستییمَ اوست

“با احد در لحدِ تنگ، بِگوییم که دوست

آشنایم تویی ، غیر  تو  بیگانهء  ما”

گربِپرسند مرا، از دَرِ عشق دین تو چیست

گویم آنرا که بجزمن ،دگری مسکین نیست

جان دهم بهر احد ، عشق مرا یکرنگیست

“گرنکیرآید و، پرسد که بِگو رب تو کیست

گویم آن کس، که ربود این دل دیوانهء ما”

مدعی خواست، که هر نالهء ما بیهوده کرد

در پی غفلتِ  ما ، دام  و ددی  قاعده  کرد

جمله را  از  پی تهمت  ، چنان  دبدبه کرد

“منکرِ نعرهء  ما  کو ،  که  بما  عربده کرد

 تا به محشر شنود ،  نعرهء  مستانهء  ما “

هر چه ازدوست رس ، بهردلم آن نیکوست

بوی عطرش بمشامم، برسد آن خوشبوست

هرچه خیری برسد ، بنده بِداند که از اوست

” شکرِ لِله  که نمرُدیم و ، رسیدیم  بدوست

 آفرین باد برین ، همتِ مردانهء ما”

شب و روزسینهء من، بهرخیالش میسوخت

قلبِ خونین  جگرم ، بهر کمالش  میسوخت

سوخت زرغون بخدا درهمه حالش میسوخت

” محی برشمع ، تجلای جمالش میسوخت

دوست می گفت ، زهی همتِ مردانهء ما”

الحاج محمد ابراهیم زرغون

۲۷ جنوری ۲۰۲۵

اسلو – ناروی

مهاجر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۹ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۳۱ آگست  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

مهاجر

هرکه برگشته  بمُلک چشمِ ترش را  بوسید

خسته ى در  بَدر و خاک  بَسرش  را بوسید

آنکه  بر نامِ  ( مهاجر )  زده  و  راند ه  شده

دستى بر سَر بکشید خونجگرش را بوسید

آمده از  سفرى  دور  و  دراز  سوى   وطن

پینه  بر زخم  نهید  پا و  سَرش  را  بوسید

آنکه  با  خاطره ى  تلخ  ز  همسایه ى  بَد

ردِ مرزگشته ى آن بى پدرش * را بوسید

آنکه   تاراج  شده  دار   و  ندار   در  ایران

هر تهى دستِ بى زور و زرش  را بوسید

تاجیک  و اوزبیک  و  پشتون  هزاره  نکنید

دستِ  هرشاه و  گدا مُعتبرش را بوسید

هیچ  یک  دشمنِ  خاکِ  وطنِ  خود   نبوَد

خوب و بَد  با هنر و بى هنرش  را بوسید

در( فروغِ ) همه آدمگرى با  لطف و صفا

روى  أطفال  و  دستى  پدرش  را بوسید

همچنان  هموطنِ  از غم  و دردش  آگاه

سرِ هر طفلکِ دخت و پسرش را بوسیده

حسن شاه فروغ

۲۵ آگست ۲۰۲۵

*  – آن بى پدر اشاره — به برخورد غیر انسانى

مسولین ایران است

یار میرود

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۸ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۳۰ آگست  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

یار میرود

 یارب   خبر  رسید  که   دلدار  میرود

 تاب و   توانم    از   دلک  زار   میرود

 از  دورى اش  به سینه دلم زار میتپد

 در حیرتم  دو باره کجا  یار   میرود؟

 واقف دلا! به خنده ى خوبان مخور فریب

 جاى وفاى خود کندت  خوار میرود

 خوردى فریب خنده ى آن نازنین، بدان

 هر لحظه  با  یکى  بت عیار میرود

 دانى شب فراق که آهم به آسمان

 با ناله ام  ز سینه ى  افگار میرود

 پرسید اگر کسى ز تو حال دل“امان“

دیوانه وار   در  پى  دیدار   میرود

 امان قناویزى
فرانکفورت – آلمان

هرات جان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۸ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۳۰ آگست  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

هرات جان

‎هرات جان نام  پاکت در نظر شد

 به یاد و خاطرت  عزم سفر شد

‎ هرات جان  نام  زیبایت  به نازم

به دل هر بزم و نظمت کارگر شد

‎به هر سو ناجو ها صف بسته با هم

صفای  شهر  زیبا  جلوه گر شد

چه مسجد جامع و چارسوق و زرگر

به تاریخ نام  پاکت مشتهر شد

هزاران جامی  و رازی و. بهزاد

‎ز کلک هر کدامش یک هنر شد

به گازرگاه بود  آن  شاه انصار

ز فیض پاک او  عالم خبر شد

‎ ز گوهر شاد خود ما شاد گشتیم

‎ ‎که او گنجینهٔ لعل و گهر شد

که شهر نو چه جنب و جوشی داره

‎به تفریح پارک پل تخت صفر شد

‎ ‎ببین پارک بهشت چوک گل ها

به جاده لیلامی یاد  چکر شد

‎ که باشد هر شبت پر از ستاره

هوای تازه اش شوق دیگر شد

‎ ‎بیا ای طیبه در شهر  دل ها

که حالا شهر ما قرص قمر شد

طیبه احسان حیدری

هرات – افغانستان

نامِ خورشید

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۷ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۲۹ آگست  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

نامِ خورشید

 اگر فردا

روزی بود روشن‌تر از این شب های سربی،

مرا بیدار کنید ،

برای دیدن آسمانی

که از دوده و دود باروت عاری است

برای شنیدن خنده‌ی کودکی

که هنوز نامش را گلوله صدا نکرده،

برای راه رفتن در کوچه‌ای

که بوی نان همسایه بدهد نه خاکستر،

برای نشستن زیر درختی

که سایه‌اش بی‌خوف و بی‌خون باشد،

برای رقصیدن

در آغوش بی‌دغدغه‌ی موسیقی،

برای گفتن نام وطن

بی‌لرزه‌ی دل و دندان،

برای دوست داشتن

و دوست داشته شدن،

آری ، مرا بیدار کنید!

که من،

نهایت غربت غریبم ،

اما هنوز در خواب‌هایم

جهانی می‌روید

که در آن

زن، نام خورشید است،

مرد، صدای باران،

و آزادی،

تنفس یکدیگر.

میترا وصال

لندن – انگلستان

۲۷ اگست ۲۰۲۵

آ هــــــوی رم کــــرده

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۷ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۲۹ آگست  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

آ هــــــوی رم کــــرده

نـا لــه بیــا د وطـــن ، صبــح و َمســاء  میـکـنـــم

خـون جگــر میخــورم ، نــغـمــه ســرا  میـکـنـــم

بهر نجا ت وطــن ، ا ز  همــه ا یــن  مشــکــلا ت

ا ز سر شــب تـا سـحـر، رو بـه خـــدا  مـیـکـنــم

بـر در  آ ن  کـبـــریــا ، ا ز رهء  صـــد ق  و  صفـــا

عـقــده و غــم هـــا ی د ل، یـکســره وا مـیـکـنـم

بهـر شِفــا ی وطــن، ا ز هـمــه رنـــج و  مِحَـــن

چــا ره نــدا رم د گـــر،عـرضــه  دعــا  میکــنــم

زنیست مـرغ  شــکستــه پــرم، قــد رت پـــروا  

د ل بــه هـــوا ی وطـــن، دا ده نــــوا مـیــکـنــم

گــربــه گـلستــا ن روم، بـهــر تمــاشـــای گــل

یا د گـل ِا رغــوا ن، خوا جــه صفــاء میــکـنـــم

آ هــوی رم کــرده ا م، تیـــر جفـــاء خــورده ا م

درد د ل ریــش خـــود، ا ز تــو د واء میــکـنـــم

حیـد ری گــر آ خـــرت، ا ز غـــم و  د رد وطــن

حَصر شود چـا ره  ا ت، صبـر خــدا میــکـنــــم

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

 ۱۴ جون ۲۰۰۵

 سید نی – آسترالیا

شعر تفننی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۷ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۲۹ آگست  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر :زنده یاد استادصابر هروی – فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

=============

شعر تفننی

چهل و  ده  سال  و اندی شد 

که  بود  با  قلم   سر و  کارم 

گه    پژوهشگرای    تاریخ ام 

گهی مضمون نویس  اخبارم 

گهی از  شاعران  کنم تقلید 

گهی  ناظم  به فن  اشعارم 

سست و بیهوده شعر می گویم 

کس نمی  خواند هیچ  آثارم 

گهی  لافم  ز فن  موسیقی 

گه  ممثل   گهی   ادا  کارم 

نی دعا گوی و چاپلوسستم 

نه  قصیده  سرای   دربارم 

ساز بشکسته ام که خاموشم 

بر نیاید   صدایی    از  تارم 

چیزی از من نی کس طلبگارست 

نی زکس چیزی من طلبگارم . 

صابر هروی

راولپندی پاکستان 

۱۳۷۶ خورشیدی

سراچه ی دل 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۷ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۲۹ آگست  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

سراچه ی دل 

                     به جوانی

در سراچه ی دل

وسوسه های دیرینه –

                       موج میزند

نغمه های نوبالغ پیری

دور از ساحل های حقیقی

 مرا  در لحاف عشق بپیچان  

تا گرمای بودنت را احساس کنم

هما طرزی

 نیویورک 

۱۴ می‌ ۲۰۱۳

کتاب

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۷ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۲۹ آگست  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

کتاب

 همیشه با  غرور و  پرشتاب   باش 

رفیق و  همدم  و  یارِ  کتاب  باش

به هر سختی  بخند  و  پا   نگه دار

 دل‌آگاه  و  پُر  از  نورِ  صواب  باش

اگر افتادی   از   پا   ،   باز    برخیز 

در این میدانِ دانش، ناب‌ناب باش

 میانِ  انجمن  ،  در   بحثِ   فکری 

سخن‌سنجِ دقیقِ خوش‌جواب باش

ببین با چشم دل اطراف  خو د را 

ز دنیای درون، اهلِ حساب  باش

بمان در خدمت   انسان  همیشه 

شکوفا چون گلی در آفتاب باش

 بخوان تا  مثل ققنوسی  دوباره 

ز خاکستر، برون از هر نقاب باش

 بشیرِ   علم   باش  و  نور  تعلیم 

نه تسلیم، بلکه مردِ انقلاب باش

 رفیق و همدم و  یارِ  کتاب باش

 فقیه و متّقی، اهلِ  ثواب  باش

 بشیر احمد شیرین سخن

 از تو جدا نمیشوم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۷ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۲۹ آگست  ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

 از تو جدا نمیشوم 

از همه گان  جدا   شوم  از تو جدا نمیشوم

گرچه به انزوا .  شوم   از. تو جدا نمیشوم

نگهت  ارزوى    من   مطلع   گفتگوی   من

راهى  بهر کجا    شوم از تو جدا نمیشوم 

درد منم دوا    تویی عشق تویی وفا منم

 با رخ تو    دوا شوم  از  تو   جدا  نمیشوم 

گرچه به شهر گلرخان پای نیاز خود کشم

با همه   اشنا شوم   از   تو   جدا نمیشوم

من ظفر   ؛ مظفرم   مهر تو است در برم

ناله شوم   نوا شوم از  تو   جدا نمیشوم 

نذیر ظفر

۲۸ آگست ۲۰۲۵