بلاگ

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  27 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 17  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

    قبله ی عشق

قبــــله ی عشق  چــــــارسو  دارد  

دلبـــــــــری   معنــــی  مگو  دارد 

از  گـــــذرگاه   دل  اگــــــر  گذری

هـــــر تپش عــــرض  آرزو  دارد

کــــــم مبـــــادا  ز عشق  رسوایی

غنچـــــــه های  شگفتــه  بو دارد

لب گشودن  جهــان  گستاخی ست

خامشــــی  رنــــگِ  گفتـــگو دارد

 سنـگ  لعنت  به  خویش می بارد

خواجـــــه بر ریش خود تفو دارد 

صوفی  در  زیـــــــر  گنبــد دستار 

ســـــــوی خلــق  خــــدا قبـو دارد

نکند وصف حـــــور و غلـمان را

گــــــر مــــلا انـــــدک  آبرو  دارد 

از که نالیــــــم  و از کجــــا آیــــم

مـــــا و من از چه مـــا  و تو دارد

اینهمــــه لاف  و ماجرا از چیست

قمـــــری هم نغمــه ی کوکو  دارد 

هر که را سایبـــــــان  خدای است

عیســـی در ذات خـــــود ابو دارد 

نیست بی ساقی  نیست  بی مطرب

بــــــاده ی هــــــر غزل  سبو دارد

گر تو فـــــرمان نمی  بری امروز

توسن هستــــی را کــــه چو دارد؟

از سخن معنی  شــــــکر بــــردار

زیـــــر این بتــــــه ها لبــــو دارد 

بس حــذر کن  ز گفتــــــه ی بیجا

طبـع مــــــا طبـع تنـــــد خو دارد 

میشود هــــر که در سخن محمود 

گــــــر ز خـــون دلش وضو دارد

احمد محمود امپراطور

بامداد یکشنبه 26 عقرب 1398 خورشیدی

برابر با 17 نوامبر 2019 ترسایی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر شنبه  26 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 16  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

طوری که می دانیم بتاریخ 26 فبروری سال روان آرون بوشنل افسر نیروی هوایی آمریکا خود را در مقابل سفارت اسرائیل در واشنگتن آتش زد، و فردای آن بتاریخ 27 فبروری به جاودانگی پیوست..

آری ! این وجدان بیدار تا آخرین لحظه فریاد فلسطین آزاد و اعتراض به نسل کشی فلسطینی ها را چون پرچم انسانیت بلند نگهداشت، انسانیت هنوز نمرده است.

این چند بیت را که برای این انسان والا سرودم، به یاد جاودان اش تقدیم می کنم

 تقدیم:

آرون بوشنل به تو که شعله های سوزنده بدنت، پرچم وجدان و آزادگی خواهد بود .  .  .

انسانیت هنوز نمرده است.

فریاد با  آتش  کشید ،  با  آتش   فریاد  خود

 بیداد را در  داد او ، با  داد  و  با  بیداد   خود

 آوای آتش خیز شد، از حلق  پر  دود  جهان

 با مرگ پر از آتشش ، با هستی  آزاد  خود

 چشم جهان پر دود شد، گوش جهان آتش گرفت

 با آسمان همراه شد، با مرگ هستی زاد خود

 بیرون ز دام اهرمن  ، بر زندگی لبخند داد

 دست فلسطین بوسه زد، با شادی ناشاد خود

 ای عشق ای آزادگی ، ای درد ای دلدادگی

 هرگز نمی میری، جهان، دارد ترا در یاد خود

فاروق فارانی

 ۲۷ فبروری ۲۰۲۴

 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :چهارشنبه  23 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 13  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

 بازیِ دنیا

۷۵ الف

یک روز دکان  خالی ، یک  روز پر از سودا

 یک روز دلم خاموش ، یک روز پر از غوغا

 یک روز سحر خیزان ، یک روز همش خوابم

 یک روز چه پژمرده، یک  روز  شگفتن ها

یک روز تپ و  تاریک  ، یک  روز  چراغانی

یک روز نهان کاری ،  یک روز همه رسوا

 یک روز پر از خارم، یک روز سمن جوشان

یک روز چه  نازیبا  ، یک    روز   همه زیبا

 یک  روز گنه  کاری ،  یک  روز  سر توبه

 یک روز پس پرده ، یک روز همش افشا

 یک روز سیاهی ها ، یک روز عنابی تر

 یک روز فقط پنهان ، یک روز  فقط پیدا

 دنیاست چنین بازی ، هی حادثه پردازی

 دیروز   غم   امروز ،   امروز   غم فردا .

شکیبا شمیم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :چهارشنبه  23 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 13  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

نفس منجمد

 

چه ناگوار است تنهایی‌…

با دیوار‌های مرده حرف زدن

و با صفحه تلویزیون انس گرفتن

آنهمه صدا کجا رفت؟

بدنم از تنهایی سرد شده به پهنای یک دشت

و صدا در گلویم گیر کرده به بزرگی نا‌ امیدی ها

کجاست مادر که می‌‌خواند –

                              مهرش در گوشم

کجاست پدر که دور می‌‌کرد –

                           وهم‌ها از دوشم

من در کدامین سرزمین گم شدم؟

رها شدن در باغچه‌های یخ زده از محبت ها

آغاز نفس‌های منجمد

در بدن پلاسیده

و تنها گرمای من :

تصویر دور‌ترین روز هاست …

 

هما طرزی

نیویورک – امریکا

14 اپریل 2010

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :چهارشنبه  23 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 13  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

دگر چگونه . . .      

 نه صِرف کشتیِ من، بحرِ من نشسته به گِل

 به دود ِمزرعه ، خفته  ، چمن نشسته به گِل

 کو   آن  دلی  که  بنوشد   ندای   عصیان  را

نوا شکسته و صوت و سخن نشسته به گِل

 ز هر گلو  سخنِ خون و جنگل و خشم است

 سرود ز وزه  شده   و  دهن  نشسته  به گِل

چنان   تلاوت  و   رگبار   در    افق   جاریست

 که رقص و قرصک  و شور  و اتن نشسته به گِل

 دگر   چگونه   بر   آن    قله    ها   عقاب   پرد

 که  فکرِ  اوج  و  غرور  وطن  نشسته  به گِل

 جذامِ   زردِ    تحمل   چو     عشق  را   کشته

روانِ  تازه  بیا ،  جان  و  تن   نشسته  به گِل

 به  پنجه  و   دل  و   اندیشه ات  نگاهی  کن

 در انفجارِ  دگر شو که « من » نشسته به گِل

فاروق فارانی                            

 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  22 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 12  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

            روشنفکر         

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه   21 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 11  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

            جدا از من 

                    ۷۴ الف

 

 رو بروی من نشسته یک جهان از من جدا

 العجب   امروز   هر   تاری   ز  پیراهن جدا

 قیمت   الماس   را   بر کوه   نستانند   باز

 پر بها  گردد  چو   گردد  از  دل معدن جدا

بی  نگین   انگشتر  پیوند  ها  بینم  بسی

 جیل مرجان دانه دانه گشته از گردن جدا

 من تمنای کسی دارم که دزدد  دل ز من

 العجب ملک وجودم گشته از  رهزن جدا

خاطراتی بر در و  دیوار  دل  بنوشته  بود

 در جدا  افتید  دیوارش   ز   لرزیدن   جدا

 باد آمد برد  برگ  عاشقی  را  از  درخت

 میوه های آن رسیده ،  دست از چیدن جدا

 شعر من خشکیده بر لب کی شود بازش سرود

 سر جدا ، بالین جدا ، آهنگ خوابیدن جدا

                   شکیبا شمیم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه   21 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 11  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

        خوشهِ نور

 

کاش پروین بودم   و   در آسمانِ عشقِ تو

 نیمه شب چون خوشه یی از نور پیدا میشدم

 با نگاهِ مهربان ات  خیره  می گشتی بمن

 تا سحرگاهان تو ر ا غرقِ  تماشا میشدم

 در میانِ دفترِ شعرات به هر بیت و سرود

عاشقانه واژه های ناب  و  زیبا می شدم

 چشمِ من آیینه یی میشد برای دیدن ات

در غزلهایت بسانِ خواب  و  رویا  میشدم

کاش چون پروانه یی پر میزدم دیوانه وار

 در طوافِ شمعِ رخسارُ تو شیدا میشدم

 گر که بودی زورقی سرگشته در گردابِ غم

 از   برایت  ساحلِ   آرام    دریا    میشدم

 

                 مریم نوروززاده هروی

          پنجم سنبله ۱۴۰۲ خورشیدی

             ۲۷  آگست ۲۰۲۳ میلادی

                 از: مجموعهُ”پاییز “

                        هلند.

 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه   21 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 11  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

          نشانی خدا 

 

 ما  چه   دانیم   که  در   چنبر   بالاست  خدا

 یا که در دیده ی آن نرگس ِ شهلاست خدا؟

 تو ز  حور  و  ز  بهشت  و  ز  ثوابش  دم زن

 بهر ِ من در بر و  در سینه ی  لیلاست  خدا

 دوش ساقی سمن بوی  به  زاهد  میگفت

در نفس های خوش ِ مطرب ِ  زیباست خدا

 مست ِ رندی بدر ِ میکده  میخواند  به جهر

 در خم باده و در اتش ِ  صهباست   خدا تو

 بجو  خیر  و  ثواب  از   در ِ   دیر    و    کعبه

 از برای  دل ِ من   زلف ِ   زلیخاست    خدا

کی بود  مذهب  و  دین  مجمر  ایین   خدا

 نه ز احمد نه ز عیسا نه ز موساست  خدا

                    مسعود خلیلی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   20 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 10  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

      ترناله‌ی اندوه

 

پیرانه  ‌سر آواره   ‌ترینم‌   چه  توان  کرد

نفرین ‌شده‌‌ی روی زمینم چه  توان  کرد

از کلک  سلیمانی  طبعم  نچکد   عشق

بر حلقه‌ی  آشفته‌  نگینم  چه توان  کرد

نجوای غریبانه‌ی دل می‌چکد‌  از  چشم

با همهمه‌ی  درد  قرینم  چه توان کرد

گم‌گشته درین خطّه‌ی عریان‌شده ماییم

بی‌تابی  آوای  حزینم   چه  توان  کرد

با یاد  هری  هم‌ نفس   عرش   برینم

ای خاک سیه‌چرده، چنینم چه توان کرد

غلتان شده  در دیده‌ی من دبدبه‌ی دل

ای خواجه! درین مرتبه اینم چه توان کرد

در نی‌لبکِ  ناله‌ی  من  قونیه زد هو

از مصطبه‌ی بلخ گزینم چه توان کرد

تا غزنه‌ی روحم شده مجذوب سنایی

وارسته‌ی خم‌خانه‌نشینم چه توان کرد

در چرخه‌ی مجبور مخیّر شده مخمور

ای نشئه‌ی مشهور! همینم چه توان کرد

دلتنگ‌ ترین چامه‌ی چشم ترم ای دوست

ترناله‌ی  اندوه  زمینم  چه  توان کرد

         دکتور عبدالغفور آرزو

                  آلمان

            ۹ نوامبر ۲۰۲۴ م

        ۱۹/ ۸/ ۱۴۰۳ خورشیدی

 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه 20 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 10 نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

یادی از زنده یاد شهید غلام شاه

سرشار شمالی (روشنی)

قیوم بشیر هروی

دهم نوامبر ۲۰۲۴

ملبورن – استرالیا

قسمت سوم :

همچنین از زنده یاد سرشار شمالی مقالات اجتماعی تحت عنوان ( عینک سیاه ) که درحدود 150 مقاله میباشد بصورت سلسله وار در روزنامه اصلاح چاپ شده است.

از سرشار روشنی داستان های كوتاه بنام های منحرف ، ماجرای يك هوس ، وظیفه ؟ عشق خانمانسوز ، ايثار و خيانت  نیز در روزنامه های كشوراقبال چاپ یافته است. .

سرشارروشنی به زبان های پشتو ، ‌اردو،عربی ، انگليسی تسلط كامل داشت و آثاری ازين زبانها به دری و پشتو ترجمه كرده است که به برخی از آنها اشاره میگردد:

1 – مردگان از جیمز جوایس – ترجمه به دری که در پاورقی روزنامه اصلاح بچاپ رسیده.

2 – سرودِچاشت – از کاترین ترجمه به دری که در پاورقی روزنامه اصلاح وقت بچاپ رسیده.

3 – مونت کریسو – از مایک ویست – ترجمه به پشتو ، در پاورقی اصلاح نشر گردیده.

4 – الماس سیزده قیراد – از منابع انگلیسی به دری.

زنده یاد سرشار( شمالی ) به كشور های انگلستان ، عراق ، ايران ، هند ، جمهوريت های آسيای ميانه و جاپان سفر كرده بود .

از وی مقالاتی بنام های مستعار جهانگير، خپك و ‌كمپلس در روزنامه ها و مجلات كشور چاپ شده است.

قابل ذکر است که زنده یاد سرشار شمالی (روشنی) از دوستان بسیار نزدیک پدرم مرحوم استاد علی اصغر بشیر هروی بودند که علاوه بر همکاری در مطبوعات کشور رفت و آمد فامیلی نیز جریان داشت ، بار ها ایشان را از نزدیک دیده بودم ، شخص بسیار حلیم ، مهربان، خوش رو و خوش صحبتی بودند.

این انسان مهربان و صریح اللهجه در شرایطی که جو نابسامان سیاسی در کشور حاکم بود و ایادی رژیم کمونیستی که با اشعار تیز وتندش اشنایی داشتند و هر واژه کلامش را همچون پتکی بر فرق کمونیزم و آنرا نشانه نفرت و انزجار وی از سردمداران رژیم می پنداشتند، چنانچه باری سروده بود:

يارب تو سر نگون کنی از قهر بی امان

هر جا كه گشته پرچم  غدر و جفا بلند

يارب روامدار   که    الحاد    و   دهريت

گردد به جای مذهب صدق و صفا بلند

لهدا در صدد دستگیری ایشان برآمدند تا اینکه  بتاریخ 2 جدی 1360 خورشیدی این مرد فهیم را دستگیر و روانه زندان نمودند. و از هیچ ظلمی بر وی دریغ نکردند تا سرانجام  بتاریخ 29 جدی 1360 خورشیدی یعنی کمتر از چهار هفته پس از دستگیری در زندان صدارت به مقام رفیع شهادت نایل آمد و با مرگ این شخصیت آگاه و گرانمایه ستاره ای دیگری از اسمان فرهنگی کشور ما افول نمود ، روحش شاد ، یادش گرامی و خاطراتش جاودانه باد.

اینهم یکی دیگر از سروده های این شاعر گرانمایه که نمایانگر آرزو های بی سرانجام وی بخاطر ترقی و اعتلای وطنش بود که اینک بر سنگ مزارش حک شده است:

آرزوی بی سرانجام

 

زنده گانی آرزوی  بی سرانجام است وبس

آنچه مارامیرسد اززنده گی نام است وبس

 آنچه  می بینید  یاران   اندرین   دور   حیات

صرف بیداد  و  مظالم جور ایام است و بس

 کامیابی  در  جهان   آرزو   نا ممکن   است

 کام در دنیای  ما جزوی اوهام  است وبس

عشق و  آئین  محبت  جز تپش  نبود  ، بلی

 می تواند زنده بودن  هر که نا آرام است وبس

ما   نیاسودیم   هر گز  در  جهان   زنده گی

از همه آسوده گی (سرشار) ناکام است و بس .

 

منابع :

1 – بخشی از معلومات فوق را دوست گرامی ام محترم الحاج غلام صادق حیدری ( برادر زاده شهید سرشار شمالی ) ارسال نمودند و نوشتند که توسط مرحومه بانو لیلا صراحت روشنی دختر شاعر زنده یاد سرشار روشنی تحریر ودر شماره 47 سال 1372 خورشیدی نشریه قلم ارگان انجمن اسلامی نویسنده گان افغانستان به نشر رسیده بود.

2 –  سیما ها و آوا ها ( محترم نعمت حسینی).

3 – یادداشت های نویسنده.

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   20 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 10  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

              اشکها

 

 ای اشکهابه گوشه چشم ها چه می کنی

 ای ناله ها  به این  دل  تنها  چه  می کنی

 ای خار های  غم   به ر وی   زمین  خشک

 ای لاله  ها به  گرد چمن  ها چه می کنی

 ای اشک های خفته به  گرد   لب خموش

ای دل به  خاموشی  لب  ها چه می کنی

 ای ماتم    سیاه   به  روز  گار   سپید مان

ای ابر های  تیره به شب ها چه می کنی

 ای آنکه  همه  کشتن  و  کردن  در عذاب

 ای (شکیلا) با این همه غمها چه می کنی

                   شکیلا نوید 

                      ۱۳۹۹

 

 

 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   20 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 10  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

معراج آرزو !

در حسرت نگاه‌ِ من
شمع های بی‌شمار دلم
برایم اشک می‌بارد!

میان روزهای سرد،
بی تو بودن
با لهجه‌ی نگاهِ خاموشانه
در حلقه حلقه‌ی لبخند دود
معجزه‌ی امیدم گیر مانده
اما با قطره قطره اشک
آسمان چشمانم ستاره باران
گشت
تابید در کافه‌ی گل برگ
رویت شبنم شد
عشق‌ات با راه پیمایی
باریک و تاریک از آسمان
ره کشید
در انجمن سرزمین قلبم
روایت گر معراج
آرزو هايم شد!

عالیه میوند

 فرانکفورت

14 اکتوبر 2024

 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   20 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 10  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

 

 هدیه

 

آیه‌های تاریک زندگی‌ ترا

هر شب با زبان یاد ها-

                          برای خود تکرار می‌کنم

و بی‌ مفهوم‌ ترین لحظه‌های من-

                                  از عشق تو آبستن میشود.

تو‌ای خدای دل  من !

ای که با دستانت :

                     غم را ارمغان داری

                     و در مرز بی‌ رغبتی عشق

                     تکرارش می‌‌کنی –

باور دار !

که روزی با دستانم :

بهار را به توهدیه خواهم کرد.

هما طرزی

17 مارچ 1972

کابل – افغانستان

 

 

 

 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   20 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 10  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

اسرار عشق

شدم تا همدم نـور آشیان در کهکشان دارم

از این جـا  تا  به  اوج  آسمان‏ها  نردبان دارم

گذشتم از سر افلاک  و  دیـدم مرز بی پایان

نه جایی در مکان و نه گذشتی اززمان دارم

در آن گرداب مشکینی  که   قد نورخم گردد

درون  ذره یی   اوزان  عــالــم  را نهان دارم

گرانش آنقدر افشرده سازد جسـم هستی را

که بیش   از وزن دنیا  ذرۀ دل  را گران دارم

بیا در حالت بی مرز بـودن چشم دل بگشا

جهـان  دیگـری  در بـزم  رقص  ذرّگان  دارم

شراب شوق هستی ازرگ وپود شدن نوشم

دل مسـتانـه را در جنبش  بـودن روان دارم

نگویم با کسی اسرارو عشق  و باور دل را

چه گنج پـربهـایی از  کران  تا  بی‏کران دارم

زشور و حال عقل باده نوش دل اگر مستم

خوشا گرراز پنهان  نزد  اهل  دل عیان دارم

به قول  و  وعدۀ بد گوهران  هرگز مکن باور

کزان صدزخم کاری در  دل  پیر و جوان دارم

وطـن در آتـش بیداد و اسـتـبداد می سـوزد

به جان از فتنۀ اهـریمنان تیغ و  سنان دارم

ز  ژرفـای   دل  تاریخ  آوردم  بـرون  مضمون

برای نسل انسان باغ وبستان و چمان دارم

چواجغک گرشوم بی‏ریشه  اصلم  را نمی‏دانم

که برهر صفحۀ  دوران  صدها  داستان دارم

شدم در مکتب عـلم و تمـدن تا که دانـشجو

ز درس حال و فردا و گـذشته  امتحان دارم

اگرخواهی که بادل همسفر گردی کمربربند

هـزاران شهپر سیمرغ د ر هـر آشـیان دارم

زجام دل بنوشم حرف روشن از سراخلاص

ازیرا حلقه بر د اوازه  سـر  بـر آسـمان دارم

به موج بحر دل بستم هـزاران   گوهر معنی

ز دردوداغ هجران نیز چشم خونفشان دارم

به لوح دل کشیدم چهـرۀ عـشق و محبت را

گل سـرخی بـرای هـمـدم دل ارمغــان دارم

رسول پویان

14 اکتوبر 2024

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   20 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 10  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

از روح و تن خویش

 سواری بسرائیم . . . ‌

از خانه    براییم   و  بهاری    بسرائیم

 با شعر بگرییم و  شعاری    بسرائیم

 هیهات هیاهو همگی همهمه گردید

 از حلق  هماوردیِ  هاری   بسرائیم

بگذار   که   کهسار  دگر  باره  بخواند

 کز سنگر و از صخره  حصاری بسرائیم

وقتی که سوارانِ بخون خفته گذشتند

 از روح و تنِ خویش سواری بسرائیم

 بیداریِ بی دار درین دور حرام است

 بیداریِ  خود  از  سر  داری بسرائیم

 با مشتِ طلا تا دهن عشق  شکستند

از حنجره ی سینه شراری  بسرائیم

 با لقمه‌ی خورشید سرِ گشنه نما سیر

 از قهقهه‌ی   صبح   اناری  بسرائیم

فاروق فارانی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   20 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 10  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

تکانه های جدایی

 جدایی ات  تکان  آورده  بر دل

 صدا های  نهان   آورده  بر دل

 به سینه شورشی از ابر و باران

غریوی   آسمان   آورده  بر دل

                      ***********                

 دلم تنگ است و احوالت ندارم

پیام و  زنگ  و  مسکالت ندارم

 برای    زندگانی   در   بساطم

به سینه   غیر   امیالت   ندارم

                      ***********                   

تو رفتی و   بهار  عمر من رفت

 ز باغ دل شکوه‌ِ  یاسمن رفت

 از این پس با خودم بیگانه استم

 نشاط تازه و جان از  بدن رفت

                       ***********                         

 تو رفتی و دلم شد آتش افروز

صدایت را  ندارم   مثل   هر روز

 به تلخی دود هجرانت  چشیدم

 میان شعله های استخوان سوز

                       ***********                        

 منم ماهی و عشقت  آب دریا

نباشی میگذارم ‌ رو به  صحرا

ترا از من  فقط   مرگم   بگیرد

 نمی دانم که امروز است ‌، فردا

              احمدهنایش              

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   20 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 10  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

    ما رنگ رنگ گشتیم

 

شب بود پشت هر شب خورشيد ياد مان رفت

 در   كشتزار   حسرت   اُميد  ياد  مان رفت

مى بست دست و پا را مى  برد سوى جنت

 از حمد و قُل هوالله  پرسيد ، ياد مان رفت

ما  رنگ  رنگ   گشتيم   در  دامنى   ريايى

 در باغ خ ود پرستى  توحيد  یاد  مان رفت

گم گشته ايم ديريست در ظلمت و سياهى

 ابريست  آسمان  ها ناهيد  ياد  مان رفت

 خشکیده    بر   زبان  ها  آوای   عاشقانه

 در مذ هبِ   محبّت تقليد   ياد  مان   رفت

 گاهى به   جرم كافر بر دار  مى كشيدند

 وقتی   به کار   آنها   تأييد   ياد  مان رفت

 آنقدر   نام   میهن  کس  بر   زبان   نیاورد

در گوشه  هاى  غربت تبعيد ياد مان رفت

 

                    شگوفه_باخترى #

                     ملبورن – استرالیا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   20 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 10  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

یادی از زنده یاد شهید غلام شاه

سرشار شمالی (روشنی)

 

قیوم بشیر هروی

دهم نوامبر 2024

ملبورن – استرالیا

قسمت دوم :

اما صراحت گفتار و قلم تیز و تندش باعث شد تا با مشکلاتی با حاکم پروان بوجود باید و سبب تبدیلی وی از روزنامه پروان شده و نخست بحیث مدیر مآمورین وزرات مطبوعات وقت مقرر گردد و متعاقبآ به وظایف گوناگون مقرر و ایفای وظیفه نماید که میتوان به  بخشی از آنها ذیلآ اشاره نمود:

1 – معاون اداره شئون اجتماعی.

2 – عضو بورد تبلیغات .

3 –  معاون روزنامه اصلاح .

4 – معاون طبع کتب .

5 – مدیر عمومی اطلاعات رادیو.

6 – برای بار دوم معاون روزنامه اصلاح .

7 – مدیر مسئول روزنامه بیدار مزار شریف .

8 – مدیر عمومی هنر و ادبیات رادیو.

9 – مدیر ارتباط خارجی رادیو .

10 – مدیر عمومی پروگرامهای رادیو.

11 – معاون روزنامه انیس .

12 – نگارنده و مسئول روزنامه جمهوریت .

13 – معاون و نگارنده مسئول روزنامه انیس.

شهید غلام شاه سرشار شمالی در هر وظیفه ایکه بدوش میگرفت با صداقت ، پشت کار مداوم جهت بلند بردن کیفیت کاری از هیچ تلاشی رویگردان نبود.

او از محضر استادان بزرگواری چون مرحوم غلام جیلانی جلالی ، مرحوم استاد ملک اشعراء بیتاب ، مرحوم استاد شایق جمال و مرحوم مولانا قربت فیض بسزایی برد .

در سال 1342 خورشیدی بخاطر تحصیلات مسلکی در رشته خبرنگاری عازم کشور انگلستان شد و کورس عملی ژورنالیزم را در رادیو بی بی سی لندن با موفقیت به اتمام رسانید.

گفته شده که شهید سرشار شمالی باری با سپری نمودن امتحان سویه شامل صنف سوم دانشکدهء حقوق و علوم سیاسی دانشگاه کابل شد ، اما از آنجاییکه مقامات وقت موافق تحصیلات عالی تر وی نبودند ، این بار نیز نتوانست تحصیلاتش را ادامه دهد.

پس از کودتای 7 ثور 1357 خورشیدی او را جبرأ به تقاعد سوق دادند ، اما در سال 1358 با رفع تقاعد به حیث عضو بورد مفسرین اخبار بین المللی آژانس باختر مقرر گردید.

از شهید سرشار شمالی چندین اثر منثور و منظوم به یادگار مانده است که  قرار ذیل میباشد:

 1 – نخستین اثر بنام (کاروان) در سال 1338 خورشیدی در مطبعه قطغن به زینت چاپ آراسته شد که مجموعه ی از دوبیتی های ایشان میباشد.

2 – ( ناله) دومین دفتر شعری است که در سال 1334 خورشیدی بچاپ رسید.

مجموعه یی از پارچه های ادبی به زبان پشتو است  ( دزړه خبري ) 3 –

که از چاپ آن اطلاعی در دست نیست.

4 – (غریو نیلاب ) مجموعه ای دیگریست از دوبیتی های شاعر که احتمالا هنوز چاپ نشده .

5 ( د زړه خواله) مقاله پشتو میباشد که در روزنامه اصلاح وقت منتشر شده است .

قابل تذکر است که علاوه بر اینها تعداد  زیادی از اشعار پراگنده ایشان به زبان های دری ، پشتو و اردو جمع آوری شده و امیدواریم به چاپ رسیده باشد.

اینهم یکی دیگر از سروده های زنده یاد سرشار شمالی که درین قسمت پیشکش میگردد.

 

          راه دشوار        

عمر ها در طلب  می در  میخانه زدیم
حاصل هستی اندیشه به پیمانه زدیم
جانب عقل نرفتیم که پر از وسواس است
راه دشوار  گرفتیم و به  افسانه زدیم
به شناسایی خود ره  نگشودیم گهی
همه جا سرزده رفتیم و به بیگانه زدیم
غافل از دانش و فرهنگ هوس پیمودیم
پای در حلقه ی صد دام پی دانه زدیم
دل ز  بازیچه  نکندیم  به   پیرانه سری
منزل کودکی  خویش  به  پیرانه زدیم
خود فریبی است متاعی که خریدیم مدام
واندرین دادو ستدها چقدر  چانه زدیم
عمر فرسود و دل آزرد دگر نوبت تست
ای جگر ،ما همه رفتیم و به ویرانه زدیم
رهزنی شد همه این ره سپری در طلبش
لاف بود این که جهان در ره جانانه زدیم
به جز از درهم ودینار نبود آن همه نام
که به راه طلبش کعبه  و  بتخانه زدیم
تن نیاسود وروان نیز نشد از دست افسوس
بر سر  هیچ  متاعی   دل  دیوانه زدیم
گرچه سرشار جنونیم  به بیراهه روی
ننشستیم  ز پا باده ی   مستانه  زدیم

ادامه دارد …

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  19 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 9  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

        حُسن ِ فطرت

 

دل ز بزم ِ عشق  کرده   اکتشافی دیگری

 سینه آتشناک گشت از انکشافی دیگری

 چشم ِ امیدم به عشقت میشود آئینه وار

 کی خرد راضی شود در انحرافی دیگری

دل مرا کعبه ست آری در میانش خود تویی

 زآن نمی گردد رضا   اندر   طواف ِ دیگری

ما و چشم ِ حیرت ِ ما حُسن ِ فطرت چیده ایم

 زاهدا! کم گو  مرا  از  کوه ِ  قافی دیگری

 پرده های ِ غفلتی در دل ز چه اندوختی؟

تا به  روی ِ  منبر آمد  قصه  بافی دیگری

آفتاب ِ  عشق آمد  پرده  ها   پائین   فتاد

 حق چرا پوشیده ناصح در لحافی دیگری

 کائناتی هست اینجا  آفتاب ِ ما   چو گرد

 تیغ ِ زاهد با شقاوت  در   غلافی دیگری

گر کنی دقت به حرف ِ واعظان ِ شهر ما

 بیشتر    واضح  ببینی  اختلافی  دیگری

 من بدانم او بداند تو زچه قاضی شدی؟

 حکم ِ کفر ِ ما دهی اندر  گزافی دیگری

 رو تو خود را باش دیگر دست بردار از سرم

کم بکش تزویرِ تسبیح  با گرافی دیگری

 با خرد پیچیده نسج ِ این گلیم ِ عقل ِ ما

 پنبه ی خود باد کن رو با ندافی دیگری

 در شعار ِ ماست پیدا رونق ِ عجز و حیا

تو  برو  در   خانقاه   یا   ائتلاف ِ   دیگری

 معترف گشتیم در  حق  سوختیم و ساختیم

 نیست جز عشقت همایون اعتراف ِ دیگری

 

                   همایون شاه «عالمی

                       ۷ نوامبر ۲۰۲۴م

                        ورجنیا- امریکا

 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  19 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 9  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

خلاصه غزل:

این شعر احمد محمود امپراطور، یک تصویر تلخ و ناامیدانه از وضعیت جامعه‌ای را به تصویر می‌کشد که در آن بی‌عدالتی، فساد، و ظلم بر مردم سایه افکنده است. 

شاعر با بهره‌گیری از کلمات سنگین و تأثیرگذار، احساسات منفی و دردناک خود را نسبت به نابسامانی‌ها و چالش‌های اجتماعی بیان می‌کند.

 او به شرایطی اشاره می‌کند که در آن سیاستمداران بی‌تفاوت به درد مردم، فساد و غارت در بالاترین حد، و ظلم بر افراد ضعیف جامعه فراگیر است.

در ابیات مختلف این شعر، نشانه‌هایی از خستگی، ناراحتی، و ناامیدی دیده می‌شود که می‌توان آن را به عنوان صدایی از دل یک جامعه درگیر بحران‌های اجتماعی و اقتصادی درک کرد.

 همچنین، شاعر با اشاره به مسائلی مانند مشکلات نسل جوان، نابودی ارزش‌ها، و از دست رفتن شادابی و امید در زندگی، تصویری از دشواری‌های روزمره جامعه خود ارائه می‌دهد.

به طور کلی، این شعر بازتابی از اعتراض و درد دل مردم تحت تأثیر شرایط ناگوار است که به خوبی در قالب کلمات و بیان شاعرانه منتقل شده و می‌تواند برای هر شنونده یا خواننده‌ای تأمل‌برانگیز باشد.

مندویی درد و ماتم

اینجا به جز سیاهی سیاستمدار نیست

اینجا به غیر  دود و  غم  و انتحار نیست 

اینجا ملا و مفسد  و  غارتگران یکیست 

اینجا حضور عالم  و  دانا  به کار نیست 

اینجا جمع  معامله  گر ها  نشسته اند 

اینجا به غیر دزدی دیگر کار و بار نیست

اینجا دکان و مندویی درد و ماتم است 

اینجا جوان و پیری یکی استوار نیست 

اینجا  گرفته  اند  نفس   را  ز  کودکان 

اینجا بری  شکفتن  باغ  و  بهار نیست 

اینجا گذشته بود که دریا و چشمه داشت

اینجا روانه غیری ز خون جویبار نیست 

اینجا پر است شهر ز معتاد و کیسه بر 

اینجا جوان کاکه  و  مرد   عیار نیست

اینجا زنان و دخترکان   را   دهند عذاب 

اینجا  غرور  و  عزت  بابا   مدار نیست 

اینجا برای زندگی تنها شهادت است 

اینجا ز دام  حادثه   راهِ   فرار نیست 

اینجا اگر بخندی  و یا گریه سر دهی 

اینجا به ظالمان رسن و چوب دار نیست

اینجا برای محمود  و  صدها تن دیگر 

اینجا به غیر مرگ دیگر انتظار نیست 

یکشنبه ۱۸ عقرب ۱۳۹۹ خورشیدی 

 08 نوامبر 2020 ترسایی 

#احمد_محمود_امپراطور

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  19 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 9  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

         بــنـــدهء حـقــیــــر

 

چکـنـم د چــا ربـلا شـد م،  زبـلا گــرم  تــو  رهــا کـنـی

که اگـرکـنی تـورهـای مـن، به یکی  اشـاره  رهـا کـنی

توئی خا لـق همهء جهان،توئی رازق همه انس وجـانّ

توئی درهمـه جـاولامکـان ،تـو  رهـا ی مـن زبـلا کـنی

تو به کـُن همه هستی آوری، توبه لحظهء همه را بری 

تو شـهـنـشـهـی بـه جهـانـیـا ن،نظـری گرم  به گدا کنی

به جُـزاز در ِتو نـبـا شـد م،کـه بـرفـتـه شکـوه نمـا ید م

زسر ِعـطوفـتـت ای کـریم،هـمـه درد مـن تود وا کـنی

مگـذا رمن تو به حا ل خود،برسان ِمن به جمـا ل خود

به یگا نگی وبه قـدرتـت،نـظـری شـود که به مـا کـنـی

توئی یاو رهمه بی کسا ن،توجـزا دهی هـمه سرکـشان

توئی ما لک مه وکهکشان،اگرم به وصل،تو صَلا کنی

توبه حـیدری ِفـقـیـرخود،تو به عا صی عبد ِ حقیر ِخود

چه شود که ازرهءلطف خویش،همه حاجتش تورواکنی

                  داکتر اسدالله حیدری

                  دهم جنوری ٢٠٠٧

                  سیدنی – استرالیا

 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  19 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 9  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

به سلسله معرفی فرهیختگان و قلم بدستان سرزمین ما

اینک یادی میکنیم از زنده یاد شهید غلام شاه سرشار شمالی ،

شاعر ، نویسنده ، روزنامه نگار و مترجم برجسته کشور .

قابل ذکر است که این یادنامه چون در فیسبوک نیز  همزمان به نشر میرسد در سه بخش جداگانه پیشکش میگردد:

یادی از زنده یاد شهید غلام شاه

سرشار شمالی (روشنی)

 

قیوم بشیر هروی

نهم نوامبر 2024

ملبورن – استرالیا

قسمت اول :

 شهيد غلام شاه سرشار روشنی  ( شمالی) فرزند مرحوم ملا بابه صاحب  درسال ۱۳۰۹ خورشیدی در شهر كهنه چاريكار مركز ولايت پروان پا بعرصهء وجود نهاد٬ پدرش نظر به ارادت عميقی كه به شاه ولايت مآب ( حضرت علی مرتضی (ع) ) داشت ٬نام غلام شاه را برایش برگزید. در آوان کودکی نسبت هوش و ذکاوتی که داشت تحت تربیت پدر قرار گرفت و به فرا گیری قرآن ، ترجمه و تفسیر آن پرداخت.

و ره یابی به دنیای شعر را مرهون توجه و رهنمایی های مادرش می دانست که او را به خواندن اشعار حافظ و گلستان سعدی تشویق می نمود.

تعلیمات ابتدایی و متوسطه را در لیسه نعمان شهر چاریکار به اتمام رسانید و سپس شامل دارالمعلیمن عالی کابل گردید.

زنده یاد غلام شاه سرشار شمالی پس از پایان دارالمعلمین جهت ادامه تحصیل شامل دانشکده ادبیات دانشگاه کابل گردید و باوجود همه استعداد و علاقه مندی که داشت نظر به مشکلات اقتصادی و شخصی نتوانست تحصیلاتش را ادامه دهد و ناگزیر به عنوان معلم ریاضی شامل کار شده و مدت نه سال را به شغل مقدس معلمی در مکاتب مختلف پروان ، قطغن و کابل پرداخت و همزمان به سرودن شعر آغاز نمود  و دیری نپایید که بعنوان یکی از شاعران بنام در جامعه شناخته شد.

اشعارش از پختگی خاصی برخوردار بود که از لابلای آن حس وطن پرستی و مردم دوستی نمایان بود و کلامش زبان گویای دردها و آلام هموطنانش گردید.

شهید غلام شاه سرشار شمالی در دوران حاکمیت  سردار داود تخلص (روشنی) را برای خود برگزید.

او شاعری بود آزاده ، نویسنده یی بود وارسته ، روزنامه نگاری بود صادق و آموزگاری بود دلسوز که در جهت تربیه اولاد وطن صادقانه تلاش می نمود.

قلم شیوا و زبان تند و تیزش همواره برایش مشکل ساز بود ، چنانچه در بسا موارد با برخورد نا پسند مقامات روبرو میشد ، اما هراسی نداشت.

اکثر اشعار و مقالاتش در روزنامه ها، مجلات و جراید مختلفه مرکز و ولایات کشور به نشر می رسید.

شهید سرشار روشنی از سال ۱۳۳۸ خورشیدی  شامل  کار در وزارت اطلاعات و فرهنگ وقت گردید و به حيث عضو تبليغات گرزندوی  و بعداء عضو اداره جوايز و نشرات ایفای وظیفه نمود ، اما با گذشت مدت کوتاهی بعنوان  مدير مسئول روزنامه پروان  مقرر گردید.

 ودر جهت بهبود کیفیت این روزنامه تلاش بسزایی نمود و موفق شد در اسرع وقت آنرا با کیفیت بهتر بدسترس خوانندگان  قرار داده و علاوتآ نویسندگان ورزیده و خوبی را توانست در این روزنامه بدور هم جمع نماید.

همین امر باعث شد تا زنده یاد استاد خلیل الله خلیلی شاعر نامور کشور ذریعهء نامه ای عنوانی مدیر مسئول روزنامه پروان که متن آن بتاریخ 6 حمل سال 1339 خورشیدی در یکی از شماره های پروان منتشر شد

سرشار را شاعر شيوا بيان خوانده از كار نشريه تمجيد نموده و وعده همكاری های مداوم را به مدير روزنامه بدهد..

كه اين خود گواه بر این مدعاست که  در آن زمان روزنامه پروان توانسته بود توجه شاعر و نويسنده يی چون استاد خليلی را بخود جلب نمايد.

 

در این قسمت شعر آزادی را برای شما برگزیدیم 

آزادی

 زندگی در بندگی مرگيست مرگ

 كاروان  بندگی  بی  ساز  و برگ

 بندگان را  بنده  بودن  كافريست

 با اسارت ساختن بی داوريست

 ای بسا  آزاد  تن  محبوس  جان

 وی بسی تن زنده اما  بی روان

از  شكم  پروردگی   در   بند تن

 گردنش در قيد صد تار و  رسن

آه از تن پرور بی عقل و  هوش

 زندگانی نزد او شد خورد و نوش

آه    از   بيچاره ای    دل   باخته

 از  دیانت  با  اسارت     ساخته

 آنكه از  دل  فارغ افتد   يك قلم

 زندگی باشد به نزدش    بيش و كم

 صرف خورد و خواب دست و پاست او

 بر خمار چرس خود شيداست او

 وای آن قوميكه باشد اين چنين

 زندگانی   را   نداند   جز همين

 زندگی    نبود     بجز    آزادگی

 مرگ بهتر كز  خودی   افتادگی

 باخود آنكس كه او آزاد زيست

 نيكنام و عاقل و دلشاد زيست

 صد   هزاران   آفرين   آزاده را

 حيف و حسرت زندۀ افتاده را

 نزدمن هركس كه آزاد است او

مالك  ملك   خداداد   است او

 ميتواند  مر  خدا    را   بندگی

 با شرافت  می نمايد  زندگی

ميشود(سرشار) صبهای حيات

 تا ابد  نبود   باو   راه   مما ت

 چاريكار –۱۳۳۴

منابع دربخش آخر ذکر میگردد.

ادامه دارد ….

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه 17 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 7  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

      خروس عشق

 

رد   مسیح   دگر    را  ز   گاهواره    بگیر

 به سنگسار وی  از  آسمان ستاره بگیر

 درین جدال دگر مرگ، سالها مرده ست

 سراغ   پیکر   جرجیس *  پاره پاره بگیر

هزار ریشه که در خون و خشم پنجه کشید

 نشان برگ  و   گلش از سر  هزاره بگیر

 نهنگ موجی و دریا شده ست  مادر تو

 حرامزاده   مشو،  دوری  از  کناره  بگیر

 پیاده میدوی ،  خورشید   را شکار کنی

 سوار عشق شو و صبح را سواره بگیر

 هزار بار  به دار  و  دو باره  دفن  شدی

 هوای تازه بکش، قصه را   دو باره بگیر

 برون شو از شب خود، با  طلوع پنهانت

خروس عشق شو و بانگ  آشکاره بگیر

 

فاروق فارانی

 

 * جرجیس در اسطوره های دینی، پیامبری بوده که دشمنانش بار بار او را می کشتند و جسدش را پاره پاره کرده، در صحرا خوراک پرندگان می کردند. اما جرجیس چند باره زنده می شد و دعوت خود را تکرار می کرد.

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه 17 عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 7  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

   مادر شیرین من

همنوا  و   غمگسارم   مادر  است
مونس شب های تارم مادر است
مهر    مادر    رحمتی      از   کبریا
با تو  می گفتم    رازم     بی   ریا
روز‌ و  شب حیران و   ویران  توام
از دل  و   دیده   به    قربان   توام
ای که  مهر  تو  نجات  از  درد  ها
از     گداز      آفت       دنیا      مرا
کس   مبادا    از   دعای   تو  بدور
عشق تو هم روشنی گرمای نور
از کف  من  طاقت   و   تابم  ربود
روشنی  چشم  بی  خوابم  ربود
چلچراغ     منزل     و    جاه   مرا
از چه بردی    از   برم   ماه   مرا
آسمان   بگرفت   آن   پروین من
اختر    من    مادر    شیرین   من
تا   ز  آغوش   تو    گردیدم   جدا
با همه   غم   های    دنیا   مبتلا
تو کجایی   تو  کجا   ای   مادرم
بعد تو   در  بحر  غم   هم پیکرم
چیست آخر مطلب  و  راز حیات
معنی  این   زندگی   بی   ثبات
بر   روان  پاک   تو    باشد   دعا
تا نصیبت  رحمت  و   لطف خدا

                  عالیه میوند 

                  فرانکفورت

             30 سپتامبر 2024