تاریخ نشر: جمعه چهارم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 24 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
صدای کلام تو
نفس هایم را
در باغچهی عاشقانه هایت
می کارم
تا همیشه سبز بمانند
و حقیقتم را
در واژه واژه شعر های ناسروده ات
نقاشی می کنم
تا کسی جز من
تصویر وصدای کلام تو
نباشد
میترا وصال
24 می 2024
لندن
تاریخ نشر: پنجشنبه سوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 23 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
ماجرا
ای از دلم برون شده رفتی کجا شدی
دل را به غم گذاشتی و ازدل جدا شدی
من بی توهمنشین غم ودرد ومحنت ام
چه دیده یی زما که چنین در جفا شدی
بودم ترا شفیق و انیس و ز جان حبیب
راستش بگوچگونه، چرا بی وفا شدی
بارِ غم فراق تو را می کشم به دوش
باری بگو تو آفتِ جانم چرا شدی
تا کی کمر به کشتن من بسته می کنی
جانا چرا تو دست به این ماجرا شدی
بیگانگی نمودی و با طرزی دیگری
دیدم که با رقیب خودم آشنا شدی
سودای این جهان بگذار و گذر از ان
سودا گرم چرا و چگونه سودا شدی
نقشی خیالِ روی تو در سر مرا هنوز
کی میروی زدل که تو در دل بقا شدی
سید جلال علی یار
ملبورن – آسترالیا
تاریخ نشر: پنجشنبه سوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 23 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
رباعیات
رنگینه جبین زنیم سرِ خویش زمین
تا بارِ گناهِ خویش ، نهیم این چنین
یکسو غمِ غربت و ، جدا ایم ز اصل
یکسو ، شر شیطان لعین است کمین
آنان که به هر شئ ، رُخ یزدان بینند
پیوسته ز حق ، بوحدت ایمان بینند
آنان که ستیزند ، به آن دین خدا
دیدار شریر و ، مکر شیطان بینند
درسی که تو را ، بداد فلک این دم باش
ماحول تو هر که هست ، از او کم باش
خود خواهی و خود بینی و خود شیفته چرا
با دین مَستیز و با خدا ، آدم باش
پیوسته دلم ، به خالقِ یزدان است
ببریده ز هر کسی ، به او پیمان است
در ماحصلِ ، زندگی خواهی دانست
فضل و کرمش ببنده ها یکسان است
پیمانه بده مرا ، به دربِ حرم ات
تا سجده کنم به پیش پا و قدم ات
یک یک بِشمارم ، گنه و تقصیرات
تو عفو کنی و ، بوسم قلم ات
محمدابراهیم زرغون
21 می 2024
ناروی
تاریخ نشر: پنجشنبه سوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 23 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
پیچ وخم زنده گی
شده آيا كه جوان ناشده و… پير شوى؟
مثل يك كوه به يكباره سرازير شوى
شده آيا كه دلت از تو به تنگ آيد و تو
از دل ِسختْ به تنگ آمده ات سير شوى؟
شده در قاب زمانى كه فراموشت كرد
رفته از یاد تر از غربت تصوير شوى؟
مثل يك خواب كه رؤياى پُر از كابوسى ست
شده آيا كه به هر گونه ى تعبير شوى؟
شده در پيچ و خم زنده گى ناكرده
نا رسيده به هدف، سخت زمينگير شوى؟
شده آيا كه به رَغْم همه ى باور خود
بار ها منفجر از نعره ى تكبير شوى؟
و شده اين كه به جرم دو غزل حرف دلت
اهل دوزخ بشوى، لايق تكفير شوى؟
شده آيا كه اگر تن به بلاهت ندهى
سُخره ى خيل رسولان اساطير شوى؟
من كه آرى شده ام، حال خودت چيست سخا!
شده آيا كه جوان ناشده و…
پير شوى؟!
سید ضیأالحق سخا
22 می 2024
تاریخ نشر: پنجشنبه سوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 23 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
غزلی از نقیب الله رهسپر :
با خویش باش، منزل حیرت دراز نیست
رفتن کنار جاده ی شک ، امتیاز نیست
امواج رودخانه، چه زیبا و سرکش است
در ساحل شکیب نشستن ، نیاز نیست
این چهره ی حقیقی دنیاست ؛ پر فریب
در قبض و بسط عالم هستی مجاز نیست
دست کمک ز دامن امکان ، اندک است
سوی گدا ، تبسم سلطان ، اندک است
هردرکه خوش خورد به نگاه تو، بازنیست
درسین و صاد، صوفی و سالک؛ تاملی!
هرقصه ایکه عرصه نگردیده، رازنیست
این حق توست ، دیدن صبح و شکوه باغ
راهی مراد ، بی ز نشیب و فراز نیست
بیخود مشو، که جلوه ی رنگ است؛ رهسپر!
جز عجز ؛ در تمیز محبت ، جواز نیست
نقیب الله رهسپر
(مضارع مثمن اخرب مکفوف مقصور )
15 جدی 1402
تاریخ نشر: پنجشنبه سوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 23 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
گریه ی پنهانی
ابر سیاه و تیره سپهر دلِ مرا
پوشیده زانکه خاطر نازت مُکدر است
من آمدم که بستر خرسندی ات شوم
اما دراین معاشره غم ها مُقدر است
با عمر ِ رفته در نفسم جا گرفتهای
تو قوّتِ منی و تو هم سُستیِ منی
پی بردهام که جز تو کسی در دلم نبود
ای آنکه زندگیِ من و هستیِ منی
تاعشق میشناسم و در خودنشان مهر
همواره خواست گاه دلم دستهای توست
در من چوعینِ عقربه تکرار می شوی
این لحظه ها و بار نفساز برای توست
در لابه لای فاصله ها دود و آتشاند
اینرشتهیی که با تو من از جانگرفتهام
پیوند عشق را که خدا آفریده بود
مهرت ز یک معامله از آن گرفتهام
دستم به لحظه ی که رها میکنی و این-
پس لرزه های حالت تو فانیِ من است
گیرم ندیده ای دل بارانیِ مرا
این شعر تر ز گریهی پنهانیِ من است
احمدهنایش
۱۳ مارچ۲۰۲۴
اسلام آباد
تاریخ نشر: پنجشنبه سوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 23 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
ذوقِ خدا
38 الف
بگذارید که من تار دوانم به خدا
که ندانید از این ذوق که دانم به خدا
گاه گاهی که خودم گم شده از پیش خودم
باز یابم که مگر باز همانم به خدا
در دلم رقص عجیبی ست ندانم سازش
حرف هایی برسد نوک زبانم به خدا
این جهان نیست کم از جنت فرودس ، چرا
آن دگر خواسته در ذکر و بیانم به خدا
شکیبا شمیم
تاریخ نشر: پنجشنبه سوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 23 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
مادر
تویی جان و جهانم مادرِ من
عزیزِ مهربانم مادرِ من
تو کردی آرزوهایت نثارم
فدای قهرمانم ، مادرِ من!
حضور تو شمیم ناب دارد
جمالت نور عالم تاب دارد
من از متن وجودت جان گرفتم
وجودت جوهر نایاب دارد
نمِ اندک به چشمانت نبینم
لباس درد بر جانت نبینم
دلت لرزد به هر لرزیدنِ من
گهی ، هرگز پریشانت نبینم
فرحت – رحمان
12 می 2024
تاریخ نشر: پنجشنبه سوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 23 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
پرتوعشق
ما تابنده ترین واژه های عشق
ما اسطوره های بی مانند احساس
ما خدایان هم آغوشی های پرصدا
و ما بازماندگان صمیمیت های دلپذیر
در کدامین سرزمین پیدایت کنم؟
ای واژه زنده تر از ایمان!
ترا باوری نیست مگر مرگ عشق
در دشت های سبز و بیکران!!!!!!!!!!
من در بلوغ احساس همیشه عاشقم
من در بلوغ زندگی به تو وابسته ام
و من در بلوغ آغوشم گلی کاشته ام
با برگ های( سبز و آبی و کبود- زرد و نیلی و بنفش)
و من در بلوغ ادراکم به هیچ پیوسته ام
و هیچ من پر از قصه های گرم و جاودانه است
و هیچ من پر از شعله های عاشقانه است
صدای پیری بگوشم زمزمه میکند
آهنگ دلخراشش با الهه موزیک(ایوترپیه) بیگانه است
و در سرزمین خشونت ها جاودانه است
و من در بلوغ احساس همیشه عاشقم
و به موزیک دلنواز دلم گوش میدهم
که هنوز سیتارش با ویولن هم نواست
و پیانو ترا بخواب می برد
و من در بلوغ احساس همیشه عاشقم
و ترا حس می کنم با تمام وجود
و خوب می بینمت
و خوب می بینمت
که به آغوش هم پناه می بریم
و تو آن پرتو عشقی که از دور ها می تابی
و برای هم قصه های (هزار و یک شب) را تکرار می کنیم
و نغمه های ما هنوز عاشقانه است
و چون اسطوره های کهن صادقانه است
و هنوز دلنشین تر از تمامی قصه های کودکانه است
ما تابنده ترین واژه های عشق
ما اسطوره های بی مانند احساس
ما بازماندگان روز های رخشنده
خوب می دانیم
خوب می دانیم
که فرصت کم است
و زمان زیادی به آخر راه نمانده
و من هنوز می سرایم
و تند تند می سرایم
آخرین گفته ها را باید گفت
آخرین پیام ها را باید زنده کرد
و آخرین قصه ها را….
و میدانم که فرصت زیادی نمانده
تا بتو گویم محبت را
تا در سفره ات بچینم عشق را
با زبان سادگی هام
با زبان دلبستگی هام
و با زبان پاکی هام
و میدانم که فرصت کم است
و من در حادثه ی دلنشین یک زایش
از انسان عبور کردم
از آسمان گذشتم
و آنگه در چشمان عشق نوری دیدم
درخشانتر از خورشید
و گویا تر از قصه های من
که تو در هر گوشه اش می نوازی-
عشق را و زیستن را
و هم آغوشی را در باور های راستین
آری عزیز!
و آنگه در چشمان تو نوری دیدم
انگارکه سالهاست در دلم می نوازی
آرام آرام
ای غریبه ی آشناترینم!
و من ژرفتر به سراغت می روم
تا در قهوه ی چشمانت
الماس زندگی را پیدا کنم
هما طرزی
1 اکتوبر 2023
نیویورک
تاریخ نشر: پنجشنبه سوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 23 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
بیکار و پریشان
من خانـه نشیـن استـم بیکـار و پریشـانم
از نقــد نمـی ترسـم از قـرض گریزانـم
یکسـو غـم نـاداری یکسو غم معشوقه
یارب چـه کنـم چـاره ایـن درد فریمـانم
هرصبـح که بـرخیـزم غـم های جدید آید
غـم بـر سَرِ غـم بـارد تـا شـام غریبـانم
درکوچه و پس کوچـه هـرروزقـدم دارم
من عـابـر گـم گشتـه مقصـود نمیدانم
هرگـز نکنـم شکـوه از جور خلای جیب
من غیـرت وجـدان را ،در بـاد نریزانـم
بـا قـامت بشکستـه نالیـدم و غلتیـدم
لیکـن نکنـم سـر خـم در پای رقیبانم
آواره و مسکینـم در خویش سفـر کردم
ازسـوز و گـدازِ دل می نالـم و گریانم
با هرکه طرف گشتم با کس نشدم همسر
بازیچـه ی طفـلانـم هـم پـای ضعیفانم
در کشـور جـان مـن افتـاده سیه سایه
سرد است جهـان دل ،از جـور رفیقـانم
درمجمـرهجـرانم می سوزم و می سازم
خاکستـر عشـق استـم در راه فقیـرانم
کوه غـمو اندوهـم مردانـه نگـه دارم
یک سینه سخن دارم در چشم یتیمانم
من بیخود ورنجورم ازوضع ادب دورم
زندانـیِ تشـویشـم، از خویـش هراسـانم
اسرار عـدم خوانـم در جیفه ی این دنیا
من قطـره ی ابحـارم حیرت زده هیجانم
محمد ادریس بقایی (قطره)
کابل – افغانستان
تاریخ نشر: پنجشنبه سوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 23 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
تسکین دل
دلم تا کی ز غم هایت بمیرد
و دور از چشم زیبایت بمیرد
بده تسکین دل بیچاره ام را
وگر نه در قدم هایت بمیرد
دلم رفت از کف و اما ندانم
چگونه در سرو پایت بمیرد
به دل گفتم روم با دلبر خود
ولی نا دیده دنیایت بمیرد
نفس بیرون شد آخرای(شکیلا)
دل از اندوه وسودایت بمیرد
شکیلا نوید
22 جدی 1395
تاریخ نشر: پنجشنبه سوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 23 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
دیارم
درون سینه ام را غم گرفته
وطن را غصه ای پیهم گرفته
عزیزان درد غربت را چه گویم
فضای سینه را محکم گرفته
جهالت پیشگانِ میهن ما
تمام سر زمینم سم گرفته
چنان بغضی دلم را می فشارد
چراغ علم را شبنم گرفته
به کی گویم ز دردت ای دیارم
دیارم را چه محکم غم گرفته
عالیه میوند
30 اپریل 2024
فرانکفورت
تاریخ نشر: چهار شنبه دوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۲ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
قمری سرمست
پرواز كن”قمرىِ سرمست”دل من
تا …بر فرازِ آسمان پُر ترانه
از ساحل دلتنگى ام پرواز كردم
باز آمدم با شعر و شور عاشقانه
مى بارم از ابر بهاران چكه چكه !
گلواژه هاى دلخوشى را در كرانه
بايد دريد اين پرده ى افسردگى را
لازم نمى بينم دگر عذر و بهانه
دمنوشِ داغى ازغزل دم كن بنوشم
دربزم عشقى ، فارغ از دردِ زمانه
محمد میرزایی
22 می 2024
آلبوم (قمرى هاىِ سرمست )
تاریخ نشر: چهار شنبه دوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 22 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
دامِ عشق
تک بیت چشم های تو پر شور و خواندنیست
در لوح سینه نقش تو تا مرگ ماندنیست
پیغام دل به گوش تو اول نمی رسد
این نامه ها برای تو آخر رساندنیست
روزی به دام عشق گرفتار می شوی
پایت به پای دار محبت کشاندنیست
این مرغ دل که عاشق تو گشته صاحبش
آن را به باغ عشق تو آخر پراندنیست
جانی که در تن است مرا مبتلای توست
نبضی که در دل است برایت تپاندنیست
از بوسه ی تو صورت من سرخ می شود
آن لاله ها به برکه ی ما هم نشاندنیست
تو صاحب تمام تن و جان من شدی
جزتوکه هرچه است از این درگه راندنیست
https://t.me/joinchat/AAAAAEiWi7ZUJh3V-jg-lQ
تاریخ نشر: چهار شنبه دوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 22 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
مناجات تصنیف گونه
به خدا هیچ مرا ، بی تو تمنای نیست
هیچ حسرت به خدا، هیچ مرا جای نیست
در حریمِ نگهت ، تابِ نظر نیست مرا
پرده بردار ز حُسنِ تو ، دلارای نیست
عشق و امید و تمنا ، همه چیزم تو خدا
روشنی بخشِ دلم ، غیر تو همتای نیست
تو کرم می کنی ما ، بنده ستمگر هستیم
جمله عالمَ شودم دوست، زتو بخشای نیست
صد جفا دیدهء ، از بندهء خود خواهِ خود
رحم کردی به من و ، غیر تو وفای نیست
قلبِ من می تپد ، از بهر تو و احمد تو
اشک خونین و بتو ، ناله ام هی های نیست
دلِ من در گروِ ، عشق تو سوزنده بوّد
غیر تو نیست مرا ، دلبری زیبای نیست
انتظارِ رُخِ زیبای تو را ، دیده کشد
که در آن روز دگر ، دیدهء بینای نیست
بتِ سیمین بر ” زرغون ” به جهان نیست دگر
هیچ خدایِ بجز از تو دگر ، خدای نیست
محمد ابراهیم زرغون
19 می 2024
ناروی
تاریخ نشر: چهار شنبه دوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 22 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
جوشیدن
37 الف
عشق می بارد ز بام و در مرا
می کند دیگر مرا دیگر مرا
نیستم دیروز ِعاشق پیشه ای
می پرد امروز ا و از سر مرا
می کشد نا باوری های مرا
می برد در مصحف باور مرا
آزمونِ سخت بگذشتاندم
تا قبول افتاد آن دلبر مرا
داغ بودم داغ تر گشتم مگر
کوره کرد از آهن آهنگر مرا
من زجوشیدن چنین خشک آمدم
عشق آید باز سازد تر مرا
شکیبا شمیم
تاریخ نشر: چهار شنبه دوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 22 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
دوبیتی های میهنی
گذشـت ایـام خـوبِ زنـدگـانی
به غربت ازوطن با نا توانی
خدایا از کرم کن ختمِ غربت
رسانـی آخـرم،مُـلک جـوانی
18 اکتوبر 2023
چه خاطره های خوشی که ازوطن دارم
زهــرکنــاروطـن یــاد هــا زرفـتـن دارم
ولـو که قـصـرسفـیـد،هـم شود مسکـن من
نگیـرد جای کلـبـه هـای که دروطـن دارم
25 اکتوبر 2023
زدوری وطـنـم قـلـب مـن گـشته کباب
بگـشتـه دیدگـانـم زیـاد زادگـاه پـر آب
نـمـی رود زســرِحـیـدری یــاد وطــن
ازآنـکه دوری مادر،مـرا نموده خراب
28 نوامبر 2023
خوشا آنوقت که به میهن سروکارم بود
مـیـان همـوطنـان ،بـودن افـتـخـارم بود
زجـور خـائـنـان وطن،شـدم زخـاکم دور
رها کرده به میهن،هرچه داروندارم بود
29 نوامبر 2023
خلیل زاد،ای خلیل زاد،ای خبیث زاد
تــوهــســتـی دشـمــن آبــــا واجــــداد
نـــمــــودی کـــشــــورآبـــائــیــــت را
خـراب وبـی ثــبــات،ازبـیـخ وبـنـیـــاد
29 جنوری 2024
خــدایـا! کی شــوم ازدوری مـیـهـن خلاص
پیشتـرازمـردنم ،زیـن درد بی دمان خلاص
دوری وزیـستـن زمـلک مـادری مشکل بود
کن زلطفت آخرم زین جوربی پایان خلاص
25 اپریل 2024
فراق لوگرم از بس مرا خون جگر کــرده
شده ایام رفتن، روح من ازتـن بــدرکــرده
هـمـه عـمـرم زیاد مـردم مظلـوم لوگـرجان
وطنداران مرا،مرغی شکسته بال وپرکرده
28 اپریل 2024
خـداونـدا! مـرا رنجـورکـردی
زخاک پاک کشور دور کردی
شب وروزم به غربت یادمیهن
زمهـرویــان زیـبــا دورکــردی
2 می 2024
چـون یـادکـنم لوگر زیبای وطن
میـنـوی جهـان خـطِّ آبـای وطــن
ازلطف خـدا اگرروم روزی آنجا
لذت ببرم زکـوه وصحـرای وطن
5 می 2024
زمـرگ مـادرم دل در بـرم نـیـسـت
دراین ملک غریبی،بال وپرم نیست
خــداونـــدا! رســـانـــم قـبــــرمـــادر
که ازدوری قبرش،حالم سرم نیست
14 می 2024
مادران رفـتـنـد و ما هم میرویم
پادشاهان رفـتـنـد وماهم میرویم
ایـن دوروزه دهـردون ناید بکار
خویش واقوام رفتند وماهم میریم
14 می 2024
خداوندا! بس است خواروغریبی
بـه دورازمـیهـنـم، مُـلک غریبی
اگـرمیرم به دوراز خـاک کشور
نداری خاک من در این غریبی
پوهنوال داکتراسدالله حیدری
16 می 2024
سدنی – آسترالیا
تاریخ نشر: چهار شنبه دوم جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 22 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
فصلِ شتا
در روز های عقده، تبسم نوشته کن
بار د گر، بهار و ترنم نوشته کن
برچرخ بی مروت و بی مهر و بی ثبات
لطف خوش و شکیب و ترحم نوشته کن
هر جا که کار رفته به بن بست و کوتهی
صد ها هزار ، حرف تفاهم نوشته کن
پایان قصه نیست
درین پرده ایکه، خوب –
نقش ترا به جلوه کشیده است
چار سو !
بس کن مکش بسر، زغم و بیخودی سبو
رازی که هست بین همه، گم نوشته کن
فصل شتا رسیده و کمبود آ رد نیز
تا نو بها ر، یک بغل هیزم نوشته کن
یک اجتماع خوب محبت ، تمام ( ما )
از قریه تا به شهر، به مردم نوشته کن
جایکه سر، مقام ندارد به نزد عقل
تا نشکنی چو آینه ا ز دم نوشته کن
نقیب الله رهسپر
شامل بحر:
مضارع مثمن اخرب مکفوف مقصور محذوف.
( دال ، دم ) در مصرع اخیر، به ضم ادا میشود.
تاریخ نشر: سه شنبه اول جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
بی مثال
اِنفعال است ، اِنفعال است ، اِنفعال*
شرمِ صد شرمندگی است و زوال
زیبد ای بنده ، به تو این بندگی
می رسی از بندگی ، بر هر کمال
سعی کن تو ، بر صلات و صوم خود
تا شوی سرخط ، به هرآن قیل و قال
ماهِ رحمت را ، مبارک دان به خود
خیر وافر داده حق ، بر تو سوال
مزرع خود را صفا و ، کِشت کن
در دو عالمَ سایه بان ات این نهال
باز تابِ معرفت شو در شروق
جلوه ای آن کبریا را ، تو جمال
از جمال و از جلالش ، بهره گیر
تا شوی روشن ضمیر و ، بی مثال
حق ترا خلق کرد ، تبارک گفت بخود *
شرم بادت ، از اطاعت تو منال
از حرامش دوری کن ، تا وارهی
فاسدانش را ، مگویی تو حلال
از هزاران شب ، بهتر شبِ قدر
میرسد هردم به تو صد وجد و حال
عشق و عرفان پیشه کن آخر فناست
تابکی غفلت ، به زلف و خط و خال
گلشنِ هستی ، به خود آئینه ساز
تا شوی سرسبز ، زرغون اعتدال
پنجشنبه یازدهم رمضان المبارک
16 می 2019
ناروی – اسلو
اِنفعال = ازچیزی یا امری متأثرشدن ، شرمندگی و شرمنده شدن .
تبارک = آیۀ مبارکه قرآن مجید .
{ فَتبارَکَ اَللهُ اَحسَن الُخالِقین } ترجمه = مبارک باد برمن که چقدراحسن و زیبا آدم را خلق کرده ام .
تاریخ نشر: سه شنبه اول جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
آتش وعود !
من که دلبستۀ این بزم و سرودم چه کنم
غــزل و واژه بــؤد بـود ونبودم چه کنم
جـزء اززنــدگی ام شعـر بؤد خامه و گل
مگـو بشکن قلمت، است وجودم چه کنم
شده عمری که دراین ره، بسی گام زدم
نـه که آسان دری مقصود گشودم چه کنم
بــوی خوش گــرشنــوی از سخن موزنم
ازفــراق کسی درآتــش و عــودم چه کنم
تا “عزیزه” سخن ازعشق بؤد دردل من
نیست دربیت وغزل حد وحدودم چه کنم
عزیزه عنایت
4 نوامبر 2017
هالند
تاریخ نشر: سه شنبه اول جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
امید بهاری
به همسرم
هنوزامید بهاران را
در آغوشم می فشارم
و هنوز با ابر های سپید و پربار
سر آشتی دارم
و هنوز بوی زیستن ها و روییدن ها
مستم می کنند
و هنوز ترا در تقویم سالم می بینم
که با لبخندی از سر مهر
به من سلام میکنی
و می گویی:
هما جونم عید نوروزت مبارک!
هما طرزی
12 مارچ 2024
نیویورک
تاریخ نشر: سه شنبه اول جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
نوروزی ام
برای تو
به سیمای جَمیلت غم نبینم
به چشمانِ قشنگت نم نبینم
اگر خنده به لب هایِ تو کم شد
برای جسم و جانم دم نبینم
بهار آمد که میخواهم تو باشی
کنارم ، پیش من یارم ، تو باشی
به میهن با تمام زخم هایش
همه جا شوق دیدارم تو باشی
بیا با من دمی یکجا برقصیم
به دور از هر غم دنیا برقصیم
که دستت را بگیرم یارِ جانی
به زیرِ چشمِ طالب ها برقصیم
فرحت – رحمان
19 مارچ 2024
تاریخ نشر: سه شنبه اول جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
قسم به عشق
آن ماه ِ گل اندام چو از جا برخاست
از ارزش ِ سرو ِ چمن و لاله بکاست
گفتم که کسی نیست چو او در عالم
گفتا که قسم به عشق حرف تو بجاست
مسعود خلیلی
تاریخ نشر: سه شنبه اول جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
کُنج خرابات
ماییم و همیـن دار مکافات و دگر هیچ
این سّرِ پُر از شور خیالات و دگر هیچ
از خون دلـم بستـه حنـا پای قناعت
گفتیم جوابی به سوالات و دگر هیچ
القِصَّــه ز یوسـف و زلیخـا که بگویم
در کشوَرِ دل بود و حکایات و دگر هیچ
گویند که عشق است رهایی ز دو عالم
شد مسکن من کنج خرابات و دگر هیچ
در مکتب رندان نخُـواندیم به جـز فقر
عرفان و قلندر و کرامـات و دگر هیچ
در پرده ی اوهام چو بستیـم یقین را
دل بار شُد از شکّ و گُمانات و دگر هیچ
یک قطره که گل کرد دراین بحر معانی
در اوج سخن کشت ،م ناجات ودگر هیچ
محمد ادریس بقایی (قطره)
کابل – افغانستان
تاریخ نشر: سه شنبه اول جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 می 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
مست منم مست منم
چرخ زنان برای تو شور دیگر به پا کنم
نغمهٔ جان فزای تو از جان و دل ادا کنم
دلبر با وقار من ای مهی گلعذار من
صدقه شوم لقای تو ناز ترا بجا کنم
در کوی دلربا روم باز کجا کجا روم
کوچهٔ دلگشای تو آب زنم صفا کنم
آب من و حیات من نقل من و نبات من
جان بدهم برای تو بوسه به نقش پا کنم
ار بگوی سحر روم قند آمده شکر روم
بوسه زنم به پای تو شرط ادب به جا کنم
عشق من وسیمین تنی چون رقص گل بگلشنی
در کف بوریای تو رقص کنم سما کنم
عاشق کو به کو منم باده منم سبو منم
از جهت رضای تو ناز کنم ادا کنم
مست منم مست منم سوخته می پرست منم
تا چه زمان به پای تو شرم کنم حیا کنم
روح من و طبیب من گلشن و عندلیب من
مرغ حرمسرای تو چهچه زنم نوا کنم
عاشق با وفای تو مقبول و با حیای تو
رفته دلم برای تو سر برهت فدا کنم
شهناز ناز من توی محرم راز من توی
واعظ هر ثنای تو صبح و مسا دعا کنم
ملا عبدالواحد واعظی
31 ثور 1403
هرات