روز مادر
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه ۲۱ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۱۱ می ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
روز مادر
به مناسبت روز جهانی مادر ، یک خاطرۀ
فراموش ناشدنی از محبت های بیکران
مرحومه مادرم را خدمت د وستداران و
عزیزان هم میهن خود تقدیم نموده و
امیدوارم از لطف آنرا مطالعه نمایند تا
قدر محبت های قلبی مادر خود را بیشتر درک نمایند.
یک خاطرۀ فراموش نا شدنی از محبت های
مرحومه مادرم
نخست ازهمه روزجهانی مادررا خدمت همه مادران جهان و اخصاً خدمت تک تک مادرا ن هموطن ما،به ویژه خدمت آنانیکه از دست ظالمان ووطنفروشان درچهار دههء اخیر،اسپندوار در اطراف و اکناف این کرهء خاکی درحالت آوارگی ومشکلات گوناگون زندگی دارند،تبرک وتهنیت عرض میدارم.
مقام والای مادرآنقدر بلند است که قلم توانائی تحریرآنرا ندارد.
محبت مادران برفرزندان شان بی نهایت بوده که غیرازخداوند عالمیان وخالق مادران،دیگران قادر به درک آن نمی باشند.
بطورمثال یکی ازاین محبتهای مادرمرحومهء خودرا خدمت خوانندگان گرامی تقدیم میدارم.
سالهای۱۹۶۷ یا۱۹۶۸ بود که دررخصتی تابستانی خود،از شوروی سابقه که درآنجا تحصیل میکردم،بوطن عزیزم رفته بودم. درآنزمان برعلاوه کابل درلوگرهم جایداد،زمین وخانه داشتیم که دراین روز های رخصتی چند روزی را به لوگررفته بودم. درآنروزها فرش یکی از اتاق هارا تازه کاه گل نموده بودند که من متوجه نشده وپایم را روی کاه گل تازه گذاشتم و چاپ کف بوتهایم روی آن نقش شده بود.
مادر مهربانم که متوجه نقش کف بوتهایم درآنجاشده بود،آنرا طوری محافظه کرده بود که خراب نگردیده وازبین نرود.بعدازچند روزی دوباره روانه اتحادشوروی سابقه گردیدم.یکسال بعد که بازهم در رخصتی تابستان بوطن عزیزم رفته بودم چندروزی را به لوگررفتم.
مادرمهربانم همان نقش کف بوتهایم را بسیارخوب نگهداری کرده بود وبرایم گفت که هرروزبیادت نقش کف بوتهایت را می بوسیدم.
این خاطره ومحبت مادر مرحومم را تاکه زنده باشم فراموش نخواهم کرد، ودرهمین دقا یقیکه این سطور را می نویسم اشکهایم از چشمان سرازیر گردیده است.
بلاخره از جور روزگار وخیانت وطنفروشان ونوکران بیگانگان مادرم تقریباً سی وچهار سال قبل درملک غربت درشهر مشهد مقدس داعی اجل را لبیک گفتند ودورازوطن دوستداشتنی شان دربهشت رضا در مشهد مقدس سر به تیرهء تراب گذاشتند. خداوند منّان مادر بنده را باتمام مادرانیکه درغربت، دهر فانی را وداع گفته اند،غریق دریای رحمت بی منتهای خویش بگرداند.
مادربه ملک غربت رفتی زپیش ما
جانم فدات بهر چه کردی پریش ما
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری
۱۴ می ۲۰۱۷
سیدنی – آسترالیا
جناب داکتر صاحب حیدری عزیز با سپاس از شریک ساختن این خاطره زیبا ، روح مادر شما ، مادر خودم و همه مادران سفر کرده را شاد وخشنود طلبیده و روز مادر را به مادران عزیز مبارکباد میگویم.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی
برادر نهایت عزیز وگرامی آقای قیوم جان بشیر،با سلام وآرزوی صحتمندی تان جهان سپاس از نشر مطلب ارسالی ام. خداوند کریم به بزرگوار ی ومهربانیش خصوصاً آنانیرا که دور آز آغوش مادر ترک این جهان فانی نموده اند غریق رحمت بی منتهای خویش گردانیده وبه
بازماندگان شان صبر جمیل عنایت فرماید.باعرض حرمت داکتر حیدری
برادر گرانقدر جناب داکتر صاحب حیدری عزیز ممنون از حضور همیشه پرمهرتان ، سعادتمندی دارین نصیب شما باد.