سکوتِ آسمان
تاریخ نشر : سه شنبه ۴ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۳ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
سکوتِ آسمان
بسیار شد کوشش ولى، قـفل درِ شب وا نشد
آرى! کلیـــد ِ گمشده ، پیدا نـشد پیـدا نشد
شاید که پشت کوه ها، اسپ سحر زخمى شده
کز هیچ سو هنگامه ى ، از هى هى ِ فردا نشد
فرسنگ ها فرسنگها ، پاى خطــر فرسوده ایم
اما به قدر یکـ قدم از خـاک ما از مـا نـشد
صد آسمان غُرید و هم صد ابر بارانى رسید
بارید و بارید و…ولـى، برهوت ما دریا نشد
سبزه قباها دوختش ، گل خنده ها آموختـش
لاله چراغ افروختـش ، اما زمین زیبا نشد
ازخون چراغ افروختیم ، بسیار دیده دوختیم
چشم ِ تماشا سوختیم ، اما کسى پیدا نشد
پیدا نشد آن ساربان ، آن ساربان ِ راه دان
یا خود اگر آمد ولى جز در پى ِ سودا نشد
این رازِخون آلود را ، از آسمان پرسیده ایم
اما سکـوت آسمان ، روشنگر معنا نشد
سید ضیأالحق سخا
١٣٧۴/هرات
جناب استاد سخا ، غزلی زیبا و دلپذیری سرودید ، درود ومهر نثار شما باد.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی