۲۴ ساعت

نوای شب

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

نوای شب

نوای آرامی

از دل مرداب می شنوم

که شب را هم آغوش شده

و آن منم

که ترا

بیقرارانه صدا میزند

و صمیمانه می خواند

در تاریکی های زنده بودنش

پر از سکوت های

پر صدا…

هما طرزی

نیویورک

۱۱ جنوری ۲۰۲۵

The sound of the night

I hear a quiet sound

from the heart of the swamp

that embraces the night

and it is I

who calls you

restlessly

and sings sincerely

in the darkness of its being alive

full of

loud silences…

Homa Tarzi

New York

January 11, 2025

خارِ جفا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

خارِ جفا

 غنچه  در   رهگذرِ  بادِ    صبا  افتاده

 بلبلِ  غمزده از  شور  و   نوا  افتاده

سوسن و یاسمن و لاله به یغما رفتند

 نسترن پرپر و از  شاخه  جدا افتاده

 میگساران همه رفتند ز میخانهُ عشق

 بزمِ  مستانهُ  ساقی ز صفا افتاده

 عاقلان دل نسپارند به  دهرِ گذران

 زاهد   اندر   طمعِ   دیرِ  فنا  افتاده

شمعِ افروخته در بزمِ حریفان بگریست

 بنگر    در   پرِ   پروانه   چها  افتاده

 آتش افروخت سراپای تنش آن گلِ ناز

 داغِ هجراش بدل از خارِ جفا افتاده

 زن اسیرِ قفس و گوشهُ عزلت جایش

 همچو آهویی که در دامِ بلا افتاده

 سالیانیست که بازیچهّ هر خار و خس ایم

 وحشت از ظلم و ستم در دلِ ما افتاده.

مریم نوروززاده هروی

 دوم می ۲۰۲۵ میلادی

 از مجموعهُ”میهنِ عشق”

هلند.

لشکر بهار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

       لشکر بهار

بر لب دگر ز سینه، صدایی  نمیرسد

 زین   آشیان   مرده  نوایی نمیرسد

زنگار  بسته سینه ی یاران کهنه را

و ز نای  نو  نوید   ندایی    نمیرسد

بر مرده زار مرده پرستان  مرده خو

عیسا صفت رسول خدایی نمیرسد

دود جفا نشسته بر این باغ بی ثمر

بر آن   دگر  نسیم  وفایی  نمیرسد

بر لشکر بهار چه آمد که  بعد ازین

از یورش شگوفه صلایی  نمیرسد

هر چند جستجوی  سحر  بی ثمر

 گذشت باور نمیکنم که بجایی نمیرسد

             فاروق فارانی

                شهر آخن

                 ۱۹۹۱

از مجموعه اشعار «در این جا هرچه زندان است»

فریب و نیرنگ 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

   فریب و نیرنگ 

پادشاهِ    جهان     دروغ    شده

راستی روسیاه و بی پدر است

هرکه  در  راه  راست   پا   بنهد

همه‌گی داد می‌زنند… خر است!

.

هرکه   در راه   راست  پا بنهد

بی‌گمان روز  بعد  خواهد مُرد

صرف دستش به راستی برسد

نقش او چون «حلاج» مختصر است

.

حرف حق را به سنگ خواهد زد

حرف حق زیر سنگ می‌میرد

مثل   فرعونیان  ما  ! جایی_

حرف باطل همیشه فرق سر است

.

کار دنیا همیشه  مرموز و…

کار دنیا فریب و نیرنگ است

خوب‌ها مزد گیر   بدها و…

زشت و بد صاحبانِ سیم و زر است

.

راستی با دروغ در جنگ است

راستی را به وعده‌ گول زدند

هر دروغی که خوب بنشیند

مزد او هم همیشه بیشتر  است

.

بخت لغزیده کار  خام  شده

دانه در  لانه‌ ها  تمام  شده

ای خداوند مهربان به چه جرم!

بخت مایان شکسته در به در است؟؟؟

.

        #محرابی_صافی

آفتاب عمر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

آفتاب عمر

 ما   تشنگان   حلاوت   دنیا   ندیده ایم

رنجیده خاطریم و  ز قامت   خمیده ایم

 صد خار شد به دیده ی نمناک ما ولی

 یک گل ز   بوستان  دل  آرا  نچیده ایم

 چون بلبلی که باد خزان میوزد به باغ

از   جور   روزگار     گریبان    دریده ایم

یا صید نیمه جان که به خود می‌تپد ز ترس

 چون آهوی ز پنجه ی ظالم رمیده ایم

 مهر   و  وفا  ندیده  ز یاران   این زمان

زهر نفاق  خنجر  دشمن  چشیده ایم

با این   امید   قابل   درگاه   او   شویم

 از   این  دیار   فانی   دنیا   بریرده ایم

تا آفتاب عمر به  پایان   رسد ” امان “

یک شامگه ز گوشه ی بامی پریده ایم

 امان قناویزی

فرانکفورت – آلمان

دزدان حرفوی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

دزدان حرفوی

استقبال از”خر نامه” میرزاده عشقی با مطلع:

درداو حسرتا که جهان شد  به کام خر

زد چرخ سِفله ،سکهء دولت به نام خر

 ********

افسوس،صدافسوس که وطن شدبکام دزد

تــرک   وطــن  نـمـوده  هــزاران  ،ز دام دزد

“ازبـسـکه آسـمــان و زمیـن سِفله  پرورند”

زد دهـر دون سـکـهء  دولــت  بـه نــام  دزد

دزدان و  نـوکــران ، وزیــران   دولــت  انـــد

یـا رب!تـابه کی بُوَد، این  احـتشــام*دزد؟

“روزیـکـه  جـلـسـهء  وزرا  منعـقـد  شــود”

مـجـلـس شــود شـغــالی ،از ازدحـــام دزد

دزدان  سـَروَرنـد* و !! ازاینـرو  به ملک ما

دارنـد عـده یی،ارادتِ محکـم، به  نام دزد

دزدان وکـیــل مــلــت و حـکــام کـشـورند

زیـن بیـشـتـر چه میطلبـیـد،از مقـام دزد؟

دزدان مـا،صـاحـب  قـدرت  به  مـیهـن انـد

پس لازم است تاهمه داریم،احتـرام دزد!!

گردد مستدام،حکومت دزدان به  مملکت

تـاغـربـیـان  لـــزوم   بـدانـنـــد،  دوام دزد

قـتـل وقـتـالِ عـام به هـرسوی کـشـورم

برپـاسـت ازقـدوم، خـواص  و عــوام دزد

درغـیـبـت غـنـی، چـوکـرزی  بُوَد  کفـیـل

ایـن حـیــلـه گــرلایـق،قـایــم مـقــام دزد

آگـــاه زارتـبـــاط، دزدان کـســی نـشـــد

بـا طــالـبــان و داعـشیـان، و ز مـرام دزد

ای حیـدری زچه  کـردی  ترک ،کشورت؟

زآنـرو  که در حیـات  نگـشتـم ، غلام دزد

امـروز،  روز قـدرت  دزدان  حـرفـویـست

فـــردا زمــان دزد کُـشی وانـتـقـــام دزد

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

۱۷ دسامبر ۲۰۱۶

سیدنی – آسترالیا

* احتشام– حشمت وبزرگی، جاه وجلال یافتن

* سَروَر– رئیس،پیشوا ،سرپرست

فرهنگ فارسی عمید

تذکر:- در سرودهء فوق نخواستم مانند  مرحوم میرزاده “عشقی” ازکلمهء”خر”استفاده نمایم.زیرا به نظرمن این یک توهین بزرگ است به مقام خر.زیراخرحیوانیست درخدمت بشر،دزدی نمی کند،به وطن خود  و به صاحب خود جفا و خیانت نمی کند،غیر از آخور خود،از آخورحیوانات دیگر استفاده  نمی کند،بار می برد وگاه میخورد .اما پناه به خدا از دزدان وطن ما که از هیچ جنایت وخیانت به مادروطن خود وهموطنان خود دریغ نمی ورزند.    

تقسیم جهان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

تقسیم جهان

زمیـن در  بین غـولان  جهـان  تقسیم می گردد

تـوگـویـی از زمین تا آسـمان  تقسیم می گردد

نه تنها هست و بـود مردم مسکین شود سودا

به صد  نیرنگ  خون  کودکان تقسیم می گردد

زبس حرص وطمع افزون شده  در بین  قدرتها

بدا گـر از کـران  تا  بی‏کـران  تقسیم   می گردد

نبرد  مـالی و  تعـرفـه و  تحــریـم تـنـهـا نیست

هرآنچه هست در اعماق کان تقسیم می گردد

دوباره  قصۀ  شیر  و  روباه  و گرگ خواهد بود

ویا گوسفند معصوم بین شان تقسیم می گردد

گهی با پنبه  سر را  می‏ کنند از تن جـدا؛ لیکن

گهی با زور شمشیر و سـنان تقسیم می گردد

میان گـیـرودار  ظالمان  مظلـوم  شـود پای‏مال

تمام خاک وثروت جسم وجان تقسیم می‏گردد

اگر تاریـخ عـالـم را  به  چشمان  خـرد خوانی

جـهـان با نقـشـۀ زور آوران تقسیم می گردد

عدالت را به دست وحشـت افـراطیت کشتند

بـه تـیـغ زورگـو حـق زنان  تقسیم  می گردد

کسـی از ظلم و اسـتبداد جـلادان نمی گـوید

ولی اعضای جسم خوچکان  تقسیم می‏کردد

دریغـا آشـیـان بلـبــل  و  گل می رود  بـربـاد

چمن با یورش خاروخسان تقسیم می گردد

درعمق ذهن  و فکر آدمی جنگ و  جدل آرند

نبوغ و دانش پـیـر و جـوان تقسیم می گردد

چرا خـرمهره  می سـازند  درّ  پاک دل ها را

به افسون سیاسـت مهـرِ تان تقسیم می گردد

تهی گردد اگر از عشق و اخلاص وخرد دل‏ها

هرآنچه هسـت بی حق بیان تقسیم میگردد

بـرون سـازم   دل  آزادگان  از  ورطـۀ زنـدان

وگـرنـه گـنج اسـرار نـهـان تقسیم می گردد

بـیــا تـا عـالــم  دیگـر  بســازیـم  در دل رویا

دران میراث یاد و عشقمان  تقسیم می‏گردد

جهان تازه تا مملو شـود  از  نـور عدل و داد

میــان خـلـق گـنــچ شـایگان تقسیم می گردد

اگر در بین زورمندان قـدرت می‏شود تقسیم

بـه شـهـردل عـشق جاودان تقسیم می گردد

جهان باعشق وصلح ومهربانی می‏شود خرم

زهی گر دوستی بی دشمنان تقسیم می گردد

رسول پویان

۲۰ اپریل ۲۰۲۵

قصیده و نشیده

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهار شنبه ۱۰ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۳۰ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صادقیار    شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی

قصیده و نشیده

زبسکه از کس  و ناکس جفا کشیده دلم

ز راه دیده به دامن  چو خون  چکیده دلم

ز  هیچ   انجمنی  ساز  همرهی   نشنید

ز   هیچ   باغی   گلی   آرزو   نچیده  دلم

زبس   تپیده   و آسیب   زین   و  آن دیده

دمی  به   سینه    تنگم   نیآرمیده    دلم

بهر  دیار   که   بوده   نشانی   از   راحت

بجای پا  به  سراغش   بسر  دویده  دلم

مرا  ز مردم  بیگانه  نیست  شکوه گهی

ز یار و   همنفسان  هم   وفا   ندیده دلم

به  هیچکس    نکند   اعتماد   همدردی

ز یار   لاف   ریایی     زبس   شنیده دلم

نی باوریست  مرا  نی ا میدی  از یاران

چو مرغ  بی  پروبالی   خود  رمیده دلم

به آن  همه ندهم راه  و رسم مهرز کف

که هست  راسخ این عزم و این عقیده دلم

صابر هروی

راولپندی پاکستان

می ۱۹۹۷

کوچه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهار شنبه ۱۰ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۳۰ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

کوچه

امروز کوچه

چه تنهاست

و امروز کوچه

چه بیصداست

و حرفی  برای گفتن ندارد

تنها صدای پای منست

که در آغوشش هویداست

و من صدای پای ترا

در حافظه کوچه

می شنوم

و می بینمت

و می بینمت

و می بینمت

و در تنهایی کوچه

هنوز بامنی…

هما طرزی

نیویورک

 ۲۲ فبروری ۲۰۲۵

Alley

Today the alley is

so lonely

And today the alley is

so silent

And has nothing to say

Only the sound of my footsteps

That is visible in its embrace

And I hear the sound of your footsteps

In the memory of the alley

And I see you

And I see you

And I see you

And in the solitude of the alley

You are still with me…

Homa Tarzi

New York

 February 22, 2025

خواجه صفاء نازنین

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهار شنبه ۱۰ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۳۰ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

خواجه صفاء نازنین

کابـل زیبـای  مـا   بـا  خـواجه   صفاء  نازنیـن

در نـظـرآیـد مـرا ، مـانـنـد   فــردوس  بـریــن

میـله هـای  ارغـوان  ، درخواجه صفاء کابلم

یـادگــاررفـتـه گـان مـا بـود، خـیـلـی مـتـیـن

ازصـفـاء صالحیـن،گـشتـه شهـید درراه حق

باشـد درخواجه صفاء،زیارتگهی اهـل یقـیـن

ما هـمـه ازکبـرخود گـشتـه ایـم دورازوطــن

لطف حـق روزی رسانـم، زادگاهـم بهتـریـن

یارب ازلطفت رسانم روزی  برخواجه صفاء

وانگهی مـرگـم رسـد، درآن  د یـار نـازنـیــن

حـیـدری دایــم بفـکــر رفـتـنـش ســوی وطــن

لطف حق یاری کنـد،روزی رود آن سرزمین

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

 می ۲۰۲۳ ۲۵

سیدنی – آسترالیا

 کوهسار کینه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۹ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۹ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

 کوهسار کینه

بر قله ی که در دل شب سر کشیده است

 شمع   دلم   فراز   سرش پر کشیده است

از   جاودانگی ی   خموشی    سخن   مگو

 کین کوهسار کینه، نفس در کشیده است

ما    عاشقان   دشت   جنونٍ   گذشته ایم 

کی قیس را فسانه به آخر  کشیده است؟

آن شمع   کورسوی،   کنون   همچو آفتاب

 دامن بر این سپهر سراسر کشیده است

فرهاد   دلشکسته،   ز سنگ   جفای غیر

 کارش کنون به آتش و سنگر کشیده است

عیسای    مهر   جوی   دگر   تیغ بر کشید

دست از صلیب و سادگی و خر کشیده است

فاروق فارانی 

اکتبر ۱۹۹۱

از مجموعه اشعار «در این جا هرچه زندان است»

شعر و غزل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۹ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۹ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شعر و غزل

 بیا که شعر و غزل   هم   ترانه آوردم

 انیس و مونس دل را به   خانه آوردم

منم  که   با   غم   دنیا    کنار  آمده ام

برای  رفع  غمم   صد    بهانه    آوردم

خوشم که از تو سرودم و درد بی کسی ام

 به پیش مقدم   تو   عاشقانه  آوردم

 چکیده قطره ی شبنم به روی مژگانم

ببین که اشک  روانم   شبانه   آوردم

 سکوت کردم و افتادم از سرایش دور

 تمام   حرف   دلم    صادقانه   آوردم

دم   وداع   بیا   در   برم   عزیز   دلم

 برای  تو   غزلی   شاعرانه   آوردم

 چو دیده ام که”امان”ات غمی فزون دارد

 به پای تو غم دل روی شانه آوردم

 امان قناویزی

فرانکفورت – آلمان

در سوگ شهید آسمان نشین ام ناصر (صابر هروی )

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۹ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۹ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

هشتم ثور سال ۱۳۶۷،

یادآور زخمی است که هرگز التیام نیافت؛

خاطره‌ی جانسوز شهادت برادر جوان و فرشته ‌صفتَم

، ناصر (صابر هروی)

که تا هنوز هم زخمی تازه بر جان ماست؛

نه زمان مرهم شد، نه فراموشی توانست این داغ را

خاموش کند.تعظیم به مقام بلندت ،

روح پاکت شاد و یاد عزیزت گرامی!

در سوگ شهید آسمان نشین ام

ناصر (صابر هروی )

برگ زردی‌ست   مرا بختِ خزان‌دیده‌ی دل

بی‌ تو     پاییز   مرا    تا   به   ابد    دیده بیا

سبزه با حسرت لبخندِ تو   خشکید و نماند

باغ، بی‌نامِ   تو   آتش   شده،   پوسیده بیا

بی‌تو این شهر پُر از حسرت و خاموشی شد

درد ِ  هجران ِ  تو،  آتش   به   دلم چیده بیا

ای نسیم   سحری ، حالِ مرا   با    او   گو

چشم من شب همه شب راهِ ترا دیده بیا

بی‌تو این باغ، خزان است، بهاری نگرفت

گلِ     پژمرده   ز   داغت ، نشکوفیده   بیا

ماه بی‌نورِ رُخت خون شده در دامنِ شب

بی‌تو خورشید، غبار است و فرو دیده بیا

بی‌تو شب غرقِ سکوت است و زمین سرد و غمین

آسمان رنگِ  غمَت   را   به افق چیده بیا

دلِ من گورِ شهیدی است که در غربتِ خویش

بی‌کس و یار، به خون رُسته و پوسیده بیا

بی‌تو شب، غربتِ صد قرن به دوشِ دلِ ماست

بی‌  تو   اندوهِ   عدم   را همه  فهمیده بیا

بی‌تو هر سایه پُر از حسرت و هر راه غریب

بارشِ اشکِ غمم است که باریده به شهر

بعد تو، کوچه‌ی دل خسته ز تکرارِ غروب

هر کجا قطره‌ی اشکم، گلی   روییده بیا

زهره (صابرهروی)

بهار و فراق

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۹ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۹ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

بهار و فراق

امد  بهار  و   سبز  نشد   شاخسار من

یعنى که نیست فصل گل و گلعذار من

گلها شگفت  و  باغ عروسانه شد پدید

پایان  نگشت   هجر   تو  و   انتظار  من

در روز گار  هر کی بجای رسید  و لیک

بهتر    نگشت  یک نفسی  روز گار  من

شبها.  دعاى  خیر نما یم   به    میهنم

افتاده.  دست  مردم   جاهل  دیار من

سر را ز غصه  بر سر  رانو نهم (ظفر)

جز  اشک نیست  یاور   دیگر  کنار من

دارم  یقین که تا به أجابت  رسد  دعا

شاید که  سبزه سر بزند در مزار  من

نذیر ظفر

ساحل ورجنیا 

۲۸ اپریل ۲۰۲۵

در خیال ِ من

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۸ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۸ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

در خیال ِ من

ای عشق!

ای نوازش نسیم خنک صبحگاهی

ای آغوش شبنم بهاری

تو مثل عطر خاک نم‌خورده

در جان خسته‌ام پنهان شده‌ای

با هر قطره که بر پنجره می‌نشیند،

نامت را زمزمه می‌کنم

و سکوت روح من

با صدای قلبم برای تو

شعر می‌نویسد

تو که بی‌هوا می‌آیی

در خیال من

و با لبخندت،

ابرها هم عاشق می‌شوند،

بمان و بمان و بمان …

تا این هوای ابری

رنگ آبی نگاهت را

بیدریغ در آغوش کشد .

میترا وصال

۲۵ اپریل ۲۰۲۵

لندن

بازکن پنجره را

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۸ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۸ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

بازکن پنجره را

باز آ سوی من

 غمزده دل

که امیدی به دلم

 زنده کند

 باز کن پنجره را

 که هوایت به تن خسته ی من

 جان دهد

 خبر آمدنت تا به مشامم برسد

 دل من وصل تو را می جوید

 دلک خسته ام از

 باد بهار

 که نسیم نرمی

 آورد عطر تنت را به مشام

 دل من منتظر خنده ی توست

 خنده ی تو بکند

 آرامم!

 امان قناویزی

فرانکفورت – آلمان

ماوای دل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۸ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۸ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

ماوای دل

   ای که بگذاری  مرا در جای دل                                   
                                وه چه  دلشادم  ازین مأوای دل 

   گر  مرا  سودای تو  در سر زند                                   
                               می رود جان پا به پا در پای دل 

   موج  بحرِ عشق  اگر از تو بود                                   
                               می شود دل غرقه در دریای دل 

   عشق صحرا هست و ناپیدا ولی                                   
                               گل  بروید  در دلِ  صحرای  دل 

   مرده ام گر از دلم بیرون شوی                                   
                               ای  فدای   قامتِ   رعنای  دل 

   مستم از هر ساغر چشمان  تو                                  
                                نشئه دیگر  دهد  صهبای  دل 

   سود من در وصل  جان  افزای تست                                            
                                جان بها کردم در این  سودای دل 

تا محبت هست  و آن محبوبِ دل
شد جلالش  معنی از معنای دل

 سید جلال علی یار

ملبورن – آسترالیا

۲۴ اپریل ۲۰۲۵

تیرِ جفا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۸ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۸ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

تیرِ جفا

                نه شاعرم ، نه  سرایشگرِ  ترانه منم 

یکی ز مردم دور از دیار  و  خانه منم                 

                 جدار کاخ  ستم از  خروش   من لرزد 

نهیب  غرش  توفان   رود  خانه  منم                 

                 ز پا فتاده غریبی منم به  کشور غیر 

کسی به خانه برد بار او به شانه منم                 

                 مرا به چشم حقارت مبین تو ای حاسد 

عزیزی داشت کسی را این زمانه منم                 

                  نهفته ام به دل اندوه مردم مظلوم 

و آنکه سازد از آن گه گهی ترانه منم                  

درخت عمر من افسوس برگ و بار نداشت 

ز بس که تیر جفا خورده در جوانه منم 

محمد اسحاق ثنا 

ونکوور کانادا 

۲۸ اپریل ۲۰۲۵

تو انسان بمان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۷ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۷ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

تو انسان بمان

 نه نام و نشان  و نه  رنگ و نژاد

 نه جاه و مقام  و نه تخت وسواد

 نه کبر و غرور و نه ظلم و ستم

نه   بیچارهٔ   را  نشانی  به  غم

 نه لبخند زور و نه  خشم  و ریا

 نه بانگ تفاخر نه  جور  و  جفا

 تو از خاک پاکی و  از  نور  ناب

گهی در ثواب و گهی در عذاب

نسب بر حسب نیست برتر اخی

 بود مرد میدان که  شد متقی

 اگر   پاک  گردد  صفای  درون

 نگردد کسی خوار و زار و زبون

 محبت نما هم به پیشانی باز

 که در دین و دنیا شوی سرفراز

 چراغ  هدایت   نما   روشنی

 که گردی به گلزار دل گلشنی

 ببخشا به هر جا سخاوت نما

 که گردد همین  دار   دنیا فنا

 تو انسان بمان در میان جهان

 که گردی به هر جا دل شادمان

 بکن طیبه  قصه  را  مختصر

 که این پندی باشد چو پند پدر

طیبه احسان حیدری

سیدنی – آسترالیا

چاره کو؟

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۷ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۷ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

چاره کو؟

وای  بی اندیشه ی   گر   غرقه  در  باور  شود

 چشم هایش بسته گردد گوشهایش کر شود

 طعمه ی  شیاد  گردد  ساده  دل  در  هر کجا

مغز  زندانی   کند  در  آب ِ  حسرت   تر   شود

 عیب جویی سرکند وآن چشم و  ابرو برکشد

 خیره سر گردیده بر هر  مرد و  زن  داور شود

 دست و پای ِ خلق بندد با شعور ِ  صفر ِ  خود

 مالک ِ  رفتار ِ  مردم،   عقل ِ  خیر  و شر شود

 از  درون ِ  گنده  دیگر  انتظار ِ  خلق  چیست؟

 گندگی آرَد، جهان بی مشک و بی عنبر شود

 بر دهان ِ راستی ها  مشت ِ  محکم  می زند

هر  کجا بین  با  لگد  در  کار ِ  مردم  خر شود

 قید   سازد   هر   تفکر   جز   خیال ِ   باطلش

 وضع آن  ملت  خدا  را   از  کجا   بهتر  شود؟

 علم را   مختص  کند  در  انزوای ِ  تنگی  ها

 این  مریض ِ    پُر حقارت  حالتش  بتر  شود

 کاسه ی صبر ِ همه  لبریز گشته  چاره کو؟

 آتش ِ خاموش سوزد تا  که  خاکستر شود

 همایون شاه «عالمی»

۲۴ اپریل ۲۰۲۵ م

تقدیم به بیداران

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

تقدیم به بیداران   

می بوسم صورت صلح را

گونه های عشق را

و دست های عقل را

تف می کنم به ریش جهالت

نفرین می کنم به جنگ و خشونت

مرگ به تفرقه و جدایی

لعنت به قوم گرایی و تبار نگری

دنبال می کنم

راه تکامل را

و دوست دارم انسان هم نوع ام را

بدور از رنگ و قوم و زبان و مذهب و دین و . . . . . .

بیا تا با هم سرود برابری را

با صدای بلند اگاهی

هم نوا شویم

از مناره های بلند عشق

با فهم زبان زبان

و فشاریم دست انسانی هم

زن و مرد در کنار هم

صامدی

ملبورن – استرالیا

گمان مبر . . .

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صادقیار      شاعر: زنده یاد استاد صابر هروی

گمان مبر . . .

گمان مبر که  درین  ملک  شیر مردی نیست

ز پر دلان   بوطن  با  تو هم  نبردی  نیست

گمان مبر  که   شغالیست   کشور  شیران

و هیچکس  بوطن با  تو هم  نبردی نیست

گمان  مبر  که   زدی    بر   هم    اتحاد  ما

دگر  به  سینه کس  ز اتفاق  دردی نیست

گمان مبر که شده بسته  راه  پایمردی ها

درین   دیار   دگر   هیچ   رهنوردی  نیست

گمان مبر که زعامت باین وطن سهل است

بمغز پوچ تو جز باغ سرخ و زردی نیست !!!!

صابر هروی

مارچ ۱۹۹۹

پدر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

پدر

پدر چون  کوه، محکم  در  کنارم                     

                     وجودش سایه‌ای  مهر و وقارم

اگر  دنیا  شود   بر  من  ستمگر                    

                     پدر با عشق خود گردد حصارم

هما باوری

 جرمنی

۱۶ مارپچ ۲۰۲۵

رخسارِ گل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

رخسارِ گل

 ای دلبرِ من،با تو بهاران  چه قشنگ است

 آهنگِ خوشِ نم نمِ باران چه قشنگ است

 هرجا  که  روم  سوی  چمن،روی تو بینم

رخسارِ گل و لاله و ریحان چه قشنگ است

 آوازِ    خوشِ  مرغکِ  شیدا   به   گلستان

بشگفتنِ آن غنچهُ خندان،چه قشنگ است

 هر شام   و   سحر دیده   براهِ   تو بدوزم

 دیدارِ تو ای نورِ دوچشمان ،چه قشنگ است

 نیکو بوَد هم عشق  و  پرستیدنِ  معبود

 دوست داشتنُ تو از دل و از جان، چه قشنگ است

 صدشکر خدا را که تویی  همدم  و یارم

 شکرانه و هم سجدهّ یزدان، چه قشنگ است

 مریم نوروززاده هروی

۲۴ آپریل ۲۰۲۵ میلادی

از مجموعهّ “پاییز “

هلند.

حسن نیکویان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

حسن نیکویان

دل تشنه ی جانان نه در قصه ی نان است

 این سینه  پر  از  درد  ز هجران بتان است

 کی    لایق  ما   باد  همه  درد و غم و رنج

هر ناله ی ما پر زفراق است و فغان است

 هر صورت خوش حسن نیکویان که به عالم

یک شمه ای  از پرده ی اسرار نهان است

 شیطان   صفتان  حیله   و  تمکین  نمایند

لیک  حسن  خداداد  از  آن  ملکان  است

 صبح است و صفای گل و هم صحبت دلدار

 این بخت بلند  از  کرم   یار  جوان   است

 کوتاه  بود  دست  ” امان ”  تا  به گدایی

 اطعام فراوان در این سفره و خوان است

 امان قناویزی

فرانکفورت – المان