۲۴ ساعت

عیدانه

تاریخ نشر: دوشنبه  28  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عیدانه

زین پس گره ز تار دو زلفم رها کنم

مستم   کنون  و هیچ   ندانم  چها کنم

با  رقص  آبشار  بخندم  چو موج گل

مویم  بدست  باد  دهم  رقص  پا  کنم

عید است گرچه غیر غم تان نخورده ایم

با مهر  دست  دخت  شما  را حنا کنم

از   انجماد    سرد   تنی    بی تحرکم

رقصیده پا کشم  و  خودم  را  بها کنم

از قهوه ی «برون »* و کمی خینه ی گران

مو خوره  های  موی  سرم  را دوا کنم

پیوند   ما  قریب  به  عصر  حجر شده

برباد   گشته ایم  و کجا  را  بنا   کنم ؟

قول و  قرا ر بر دل   بشکسته   داده ام

آیینه  شاهد است  که   قلبم   صفا   کنم

با خنجر   قلم  که  خط  سرخ  می کشم

در راه علم  و دین  که  سرم را فدا کنم

عیدانه ای به طفل دلم خط چو  می کشم

رقص  سماع  کلبه‌ی  خود  بی ریا کنم

هما احد لیان

16 جون 2024

عیدانه

تاریخ نشر: دوشنبه 28  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عیدانه

تو را در روزنه های عشق

تماشا می کنم

چون نازل شدی از شهر خدا

گشت پرگل لاله در صحرا

با این همه آوارگی و نجوا

درونم پر ز غم ها و پریشانی

در کاشانه کهنه

سر انجام می شوم بی گانه

بی تو جهان رنگ آیینه

عیدم پنهان زیر ابرهای سیه

ای مهتاب من بگو از خود

بکن ناله

بکن گریه

نشستی در جزیره بی کسی

کجا میری کجا ؟

تو را من از پنجره گندم زار

رسم زیبایی بهارانه

نگارین می کنم

هردم‌

گلهایت پر ز خشم و خطر

و رویایت مرا بلعید

بی خبر از گرگ های وحشی

در کمین

و ماری در حریم آستینت خانه کرده

شب هايم پر از فریاد به درگاه خدا

که روزی بی خطر آباد

و سر سبز پرگل بمانی

بگویم

ای مطرب خوش نواز

بنواز دیدن یار شد

عید آمد

و دو باره شوق

دیدار شد

عالیه میوند

25 جون 2023

فرانکفورت

بامدادان

تاریخ نشر: دوشنبه 28  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

بامدادان

به یار

بامداد دمیده در هستی

و چشمانم منتظر دیدار است

منتظر دیدار تو

ای دوست!

پاورچین ، پاورچین به سراغت میام

ای گرمتین آغوش خورشید!

و ای واژه ی مهر و زیبایی!

آغوشت را باز نگهدار

و مرا از بسترم جدا ساز

دل شوریده ام هوای تو دارد

و فکر آشفته ام

به تو می اندیشد

و ترا در حمام نور می جوید

مهربان ترباش

و شوق دیدار را با لبخندی پایان بده

پایان بده

ای آفریدگارم!

ای خداوندگارم!

عمریست در انتظارم

عمریست در دنیای خاک ویلانم

و عمریست در سرزمینت

حیرانم

حیرانم

حیرانم

آه چه زیباست

ترا در سکوت پر نور بامداد دیدن

و به آغوشت پناه بردن

و جز تو هیچی نخواستن…

هما طرزی

1 مارچ 2024

نیویورک

غزالانِ رمیده

تاریخ نشر:  دوشنبه 28  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

مخمس بر شعر حضرت حافظ (رح)

با مطلع״ یارب! آن آهوی مُشکین به ختن باز رسان״

غـــزالان رمـیـــده

صلح وآرامـش میهــن توبه مـن بـازرسـا ن

آن غـزالان رمـیــده ، بـه دمـن بــازرســان

لالـه رویـان مـهــاجر به وطـن بــازرســان

یارب! آن آهوی مُشکین به ختن بـازرسـان

وان سَهی سرو روان را به چمن بازرسـان

 حـا ل افـسـردهء مــارا بـه شـمیـمی بـنــواز

جـمع بـیـچـارهء مـارا بـه حـریـمـی بـنــواز

دردمـنـد یم دل مـارا، بـه نـد یـمــی بــنــواز

بـخـت پـژمـردهء مـارا ،بـه نسیـمی بـنــواز

یعنی آ ن جان زتن رفـته،به تـن باز رسـان

 درد ودرمان به کاهـل چـوبـه امـرتـو رسنـد

زحمت ورنج وهم حاصل، چوبه امرتورسند

غـم وشـادی به محفـل چو بـه امـر تورسنـد

ماه و خورشید به منـزل چو به امـرتورسند

یــار مهــروی مـرا نیـزبـه مـن بــازرسـان

 دل زیـا د وطـن وفصل جـوانـی خـون شــد

زیکی یـار پـریـچـهــرهء جـا نی خـون شــد

وز بـه آ تـش کـشـی قـصـرامانی خـون شـد

د یـده هـا در طلـب لعــل یـمــانی خـون شـد

یا رب! آن کوکب رخشان به یمن بازرسـان

ای کـه از بـنـد تـوهـرگـزنـیـا بـیـم نـجــا ت

ما گـدای در تـو، لطف کن ازحُسـن ذ کـات

ازلـب لعـل چـویـا قـوت، بـده قـنــدو نبـا ت

سخـن ا ینـست که ما بی تونخـواهـیم حیـات

بشنو ای پیک خبرگـیـر،سخـن بـاز رســان

 بگـذرازجـرم من عـاصی ِبی صبـروقــرار

مـده ا یـن بنـدهء عـاجــز بـه حـبـیـبـت آزار

رحـم بـر حـا ل مـن بـیـکـس وبیچـارهءزار

بـرو ای طـا یرمـیـمـون هـمـا یــون آ ثــار

پیش عـنقـا سخـن اززاغ وزغـن بازرســان

 حیدری گـشته به شعـرپیروحـا فظ یا رب !

انـدریـن راه ورا بـا ش تو حـا فـظ یا رب !

شعـر وی را بنما نا ب چو حـا فظ یا رب !

آن کـه بـودی وطـنـش د یـدهء حافظ یارب!

به مـرادش زغـریبی به وطـن، بـازرســان

 پوهنوال داکتر اسد الله حیدری

۲۹ اکتوبر۲٠٠٦

سد نی، آسترالیا

عیدانه

تاریخ نشر: دوشنبه 28  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عیدانه

 سیمای تو را که فارغ از غم خواهم

با هر نفس ات خوشی فراهم  خواهم

 بشگفته  گلِ  خنده  به  لب های  ترا

با حال  و هوای  عید ، هر دم خواهم

 احمد هنایش

عید قربان ۱۴۰۳

صد بر صد

تاریخ نشر: دوشنبه 28  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

 صد بر صد

43 الف

سوهانی  است  در دستم  و سایم  استخوانم را

 تنم را ذره میسازم  که در خود  برده جانم  را

 من از  دیروز  تا امروز  تنها  پیچ و خم  دیدم

 پریشب  چون  ز کوه  طور  بگرفتم  نشانم را

به گنج عرش میماند همین  گنجی که من دارم 

به  روی   نامه ء  اعمال   بنوشتم  گمانم   را

سروش از آسمان  آید منش  در خاک می بینم

که  از  خاک   خودم   آیینه  بندم  آسمانم   را

مرا  از  پرده های  بی گل و بی دال بیرون کن

 که بس  بی  پرده می خواهم ببینم  آشیانم  را

از  این  نزدیکتر  هم   با  خدایم  عالمی  دارم

 ز  ترس  بنده ء  نا  اهل  می بندم  دهانم   را

اگر  از آنچه  می بینم  کلامی   بر  زبان   آرم

کشند  از حلق من بر جرم کفر، اینان زبانم را 

مگر  باران  به  کرد گندم  من عشق می بارد

که  بشکستند  هر شب درب و دیوار دکانم را

 نمی خوانم دگر درسی، نه شاگردی کنم دیگر

 ورق خالی بدادم  ، صد  گرفتم   امتحانم  را .

شکیبا شمیم

عید و هوای یار

​تاریخ نشر: دوشنبه 28  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عید و هوای یار

 دلم   پهنای  عشق  و خانه‌ی توست

سرم   محتاجِ  هر دو  شانه‌ی توست

بیاری   غنچه‌ی    گل   هدیه‌ی  عید

 نمای عشق   در  عیدانه‌ی   توست

منوّر    می شود    با   تو   دلِ   من

 دلِ  من عاشق  و  دیوانه‌ی  توست

 هوس   در   چشم  های   پر خمارم

 شراب   ناب   در   پیمانه‌ی  توست

 ندارم    تابِ    هجرانت     گلِ   من

 نباشی  ا ین دلم   ویرانه‌ی  توست

سپارم   جان  به   مهرت  یار جانی

تو شمع  من ،  دلم  پروانه‌ی توست

 که دنیای   من  و این   هستیِ  من

همه  درچهره‌ی  مردانه‌ی   توست

فرحت_رحمان

عید قربان ۲۰۲۴

دلِ آواره

تاریخ نشر: یکشنبه 27  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 16 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

دلِ آواره

ايندلِ   نغمه   سرا ساز  و سُخن ميخواهد

باغى بالا   و  چمن  زارِ   وطن  ميخواهد

گوشه ى    لَم   زده  و  خاطرِ  آرام  دَمى

فارغ از دغدغه و رنج و  محن  ميخواهد

يك صراحى پُر از باده و يك  ساقى شوخ

سَرو قد پسته لب و غنچه   دهن ميخواهد

جايى باشد  كه  بجز  باده   و  الفت  نبوَد

آنقدر سَر بكشم   تا   دل    من   ميخواهد

هر قدر مست شدم بر  سرِ   دوشم   نبرند

سرِ من سجده بر آن خاكِ   كُهن  ميخواهد

مست گرديده ببوسم  همه   رويده  ز خاك

بوسه ى گرمِ  مرا  سرو  سِمن   ميخواهد

خاكِ من منتظرِ آن همه گرم  بوسى هاست

بوسه از صدق و صفا خاكِ  وطن ميخواهد

بهر بر  بستنِ   ظالم   بسرِ    چوبه ى  دار

از عدالت  عمَر ، از  عدل  رَسن  ميخواهد

دامنِ مملكت   ام پاك   ز   هر  جانى   دهر

باغ و راغ اش همه بى زاغ و زغن ميخواهد

دل آواره  ( فروغ )  بسكه  بتنگ  آمده است

آب و  خاكِ  وطن  و دشت و  دمن  ميخواهد

حسن شاه فروغ

12 جون 2024  میلادی

پدر

تاریخ نشر: یکشنبه 27  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 16 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

 پدر

ترا  از  دل  پدر جان  دوست دارم

ز روی صدق و ایمان دوست دارم

ترا     در        کشتزارِ     آرزویم

بسان  ابر   و  باران  دوست دارم

به  مکتب  برده ای  بگرفته دستم

ببوسم دستت ای جان دوست دارم

تر ا پرتو  فگن   در  شام  تاریک

برنگ   ماهِ   تابان   دوست  دارم

همیدانم  که  بودی  در  همه  حال

مرا ای بهتر از جان  دوست دارم

صدای  دل  نواز  تو   به   گوشم

چو صوت مرغ خوشخوان دوست دارم

نگردد   خاطراتت   از    دلم   کم

فراوان  در  فراوان  دوست  دارم

محمد اسحاق ثنا

ونکوور – کانادا

15 جون 2024

( بخش پایانی ) مشاعره قیوم بشیر هروی با محترم نعمت الله مختارزاده

تاریخ نشر: جمعه 25  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 14 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

 پیوسته بگذشته . . .  

بخش آخر

دوستان طوری که میدانند این مشاعره طی چندین روز گذشته به  نشر رسید  ازینکه  قافیه ها و ردیف آنها تقریبا  یکسان بودند ، چنانچه جناب مختار زاده در سروده ی اخیر از آن یاد نمودند ، لهذا پاسخ ایشان اینک با قافیه و ردیف متفاوت سروده شده و تقدیم شما عزیزان میگردد، البته این آخرین قسمت از نخستین بخش مشاعره ما میباشد که پیشکش گردید.

عسلِ تلخ

نعمتا ! ای جان  من اشعار چند  و  چون  شده

هم  ردیف  و قافیه ، هم  وزن  دگرگون  شده

از  شکایت  ها   نوشتی ،  از گلایه  قصه ها

شاید هم گویی  که این آدم ، بی مضمون  شده

شاید هم تندی ز مرچ رفته و شوری  از نمک

یا عسل  تلخ گشته و دل  های  ما محزون شده

گفته  ای  تا  کی   نویسیم   ما  برای  همدگر!

شاید   هم   دانی  دلِ  بیچاره ام  مجنون  شده

گفتی  عابد  کرد  فرار و  زاهد  هم  بگریخته

با  خبر  باش   از   دست  شان   دلخون  شده

گرچه تکراراست مطالب یاقرین است واژه ها

یا  که  شاعر در اسارت مانده   و مفتون  شده

خواستم چیزی نویسم من  ز چشم  و زلف  یار

یا ز آن قامت و یا لب ها ،  چون میگون  شده

دست   کشیدم    ناگهان    دیدم   زلیخا   آمده

همچو  یوسف  این  دلِ  دیوانه ام  افسون شده

ازکجا گویم « بشیر» کاین باغ دل ازدست یار

بسکه جام بگرفت ونوشید، ناگهان گلگون شده

قیوم بشیر هروی

ملبورن – استرالیا

اشعارِ یکنواخت

آقا بشیر !   قافیه  ها  ،  خسته گون  شده

وزن و ردیف ، بی نمک ازحد فزون شده

یاران  شکایه ها  و   عزیزان   گلایه  ها

طرز نبشته های  همه  ،  گونه گون  شده

بنوشته اند  ، کر شده  گوشِ  همه از این ،

اشعارِ یکنواخت  که بی چند  و چون شده

بنوشته اند، مرچ ، نه تند ونمک ، نه شور

از این سروده های  که   اٌم الفسون  شده

تاکی   ز   همدگر    بنویسید     مثل   هم

شاید که طبع  سرکش  تان  در جنون شده

تکرار،    واژه ها   و مطالب  به  مثل هم

گویا که جام و ساغر  تان  کوزه گون شده

بنوشته  اند شیوه    و  راهء   نو   انتخاب

ساغرشکست و بخت ، مگر واژگون شده

عابد   فرار    کرده     و   زاهد   گریخته

کاخِ  سفید   باورِ   شان   سرنگون   شده

« نعمت » زشهر رزم ،  کنون دردیارِ بزم

حداد   قهر  کرده     و   از  کلبیون   شده

نعمت الله مختارزاده 

اسن – آلمان

کلبیون = گروهی از فلاسفهء یونان که فضیلت و سعادت را در ترک لذات و تجملات دانستعه و با جامهء ژولیده و سر و پای برهنه به سر می بردند و آداب و رسوم اجتاماعی را تخطئه می کردند.

روایتِ عید

تاریخ نشر: جمعه 25  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 14 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

روایت عید

   کعبه   امسال  از   خدا  خالیست    

همه  اوضاع   مسلمین عالیست  

 همه  جا  برکت  است  و  آرامی    

هر  طرف    نعمت  و   فراوانی   

   نه   فقیر  و  غریب  راه  مانده      

نه  یتیم  و  نه   بیوه زن  رانده   

نادرست  و  سخن    گزاف  آمد         اجنبی  شاخ    بی   غلاف   آمد

هر کجا  نفرت  است و رسوایی   

سرکشی  های   قوم  صحرایی 

همه  رنجور عقده های  تفنگ   

چهارسو شانه های خسته ننگ

   ناله ها چون   زمانه  سرگردان    

چشم ها  دیده  درد  بی درما ن 

   عقده و جهل در نفس همدوش      

کفرو ایمان ملاک دست فروش 

تلخی  و  زجر  در   بلاد  آذین  

سایه ِی  شوم  اهرمن   پُرچین 

    اختلاف   عراقیا ن    صد  با ر      

بد تر از  کربلای   تیره ی پا ر

 غزه در تفت جنگ   می سوزد    

خون   آلوده  رنگ  می سوزد  

     مردم   آزرده ی  وطن   بیما ر      

خسته  از جنگ و زندگی بیزار

   شهرمغشوش و کودکان حیران   

 گزمه ی کوروسفره ها بی نا ن

     کس   نپرسد    فلاکت    مرد م     

کس     نبیند  خجا لت   مرد م

  هرکسی بارخویش کرده بدوش  

 دل نبندد کسی به خورده فروش

  از میان ، عده ی  خدا  پرسا ن  

 دل به ره داده سوی مکه روان

     رفته اند تا به کعبه   پاک شوند     

 مُحرم  دیده  سینه  چاک  شوند

 گر شود  ملک   آخرت   بخرند  

یا از آن  جرم   حاضرت  ببرند

    بی  خبر ز آنکه  مدتیست مدید    

 کس خدا  را به  شهرمکه ندید

                                      دل  بشکسته    جایگاه  خدا ست                                   

                     نفس وابسته هر سرش بخطاست .                 

      محمد زرگرپور (پرند)   

برفِ سیاه

تاریخ نشر: جمعه 25  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 14 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

برفِ سیاه

كشته ى مهر و وفاى یک دگر گرديده ايم

با رموزِ صد هنر، ما پيشه ور گرديده ايم

تا كه گفتیم، رازهای  قلب  خود افشا كنيم 

چون که خوردیم دشنه ، ناباور گرديده ايم

تشنه ی دیدار بودیم و به  شوق آن زمان

در میان آب  دریاها ،  شناور  گرديده ايم

ما درون   قلب ها ، شايسته گى  ها داشتيم

بر سیاهیهای مظنون ، حمله ور گرديده ايم

زاده ى شهرِی شديم كه برف آن باشد سياه

در دل مردم به تهمت، شعله ور گرديده ايم

پوهنمل  احمد ضيأ حق شناس

هرات – افغانستان

خوشه خوشه

تاریخ نشر: جمعه 25  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 14 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

خوشه خوشه

عشق ترا خوشه خوشه می چینم –

در سبد آرزو هایم

و دستانم هنوز

در آرزوی بودن هاست

و زیستن ها….

و من همان پرنده ای

که در آسمان های دور

هنوز ترا صدا می زنم

و هنوز برایت می سرایم

هما طرزی

19 اپریل 2023

نیویورک

ناله های شبگیر

تاریخ نشر: جمعه 25  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 14 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

 ناله های شبگیر

یک نفس باقیست به دیدارتو
به یادت تا سحر بیدار
با دلواپسی ها ستاره می‌چینم
تو درآسمان دلم
با‌ کبوتران شعر سرایدن
میان اندوه
عبور از ‌سرزمین عشق
سفری به سیاره غم ها
پیام از قفس
غچی های بی‌ پرو بال
افسرده با‌ناله های شبگیر
بابال های سوخته
با دیدگان خیره‌ی ابرها
اما ایستادگی می‌کنم
هر روز شمع های بی ‌شمار
سینه ‌ی پردردم
برایم اشک می‌ ریزد
عشق ‌ات را در شب های
تارم روشنی می‌بخشد.

 عالیه میوند 

9 نوامبر 2023

فرانکفورت

مادرِ افغان

تاریخ نشر: جمعه 25  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 14 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

 مــــا در ا فــغــــــا ن

مــــا د ر  ا فــــغــــا ن  ،  تـــو  فــخـــــر آ ســـیـــا

بـــا وقـــــا ر و  بــــا حــجــــا ب  و  بـــــا خــــــدا

بـــوده ای د ر فــکـــر مـیـهـــن ،   هـــر زمــــا ن

غـمـگــســا رو قــلــبِ پـــا ک و   بــــا  صــفــــــا

پـــرورا نـیـــدی تـــو د ر دا مـــــا ن  خــــویـــش

چــــون مــلا لـــی هـــــا  و   زرغـــــونــــه  ا نـــا

را بــعـــه بـلـخـی و  مـحـمـــود   بــــت  شــکــــن

شــــاه ا مـــا ن ا لله غــــــا زی  ، جـــــا ن فــــدا

سیــــد جــمـــا ل ا لــد یــن، آ ن نـیــکو  ســیــــر

نــــا م نــیــکــــش، نــــزدهــــرکـــس آ  شـــنــــا

دا دی قـــربـــا نـی، تــو فــرزنـــدا ن  خـــویــش

هــــــر زمــــــا ن لا زم بــــد یــــــدی   و بــجــــا

لا لـــــه، ا زخــــــون شـــهـــیـــــــدا ن  وطـــــن

ســـرزنـــد د ر کــــوه وصــحـــرا  ، هــرکــجــــا

مـد فـــن شــمــس وســنــا ئــی، ســیــــد حـــسن

خــــا ک پـــا کــــت، مـــرقــــد  شـــیــــر  خــــدا

شـــد زیـــا رتــگـــــاه مــــرد م  هـــــر طـــــرف

چـــونـــکه خــــا کـــت پـُــربــــود ا ز ا ولــیــــاء

درس عــبــــرت دا ده  ، فــــــرزنـــــــدا ن تـــــو

هــم بــه چـنــگــیــزو بــه ا نـگــلــیـــس دغـــــا

شــــوروی ا زهــم فــــروپــــا شــیــــد ورفــــت

ا ز فــــــــدا کــــــــا ری مــــــــــر دا ن خــــــدا

د شــمــنــا نــت روســیاه خـــوا هــنــد گـشــــت

ا ز نـــبـــــرد پـــیــــروا ن مــصــطــفـــی(ص)

کــرد ویــــرا ن کـشــــورت ا زحــــرص و آ ز

ا یــن بــزرگ شــیــطــا ن بـــی شـــرم وحـیـــا

د ســـت د را زی مـیـکــنــد ا یـــن بــی خــــرد

گـــاه بــه ا یـــــرا ن وعـــــرا ق و کـــــوریــــا

تــحـــت نــــا م ا یـــن و آ ن، آ ن نـــا بــکـــا ر

مــی کــنـــد کــشــتـــا رجــمــعــی، نـــا بــجـــا

شـِـکــــــوه دا رد ا ز تــــروریـــــزم جــهـــا ن

خـــود بــــود حــا مــی آ ن، ا نـــد ر خـــفــــاء

بـــــا تــــوکـــــل بــــرخـــــدا ی مــهـــربـــا ن

کـــن زبـــونـــش، تــا نــا یـــســـتــد روی پـــا

بــا یـــد ش زد آ نــچــنــا ن ســیـــلـی بــــروی

تـــا کـــه بـگـــریـــزد، نــبــیــنــد بــر قـَــفـــاء

لــکــــهء د ا مــــا ن پـــا کـــت، بـــــوده ا نـــد

هــــــم تـــــره کــــی و ا مــیـــــن بــــی خــــدا

نـــا نـجــیـــب وکــــا رمـــل د و نــــا خـلــــف

را یـگــــا ن دا د نـــد بــه د شــمــن خــا ک را

خـلـق وپـرچــم، هــردو نــوکــــر بــوده ا نـــد

د شـــمـــنـــــا ن مـــیـــهـــنــت را زا بــتـــــدا

مــیــهــنــم، ا ی مــــا د رم، جــــا ن پـــرورم

کــــن بــحـــق حــیــــد ری، ا ز د ل دعـــــــا

گــرنــصــیـــب ا وشـــود ا یـــن ا فــتـخــــا ر

بـــخــشــش حـــق حــا صـــلــش، روزجــــزا

 پوهنوال داکتراسدالله حیدری

23 می 2003 میلادی

سیدنی – آسترالیا

مشاعره قیوم بشیر هروی با محترم نعمت الله مختارزاده (پیوسته بگذشته)

تاریخ نشر: پنجشنبه 24  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 13 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

پیوسته بگذشته …

شماره (11)

ته نشینِ خاطره ها

چه مژده ای، که به حُسن حمیده می آیی

ز نخلِ پیکر  و اندام  ، تو چیده می آیی

اگرچه موی سپید ، رایگان  نصیب نشد

بیادِ   فصلِ   جوانی   ،  دویده  می آیی

چنانکه حرف زدی،از قرابه های شراب

شراب  ز ساغر و مینا ، چشیده می آیی

کنارِ خُم شراب  ته نشین خاطره هاست

خمارومست وخراب، لب گزیده می آیی

کجاست ، فصلِ شگوفایی ها و همنفسی

نفس  به سینه به یادش ، کشیده می آیی

مگو که راهی نمانده ، برای آمد و رفت

اگر  بفرض   نمانده  ،   پریده  می آیی

ز طعن و لعن حریفان، مکن حذر زسفر

بیا ، بیا  و  نشان  ده  ، چمیده  می آیی

شنیده ام سخن از،ضرب نیش وجورِزبان

برای  دفع  بلا  ،  زان  رهیده  می آیی

«بشیر» منتظراست،(نعمتا) زراه برسی

خوش آندمی که دلی را، خریده می آیی

قیوم بشیر هروی

ملبورن – استرالیا

****

طرحِ نو

کنون که لحظه ای ، از غم بٌریده آمده ام

ز درد  و  رنج  و الم ،  وارهیده آمده ام

سپید موی  مرا ، می نداده  مفت ، فلک

رسای  قامتِ  سروی  ،  خمیده  آمده ام

گروهی  شاکی و جمعی  گلایه ها دارند

شنیده  شکوهء  شان را  ،  پریده آمده ام

گلایه های ز قوافی ، شکایه ها ز ردیف

ز  بهر  چارهء   ایشان   رسیده  آمده ام

برای  جمعی  شده  یکنواخت  قافیه  ها

ندانی  اینکه ، چه  دردی کشیده آمده ام

بیا  که  طرح  نوی  در  زمینه  اندازیم

بگو بشیر که « نعمت »! دویده آمده ام

نعمت الله مختارزاده

اسن – آلمان

شهرِ جفا

تاریخ نشر: پنجشنبه 24  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 13 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

شهرِ جفا

 ز کدام شهر  و  دیاری   ، ز کجا  می آیی

چقدر خسته  و  زاری  ،  ز   کجا  می آیی

 گفته اند جای فرشته ست در آن  سوی فلک

 به گمانم  که  تو  از  عرشِ   خدا  می آیی

جگرم  سوخته   از  دیدنِ  این  حالتِ  زار

 بهرِ آتش   زدنِ    این   دلِ    ما  می آیی

غم  و اندوهِ  دو  عالم   نهان   در  نگهت

 لب فرو بسته ای بیسوز و  صدا  می آیی

 منزل ات کو، پدرات کو ،  کجاست مادرِ تو

کودکی   زار  و  یتیمی  ،  ز  خفا می آیی

 شوقِ طفلانه بسر نیست ،زنگاهت پیداست

تو چه مظلومی  و   بیشور و  نوا می آیی

 وقتِ بازیست نه هنگامِ چنین خواری و رنج

 دستِ خالی زعروسک  تو  چرا  می آیی

 دفترِ مشق و کتاب ات زچه رو  پرپر شد

 مرغِ  پر بسته ای ، از شهرِ جفا  می آیی

در نگاهت چه نهفته ست که مرا آتش زد

دخترک از چه  تباری  ، ز  کجا  می آیی

مریم نوروززاده هروی

 دوازدهم حمل 1402 خورشیدی

اول اپریل 2023 میلادی

از مجموعهِ ” میهنِ عشق “

هلند

سفرهِ مٌحبت

تاریخ نشر: چهارشنبه 23  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 12 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

سفرهء محبت

ای نبضِ  هر  ترانهء  هستی بنام تو
بر من بشارت است حُلول و سلام تو
شاه بیت کایناتِ  خدا  مظهرِ خلوص
بیشک که واجب است! مرا احترام تو
هر گل ز پیرهنت، نشان دارد از بهشت
یادِ   خدا  به  زمزمهء  هر  کلا م تو
لالایی ات شدست، آویزِ گوشِ جان
این جان  من  فدای  مُراد و مَرام تو
بر سفرهء  محبت  و مهرِ  تو مادرم
خواهم همیشه رونقِ عشق و دوام تو

پروانه شیرین سخن

23 جوزا(خرداد) 1403 خورشید

مشاعره قیوم بشیر هروی با محترم نعمت الله مختارزاده (پیوسته بگذشته)

تاریخ نشر: چهارشنبه 23  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 12 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

پیوسته بگذشته…

شماره (10)

مرهم و دارو

خراب و مست و خماری ، گهی   فتاده  و گاهی  دویده می آیی

به شوق وذوق وبه رغبت، شراب، از سرخُم سرکشیده می آیی

به  یادِ  نرگس  شهلا  ،  به  تارِ  زلفِ  نگار و به  دلربایی  او

قدم  قدم ،  به سراغش ، چنان  نسیم  بهاری ،  وزیده  می آیی

به شیخ و زاهد و قاضی و محتسب ، نه سروکاری هم مراست

تو هم به مثل  من  از این کسان ،  دست  و دلی  بریده می آیی

ز آنچه بر سر و فکر و خیال و باور و اندیشه های  شان  باقی

گریز نموده ز اوشان ، برهنه پا، به دل وجان، رهیده  می آیی

بیا  تو( نعمت ) دورانِ ، به سرزمین دلِ زار،  چنانکه میدانی

برای   درد  « بشیرت »  ز شعر مرهم  و دارو  پزیده می آیی

قیوم بشیر هروی

ملبورن – آسترالیا

قرابه های شراب

شراب ،  تا  تهِ  خم  ،  سر کشیده آمده ام

خراب   گشته  ،  لبی  را   گزیده  آمده ام

ز نخلِ   پیکر  و اندام ،   چیده  میوهء تر

به ی ادِ  فصل   جوانی ،  چشیده آ مده ام

زچشمِ پٌف کده ای، چون قرابه های شراب

به نقدِ جان  ، دلِ  خود را خریده  آمده ام

کنون که قامت سروم خمید و موی، سپید

چه طعن و لعنی ، ز ایشان شنیده آمده ام

ولی بدان که  به  حالم  ، دلِ خودم سوزد

چه بودم  و چه شده ، دیده  دیده آمده ام

نه راهی بر عقب و نه توان رفتن ، پیش

نه  چاره ای  که  بگویم   پریده  آمده ام

ولی  یگانه  رهِ  چاره  و   نجات  ،  مرا

که زنده مانده ، سرِ خود  بریده  آمده ام

ز ضرب نیش زبان  ، گشته نیم بِسمِلکی

که نیمه  جانم  و  در خون  تپیده آمده ام

بشیر! خدمتت این عرض حال « نعمتِ» تو

رقم   نموده   ،   کمی    آرمیده   آمده ام

نعمت الله مختارزاده

اسن – آلمان

جان به لب

تاریخ نشر: چهارشنبه 23  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 12 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

جان به لب

می زنی   تیرِ  نگاهی   نیمه  جانم  می کنی

گه به سویت  خوانییم  گاه  امتحانم می کنی

میدهی دشنام  مرا  هی عذر خواهی کی کنی

گاهی ناگاه  همچو خود  تو بد زبانم می کنی

با منِ بیچاره  و دل خسته دردِ سر بس است

آنچه کردی جان به لب در هر زمانم می کنی

من که  مشتاقِ  گلِ روی تو  می باشم و بس

پس  چرا بر این گل و آن  گل روانم می کنی

جانِ من در دوستی   نا مهربانی کی رواست

اینچنین  رسوای   عالم   در جهانم  می کنی

از  کنارِ  گلِ رویت   من   به  دور  افتاده ام

در  بهارِ   زندگی    داری    خزانم   می کنی

عالمی در عشق   پاکِ   تو  گرفتار اند و من

در فراقت روز و شب آتش  به  جانم می کنی

وعده های وصل کردی  و فراموش ای دریغ

انتظار   چشم    و   ابروی   کمانم    می کنی

تا که دیدی گلِ  رویش  را  جلال  در  بوستان

آشنایی  با  گل   و   سروی   روانم   می کنی

سید جلال علی یار

10 جون 2024

ملبورن – استرالیا

کوچه ی ممنوعه

تاریخ نشر: چهارشنبه 23  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 12 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

کوچه ی ممنوعه

هنوزم که هنوز است

« اندر خم » کوچه ی ممنوعه ی دوست داشتن  

تو ام

نشانی من :

از ازل تا ابد و یک روز

عوضش نمیکنم

هرگز، نه

شاید راه گم کنی

و از« من » بودن عبور ،

و به معراج « ما » شدن

پرواز کنی

که من عروس سیه پوش

تو ام

میترا وصال

12 جون 2024

لندن

سیاهه

تاریخ نشر: چهارشنبه 23  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 12 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

سیاهه

ای سخت با توام شده پیوند

زیبایی    تبسم   یک  لبخند

بخشند  از کلید  سعادت ها

بر بندگان  خسته ی  ارمند

جمعی  نهال  ناله  بشاندند

درسرزمین  آتش و سوگند

از اعتبار  قطب  جلالت ها

نوری به  چشم  های نژند

ای در گرفته ی تقدیر، باز

پیوند اهرمن شده ، برکند

از سایه های رخنه ی دیوار

بهتر غرور دبدبه ی اروند

شاید تموز حادثه ، روزی

بر چیند از سماجت ارغند

ما را بهایی  نخواهند داد

نفرین  بر  تقابل هم  بند.

محمد زرگرپور

ارمند ( آرام گرفته )

نژند (اندوهگین)

اروند ( رود ، دجله )

ارغند ( خشمگین)

موسمِ پیری

تاریخ نشر: چهارشنبه 23  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 12 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

موسمِ پیری

این  نقد جان  اگر  نپذیری  کجا برم ؟

این هدیه ام اگر تو  نگیری  کجا برم؟

ریزد سرشک زدیده ی زارم زدرد وغم

خیزد  ز ناله   نیز   نفیری  کجا برم؟

ای سر ، ترا  بپای   بتی  می کنم  فدا

گر در  قدومِ   یار   نمیری  کجا برم ؟

مویم سپید  گشت و نیامد هدف بدست

این ضعف تن به موسم پیری کجا برم؟

بیراهه رفت این دل تن پرورم به عشق

نگرفته  دست  دامنِ  پیری  کجا برم؟

ناموختم  ز مکتب و وز مدرسه  کمال

این بینی یی که نیست خمیری کجا برم؟

محمد اسحاق ثنا

12 جون 2024

ونکوور – کانادا

برگرد

تاریخ نشر: سه شنبه 22  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 11 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

بر گرد

برگرد  تا   هوا   و   فضایم   دگر   شود

هر لحظه ام به زندگی خوشرنگ تر شود

برگرد  تا که  زنده  شود فصل های سال

فصل سپید  سردی  به گرمی به سر شود

برگرد  تا   تمام   خوشی   های   زندگی

در  یک  بغل  گرفتن  تو  مختصر  شود

با یک  دل  پر از  تو  نشستم  در  انتظار

تا  در هوای   آمدنت   شب   سحر  شود

خاموش  گریه  کردم  و لب تر نشد به آه

تا  کس  نه  از شکایت  دل  با  خبر شود

دلتنگی  یار  من  شد   و  تنهایی  همدمم

تا  گردش  زمان  و  مکان زودگذر شود

این  خانه از نبود  تو خالیست « واهبا »

برگرد  پیش ازین که غمت مستقر شود

3 آگست 2021

صالحه واهب واصل

هالند

حُـرمت سخن !

تاریخ نشر: سه شنبه 22  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 11 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

حُـرمت سخن !

نارساست اگر  طبعم  ،  حُرمت  سخن  دارم

در کـمــال نادانـی ،  ذوق  عـلم  و فــن دارم

لفظ  و معـنی  رنگیــن  با  عبـارت  شـیـرین

از گُل  هــای  اندیشـه  ،  آذین  چمـن  دارم

عـفت کـلام  باشد ، رنگ  و  بوی مضمـونم

خوش بویی عرفان است یا مُشک خُتن دارم

دستور زبان نقـش است  در لوحه ی پندارم

طبع سلیم  است  پویا ؛ گر لطف سخن دارم

سرکش است خروش دل درخلوت ودرمحفل

دربدر انصـــافـم ، عُــــقـده ی کُـــهــن  دارم

زقُـوم  کــژ اندیشـــی در مـزرع  عام کاشتند

خاطـرم پریشان است؛ چون حُبَّ  وطن دارم

خفاشان رَجزخوان انددرظلمت ومن چون شمع

از آتش دل روشـن ، شــمع  انجـــمن  دارم

سادگی  نمایان  است  در نگارش  (نُزهت)

بی نیاز  تفسیر  است  آیاتی  که  من  دارم

( نُزهت هروی )

10 جون 2014

هامبورگ