۲۴ ساعت

آرشیو 'اشعار'

22 ژوئن
۴دیدگاه

یادش بخیر

تاریخ نشر:  شنبه 2  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

یادش بخیر

 جــوانـی وفـصـل  خـوش زنـدگـــی

بــرفـتــه زدســتــم،کـه یادش بـخیر

بگـشـتـم مـریض وعلـیــل وزحیــر

چه شـد تنـدرسـتی؟که یـادش بـخیر

کهولت وَهجران بسی مشکل است

رَسَم روزی میـهـن،کـه یادش بخیر

جــوانـی وآن مـیـلــه هــای وطــن

گذشـته چوخـوابـی،که یادش بـخیر

بداشـتیم عجب مُلک با اَمن وخوب

شـده دوزخ اکنـون،که یـادش بـخیر

چه حـد مـردم ما، رفـیـق وشفـیـق؟

بگـشـتـه مـهــاجــر،که یادش بـخیر

نـه ازانـفـجـــارو نـه از انـتــحــار

خبربودش آنوقـت، که یادش بـخیر

هـمه قـوم وهــرمـلــتِ کـشــــورم

بودی چون برادر،که یادش بـخیر

مُــروّت بـرفــتـــه زاهـــل وطــن

صداقـت نمـانــده،کـه یـادش بـخیر

زدسـت پـلـیـدان دولـت، کـنــــون

حُـریّت نـمـانــده،کـه یادش بـخیر

زمــام وطـن،دسـت بیـگـانـگــان

کجــا شـد امــانِ؟که یـادش بـخیر

نمـودیـم کـفـران نعـمـت خدایـا !

نمـا میهنـم اَمـن،که یـادش بـخیر

مـکـن”حیـدریکـفـرنعمـت دگـر

بکن شکـرآنوقـت، که یـادش بـخیر

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

31 اگست 2015

سدنی – آسترالیا

ملّت – شریعت،کیش،آیین،پیروان یک دین

اَمن – بی بیم شدن،بی ترسی،اطمینان،آسایش

(فرهنگ فارسی عمید)  

21 ژوئن
۱ دیدگاه

یادِ کابل

تاریخ نشر:  جمعه 1 سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

یادِ کابل

کابلِ  دیرینه   و زیبای   ما ،  یادش بخیر

 مردمانِ ساده  و درد  آشنا ،  یادش بخیر

 احترام   و عزت   و هم  آبرو  و اعتبار

 همدلی و آنهمه لطف و صفا، یادش بخیر

 خانه های ساده و  همسایه های  مهربان

کوچه ها آکنده از مهر و وفا، یادش بخیر

 از خرابات تا مراد خانی  و تا  هندو گذر

 هر طرف تابیده بود نورِ خدا،یادش بخیر

 مذهب و ملیت و قوم و تبار معنی نداشت

هر کسی آیین خود میکرد بجا، یادش بخیر

 مسجدِ جامع  چه زیبا بود به هنگامِ  نماز

 می‌ رسید  تا کبریا دستِ دعا،یادش  بخیر

 پرچمِ  زیبای ما    افراشته    و در  اهتزاز

بود نشانِ  اتحاد  و   فخرِ ما ، یادش بخیر

 با وفا  بودند پسرها،   پر غرور و مهربان

 دختران با زیورِ حُجب و حیا ،  یادش بخیر

 کاش گردد  میهنم  از چنگِ   اهریمن   رها

باز یابیم  روزگارِ   کهنه را  ،  یادش   بخیر

 مریم نوروززاده هروی

 بیست و هفتم دلو ۱۴۰۲ خورشیدی

 میلادی   ۱۶ فبروری  ۲۰۲۴ 

از مجموعهُ”میهن عشق “

هالند

21 ژوئن
۱ دیدگاه

آبستنِ حس

 تاریخ نشر:  جمعه 1 سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا              

آبستن حس

گذشتی از  خیال  من    نفس  در   سینه ام   پیچید

به چشمم نقش بستی اشک  حیرت ژاله سان بارید

فضا شد تازه اطرافم  پر از  خوشبوی   گلشن شد

تمام  ظلمت  شب  دور   شد   تا    نور  تو   تابید

شدم خاک و به جانم ریشه زد سر تا به پا عشقت

به رگ هام خون جوشید و گلِ مهرت از آن روئید

تمنا غنچه سان   لبخند  زد در   تار  و   پود جان

نگاهم    آبشار     ذوق  از  مژگان   من   برچید

غبار  ا ز  صورت    آئینه  از  شرم   کدورت ها

به نقش روی تو دید  و ز خجلت  آب  شد  لغزید

به  حیرتگاه  چشمم   مژه  از   بیچارگی  ساکت

نمائی   حسن   بی  مثل  ترا  می کرد   هی تأئید

نمیدانم کدامین  نطفه ، عشقت را به دل  پیوست

که این آبستن  حس  در  خیالم   نقش   تو زائید

نبودی  « واهبا »  تا بینی  صبح   تازه  پیدا را

که میکرد  از حسادت  نخره ای  دلدار  را تقلید

14 می 2020

صالحه واهب واصل

هالند

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     

21 ژوئن
۳دیدگاه

بامداد

تاریخ نشر:  جمعه 1 سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

بامداد

چون خورشیدی

پر از واژه های نور

پر شتاب و پر توان

در بامداد تنهایی ام درخشیدی

هنوز ستاره ها چشمک زنان

به دنبالم می دویدند

و من در نور تو دست و پا می زدم

درخشیدنت معجزه بود

تمامی ستاره ها

در نور تو ناپیدا شدند

و به دنیای شب در پناه

و من در آغوش نورت رها شدم

و در قصه های عشق دوباره پیدا

و هنوز در معجزه ای نورت

تابنده ای و درخشان

و در سرزمین من جاودان!

هما طرزی

1 فبروری 2024

نیویورک

21 ژوئن
۱ دیدگاه

مبهوت

تاریخ نشر:  جمعه 1 سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

مبهوت
تو پناه منی
در لحظه های بی قراری‌ام
با هر نفس ات موج آفتاب
ظاهر
و با دیدنت باغ‌چه سینه‌ام
همچو گل مریم
شگوفه می‌کند
من از نقاشی چشمان سبز تو
چیزی نمی‌خواهم
جز گاهی نگاهی
نفس نمی‌کشد هوا
قدم نمی‌زند زمین
چه غم‌بار
وقتی نمی‌دانی
گم کرده ای
یا گم شده‌ای
مثل جنگل رد باران است
ویرانه رد طوفان
من رد پای توام
با صدایت خورشید دلم
طلوع می‌کند
مبهوت تماشای تو‌ام
در دامان قلبم می‌باری
تمام درد ها را
در آغوشت بدست
باد می دهم
برای فنجان فنجان
نوشیدن نگاهت
انتظارم
بیابیا که پشت درخانه‌ات
تمام می شوم

 عالیه میوند

11 جون 2024

فرانکفورت

21 ژوئن
۳دیدگاه

غرورِ پادشاهی

تاریخ نشر:  جمعه 1 سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

غرور پادشاهی

45  الف

 چه دلی  که  در  بیابان ،  برهاند  هاجرش را

 چه دلی که  پای  کوبان ، بکشیده  مادرش را

 به  خدا که   یار گیرد  ،  بسپارمش  اگر  دل

چه کسی نخواهد  آخر ، دل  پاک  دلبرش  را

 به  خدا که عشق  ورزد ،  دل  باغبان  پیری

 که  بروی  شانه  گیرد  ،  سبد  گل  ترش را

 نه  بگفته  (لن ترانی ) ،  ز غرور  پادشاهی

که ز خود امان بداده ، ( ارنی) گدا گرش  را

چه خوش از بهشت راند ، پدر کریحه رو را

 که به گور می فروشد ، دو نگاه دخترش را

 چه عجایبی که دارد، سر و زیر این عجوبه

 که بماندش به فردا ، همه روزه محشرش را

چه  ره  نیاز  گیرد  ،  چو  دلش به ناز  بندد

چه ز سرو و بید خواهد ، ورق صنوبرش را

چه عجب! دلم گرفته ، چه عجب اگر شکسته

چه عجب اگر بگیرد ، ز چو اویی باورش را.

شکیبا شمیم

28 سپتامبر 2017

20 ژوئن
۱ دیدگاه

جلوه ی جام

تاریخ نشر: پنجشنبه 31 جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 20 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

جلوه ى جام

مُردَم از غم ، یار بی  پروا کجاست

تشنه ی وصلم ، بگو  لیلا  کجاست

طاقت   دوری  ،   ندارد   این  دلم

خانه ی آن  سروِ  قد  بالا  کجاست

تا بَکَی  ریزم  ز غم   اشک  فراق

قاصدا ! میگو  گلِ  رعنا   کجاست

مست و مجنون در رهِ عشقش شدم

بی سر و پایم رهِ  صحرا   کجاست

انتظار     جلوه ی     جامِ    مَی ام

 ساقیا ! بزمِ  می  و  مینا   کجاست

در  تَجَلِّیگاهِ     نازش   کی   رسیم

قسمتِ ما  این  قَدَر  اعلی   کجاست

روز عید خنجری  در وَصلِ اوست

در نبودش   عید   پر معنا  کجاست

شیخ خنجری

30 جوزای 1403 خورشیدی

کابل – افغانستان

20 ژوئن
۱ دیدگاه

خاطرات

تاریخ نشر: پنجشنبه 31 جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 20 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

خاطرات

دفترِ از  خاطراتم   خورد   ورق

خوانده  آمد تا كه  بر گيرم سبق

طفلى را بگذاشته يكسو نوجوان

در ميانِ   دِه  با  خورد  و  كلان

دوستان هم  صنفى هاى مهربان

زيرك وشوخ خوش مزاق ونكته دان

مهربان   استاد   هاى   پُر  گهر

بهرِ  شاگردان  هر یك  چون پدر

هريكى  را  چون  پسر  پنداشته

علم  و دانش در كفش  بگذاشته

با وجود  آن همه  تنگدستى  ها

شاد  بوديم  با  تمام  مستى  ها

كس   بفكرِ  منزل  و ماوا  نبود

چاي ونانى داشت گر شوربا نبود

بي سوادى  بود  اما  جهل  نبود

در  ميانِ   بیسواد  نا  اهل  نبود

از خصومت  هيچ  آثارش  نبود

رسته  و دوكان  و بازارش نبود

كس بدين ومذهبت كارى نداشت

وز مسلمانى همه عارى نداشت

دين ودولت هم بتوكارى نداشت

اينقدر معمار و  نجارى  نداشت

ترك وتاجيك اوزبيك و پشتون همه

با هزاره  يك  دل و مصؤن همه

چون برادر يك دل  يك تن بودند

در شجاعت  وارث  ميهن بودند

از  دل   اين   خاك   مردان  دلير

هر تجاوز گر براندند همچو شير

اتحاد  و   اتفاق    و   يك   دلى

جوش  مي زد در سرودِ  همدلى

خانه ى  اهريمنان  گردد  خراب

با سياست بازى هاى  بى حساب

كيشت كردند در ميان  تخمِ نفاق

سبز  گرديد  خار   هاى   افتراق

از ميانِ  هر خصومت   پيشه ى

دسته  بنمودند   تبر  يا  تيشه ى

بهرِ   قطع  سروِ نو رسته  بباغ

شستشو  دادند  هر يك  را دماغ

عده ى    افكارِ     نو    آموختند

آتشى  در ملك   خود    افروختند

عده ى گرديد  اجبر و  زر خريد

رهبرو شيخ  پيرو پيشوا و مريد

رانو زد بر نزد  خصم  خويشتن

تا   فرا   گيرند     رموز   كُشتن

روزوشب درسِ خرابى خوانده باز

تحت  نام  دين   بگرفتند    جواز

تا كه  برگردند   بمُلكِ    خويشتن

هريكى  را سر جدا د ارند ز تن

در ميان  اين همه  از  گير و دار

وز  دو جانب  قتل  هاى  بيشمار

عده ى   ميهن  پرست  با   وقار

تحت  تاثير  فريب  و  يا   شعار

در صفِ سرخ و سفيد مردانه وار

جان باختند بى حساب و بيشمار

سر   فدا   كردند  براى  ميهنى

تا كه بر قدرت رسيدند چند تنى

بعد از آن كس نامى از ايشان نبُرد

خاندان و اهل شان  از  فقر مُرد

آنچه مي گفتند شعارى بيش نبود

كافر و مسلم  ميانِ  خويش  نود

دزد  و  غارتگر    بهم   آميختند

با چغُل  خاكِ   وطن   را  بيختند

هر يكى از  بي سواد  و  بى هنر

سركس و سر زورو هرعاق پدر

صاحب كرچ و كلاه  افسر شدند

مالك  قصر و قلع   موتر  شدند

آنكه  او را  از پدر يك خر نبود

گاوِ پير  و  يك   بزِ  لأغر  نبود

گويى ازهفت پشت دولت داربود

بر سرى  صد ها  نفر بادا ر بود

تاكه خويش وقوم منصب دارشد

نظم و قانون روزبروز مردارشد

ارتجاع نگذاسته بوددست زيرسر

نوكران  بگرفته  بود   زيرِ  نظر

چون خرابى ها به أوج خودرسيد

سيل  دگر از  پشاور   در  رسيد

نظم نيم بند ريشه و بنياد  شُست

دفترو ديوان   از تهداب  شُست

خود سرى بود زور گويى وجنون

دست در شمشيرى آلوده  بخون

كوچه وپسكوچه هرسوجنگ بود

نيست ونابود مردم وفرهنگ بود

از  جنايت   ها   نيارم   بر زبان

تا نسوزد  خامه  را كام  و دهان

اجنبى ها  ناظرِ اين   صحنه بود

هر كجا موجود در اين پهنه بود

زآنسبب طرح وپلان تازه ريخت

ز آسمان دالر بروى جمله بيخت

گفت هريك  تا  كه  مليونر شود

گوش بفرمان نوكر و چاكر شود

الخلاصه  رهبران    نوكر  شدند

پيش  گام آن   همه   كافر  شدند

روس را با دستِ خود آورده اند

دالِ  پاكستان  بناحق  خورده اند

سر   بپاى     امريكا    بگذاشته

خاكِ خود  را زير و  پا بگذاشته

سال ها روكش  بروى  دين شده

تحت  امرِ كافر  و بى   دين شده

(ازآلف تا ى ) وطن  را سوختند

آتشى  در  مُلك  خود   افروختند

در پى صلح و صفا نگذاسته گام

در سياست هفته فهم  و كله خام

در پى اندوخت  سيم  و زر شدند

زر خريد   و  چاكرِ    دالر  شدند

چانس ميهن دارى از دست داده اند

تا   بپاى  اجنبى  سر  مانده  اند

اى سياست  باخته   هاى  بى هنر

بس كنيد  بهر خدا از  شور و شر

بهر برگشتن  بقدرت   باز  چنين

سرخ نسازازخون فرزند سرزمين

اى  عزيزان   و   جوانان   وطن

اى كه هستيد بهرميهن روح وتن

دست  بر داريد   ازين   دلال  ها

زين  همه  كوزه گر  و  كُلال  ها

بهرِ  قطع  جنگ  بر  خيزيد  بپا

جنگ نمى آرد بمُلك صلح  وصفا

عُمرما درجنگ  هاى  صرف شد

سر سفيد اكنون  بسان  برف شد

هيچ سودى را نبرديم ما ز جنگ

گشته آواره زدست رفت نام وننگ

در   پى   آبادى      ميهن   شويد

خارِ  چشمِ  هر يكى  دشمن شويد

از غلامى  جمله  بر داريد  دست

سر نداريد  نزدِ  پاكستان    پست

آمريكا  هرگز نبوده  دوست تان

جاى دالرخورده گوشت وپوست تان

در سياست   مادرِ  شيطان   بوَد

هر خرابى  در جهان  از آن بوَد

بردرِروس بعد ازين زوزه مَكش

ماس مايه كرده  از كوزه  مكش

از سياست هاى ايران  كن گريز

چون زند شهرگ مدام با تيغ تيز

دست بسوى مردم خود كن دراز

ترك و تاجيك را ازآن خود بساز

با   هزاره   مي توان  دلشاد بود

صاحب   يك    كشور  آباد  بود

در جهان فرزند او نام آور است

وارثين  و  پاسدار  كشور  است

زن  ستيزى  را  بدور  بگذاشته

خواهران  بر دردو غم نگذاسته

دربِ مكتب باز داريد بعد  ازين

حُكم خالق در تعاليم است  چنين

گر  روانى   در رهى  دين  خدا

پيروِ شرعِ شريف مصطفى (ص)

با   عدالت   بايدت  رفتار   كرد

مرزِ سمت و قوم را هموار كرد

گر عدلت  پيشه  مي دارى بملك

چون درختى ريشه ميدارى بمُلك

گر  خيانت  پيشه  ميدارى  بِدان

تيشه بر آن  ريشه  ميدارى بِدان

در ( فروغِ )  خاطراتِ  خويشتن

جسته و بگريخته گفتم چند سُخن

حسن شاه فروغ

19 جون 2024

لندن

19 ژوئن
۳دیدگاه

ترانه

تاریخ نشر: چهارشنبه 30 جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 19 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

ترانه

تو پر شورترین ترانه ی عشقی

که پیری را بهار می سازی

و در بازوانم

گل امید میکاری

تو پر شورترین ترانه ی عشقی

که سال های دل انگیز جوانی را

در کاسه ی سرم می چرخانی

تو پر شورترین ترانه ی عشقی

که در بامدادان عشق

(اذان یاری )می خوانی

و نغمه های عشق را در بدنم می رقصانی

آری تو پر شور ترین ترانه ی عشقی

که هنوز بسان من

در کوچه های عشق سرگردانی…

هما طرزی

18 جنوری 2024

نیویورک

19 ژوئن
۱ دیدگاه

عید در غربت

تاریخ نشر: چهارشنبه 30 جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 19 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عید در غربت 

عید طرب با  لب  خندان کجاست 

میله به آن قرغه و پغمان کجاست 

جامه ای  نو  در تن  پیر و جوان 

دخترکان  شاد  و خندان  کجاست 

کشته و  بادام  و کلوچه  و  کیک 

بر سر هر سفره فراوان کجاست 

بوسه  زند    بر  رخ   طفل   یتیم

از سر مهر و کرم احسان کجاست 

عید  در  این  غربت  و آواره گی 

خوش  خجسته  به  یاران کجاست 

کوزه ای عدو تا که بمالد به خاک 

بازوی  رویین  جوانان   کجاست 

بگذرد  این  شام  و سحر  بر  دمد

باش  ثنا  سیر   گلستان   کجاست 

محمد اسحاق ثنا 

ونکوور کانادا 

18 ژوئن
۱ دیدگاه

عیدانه

تاریخ نشر: سه شنبه 29   جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 18 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عیدانه

شنیدم عید است !
میایی ،
یک چاینکی بوسه
یک نلبکی لبخند
یک جام شراب صداقت
یک دسترخوان عشق بی انتها
یک کاسه سلات وفا
یک چاشنی نگاه
یک دل سیر نان آغوش
عیدانه منست
با خود بیاوری
مبادا فراموش کنی !
میترا وصال
17 جون 2024 
لندن
No photo description available.
17 ژوئن
۱ دیدگاه

عیدانه

تاریخ نشر: دوشنبه  28  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عیدانه

زین پس گره ز تار دو زلفم رها کنم

مستم   کنون  و هیچ   ندانم  چها کنم

با  رقص  آبشار  بخندم  چو موج گل

مویم  بدست  باد  دهم  رقص  پا  کنم

عید است گرچه غیر غم تان نخورده ایم

با مهر  دست  دخت  شما  را حنا کنم

از   انجماد    سرد   تنی    بی تحرکم

رقصیده پا کشم  و  خودم  را  بها کنم

از قهوه ی «برون »* و کمی خینه ی گران

مو خوره  های  موی  سرم  را دوا کنم

پیوند   ما  قریب  به  عصر  حجر شده

برباد   گشته ایم  و کجا  را  بنا   کنم ؟

قول و  قرا ر بر دل   بشکسته   داده ام

آیینه  شاهد است  که   قلبم   صفا   کنم

با خنجر   قلم  که  خط  سرخ  می کشم

در راه علم  و دین  که  سرم را فدا کنم

عیدانه ای به طفل دلم خط چو  می کشم

رقص  سماع  کلبه‌ی  خود  بی ریا کنم

هما احد لیان

16 جون 2024

17 ژوئن
۱ دیدگاه

عیدانه

تاریخ نشر: دوشنبه 28  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عیدانه

تو را در روزنه های عشق

تماشا می کنم

چون نازل شدی از شهر خدا

گشت پرگل لاله در صحرا

با این همه آوارگی و نجوا

درونم پر ز غم ها و پریشانی

در کاشانه کهنه

سر انجام می شوم بی گانه

بی تو جهان رنگ آیینه

عیدم پنهان زیر ابرهای سیه

ای مهتاب من بگو از خود

بکن ناله

بکن گریه

نشستی در جزیره بی کسی

کجا میری کجا ؟

تو را من از پنجره گندم زار

رسم زیبایی بهارانه

نگارین می کنم

هردم‌

گلهایت پر ز خشم و خطر

و رویایت مرا بلعید

بی خبر از گرگ های وحشی

در کمین

و ماری در حریم آستینت خانه کرده

شب هايم پر از فریاد به درگاه خدا

که روزی بی خطر آباد

و سر سبز پرگل بمانی

بگویم

ای مطرب خوش نواز

بنواز دیدن یار شد

عید آمد

و دو باره شوق

دیدار شد

عالیه میوند

25 جون 2023

فرانکفورت

17 ژوئن
۳دیدگاه

بامدادان

تاریخ نشر: دوشنبه 28  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

بامدادان

به یار

بامداد دمیده در هستی

و چشمانم منتظر دیدار است

منتظر دیدار تو

ای دوست!

پاورچین ، پاورچین به سراغت میام

ای گرمتین آغوش خورشید!

و ای واژه ی مهر و زیبایی!

آغوشت را باز نگهدار

و مرا از بسترم جدا ساز

دل شوریده ام هوای تو دارد

و فکر آشفته ام

به تو می اندیشد

و ترا در حمام نور می جوید

مهربان ترباش

و شوق دیدار را با لبخندی پایان بده

پایان بده

ای آفریدگارم!

ای خداوندگارم!

عمریست در انتظارم

عمریست در دنیای خاک ویلانم

و عمریست در سرزمینت

حیرانم

حیرانم

حیرانم

آه چه زیباست

ترا در سکوت پر نور بامداد دیدن

و به آغوشت پناه بردن

و جز تو هیچی نخواستن…

هما طرزی

1 مارچ 2024

نیویورک

17 ژوئن
۳دیدگاه

غزالانِ رمیده

تاریخ نشر:  دوشنبه 28  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

مخمس بر شعر حضرت حافظ (رح)

با مطلع״ یارب! آن آهوی مُشکین به ختن باز رسان״

غـــزالان رمـیـــده

صلح وآرامـش میهــن توبه مـن بـازرسـا ن

آن غـزالان رمـیــده ، بـه دمـن بــازرســان

لالـه رویـان مـهــاجر به وطـن بــازرســان

یارب! آن آهوی مُشکین به ختن بـازرسـان

وان سَهی سرو روان را به چمن بازرسـان

 حـا ل افـسـردهء مــارا بـه شـمیـمی بـنــواز

جـمع بـیـچـارهء مـارا بـه حـریـمـی بـنــواز

دردمـنـد یم دل مـارا، بـه نـد یـمــی بــنــواز

بـخـت پـژمـردهء مـارا ،بـه نسیـمی بـنــواز

یعنی آ ن جان زتن رفـته،به تـن باز رسـان

 درد ودرمان به کاهـل چـوبـه امـرتـو رسنـد

زحمت ورنج وهم حاصل، چوبه امرتورسند

غـم وشـادی به محفـل چو بـه امـر تورسنـد

ماه و خورشید به منـزل چو به امـرتورسند

یــار مهــروی مـرا نیـزبـه مـن بــازرسـان

 دل زیـا د وطـن وفصل جـوانـی خـون شــد

زیکی یـار پـریـچـهــرهء جـا نی خـون شــد

وز بـه آ تـش کـشـی قـصـرامانی خـون شـد

د یـده هـا در طلـب لعــل یـمــانی خـون شـد

یا رب! آن کوکب رخشان به یمن بازرسـان

ای کـه از بـنـد تـوهـرگـزنـیـا بـیـم نـجــا ت

ما گـدای در تـو، لطف کن ازحُسـن ذ کـات

ازلـب لعـل چـویـا قـوت، بـده قـنــدو نبـا ت

سخـن ا ینـست که ما بی تونخـواهـیم حیـات

بشنو ای پیک خبرگـیـر،سخـن بـاز رســان

 بگـذرازجـرم من عـاصی ِبی صبـروقــرار

مـده ا یـن بنـدهء عـاجــز بـه حـبـیـبـت آزار

رحـم بـر حـا ل مـن بـیـکـس وبیچـارهءزار

بـرو ای طـا یرمـیـمـون هـمـا یــون آ ثــار

پیش عـنقـا سخـن اززاغ وزغـن بازرســان

 حیدری گـشته به شعـرپیروحـا فظ یا رب !

انـدریـن راه ورا بـا ش تو حـا فـظ یا رب !

شعـر وی را بنما نا ب چو حـا فظ یا رب !

آن کـه بـودی وطـنـش د یـدهء حافظ یارب!

به مـرادش زغـریبی به وطـن، بـازرســان

 پوهنوال داکتر اسد الله حیدری

۲۹ اکتوبر۲٠٠٦

سد نی، آسترالیا

17 ژوئن
۱ دیدگاه

عیدانه

تاریخ نشر: دوشنبه 28  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عیدانه

 سیمای تو را که فارغ از غم خواهم

با هر نفس ات خوشی فراهم  خواهم

 بشگفته  گلِ  خنده  به  لب های  ترا

با حال  و هوای  عید ، هر دم خواهم

 احمد هنایش

عید قربان ۱۴۰۳

17 ژوئن
۳دیدگاه

صد بر صد

تاریخ نشر: دوشنبه 28  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

 صد بر صد

43 الف

سوهانی  است  در دستم  و سایم  استخوانم را

 تنم را ذره میسازم  که در خود  برده جانم  را

 من از  دیروز  تا امروز  تنها  پیچ و خم  دیدم

 پریشب  چون  ز کوه  طور  بگرفتم  نشانم را

به گنج عرش میماند همین  گنجی که من دارم 

به  روی   نامه ء  اعمال   بنوشتم  گمانم   را

سروش از آسمان  آید منش  در خاک می بینم

که  از  خاک   خودم   آیینه  بندم  آسمانم   را

مرا  از  پرده های  بی گل و بی دال بیرون کن

 که بس  بی  پرده می خواهم ببینم  آشیانم  را

از  این  نزدیکتر  هم   با  خدایم  عالمی  دارم

 ز  ترس  بنده ء  نا  اهل  می بندم  دهانم   را

اگر  از آنچه  می بینم  کلامی   بر  زبان   آرم

کشند  از حلق من بر جرم کفر، اینان زبانم را 

مگر  باران  به  کرد گندم  من عشق می بارد

که  بشکستند  هر شب درب و دیوار دکانم را

 نمی خوانم دگر درسی، نه شاگردی کنم دیگر

 ورق خالی بدادم  ، صد  گرفتم   امتحانم  را .

شکیبا شمیم

17 ژوئن
۱ دیدگاه

عید و هوای یار

​تاریخ نشر: دوشنبه 28  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عید و هوای یار

 دلم   پهنای  عشق  و خانه‌ی توست

سرم   محتاجِ  هر دو  شانه‌ی توست

بیاری   غنچه‌ی    گل   هدیه‌ی  عید

 نمای عشق   در  عیدانه‌ی   توست

منوّر    می شود    با   تو   دلِ   من

 دلِ  من عاشق  و  دیوانه‌ی  توست

 هوس   در   چشم  های   پر خمارم

 شراب   ناب   در   پیمانه‌ی  توست

 ندارم    تابِ    هجرانت     گلِ   من

 نباشی  ا ین دلم   ویرانه‌ی  توست

سپارم   جان  به   مهرت  یار جانی

تو شمع  من ،  دلم  پروانه‌ی توست

 که دنیای   من  و این   هستیِ  من

همه  درچهره‌ی  مردانه‌ی   توست

فرحت_رحمان

عید قربان ۲۰۲۴

16 ژوئن
۱ دیدگاه

دلِ آواره

تاریخ نشر: یکشنبه 27  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 16 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

دلِ آواره

ايندلِ   نغمه   سرا ساز  و سُخن ميخواهد

باغى بالا   و  چمن  زارِ   وطن  ميخواهد

گوشه ى    لَم   زده  و  خاطرِ  آرام  دَمى

فارغ از دغدغه و رنج و  محن  ميخواهد

يك صراحى پُر از باده و يك  ساقى شوخ

سَرو قد پسته لب و غنچه   دهن ميخواهد

جايى باشد  كه  بجز  باده   و  الفت  نبوَد

آنقدر سَر بكشم   تا   دل    من   ميخواهد

هر قدر مست شدم بر  سرِ   دوشم   نبرند

سرِ من سجده بر آن خاكِ   كُهن  ميخواهد

مست گرديده ببوسم  همه   رويده  ز خاك

بوسه ى گرمِ  مرا  سرو  سِمن   ميخواهد

خاكِ من منتظرِ آن همه گرم  بوسى هاست

بوسه از صدق و صفا خاكِ  وطن ميخواهد

بهر بر  بستنِ   ظالم   بسرِ    چوبه ى  دار

از عدالت  عمَر ، از  عدل  رَسن  ميخواهد

دامنِ مملكت   ام پاك   ز   هر  جانى   دهر

باغ و راغ اش همه بى زاغ و زغن ميخواهد

دل آواره  ( فروغ )  بسكه  بتنگ  آمده است

آب و  خاكِ  وطن  و دشت و  دمن  ميخواهد

حسن شاه فروغ

12 جون 2024  میلادی

16 ژوئن
۱ دیدگاه

پدر

تاریخ نشر: یکشنبه 27  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 16 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

 پدر

ترا  از  دل  پدر جان  دوست دارم

ز روی صدق و ایمان دوست دارم

ترا     در        کشتزارِ     آرزویم

بسان  ابر   و  باران  دوست دارم

به  مکتب  برده ای  بگرفته دستم

ببوسم دستت ای جان دوست دارم

تر ا پرتو  فگن   در  شام  تاریک

برنگ   ماهِ   تابان   دوست  دارم

همیدانم  که  بودی  در  همه  حال

مرا ای بهتر از جان  دوست دارم

صدای  دل  نواز  تو   به   گوشم

چو صوت مرغ خوشخوان دوست دارم

نگردد   خاطراتت   از    دلم   کم

فراوان  در  فراوان  دوست  دارم

محمد اسحاق ثنا

ونکوور – کانادا

15 جون 2024

14 ژوئن
۱ دیدگاه

( بخش پایانی ) مشاعره قیوم بشیر هروی با محترم نعمت الله مختارزاده

تاریخ نشر: جمعه 25  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 14 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

 پیوسته بگذشته . . .  

بخش آخر

دوستان طوری که میدانند این مشاعره طی چندین روز گذشته به  نشر رسید  ازینکه  قافیه ها و ردیف آنها تقریبا  یکسان بودند ، چنانچه جناب مختار زاده در سروده ی اخیر از آن یاد نمودند ، لهذا پاسخ ایشان اینک با قافیه و ردیف متفاوت سروده شده و تقدیم شما عزیزان میگردد، البته این آخرین قسمت از نخستین بخش مشاعره ما میباشد که پیشکش گردید.

عسلِ تلخ

نعمتا ! ای جان  من اشعار چند  و  چون  شده

هم  ردیف  و قافیه ، هم  وزن  دگرگون  شده

از  شکایت  ها   نوشتی ،  از گلایه  قصه ها

شاید هم گویی  که این آدم ، بی مضمون  شده

شاید هم تندی ز مرچ رفته و شوری  از نمک

یا عسل  تلخ گشته و دل  های  ما محزون شده

گفته  ای  تا  کی   نویسیم   ما  برای  همدگر!

شاید   هم   دانی  دلِ  بیچاره ام  مجنون  شده

گفتی  عابد  کرد  فرار و  زاهد  هم  بگریخته

با  خبر  باش   از   دست  شان   دلخون  شده

گرچه تکراراست مطالب یاقرین است واژه ها

یا  که  شاعر در اسارت مانده   و مفتون  شده

خواستم چیزی نویسم من  ز چشم  و زلف  یار

یا ز آن قامت و یا لب ها ،  چون میگون  شده

دست   کشیدم    ناگهان    دیدم   زلیخا   آمده

همچو  یوسف  این  دلِ  دیوانه ام  افسون شده

ازکجا گویم « بشیر» کاین باغ دل ازدست یار

بسکه جام بگرفت ونوشید، ناگهان گلگون شده

قیوم بشیر هروی

ملبورن – استرالیا

اشعارِ یکنواخت

آقا بشیر !   قافیه  ها  ،  خسته گون  شده

وزن و ردیف ، بی نمک ازحد فزون شده

یاران  شکایه ها  و   عزیزان   گلایه  ها

طرز نبشته های  همه  ،  گونه گون  شده

بنوشته اند  ، کر شده  گوشِ  همه از این ،

اشعارِ یکنواخت  که بی چند  و چون شده

بنوشته اند، مرچ ، نه تند ونمک ، نه شور

از این سروده های  که   اٌم الفسون  شده

تاکی   ز   همدگر    بنویسید     مثل   هم

شاید که طبع  سرکش  تان  در جنون شده

تکرار،    واژه ها   و مطالب  به  مثل هم

گویا که جام و ساغر  تان  کوزه گون شده

بنوشته  اند شیوه    و  راهء   نو   انتخاب

ساغرشکست و بخت ، مگر واژگون شده

عابد   فرار    کرده     و   زاهد   گریخته

کاخِ  سفید   باورِ   شان   سرنگون   شده

« نعمت » زشهر رزم ،  کنون دردیارِ بزم

حداد   قهر  کرده     و   از  کلبیون   شده

نعمت الله مختارزاده 

اسن – آلمان

کلبیون = گروهی از فلاسفهء یونان که فضیلت و سعادت را در ترک لذات و تجملات دانستعه و با جامهء ژولیده و سر و پای برهنه به سر می بردند و آداب و رسوم اجتاماعی را تخطئه می کردند.

14 ژوئن
۱ دیدگاه

روایتِ عید

تاریخ نشر: جمعه 25  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 14 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

روایت عید

   کعبه   امسال  از   خدا  خالیست    

همه  اوضاع   مسلمین عالیست  

 همه  جا  برکت  است  و  آرامی    

هر  طرف    نعمت  و   فراوانی   

   نه   فقیر  و  غریب  راه  مانده      

نه  یتیم  و  نه   بیوه زن  رانده   

نادرست  و  سخن    گزاف  آمد         اجنبی  شاخ    بی   غلاف   آمد

هر کجا  نفرت  است و رسوایی   

سرکشی  های   قوم  صحرایی 

همه  رنجور عقده های  تفنگ   

چهارسو شانه های خسته ننگ

   ناله ها چون   زمانه  سرگردان    

چشم ها  دیده  درد  بی درما ن 

   عقده و جهل در نفس همدوش      

کفرو ایمان ملاک دست فروش 

تلخی  و  زجر  در   بلاد  آذین  

سایه ِی  شوم  اهرمن   پُرچین 

    اختلاف   عراقیا ن    صد  با ر      

بد تر از  کربلای   تیره ی پا ر

 غزه در تفت جنگ   می سوزد    

خون   آلوده  رنگ  می سوزد  

     مردم   آزرده ی  وطن   بیما ر      

خسته  از جنگ و زندگی بیزار

   شهرمغشوش و کودکان حیران   

 گزمه ی کوروسفره ها بی نا ن

     کس   نپرسد    فلاکت    مرد م     

کس     نبیند  خجا لت   مرد م

  هرکسی بارخویش کرده بدوش  

 دل نبندد کسی به خورده فروش

  از میان ، عده ی  خدا  پرسا ن  

 دل به ره داده سوی مکه روان

     رفته اند تا به کعبه   پاک شوند     

 مُحرم  دیده  سینه  چاک  شوند

 گر شود  ملک   آخرت   بخرند  

یا از آن  جرم   حاضرت  ببرند

    بی  خبر ز آنکه  مدتیست مدید    

 کس خدا  را به  شهرمکه ندید

                                      دل  بشکسته    جایگاه  خدا ست                                   

                     نفس وابسته هر سرش بخطاست .                 

      محمد زرگرپور (پرند)   

   

     

14 ژوئن
۱ دیدگاه

برفِ سیاه

تاریخ نشر: جمعه 25  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 14 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

برفِ سیاه

كشته ى مهر و وفاى یک دگر گرديده ايم

با رموزِ صد هنر، ما پيشه ور گرديده ايم

تا كه گفتیم، رازهای  قلب  خود افشا كنيم 

چون که خوردیم دشنه ، ناباور گرديده ايم

تشنه ی دیدار بودیم و به  شوق آن زمان

در میان آب  دریاها ،  شناور  گرديده ايم

ما درون   قلب ها ، شايسته گى  ها داشتيم

بر سیاهیهای مظنون ، حمله ور گرديده ايم

زاده ى شهرِی شديم كه برف آن باشد سياه

در دل مردم به تهمت، شعله ور گرديده ايم

پوهنمل  احمد ضيأ حق شناس

هرات – افغانستان

14 ژوئن
۳دیدگاه

خوشه خوشه

تاریخ نشر: جمعه 25  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 14 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

خوشه خوشه

عشق ترا خوشه خوشه می چینم –

در سبد آرزو هایم

و دستانم هنوز

در آرزوی بودن هاست

و زیستن ها….

و من همان پرنده ای

که در آسمان های دور

هنوز ترا صدا می زنم

و هنوز برایت می سرایم

هما طرزی

19 اپریل 2023

نیویورک

14 ژوئن
۳دیدگاه

ناله های شبگیر

تاریخ نشر: جمعه 25  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 14 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

 ناله های شبگیر

یک نفس باقیست به دیدارتو
به یادت تا سحر بیدار
با دلواپسی ها ستاره می‌چینم
تو درآسمان دلم
با‌ کبوتران شعر سرایدن
میان اندوه
عبور از ‌سرزمین عشق
سفری به سیاره غم ها
پیام از قفس
غچی های بی‌ پرو بال
افسرده با‌ناله های شبگیر
بابال های سوخته
با دیدگان خیره‌ی ابرها
اما ایستادگی می‌کنم
هر روز شمع های بی ‌شمار
سینه ‌ی پردردم
برایم اشک می‌ ریزد
عشق ‌ات را در شب های
تارم روشنی می‌بخشد.

 عالیه میوند 

9 نوامبر 2023

فرانکفورت