۲۴ ساعت

آرشیو نویسنده

04 آگوست
۳دیدگاه

قلب آسیا

 

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه  13 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 4  آگست  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

قلب آسیا

 

خاکت وطن! به دشمن افغـان  نمی دهم

این ملکِ  باصفـــا  به پلـیــدان نمی دهم

سنگ  و کلــوخ  کشــور زیـبــای   آ ریــــا

برملحــدان به لؤلؤو  مرجــان  نمی دهم

هر چند،سالهــاست که دورم ز میـهـنــم

عشق وطـن به جیفـهء دونـان نمی دهم

تاداده است خدایم،مراجان در این جهان

“مِهــرتـرابه مُهــرسلـیـمــان  نمی دهم”

من افـتـخــار بودن  افــغـــا نـیـم  وطــن

هرگزبه چین وهندوبه جاپا ن نمی دهم

ازبهــرلـقـمـه نـان به “نـاتـــوی”  لعنتی

من اختیـــار مُلک ،به لعینان نمی دهم

 افغـا نْسِــتــان ما که بود قلـب آسـیـــا

این قلب پاره پاره به شیطان نمی دهم

هـرکـوه وبـرزن  وطنـم  را ز  صـدق دل

چون جان عزیزدارم و ارزان ن می دهم

با آنکه میهنـم شده مخـروبه کـلـبــه ئی

این کلبــه ام به ظـالــم دوران نمی دهم

صد بــار “حیدری”  اگــرم  سـر برند ترا

من واک* کشورم به غلامان نمی دهم

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

 ۲۴ اکتوبر ۲۰۱۲

سیدنی – استرالیا

*-اختیار،تسلط داشتن

 

 

 

 

03 آگوست
۱ دیدگاه

یادی از زنده یاد استاد فتح محمد دقیق ، شاعر ، خطاط و رسام سرزمین ما.

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه  12 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 3  آگست  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

به ادامه معرفی شاعران ، نویسندگان  و هنرمندان گرامی ،

اینک یادی می کنیم از زنده یاد الحاج  استاد فتح محمد دقیق

شاعر ، خطاط و رسام ورزیده ِ سرزمین ما.

قیوم بشیر هروی

سوم آگست 2025 میلادی

ملبورن – استرالیا

 

الحاج فتح محمد دقیق فرزند زنده یاد حاجی فقیر احمد در 12 عقرب  سال  1303 خورشیدی در گذر بارانهء شهر قدیم کابل دیده به جهان گشود.

تحصیلات ابتدایی را در مکاتب خانگی آغاز و بعدآ شامل مکاتب رسمی گردید. 

پس از ختم مکتب شامل دانشکدهء ادبیات کابل شد و با ختم مؤفقانه تحصیل در رشتهء ادبیات دری بحیث استاد در لیسه عالی حبیبیه شهر کابل مشغول تدریس شد و شاگردان زیادی را تربیه نمود.

او آموزگاری  بود وارسته ، انسانی بود متواضع و آرام که سیمای نورانی اش همه اطرافیانش را گرویده اش نموده بود و از رهنمایی هایش مستفید میشدند.

زنده یاد فتح محمد دقیق در علوم دینی ، فلسفه ، حکمت ، عرفان اسلامی و ادبیات دری یدِ طولایی داشت.

در خطاطی و رسامی مهارت خاصی بدست آورد و آثار زیادی از خود به یادگار گذاشت.

از آوان جوانی به خواندن دیوان  شعرای بزرگ علاقه خاص داشت . همین امر باعث شد تا خودش نیز به سرودن شعر بپردازد.

او باری چنین گفته بود:

مفلسی نگذاشت تا دانا شوم ورنه « دقیق »

در خور هر گونه تحصیل است استعداد من

گفته شده که در کلاس های تدریس نیز هرگاه راجع به هر مطلبی سخن میگفت ، شعری را نیز در آن باره پیشکش می نمود.

استاد دقیق قرآن کریم و بخش عظیمی از احادیث نبوی را نیز در حافظه اش داشت و بدون شک از دانش و آگاهی والایی برخوردار بود.

او بیدل شناسی بود توانا که اشعار زیادی از دیوان حضرت ابوالمعانی  بیدل را از حفظ داشت و علاوه بر آن  نسبت استعداد فراوان و علاقه خاص از مثنوی معنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی ، صائب تبریزی ، سعدی شیرازی ، طالب آملی ، خواجه حافظ شیرازی و کلیم کاشانی نیز اشعار و ابیات بیشماری را در حافظه سپرده بود.

قابل ذکر است که علاوه بر زبان مادری اش به زبان های پشتو و انگلیسی نیز تسلط کامل داشت و عربی نیز میدانست.

استاد دقیق درهیچ نهاد  سیاسی و حزبی و نظامی عضویت نداشت و از ناملایمات و اوضاع نابسامان وطنش رنج میبرد. از تجاوز قوای سرخ اتحاد شوروی به سرزمینش سخت  اندوهگین  و متأثر بود و همواره آنرا بشدت محکوم میکرد.

چنانچه درسال 1358 خورشیدی درشهر پلخمری ولایت بغلان زمانیکه در یکیاز نمایشگاه های هنری از او دعوت شده بود تا یک اثر هنری خود را به نمایش بگذارد ، موصوف تصویر ارزنده اییرا که قبلن روی آن کار نموده بود در آن حضور روسها را در افغانستان همچون زنجیر اسارت بر گردن افغانستان بتصویر کشیده شده بود ودر پس منظرش شعله های از آتش ترسیم شده بود باعث شد بدستور عبدالله امین برادر حفیظ الله امین نایب الحکمه قطغن دستگیر و در محبس ریاست (کام) ولایت بغلان زندانی شود.

اما به لطف پروردگار بصورت معجزه آسا پس تحمل شکنجه رهایی جست و آزاد گردید.

او در پست های مختلف اداری صادقانه خدمت کرد که میتوان به برخی از آنها چنین اشاره نمود:

استاد ادبیات دری در لیسه عالی حبیبیه

مدیر عمومی تفتیش نساخی افغان گلبهار و بعدا نساجی  افغان پلخمری .

مدیر عمومی تحریرات و سرپرست معاونیت اداری  ریاست نساجی  افغان پلخمری.

معاون اداری ریاست نساجی افغان گلبهار.

رئیس نساجی افغان گلبهار.

 استاد دقیق همچنین  به سال (1365) خورشیدی به عضویت انجمن قلم افغانستان  و انجمن شعرا و نویسندگان افغانستان در آمد.

و پس از عمری خدمت در سال 1369 به بازنشستگی سوق داده شد و تقاعد نمود.

استاد دقیق دوبار ازدواج نموده که ثمرهء  هردو پانزده فرزند میباشد.

اما سال های آخر عمر با برکت اش را با فرزند ارشد از خانم دوم خود ( الحاج احمد احسان دقیق) سپری نمود که علاوه بر پیوند پدری پسری مانند دو دوست شفیق  باهم انس داشتند و زندگی نمودند و پسرش  با محبت در خدمت پدر قرار داشت . 

امیدوارم فرزندان گرامی شان بخصوص جناب حاجی احسان دقیق در قسمت جمع آوری آثار استاد تلاش ورزیده و در قسمت چاپ آنها اقدام کنند.

سرانجام این شخصیت بی بدیل و انسان آگاه و روشن ضمیر کشور  در سحرگاه روز یکشنبه اول جون 2025 میلادی مصادف با 11 جوزای 1404 خورشیدی به سن ( صد سال و هفت ماه) چشم از جهان پوشید و به دیدارِمعبود شتافت.

روحش شاد ، یادش گرامی و خاطراتش جاودانه باد

 اینهم نمونه های از کلام زنده یاد استاد دقیق.

  

تیغ جفا

شوم فدای  تو  ساقی  بده  شراب   مرا

که  کرد  گرمی  عشق  بتی  کباب   مرا

چه خوش بود شب مهتاب شاهد  گلرو

شود   میسر   اگر   اندرین   شباب  مرا

چه خوش  بود که بران آب رحمتی بزند

کنون  که  سوخته  در  آتش  عتاب مرا

چنان دو نرگس مایل به خواب  را دیدم

پریده است به شبها ز دیده خواب مرا

خوشم که گشت به تیغ جفا « دقیق » مرا

بروز  حشر  نباشد   یقین  حساب مرا

 

 و اینهم یکی از کارهای پنسلی مرحوم دقیق که به یکی از دوستانشان داده بودند. 

یادآوری : با سپاس ویژه از محترم الحاج احمد احسان دقیق که بخش عمدهء معلومات فوق را در اختیارم گذاشتند ،

03 آگوست
۱ دیدگاه

شمعى از خانه ى نوابى

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه  12 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 3  آگست  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

شمعى از خانه ى نوابى

شمعى   كه  ز  دود   زمانه   نسوخت

از ظلمت شب ، شعله‌ى خود آموخت

نوابى   ، ز  سطر   سطر   رنج   وطن

ساخت     آيينه‌ى        نجات     سخن

نه خاموش  شد ، نه   ترسيد ز  شب

كه   مى‌جوشيد   از جانِ  مردم   ادب

به  هر  دفترش ، نبض  يك نسل  بود

ز خاك  و  غبار ، ريشه‌اش  وصل  بود

بيا  ،  اى  هاکان   ،  تو     فرزند   نور

بيا  با  قلم  ،  باش   از   نسل   شور

تو آن شعله‌اى  از  دل  نوابی‌ ستى

كه درظلمت اين عصر،آفتابی‌ ستى

قلم   را   بگير     و   نترس   از   صدا

كه   فرهنگ   ما زنده   ماند  با   وفا

هر آن كس كه بر  دفتر   دل نوشت

به  تاريخ ، نامش  چو   مه برگذشت

02 آگوست
۶دیدگاه

گفتگویی با محترمه بانو عزیزه عنایت شاعر وداستان نویس کشور

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه  11 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 2  آگست  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

 

در ادامهِ گفتگو ها با همکاران قلمی سایت 24 ساعت

اینک صحبتی داریم  با شاعر  خوش کلام   

 محترمه بانو  عزیزه عنایت که حضور

خواننده گان محترم پیشکش میگردد.

 

پرسش :

بانو عنایت  گرامی با  سپاس و امتنان از همکاری های قلمی شما  میخواهم در نخست  خود را برای خوانند گان محترم سایت 24 ساعت  معرفی کنید وبفرمایید  صاحب چند فرزند میباشید ؟

پاسخ :

باتشکر از شما جناب قیوم بشیر شاعر خوش کلام و یکی از مسوولین فعال سایت وزین و مردمی 24 ساعت.

اسم من عزیزه است و اسم فامیلی ام عنایت، متولد ولسوالی  اندخوی مربوط ولایت فاریاب میباشم .

اما در کابل بزرگ شدم و درآن جا تحصیل کرده ام دارای چهار فرزند میباشم ( دو دخترو دو پسر )که هرکدام فارغ تحصیل  دانشگاه های  انجنیری  و ادبیات میباشند .

پرسش :

لطفا ً بفرمایید درمورد کار و فعالیت های قبلی تان در افغانستان قدری روشنی  بیاندازید و همچنین  بفرمایید درحال حاضرمصروف چه فعالیت ها میباشید .

پاسخ :

درافغانستان  مصروفیت من کاردراداره بود که مدت بیست و پنج سال  دراداره دولت کار کردم و ده سال اخیر را بحیث مدیر عمومی سوانح وزارت آب و برق ایفای وظیفه نموده ام ولی در کنار وظیفۀ رسمی دولت،  شعرهم می سرودم که با مطبوعات  وطن هم درارتباط بودم و مصروفیت فعلی من کارهای فرهنگی واجتماعی میباشد.

پرسش :

علت ترک وطن و پیوستن به خیل مهاجرین چه بوده و در کدام سال ناگزیر به ترک وطن شدید و در حال حاضر درکدام کشور زندگی میکنید ؟

پاسخ :

به همه هویداست که زادگاه اصلی، یعنی وطن برای همه بسیار عزیزاست و ترک آن خیلی دشوار. اما شرایط جنگ که وطن مارا ویران کرد و همه داشته های ملت غیور وطن را از هم گرفت و تا آخرین توان خویش من و خانواده ام کوشش کردیم که باید بمانیم و

از وطن خارج نشویم . ولی دشمنان وطن با افروختن آتش جنگ، فضا را چنان تنگ و تاریک ساختند که دیگر مقاومت کردن فایدۀ نداشت و بلاخره تصمیم برآن شدیم که وطن را ترک کنیم وسرنوشت چنان بود که به کشور هالند پناهنده شویم.
 ومدت بیست و شش سال است که در کشور هالند زندگی میکنم

پرسش :

درمورد سرودن شعر میخواهم بدانم که از کدام سال به سرودن آغاز نمودید و در کدام قالب های شعری می سراید ؟

پاسخ :

جناب قیوم بشیر! باید بگویم که سرودن شعررا ازسال 1356- هجری شمسی آغاز نموده ام که ازهمان زمان سروده هایم در مطبوعات کشور راه یافتند و در روزنامه های وطن، مانند انیس، بیدارمزارشریف، روزنامه فاریاب، روزنامۀ پامیر،حقیقت انقلاب  ثور، مجلۀ ژوندن ، مجلۀ آواز، مجلۀ میرمن  مجله سرباز و جریده نگاه وقتاً فوقتاً به نشرمیرسید وباید علاوه کنم که از همان آغاز سبک من کلاسیک بود یعنی درسبک های خراسانی ، عراقی، هندی  می سرایم البته ناگفته نماند  که درسبک جدید یعنی شعر سپید وآزاد هم طبع آزمایی کرده ام و چند پارچه دارم .

پرسش :

اطلاع دارم که تاحالا چندین اثر از شما به زینت چاپ آراسته شده، اگر لطف نموده  نام بگیرید وبفرمایید خوانندگان عزیزما ازچه طریق میتوانند آنهارا بدست بیاورند ؟

پاسخ :

شما لطف می کنید جناب قیوم بشیر شخصیت فرهنگی و شاعرزیبا کلام .

ازخداوند شکر گذ ار هستم از زمانیکه در کشورهالند پناهنده شدم امکانات بیشتری برای فعالیت های فرهنگی ام میها شد که بیشتر سرودم و با سایت های معتبربیرون مرزی افغانستان مانند سایت وزین 24 ساعت ، سایت آریایی، سایت جام غور ، بامداد، مشعل و تعدادی زیادی سایت های دیگرارتباط بر قرارکرده و سروده ها، مقالاتم  نشر می شدند که  جمع آوری و افزودن سروده ها مرا وادارساخت تا درپی نشر آن بیافتم که اولین کتاب را برای نشر به عنوان “سیر زندگی” به نشر سپردم که مورد استقبال هموطنان عزیزم قرار گرفت که به همین سلسله  کتاب دوم ، سوم تا بلاخره به یازده مجموعه های شعری رسید که اینک نام  هرکتاب را  دراین جا مینوسم .

سیر زندگی

فروغ سحر

اندوه غریبان

مرد اسیر

دخت غروب

شام نیلی

دخت شفق

گلچینی از اشعار

ترجمعه بعضی اشعار به زبان هالندی

نگین راز

برمقدم زیبایی

که بفضل خدا باز هم  مجموعه جدیدی برای چاپ دارم

پرسش :

آیا به جز سرودن شعردرکارهای فرهنگی واجتماعی دیگر درشهر محل سکونت تان فعالیت دارید.

پاسخ :

از نخستین سالی که درکشور هالند آمدم و بعد از آموختن زبان هالندی  ، دوازده سال در مکاتب هالند به زبان هالندی درس کلتوری  افغانستان را تدریس کردم . همچنان  انجمن زنانیکه در شهر ما بود دران فعالیت داشتم علاوه ازآن  هموطنانم زنده باشند در شهر های دیگرهالند که  برنامه های فرهنگی را راه اندازی میکردند مرا نیز دعوت مینمودند  که درآن ها سهم میگرفتم و فعال بودم که  تاحال بفضل خدا فعال هستم واز این نهادهای مردمی  تا کنون پنجاه وهفت تقدیر نامه ، تندیس بیدل ، تندیس حضرت مولانا، آواردهای ازکانون فرهنگی افغانستان درهالند ، از اتحادیۀ گلخوشه ها، از سایت وزین 24 ساعت و از چندین نهاد که نام نمیتوان از همه نام برد ، گرفته ام که من ازمسوولین این نهاد ها خیلی سپاسگزارم.

و در دورۀ کارم در افغانستان سه تقدیر نامۀ که یک یک ترفیع باخود داشت نیزبدست اورده ام.

وباید اضافه کنم که علاوه از سرودن شعر داستان و مقاله هم مینویسم .

پرسش :

شعررا چگونه تعریف میکند و به نظر شما شاعر خوب کسیت واز چه خصوصیات میتواند برخودار باشد ؟

پاسخ :

شعر کلامی موزن ، مقفی، آهنگین است که از دل برمی خیزد وبردل می نشیند.

ویا به عبارۀ دیگرشعراحساس درونی شاعراست که درآن تخیل بیشتربکارمیرود.

شاعرخوب معلومات زیاد و درک عالی داشته باشد .
شاعر خوب درحقیقت، صدای مظلومان وبینوایان است.
شاعر خوب عدالت پسند، حقیقت جو چون تیردربرابراستبدادگران و ظالمان باشد .

پرسش :

اشعار کدام شاعران را بیشتر می پسندید ؟

پاسخ :

 اشعارهمه شاعرانیکه به دفاع ازمظلوم برخاسته باشند و همیشه طرفدار حق باشند را می پسندم مثل حضرت  مولانا ، حضرت بیدل، حضرت سعدی ، حضرت حافظ که همیشه پیرو این بزرگان بوده ام و ازمطالعه آنان خرسند میشوم ، می آموزم ، وپیروی  میکنم .

پرسش :

نظرتان درمورد سایت 24 ساعت چیست و از کدام سال به  همکاری  آغاز نمودید ؟

قابل یاد اوریست که سایت 24 ساعت مانند آفتاب در تاریکی های بدور مانده از فرهنگ وطن، درکشورهای میزبان برای وطنداران مان روشنی بخش بوده که علاقه مندان و دوستداران خود را به سوی سپیده ها کشانده با مطالب آگاهی دهنده ، مضامین دلچسپ،آشعارناب، مطالب  ارزنده ، اخبار ازجهان، معرفی بزرگان ادب،بسیج نمودن  فرهنگیان دریک حلقه وووو که هرقدر بگویم کم است و شخصاً خودم از آوان تأسیس آن بدینسو افتخار دارم که دراین سایت عضویت دارم و از مسوولین ان جناب محمد مهدی بشیرشخصیت علمی و فرهنگی وجناب شما تشکر میکنم که مطالب و سروده های ارسالی همکاران قلمی سایت را بزودترین فرصت بدسترس نشر سپرده وبه خرسندی مان افزوده اند که خداوند همیشه شماها را سلامت و موفقیت های بیشتری را نصیب تان گرداند .

پرسش :

برای جوانان هموطن ما که دردیارغربت زندگی میکنند چه توصیه های دارید .

پاسخ :

البته باید بگویم جوانان مان که در کشور های میزبان  زیست می نمایند لطفاً سعی کنند درکناردیگر فعالیت های روز مره، زبان مادری خویش را فراموش نکنند و حتا نوشتن و خوادندن را به زبان مادری بلد باشند.  زیرا همین نسل جوان است که دراین کشورها، مشعل تابندۀ فرهنگ وکلتور وطن را دراینده بدست میگیرند و به جای ماها، فعالیت میکنند به خاطر آن است که آگاهی  بسیار خوب از کلتور و فرهنگ خویش داشته باشند ونسل به نسل این مشعل تابنده را انتقال بدهند وایجاب میکند که در محافل ادبی وفرهنگی افغانان سهم فعال داشته باشند واز بزرگان خویش بیاموزند.

پرسش :

درپایان اگر پیام و یا مطلبی است که نپرسیده  باشم لطف نموده بیان کنید ؟

پاسخ :

جناب قیوم بشیرگرانقدر سوالات تان عالی بود من هم کدام گفتنی دیگری ندارم از شما تشکرمیکنم که لحظاتی درپای  صحبتم نشتید تا این گفتگو را ترتیب دهید.
بسلامت و موفق باشید .
بشیر هروی :

بانو عنایت گرانقدر از اینکه به سؤالاتم پاسخ دادید از لطف  شما تشکر و قدردانی نموده ، سعادتمندی و طول عمر با برکت برایتان تمنا دارم.

 

 

 

01 آگوست
۳دیدگاه

آینه عبرت 

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه  10 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 1  آگست  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار – شاعر: زنده یاد استاد صابر هروی

آینه عبرت 

بیا تا جهان   را   کنیم  زیر و رو 

به ویرانه هایش کنیم سر فرو 

ببینیم   در   زیر   این   خاکدان 

کی خوابیده ؟ برده چها ارمغان

کسانیکه  بودند   صاحب هنر 

ز علم و زحلم   و وفا بهره ور 

کسانیکه بودند صاحب  کمال 

و یا جمع کردند هستی و مال 

کسانیکه بودند  صاحب خرد

و یا عمر کردند هشتاد و صد 

کسانیکه   بودند  کبر  آفرین 

پر آوازه عالم   به   زیر نگین 

کسانیکه   بودند   اهل قلم 

ز دانش برافراشته بودند علم 

کسانیکه صاحب ادب زیستند

و یا که به لهو و لهب زیستند 

ز چوکی نشینی و  سر افسری 

ز فرمانروائی  و    فرمانبری

کسانی که   خوردند   نان حرام 

شدند صاحب قدرت   و ه م مقام 

به آبادی   ملک  خود تا کجا 

نمودند  جهدی     بدون ریا 

چه حاصل   گرفتند   از کار خود 

ز اوضاع و احوال  و   اطوار خود 

کسانیکه   در    خدمت مردمان 

کمر بسته بی شک و ریب و ریا 

چه کردند   آنها به   دنیای ما ؟ 

چه بردند با   خویش    آبای ما ؟ 

کدامش نیکو   نام و   جاوید ماند؟ 

کدامش ازین   چرخ کامی   ستاند ؟ 

ز هستی چه بردند ؟    پایان کار ؟ 

سر افگنده اند یا که   پر افتخار ؟ 

صابر هروی

کابل – افغانستان

عقرب ۱۳۶۴ . 

01 آگوست
۳دیدگاه

ا شــــک یـتـیــــــــم

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه  10 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 1  آگست  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

ا شــــک یـتـیــــــــم

 

ای وطـن جـا نم بـقـربا نـت، بـه هجـرا نت قســم

بهـــرمظـلـومـا ن وبـراشـک یـتـیـمـا نت قــســـم

ظـا لـمـا ن رحمی   نکــردند  ، بـرجـوان وپـیــرتـو

لا له سا ن غرقـه بخـونـی، برشـهیــدا نت قســـم

مـردم بـیـچــاره ات، بـا  درد و   رنــج بـیـشــمـا ر

بـرغــم بـیـچــا رگا ن و مـســتـمـنـدا نـت قـســـم

هــرچـه را زیـبــا ب ـبـیـنـم،   دردیــا ردیــگـــرا ن

یـا دمـن آیــد زتــو، بـردشــت و دامـا نـت قســـم

ســوزوافـغــا نـم زدرد ت، تــا ابـــد دا رد د وا م

تا کـه جـان دارم بـتـن، برسـوزوافـغـا نـت قســم

حـیدری خـواهـدزیـزدان، تـا زلـطـف بی کــران

بیـنـد ت آبـا دوخـوش، بـرشــاه مـردا نــت قســم

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۲۸ می ۲٠٠۵

سیدنی – آسترالیا

01 آگوست
۱ دیدگاه

عشرت سرای کابل 

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه  10 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 1  آگست  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

سهم من در بداهه سرایی ۹ در انجمن ادبی

و فرهنگی آوای دل

مورخ ۷ سرطان سال ۱۴۰۴ هجری شمسی

 بیت انتخابی !

خوشا عشرتسرای کابل  و  دامان  کهسارش

 که ناخن بر دل گل می زند مژگان هر خارش

 (صائب)

 بحر هرج مثمن سالم مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن

عشرت سرای کابل 

 خوشا عشرت سرای کابل و دامان کهسارش»

که ناخن بر دل گل می زند  مژگان  هر خارش»

دلم را زنده می  سازد  نسیم طرف  گل زارش

 که می‌رقصد نسیم صبح در گل‌ های بیدارش

 بهار از شوق  می‌خندد  چو  بگذارد  قدم آنجا

 به لب می‌آید از لعل لبِ و شیرین شکربارش

 چراغ شام شرق است و دل شب را فروزاند

 فروغی دارد از خورشید در  هر  کوی و بازارش

 دل مردان   عالم  را  کَشد  تا  دامن   عرفان

 چه ذکری می‌ تراود از لب دریا و کوهسارش

 غریبی گرچه امروزش به دامن اشک می‌بارد

 ولی فردا به لب آرد سخن‌ ها از  دلِ زارش

 کجا شد لطف آن ایام و آن شادیِ  بسیار؟

که میزد چنگِ دل بر سینه‌ام سازِ غمِ زارش

کجایند آن‌همه مردان شمشیر و قلم در کف

 که دستان قضا بگرفته‌اند امروز افسارش؟

به نام علم و فرهنگ و ادب میمانَد این کشور

 اگر باشد دعا از مادران در شام و اسحارش

نی ما نیشکر روید به وادی دره ای پنجشیر

 به کابل بوره می بارد به گرد  لبلبو زارش

 به تخار و بدخشانش طلا و نقره می بارد

 اگر آبش بریزد از طریق جوی و جویبارش

اگر از معدن پنجشیر باری من کنم توصیف

 ویا از کان یاقوت و ز مرد  های  بسیارش

 اگر شیر آید اندر بیشه بهر صید نخجیری

 کند تیر فضای غیب، می سازد دل افگارش

نمی‌بیند شکست آن ملتی کز بام تاریخش

صدای دانش و شمشیر می‌پیچد به دیوارش

 به صد مهر وطن را دوست میداریم، ای دشمن

 که جاندادن به راهش میشود شیرین‌تر ازکارش

 اگر آید عدو    اندر   نبرد   ما  برای  جنگ

 بپیچانیم دشمن را به زنجیر گره  دارش

 سر دشمن خم و ما سربلند وهم سرافرازیم

 برفت از صحنه بیرون، با نیرو تانگُ تلوارش

 ز کلک صایب اندر وصف کابل لولوی لالا

 بُباریدست از لعل و زبان و کام و دُر بارش

 نمی گنجد صفاتش درجهان شعر ونظم و نثر

 قلم بشکن سیاهی ریز ممکن نیست اظهارش

 بخوان ای انوری از دل، با شور و احساست

 که با شعر تو می‌روید بهار از چشم بیمارش

 بگفت با سوز دل این انوری ، قصیدهٔ شیرین

 دُری را سفته بر خراسانیان از طبع بیدارش

 انوری فکری

5 اسد 1404 خورشیدی

 پنجشیر

01 آگوست
۱ دیدگاه

عِشقِ میهَنْ

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه  10 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 1  آگست  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

عِشقِ میهَنْ

 

کَسی عـاشِق بِـه لَیْلای وَطَن نِیست

 کِه جُز دُشْمَنْ ، بَرایِ  اَهرِیْمَنْ نِیست

دَرِین    دیوانِگی    ،  کَسْبِ    جُنونی

دِگَر  مَجْنُونِ،  هَم  مانَنْدِ  مَن  نِیست

 وَطَن با پود  وَ بافْتِ   دِل  عَجین باد

 قَبایِ  بَهْتَر  اَز   این  پیْرَهَن   نِیست

 اَگَر  جانم  شَوَد   قُرْبانِ   این  خاک

 بِوَالله  ذَرّه‌ای    اَندوه   بِمَنْ  نِیست

 بِبُویم   خاکِ    میهَنْ     را     دَمادَم

 کِه کَمْتَر  اَز  شَمیمِ  نَسْتَرَنْ نِیست

 دِلی  دارد  تَپِش،  اَز  عِشقِ میهَنْ

کِه دَر ذاتَش نِشانِ (ما وَ مَنْ) نِیست

 وَفادارِ      وَطَن     آنکس     نباشد

که بر ضدِ گروه ی اهریمن  نِیست

 هَمه دَم می‌زَنَند اَز  عِشقِ میهَنْ

کسی مثلِ بَشیرِ شیرین‌ سُخَنْ نِیست

 بشیر احمد بشیر شیرین سخن

 

01 آگوست
۱ دیدگاه

 تبریک به مناسبت هفدهمین سال‌گرد نشراتی وب‌سایت وزین “۲۴ ساعت”

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه  10 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 1  آگست  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

 

محترم هاکان نوابی یکتن از همکاران سابق که پس از یک

وقفه 10 ساله مجددآ همکاری شانرا با سایت 24 ساعت

آغاز نمودند ،  هفدهمین سال نشراتی 24 ساعت را تبریک گفتند ،

جا دارد از لطف این همکار عزیز ما صمیمانه

تشکر وقدردانی نماییم. 

و اینهم پیام ایشان:

 تبریک به مناسبت هفدهمین سال‌گرد

نشراتی وب‌سایت وزین “۲۴ ساعت”

 

با کمال افتخار و با استفاده از فرصت صمیمانه‌ترین تبریکاتم را

بمناسبت هفدهمین سال فرخنده فعالیت نشراتی وب سایت

مردمی  و  فرهنگی  « 24 ساعت » به حضور  گرامی  جناب

محترم  محمد  مهدی  بشیر ،  مؤسس   فرهیخته  و  محترم

قیوم بشیر هروی سرپرست پرتلاش  این رسانه ء ارزشمند

تبریک وتهنیت عرض می نمایم.

هفده سال تلاش پیوسته، اطلاع‌رسانی بی‌وقفه، پاسداری

از ارزش‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی افغانستان  و

فراهم‌سازی بستری آزادبرای اندیشه‌ها، قلمها و صداهای

گوناگون، کار ساده‌ای نبوده است — اما “۲۴ ساعت” با

رسالت آگاه‌گرانه، پشتکار مثال‌زدنی و دلسوزی فرهنگی،

این راه پرچالش را با موفقیت و عزت پیموده است.

این سال‌گرد، نه تنها جشن تداوم یک رسانه آزاد است،

بلکه نمادی‌ست از باور راسخ به آگاهی، روشنگری،

گفت‌وگوی فرهنگی و مسئولیت اجتماعی.

“۲۴ ساعت” در طول این سال‌ها، نه فقط یک پایگاه

فرهنگی، که خانه‌ای برای اندیشه‌های پویا، قلم‌های

آزاد و صدای عدالت‌جویان در داخل و خارج کشور بوده

است. تلاش‌ها و خدمات ارزنده‌ی شما بزرگواران در

راه‌اندازی و تداوم این نهاد فرهنگی، همواره

شایسته‌ سپاس و ارج‌گذاری‌ست.

از درگاه خداوند منّان، دوام توفیق، تندرستی و در

خشندگی بیشتر این رسانه مردمی و فرهنگی را

تحت مدیریت خردمندانه‌تان آرزومندیم.

با احترام و امتنان فراوان،

هاكان نوابى

٣١ جولاى ٢٠٢٥ ميلادى

ادمنتون – البرتا، كانادا

 

 

01 آگوست
۱ دیدگاه

ماهِ کنعان

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه  10 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 1  آگست  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

ماهِ کنعان

 

 تو عاشقانه ترین شعرِ نابِ  دورانی

 چمن چمن  غزلی  ، نکهتِ  بهارانی

 چو موجِ  آبیِ دریا  زلال  و بی باکی

 بسانِ   قُلهُ     مغرورِ   کوهسارانی

 به قامت ات نرسد سروِ بوستان هرگز

 صفا  و  جلوهُ  رنگینِ   هر گلستانی

بدور خواهم ات از شوریِ دوچشمِ رقیب

 میانِ بزمِ  حریفان ،  چو ماهِ کنعانی

 در آسمانِ  غزل های  عاشقانهُ من

 بسانِ  نورِ خدا  ، جاودانه  میمانی.

 مريم نوروززاده هروی

 هفتم فبروری ۲۰۲۵ میلادی

از مجموعهُ”پاییز

” هلند.

 

01 آگوست
۱ دیدگاه

وفا

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه  10 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 1  آگست  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

               وفا

بیا   در   بستر   خوابم  وفا کن
گلاب و عطر خود را جا بجا کن
چنان ماندم رویِ بستری   غم

مرا از درد و غم  هايم  رها کن

                      عالیه میوند 

                   11 جون 2025 
31 جولای
۳دیدگاه

پرستوها

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه 9 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی -31 جولای  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

پرستوها

                به خودم

 پرستو های عاشق

پر صدا پرواز میکنند

و بیصدا میمیرند

پرستوها شب را

                در لانه های بی‌ در سحر میکنند

و روز را در دشت های سرسبز

امید،

امید،

بازهم امید ، 

به عطردیدار پرستو های همسایه 

 

شاید در لانه ی همسایه بستری

برای امید های خوب باشد

تا آهنگ عشق را از سر گیرند

هما طرزی

نیویورک

 ۲۶ فبروری ۲۰۱۳

 

 

31 جولای
۲دیدگاه

شهر عاشقان

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه 9 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی -31 جولای  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

 

شهر عاشقان

 

به  شهر  عاشقان   دلداده‌ی    دُردانه‌ی  دارم 

بدور   کهکشان   گیتی   من    پروانه‌ی    دارم

به هرجا دست و پا کردم نشد حاصل مراد من 

درون سینه‌ی  خود  سوزی   آتشخانه‌ی دارم

دو چشمم میشود روشن جمالش تاکه می بینم

پری رو صورتی رخساره ماه  مستانه‌ی دارم

فضایی دلبری هایش چنان   جاکرده بر جانم 

شکیل شهریاری خوش سخن فرزانه‌ی دارم

ز سر تا پا ز پا تا سر چنان   پیچید  به اندامم

چنین شوخی سیه  مستی ز خود بیگانه‌ی دارم

ز لب هایش دهد آبم ز کام اش  شهد ناپیدا

چه معجون   بیآمیغِ    عجب    پیمانه‌ی دارم 

میان خرمن مویم  کند   انگشت    هایش را 

مخلد باد  عمرش  پر نوازش   شانه‌ی  دارم

گهی هوشم برد تا نا کجا   آباد این هستی

گهی جانم ستاند  بی گنه   جرمانه‌ی دارم

فقط با طالع  محمود یاری   اینچنین باشد

وگرنه هر که  گوید بازگو   افسانه‌ی دارم 

——————————-

بامداد شنبه ۰۸ اسد ۱۴۰۱خورشیدی 

که برابر میشود به 7/30/2022 ترسایی 

سرودم

احمد محمود امپراطور

31 جولای
۱ دیدگاه

جان ناقابل

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه 9 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی -31 جولای  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

جان ناقابل

 

 بيا چون سيل جارى شو، ز بنيادم بكن  هر دم

 كه در كنجى  فرو   افتاده  مثل   ذره ى گردم

بهار من گذشت و فصل تابستان، خزان هم طى

 بتاب اى  آفتاب   اينك  درون  كلبه ى سردم!

 چه گویم من ز غوغايى كه بر پا گشت با يادت

 بيا بنگر به حال من، چه پر سوزم!چه پر دردم!

ندارم چون متاعى تا كه  سازم من  فدای تو

همين يك  جان  ناقابل  به  قربان  تو   آوردم

 ندارم بيشتر   جز جان به  راه  تو فدا  كردن

 هر آنچه لايقت باشد ز جان و  دل ادا كردم

امان“! فكرى بكن حالا، بينديش اندكى زين بعد

 فریب فكر باطل را به راه   دوستان خوردم

 امان قناويزى

 

 

 

31 جولای
۱ دیدگاه

تقدیرنامهٔ هنرمندان موسیقی افغانستان

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه 9 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی -31 جولای  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

تقدیرنامهٔ هنرمندان موسیقی افغانستان

به نام خداوند هنر و زیبایی

نوشته ی ولی شاه عالمی:

 

موسیقی افغانستان با نام و یاد شما زنده است؛ شما که با انگشتان هنرمند، نفس‌های گرم و قلب‌های عاشق، نغمه‌هایی آفریدید که همچون رودخانه‌ای زلال در جان این سرزمین جاری شده است.
نوازندگان پیشکسوت:
سپاس بی‌پایان از:
استاد محمد عمر (رباب) که هر زخمهٔ ربابش حکایت عشق و درد مردم ماست.
استاد هاشم؛ نابغهٔ موسیقی افغانستان، طبله‌نواز چیره‌دست و کمپوزیتور خلاق که با ریتم‌های نوآورانه روح تازه‌ای به موسیقی کشور بخشید.
استاد غلام نبی (دلربا) که با نوای دلربایش جان‌ها را به پرواز درآورد.
استاد ملنگ (زیربغلی) که با شور و حال مردمی‌اش ساز را به سخن واداشت.
استاد مجید سپند و داود غزنوی (ستارنوازان) که به ستار جان تازه دادند.
استاد طارق غزنوی، استاد آصف چشتی، استاد عارف چشتی، استاد ولی، چترام ثانهی، نسیم بهایی، تیمور شاه سدوزی و احمد شاه کریمی (طبله‌نوازان) که ضرب‌آهنگ حیات موسیقی ما را ساختند.
استاد ماشینی (سرنده) که با صدای سرنده خاطرات کهن را زنده کرد.
یوسف (هارمونیه‌نواز پنجه‌طلایی)، بهاوالدین (تنبورنواز موفق)، عبدال پغمانی (دهل) که طنینش آوای شادی مردم شد.
استاد سلیم سرمست و استاد ننگیالی (ترمپت) که نغمه‌هایشان آسمان موسیقی را رنگین کرد.
استاد اسماعیل اعظمی (ساکسیفون)، استاد مسحور جمال و الهام فانوس (از بهترین پیانونوازان جهان).
استاد ناله، سید پادشاه و نجیب رستگار (نینوازان).
استاد ارمان، وحید قاسمی و رامشگر صاحب (گیتارنوازان).
نبیل مسکنیار (بانگو درم)، خلیل راغب و عبدالله اعتمادی (جازبند).
معروف شریف (کیبورد)، استاد فقیر حسن و مهران فانوس (یکی از بهترین ویولون‌نوازان جهان).
اکبر رامش، رامین فضلی و ساغر محبوبی (آکاردئون‌نوازان).
استاد غلام حسین، همایون سخی و رامین (رباب).
گروه ستاره‌ها:
جمال معصومی (پیانو و خواننده)
هاشم بها (گیتار، ارگ و خواننده)
احمدشاه (باس‌گیتار)
محمد اقبال (درامز و پرکاشن)
هرکدام از این بزرگان دریچه‌ای نو به جهان صدا گشودند و نام‌شان ماندگار است.
نوازندگان جوان و فعال امروز:
درود به جوانانی که با شور و تعهد راه استادان را ادامه می‌دهند:
توریالی هاشمی،باری لطیف زاده، ایمان هاشمی، سالار نادر، سیداحمد حاذق، سلیمان علیزوی، مری (برادر تور هاشمی)، فریدون میازاده، حشمت احمد، یما سرشار، قریشی رویا، خلیل گداز، سلیمان حمیدی، ویس آرزو و صادق قاسمی.
کمپوزیتوران برجسته:
درود به بزرگان کمپوز، استاد قاسم افغان، استاد غلام حسین، استاد سراهنگ، استاد هاشم، استاد خیال، استاد فضل‌احمد نینواز، استاد شاه‌ولی ولی (ترانه‌ساز)، حیدر نیساز، کریم شنوا، استاد ظاهر باختری، استاد مسحور جمال، استاد زلاند، استاد زاخیل، عبدالوهاب مددی، ناشناس صاحب، احمد ظاهر، خوشحال سدوزی، استاد شادکام، وحید قاسمی، فرهاد دریا، فرید زلاند، صلاح‌الدین ذکریا، کبیر هویدا، نذیر خارا و قیس الفت.
شاعران الهام‌بخش:
سپاس از بزرگان شعر که کلمات‌شان جانِ آهنگ شد:
مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، عبدالقادر بیدل، حافظ شیرازی، سعدی شیرازی، علامه محمد اقبال لاهوری، ابوالقاسم لاهوتی، استاد خلیل‌الله خلیلی، سیمین بهبهانی، رهی معیری، فروغ فرخزاد، غلام نبی عشقری، خان جان مُقبل، قهار عاصی، بهار سعید، حمیرا نگهت، آذر سعید و صدها شاعر گمنام.
همچنین از شاعران پشتوزبان چون:
خوشحال ختک، حمید ماشوخیل، رحمان بابا، باری جهانی، ملنگ جان، سیدمحمد قندهاری و عبدالخالق که با سروده‌های‌شان روح تازه‌ای به موسیقی ما بخشیدند.
صدابرداران و فعالان پشت‌صحنه:
سپاس از یحیی ٱصفی، انجنیر سیدعلی عالمی و ولی اشپاری که صدا را جاودانه ساختند.
همچنین قدردانی از همهٔ کمره من‌ها، صدابرداران، طراحان دکور و گریم، سازندگان و تنظیم‌کنندگان سازها چون استاد حنیف هارمونیه‌ساز و بابه شریف، و تهیه‌کنندگان وسایل موسیقی همچون رفیع اشپاری و پدرش رووف اشپاری
دیگر هنرمندان و گروه‌ها.
استاد ناصر سرمست؛ بنیان‌گذار بزرگ‌ترین ارکستر کودکان و نوجوانان افغانستان.
شادروان نوشاد (آکاردئون‌نواز چیره‌دست).
نادر فرخ (ماندولین‌نواز).
فرید بختیاری، اعظم پرونتا، ضیا سراج، خالد ارمان (گیتارنوازان).
ناله فقید (توله‌نواز).
گل علم (دهل‌نواز).
صفدر توکلی (دوتارنواز پیشگام).
بابه بازگل بدخشی (خواننده و کمپوزیتور).
تاج محمد (رباب‌نواز و خوانندهٔ برجستهٔ شمال کشور).
فرید جان (کلارنت نواز زبردست).
چهار برادران: فرید جان و همایون جان راستا.
و بسیاری از نوازندگان گمنام خرابات و گروه موسیقی اردوی ملی افغانستان که هنرشان در دل مردم جاودانه ماند.
تشکر ویژه:
با سپاس و قدردانی خاص از احمد ولید جان اعتمادی و استاد کبیر لطفی و همایون شاه عالمی که در گردآوری و ردیف‌بندی این فهرست هنرمندان با بزرگواری همکاری کردند.
روح و روان هنرمندانی که دیگر با ما نیستند، شاد و یادشان جاودانه باد.
شما با هر زخمه، هر کمپوز و هر کلام، خاطره‌ای ساخته‌اید که نسل‌های آینده با آن خواهند زیست.
30 جولای
۱ دیدگاه

درگذشت استاد صالح محمد خلیق

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه  8 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی -30 جولای  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

درگذشت استاد صالح محمد خلیق

در پاییز سال ۱۳۹۹ خورشیدی، سفری داشتم به شهر مولا علی؛

شهری سرشار از خاطرات ناب و دیدارهای فراموش‌ نشدنی.

 در این سفر، توفیق آن را یافتم تا شماری از شاعران و شخصیت‌
های فرهنگی آن دیار را از نزدیک ملاقات کنم. 
یکی از لحظات درخشان این سفر، دیدار حضوری با 
استاد فرهیخته، صالح محمد خلیق بود؛
 کسی که سالها از طریق پنجره‌ های مجازی و صفحات
اجتماعی با ایشان در تماس بودم، اما این دیدار نخستین
ملاقات رو‌ در‌ روی مان بود.
با کمال مهربانی و فروتنی، مرا به خانه‌ اش دعوت کرد و با
رویی گشاده و آغوشی گرم، پذیرایی نمود. 
ساعاتی دلنشین را در کنار ایشان گذراندم؛ 
از شعر گفتیم، قصه کردیم و سرانجام به کتابخانه شخصی‌
شان رفتیم؛ 
جایی که گنجینه‌ای از اندیشه و خرد بود.
 استاد خلیق با مهر تمام، شانزده جلد از آثار خود را که با
قلم توانای ایشان به زیور چاپ آراسته شده بود، با دستخط
خود به من اهدا کردند؛ یادگاری‌های ماندگاری که برایم
ارزشی فراتر از واژه‌ها دارند.
امروز با اندوهی سنگین و قلبی لبریز از حسرت، از طریق
رسانه‌های اجتماعی باخبر شدم که استاد خلیق در
سانحه‌ای ناگوار در حوالی دروازه شادیان شهر
مزار شریف، جان به جان‌ آفرین سپردند.
به قول حضرت بیدل رح
عبرت مرگ کسان سلسلهٔ خجلت ماست
رشته از هر که شود باز به  مـا  می‌پیچد
این ضایعه بزرگ را به جامعه اهل فرهنگ، شعر، ادب
و به خانواده گرامی خلیق تسلیت می‌گویم و برای
روح بلند و ملکوتی آن استاد فرزانه، علو درجات و
بهشت برین را از بارگاه الهی خواستارم.
إنّا لله وإنّا إليه راجعون
با اندوه فراوان 
احمد محمود امپراطور
چهارشنبه ۸ اسد ۱۴۰۴ خورشیدی

30 جولای
۳دیدگاه

استاد صالح محمد خلیق به جاودانگی پیوست

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه  8 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی -30 جولای  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

استاد صالح محمد خلیق

به جاودانگی پیوست

قیوم بشیر هروی

ملبورن – استرالیا

8 اسد 1404 خورشیدی

30 جولای 2025 میلادی

 

با تأسف و تأثر عمیق اطلاع حاصل نمودیم که محترم استاد صالح محمد خلیق شاعر ، نویسنده ، روزنامه نگار ، مترجم و پژوهشگر توانا روز گذشته به حوالی شهر مزار شریف به جاودانگی پیوست.

مرحوم خلیق در دوازدهم عقرب 1334 خورشیدی مصادف با چهارم نوامبر 1955 میلادی در شهرمزارشریف مرکز ولایت بلخ دیده به جهان گشود.

دوران ابتدایی را در لیسه کنونی استقلال آن شهر گذراند و سپس آموزش های فنی و مسلکی را در رشته زمین شناسی در دانشسرای نفت و گاز زادگاهش  ادامه داد و بعدآ شامل دانشکدهء ادبیات دانشگاه بلخ گردید و در رشتهء زبان و ادبیات فارسی از آنجا فراغت حاصل نمود وعازم ایران گردید و دورهء کارشناسی ارشد را دررشتهء زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه نور آن کشور به پایان رسانید.

پس از بازگشت به کشوردر پست های مختلف  چون کارمند کارخانهء کود شیمیایی ولایت بلخ ، رئیس انجمن نویسندگان بلخ ، مدیر مسئول و سردبیر مجلهء جنبش ، مجلهء ام البلاد ، روزنامه بیدار و مجله کیان خدمت نمود.

مرحوم خلیق از بنیانگذاران انجمن نویسندگان بلخ و عضور انجمن پیوند تاجیکستان ، کانون فرهنگی حکیم ناصیر خسرو بلخی ، کانون فرهنگی مولانا جلال الدین محمد بلخی ، کانون فرهنگی امیر علی شیر نوایی و عضو فعال گروه دبیران چندین نشریه دیگر بود.

در ماه دلو (بهمن) 1383 خورشیدی تان ثور (اردیبهشت) 1399 خورشیدی بیحث رئیس اطلاعات و فرهنگ ولایت بلخ ایفای وظیفه نمود و پس از چهار دهه خدمت در دوایر دولتی بازنشسته شد.

اینجانب از سال 2016 از طریق رخنما( فیسبوک) افتخار دوستی با آن مرحوم را داشتم و از اندوخته های ایشان همیشه مستفید گردیدم .

از مرحوم خلیق آثار زیادی به زینت چاپ آراسته شده که برخی از آنها به شرح ذیل می باشد:

سلام به آفتاب

کاج بلند سبر

سرود ملی عشاق

از اوج های آبی

یک آسمان ستاره

در بامیان قلبِ منی

مراد از بلخ تو بودی

نقطه و نقطه

بازهم نقطه

اینک فقط تو مانده ای

سوگنامهِ گل سرخ

آخرین مرز بی کرانی

سرنوشتی دیگر

هیجان ِ جان

سخنِ عشق

زمزمهء نام خراسان

به رهگذار غچی ها

از زخم های تازه

از برگ های ریختهء یادنامه ها

در قحطسال عاطفه

کولاک می گرید

ترجمه سروده های سرگی یسینین از روسی به فارسی

همچنین بیشتر از 20 اثر پژوهشی و منثور از ایشان به چاپ رسیده که میتوان به بعضی از آنها چنین اشاره نمود:

جشن های آریایی

عقاب در فرهنگ ملی و جهانی همراه با سروده ها

سرگذشت روزنامهء بیدار

فریاد آزادی  یا نگرشی بر سروده های علامه بلخی

تاریخ ادبیات بلخ

تاریخ روزنامه نگاری بلخ

ساحه های باستانی و بنا های تاریخ بلخ

آیینه در آیینه

تأثیر شاهنامه بر شعر مقاومت افغانستان

ناشناخته های دانش

پیام آورروشنایی ومهر

جاذبه های گردشگری بلخ

میدان اهای نفت و گاز قشقری و بلخ

نامهء رستگاری 

شگفتی های هستی

پاییز در بهار

و جستار های زبانی و ادبی.

قابل تذکر است که بخاطر کارنامه های علمی ، فرهنگی و ادبی استاد خلیق  در سال 1394 خورشیدی از سوی ولایت بلخ بعنوان پژوهشگر بلخ  برگزیده شد و در سال 1395  بحیث نویسندهء پیش کسوت بلخ شناخته شد  و همچنین در سال 1396 از سوی ریاست جمهوری اسلامی مدال غازی میر مسجدی خان را به او تفویض نمود و علاوتا در  هفتم اسد 1399 از سوی انستیتوت مطالعات استراتیژیک افغانستان لقب نخبهء بلخ را  تصاحب نمود.

و سرانجام روز گذشته هفتم ماه اسد بر اثر یک حادثه دلخراش ترافیکی در مزارشریف جان به جان افرین تسلیم و رخ در نقاب خاک کشید.

مسئولین  سایت 24 ساعت درگذشت استاد خلیق عزیز را به  فامیل محترم آنمرحوم ، دوستان و آشنایان ایشان و همه فرهنگیان کشور تسلیت عرض نموده از خداوند بی نیاز برای آنمرحوم طلب آمرزش و به بازماندگان ایشان صبر و شکیبایی آرزو دارند. 

روحش شاد، یادش گرامی و خاطراتش جاودانه باد.

 

منابع :

ویکی پیدیا ، دانشنامه آزاد

ایسنا (محترم محمد کاظم کاظمی)

 

 

 

30 جولای
۳دیدگاه

 کلمهء لاله در اشعار داکتر اسدالله حیدری

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه  8 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی -30 جولای  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

 کلمهء لاله در اشعار داکتر اسدالله حیدری

 

استفاده از  کلمهء لاله در بعضی از  سروده ها که در  اینجا

تنها از معدود فرد ها یا دوبیتی هاییکه  درآنها کلمهء لاله

بکار رفته است،تذکر داده میشود.

 همچنین دربعضی اشعار کلمه لاله

در جایگاهِ  عنوان شعر قرار گرفته است .

 

شهرلاله

گفتم صنما نام خوشت گفت،لاله

چشـمـان قشنگت، بهتـر زغـزاله

گفتـم زکجا آمده ای،ای ماه روی

گـفـتـا زشـمال وطـن،شـهــرلالـه

 

لاله روی زیبا

ای لاله روی زیبا،یکدم به پیش من آ

تا جان به تن بدارم، درخدمت توباشم

 

لاله زار

عمریست که زلاله زارخود دورم

اززاد گـــه وازدیــــارخـــوددورم

 

مادرجانم

عید آمد واز دیـارخود دورم

ازکشور لاله زار خوددورم

 

درد هجران

 سوخت کابل هم هرات وبامیـان وقنـدهــار

لاله سان داغم به دل،زشک یتیمان سوختم

 

اشک یتیم

 ظالمان رحمی نکردند،برجـوان وپیرتو

لاله سان غرقه بخونی،برشهیدانت قسم

 

سرو روان

درد  هجران مرا  ، از گل  میهن بزدای

لاله ویاسمن،هم شورفغانی به من آر

گذرت گربشود ، سوی بدخشان وطن

یارشیرین سخن  و لاله عذاری بمن آر

 

غم جانان

گرتوازخون شهیدان،همه گلگون گشتی

لاله سان داغ به دل،حال پریشان رفتم

 

سوختم،سوختم

 دشـت ودامـانـت بُـدی میـنـوی مـن

ازغم آن لاله زاران سوختم،سوختم

 

عقاب شکسته پر

زعاشقـان سـراپـردهء وطـن هسنـم

مرا بهشت زمین،لاله زارخودباشد

 

 

فریاد بلبل

زمین وآسمان خرسند،ملآئک شدهمه خندان

بشد رنگین ز لاله،دشت ودامان وطـن هرجا

 

خاک وطن

هرزمانی اگرآئید به سر تربت من

لاله از یاد شهیـدان،به مزارم آرید

 

زیبای من

بسکه زیبـاوقشنگ ونازنینی

لاله گردیده خجل از روی تو

 

غزالان رمیده

لاله رویـان مهـاجــربه وطـن  بــاز رســان

یا رب! آن آهوی مشکین،به ختن بازرسان

 

مادر افغان

لاله از خــون شـهیدان وطـن

سرزند درکوه صحرا،هرکجا

 

مرغک بسمل

جـانـا بفـدای قـد بـالائی کـه تـوداری

لاله خجل ازدست حنائی که توداری

لاله شده داغش به دل،از خال لب تو

قربان همان خال سیاهی،که توداری

 

غنچه دهان

برده دل ازکف من غنچه دهانی عجبی

لاله رخ سیـم بـدن،سـرو روانـی عجبی

 

ماه دوهفته

دست حنائیت جان،شرمنده کرده لاله

ماهروی ماهرویان،دوراز نقاب باشی

 

هفته نامهءافق

درآسمـان سدنی،هفت سـاله شد افق

سرخ رووسربلند،چون لاله شد افق

 

حنای دست یار

 یارم چـوحنا به دست گیرد

لاله زکـفـش،شکسـت گیرد

 

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

30 جنوری 2021 

سیدنی – آسترالیا

30 جولای
۱ دیدگاه

تاریخِ من، خون و خاکستر  روایتِ افغانستان

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه  8 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی -30 جولای  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

 

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان

ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ درد،

بر سرت تاجِ   طلا   بود    ، زیر   پایت    لاله‌

 تویی تاریخ  زنده ،  با  نفس‌  های   بریده،

در دلت شمشیر و شعر است، در نگاهت خوابِ دیده.

 

از سُلاله‌های آریا، تا به کوه‌های بلند،

از بابل تا بلخ و بلندان، از سغد تا خطِ قند.

زبان‌هایت چون رود جاری، دین‌هایت از نور پر،

تو جهانی در دلِ یک خاک، پُر زِ اندیشه و شرر.

 

اما ای خاکِ پر افسانه، ای داغ‌دارِ بی‌لباس،

چه شد آن تاجِ تمدن؟ چه شد آن شیرِ حق‌شناس؟

باد آمد، طوفان گذشت، شمشیر شد قانونِ شهر،

دشمن آمد با دعا، با قران در دستِ زهر.

 

ای وطن، آغازِ جنگت از کجا شد؟ کی رسید؟

وقتی که شرق و غربِ دنیا، تو را دیدند چون پلید.

یک پل از هند تا آسیایِ میانه‌ی خفته،

تو شدی میدانِ بازی، خاک شد جانِ شکفته.

 

روس آمد با تانک و مرمی، گفت آزادی می‌دهم،

خون گرفت هر کوچه را، باز هم وعده می‌دهم!

آمریکا پس از دهه‌ها، گفت: نجاتت می‌دهم،

با هزار چکمه آمد، باز هم خنجر زدم.

 

طالب آمد با شریعت، پشتش باز هم وطن نیست،

نام دین بر لب ولی، کارش جز شمشیر و فن نیست.

رهبرانی پُر زِ کیسه، دست در دستِ غریبه،

فروختند جانِ ملت را، به لبخندِ فریب‌ده.

 

ملا، کمونست، دمکرات، پادشاه و جنرال،

همه نام‌اند، اگرچه هیچ‌کدامش نیست حال.

هر که آمد، گفت: “نجاتم از خودِ تو بهتر است!”

لیک در پایان، خودش هم قاتلِ یک پیکر است.

 

مکتب ویران شد، قلم افتاد، مادران گم کرده‌اند،

کودکان با بغچه‌ی خون، خنده را کم کرده‌اند.

ما صلح را نشناختیم، چون هماره وعده بود،

دروغ در جامی زرین، از زبانِ ساده بود.

 

ولی در این تلاطم، بود چیزی جاودان،

چیزکی از جنس غیرت، از غرورِ بی‌امان.

در دلِ مردم، هنوزم آتشی روشن بود،

گرچه سقف خانه سوخت، شعله در جان ماند زود.

 

هاکان‌ها برخاستند، از میانِ خاک و دود،

نسلی از درد آبدیده، نسلِ آگاه و سرود.

نه به مرمی تکیه دارند، نه به وعده‌ی وزیر،

با قلم می‌سازند امروز را، با نگاهی دستگیر.

 

ای وطن، با چشمِ خسته، رو به فردا می‌روی،

در دلِ هر ویرانه‌ات، باز هم معنا می‌روی.

تا زمانی‌که یکی هست، با دلی از عشقِ تو،

تویی زنده، با هزاران زخم، با امیدِ تازه‌جو.

هاکان نوابی

۵ می ۲۰۲۵ میلادی

ادمنتن – آلبرتا، کانادا

28 جولای
۱ دیدگاه

گل های حسرت

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه 6 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 28 جولای  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

گل های حسرت

تا کی مرا  ز  غصه   فراموش می‌کنی؟

 حرف رقیب  را تو  مگر گوش می‌کنی؟

 من از فراق، تا به سحر خورده‌ خون دل

 با غیر، جامِ می تو چرا نوش می‌کنی؟

زین داغ‌ها که بر دل و بر سینه می‌نهی

گل‌های  حسرتم  زده  گلپوش  می‌کنی

 تا دیده‌ای ز گوشهٔ چشمت به سوی من

 تاراج  اختیارِ دل   و   هوش   می‌کنی

 من بی‌خیالِ روی تو یک شب نخفته‌ام

ای شوخ! از چه‌ام تو فراموش می‌کنی؟

ساقی! ز کیفیت که به چشم خمار تست

 رندان باده‌کش همه مدهوش می‌کنی

 گفتی: به عید آیم و عیدی  دهم تو را

 آن وعده را چو زلف، پسِ گوش می‌کنی

 در بین عاشقان  هدفِ  غمزه‌ات شدم

من را به یک نگاه ستم‌ کوش  می‌کنی

 قربان انتخاب   دو   چشمان   آبی‌ات

 کز جمله عاشقان، تو مرا خوش می‌کنی

 آیی اگر به بستر  این  «انوری» شبی

خود را ز بار ننگ سبک ‌دوش می‌کنی

 انوری فکری

28 جولای
۱ دیدگاه

جنجالِ سیاست

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه 6 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 28 جولای  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

جنجالِ سیاست

همه عشقم، همه  جانم  وطن باد

وطن گلزار  و   بُستان   و چمن باد

 بهارانِ وطن، خوشرنگ و خوشبو

 پُر از عِطر و عَبیر، مُشکِ خُتن باد

 سراپایش گل‌  آذین  و  پُر  از نور

 کَفَن‌پوش از درختِ   نسترن باد

 سراسر، چشمه‌ سارانِ شفابخش

 ز آمُو تا به هِیرمند، جان و تن باد

معادن در دلِ هر سنگ و صخره

به دنیا شهره و رِکورد شکن باد

 به هر سو باغ و گلشن‌ها مجلل

 ز هِرات، تا  بَدَخشانِ   کهن باد

 به عشق و عاشقی، فرهادِ ثانی

 بدون شک، بشیرِ شیرین ‌سخن باد

 ولی افسوس! به کسبِ فَیضِ تعلیم

 تفاوت‌  ها   میانِ   مرد و زن باد

 به جنجالِ سیاست، حکمِ قدرت

 هزار اندوه، که بحثِ ما و من باد

 بشیر احمد بشیر شیرین سخن

28 جولای
۳دیدگاه

رشکِ آسیا

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه 6 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 28 جولای  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی .  فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

 

رشکِ آسیا

نیایید    دیگر    نیست      هرگز 

شما را جای   امن  و   زندگانی 

درین کشور که رشک آسیا بود 

شده   نازل     بلای    آسمانی 

زبس بردند و ویران کرده کشتند 

نمانده   هیچ  از بودن نشانی 

همه جا گشته قبرستان و مشهد 

کند از   حال   ملت   ترجمانی 

مسلمان با مسلمان بس در افتاد 

نصارا خواند بر  ما ( لنترانی ) 

شرافت زیر پا شد ،مُرد وجدان 

برای یک   دو  روزه   کامرانی 

جهاد    ما     ندارد    ارمغانی 

بغیر از غارت و موشک پرانی . 

 صابر هروی

28 جولای
۳دیدگاه

گفتگویی با محترمه بانو هما طرزی شاعر، نقاش و دیزاینر لباس و جواهرات

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه 6 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 28 جولای  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

 

در ادامهِ گفتگو ها با همکاران قلمی سایت 24 ساعت

اینک صحبتی داریم  با شاعر  ، نقاش و دیزاینر ورزیده 

کشور محترمه بانو  هما طرزی که حضور

خواننده گان محترم پیشکش میگردد.

 سؤال :

بانو طرزی گرامی با سپاس و امتنان از همکاری های قلمی شما میخواهم در نخست خود را برای خوانندگان محترم سایت 24 ساعت معرفی کنید و همچنین بفرمایید صاحب چند فرزند میباشید ؟

 

 جواب :

در هفتم جنوری ۱۹۵۱ در شهر کابل چشم به جهان گشودم و بعد از پایان دوره دانشگاهی در دانشگاه کابل و اخذ لیسانس در رشته علوم تربیتی و زبان انگلیسی، جهت ادامه تحصیلات و اخذ دکترای ادبیات فارسی‌ در دانشگاه تهران به تحصیل پرداختم ، ولی به علت وقوع انقلاب اسلامی در ایران تحصیلاتم نا تمام مانده و با ورود آقای خمینی به ایران در فبروری 1979 مجبور به ترک آن کشور گردیده و به کشور آمریکا کوچ نمودم ، زیرا به وجود آمدن رژیم  کمونیستی در کشورم مانع رفتنم به زادگاه ام افغانستان گردید.

من فقط یک پسر دارم .

 

 سؤال :

لطف بفرمایید در مورد کار و فعالیت های قبلی تان در افغانستان قدری روشنی بیاندازید و همچنین بفرمایید در حال حاضر مصروف چه فعالیت ها می باشید؟

 

 جواب :

از آوان جوانی شعر می‌ سرودم که اشعارم  بین سالهای ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۵ به طور مرتب در نشریات معتبر افغانستان چون :

مجله پشتون ژغ )صدای افغان ، ( مجله میرمن )بانو ، ( مجله ژوندن )زندگی‌‌ ، ( مجله اردو )ارتش  و ( روزنامه پر تیراژ کاروان ) بطور مرتب به چاپ رسیده است .

همچنان همزمان آثارم در مجلات معتبر ایران ، سخن ، یغما و اطلاعات  هفتگی به چاپ میرسید .

شعر مرگ مادر در سال ۱۹۷۰ برنده جایزه اول ادبی در دانشگاه کابل گردید که تا کنون بار ها به چاپ رسیده است .

همچنان بعنوان نخستین کاندید دختر شایسته در افغانستان برگزیده شده بودم و نخستین مدل تبلیغاتی در کشورم نیز بودم.

بعد از آمدن به امریکا:

مدت 13 سال طراحی لباس و خیاطی نمودم.

ازسال ۱۹۹۲ تا سال ۱۹۹۹ درشرکت Bergdorf Goodman  به عنوان مدیرتغییر  و دگرش  لباس و طراحی جواهرات عروس ایفای وظیفه نمودم. ازسال ۱۹۹۹ تا سال ۲۰۰۸ در شرکت طراح  معروف ایتالیایی  Giorgio Armani به عنوان رئیس تغییر  و دگرش  لباس  در سرتاسر امریکا  مشغول کار بودم . از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۵ درشرکت Lord & Taylor   به عنوان رئیس  تغییر و  دگرش لباس سرتاسر امریکا  به وظیفه ام ادامه دادم . از سال ۲۰۱۵ تا  ۲۰۱۸ در کمپانی Bloomingdales به  عنوان رئیس خدمات مشتریان ایفای وظیفه نمودم. از سال ۲۰۱۸ تا  ۲۰۲۰ در کمپانی Brooks Brothers  به عنوان رئیس تغییر و دگرش لباس در سراسر آمریکا ایفای وظیفه نمودم.

اکنون در کمپنی ALT به حیث ریس انکشاف و توسعه استعداد ها و مشاور مدیر کل  کمپنی مشغول کار استم.

 

 سؤال :

علت ترک وطن و پیوستن به خیل مهاجرین چه بوده و در کدام سال ناگزیر به ترک وطن شدید و در حال حاضر در کدام کشور زندگی می کنید؟

 

 جواب :

من جهت ادامه تحصیل در سال 1974 ترک وطن نمودم و به ایران رفتم که با کمال تاسف نتوانستم دوباره برگردم. و در سال 1979 با انقلاب اسلامی ایران به امریکا در شهر نیویورک آمدم و تا حال زندگی میکنم.

 

 سؤال :

در مورد سرودن شعر میخواهم بدانم که از کدام سال به سرودن آغاز نمودید و در کدام قالب های شعری می سرایید؟

 

 جواب :

 از سنین 10 و یا 11 سالگی شعر می سرودم ولی جدی نمی گرفتم  ،تا اینکه در 18 سالگی بعد از مرگ ناگهانی مادرم اشعارم بچاپ رسید و شکل جدی گرفت. بیشتر در قالب شعر سپید و گاهگاهی نیمایی می سرایم .و باور برین است که نخستین بانوی سپید سرا و نیمایی سرا در افغانستانم.

البته دو کتاب هم در غزل دارم.

 

 سؤال :

اطلاع یافتم که تاحال بیشتر از ده اثر از شما به زینت چاپ آراسته شده ، اگر لطف نموده نام بگیرید و بفرمایید اگر خوانندگان عزیز ما از چه طریقی میتوانند آنها را بدست بیاورند؟

 

 جواب :

– میلاد نسترن‌ها

ـ زمزمه‌های نیایش

ـ کوچ پرنده‌گان

ـ نوید سحری

ـ شکوه برف‌ها

ـ بهار در پاییز

افزون بر این گزینه‌هایی:

ـ واژه‌های آبی

ـ برگ‌های خشکیده

ـ عشق های ماندنی

– رقص شگوفه ها

– سه پنجره

-و من عشق را زیستم

به‌گونه دیجیتالی نشر شده‌اند.

 

همچنان 4 آلبوم نقاشی و 4 آلبوم دیزاین لباس و یک آلبوم دیزاین جواهرات  درسال 2024 به چاپ رسیده.

 

 سؤال :

آیا به جز از سرودن شعر درکار های فرهنگی و اجتماعی دیگر در شهر محل سکونت تان فعالیت دارید یا خیر؟

 

 جواب :

خیر ، چون کارم تمام وقتم را در بر می گیرد.

 

 سؤال :

شعر را چگونه تعریف میکنید و به نظر شما شاعر خوب کیست و از چه خصوصیاتی میتواند برخوردار باشید؟

 

 جواب :

شعر از دید من بیان احساس به شیوه هنری و ویژه که زیبایی کلام را همراه بوده و بیان احساس یا فریاد دل را گوارا تر و دلپذیر تر می کند. البته در قدیم فقط به کلام موزون شعر گفته می شد که من به آن معتقد نیستم. برای من پیامی که شعر با خود همراه دارد از اهمیت بیشتری برخوردار است تا فورم و شکل آن.

 

 سؤال :

اشعار کدام شاعران را بیشتر می پسندید؟

 

 جواب :

از شاعران کلاسیک مولانا،  حافظ،  طاهره قدرت العین، مهستی گنجوی،  خواجه عبد الله انصاری، و شیخ بهایی را دوست دارم و از شاعران معاصر فروغ فرخزاد، سهراب سپهری،  لطیف ناظمی، حمیرا نگهت دستگیر زاده، یوسف کهزاد، و بعضی از سروده های پرتو نادری.

 سؤال :

نظر تان در مورد سایت 24 ساعت چیست و از کدام سال به همکاری آغاز نمودید:

 

 جواب :

سایت 24 ساعت به دلیل نداشتن تعصب و بیطرفانه بودنش،  بدون در نظر داشت قوم و زبان و نسل و نژاد و همچنان زنده نگهداشتن میراث فرهنگی واقعی کشور غم دیده ونگون بخت ما برایم بسیار با ارزش است. این تنها سایتی است که فریاد  حقیقی ما را با چشم ها آشنا می سازد. بیشتر از دوسال می شود که با این سایت پر محتوا همکاری دارم.

 

 سؤال :

برای جوانان هموطن ما که در دیار غربت زندگی می کنند چه توصیه ها ی دارید؟

 

 جواب :

امیدوارم جوانان ما میراث دار واقعی ما باشند و نگذارند تا  بدی های کنونی محیط جدید  در آنها تاثیر گذار شود. باید بکوشند و با زحمات خلل ناپذیر به دنیا ثابت سازند که ما مردمان با فرهنگ و میراث دار انسانیت هستیم نه زاده  سرزمین وحشت و دروغ و ریا و ظلمت!

 

 سؤال :

در پایان اگر پیام و یا مطلبی است که نپرسیده باشم لطف نموده بیان کنید.

 

 جواب :

تنها پیام من به شما و دست اندر کاران سایت پر محتوا و مثبت 24 ساعت ، ادامه این راه پر محتوا و مفیدیست که آغاز نموده اید واز بارگاه ایزدی ، موفقیت های بی پا یان را برایتان آرزو مندم. همیشه شاد و سلامت و موفق باشید!

 

بشیر هروی :

خانم طرزی گرانقدر از اینکه به سؤالاتم پاسخ دادید از لطف  شما تشکر و قدردانی نموده ، سعادتمندی و طول عمر با برکت برایتان تمنا دارم.

 

 

 

 

 

27 جولای
۱ دیدگاه

ندای صلح

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 5 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 27 جولای  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

 

ندای صلح  

ندای صلح صدای خاص   و  عام است  

زمین را زندگی  با  صلح  ، دوام است  

 چو آب و نان ،  نیاز است   و   حیاتی 

به صلح زیستن طریق شادکام است  

 بدور   بودن  ز فتنه  راهی  نیکوست  

بسی آدم ‌کُشی   فعل ِ حرام  است  

 ز   نیرنگ    و    عداوت     دور    باید 

که تخم    فتنه ، آغاز  خصام   است  

درخت  دوستی  خوش   بارور   باد

  که غیر  صلح ، میوه  ناتمام   است

  اگر  در  خانه     آید   مهر  و   الفت 

 چه عزت‌ ها و لذت ‌ها   بکام  است  

 دل آرام است و چشم از اشک بی‌غم 

اگر در کشوری صلح  در  قوام است  

 میان خلق  اگر صلح گشت  محقق 

 چراغ  مهربانی  خوش خرام است  

 قلم  برتر  ز شمشیر  است ،  زیرا 

 که صلح  والاتر از تیغ  حسام  است

   جوان و کودک و پیران  به  رنج است 

 اگر مُلکی به کامِ جنگ مٌدام  است  

 اگر جنگ  است ، عقل  از کار مانده

  وگر صلح است، عقل والامقام است  

 بشر با صلح نیازمند است نه با جنگ 

 بشیر، صلح آرزوی خاص وعام است  

 بشیر احمد بشیر شیرین ‌سخن

27 جولای
۱ دیدگاه

چه فایده؟

( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 5 اسد  ( مرداد ) 1404  خورشیدی – 27 جولای  2025   میلادی   ملبورن  استرالیا

چه فایده؟

آهو! پلنگ  نیست   جهیدن   چه فایده؟

 با پای خسته، خسته  دویدن چه فایده؟

آهای… ای پرنده!  کسی  نیست انتظار

 از شاخه‌ای به شاخه پریدن چه فایده؟

یوسف که نیست رد بشود، دختری غزل!

حالا ترنج  و دست   بُریدن  چه فایده؟

 فرصت  برای  زندگیِ  عاشقانه نیست

 دیگر به جام و باده رسیدن چه فایده؟

 احساس تیر خورده و پژمرده گشته است

 ماهی شدن به   آب تپیدن چه فایده؟

فرصت برای بوسه به لب‌ها نمانده است

 لب را به شوق بوسه، مکیدن چه فایده؟

 وقتی که تخته نیست برابر به تخته‌ات!

بر چشم یار زُل  زده،  دیدن چه فایده؟

محرابی صافی

4 اسد 1404 خورشیدی