فریب مجازی – دزدی با ماسک مهربانی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه ۲۲ سرطان ( تیر ) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۱۳ جولای ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
فریب مجازی
(دزدی با ماسک مهربانی)
نوشته ولی شاه عالمی
ای مردم عزیز، خواهران و برادران گرامی !
این روزها فضای مجازی ُپر شده از دزدهای جدید نه با چاقو و تفنگ، بلکه با موبایل
عکس های دروغی و بازی با احساسات ما
دزدهای امروزی خیلی هوشیار شدند
از صد رقم راه استفاده میکنند
تا از جیب ما پول بکنن
یکی زنگ می‌زنه، خوده کارمند بانک معرفی میکند، رمز کارتت ره می‌گیرد؛
یکی پیام میدهد، میگوید برنده شدی، روی لینک کلیک کن، کارت‌ات قفل می‌شه؛
یکی صفحه جعلی می‌سازد به نام یتیم‌خانه، مسجد، مریض‌خانه… و شروع میکند به جمع‌کردن پول
یکی هم فیسبوک و تیک‌تاک را ُ پر از اشک و درد دروغی می سازد
دروغ با لباس درد
دیگر کار به جایی رسیده که بعضی‌ها حتی
از مریضی هم کاسبی می‌سازند
یک عکس دزدی از انترنت می‌گیرد، می‌نویسد ،من سرطان دارم… فقط ۵۰ دالر کمک کن تا زنده بمانم
پایینش هم حساب بانکی، پی‌پل یا کَش‌اَپ میگذارد، و یک ویدیوی غمناک نشر
.میکند
خوب، ما هم آدمیم، دل ما نرم است، اشک می‌ریزیم و پول می‌فرستیم
،ولی وای وقتی بفهمی که کلش دروغ بوده
نه مریضی در کار بوده، نه دوا، نه داکتر
همه‌چیز ساختگی، همه‌چیز برنامه‌ریزی‌شده فقط برای یک چیز: پول
این فقط گدایی نی، جنایت است!
برادر عزیز، خواهر گرامی
اگر واقعاً مریض هستی، ما کنارت هستیم
اما اگر سالمی و فقط می‌خواهی از احساسات پاک مردم نان بخوری
نه تنها نان حرام می‌بری به خانه‌ات
بلکه حق کسی را ضایع می‌کنی که واقعاً سرطان داره، درد داره، اما رویش نمی‌شه گدایی کنه
دیگه در این بازار مجازی
وجدان قیمت پیدا کرده
دروغ شده داکتر
اشک شده سرمایه
کاش یکی دوا بسازه برای این بی‌غیرتی دیجیتالی
که هر روز شکل نو می‌گیره، رنگ تازه می‌گیره!
پس چی کنیم؟
هیچ‌وقت اطلاعات شخصی‌ات را به کسی نده
به هر پیام اشک‌دار، فوری باور نکن
پیش از کمک کردن، تحقیق کن
اگر شک داری کمک نکن
گزارش بده! هشدار بده
فریب نخور
مردم را بیدار کن
دیگه وقتشش است مردم آگاه شوند
اما توجه کنید! این حرف‌ها به این معنی نیست که ما نباید کمک کنیم! نه، هرگز!
ما نباید به خاطر چند دزد و شیاد بی‌وجدان، دلسوزی و انسان‌دوستی را فراموش کنیم. اتفاقاً امروز بیشتر از هر زمان دیگر، مردم ما در رنج‌اند و محتاج کمک‌اند.
همین حالا هزاران مهاجر افغان از ایران با بدترین رفتار و بی‌رحمی اخراج میشوند، بی‌سرپناه، بی‌نان، و بی‌امید.
در چنین روزهایی، اگر هر افغان خارج‌نشین که دستش به دهنش میرسد، فقط ماهانه ۱۰۰ دالر (یا معادل آن در ارز محلی) به یک فامیل نیازمند کمک کند، یک خانواده‌ی پنج‌نفری میتواند دست‌کم یک ماه، سه وعده نان بخورد.
این است معنی واقعی انسانیت و غیرت افغانی!
ما باید فرق بگذاریم میان دروغ و دردِ واقعی. میان دزدی و درمان. میان اشک‌سازی و اشکِ حقیقی.
– Virtual Deception
Theft Behind the Mask of Kindness
Written by Walishah Alimi
Dear people, respected brothers and sisters,
These days, the digital world is full of a new kind of thief—
Not with knives or guns, but with smartphones.
Fake photos and manipulations of our emotions…
Modern thieves have gotten very clever.
They use a hundred different tricks
To take money from our pockets.
One calls you and pretends to be a bank employee,
Steals your card PIN.
Another sends a message saying you’ve won a prize—click the link,
And your account gets locked.
Some create fake pages claiming to be orphanages, mosques, hospitals…
And start collecting money.
Others flood Facebook and TikTok with fake tears and pain—
Lies dressed as suffering.
It’s come to the point that some even turn illness into a business.
They steal a photo from the internet, write:
“I have cancer… just $50 could save my life.”
Below, they post a bank account, PayPal, or CashApp,
And share a heart-wrenching video.
Well, we’re human—our hearts are soft.
We cry, we send money.
But oh, the heartbreak when you find out it was all a lie…
No illness, no medicine, no doctor—
Just a script, a performance, all for one thing: Money.
This is not just begging—
It’s a crime!
Dear brother, dear sister,
If you’re truly sick, we stand with you.
But if you’re healthy and simply trying to eat off the emotions of kind people,
You’re not just bringing forbidden food into your home,
You’re stealing the rights of someone who actually has cancer,
Someone who’s suffering but too proud to beg.
In today’s virtual marketplace,
Conscience has a price.
Lies are the doctors,
Tears are the investment.
If only someone could invent a cure
For this digital disgrace
That changes shape every day and wears a new color every time.
So, what should we do?
Never share your personal information with strangers.
Don’t believe every sad message right away.
Before donating, do your research.
If you’re unsure, don’t send money.
Report it. Warn others.
Don’t get fooled.
Wake people up.
It’s time.
It’s time we all become aware.
But let’s be clear—this does not mean we should stop helping those truly in need. Never!
We must not let a few heartless scammers make us forget compassion and humanity. In fact, today more than ever, our people are suffering and desperately need support.
Right now, thousands of Afghan migrants are being forcefully and shamefully deported from Iran, left homeless, hungry, and hopeless.
In these difficult times, if every Afghan living abroad who is financially stable were to support just one needy family with as little as 100 Afghanis (or its equivalent) per month, a five-member family could afford three meals a day for an entire month.
That is the true meaning of humanity and Afghan dignity.
We must learn to distinguish between fake pain and real suffering, between scammers and those genuinely seeking relief, between manufactured tears and the ones that come from true hardship.
