۲۴ ساعت

خلوتگاه

تاریخ نشر : یکشنبه 29 دلو ( بهمن ) 1402 خورشیدی – 18 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

خلوتگاه

 در خلوتگاه گرم و تاریک

 دستانم را ربودی

 و قلم ها ترا می سرایند تند

 و نفس هام را می شمارم

 تا آخرین نواهای پر طلاطم

 آهسته آهسته در زمزمه هات می خوانم

 ثبوت یک عشق را

 و افسانه ی یک هم آغوشی را

 تقدس جفت گیری

 همان عبور از تاریکی هاست

هوس تو داشتن قصه ی زنده شدن دوباره

 در کوچه های خلوت یک احساس

 من در تو آمیخته ام

 من در تو از خویش رسته ام

 و من در تو پیوسته ام

 و می سرایم …

 و گیسوانم در پیچ و خم هاش

 نوازش انگشتان ترا می شمارند

و خفاش شب به بوی تو عادت دیرینه دارد

 و نگاه هاش ترا در بی خوابی هات دنبال می کند

 و من همان عابری هستم

که از کوچه نگاهات عبور می کنم

هماطرزی

نیویورک

 14 می 2023

مخمس

تاریخ نشر : یکشنبه 29 دلو ( بهمن ) 1402 خورشیدی – 18 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

مخمس

تصویری از متملق

تاریخ نشر : یکشنبه 29 دلو ( بهمن ) 1402 خورشیدی – 18 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

اقتباس از :

شماره دوم – سال اول جریده  ملی بیطرف فکاهی ، سیاسی، انتقادی و اجتماعی ترجمان

مؤرخ 5 ثور 1347 خورشیدی

25 اپریل 1968 میلادی

تصویری از متملق

دلا بگریز  از آن بر  گشته ایام

که در  راه تملق  می زند گام

تنور گله اش  پر  آتش  حرص

نماید  پخته ، تا   اندیشهِ  خام

زند بر سینه  سنگ نوعخواهی

ولی بیچاره ، از چوبش در آلام

ز رنگ و چابک و روباهکار است

به  مکاری  نماید  شیر  را  رام

به لشمی ها بود چون آب صابون

به الفت ها مثال   لًنگِ  حمام

به محفل هیچ مقدارش  نباشد

بود چون  میهمان ِ   نا  بهنگام

به نمامی  نماید  شام   را روز

به غمازی  نماید  روز  را  شام

نمی آساید   از   نیش  زبانش

کسی از بد گهر  تا نیک فرجام

دو رویی عادت دیرینهء اوست

که ترکش با مریضی یابد انجام

به این بی آبرویی همچو آبست

که شکل دیگری گیرد به هرجام

رفیق گرگ و همراز  شبانست

چنان کز هردو بیند لطف و اکرام

بهر کس شیوهء مخصوص دارد

ازین ره کرده حاصل شهرتِ عام

چنان دارد به  فن  خود مهارت

که بگرفته است از ابلیس انعام

مزاح  او  دروغ  و  فتنه جویی

نشاط  او که در ره گسترد دام

سلام او به حاضر عرض مطلب

کلام او به غایب فحش و دشنام

سرودش بیقرار های « کلبی »

غم او کز چه مقصود است آرام

دعایش   مدعای   وام خواهی

ف نا  بهرِ   طلب   ناکردن وام

کسی کاورا چنین خوی است و عادت

کجا ، مصلح ! وطن گیرد از او کام ؟

میر زمان الدین مصلح هروی

دنیای رنگ رنگ

تاریخ نشر: شنبه 28 دلو (بهمن) 1402 خورشیدی – 17 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

دنیای رنگ رنگ

کردیم خطر چو تنگ  گرفتیم در بغل

 شیشه به سالِ سنگ گرفتیم در بغل

 افتاده بودلاشۀِ احساس ما به خاک

 تن  را  به پای  لنگ گرفتیم در بغل

 برجبهۀِ قشنگِ قلم، پشت کرده ایم

 تا جعبۀِ  فشنگ  گرفتیم   در  بغل

 سالانه فصلِ بوقلمون واردیده ایم

 دنیای  رنگ  رنگ  گرفتیم  در بغل

 دل ها چوشد رها ز سرِگیسوانِ صاف

 زلفینِ  چنگ  چنگ گرفتیم در بغل

 ازشهدِ روزبهی، قدحِ ماچوشد تهی

 خُمِ  پُر از شرنگ  گرفتیم  در بغل

 تیغِ جنون وجهل به قتل وقتالِ خویش

 کارا تر از تفنگ  گرفتیم   در  بغل

 ماهم پی خرابی  دیوانِ کاخِ ظلم

ترواژه ی  کُلنگ  گرفتیم   در  بغل

 صلحِ موقّت است، که آرام گشته رام

صیدی که ما به جنگ گرفتیم در بغل

 مِرکِل به طعنه گفت سرِراه بود حجاز

 ما تا  سرِ فرنگ  گرفتیم  در  بغل

 علی احمد زرگرپور

آلمان

” مِرکِل ” صدراعظم آلمان

خالی از آشفتگی

تاریخ نشر: شنبه 28 دلو (بهمن) 1402 خورشیدی – 17 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

خالی از آشفتگی

نکشیدیم  اگر خار   غم  از   پای کسی
نشدیم  باعث درد سر و  سودای کسی

ما به  پای  خرد  خویش  روانیم  مدام
ننشستیم   به   امید  و   تمنای  کسی

بی بضاعت بُدیم و  رشک نبردیم باری
به مقام و حَشَم و ثروت و دنیای کسی

متقاضی نشدیم از کس و ناکس گاهی
گر  ندادیم  جوابی  به  تفاضای  کسی

ما به  کوری حسودان ننشستیم از پای
گر نشد باز  به  ما  دیدۀ  بینای  کسی

نزدیم  بر  در  هیچ کس انگشت طمع
نیستیم خادم و یا رهبر  و مولای کسی

رهنورد  ره   آیین   خودیم   و   نزدیم
طعنه برصومعه و دیر وکلیسای کسی

جز خدا  در  همه احوال  نداریم هرگز
با دل  خالی از آشفتگی  پروای  کسی

مرحوم استاد صابر هروی
 حمل ۱۳۷۲

کابل  – افغانستان 

زندگی آخر سر آید

تاریخ نشر: شنبه 28 دلو (بهمن) 1402 خورشیدی – 17 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

زندگی آخر سرآید

زندگی  آخـر  سـرآیـد ، میهـنم  هجـران تو

کرده است دیوانه ام، جنگ  بی پایان تو

از برت تا دور بگشتم ، کشـور زیبـای من

خون دل خورده و باشم دائماً ، حیران تو

ازولادت تا به ترکت ، دل  ربودی از برم

زآنکه دورم ازبرت،گشتـه  ام  گریـان  تو

گر بمـیـرم دامنـت، یابـم  حیـات نو ز سـر

زنـدهء جاویـد باشد،آنکه اسـت دامـان تو

 همچومجنـون گشتـه ام،ازیـاد زیباکشورم

 تـیـره روزم از فــراق ، آهـــوان نــالان تـو

  دوردنـیـا گربگردم،هـیچ جایی هم نه یابم 

چهــرهء زیـبـا رخـانِ ،  دخـتــرِ شـغــنـان تو

بـی قــرارم از فـراقـت ، مأمـن اجـداد مـن

چـون غـزالان رمـیـده ، باشـم سرگردان تو

زآنکه ازآب وهوای،جانفزایت بی بهره ام

گـشـتـه ام بـیــمـار و زارِ، تـپـهء پـغـمـان تو

خواهم از خالق نماید،لطف بی پایـان خود

تا شوند نابود زریشـه، جملگی خصمـان تو

بی قـرارم دلـفـگارم، چونکه دورم از وطن

  ظـالـمـان ملـیـونراننـد،ازخــون یـتـیـمـان تو 

حیدری خواهد زیزدان،تا که باشد خدمتت

وآنگهی جانش ســرآیـد،سـایـهء فـتــان* تو

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

۱۰ فبروری ۲۰۲۴

سدنی – آسترالیا

* فتان_زیبا ودلفریب که با زیبائی خود مردم را مفتون سازد

کتاب عشق

تاریخ نشر: شنبه 28 دلو (بهمن) 1402 خورشیدی – 17 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

کتاب عشق

بیا  آبی   شویم   چون   موجِ  دریا

 چو لاله بشگفیم در دشت و صحرا

 بیا  تا   همسفر  گردیم     با   هم

 رَویم    سوی    دیارِ      آرزو   ها

 چو شاهین  در  نَورَدیم   آسمان را

 پرِ   پرواز   بگشاییم    چو    عُنقا

 تو  باشی   ماهتابِ   عالم    افروز

 میانِ   اختران ،   من   چون    ثریا

 بپا سازیم  به  صحرا  خیمهُ  عشق

 تو قیسِ عامری ،  من  همچو  لیلا

 ز  سر   گیرم    جوانی   را  کنارت

تو   یوسف  باشی  و   منهم  زلیخا

 حکایت  های  از  شیرین  و فرهاد

 سراپا    قصهّ   وامق    و    عذرا

 کتابِ  عشق  ما  از    بر  بخوانند

 شود   وردِ    زبان   افسانهّ    ما

 مریم نوروززاده هروی

سوم جوزا ۱۴۰۲ خورشیدی

بیست و پنجم جون ۲۰۲۳ میلادی

از مجموعهُ “پاییز”

هلند.

فربه شدن جهل

تاریخ نشر: جمعه 27 دلو (بهمن) 1402 خورشیدی – 16 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

فربه شدن جهل

بعد از چندی

از منی که

سکوت را در بغل دارم

از شکاف اندیشه

فربه شدن جهل را

در زادگاه ام میبینم

و در زیست گاه ام

عرق شرم جاریست

از جبین احساسم

صامدی

6 فبروری 2024 

ملبورن – آسترالیا

فریاد

تاریخ نشر: جمعه 27 دلو (بهمن) 1402 خورشیدی – 16 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

                 فریاد         

هر ناله اش مرا به نگاهی، چه جسته است

تار دلش  به  قلب  منِ   زار ،  بسته است

قلبم به غير او به كسى ، دل نجسته است

به هر طريق  تولد  او  را  خجسته  است

مانند خط  يار ، كه نامش  شكسته است

زيبا گهى به زير ، و به بالا نشسته است

نقاشم و  چسان  كشم آن  زلف عنبرين؟

فرياد ها كشم ،و دهانش چه بسته است

صدها صبا گذشت و از آغوش خبر نشد

دنياى قلب ما گرچه زيبا  آراسته است؟

 پوهنمل احمد ضیأ حق شناس

هرات – افغانستان

معراج کمالات

تاریخ نشر: جمعه 27 دلو (بهمن) 1402 خورشیدی – 16 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

در وصف زبان پارسی

تاریخ نشر: پنجشنبه 26 دلو ( بهمن ) 1402 خورشیدی – 15 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – استرالیا

در وصف زبان پارسی

هر کسی را مادری  هست  و ” زبان   مادری

پارسی‌مان مادر است و طرزِ گفتِ ما “دری”

پَهلَو و دربار و در؛ اوصاف و نامش پارسی است

گر “دری”  گفتند؛ بود از  بهرِ  ختم  داوری

گر “دری” گفتند؛  یعنی گوهرِ دریای  مهر

گر “دری” گفتند؛  یعنی نسخۀ   همباوری

جنگلی در قلبِ اقیانوسِ دانش؛ ریشه‌مند

باغ سبزی لب به لب از  میوه‌ های نوبری

چون گلِ تر؛  تازه و شاداب ؛ هنگام  بهار

در نوازِش چون نسیم و در درخشِش؛ گوهری

پاسبانانیم  گنجِ  پارسی  را  ما؛  از  آنک:

دارد او  بر  گنج های  نقره  و  زر  برتری

در دل او هست پنهان، بر کف دستش عیان

آفتابِ    مهتری   ،     آیینۀ     دانشوری

برلب هر واژه‌اش جای سخن؛ جادو روان

حرف؛ حرفش در مُقامِ شاعری؛ خُنیاگری

زیر پای  رودکی  هایش  بیابان   پرنیان

در کف فردوسیانش  گرزِ  دندان خنجری

شاهِ ما را هفت اقلیم است با اقلیم دل

گنجه، غزنین و بخارا، بلخ و شیراز و هَری

حافظ و سعدی و مولانا و فردوسی بسند

گر نبود این ملکِ دل را  پادشاه دیگری

کاروان ها حُلَّه دارد  سیستانِ   فرخیش

کانِ زَرُّ و نقره می‌ جوشد زبلخِ عُنصُری

بخشی از مُلک سنایی سرزمین روم و چین

هر جزیرۀ مثنوی ؛ إِعجازی از  پیغمبری

در گلستان اندر آ! گر برگ بی‌برگیت نیست

تا کزین باغ حقیقت ؛ پشته‌های زر بری

کم نگردد گنجش از برداشت؛ چون هرماهیش

زیرِ   اقیانوس    دارد   کارگاهِ   زرگری

گنجهایش نیست پنهان یا خیالی چون سَراب

در کفِ هر موجِ او گنجی است از دُرِّ دَرِی

ماهیان پاکِ او را دستِ کم هرگز مگیر

زان که گاهی گُلپری گردند و گاهی مَهپری

هست درشوکت زبان پارسی چون آفتاب

کم نگردد نور خورشید از  مُحَقَّر پروری

غم مخور گر یک دوتا خفاش؛ إِنکارش کنند

کی شود پنهان به انگشت؛ آفتاب خاوری

گستریده خوانَش از” أَزمیر” تادریای چین

تاتوانی کوش کز این خوان نعمت برخوری

هرکه ازاین گلشنِ خوش عطر وبوطرفی نبست

گو بیفکن رخت؛ سوی گُلخنِ خاکستری

هرکه زین خمخانۀ مَیمَست؛ جامی برنداشت

گو: تو و  خربندگانِ خواجگان را چاکری

شهر کوپنهاگن

گل های آتشین

تاریخ نشر: پنجشنبه 26 دلو ( بهمن ) 1402 خورشیدی – 15 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

گل های آتشین

در چشمم شکفته
گلهای آتشین عشقت
من بی حس شدم
از درد
از بغض
خط اشکی
می‌سوزاند صورتم را
بیا به مزرعه وجودم
آبیاری کردم برایت
از چشمه زلال چشمانم
بردار حاصلات
سخن های نهانی را

عالیه_میوند
فرانکفورت – جرمنی

می مانم !

تاریخ نشر: پنجشنبه 26 دلو ( بهمن ) 1402 خورشیدی – 15 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

می مانم !

قسم به  بُغضِ  سرازیر   شده  از  چشمانم

تویی که همرَهَت….تا قافِ عشق می مانم

به آسمانِ نگاهت که می رسم انگار

شبیهِ    ابر   بهارم    شبیهِ   بارانم

سکوتِ تلخ مرا بشکنی به قند کلام

ببین که کارِ من افتاده دست جانانم

دوامِ من، برای توست درین غُربتِ سرد

قسم به وسعتِ  دلتنگیِ  بی پایانم

هزار  بار  بپرسی  چقدر  می مانی؟

….قسم به جان تو! تا قافِ عشق می مانم

پروانه شیرین سخن

25 دلو(بهمن) 1402 خورشیدی

ابرِ ظلمت

تاریخ نشر : چهارشنبه 25 دلو ( بهمن ) 1402 خورشیدی – 14 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

ابر ظلمت

دلم  امشب  چنان از نازِ آن دلدار  میرنجد

که از  نازِ  طبیبِ  سنگدلِ   بیمار  میرنجد

ز زخم ناخن غم سینه ام  همواره  می ریشد

چنان کز زخمه ی  ناخن گلوی  تار  میرنجد

ز بس کم طالعم از اختر وارونه ام امشب

فلک  با   اختران  ثابت   و  سیار  میرنجد

چنان از شیوه ی نا مردمی ها جان بلب آمد

که هنگام سخن گفتن لب از گفتار میرنجد

بحال هجرت و آواره گی در گوشهء غربت

روانم در بدن  از  طعنه ی  اغیار  میرنجد

بصحرا هر دد و  درنده با هم الفتی دارند

چرا انسان به شهر اندر ز الفت زار میرنجد

چنان گرم است  بازار زر و نیزنگ و استعمار

که  جان  مردم  آزاده   زین  بازار  میرنجد

مگر از  ابر  ظلمت آتش بیداد می بارد ؟

که گلزار  و  چمن زین  ابر آتشبار  میرنجد

بود کار بشر تاکی چنین  کشتار و  ویرانی

که قلب تیره ی تاریخ زین  کردار  میرنجد

چنان چشم حقیقت  را  بخواب ناز  آلودند

که هر بیدار  دل  از دیده ی بیدار میرنجد

خدا را از چه رو در مسجد و دیر از خدا بینان

ز شیخ و برهمن  عمامه  و   زنار  میرنجد

زبس امروز نا چیز است  کالای هنر یاران

” فدایی” از سواد و خامه و اشعار میرنجد

فدائی هروی

تاریخ را ورق بزن

تاریخ نشر : چهارشنبه 25 دلو ( بهمن ) 1402 خورشیدی – 14 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

تاریخ را ورق بزن

پای رخش فرهنگ ما

 دیریست لنگ است

 و چشم جهان بینی ما کور

 تاریخ را ورق بزن

 از ملای لنگ تا عمر کور

 تامل کن

 ونقد کن

 من فرزند همین تاریخم !

 و حاضر به جواب.

 صامدی

ملبورن – استرالیا

14 فبروری 2024

حرص و آز

تاریخ نشر : چهارشنبه 25 دلو ( بهمن ) 1402 خورشیدی – 14 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

حرص و آز

دوستـی با  مردمان سفـل ه و  نـانی نکن

پول و وقت خویش را بر هرزه ارزانی نکن

یک  نگاهی  گرم  و  یک لبخند داریم آرزو

سـوی مااز بی کسی ها چینی  پیشانی نکن

حرص را میکن دفن، در  گو ر شوق  نابجا 

چون گدایی گر به هر در لفظ گردانی نکن 

خود رئیس خویش می باش اندرین دارفنا 

فکرِ چوکی  و مقـامی  خانه  سامانی نکن 

همرهی  یار  بدخشانی  بساز  و  شاد زی 

آرزوی  دخترانِ    شوخی    تهــرانی   نکن 

گر رسد نان و پپاز و چمچه ای از آب  سرد 

شـوقِ پیـزا و کباب و آش  و  بولانی  نکن 

از سیاست دور باش آدمگری را  پیشـه کن 

هفت پشت خویش را با حیـله زندانی نکن

بگذر از ظـم و دو روزِ زندگی وارسته باش

لحظه هـــای عمـر خود با رنج طولانی نکن

رومکن با چرس وتریاک وشراب  خود سری

این  حیات   بی گزند  خویش تـاوانی  نکن 

با کتاب و دفتر و دیوان و خوانش خو بگیر 

در پس هر رمه ای بز  رفتــه چوپانی  نکن 

حرص و آز و شهوت  از مـا میبرد بالندگی

دور از  خود  خصلت  زیبای انسـانی نکن 

حلقه ای  گوش خودت میسـاز ابیات مـرا

گفته ای محمود  را نا خوانده قربانی نکن 

سه شنبه 23 دلو 1397 خورشیدی

که برابر میشود به 12 فبروری 2019 ترسایی

احمد_محمود_امپراطور

ای رفیق !

تاریخ نشر : چهارشنبه 25 دلو ( بهمن ) ۱۴۰۲ خورشیدی – 14 فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

                ای رفیق!        

چهرهء  منحوس  ظالم  بنگری  صِدقاَ  عمیق

لعنتِ حق می فرستی بر وجودش ای شفیق !

بر  ضعیفان  و فقیران  او  روا   دارد  ستم

بهر ارضاءِ هوس، صدگونه چال دارد ، رفیق !  

آن شقیّ دراصل خود،محکوم به احکام اِله است

در میان  سیم  و زر و بحر ثُروت است غریق

انکرالاصوات که گویند  طرز گفتار وی است

آن صِماخِ خلق عالم  گشته تخریق زآن نهیق

با تاءسف در دیار ماست  بسی ز آن ظالمان

برسر قُدرت رسیدند زان کسان  چند تا فریق

سرنوشت خلق مارابین چه سان دربند کشید

آن   گروه   بدسگالان   را  بزن  با  منجنیق 

این خسان  دیوانه  وار رنگِ جهانرا تیره کرد

ای فکور! بایست ترازین متن خونِ دل چکد

زآنکه باشداین شعاروخط ومشی ما دقیق

درنَبَردباین ددان تو عاقبت گردی عتیق

 (خشنودا!) افکارتوسازندهءکردارتوست

بهرامحاءسَتَم،سوزنده باش همچون حریق

عبدالکریم خشنودهروی کهدستانی،

مقیم شهرکییف اوکراین

پروانه ها

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۴ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۱۳ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

پروانه ها

پروانه ها

برشاخه های می پرند

 و در عبور باد می رقصند

 سبک و بی صدا

 گلها در گهواره های عشق

 و برگها در فرش شاخه ها

و باغ در سکوی بیکرانش

 همه جا

همه جا

 در بلور اندیشه های رنگین

 شراب بهار را می نوشد

 و در کاسه ی پر نور برکه ی آبش

 با شماتت همیشگی

 به من می خندد

 و نگاه هاش

 پر از ستیز

 و خالی از صمیمیت هاست

 ولی من به عشق ایمان دارم

 و چون کودکان خوشدل

 به راهم ادامه میدهم

 و به پوچی طعنه هاش می خندم

 چون به عشق ایمان دارم و به خوبی هاش

هماطرزی

نیویورک

2 می 2023

پروانه

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۴ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۱۳ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

پروانه

مرا ،

پروانه کن

بالم ببخش

بگذار در ملکوت نگاهت

دیوانه‌ای شوم که فقط

عشق ترا طواف میدارد

و در پرتو لبخند آسمانیت

رنگین کمان بوسه هایم را

روی لبان شرابی ات پهن کنم

و بر تارک قلب مهربانت

پروانه وار تا پای جان

غزل «دوستت دارم» را

هستی بخشم .

میترا وصال

11 فبروری 2024 

لندن 

پرچمِ عدالت

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۴ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۱۳ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

پرچمِ عدالت

اپارتاید جنسی

 نهایت کور فکریست

 شناخت زن و مرد

 به عنوان انسان

در کنار هم

 با حقوق برابر

 نهایت روشن بینیست

بیا پرچم عدالت را

 در بلندای فهم

 و درک زبان زمان

 بکوبیم

 صامدی

ملبورن – آسترالیا

حکایتِ خورشید

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۴ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۱۳ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

حکایت خورشید

چـو بـال مـلۀ   صـیـاد  از  پـرِ خـام است

تـمــام پـرّش  آن  تـا  کــنــــارۀ  بـام است

مـبــاش  بـنـــد   تغــافـــل  کـبـــوتــر  آزاد

شکست بال وپر ازحرص دانۀ دام است

غـروب  قـصـۀ  پـایـان   روز  می خـوانـد

طلوع حکایت خورشید  تا دم شام است

ز کـنـــه آدم و الله  نمـی شــــویـــد  آگاه

به پای عقل وخرد تاکه بند احکام  است

به نام دین و خدا ظلم حاکمان جاریست

به حیله شمشیرکج تابکی خون آشامست

خیال و فکـر و بیان  و  عقیده آزاد است

نژاد ومذهب ورنگ و قبیله اقسام است

حـقوق ذاتی مسـاوی که جمله انسـانـیـم

کجا مگر دوهوا در فضای یک  بام است

به دوش مرد و زن عقل کل تاریخ است

حقوق هر دو منزه ز جهل و ابهام است

نگاه  تـازه  بــه  تـاریــخ ز نــدگـی  افـکـن

چه در خـزینه  ز اول  تا سـر انجام است

درون خُـم  بجوشـیـد  روز و  شـب  تـنـها

که خون دختر رز در صراحی و جام است

به دیر و مسجدو بتخانه حق چه میجویید

حـریـم خلوت دل  جـای  جلـوۀ  تام است

هــزار  ســال   عـبـات   اگــر  کـنـد  زاهــد

چو شیخ وواعظ ومفتی شهربدنام است

سـیا کند دل  و  مُلک و  خـانه  را  ویران

که در سیاست ظالم کین و اِرغام  است

مثال زنـده فلسـطین و قتل اطـفال است

زخون خلق بهر سوی  شرق  حمام  است

دیموکراسی شده ظلم و جور و  استبداد

بیا ببین بـه افغان‏ستان  چه  فـرجام است

نظام ظـلـم و سـتم تـیـغ  هـا  زده در دل

رژیـم عادل  فـیـدرال  حـامی  عـام  است

کهـن  نمـونــۀ  فـیــدرال  دورۀ   کـوروش

نظـر بـه گفتۀ  تـاریـخ  اولـیـن  گام است

پـر از  حمـاسـه  و  افـسانـۀ  کهن  تـاریـخ

ز عهد زال  و نریمان ورستم وسام است

شکـوه عهـد کهن در  لباس  نو  زیباست

که حلقه های تکامل به هم  ادغام است

کـسـی که  بـاغ  تـمــدن  را  کـنـد  ویـران

بلای ارث  پـدر  خصم و قاتل مام است

هرآن که  جامعـه  را ا ز هنر  کند  خالی

در اوج  قـدرت  خود عاقبت ناکام است

شدست دانش و عقل و هنر زنده  بگور

فقط تعصب وافراط وظلم واوهام است

گلـوی  سـاز  و  سـماع و  غـزل  ببریـدنـد

نشسته درغم وسوگِ طرب دلارام است

رسول پویان

8 فبروری 2024

کوکبِ حٌسن

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۴ دلو ( بهمن ) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۱۳ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

کوکب حسن

نظر کن  تا نظر  بردار  گردم
اسیر  نو  گل  بی  خار  گردم

سرا پا لاله  و  نسرین هستی
میان گلرخان  بر دل نشستی

تویی  آن  چلچراغ  منزل  من
تویی آن کوکب حسن دل من

کجایی  یار  کم  پیدا   کجایی
روان  عاشق   شیدا    کجایی

بدنبال  تو  من  صحرا نشینم
غزال سرکش و شیرین  ترینم

چرا روزی  نمی پرسی ز  حالم
بدور از آشیان  بشکسته بالم

بیا  عشقم   امیدم  نو  بهارم
کجایی روشنی شب های تارم

تویی آن مونس شب زنده دارم
تویی نور  دو  چشمان  خمارم

عالیه میوند

 فرانکفورت

29 اپریل 2022

آتشین پر

تاریخ نشر : سه شنبه 24 دلو ( بهمن ) 1402 خورشیدی – 13 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

این سروده ی زیبای شادروان استاد رضا مایل هروی  را که

در سال 1332 در شهر هرات سروده شده از مجموعهء امواج هریوا

انتخاب نموده و تقدیم شما خوانندگان محترم می نماییم.

آتشین پر

الا ای  مهوش شوخ  سمنبر

بجان  من  زدی  از  مهر آذر

بافسونی مرا از  من  گرفتی

ربودی تاب ازدل هوش ازسر

نگاه  مست  تو  خمار   پرور

لب  لعلت  فزون از آتش تر

حیاتِ من  ز  لعل ِ تو  گوارا

رماغِ  من  بزلفِ  تو  معطر

خیالت میکند اندیشه را راست

نگاه   ناز   تو    الهام   آور

دو ابروی تو  تیغ  جوهرِ ناز

دو چشمت فتنه سازو فتنه پرور

حسادت با تو میدارند خوبان

که هستی نکته فهم وبا کرکتر

منم  آن  آتشین  منقار  بلبل

توئی آن تازه  ورد  آتشین پر

توئی بالاتر از  ماهِ  فلک تاز

توئی با  مهر  زرین  پر برابر

توئی آهوی مست آتشین گام

زراه دام بر دوشاان تو مگذر

بصحرای  دلم  بخرام   از ناز

که باشد آن نشیمن گاه خوشتر

توکه اندردل من  خانه کردی

چرا هرسو روی ای  ماه انور

منم با آه وحسرت دوست جانی

منم  با  ناله هم بالین و بستر

که کاری عشق بازی درد و آهست

که گردد عاشقِ بیچاره مضطر

نمی تابی بمن رو نه  مه من

نبودم  من  بعالم  تیره  اختر

مه من دور گشتی  از  بر من

هلال آسا شدم این هفته لاغر

همه جانا  برایم   تلخ    گوئی

اگر چه ریزد  از  لعل  تو شکر

زدی آتش  تو  اندر  خانهء  دل

دلِ من گشته است صحرای محشر

شرارِ   ناله ام    گرم    افتاده

ز دست  سرد مهری های دلبر

ترا از ناله  سازد  نرم ( مایل )

که او باشد سخن ساز وسخنور

هرات

1332 خورشیدی

سپیدار بلند اندیشه

تاریخ نشر : دوشنبه 23 دلو (بهمن) 1402 خورشیدی – 12 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

سپیدار بلند اندیشه

جغدان شب اندیش

 بوف کوران شب آواز

 برخیزید از شاخه های

سپیدار اندیشه ام

این جا ، جای عقابان است

 که با صدای شان

 نوید می دهند، پرواز را به

 اوج

 گم شوید چرک جامگان

 تاریخ نفاق و خون و خشونت

: من از جنس صبح و بیداری

 و پویایی ام

 سپیدار بلند اندیشه ام

 نمی لرزد به باد چند

 من استقامت را

من مقاومت را با زبان سبز

 سبز سبز

 در فصل بهار تفکر ، چشم

در راه ام

چشم در راه ام ، در شب

 اندیشه ی تان

 سپیدار بلند اندیشه ام

 هراس و ترس و لرزیدن را

 بباد بسپار

 و خود ایمان داشته باش :

 به بهار، که می آید از

 راه شاید اندکی دور

 اما می آید !

 می آید !

 می آید !

 صامدی

ملبورن – استرالیا

رنج تنهایی

تاریخ نشر : دوشنبه 23 دلو (بهمن) 1402 خورشیدی – 12 فبروری 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

رنج تنهایی

گرفتار  غم  و  درد   و   اسیر   دام  بیدادم

مکن عیب ار رسد شبها بگردون آه و فریادم

ز یکسو  دردِ  غربت از  دگر سو  رنج تنهایی

سرور  از  زندگانی  را  سراسر  برده  از  یادم

بودطوفان اشک ازدیده ام هرروز وشب جاری

عجب نبود که این فعل افگند از بیخ و بنیادم

مرا جز  خدمت  همنوع  و  مهر الفتِ  مردم

نداده  درس  دیگر در  دبستان  هیچ استادم

ز نیک و بد مرا در زندگی هر آنچه  پیش آید

ندارم شکوه هرگز از نصیب خویش دلشادم

بگوشم کی خوش آید زاهدا حرفت چوتکراریست

مکن با هرزه گویی ها به زعم خویش ارشادم

محمد اسحق ثنا

ونکوور – کانادا

12 فبروری 2024