۲۴ ساعت

عشق به کتاب

تاریخ نشر : چهارشنبه 3  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 24 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

عشق به کتاب

من عاشقِ   کتابم  ، از  عشق  سر نتابم

رؤیای من کتاب    است ایمان من کتابم

بهتر ز هر رفیقی بسیار  هم شفیق است

گِرد سرش ب گردم ، آن است کتابِ نابم

قرآن   بی  ریایم ،  او  هست   رهنمایم

نی بُخل و نی حسد را هرگز در او نیابم

نی هر کتاب عشقِ ، نی هر کتاب مهری

نی هر کتاب سوالم نی هر کتاب  جوابم

کانرا حدیث دردمند ، ما را بوّد ارج مند

حلقه کنم بگوشم  ،  کانرا  کلام  حسابم

زیبد سخن ز واعظ ، اندر ورای مطلب

آنرا که عشق نامِ ، در سیر  پیچ و تابم

خونِ دلم مکیده آنکس که بی خدا است

توهین دین من کرد ، مجرم نمود خطابم

صد ها ورق کتابم ، صد موج آرزو داشت

یکقطره نیست بکامم زین بحر در حبابم

شور و نشاط و مستی یکسر بدام عشقِ

با ساغرِ محبت  ، یکسر نمود   خرابم

یک بار جلوه دارد ، نورِ کتاب هستی

چاپِ دیگر ندارد  ، اوراق  این  کتابم

گنجینه های گوهر ، آثار   بیدلِ ماست

هر بیت او کتابیست ، ارزنده و شهابم

ساختند کتابِ ما را ، این کاتبانِ تقدیر

” زرغون ” توبه فرما ، ایزد بوّد توابم

حاجی محمد ابراهیم زرغون

اسلو – ناروی

دوستی !

تاریخ نشر : چهارشنبه 3  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 24 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

دوستی !

  دوستی را راه  بی   پا یان  بـــؤد    

دوستی را ارزشی  چون جان بؤد

دوستی آن نیست  کاندر نمیه راه  

پا نهــــاد ن  بـر  سر  پیمـــان بـؤد

از بـرای دوستی   جــان با ختـــن    

این رسوم از شــیوۀ  مردان  بـؤد

دوستی آ ینۀ عهــد و  وفــا ســت   

ورنـه آن بشکسته و پـاشـان بــؤد

گـرتـو خواهی   عهــد  آن آری بجا

سعی کن در حفظ اوتــا جان  بـؤد

دوستی نخـل بـرو منــد و فا سـت

این عطا از بخششی یــزدان  بـؤد  

عزیزه عنایت

هالند

دیده درا

تاریخ نشر : چهارشنبه 3  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 24 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

ديده درا

جانا  به  تيرِ غمزه  دلم   را  شگافتى

ظالم بغيرِ   من ،  دگر  كس   نيافتى ؟

اى شوخ چشمِ  ديده درا،  از براى چه

دل از برم   ربوده  و  بَعد   رُو بِتافتى

با يك  چنين   شيوه ى از  دلربايى ها

گويا كه عاشق ام نشده  ، دل  نباختى

عادت نموده ام بهمه خود نمايى هات

شادم كه غيرِ من ، بهيچ يك نساختى

گفتى بحرفِ مردمِ   بَدگو  نكرده يى

پس بهر چه در آتش هجران گداختى

هستى ( فروغِ ) ديده وجان دلم مدام

ستايل  پسند  بوده ، گلى  يكنواختى

برياد دارى روزى چنين گفتمت زود

بر رُو  كشيده  خنجرِ  ابرو  بتاختى

حسن شاه فروغ

9 جولای 2024

خوشهِ پرواز . . .

تاریخ نشر : چهارشنبه 3  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 24 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

خوشه پرواز ….

 مگر سنگی سخن گوید، سکوت سینه سنگین است

 بکش ای درد  فریادی  ، دهن بسته ز تمکین است

 تهی  تصویری  و بیگانه    جوی   نقش   رنگینی

 که این  گمگشتگی  از خویشتن ، آیینه آیین است

 نفس های شریف عشق ذ گر از سینه ات  گم  شد

 به پا ایستاده ای، روحت ، ولی تسلیم تدفین است

 سواران قطب  گم کرده ، غریق  صبح  کاذب اند

 اگرچه راه روشن  است  و اسبان  فلق زین است

برو از  دام  این   منظومهِ    تکرار  بیرون   شو

 فراتر در  مسیرت  خوشه ی پرواز  پروین است

 به اسب مست  فردا  ، شیهه پر مژده اش دل بند

 چه می جویی زتاریخی که آلوده به سرگین است

 بهاری را که می خواهی، سرت را کشتزارش کن

 ره رفتن  به  گلزاران  فردا  ها  فقط   این  است

 بیا   از  راه    بیداری ،  ز کوتل   های   اندیشه

قدم  در جاده ی  بگذار ،  کز  آینده   آذین   است

صدای  را که  در پشت  روانت  است   باور کن

 جهانی درتو درجنگ است، درخونت فلسطین است

فاروق فارانی

 جنوری ۲۰۲۴

جلوه گه ی اسرار

تاریخ نشر : چهارشنبه 3  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 24 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

جلوه‌گه‌ی اسرار

از چهره‌‌ی نمکین هستی

 می ‌کاهد لبخند و تبسم را

 غروب ملال و دلگیر خورشید

 و از عشق سرد تاکستان‌‌

تهی شده جام بلور محبت

 با روح زخمی و خمود

دیر ‌زمانیست ‌که

 چشمه‌سار شراب ناباوری

 از کوه غرور جاریست

 زهرآگین

و بر خمار امید‌ها

 می‌افگند آتشی

 با غفلت و امواج ابر‌های تار

 مهتاب چهره‌پوش و

 ستاره‌های سرد و خموش

 اسیر زندان شب شده

زمستان سرد و یلدایی‌ست

 سفره‌ها تاریک و افسرده

 و شب ندارد ماه دربر

 طعام صداقت بی‌رنگ و

 از بذر عشق نیست خبری

 روح زخم‌بار معشوق

 از بی‌مهری یک عشق

 سرد

 زوال و خزان فرو می‌ریزد

 و‌ خم‌خانه‌ها پر از

انگورهای نابارور اند

 حسرتا دل ساغر از جوش

 و خروش‌ باده خالیست

 با سکوت و سیاهی

اندوه مرگ و تاریکی

 خورشید را

 ماتم گرفته مهتاب

 چه بی‌رنگ بی‌روح

 و بی‌ستاره شده

 دار و ندار کائینات ملیح

جلوه‌گه‌ی اسرار آفرینش

 هستی بهاران‌ست که

 پنجه‌های سبز درختان‌‌

 ریشه دوانده در دل زمین

 و از گرمای محبت‌اش

 پرعشق سیراب می‌شوند

 برگ‌ها

وقتی روحت قبضه‌ی

مهربانی شد

در تو جار می‌زند انسانیت

و نگاهت خورشیدوار

 می‌ا‌فشاند مهر و

 در آسمان افکارت روشن

 نفس می‌کشد مهتاب

 بمان آزاده تا پرواز قلبت

 بر فراز قله‌ها باشد

 پرطنین

هما باوری

 جرمنی

9 فبروری 2024

بالاحصار

تاریخ نشر : چهارشنبه 3  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 24 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بــــــالا حصــــــا ر

 کــا بـل و بـا لاحـصــار روزگـاران  را چـه  شـــد

آ ن صفــا ی مـرد مـا ن کـوهـساران را چه شـــد

آ هــوا ن بــی نـظــیــــر کــشور مـــا ای  خــــدا!

باغـزالانــش رمـیـده، د شـت ودامـان راچه شــد

گـشت ویـران مـلک بی هـمتای مـا،افغـا نـْسِتـان

رادمـردانش کـه بودی،شمس دوران را چه شــد

آن ا ُخــوّت،آن مــروّت،آن هـمــه مــردا نــگـی

از میـا ن مــردما ن، مـلـک افـغــا ن راچـه شــد

آن مـسـلـمـانـی وآن، پـا بــنـــدی د یـــن نـبـــــی

آ ن گـذشـتـن ها زجان، درراه یـاران را چه شــد

شهــرهـــای مهـــد عــلـــم وا فـتــخــــا رآســیـــا

بـا مـیـان وغــزنـه وبـلـخ وبـدخـشـان راچه شــد

خـشک سـا لی های پـی درپـی، درافغـان زمیــن

بُرداز بین حا صلا تش، برف و باران را چه شد

“حـیـدری” سرِّالهـی کـس نـدا نــد،جـزخــود ش

باش سا کت،چون ندانی چرخ دورا ن را چه شد

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

٢۵ جون ۲۰۰۵

 سدنی – آسترالیا

مهمانِ چرچرک ها

تاریخ نشر : چهارشنبه 3  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 24 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

مهمان چر چرک *ها

 و من امشب مهمانم.

مهمان باغ

و مهمان چر چرک‌های درختان گیلاس.

و مهمان هوای خنک و صاف پغمان*!

چر چرک‌ها مرا به عشق بازی دعوت کرده اند

چر چرک‌ها زبان مرا می‌‌فهمند!!!

و من از خوشه‌های گیلاس‌های خوش مزه

گوشواره ساخته ام،

 تا خود را برای مهمانی چر چرک‌ها آما ده سازم.

و از پوست خشکیده چر چرک‌ها –

برایم گلٔ سینه ساخته ام.

باغبان بخواب رفته،

پدر سخت مشغول مطالعه است،

شاید کتاب تازه‌ای می‌‌نویسد؟

انگار همه شهر در خواب اند…

و من دستان گرمم را _

در آب “چشمه دلاکان”* فرو می‌‌برم.

از سردی آب

سرا پام می‌‌لرزد،

و از سرما بخود می‌‌پیچم.

عابری مست از کوچه می‌ گذرد و شعری از مولانا زمزمه می‌‌کند:

چون جان خراباتم

جانان خراباتم… 

و چر چرک‌ها با او هم آواز اند.

و من امشب مهمانم،

وه که چه مهمانی …؟

من و چر چرک ها،

 و گیلاس ها،

و آب چشمه دلاکان،

و مستی در کوچه،

بله !همه مهمان خرابات چر چرک‌ ها شده ایم.

هما طرزی

6 جون  1971

کابل – افغانستان

*جیر جیرک

*شهر ییلاقی در شمال کابل

*چشمه ی آب معروفی  در شهر پغمان

بهارِ زندگی

تاریخ نشر : سه شنبه 2  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 23 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بهارِ زندگی

بشنو   صدای    قلبم  ،   دلی   بیقرار   دارم

به رهت دو چشمِ  خسته ،  بدر  انتظار  دارم

 بنشین کنارم ای جان ،که زحد گذشته صبرم

بنگر که  از  فراغ ات ،  غمی  بیشمار  دارم

 ز بهارِ  زندگانی ،   بجز  از   خزان   ندیدم

 که بجای سبزه  و گل ،  چمنی  ز  خار دارم

 همه شب  در آرزویم ،  که شوی اسیرِ دامم

 بخرام  بسوی  صحرا ،  هوسِ  شکار دارم

 به کمانِ ابروان ات ،که ربوده طاقت از من

زدو چشمِ مست ات ای جان،طلبِ خمار دارم

 نظری بسوی ما کن،که دلم همیشه تنهاست

تو نباشی  غصه  و غم ، همه در کنار دارم

 مريم نوروززاده هروی

 ۲۰  دسامبر ۲۰۲۳ میلادی

 11 قوس ۱۴۰۲ خورشیدی  

از مجموعهُ “پاییز” هلند.

در طلبِ تو

تاریخ نشر : سه شنبه 2  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 23 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

 در طلب تو

54 الف  

( تومرا جان وجهانی، چه کنم جان وجهان را )

که ترا  دارم  و از یاد  برم  جان   و جهان  را

تو همینی   که  ز  شعر  تو   تراشیده  دل  من

که همین خواهم و دیگر چه کنم فکر  همان را

 تو زمینی  که زمان  در دل  خود  حبس نماید

 و منم خاک  زمینی  که  فرو  برده  زمان  را

 تو  بهاری  که  ز  پاییز   خبر    هیچ   ندارد 

و  منم  قامت  سروی   که  بخندیده  خزان را

 تو نهانی  که عیان   رنگ بگیرد ز  وجودت

که  شود   از  تو هویدا  و  کشد آه  نهان  را

 توغزل هستی و آرامش هر نقطه به چشمت

 که چه  وجدیسیت ندانی  ز تو آوای فغان را

 تو  صدایی  تو هجایی  تو  کمالی تو جمالی

 که نه رنگ است ونه رو است بدون  تو بیان را

 تو عجب هستی و عمریست منم   در طلب تو

 که همی پیر کنم  از طربت  عشق جوان  را

 تو کلیدی  که  به   هر قفل  رسی باز  نمایی

 و منم  آن در قفلی  که برد  از تو  گمان  را

تو  یقینی   که  کهن  از کفنت   جامه  بدوزد

و من آن  تلخی مردن که فرو بسته  دهان  را

تو تسلا ،  تو   تولا  ،  تو مبرا ،  تو  مجزا

و من آن  قامت  تیری که کمر بسته کمان را

تو سلامی که ز هر حرف  تو اندیشه  بخیزد

ومن آن  قاشق  شهدی که  شیرین کرده زبان را

 تو جنونی که ترا سنگ به هر کوچه  بجوید

 ومن آن عشق  فزونی که ز تو برده  امان را

 تو نسیمی، تو شمیمی ، تو جدیدی، تو قدیمی

 که تنم پر شده از تو ، چه کشم  منت جان را

شکیبا شمیم

بویِ محبت

تاریخ نشر : سه شنبه 2  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 23 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بوی محبت

نامت مقدّس است  و چه نیکوست مادرم

این واژه پر طراوت و خوشبوست مادرم

زیباییِ تمام   غزل    های   من    تویی !

من چشم ! سایه‌ی تو چو ابروست مادرم

اخلاص  بی نظیر  به  قلبت  شناور است

بویِ  محبتِ   تو  به   هرسوست   مادرم

عشقِ تو تا به رگ رگ من رقص می کند

یعنی  درخت   مهر  تو   انبوست   مادرم

پروردگار   داده   به    تو   قلب  مهربان

مهرت  نشانه   های  خودِ  اوست  مادرم

بعد از  خدا  دلیل خوشی های من تویی !

بعد  از   خدا  کلام  تو  نیکوست   مادرم

با  بودنِ تو فخر  جهان  می شوم ، چون

یک  ذرّه هم  دعای  تو  جادوست  مادرم

بر گفته  های  قلب  خود  اقرار می کنم !

دارم  همیشه  خاص  ترا  دوست ! مادرم

                  نویدالله محرابی ( صافی )              

این نفس ها از نفس افتاده . . . .

تاریخ نشر : سه شنبه 2  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 23 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

این نفس ها از نفس افتاده….

 مشت بردرزن که خوابستان پریشان ‌ترشود 

صبحِ  بیداری  شود بیدار ،  با آن  سر شود

 یا که دل  در سینه و اندیشه  در سر بشکفد

 یا ز پژواکش دو گوشِ خوابمرگان کر شود

 مشت بر در زن که دربِ خامُشی‌ ها بشکند

 تا  دهانِ   تشنه‌ی   فریاد  ،   گویا‌تر  شود

 مشت  هم بر سینه‌ی  این آسمانِ  مرده زن

 تا ز خونِ  عشق نظمش زندگی ‌پرور شود

 مشت برخود زن که بیداری درونت خفته است

 تا که خوابِ  صبر در تو با سحر آخر شود

 مشت  بر بی  قلبیِ  دیواره‌ی  دوران  بزن

تا  فرو   ریزد   دژِ  در بندِ  دنیا ،  در شود

 این نفس‌ها از نفس افتاده، طوفان دَربکش

 صورِشورِعشق انگیزان! که تا محشرشود

 در خطوطِ پیچ ‌پیچِ دستِ  خود از نو نویس

 سرنوشتی را که با خورشید ها همسر شود

 ای تو،ای ققنوس، ازخاکسترِ خود شاد باش

تا  مبادا  رنگ ‌ها  بهرِ  تو  زهرِ  زر  شود

قلبِ خود آموزتا هر ضربه اش گردد چراغ

تا به  سوی آسمان ، باران شده ، اختر شود

جان،جان! از خامشی پرهیزکن ای مرغِ عشق

تا  صدایت  بال  رویاند ، سرودت  پر شود

فاروق فارانی

جنوری ۲۰۲۴

احساس

تاریخ نشر : سه شنبه 2  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 23 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

احساس

درون سینه احساس عجیبی

 تپد قلبم  چنان با دل قریبی

نگاه تو مرا سرمست کرده

بدوزم چشم  برچشم حبیبی

14 فبروری 2024

*********

دلبری
لبم بوسی صدایم را بنوشی

کنم  ناز و ادایم  را  بنوشی

 بیایی  از  برای  دلبری تو

 عزیز من وفایم  را بنوشی

 26 فبروری 2024

*********

مهتاب

بهار   آورده‌ ای   در  بستر من

 گل مرسل به  دستت گوهر من

جمالت گشته است مهتاب شهرم

 دو  چشمان  سیاهت   اختر من

هما باوری

17 مارچ 2024

جرمنی

شاعرِ دلخسته

تاریخ نشر : دوشنبه 1 اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 22 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

شاعرِ دلخسته

شاعرِ دلخسته و  گمنام   می  خواهی  ، منم

صید بی جان  در میانِ  دام  می خواهی ،منم 

دفترم   جایی  برای   مشق  ؛  کم   می آورد 

مرغ خوش خوانِ به کنجِ بام می خواهی،منم 

از    میانِ     شاعرانِ    نام    دارِ    نیستم

رند و بی باک و کمی بد نام می خواهی، منم 

با  نگاهی  تاب  دارم   یکه   تازی   می کنم 

آن شرابِ را که شب در جام می خواهی، منم 

شاه بیتِ    شهریار   و    عشقری    افغانیم 

قیل و قال و  ناله‌ی خیام   می خواهی ، منم 

رد نمودی  مرحبا !  خواهندگانِ  خویش  را 

آنِ را در لحظه‌ی  انجام    می خواهی ، منم 

کامیابی   را    ندیدم    در  تمامِ  عمر  خود 

آدمِ  غم  پرور  و  ناکام  می خواهی‌  ،  منم

شاعرِمستانه  و مشهور  می یابی ،   ولی! 

شاعرِ دلخسته و گمنام  می خواهی، منم

نوید الله محرابی ( صافی )

با آمدنت

تاریخ نشر : دوشنبه 1 اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 22 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

با آمدنت

 غروب  شام  مهتابی  مگر تو

 زلال  قطره‌ی     آبی   مگر تو

به  مثل  سنبل    نازت  بخوانم

بنفشه ، در دلم   نابی  مگر تو

 تو که آیی شود   روشن جهانم

چو خورشیدِ جهان ‌تابی مگر تو

 به دریای  نگاهت  غرق گشتم

فسون‌گر، آه! جهان‌تاب مگر تو

 فرح‌ بخشد دو چشمان خمارت

قدح چشمی ، می نابی  مگر تو

 به  باغ  سبز  احساسم  بهاری

شکوه   عشق   نایابی  مگر تو

 نمایم  سجده‌‌ی   عشقت  شبانه

 نیایش‌ گاه  و محرابی  مگر تو

 تو را  دارم به رویا ها  نگارم

به چشمان (هما )خوابی مگر تو

هما باوری

20 اپریل 2023

جرمنی

بگشای در . . .

تاریخ نشر : دوشنبه 1 اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 22 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بگشای در…

” بگشای لب ” ناگفته‌ ها، نا  گفته  پنهان می ‌شود

 ” بگشای در”، این زندگی دربسته زندان می ‌شود 

” بنمای رخ”،  بر روی تو سربین  نقابی بسته اند

 آن  چهره‌ی  گمگشته‌ ات،  آیا  نمایان   می ‌شود؟

در رنگ‌ ها لولیدن است ،  بازار  در  بلعیدن است

” من”‌ها همه “بیگانه”* شد، “بیگانه” انسان می ‌شود؟

 بگشای در بر صبحگاه ،  بیرون شو از دیروزگاه

 در پوستینِ  مردگان  ، کی عشق‌ ها جان می ‌شود

 جنگِ غروب است و طلوع، جنگِ غرور است و خضوع

وقتی  سپر تسلیم  شد ، شمشیر ،  بران می‌شود؟

 چاهی  به ما  بخشیده اند ، آفاق  را  دزدیده  اند

 خوابی که رویأ را  ربود ، آیا  پریشان  می‌شود؟

 در امتدادِ  خویشتن ، بیگانه   با  خود  می‌ روی

 تا خود به پایان می‌رسی، مقصد گریزان می‌شود

 سر را رها از دود کن ، صبر از دلت مردود کن

از هر چراغی نور  جو ، راهِ  تو تابان  می‌ شود

 این راهِ پیچان راهِ تُست، راهی به شهرِ عشق ها

 از راهِ صاف  شان حذر ، آن ره  بیابان می‌ شود

فاروق فارانی

جنوری ۲۰۲۴

* اشاره به « بیگانه » اثر آلبرکامو نویسنده فرانسوی است.

اما غلبه نیولیبرالیسم، کتله بزرگی از انسان ها را در عرصه های گسترده زندگی اجتماعی و سیاسی به پوچیسم بد تر از نوع «بیگانه»، سوق می‌دهد.

مرگِ مادر

تاریخ نشر : دوشنبه 1 اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 22 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

مرگ مادر

 فغان که مرگ تو روز خوشم سیه کرده ست

گلٔ  جوانی   من   پرپر   و   تبه   کرده ست

خراب   گشت  و   بهم   ریخت   کاخ   امیّدم

که غم به کلبه ی دل همچو سیل ره کرده ست

 ********

چه گویمت که ز مرگ تو بر سرم چه گذشت؟

ببین  ،  که   دخترت   اکنون   اسیر  ماتم  شد

ز  آه   سینه ی   پرسوز ،    شام   شد   سحرم

که  درد   و  زخم  دلم  بی‌ دوا  ،   مرهم   شد

  ********

چه  بود  مادر  من  ؟    رونق     جوانی   من

نوازش   و   سخنش  ،  عشق  و  کامرانی من

عتاب   او    شرر     خار     های     بلهوسی

نگاه    او     گلٔ     باغ    غم     نهانی     من

  ********

ولی‌  گذشت  دریغا ،  و  پر  ز اشک   گذشت

براه    تیرهی     غم    چشم      انتظار    مرا

ز مرگ  خویش شکست  او پر “هما ” یش را

به     باد     حادثه     بسپرد      اختیار    مرا

هما طرزی

10 اپریل 1960

کابل – افغانستان

شرارِ عشق

تاریخ نشر : یکشنبه 31  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 21 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

شرار عشق

به صد عشوه سیه مو  می ‌گریزد

‎ز  پیشم   مثل    آهو   می گریزد

‎قد  سرو  نگارم     جلوه   پرداز

رسایی‌  ها   ز  ناجو   می ‌گریزد

 دلِ   من  ‎ ‎نمی‌ پرسد  ز  طغیان

 ‎چرا  عصیان   تند‌رو  می ‌گریزد

به دل نازش به روح عشقش دمیده

خیالاتم  به  هر   سو   می ‌گریزد

شرار عشق   او    کرده   فسونم

 خوش‌ خو می‌گریزد ‎ ‎نگه دزدیده

ز خواب   شام    بیدارم   نپرسید

به‌  یاد  چشم   جاد  و  می ‌گریزد

به  پیشم  مشک  زلف  عنبرینش

ز گل‌ها عطر خوش‌ بو می‌  گریزد

هوا  ابری ،  گل  عشقم  پریشان

بهاران  رنگ  از  رو  می ‌گریزد

به آن  قولی  که  دلبر داده  برمن

همه  نایده  یک   سو  می ‌گریزد ‎

همایت  لب   به   دندانش   گرفته

 سکوت است و هیاهو می‌ گریزد ‎

  هما باوری

27 اپریل 2024

جرمنی

مخمس

تاریخ نشر : یکشنبه 31  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 21 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

مخمس

نشئــــه ی می  ز جـامِ انگور است

شهــــد گل در دهـــانِ  زنبور است 

دل به زنــدانِ  عشق  مصبور است

نامِ نیــــکو همیشــــه مشهور است

آخـــرین خانه،  خانه ای  گور است

********

خوشــــی در تار و پودِ  عالم نیست 

عــرق شــــــرم، اشکِ  ماتم نیست

هر سبک سر رفیق و همدم نیست

هــر دو پــا را که بینی،   آدم نیست

دهـــر دون  باز یی زر و  زور   است 

********

آتشـــــی از دلــــــم زبــــــــانه زند

تیـــــــر عشقی  ســــــرم  نشانه زند

هوشِ من  را  چــــــه  زیــرکانه زند 

عبــــــرتِ   هستـــــــی تازیـانه زند

تن به این نفسِ زانی  مزدور است

********

یکی در گوشه ای خودش تنهاست

یکی در دامِ عاشقــــــــی  رسواست

یکی دستش به  گــــــــردنِ میناست

یکی پنهـــــان و عالمـــــی پیداست

هر کـه در  کار خویش  مامور است

********

در وفـــــا عهــــد و جان  نثاری کو

یــــــار را دست مهـــر  و  یاری کو

از ادب لطف و سایــــــه  داری کو 

بخت و اقبــــــــال و رستگاری کو

چشم نرگس ز غصه مخمور است

********

میـــــدهد عشق پیــــــچ و تاب مرا

می کشــد وهـــــم و اضطراب مرا

گاه بیـــــداری گاهـــــی خواب مرا

عطشِ حســــــرتِ ســـــــراب مرا

آنچـــــه نزدیک دیده ای دور است 

********

تاکه ســــــــروِ قدِ تــــو قد رس شد 

لبِ مـن تــــــــــــازه از  مخمس شد

از حجـــــــابِ تــــــو  دل ملبس شد

بـــــــاده کهنــــــه خام و نا رس شد

هرچه عنــــوان نمایی دستور است

********

چنــــــد حرف که  میشـــود  موزون

آه در سینــــــــــه میـــــزند شبخون

دل بر  آیـــــد  ز  خانــــه اش  بیرون

صد هــزار همچو  من  شود  مجنون

فهــم اگر نیست چشم  ها کور است

********

نه عـــلاجِ نه  دارو  می خواهیـــــــم

نه کمندِ ز گیســـو  می خواهیـــــــم

نه همــان تیغِ  ابرو می خواهیــــــم

نه فسونی نه جـادو می خواهیــــــم

زخـــم ما کهنه است و ناسور است 

********

گــر تو این را  فســــــــانه میگویی

یــــــــــا نــــوای شبـــــانه میگویی

شعــــــر من  را  تــــرانه می گویی

یا کــــــــه  اشکِ روانـــــه میگویی

طـــــرحِ  محمودِ  امپـــراطور است

احمد محمود امپراطور

شنبه 30 سرطان 1397 آفتابی

21 جولای 2018 ترسایی

بی حد دلم گرفت

تاریخ نشر : یکشنبه 31  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 21 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بی حد دلم گرفت

در کوه و دشت و جاده‌ی هموار گریه کرد

بی‌ حد  دلم   گرفت  که  بسیار  گریه  کرد

مثلِ   کبوترانِ   که   در  دام  زخمی  اند!

احساس  ماند  دانه  به  منقار،  گریه کرد

 مانند تک درخت که پیر است وخشک،خشک

بی‌ ریشه  مانده ،  بی بر و بی‌بار گریه کرد

گل  وقت رفتنش   شد  و هی  باد ها  وزید

گل وقت  رفتنش  شد  و هر خار گریه  کرد

با  غم   کنار   رود   نشستم   ،  سرودمت

با سوز و  آه و زمزمه … گیتار گریه  کرد

قلبم گرفت ، رفت به یک  گوشه  تا نشست

چون  طفل تکیه  کرده  به دیوار، گریه کرد

نعشی خودش به دوش خودش ماند،کس نبود!

دل در عزای  خویش به خروار گریه کرد….

نوید الله محرابی صافی

برف و باران وطن

تاریخ نشر : یکشنبه 31  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 21 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بـرف وبــــا ران وطــن

خـوش بـود دامــا ن د شــت وکهســا ران وطــن

خـوش بـود سـیــروصفـای مـرغــزا ران  وطــن

خـوش بـود بـا د لـبــرا ن مـهـجـبـیــن کـشـــورم

درشــب مـهـتـا ب ومطـرب،دربـهـا را ن وطــن

خوش بود پغما ن واستا لـف، ویا کـا ریـزمـیـــر

روزجـوزا وشــب قـوسی’، بــا یــــا را ن وطــن

خـوش بود در روز نـوروزو مــزا رشــاه د یــن

ژنده بــا لا کـرد نـش،بـا جــا ن نـثـا را ن وطــن

خوش بود درملـک خـود بـا فـقـروبـا بـیـچـارگی

نـی کـه درکـاخ ســفـیــد و درد هـجـرا ن وطــن

خوش بود گـرحیـدری، ازلـطـف بی پا یا ن حـق

بـا زبـا رد بـرسـرت، هـم بـرف و بارا ن وطــن

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۸ جون ۲٠٠۵

 سدنی – آسترالیا

بشارت سوزان . . .

تاریخ نشر : یکشنبه 31  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 21 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بشارت سوزان . . .

 کمان بکش  که زمان از  کمان نمی ‌داند

 نه از کمانکش  و از   تیردان  نمی ‌داند

 دگر کتیبه‌ ی   اختر   نشان   مرمرِ  ماه

 ز شبروان  و ز شب عاصیان  نمی ‌داند

 چه شد که زلزله‌ی عشق وشورو بیداری

 سراغِ    مملکتِ     مردگان   نمی ‌داند

بزن به  ماه به مشت و به آفتاب انگشت

 که  کور  گشته  و از ره نشان نمی ‌داند

به  منجلاب   مجو  اخترانِ  گمشده   را

 اگر که چشم  تو از کهکشان   نمی ‌داند

 در آستانه‌ی مشرق، غروب  می ‌خواند

 که   ا ز  کمین  طلوع  نهان  نمی داند

 خطوطِ درهمِ دستانِ نسلِ فردا چیست ؟

 کی از  بشارت  سوزان  آن  نمی‌ داند؟

 قسم به  جاده و بر کوره‌ راه‌ ها که راه

 رسیدنیست  ولی این  جهان   نمی‌ داند

 بمان به چله‌ی آن دل، به آفتاب فرست

 که آفتاب  هم از عشق  مان  نمی‌ داند

فاروق فارانی

 مارچ ۲۰۲۴

قربانی

تاریخ نشر : شنبه 30  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 20 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

قربانی 

هموطن دردِ من و ماو تو همخوانى داشت

آن زمانِ  كه  وطن  بيسر و سامانى داشت

من و تو هر دو فريبِ دگران خورده بوديم

سُرخ و سبز هردو بسى قاتل و يا جانى داشت

جانبِ من  همه بى  تجربه و خود خواه بود

تيغِ  دستِ  تو  مگر  جوهرِ   نادانى  داشت

آنچه  از  دستِ   تو  سر   زد   بنام   اسلام

كى به احكام  خدا منطبق  همخوانى   داشت

دين فقط پيروى احكامِ  خدا  هست  و رسُول

بايد  اسماعيلِ  خود  راهى  قربانى    داشت

تو  كمر  بستى  پى  كُشتن  و  قتلِ  ديگران

كُشتى آنرا كه  ز هفت پُشت مسلمانى داشت

تو فقط  لُچ  كده  پا را پى از غصب  و فساد

خالق ،  آگاهى ز هر نقشه ى  پنهانى داشت

گاهى  بر فكرى وطن ، نفع و زيانش نشدى

دوست  بيرونى تو نقشه ى  شيطانى  داشت

رهبر و  عالم   و دانشورِ تو  عاشقِ  جنگ

نقشِ بر بادى درين  قصه ى طولانى داشت

خاكِ  من  كشور من  مردمِ رنج ديده ى من

داغِ   نفرت   بدل   آهنگِ  پشيمانى  داشت

اين  همه  باعث  آن  شد  كه  خدا قهر شود

كبرو  نخوَت  سر انجام  ، پريشانى  داشت

آن همه ظلم  و جفا هاى كه  سر زد زِ سلف

در وطن خاك بسرى عالمى  ويرانى داشت

عدل  و  انصاف  بكن  پيشه  و آغوش بكشا

قدرتِ  مُلك كه  خداوند  بتو  ارزانى  داشت

همه  آن  هايى  گذشت  لافِ   مسلمانى  زد

پُشتِ بيداد و  سِتم  اكتِ  نماز  خوانى داشت

بسى    حمامه   و   تسبيح   و   قباى   رنگين

سرِ منبر همه وقت عادتِ رجز خوانى داشت

بُرد با آن كسى است از سرى إخلاص بوطن

مرزِ تبعيض بشكست خصلتِ انسانى  داشت

نسزد  تا  به  ابد   جنگ  و  جدل  در  كشور

نتوان  با   سِتم   و  ظلم   ، حُكمرانى  داشت

در (فروغِ )  همه  آن ظلم و جفا كجروى ها

ملتِ  مايلِ   صلح  ،  ذوقِ  مسلمانى  داشت

حسن شاه فروغ

7 جولای 2024

آهنگِ سرآهنگ !

تاریخ نشر : شنبه 30  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 20 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

آهنگ سراهنگ !

زنده باشـی ساقیـا  ؛ مست  و  خرابم  ساختی

می پرست  و رند و سرکش  از آدابم  ساختی

لذت مستی به لطف حُسن خُلقت جان فزا ست

نکته دان، شیرین بیان وخوش خطابم ساختی

نیســتم   دربنـد  فتــوای  فقیـه  و  مُـحتسـب

فـارغ از بیــم و امیــد  و اضطـرابم  ساختـی

رنج دنیـا، فکرعقبـا شدفـرامـوش  زانکه تو

مـحـو “آهنـگ سـراهنـگ” وربابم  ساختی

شعربیـدل می سـراید ؛ سَـروَر رامِش  گران

سازباآوازهم آهنگ؛ خوش به تابم  ساختی

ازپندار و گفتار وکردار نیک  داری  سخن

بی نیــازاز رمـز وراز هـر کتــابم  ساختی

درس وتعلیم تو دراندیشه ام گُل کرده است

همدلی را سرخط  هر فصل و بابم  ساختی

مستی وراستی (نُزهت) پرورده احسان تست

صـاف چون آییــنه ومـوج شـرابم ساختی

 نُزهت هروی

19 جولای 2016

هامبورگ

تو پناهِ منی

تاریخ نشر : شنبه 30  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 20 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

تو پناه منی

در لحظه های بی قراری‌ام

با هر نفس ات موج آفتاب

ظاهر

و با دیدنت باغچه سینه‌ام

همچو گل مریم

شگوفه می‌کند

من از نقاشی چشمان سبز تو

چیزی نمی‌خواهم

جز گاهی نگاهی

نفس نمی‌کشد هوا

قدم نمی‌زند زمین

چه غم‌ بار

وقتی نمی‌دانی

گم کرده ای

یا گم شده‌ای

مثل جنگل رد باران است

ویرانه رد طوفان

من رد پای توام

با صدایت خورشید دلم

طلوع می‌کند

مبهوت تماشای تو‌ام

در دامان قلبم می‌باری

تمام درد ها را

در آغوشت بدست

باد می دهم

برای فنجان فنجان

نوشیدن نگاهت

انتظارم

بیا بیا که پشت درخانه‌ات

تمام می شوم

#عالیه_میوند

19 جولای 2024

فرانکفورت

محبوبه

تاریخ نشر : شنبه 30  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 20 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

محبوبه

53 الف

 محبوبه  تشنه  است ،  خدا ؛ آب کن مرا

 شب نیمه است در نگهش خواب کن مرا

 او ذوق عشق  دارد و آتش خرد به جان

آتش  بساز سرکش  و بی  تاب  کن  مرا

در بحر شعر چون صدفی  ته  نشسته او

لطفی   بکن   و  گوهر  نایاب   کن  مرا

محبوبه  باغ  آمده  و   گل   دلش   شده

اندر  فراز  شاخچه   شاداب   کن   مرا

یارب  که چشم  اوست  چو  آبیِ آسمان

درگوشه اش چو چارده مهتاب کن مرا

شکیبا شمیم