( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه 22 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 13 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
ای کاش !
ای کاش فراموش نکنی !
یک کسی در یک جایی روی زمین
بین بی باوری آدم‌ها
ترا دوست دارد
میخواهد که تو خندان باشی
نکند که در این هیاهوی زندگی
غصه بخوری ؟
تو بخند
تمام غصه هایت با من .
میترا وصال
لندن
12 مارچ 2025
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه 22 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 13 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
آتش پنهان !
ناله هــای گل صبح قطرۀ باران دارد
زانکه ابــری پس این دیدۀ گریان دارد
اشک سوزنده برون آید از آن کورۀ غم
پیش پــا افــتــد وآن مـیـل بـیـابـان دارد
زندگی هرنفسش با غم ودرد است مدام
کو همانی که مــدامـا لب خـنـدان دارد؟
کاروان میــرود ونیست هویــدا بـه کجا
جــرس هرلحظه دراین قافله الحان دارد
خــون دل گــربــرســد درتپش داغ نهان
جگــر ســوخــتــه درآتــش پـنـهـان دارد
تادراین پهنه “عزیزه“خم وپیچ است مدام
پــای مــا آبــلــه زیــن ره، هــزاران دارد
عزیزه عنایت
هشتم مارچ 2025
هالند
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه 22 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 13 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
داغِ دل
در فراقت نازنینا ناتوانم ساختی
بی خبر از این جهان و آن جهانم ساختی
در زهِ این ناامیدی ام نهادی حسرتی
تو رها چون بی هدف تیر از کمانم ساختی
باغبان گل بُدم با صد هزاران خونِ دل
در بهارِ زندگانی چون خزانم ساختی
گوهرعشق و محبت زان سوی دریای لطف
در تلاطم های موج بیکرانم ساختی
لاله سانم داغِ دل ماندی و ترکم را کنون
کردی و داغ سیاهی در روانم ساختی
در کنارت بودم و آرام جانم همچون شمع
شعله ور بال و پرم ، پروانه سانم ساختی
طفلِ شوقم را به آتشخانه ای هجران چنان
سوختی در آتشِ غم بی امانم ساختی
در صف بازارِ حسنت رو نمودی همچو گل
با قدِ سرو روانت شادمانم ساختی
سید جلال علی یار
ملبورن – استرالیا
مارچ ۲۰۲۵
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه 22 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 12 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
دنیای وجود
90 الف
خدای جسم خود هستی بتابان آفتاب آنجا
چرا تاریک بگذاری؟ چرا سازی خراب آنجا ؟
خدایت داد دنیایی ، دلارایی ، فریبایی
بهارش ده گلش ده سبز میکن با سحاب آنجا
دمی رو در چمن زارش، دمی کن شوق دیدارش
بپاشان عطر نسرین و اقاقی و گلاب انجا
کتابی است این دنیا که در هر صفحه اش شعری
غزل آنجا و حسن آنجا و ساقی و شراب آنجا
خدای دوزخ و برزخ ، بهشت و سبزه و باغش
بهشتی ره بده بر جای دوزخ بازتاب آنجا
امید آنجا و بیم آنجا امیدی بخش بیمت را
تبر را با شجاعت گیر و زن بر اضطراب آنجا
خدای عشق و نفرینی ، مساز از عشق نفرینی
پریی آرزو ها را بغل کن بی حجاب آنجا
تو پیدایی تو پنهانی تو کفر هستی تو ایمانی
تو پیدا ساز پنهانت بکش از رخ نقاب آنجا
مشو غافل ز مخلوقی که باید بنده ات دانی
دعای نیک مخلوق خودت کن مستجاب آنجا
از این مکتب گریزی نیست تا پایان تعلیمت
قلم گیر و بپردازش ، ادب آر و کتاب آنجا
خدای خود مبر از یاد تا دانی خدایی را
سلاح عشق بردار و بکن هی انقلاب آنجا .
شکیبا شمیم رستمی
5 اپریل 2018
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه 22 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 12 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
جلوه ی عشقِ
خورشید توهم تو کهکشانم باشی
در هر دو سرایی هستی جانم باشی
موجِ گهری و بحر و کانم باشی
شاه بیتِ قصیده ی زبانم باشی
سرخی به رخی چو زعفرانم باشی
————–
آوازه ی عشق مان جهان گیر شود
از قصه ی ما جهان جوان پیر شود
هر نکته به ضمِ هرکه تفسیر شود
آغوش کشا عزیزِ من دیر شود
دنیایی قشنگ و مهربانم باشی
—————-
من عاشقم عاشقانه گفتار کنم
خاکِ در و درگه ات گهربار کنم
شامِ رمضان از لبت افطار کنم
جانا چه کنم تو را گرفتار کنم
امیدِ من و تاب و توانم باشی
————
ای باده سرشت و جذبه ی خیزابم
از بسکه نموده عشق تو بی تابم
با هیچ مسکنی نه یاید خوابم
غیرِ تو کسی نمی شود اربابم
تو تاجِ م رصع و نشانم باشی
———
لبهای قشنگِ خود عنابی کردی
چشم هایت به لنز رنگه آبی کردی
مو تا به کمر رنگِ شرابی کردی
بی محکمه قتلِ من حسابی کردی
ماهی شبی تارِ آسمانم باشی
———-
عطرِ بدنِ تو چوبی است و یاسی
پیراهنی لیمو رنگِ تو مجلاسی
پاجامه ی پای چاقک ات الماسی
بر فتیش پای کرده ای وسواسی
تو جلوه ی عشقِ جاودانم باشی
———
دوری و مرا کُشد همین درد و محن
بی غسل و جنازه کردی صد بار کفن
ذهن و دلِ من فتاده در دامِ فتن
می رقصی میانِ باغ و گلهای چمن
ای چشمه‌ی عشق ارمغانم باشی
———
دل را ز برم ربوده ای باور کن
بیچاره مرا نموده ای باور کن
با این که غمم فزود ای باور کن
با هر صفتی ستوده ای باور کن
دلبند و عزیز و دلستانم باشی
———-
می بخشی که هر چه بود افشا کردم
چند لحظه خیالِ خود تماشا کردم
خون و شکری حسود بالا کردم
چون شرژه عقاب بال و پر وا کردم
اعماقِ جنونی بیکرانم باشی
———-
گاه از سری لطف خود پیامم میکن
از دور علیکی بر سلامم می کن
شاه ها چه شود به خود غلامم می کن
از شربتِ زندگی به کامم می کن
ای مرحمتِ نهان عیانم باشی
———-
محمود به لطفِ خویشتن شاد نما
افتاد به کنجِ غصه را یاد نما
ویرانه ای عاشقانه آباد نما
زنجیر ز دست و پایم آزاد نما
آرامشِ روح و آشیانم باشی
———-
یکشنبه ۱۴۰۳/۱۲/۱۹ خورشیدی
که برابر میشود به ۲۰۲۵/۳/۹ میلادی
سرودم
احمد محمود امپراطور
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه 20 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 10 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
بنفشه ها
به دور ها
و نگاه تو
که پس پرده ی خورشید
پنهان شده بود
و تمامی آرزو های خام را –
مکیده بود
نومید تر از پیش
به انتظارت بودم
سرسخت و پر دوام …
و در یأس انزوا
به جستجویت نشسته بودم
ابر های دور را –
کنار میزدم
وجسد تسلیم شده ام را–
در زلال صبحگاهی
رها کرده بودم
و در دستانم
به بنفشه های وحشی
نگاه میکردم
و برگ های پژمرده
و علف های خودرو وکم باور
وهنوز…
منتظر دستان گرمی بودم
تا در تاریکی پیری
و دوران کم مهر انتظار
بنفشه ها را
از دستانم برچیند
و دوباره در باغ عشق
قدم بردارم
هما طرزی
نیویورک
۱۶ می ۲۰۱۳
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه 20 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 10 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
نه نگو …
ای ز خود گمگشته روزی باز پیدا می شوی؟
دست خود می گیری و با خویش تنها می شوی؟
می پری با خویش پشت ابر های آرزو
مثل باران بر زمین خویش دریا می شوی؟
رقص بی باک هوس را در دل آت ره می دهی؟
لشکر ویران گر عشقی پذیرا می شوی؟
پنجه هایت می فشارد حلق ماه و حلق مهر
با چراغ خود فرا تا بیکران ها می شوی ؟
سرنوشت آت را برون از پرده شان می کنی ؟ .
می دری آن پرده را رسوای رسوا می شوی؟
می کنی قانون ممنوع را ز نو ممنوع ترین
بر چکاد عشق با اندیشه بالا می شوی؟
چلچراغی را که خاموش است ، روشن می کنی ؟
بر افق آویخته آذین فردا می شوی؟
آب می پاشی به روی خویش و خوابستان خود
چشم بیداری به روی زندگی وا می شوی ؟
نه نگو وقت «شدن را خورده دیو رفته ها »
گر نخواهی نیز روزی همره ی ما می شوی
فاروق فارانی
آگست ۲۰۲۴
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 19 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 9 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
سرزمین زیبایم
خـداونـدا! رسـانـم، سـرزمـیــن زیـبـایـم
به میهـن وزادگاه اجـدادم ،آن دل آسـایم
چه سـالـها کـه شـدم دورزدامـن پـاکـش
زلــطــف عــام الـهـی ! رسـانـم آنجـایـم
چه بود جرم من ای خالق کریم و رحیم
که بی وطن شدم ودور،زخاک و مأوایم
خرابـه شـد وطـن مـا زدست بی دینـان
بگـشت آواره هـزاران، جـوان رعـنـایـم
نـمـا خـائـنـان وطـن دورزمیـهـن پـاکــم
رسـان عـاشقـان وطـن،به مـلک زیبـایـم
بشـد وطـن ما ،اشـغـال دسـت ملـعـونـان
بگـشت تـلـف هـزاران،عـالـمـانِ دانـایــم
رسـیـده انـد اکـثـر مـلـت ،زیـرخـط فـقـر
زدسـت جــانـیــان،آن نــوکــران اعــدایــم
الـهـی!قـبـول نـمـائـی دعـای ایـن مظـلـوم
رســانـیـش بـه کــشــور، لـیــا ل یـلــدایــم
نمـا ئـی “حیـدری” را زلطـف خود شادان
کـه مــد فـــنــش بــداری جـــوارآبـــایــــم
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری
24 می 2022
سیدنی – استرالیا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه 16 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 6 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
رود ها مانده از نفس از دیر . . .
سحر از آفتاب دزدیدند ، صبح دیگر به آفتاب ببخش
ضربه قلب آسمان بشنو، از زمین بهر او جواب ببخش
دست های که ساز می کردند، ساز ویرانه ساز گردیدند
خشت دل را گذار روی زمین، رگ خود سیمی بر رباب ببخش
جزم تاریخ در جذامش برد، عاری از هر قواره شد، بودش
چهره اش را دوباره سازی کن، بهر او پشت آن نقاب ببخش
دفتر شعر آسمان بسته، مصرع ماه هم نمی روید
دشت ها را به عشق شیرازه، بزن و از جنون کتاب ببخش
تا به آغاز ها رسد آغاز ، سر کن آغاز سیر پایان را
مرغ ققنوس نیمه سوخته را، شعله ها را بجای آب ببخش
رود ها مانده از نفس از دیر، ابر ها ناشناس باران اند
بهر این چشمه های خسته ز شور دل دیوانه ی خراب ببخش
عنکبوت سکوت پیچیده ، بر سراپای سرزمین صدا
خم عصیان گشا و جاری کن، عطش عشق را شراب ببخش
در سپهری که ماه و اختر آن، مثل خورشید ها گریخته است
ماه و خورشید گر نمی گردی، یک شراری شو و شهاب ببخش
عاشقان نسل خامشان گشته، دگر از های و هو نشانی نیست
تا ز اعماق خود شود جاری، عشق را روح انقلاب ببخش
فاروق فارانی
آگست ۲۰۲۴
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه 16 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 6 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
بوى بهار
بوی بهار آمد ، من بوی یار خواهم
از گل نه عطر و بويى، زلفِ نگار خواهم
هر شاخ سبزِ با باد بینم رقص رقصان
من دستِ یار به دستم، در نوبهار خواهم
غنچه لبان شکفته، اما چه حاصل از آن؟
لب های خنده‌ریز ش با برگ و بار خواهم
ابرِ بهاری آمد ، باريد بر سر ما
با یک نگاهِ دلکش، آن گلعذار خواهم
نور سحر نمایان بر دشت و کوه و صحرا
اما من از دلِ شب، چشمِ خمار خواهم
هرسو نسیم جاری، مستی دهد به گل‌ها
من باده ای ز عشقش،هر دم کنار خواهم
شب با چراغ ماهی ، راهِ سحر گشاید
من ماهِ شب چهارده، در شام تار خواهم
لاله ز خاک روید، سرخ از غرور سرکش
من يار سركشم را دل بى قرار خواهم
روشنا شده اسیر و دل داده بر نگاری
من بر دیار یارم قول و قرار خواهم
داود كبير روشنا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه 13 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 3 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
باریدن
به دلم
باران مرا می بارد
باران مرا به با د می سپارد
و به سبزه های نو رسته
و گل های امیدوار
باران بار ها ریخت
بر باغ عطر پاشید
زمین ها مرطوب
و غنچه ها خندان …
باران عشق می بارد
و پیام عصیان را
به تندر ها میدهد
و به دشت های خیس و آرام
باران موسیقی شیفتگان است
در تراوش یک عشق
و یک احساس
باران ما را می بارد
باران محبت را میکارد
و به باغ ها امید می پاشد
و کوچه های دیرینه فکر …
هما طرزی
نیویورک
۱۵ می ۲۰۱۳
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه 13 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 3 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
آزادی
کجا روم که چنین شد نگاه آزادی
به کجا رفته غرور سپاه آزادی
کجا روم که دلم از غم تو بیتابست
وطن که داری بدل سوز و آه آزادی
که کوچه های سعادت شده شقاوت و بد
چه وقت رسد که شود رو براه آزادی
گرفته ظلمت جهل و شرور و استبداد
به هر طرف شده نقش سیاه آزادی
کسی که ظلم و ستم بر وطن روا دارد
شود تباه که نموده تباه آزادی
منم که آزاد و آزاده ام به شرع شریف
مرا ببخش که نباشد گناه آزادی
مرا امید چنین است بهار آینده
رسد که طیبه باشد گواه آزادی
طیبه احسان حیدری
سیدنی – استرالیا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه 13 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 3 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
« گدای بخششگر »
عبادت را به میخانه به رطل و کوزه میبخشم
بیاد ِ چشم ِ مینوشت همه یکروزه میبخشم
نماز و روزه ام هرگز نکردم من قضا ، اما
به محراب ِدو ابرویت نماز و روزه میبخشم
فقیرم ، ناتوانم لیک زیر ِ گنبد ِ نیلی،
ز یُمْن ِ نیلگون چشمت، زر و فیروزه میبخشم
بدور ِ کعبه چون گشتم ز صاحبخانه بشنیدم
ثوابش را به مست عاشق اعجوزه میبخشم
یکی مستی به میخانه کنار کوزه ها میخواند
سر مغرور ِ شاهان را به خاک ِ کوزه میبخشم
مسعود خلیلی
نوت ، عجوزه یا اعجوزه به معنی دختر جادوگر است
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه 13 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 3 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
بگذرد اين دَوْرِ ِ تلخ پارسى
ذهن ما باهم شناور گشته است
واردِ امواجِ باور گشته است
لهجهء زيباى تهران و هرات
بى محابا شير و شكّر گشته است
سعدى از آن من است و مولوى
روح ايران را تناور گشته است
ناصرِ خسرو به عرض اين زبان
چون سنايى جانِ جوهر گشته است
كابل من با چراغِ دهخدا
دير گاهى شد منوّر گشته است
اين زبانى پارسى تا روز حشر
حشرونشرم را مُسخَّر گشته است
دشمنِ اين شاهكارِ بى دريغ
ناشرِ شمشير و خنجر گشته است
واى بر آنى كه بر أيين مهر
فتنه ورز و كينه پرور گشته است
مى رود دامن كشان سوى فنا
آنكه ره را سَدِّ معبر گشته است
خاك بر سر آنكه در اين ماجرا
بد زبان وسرزنشگر گشته است
هست همسوى صداى گيج شب
هركه گفته بخت ما بر گشته است
كشته ويروسِ ستم آلود شب
زخمِ ما را آنكه نشتر گشته است
هوش ما آماده ء پرواز ِ عشق
بالِ ما هرگز نه بى پرگشته است
غير وغ وغ از سگان نايد بگوش
درقضا اين سان مقدر گشته است
ذهن پاك اين زبانِ باهمى
حاليا گرچه مكدر گشته است
بگذرد اين دَوْرِ ِ تلخ پارسى
سرزمينش گرچه بى سرگشته است
از مسير عزم جزمِ همرهی
هان مپندارى كه دل برگشته است
عشوه. گاهِ بالغِ تاريخ را
گاهِ فازِ نازِ دلبر گشته است
بلخ و نيشابور و شيرازِ مرا
اين زبان انديشه. پرور گشته است
از پى پيرايش گيسوى عشق
وقت فردوسى ديگر گشته است
الغرض هر كس كه دارد دشمنى
بازبانِ عشق ؛ كافر گشته است
…
نورالله وثوق
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه 13 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 3 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
ماه صیـــام
خدا یا ز لطفـت به مــاه صیــــام
به خوبان شب در سـجود و قـیــام
به حق محمد به خُلـق خـوشــش
به زهرای اطهر به آن گـلرخـش
به حق علی شــاه ئدلدل ســـــوار
به اولادهء او به آنئ هفـت و چـــار
به آن روزه ئئداران شب زنـده دار
یتیـمـان معصـومِ بی خـوار و بــار
به آن طفـلکــان غـریـب وطـــن
که دائـم باشــند به رنـج و مِحـــن
به آن عده مظـلوم افـغـانْـسـتـــان
که نی کاردارند و نی آب و نــان
به دادم برس چونکه هستم زحیر
شب تار من را بگــردان مُـنـیـــر
به پـیــری ز خجـلت درت آمــدم
ز بـــار گــنـه، خــم کـمــر آمـــدم
ز لطـف و ز شـفـقـت مـرانـم خـدا
تـوعـفـووگـذ شـتـت نمـایـم عطـا
مـنـم بـنـدهء عـاصی و پـرگــنـــاه
توبخـشـنـده و مهــربـان پادشـــاه
بـبـخـشـم خـدایـا زلطـف و کــرم
که جـز درگـهء تـو نـبــاشـــد درم
بُود “حیدری” را به عفـوت امیـد
مگــردان ورا ازدرت نــا امـیـــد
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری
۱۱ اپریل ۲۰۰۹
سیدنی – آسترالیا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 12 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 2 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
فريب
آسمان را هم دلى از سنگ ميباشد رفيق
اشك ريزيهاى آن ترفند و چالى بيش نيست
در تمامِ عُمر فريبِ چرخِ گردون خورده ى
زندگى جُز دردِ سَر قال و مقالى بيش بيست
لذتِ اين دار فانى در فريب و دوكه است
ميرود از دهر ناميد آنكه ضالى بيش نيست
گردشِ اين چرخِ نا ميمون را ديدى بچشم
آنكه بوده صاحبِ جاه و جلالى بيش نيست
مستبد از ظلم و استبداد گردد سَر نگون
نزدِ خالق بهرِ ظالم ها مجالى بيش نيست
بهرِ صلح و امن و انصاف و عدالت بند كمر
در فروغِ ظلم زيستن جُز خيالى بيش نيست
حسن شاه فروغ
2 مارچ 2025
ضال —- گمراه
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 12 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 2 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
بگو ببینم !
چه خبر !
نکند عطر بوسه های ترا
پاشیده باشد به شهر
این باد بی حواس
بگو ببینم !
کدام راه را بستند ؟
که تو هیچ نمیرسی
به خانه من
و من دو هزار و بیست و پنج بار
تا سر کوچه دویدم .
میترا وصال
لندن
23 فبروری 2025
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 12 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 2 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
امروز را پایان ربود …
دریا به دریا زن گره ، پهنا به صحرا باز ده
دل را بجای آفتاب ، در آسمان پرواز ده
بر تخته ی شام و سحر، شطرنج فردا را بچین
برد طلوع دیگری با مات شب ها ساز ده
گوشی اگر که باز نیست در گوش های اختران
فریاد خود را سر بکن، در کهکشان آواز ده
آن را که می خواهی دهی، دست گرفتن باز نیست
بر بام آگاهی و عشق، با دست خود انداز، ده
بر طور رنج خویشتن با خویشتن شو همزبان
اشکی ز چشمت پاک کن، خود را فقط خود ناز ده
امروز را پایان ربود، فردا به آغازش نرفت
پایان را پایان بده ، آغاز را آغاز ده
در ریشه ات جنگل دمد، سرو سترون خو برو
بر بار و برگ خشک خود، آگاهی از این راز ده
پرواز ها را باز ده ، بر آسمان ها باز ده
بر سینه دیوار ها، دروازه های باز ده
عشقی که شور سر نداد ، قلب افق را در نداد
آن عشق را آتش بزن، یک عشق نو پرداز ده
فاروق فارانی
جولای ۲۰۲۴
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 12 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 2 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
شهرِ رویا ها
شهرِ رویا های من ، زیباترین شهرِ خداست
شهرِ عشق و آرزوها، خالی از رنگ و ریاست
آسمان اش آبی و رنگین کمان اش ماندگار
کوچه باغ اش غرقِ آرامش،پُر از لطف و صفاست
خانه هایش کاه گلی و مردمان اش مهربان
قلبهای پاکشان با غصه و غم آشناست
ماهیانِ قرمز و زیبا درونِ چشمه سار
زیرِ لب نجوای گرمشان همه مهر و وفاست
مرغ عشق هردم بنالد بر فرازِ شاخسار
گلسِتان اش در بهاران،غرقه در شور و نواست
گم شدم در جاده های پُر غبارِ زندگی
عابری گر بگذرد، پُرسم که شهرُ من کجاست
مریم نوروززاده هروی
یازدهم جوزا ۱۴۰۳ خورشیدی
۳۱ مَی ۲۰۲۴ میلادی
از مجموعهُ”میهنِ عشق”
هلند
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه 11 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 1 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
مبارز
به خودم
بهار را می بویم
در خزان پر امید زندگی
در بیشه های سر سبز فکر
و در اندیشه های راستین یک زن
که همیشه عشق را ستوده
۶۲ بهار پر امید زندگی
و ۶۲ سال به عشق پیوستن
و ۶۲ سال به شکرانه ای هستی –
آوازه ای نیایش را بلند کردن
و ۶۲ سال مبارزه
در بیراهه های کشتزار زندگی –
علف های هرزه…
و خار های سر راه …
و به مسیر ادامه دادن
و راه را
با سربلندی پیمودن
و هرجا میرسم
با افتخار می‌گویم :
منم یک زن ،
یک آزاده ،
یک مبارز ،
زاده ی افغانستان …
هما طرزی
نیویورک
۳۰ اپریل ۲۰۱۳
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه 11 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 1 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
عروس عشق
۸۹ الف
خدا بردار بر دوشت و بس کن با گرانی ها
دگر پیری نمی آید مبارک این جوانی ها
سلامی هر سحر میگو پریشانی نمی پاید
نمی شاید پریشانت نماید ناتوانی ها
خدا هر صبح می خندد تو چشمت بسته گریانی
خدا خوب آفرید و بد کنی با بد زبانی ها
ز خاکی گل بر افشاند که دل در بند آن بندی
زمین را خار می بینی به فکر آسمانی ها
مه و خورشید با هم جلوه ها دارند از بهرت
نه میبینی ستاره را نه آ ن چشمک پرانی ها
عروس عشق می آید مخوان آهسته آهسته
که ریزد سرخ رنگ خود به روی زعفرانی ها
کتاب آرزو ها را بیا یکبار بازش کن
به هر حرفش بیابی گر بخواهی خود معانی ها
شکیبا شمیم
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه 11 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 1 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
نام نیکو به جهان
عمر کوتاه و امیدی به بقا نیست مرا
فرصت دان که دیگر وقت وفا نیست مرا
با نگاهی که درین خاک جهان مینگرم
جز به نیکی دیگر هیچ راه صفا نیست مرا
هر چه دیدم گذر عمر به زودی گذر است
هیچ جا ساکن و باقی و بجا نیست مرا
کار دنیا همه در مکر و فریب می چرخد
هیچ کاری به جز از روی و ریا نیست مرا
پای در ره گذار و عاقبت راه دراز
نیکی میکن که نیکی کار خطا نیست مرا
نام نیکو به جهان هدیه بکن بر همه کس
که ازین راه صواب نیک به ثنا نیست مرا
ساده زی در روی این خاک سیه چرده که تا
صاف و ساده اگر از نسل شما نیست مرا
طیبه خورشید زیبای جهانتاب بتاب
نور روشن بودند گر چه جدا نیست مرا
طیبه حیدری
سیدنی – آسترالیا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه 11 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 1 مارچ 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
بوی بهشت
دست رمضان بر خانه ی دل
نور و ضیا آورده
سفره ها از سوی تو
با بوی بهشت پذیرایی دلها
و دعای ما پر زنان
با بال های همت در وقت شفق
عاشق و معشوق تا سحر به گوش همدیگر
نجوای ارامش دلهای پریشان
نا امید از یک عمر غافل
با گشودن درگه رحمتش
بوی خوش قرآن و شمیم
شکوفه های دل‌انگیز
مناجات و رایحه روح بخش بندگی
و کاسه های تهی دستان
فریاد عاشقان اوج می گیرد
روز وشب ام زیباست
وقت دلتنگم می کنی
با بویدنت
با نگاهت
با بیقراری دلم
می خواهم تو را
عاشقانه
عالیه میوند
فرانکفورت
4 / 4 / 2023
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه 9 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 27 فبروری 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
تیغ سخاوت
کس را بسوی خویش به الفت نکشاندیم
وین شربت وصل تو به خلقی نچشاندیم
کوشیدیم اگر در رۀ نخوت بُد و عصیان
تخمی ز محبت تۀ دل ها نفشاندیم
ما پند ز خوبان جهان کی بشندیم
اینجاست که در وادی ظلمتکده ماندیم
ایام جوانی که به عصیان همه بگذشت
پیریم و کنون اشکِ ندامت نچکاندیم
هر سال و مه و هفته ی ما در گذران بود
گرد از دل پر کینه و نخوت نتکاندیم
شیطان حسادت که عدوی دل و دین است
با تیغ سخاوت جگرش را ندراندیم
دنیا چو شود مکتبِ عشق و گل و لبخند
بشنو ز جلال ات که به مقصد نرساندیم
سید جلال علی یار
ملبورن – آسترالیا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه 9 حوت ( اسفند ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 27 فبروری 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
خانقاى دل
بیا که حضرت می شیخ خانقای منست
بیا که ذکر تو در لوحه ای دعای منست
بیا که هر نفسم سبحه گونه میلغزد
خبر ز حال دل من فقط خدای منست
بیا که ز اتش دل اشک دیده غلیان کرد
کنون سرشک، معذب گر لقای منست
بیا که خواب ز چشمم پریده تا به سحر
حضور ناله شبگیر در صدای منست
بیا که بی ظفرم ، قصه های با زار ام
تمام طعنه ای اغیار از برای منست
نوشته نذیر ظفر ادامه نوشته…