۲۴ ساعت

قلب آسیا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۸ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۸ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

قلب آسیا

خاکت وطن! به دشمن افغـان  نمی دهم

این ملکِ باصفـــا  به  پلـیــدان نمی دهم

سنگ و  کلــوخ  کشــور  زیـبــای   آ ریــــا

برملحــدان به لؤلؤ و مرجــان  نمی دهم

هر چند،سالهــاست که دورم  زمیـهـنــم

عشق وطـن به جیفـهء دونـان نمی دهم

تاداده است خدایم،مراجان در این جهان

“مِهــرتـرابه مُهــرسلـیـمــان نمی دهم”

من افـتـخــار بودن  افــغـــا نـیـم  وطــن

هرگزبه چین وهندوبه جاپا ن نمی دهم

ازبهــرلـقـمـه نـان به “نـاتـــوی”  لعنتی

من اختیـــار مُلک ،به لعینان نمی دهم

 افغـا نْسِــتــان ما که بود قلـب آسـیـــا

این قلب پاره پاره به شیطان نمی دهم

هـرکـوه و بـرزن  وطنـم  را  ز صـدق دل

چون جان  عزیز دارم و ارزان نمی دهم

با آنکه میهنـم شده مخـروبه کـلـبــه ئی

این کلبــه ام به ظـالــم دوران نمی دهم

صد بــار ” حیدری ” اگــرم سـر برند ترا

من واک* کشورم به غلامان نمی دهم

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۲۴ اکتوبر ۲۰۱۲ 

سیدنی – آسترالیا

*-اختیار،تسلط داشتن

موج غم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه  ۱۷ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۷ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

       موج غم

به من جور و جفا کردی و رفتی
به درد و غم رها  کردی و رفتی

سخن  هایت  مداوای  دلم  بود
دلم را  بی  دوا  کردی و  رفتی

نگفتی بعد تو من خوار و زارم؟
مرا از خود  جدا کردی  و رفتی

چرا آخر  ز من  بیگانه   گشتی
مرا تنهای  تنها  کردی  و رفتی

میان  ظلمت  شب  های  تارم
شبم را  بی‌نوا  کردی و رفتی

تنم   بر  باد  غم  افتاده  اکنون
به موجِ غم رها کردی و رفتی

              عالیه میوند 

              فرانکفورت  

             ۲ اپریل ۲۰۲۵ 

همسفر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۱۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۶ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

      همسفر

ای همسفر بیا که سفر پیش رو بود

 از من جدا مشو

باز آ کنار من که تا سیر بینمت

 در یک شبی سیاه

صبرم به سر

 رسید

 بی تو نباشدم دمی

 صبر و حوصله

 باز آ دمی ببین

 چه سان زار و خسته ام

 دارم سفر به پیش

 آیی به وعدگاه و

 نیابی دگر

 مرا!

امان‌ قناویزی

فرانکفورت – آلمان

زیبا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۱۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۶ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

زیبا

             به وطنم

رنگ کبودی بر دلم نشسته

و با د موهایم را می‌ نوازد

با صبر… 

در لغزش دستانم –

بر صفحه کاغذ

همه جا رنگ تست

که مرا زنده نگهداشته 

اگر همیشه سبز بودی

و در کنارم …

چه زیبا می‌ بود …

هما طرزی

نیویورک

 ۱۶ مارچ ۲۰۱۶

 از مجموعهء برگ های خشکیده

ترسم که بیایی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۱۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۶ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار   شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی

ترسم که بیایی

ترسم که بیایی و ببینی چه جدال است

این کشور   آبای  تو معروض زوال است

ترسم که بیایی  و  ببینی که درین ملک

هر سو نگری غارت و تخریب و قتالست

ترسم که  ببینی  همه  جا بر سر قدرت

سلمانی و غسال و کفن دزد و کلالست

ترسم   که   بیایی  و   ببینی   وطن  تو

پامال خر و خرس و سگ و خوک و شغالست

پنجشیری  و افغان  و  هزاره  بهم افتاد

یعنی که خرابی ز جنوب و ز شمالست

ترسم که ببینی ز عزیزان تو کس نیست

مردم همه در ماتم و در سوگ و ملالست

بینی چه  حجابی  به زن  و دختر مکتب

گویی که روان  هر  طرفی  مادر آلست

ترسم که ببینی ز بس افسرده و خواریم

هر ( یابوی ) جل کرده بما ( رستم زال ) است

در   مذهب  این  جنگلیان   ستم   آیئین

فتواست که تاراج زن و  مال  حلالست

ترسم که بیایی  و  ببینی  که درین جا

نی نامی ز دانشکده و علم و کمالست

ترسم  که  بیایی  و  ببینی  قفسم را

آن مرغی که تو دیده بدی بی پر و بالست

ای آنکه به  امید  نشستی   که بیایی

آرامی این ملک دگر  خواب و خیالست

ترسم که پشیمان  شوی از آمدن خود

گویی که درین ملک دگر زیست محال است .

صابر هروی

۲۷ دلو سال ۱۳۷۱

کابل

دوبیتی ها

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۱۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۶ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

     دوبیتی ها 

        صلح و وحدت

ز  هجران   وطن  گردیدم   افگار

به غم هایش شدم من زیر انبار

خدایا  صلح  و  وحدت   را  بیاور

که مردم‌خسته اند ازظلم بسیار

           دلِ خونین          

الا  ای   میهــنِ  بیچاره ی   من

دلی خونین و داغ و پاره ی من

به چنگی‌ دشمنانت خوار گشتی

الا  ای     مــردمِ  آواره ی   من

             رنجور

تو هستی شاخ پُر بار وطن زن

مگر پوشیده ی دورت کفن زن

نمی دانم  چرا  رنجـور  بودیم

لباس  پُرشرر  داری به تن زن

           پایمال           

کتاب و خامه هایت  را شکستند

لبت را مهر و  پایت  را ببستند

حقوقت پایمـال است تا قیامت

خوشا  آنان‌ کز این‌ دوزخ برستند

           وطن        

وطن جنگ است و آرامی نمیشه

کسی با ظلمت اش نامی نمیشه

پیامی من به غربی ها  چنین است

چرا مـارا کسـی  حامی نمیشه

          سیمین بارکزی     

ترانه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۱۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۶ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

ترانه

ای شعر من مدد کن و از سینه ام برآر سوزی که استخوان مرا دود می کند

از ناله ات گرفته

دل بیقرار من

فریاد شو غریو شو و موج خون برآ چون تیغ از نیام دل من برون برآ

☆

بر پشت و سینه خنجر خوناب خورده است.

شیرازه ی محبت دلها گسسته است.

                    پایم شکسته است

ای وای گر تو نیز بنالی و شیونت

       زنجیرهای پای مرا

                       جاودان کند

ای چشمه ی که در دل من خشک می شوی

لب تشنه ام هنوز

آخر منم مسافر آن وادی دراز

بگذار تا به آب تو

           جان شستشو کنم

با خویشتن در آیینه ی پاک روی تو

از پیچ و تاب راه سحر گفتگو کنم

خورشید را بدامن شب جستجو کنم

می ترسم از غروب 

            و نفس های شوم آن

می ترسم از حلول روان سیاه شب

می ترسم از تهی شدن و از قبول آن

می ترسم از فلق که بخندد بروی ما

اما نشان هستی ما را نهان کند

ای شعر من مدد کن 

                 و زین چاه زمهریر

چون دست جبرئیل، 

               برونم ببر به اوج

بسپر مرا به سیل

افگن مرا به موج

آتش بزن به این تن و این تار عنکبوت

بر مویه های شوم تر از سلطه سکوت دل تنگ و دیده تنگ و نفس تنگ و سینه تنگ

 اندیشه ها به سر شده همچون نشاه بنگ

اینجا سرودها چو صداهای پشه هاست

پوئیدن زمان

زاییدن سحر

روییدن بهار

ای شعر من چو صاعقه ی بشکن این سکوت

همزاد و همره همسفر دیر پای من

در این سکوت باش صفیر و صدای من

ای شعر من ترانه ی من ای ندای من

فاروق فارانی

١٣۶۴

زندان پلچرخی بلاک ۶ منزل اول وینگ ۲

از مجموعه اشعار « در این جا هرچه زندان است »

 زخم‌های کابل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه  ۱۵ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۵  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

 زخم‌های کابل

 تقویم   جهان   بهشتِ   آدم   دارد

 در دامن خود خوشی فراهم دارد

 ملک   منِ   آواره   در اندوهِ  زمان

کابل   –   کابل   ستوهِ   ماتم دارد 

• * * * * * * * * *

 آن اطلس خود به بر   ندارد کابل

 رنگ و   رَمقی   دگر   ندارد کابل

 بر خون شفق نشسته و می‌گرید

در غایت شب   سحر  ندارد کابل

• * * * * * * * * *

 تا می‌نگرم به هست و بودت کابل

 غم بسته شده به تار و پودت کابل

 کَی دارد اثر به شیشه‌ی اهریمن

 تا خسته شده سنگ  وجودت کابل

• * * * * * * * * *

 تا می‌رسدم‌ به دل  هوایت کابل

 پیوسته کنم  گریه  برایت کابل

 این مرهم دست من که  زولانه شده

 دورم چه کنم به  زخم‌هایت کابل

 احمد هنایش

 ۲جنوری ۲۰۲۵

 آلمان

شور و شوق 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۴ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۴  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

    شور و شوق 

از  تو  فردایى    شود  حالاى من

اى   فروغت    پرتو     فرداى  من

در حضورت غرق هستى میشوم

اى تو هست و بود من دنیاى من

زندگانى    را   تو  امیدى  و  شور

شور و شوق این دل شیداى من

آشتى ام میدهى  با هر  چه نور

روشنى بخش سیه  شب هاى من

گر تو باشى بى کسى هایم کجاست

مونس   و    یار    دل  تنهاى  من

درگهت     را    واگذارم ؟  هرگزا!

آستانت    ملجأ    و   مأواى   من

هرگز از یادم نخواهى رفت رفت

اى     تو     آمد     آمدِ   آلاى  من

                شیبا رحیمی

یک گام

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۴ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۴  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

یک گام

از چهچه  بهتر است   پرواز  کنیم

 وز حرف  مهمتر  آنکه  آغاز  کنیم

 گیتی شود آماده، بیک شرط که ما

 یک گام نهیم و   را ه   را  باز کنیم

۱۳۴۹ کابل 

شهنامه خون

گیتی شده جولانگه هنگامه ی خون

 فرمان زمان رسیده بر چامه ی خون

 شمشیر  طلایه  دار  یک  صبح سپید

 بر خاک زمین نوشته شهنامه ی خون

۱۳۴۹ کابل

فاروق فارانی

از مجموعه اشعار «در این جا هرچه زندان است»

دل من

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۴ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۴  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

دل من

               به وطنم

دل من ،

پر از تپش آن پرنده ایست –

معصوم و پاک

بالهاش با ابر ها در پرواز

و در آسمان ها

به دنبال دانه …

تا  در تو زنده باشد

او با من دوست دیرینه

و با سرزمین هستی همراز

و هرجا باشد

هنوز بیاد تو می‌ تپد …

هما طرزی

نیویورک ۷

 جنوری ۲۰۱۴

یاد پدر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۴ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۴  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

یاد پدر

 در محفلِ  دوستان  نشستم ، ناگه  پدرم بیادم آمد

بغض کرد گلو، دلم پُر از غم ،از حنجره‌، فریادم آمد

یادش چو نسیم صبحگاهی، آرام به جانم سر کشیده

تصویر نگاهش  در دل شب، با روح روان بدادم آمد

 آن سایه‌ ای امن و تکیه‌ گاهم، آن مَرد صبور روزگارم

رفت و غم دوری‌اش چه سنگین، بر این دل ناشادم آمد

 دستان پر از سخای او بود، مرهم به غبار خستگی ام

 نامش به دعای نیمه ‌شب ها، آرام  بر سجّادم آمد

هر شب به امید مهر رویش، در حسرت آغوشش دلى من

 چون شمع به شعله سوختم  و  اشک،  بر دامن  شب فتادم آمد

 گر سنگ مزارش  را ندیدم،  خاموش شدم میان غمها

 از خاطره‌ های مهر پاکش، تسکین  به دل، بربادم آمد

 ای کاش که روشنا ببیند، یک لحظه، در کنار خود او

 اما دل من چه ساده فهمید، این حسرت تلخ،که یادم آمد

 داود کبیر روشنا

صحرای بی کسی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۴ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۴  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

صحرای بی کسی

ای سر زمین زخمی من
من ماندم و بدرقه‌ی بارش
چشمانم به یاد آن آهنگ عشق
در آغوش پرمهرت!
ای وای چه بی‌رحمانه
ناخن خاری در دل تو
فرو کردند
ای سرزمین زخمی من
دریای درونم غرق در ساحل
تنهایی با خلوتی سرد
در دام های روشن بی استقامت

 با خواب های ممتد
در صحرای بی‌کسی ماندم

 عالیه میوند

۱ نوامبر ۲۰۲۴

ریاض جنان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۴ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۴  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

      شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی                فرستنده : محترمه ادیبه صادقیار

ریاض جنان

وطن ریاض جنان بهتر از دیار تو نیست

بهار روضه رضوان  به از بهار تو نیست

جلال و  ابهت  شاهنشهی  روی زمین

شکوهمندتر از عشق و افتخار تو نیست

به هیچ  کشو ر دنیا به عزت و حشمت

چو مردمان سلحشور و هشیار تو نیست

به آتش حسدش می‌ شود کباب مدام

هر آنکه  مایل  آزادی و  وقار تو نیست

خراب اگر که شدی از جفای بدکیشان

به شرق و غرب شکوه خرابه زار تو نیست

پر اضطراب دل من به مثل سیماب است

دمی قرار  نگیرد  که  در کنار تو نیست

چه غم که مدعی دارد سر  عناد به تو

بغیر  لطف  خداوند  پاسدار  تو  نیست

صابر هروی

نوای شب

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

نوای شب

نوای آرامی

از دل مرداب می شنوم

که شب را هم آغوش شده

و آن منم

که ترا

بیقرارانه صدا میزند

و صمیمانه می خواند

در تاریکی های زنده بودنش

پر از سکوت های

پر صدا…

هما طرزی

نیویورک

۱۱ جنوری ۲۰۲۵

The sound of the night

I hear a quiet sound

from the heart of the swamp

that embraces the night

and it is I

who calls you

restlessly

and sings sincerely

in the darkness of its being alive

full of

loud silences…

Homa Tarzi

New York

January 11, 2025

خارِ جفا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

خارِ جفا

 غنچه  در   رهگذرِ  بادِ    صبا  افتاده

 بلبلِ  غمزده از  شور  و   نوا  افتاده

سوسن و یاسمن و لاله به یغما رفتند

 نسترن پرپر و از  شاخه  جدا افتاده

 میگساران همه رفتند ز میخانهُ عشق

 بزمِ  مستانهُ  ساقی ز صفا افتاده

 عاقلان دل نسپارند به  دهرِ گذران

 زاهد   اندر   طمعِ   دیرِ  فنا  افتاده

شمعِ افروخته در بزمِ حریفان بگریست

 بنگر    در   پرِ   پروانه   چها  افتاده

 آتش افروخت سراپای تنش آن گلِ ناز

 داغِ هجراش بدل از خارِ جفا افتاده

 زن اسیرِ قفس و گوشهُ عزلت جایش

 همچو آهویی که در دامِ بلا افتاده

 سالیانیست که بازیچهّ هر خار و خس ایم

 وحشت از ظلم و ستم در دلِ ما افتاده.

مریم نوروززاده هروی

 دوم می ۲۰۲۵ میلادی

 از مجموعهُ”میهنِ عشق”

هلند.

لشکر بهار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

       لشکر بهار

بر لب دگر ز سینه، صدایی  نمیرسد

 زین   آشیان   مرده  نوایی نمیرسد

زنگار  بسته سینه ی یاران کهنه را

و ز نای  نو  نوید   ندایی    نمیرسد

بر مرده زار مرده پرستان  مرده خو

عیسا صفت رسول خدایی نمیرسد

دود جفا نشسته بر این باغ بی ثمر

بر آن   دگر  نسیم  وفایی  نمیرسد

بر لشکر بهار چه آمد که  بعد ازین

از یورش شگوفه صلایی  نمیرسد

هر چند جستجوی  سحر  بی ثمر

 گذشت باور نمیکنم که بجایی نمیرسد

             فاروق فارانی

                شهر آخن

                 ۱۹۹۱

از مجموعه اشعار «در این جا هرچه زندان است»

فریب و نیرنگ 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

   فریب و نیرنگ 

پادشاهِ    جهان     دروغ    شده

راستی روسیاه و بی پدر است

هرکه  در  راه  راست   پا   بنهد

همه‌گی داد می‌زنند… خر است!

.

هرکه   در راه   راست  پا بنهد

بی‌گمان روز  بعد  خواهد مُرد

صرف دستش به راستی برسد

نقش او چون «حلاج» مختصر است

.

حرف حق را به سنگ خواهد زد

حرف حق زیر سنگ می‌میرد

مثل   فرعونیان  ما  ! جایی_

حرف باطل همیشه فرق سر است

.

کار دنیا همیشه  مرموز و…

کار دنیا فریب و نیرنگ است

خوب‌ها مزد گیر   بدها و…

زشت و بد صاحبانِ سیم و زر است

.

راستی با دروغ در جنگ است

راستی را به وعده‌ گول زدند

هر دروغی که خوب بنشیند

مزد او هم همیشه بیشتر  است

.

بخت لغزیده کار  خام  شده

دانه در  لانه‌ ها  تمام  شده

ای خداوند مهربان به چه جرم!

بخت مایان شکسته در به در است؟؟؟

.

        #محرابی_صافی

آفتاب عمر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

آفتاب عمر

 ما   تشنگان   حلاوت   دنیا   ندیده ایم

رنجیده خاطریم و  ز قامت   خمیده ایم

 صد خار شد به دیده ی نمناک ما ولی

 یک گل ز   بوستان  دل  آرا  نچیده ایم

 چون بلبلی که باد خزان میوزد به باغ

از   جور   روزگار     گریبان    دریده ایم

یا صید نیمه جان که به خود می‌تپد ز ترس

 چون آهوی ز پنجه ی ظالم رمیده ایم

 مهر   و  وفا  ندیده  ز یاران   این زمان

زهر نفاق  خنجر  دشمن  چشیده ایم

با این   امید   قابل   درگاه   او   شویم

 از   این  دیار   فانی   دنیا   بریرده ایم

تا آفتاب عمر به  پایان   رسد ” امان “

یک شامگه ز گوشه ی بامی پریده ایم

 امان قناویزی

فرانکفورت – آلمان

دزدان حرفوی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

دزدان حرفوی

استقبال از”خر نامه” میرزاده عشقی با مطلع:

درداو حسرتا که جهان شد  به کام خر

زد چرخ سِفله ،سکهء دولت به نام خر

 ********

افسوس،صدافسوس که وطن شدبکام دزد

تــرک   وطــن  نـمـوده  هــزاران  ،ز دام دزد

“ازبـسـکه آسـمــان و زمیـن سِفله  پرورند”

زد دهـر دون سـکـهء  دولــت  بـه نــام  دزد

دزدان و  نـوکــران ، وزیــران   دولــت  انـــد

یـا رب!تـابه کی بُوَد، این  احـتشــام*دزد؟

“روزیـکـه  جـلـسـهء  وزرا  منعـقـد  شــود”

مـجـلـس شــود شـغــالی ،از ازدحـــام دزد

دزدان  سـَروَرنـد* و !! ازاینـرو  به ملک ما

دارنـد عـده یی،ارادتِ محکـم، به  نام دزد

دزدان وکـیــل مــلــت و حـکــام کـشـورند

زیـن بیـشـتـر چه میطلبـیـد،از مقـام دزد؟

دزدان مـا،صـاحـب  قـدرت  به  مـیهـن انـد

پس لازم است تاهمه داریم،احتـرام دزد!!

گردد مستدام،حکومت دزدان به  مملکت

تـاغـربـیـان  لـــزوم   بـدانـنـــد،  دوام دزد

قـتـل وقـتـالِ عـام به هـرسوی کـشـورم

برپـاسـت ازقـدوم، خـواص  و عــوام دزد

درغـیـبـت غـنـی، چـوکـرزی  بُوَد  کفـیـل

ایـن حـیــلـه گــرلایـق،قـایــم مـقــام دزد

آگـــاه زارتـبـــاط، دزدان کـســی نـشـــد

بـا طــالـبــان و داعـشیـان، و ز مـرام دزد

ای حیـدری زچه  کـردی  ترک ،کشورت؟

زآنـرو  که در حیـات  نگـشتـم ، غلام دزد

امـروز،  روز قـدرت  دزدان  حـرفـویـست

فـــردا زمــان دزد کُـشی وانـتـقـــام دزد

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

۱۷ دسامبر ۲۰۱۶

سیدنی – آسترالیا

* احتشام– حشمت وبزرگی، جاه وجلال یافتن

* سَروَر– رئیس،پیشوا ،سرپرست

فرهنگ فارسی عمید

تذکر:- در سرودهء فوق نخواستم مانند  مرحوم میرزاده “عشقی” ازکلمهء”خر”استفاده نمایم.زیرا به نظرمن این یک توهین بزرگ است به مقام خر.زیراخرحیوانیست درخدمت بشر،دزدی نمی کند،به وطن خود  و به صاحب خود جفا و خیانت نمی کند،غیر از آخور خود،از آخورحیوانات دیگر استفاده  نمی کند،بار می برد وگاه میخورد .اما پناه به خدا از دزدان وطن ما که از هیچ جنایت وخیانت به مادروطن خود وهموطنان خود دریغ نمی ورزند.    

تقسیم جهان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

تقسیم جهان

زمیـن در  بین غـولان  جهـان  تقسیم می گردد

تـوگـویـی از زمین تا آسـمان  تقسیم می گردد

نه تنها هست و بـود مردم مسکین شود سودا

به صد  نیرنگ  خون  کودکان تقسیم می گردد

زبس حرص وطمع افزون شده  در بین  قدرتها

بدا گـر از کـران  تا  بی‏کـران  تقسیم   می گردد

نبرد  مـالی و  تعـرفـه و  تحــریـم تـنـهـا نیست

هرآنچه هست در اعماق کان تقسیم می گردد

دوباره  قصۀ  شیر  و  روباه  و گرگ خواهد بود

ویا گوسفند معصوم بین شان تقسیم می گردد

گهی با پنبه  سر را  می‏ کنند از تن جـدا؛ لیکن

گهی با زور شمشیر و سـنان تقسیم می گردد

میان گـیـرودار  ظالمان  مظلـوم  شـود پای‏مال

تمام خاک وثروت جسم وجان تقسیم می‏گردد

اگر تاریـخ عـالـم را  به  چشمان  خـرد خوانی

جـهـان با نقـشـۀ زور آوران تقسیم می گردد

عدالت را به دست وحشـت افـراطیت کشتند

بـه تـیـغ زورگـو حـق زنان  تقسیم  می گردد

کسـی از ظلم و اسـتبداد جـلادان نمی گـوید

ولی اعضای جسم خوچکان  تقسیم می‏کردد

دریغـا آشـیـان بلـبــل  و  گل می رود  بـربـاد

چمن با یورش خاروخسان تقسیم می گردد

درعمق ذهن  و فکر آدمی جنگ و  جدل آرند

نبوغ و دانش پـیـر و جـوان تقسیم می گردد

چرا خـرمهره  می سـازند  درّ  پاک دل ها را

به افسون سیاسـت مهـرِ تان تقسیم می گردد

تهی گردد اگر از عشق و اخلاص وخرد دل‏ها

هرآنچه هسـت بی حق بیان تقسیم میگردد

بـرون سـازم   دل  آزادگان  از  ورطـۀ زنـدان

وگـرنـه گـنج اسـرار نـهـان تقسیم می گردد

بـیــا تـا عـالــم  دیگـر  بســازیـم  در دل رویا

دران میراث یاد و عشقمان  تقسیم می‏گردد

جهان تازه تا مملو شـود  از  نـور عدل و داد

میــان خـلـق گـنــچ شـایگان تقسیم می گردد

اگر در بین زورمندان قـدرت می‏شود تقسیم

بـه شـهـردل عـشق جاودان تقسیم می گردد

جهان باعشق وصلح ومهربانی می‏شود خرم

زهی گر دوستی بی دشمنان تقسیم می گردد

رسول پویان

۲۰ اپریل ۲۰۲۵

قصیده و نشیده

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهار شنبه ۱۰ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۳۰ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صادقیار    شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی

قصیده و نشیده

زبسکه از کس  و ناکس جفا کشیده دلم

ز راه دیده به دامن  چو خون  چکیده دلم

ز  هیچ   انجمنی  ساز  همرهی   نشنید

ز   هیچ   باغی   گلی   آرزو   نچیده  دلم

زبس   تپیده   و آسیب   زین   و  آن دیده

دمی  به   سینه    تنگم   نیآرمیده    دلم

بهر  دیار   که   بوده   نشانی   از   راحت

بجای پا  به  سراغش   بسر  دویده  دلم

مرا  ز مردم  بیگانه  نیست  شکوه گهی

ز یار و   همنفسان  هم   وفا   ندیده دلم

به  هیچکس    نکند   اعتماد   همدردی

ز یار   لاف   ریایی     زبس   شنیده دلم

نی باوریست  مرا  نی ا میدی  از یاران

چو مرغ  بی  پروبالی   خود  رمیده دلم

به آن  همه ندهم راه  و رسم مهرز کف

که هست  راسخ این عزم و این عقیده دلم

صابر هروی

راولپندی پاکستان

می ۱۹۹۷

کوچه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهار شنبه ۱۰ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۳۰ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

کوچه

امروز کوچه

چه تنهاست

و امروز کوچه

چه بیصداست

و حرفی  برای گفتن ندارد

تنها صدای پای منست

که در آغوشش هویداست

و من صدای پای ترا

در حافظه کوچه

می شنوم

و می بینمت

و می بینمت

و می بینمت

و در تنهایی کوچه

هنوز بامنی…

هما طرزی

نیویورک

 ۲۲ فبروری ۲۰۲۵

Alley

Today the alley is

so lonely

And today the alley is

so silent

And has nothing to say

Only the sound of my footsteps

That is visible in its embrace

And I hear the sound of your footsteps

In the memory of the alley

And I see you

And I see you

And I see you

And in the solitude of the alley

You are still with me…

Homa Tarzi

New York

 February 22, 2025

خواجه صفاء نازنین

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهار شنبه ۱۰ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۳۰ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

خواجه صفاء نازنین

کابـل زیبـای  مـا   بـا  خـواجه   صفاء  نازنیـن

در نـظـرآیـد مـرا ، مـانـنـد   فــردوس  بـریــن

میـله هـای  ارغـوان  ، درخواجه صفاء کابلم

یـادگــاررفـتـه گـان مـا بـود، خـیـلـی مـتـیـن

ازصـفـاء صالحیـن،گـشتـه شهـید درراه حق

باشـد درخواجه صفاء،زیارتگهی اهـل یقـیـن

ما هـمـه ازکبـرخود گـشتـه ایـم دورازوطــن

لطف حـق روزی رسانـم، زادگاهـم بهتـریـن

یارب ازلطفت رسانم روزی  برخواجه صفاء

وانگهی مـرگـم رسـد، درآن  د یـار نـازنـیــن

حـیـدری دایــم بفـکــر رفـتـنـش ســوی وطــن

لطف حق یاری کنـد،روزی رود آن سرزمین

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

 می ۲۰۲۳ ۲۵

سیدنی – آسترالیا

 کوهسار کینه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۹ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۹ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

 کوهسار کینه

بر قله ی که در دل شب سر کشیده است

 شمع   دلم   فراز   سرش پر کشیده است

از   جاودانگی ی   خموشی    سخن   مگو

 کین کوهسار کینه، نفس در کشیده است

ما    عاشقان   دشت   جنونٍ   گذشته ایم 

کی قیس را فسانه به آخر  کشیده است؟

آن شمع   کورسوی،   کنون   همچو آفتاب

 دامن بر این سپهر سراسر کشیده است

فرهاد   دلشکسته،   ز سنگ   جفای غیر

 کارش کنون به آتش و سنگر کشیده است

عیسای    مهر   جوی   دگر   تیغ بر کشید

دست از صلیب و سادگی و خر کشیده است

فاروق فارانی 

اکتبر ۱۹۹۱

از مجموعه اشعار «در این جا هرچه زندان است»