۲۴ ساعت

ریشه ها   بگو  ، جوانه در خطر  نشسته است

ببین رسول برگ و میوه بی ثمر  نشسته است

به ریشه ها بگو، دگر  به عمق  خاک سرکشند

که شاخه شاخه سوی اوج، در سفر نشسته است

به ریشه ها  بده  سراغ  چشمه   های  کور را

که باغ باز تشنه لب به چشم تر نشسته است

ستاره های آخرین  ، هنوز  وقت  خواب نیست

که آفتاب خفته است و بی شرر نشسته است

نداده   روشنی   چراغی   از   ورود ، خانه  را

که حلقه زنگ بسته است و روی در نشسته است

نشان  امن ، در   مسیر  شهر   آفتاب   نیست

که مین ماندگی به راه  رهگذر نشسته است

نبسته تیشه ریشه گر, جنون نکرده گل به ره

که کوه و دشت های عشق، دربدر نشسته است ؟

*برون ز سینه کن دلت ،  فراز   دار  مشعلی

میان گمرهی جهانی کور و کر نشسته است

سخن ز ریشه می زنی، تبر به ریشه می رسد

چرا بهار                                             

خسته است               

و بی خبر

                  نشسته است؟

فاروق فارانی