تاریخ نشر: جمعه 24 حمل (فروردین) 1403 خورشیدی – 12 اپریل 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
تار خام
ساختم ماتم سرا از عشق نا فرجام تو
ساختم اما نگشتم دور ز کنجِ بام ِ تو
ساختم از بی خودی در عالم بیچاره گی
ساختم تا برکنم دل را ز تارِ خام ِ تو
ساختم اما نکردم پایمال عشق ترا
ساختم با این دل بیچاره ام در دام تو
ساختم اما ! نکردم رو به سوی هر خسی
ساختم تا دل کنم از وعده های خام تو
ساختم اما نکردم جلوه در باغ دگر
ساختم با تو (شکیلا) تا سحر در شامِ تو
شکیلا (نوید)
16 دلو 1390 خورشیدی
پاکستان
.
تاریخ نشر: جمعه 24 حمل (فروردین) 1403 خورشیدی – 12 اپریل 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
شاهکار
20 الف
چنان دلبستهء اویم که رشک آرد پدر او را
مبادا از پدر دارم بسی هم دوست تر او را
شنیدم رشته گر در خون نباشد سست بنماید
مگر زین رشته میبینم سراسر بی خبر او را
میان باغ و گل مثل بهاران الفتی بندد
که هر کس باغ بگشاید بنامد نوبهار او را
قلم با خون دل شعری چکاند در دل کاغذ
زمان عنوان گذارد بعد ِ چرخی شاهکار او را
منم این بی نشان ِ رفته اندر نردبان بالا
که نقشی می کنم در آسمان زرین نگار او را
الهی خم مگردان قامتش را از کرم هرگز
به فصل خم شدن هم ساز از سر استوار او را
شکیبا شمیم
تاریخ نشر: جمعه 24 حمل (فروردین) 1403 خورشیدی – 12 اپریل 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
بغض
تقدیم به پدرم
ترا در آرامش موج ها ستودم
و در آسمان های صاف و بی ابر
و روز های آفتابی و پر نور
در خانه یی مالامال از خوبی ها و عشق ها
و روزیکه تندر بی رحمی غریو کرد
تو از من سال ها فاصله داشتی
و خانه ام خالی از بودنت بود
تو رها شده بودی –
از قید زندان جسم و دنیای خاکی
ولی هنوز از گوشه چشمت
خیره خیره به من پیوسته بودی
و خاموش …
بغض آسمان ترکید
و به وسعت دلم اشک ریخت
تا کوچه های دلگیر با وزش باد وشرشر باران –
به ما سلام کنند
و دست هایم را فشار دهند تا احساس تنهایی نکنم
دلم می تپید
دلم می لرزید
و دلم از تنهایی داشت می ترکید
و بغض گلویم را فشار می داد
چون تو نبودی
تا مرا در بغل پر مهرت جا دهی
خودم را از تنهای در بغل گرفته بودم
و می فشردم ،
و هنوز ترا می ستودم .
هما طرزی
۱۲ جنوری ۲۰۱۱
نیویورک
تاریخ نشر: جمعه 24 حمل (فروردین) 1403 خورشیدی – 12 اپریل 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
قاب کوچک
پلک هایم در ساحل
امن لب های تو
پر میزد
به سمت ترنم قشنگ
درون قاب کوچک
نگاهی تو
ساعت ها پشت دروازه
چشمان کبوتر
پی آواز صبحگاهی
روی شانه شاهپرک های خدا
قاصدک های بهاری
عطر رویایی را در بطن
ریشه عاشقانه
میکارید
شاخه ها در فضای
آسمان چشمان تو
ترنم احساس
ستاره باران گشتند
بتاب بر من
قطره های اشکم را
بر گل رویت
شبنم ساختم
عالیه میوند
13 جولای 2020
فرانکفورت
تاریخ نشر : پنجشنبه ۲۳ حمل ( فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۱ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
سیراب
منتظرم
تا تو بیایی
و من
بوسه هایت را به تنم
پیراهنی بدوزم
که لب هایت را مدهوش کند
و زنانگی های ناکرده ام را
در آغوشت رها کنم
تا عطش این دل دیوانه را
فقط تو
سیراب کنی
که فقط تو سزاواری .
میترا وصال
10 اپریل 2024 میلادی
لندن
تاریخ نشر : پنجشنبه ۲۳ حمل ( فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۱ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
خیال
سال هاست
چند نسل
سجده می کنیم
پای خیال خود
دل خوش این خیال
تنبور می زنیم
که ما انسان قرن اکنونیم
غافل از باخت چند قرن
و چند نسل افیونی خیال
یک قطره از شراب خرد ورزی
اگر داری
بریز در کامِ تشنهِ ما
صامدی
11 اپریل 2024
ملبورن – استرالیا
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۲ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
دردِ میهن
میبَرَد سیلِ سرشکم ، زار باید گریه کرد
از برای مُلکِ بی غمخوار باید گریه کرد
میهنم دردیست در جانش که آنرا چاره نیست
بهرِ بی درمانیِ بیمار باید گریه کرد
خشم و طوفانِ جهالت رخنه کرد اندرچمن
از برای غنچهُ گلزار باید گریه کرد
شد وطن ماتمسرا از اینهمه ظلم و ستم
بهرِ ظلمِ ظالمِ غدًار باید گریه کرد
یاد چون آید مرا از سفرهُ خالی زنان
در کنارِ سفرهُ افطار باید گری ه کرد
شب نخفت تا سحر با یادِ رویت هموطن
قطرهُ اشکی کم است، بسیار باید گریه کرد.
مریم نوروززاده هروی
شانزدهم حمل ۱۴۰۲ خورشیدی
پنجم آپریل ۲۰۲۳ میلادی
از مجموعهُ”میهن عشق”
هلند.
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۲ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
آدم و آدمگری دستار می خواهد مگر؟
آدم و آدمگری دستار می خواهد مگر؟
لطف و رفتار نیکو اجبار می خواهد مگر؟
گر رسد دستت ولی دستی نمی گیری دریغ
دستگیری آشنا و یار می خواهد مگر؟
کشتن اهل ادب از مورچه ام آسانتر است
این مصيبت نامه چوب دار میخواهد مگر؟
نغمه ای سبز کلامت هر زمان دارد بهار
عطر نارنج تو ننگرهار می خواهد مگر؟
باش روشنگر به استدارج دیگر کار نیست
این عصای حضرت ما مار می خواهد مگر؟
مرحمت آئین انسان است باور کن رفیق
مهربانی و خضوع پیکار میخواهد مگر؟
سیر فکر گلشن معنی بخود کن اختیار
باغ فردوس هنر دیوار میخواهد مگر؟
خدمت خلق خدا هرگز ندارد روز و شب
همدلی و یاری شام تار می خواهد مگر؟
یک تبسم ، نیمی ایما می کند کار خودش
عشقبازی آدمی بیکار می خواهد مگر؟
باش در جنگل اگر فکر دریدن میکنی
شهر گرگِ گشنه و کفتار می خواهد مگر؟
سنگ تهداب محبت هر کجا خواهی گذار
خشت های معرفت معمار م یخواهد مگر؟
این تفنگ تشنه بر خون که آدم میخورد
سیب سرخ و قهوه و گیتار میخواهد مگر؟
قاش پیشانی و گفتار نیکو باشد بس است
حسن زیبا وسمه و سنگار می خواهد مگر؟
شاعری را طبع سرشار است توسن دار بزم
گلشن نضج سخن سیگار می خواهد مگر؟
سوختیم از غصه ای هجران و کس باورنکرد
این علاج درد ما بیطار می خواهد مگر؟
کس نشد صبر و وفاق و عشق را یکجا کند
این سلوک نیک نرم افزار می خواهد مگر؟
نشئه صد خم شراب کهنه دارد در بغل
این رکوع و سجده ها زنار می خواهد مگر؟
پیش خوب و بد ز خوب و بد سخن کمتر بگو
باغبانی تیشه ای نجار می خواهد مگر؟
پخته می گوید سخن محمود لیکن عام فهم
معنی دُر دری دشوار می خواهد مگر؟
احمد _ محمود _ امپراطور
بامداد سه شنبه ۲۱ حمل ۱۴۰۳ خورشیدی
9 آپریل 2023 ترسایی
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۲ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
عید من
به همسرم
عید من همان آغوش تو بود
که با بوسه های پر از مهر
روزه ام را افطار می کردم
و به عید ایمان داشتم
و رمضان من همان دوری از تست
که دنیایم همیشه بی افطار شده
بیا سری به من بزن
و به رمضانم پایان بده
و باعید آغوشت
و بوسه های داغت
بگذار افطار کنم
و عیدم را جشن بگیرم
ای عزیز ترینم!
هما طرزی
10 اپریل 2024
نیویورک
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۲ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
کلکِ هنر
نازنینی گوشه ی چشمی اگر بر ما کند
دل به جولان آید و آغوش گرمش وا کند
خامه ی توصیف حسنش گر به صفحۀ خیال
عالمی تصویری عشق ، کلکِ هنر انشا کند
رونق بازار ندارد تا که عاشق در حضور
مشتری را نیست آنجا گرچه دل سودا کند
یاد آنروزی که محوی نرگس شهلای او
یک جهان موجِ لطافت بر دلِ من جا کند
فتنه ی دور زمان و آفت جان را نگر
چشمِ بد مستش دلِ من بد رقم اِغوا کند
گر چه سرتا پا به هجرانش چو اسپند سوختم
ناله ام در سرمه بال زد دود دل بالا کند
در لب اش گاهی تبسم معجزه آسا بود
زنده سازد مرده دلرا اینچنین کار ها کند
یک دمی راحت نباشد که پیام عشق جلال
تا که در گوش دلی محبوب خود نجوا کند
سید جلال علی یار
ملبورن – استرالیا
سوم اپریل ۲۰۲۴ میلادی
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۲ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
عید غریبان
عید است رسم غصه ز دل ها نچکاندیم
درد و غم و اندوه ز دل ها نتکاندیم
ماندهاست به زندان قفس مرغ خوش الحان
در عید هم این خسته ز زندان نرهاندیم
در کشور ماتم زده گان عید کی آید
عمریست که ما کیف ز شادی نستاندیم
دیدیم درین عید بسی خشک لبان را
اما به لبی قطرهای آبی نچکاندیم
افسوس به هر گوشه غریبی و یتیمیست
در رفع نیازش در همی هم نرساندیم
دیدیم درین عید بسی خسته و معلول
دستش نگرفتیم و ز جویی نجهاندیم
محمد اسحاق ثنا
ونکوور- کانادا
9 اپریل 2024
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۲ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
عیدانه
عید آمد تا که قربانت شوم
کاش من خاک بیابانت شوم
روز و شب ویران و حیران توام
کُشته صحرا و دامانت شوم
از دل و دیده به آرمان توام
کاش من گردِ بیابانت شوم
ای خوشا در پای تو من جان دهم
هموطن جانم به فرمانت شوم
صد هزاران در وفایت کًشته شد
آب سرد و لقمه نانت شوم
جاهلان بر کرسی و مسند نشست
من فدای علم و عرفانت شوم
عالیه آواره از سودای تو
شاعر مست و غزلخوانت شوم
عالیه میوند
6 جولای 2022
فرانکفورت
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۲ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
عیدانه
سفره ء عیدی مادر یاد باد
خانه ء پاک معطر یاد باد
رنگ دیگر داشت مهرِ آن زمان
آن محبت های دیگر یاد باد
ابر با عشق و صفا باریده بود
آفتاب از ساده گی خندیده بود
خوان عید هموار در هر منزلی
کاسه های عشق رویش چیده بود
عیدیِ کم پیش ما بسیار بود
قندکی در چای ما خروار بود
چند قوغ کوچکی در کوره ها
بر سر آن دیگ عشقی بار بود
اتل ِ تل ، توتلِ تل ، بود و ما
دست های ما به ما بازیچه ها
دخترک ها شاد بنشسته قطار
چادرک انداختن بود و نوا
بچه ها در بام ها ، دیوار ها
با گدی ها ، چرخه ها و تار ها
کوچه بود وتشله های رنگ رنگ
آشتی و جنگ هم در کار ها
یاد باد آن عید و آن مهمانِ خوش
نان گرمی بودودسترخوانِ خوش
با همی و دوستی و عاشقی
چهره های صادق وخندان ِ خوش
شکیبا شمیم
10 اپریل 2024
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۲ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
عیدانه
دیده بگشودم و دیدم یار جانی رفته است
آنکه بود مهمان ما با دلستانی رفته است
زود گذشت ایام یاری اش بهر شام و سحر
منبع ذکر و دعا با مهربانی رفته است
خوانِ پرفیضش چو پهن بود ازبرای مردمان
در سحرگاهان ماه ی آسمانی رفته است
روز عید آمد هلال ماه تابان شد پدید
این یکی گردید نمایان، وان نهانی رفته است
ای« بشیر»عیدانه گر خواهی مبارک باشدت
روزه بگذاشت بهر ما عید را نشانی رفته است
قیوم بشیر هروی
10 اپریل 2024 میلادی
ملبورن – آسترالیا
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۲ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
عید !
جلوۀ عیـد به حسن مۀ نـو د یـــد م دو ش
شادی و هلهلۀ عید رسیـد گـوش بگــوش
مطرب شهر نوا ی همه گا نـی بنــوا خت
مرغکان را به هوا بود همه رقص وخروش
مرد م شهر بیا را ست در و خا نه خو یش
دشمن ودوست نگــردر مسجد, دوشـا دوش
کودکان جامـۀ نـوکرده بتـن شــاد و خــرم
به کفش بسته حنا دخـــترکی زربف پــوش
گـرد نفــرت تـو بکــن پـاک ز آیینــۀ دل
کوش تا شاد شود هردلی ای صاحب هوش
مـبــر ازیــاد مسـاکین وغــریبــان و طـــن
بهــرلـبخـنــد یتیمان وطــن هـــردم کـوش
پرزانـدوه ست (عزیزه) دلم از رنج غـریب
که نـدارنـد, لـبـاسی نو وهم خــورد و نوش
عزیزه عنایت
10 اپریل 2024
هالند
تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۲ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
آرزوی عید
هنوز آرزوی عید را به سر دارم
کنار زخمی که از جنگ در جگر دارم
هنوز باغ گل اندودی که دیارم داشت
چو ابر نازک بس دور ، در نظر دارم
هنوز لذت فرهنگ عیدی دادن را
به سطح ارزش و نورمهای معتبر دارم
عذاب و دردی که از جای خالی فامیل
کنارم است، چو سوزان تبی به بر دارم
شرار آتش سوزان درد غربت را
به نام بی وطن و فرد در به در دارم
هزار بار نوشتیم و بی اثر گم شد
چه سازم، حیف که همکیش بی خبر دارم
چه سان به آرزوی خویش میرسم ای دوست
به این طریق تفکر که دور و بر دارم
تو کی توانی شنیدن غم مرا « واهب »
به قدر صبر تو من قصه مختصر دارم
صالحه واهب واصل
8 اپریل 2024
تاریخ نشر : سه شنبه 21 حمل (فروردین) 1403 خورشیدی – 9 اپریل 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
آغــــوش فلــک
این چه عمریست فلک در پی آزار من است
ریختن خون جگر از ستمش کار من اســـت
هر کجا فتنه زآغــوش فلک ســـر بکشـــــد
جستجو دارد وآن ما یـــل دیـــدار من اسـت
ــاو جـود یکه مرا عمر نشــــد شــاد دمــی
هرنفس تا به کنون رنج و غمی یارمن است
می نهد منت بیـجا بــه چــمــن ابــــر بهـــار
رونق گلش و گل دیـــده ء خونبار من اسـت
رفت این عمرزکف با همه این شور و فغـان
ظاهـــر افسرده گیم زیـن دل بیمارمن اسـت
ای (عزیزه) منما شکوه از این بیش زدهـــر
دارم امید که آن، مونس و غمخوارمن است
عزیزه عنایت
هالند
تاریخ نشر : سه شنبه 21 حمل (فروردین) 1403 خورشیدی – 9 اپریل 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
همیشه رمضان
به زن افغان
در سرزمین مردان
نوری نیست
تاچشمانت با عید آشتی کند
ای بانوی من!
دنیای تو همیشه رمضان است
دنیای تو بی نور،
بی صدا،
سرد ،
پر درد،
و بی ستاره است
دنیای تو دنیای نا مردان است
دنیای تو بی عشق،
بی مهر،
بی لبخند،
وبی آرزوست
چون همیشه در چنگ جاهلان و ظالمان است
دنیای تو همیشه رمضان است
همیشه رمضان است
همیشه رمضان است
هما طرزی
7 اپریل 2024
نیویورک
تاریخ نشر : سه شنبه 21 حمل (فروردین) 1403 خورشیدی – 9 اپریل 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
شاهکار طبیعت
۱۹ الف
طبیعت رنگ می گیرد ز گل های انار اینجا
چه زیبا نقش اندازند اندر شاخسار اینجا
بهار افسانه ء گل ها ی سیب ما چه می داند
که درهرشاخه اش باشد هزاران شاهکار اینجا
شمار رنگ ها را هیچ کس هرگز نمی داند
که رنگ افتیده درهر شاخ و برگی بی شمار اینجا
سحر در باغ محشر می کند بشگفتن هر گل
غبار سرخ بالا می شود از لاله زار اینجا
نه یکبار است درهرسال جشن عید عاشق ها
که در هر لحظه بوی عید اید بار بار اینجا
به چشم سبز دنیا آسمان ها نیلگونی تر
حریم عشق خود کرده زمان را کردگار اینجا
شکیبا شمیم
تاریخ نشر : سه شنبه 21 حمل (فروردین) 1403 خورشیدی – 9 اپریل 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
سزاوار
آمدم میخانه ساقی تا که دیدارت کنم
جان فدای آن قد ِ بالا و رخسارت کنم
می نمی خواهم زتو ای ساقی مستان صفت
من نگاه بر ابروان و چشم خمارت کنم
زیب دارد ناز تو و این قدِ بالا بلند
من تماشا ناز تو و طرزِ رفتارت کنم
نیستم من مست و بی هوش ساقی نازک بدن
رو به روی تو نشینم تا ترا یارت کنم
همچو صیاد دام نشانم برسرراه ی تو من
دانه ریزم هر طرف باشد گرفتارت کنم
گر نصیب گردد عزیزم تو گرفتارم شوی
گیرمت دربندِ مهر و عشق سزاوارت کنم
چون شوی تومونس دل یارو هم یاورمرا
آنقدر مهرت دهم کز ناز سر شارت کنم
دست تو گیرم به الفت دیده بر چشمان تو
همچو گوهر پر بها از دل خریدارت کنم
بخت اگریاری کندغمخوارِعاشوری شوی
جان و دل سازم نثارت تا پرستارت کنم
عاشوری
نهم اپریل 2024 میلادی
ملبورن – آسترالیا
تاریخ نشر : سه شنبه 21 حمل (فروردین) 1403 خورشیدی – 9 اپریل 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
غزلی هم بیاد گذشته ها
قصه های عشق
« زندگانی برق آسا یک نفس خندید و رفت »
خاطراتش چون شفق در شام ها پیچید و رفت
داستان های جوانی و نشاط و عیش ها
همچو برگی درسحرگاه ِ خزان لرزید و رفت
آرزو ها همچو باران یک دو روزی دور ما
شبنم آسا روی گل هایِ چمن رقصید و رفت
یاد ِ آن شبها که در پغمان کنار ِ چشمه سار
قصه های عشق ِ ما بر روی هم غلتید و رفت
واندگر شب چون به کابل شعر حافظ خواندمت
بوسه ها چون بوی باران بر لبم بارید و رفت
یاد داری باغ بالا و شب مهتابی اش
همچو برگ زرد پاییزی بخاک افتید و رفت
یاد داری کز لبانت جرعه یی کردم طلب
لیک چرخ ِکینه توز آن جرعه را نوشید ورفت
گر کسی خواهد بپرسد حال ِ من اکنون بگو
بلبلی در یاد ِ شمع ِ کشته اش نالید و رفت
مسعود خلیلی
تاریخ نشر : یکشنبه ۱۹ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۷ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
عید خونین
جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا
چه داد و ناله یی پیچـیده در سـرتاسـر دنیا
ضعیف و بی گنه پامـال ظلـم ظالمان گـردد
تو گویی جنگل وحشی شـده دنیای غـم افـزا
بشراز باورواخلاق و وجدان می شود خالی
خدا درمکتب و اعمال شیطان گشته بی معنا
ندارد روح و جسـم آدمی یک لحـظه آرامش
به هرسوبنگری جنجال وجنگ وفتنه وغوغا
چه دارد عیدخونین غیربمب و موشکِ ظالم
بــرای کـودکان گــشــنـه و آزرده و بـی جـا
مثال عـدل و آزادی امـریکا فـلسـطـین اسـت
زمین سـوخته و قحـطی و قتل عـام بی پروا
فـغـانـسـتان و شـام و لیبی و بغـداد را بنگـر
که استبداد و افـراط و سـتم باهم شـدنـد پیدا
به روی سـیـنۀ مــردم ســنـگ آســیـا گــردد
چوتحریم وفشار آورده فقر ودردِ خون پالا
ثبات و امنیت از بیخ و بن تخریب می گردد
به هـرجا بیرق افـراط و خونریزی کنند بالا
ز داعش خراسان با دروغ اخبار می سازند
که تاریـخ و تمـدن را کنند خـونین و نا کارا
به دست جهل افراطی کنند مشرق را ویران
بـه جای نظم و قانـون بی ثباتی را کنند برپا
ترورووحشت و ارعاب آوردند بصد افسون
اسـاس سـازش و صلـح و مدارا را کنند بلوا
میان آتش و خون آسیا را غرق خواهند کرد
سران شرق اگر غفلت کنند مشکل شـود پایا
بـه روز معــرکه بـایـد بـه مـیـدان عـمل آیید
که مشت پس ازجنگ را بسر باید زدن فردا
بـرای آسـیای مـرکـزی بـس نقـشـه ها دارند
تـرور و وحشت افراطـیون را تـا کـنند احیا
به دالرجاهلان وعاملان را می خرند هرروز
نکـویان و خـرد ورزان دانـا را کـنـنـد تـنها
ز شـوق لعل لب نـوشـابـۀ بازار می سـازند
که تا خـالی شود مینای دل از نـشـئۀ صهـبا
هنر در حلـقۀ سـرمایـه و دالـر گرفتار است
چـو کالای تجارت گـرد عالـم می شود سودا
جـدال اهـریمـن شـهد محـبـت را کند حنظل
تبرزین می خـورد در ریشۀ انـدیشه و رویا
طریق خود شناسی مشرب امروز وفردا باد
که قول سلطه جـویان جهانی نیـست پابـرجا
نمایشنامه و فیلم و سرود هالیوودی چیست؟
برای شستشوی مغزی وتخریب فرهنگ ها
جهان در پرتـوِ حسـنِ تمدنهـا شـود روشن
اگـر چـشـم خـرد بـا گـنج تاریخی شـود بینا
ستونهای کهن سقف نوین را می کند محکم
شکـوه دانش و عقل و هنر در نظم نـو زیبا
رسول پویان
6 اپریل 2024
تاریخ نشر : یکشنبه ۱۹ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۷ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا
سرزمین من
در سر زمین من
آسمان همیشه سرخ است
ستاره های شهید
شب را همچو روز روشن کرده اند
در سر زمین من
ستاره ها با مرگ میرقصند
با مرگ دست و پنجه میزنند
مرگ را میبوسند
هراسی نیست
جلادان که در پی شکار این ستاره ها اند
روزی خود شکار این ستارگان میشوند
تاریخ از تقویم خراسان آغاز میشود
در سر زمین من
پنجشیر، اندراب، بدخشان، کابل …
دست های خویش را حلقه به کمر خورشید بسته اند
سر بلند ، مغرور، با اراده و مقاومتگر
ایستاده اند
آنقدر سربلند که
آزادی
بر پیشانی های شان سجده میکند.
میترا وصال
5 اپریل 2024
لندن
تاریخ نشر : یکشنبه 19 حمل (فروردین) 1403 خورشیدی – 7 اپریل 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
دو سروده ی هم وزن و قافیه با یک عنوان
از مجموعه ی ” شگوفه های احساس “
غم ایام
بر دل نشست از غم ایام داغ ها
دارم سفر به کوه و بیابان چو زاغ ها
از روشنی خبر نبود در دیار ما
بی روغنست در دل شب ها چراغ ها
از تند باد حادثه و جور باغبان
خشکیده نخل و غنچهء گلها به باغ ها
کی میروم به خانه ارباب زور و زر
از من هزار بار بگیرد سراغ ها
ازخون ما و تو به عشرت نشسته اند
افراشتند اگر به کف خود ایاغ ها
یارب بشارتی که دگر باره نشنوم
از شاخسار صوت پلید کلاغ ها
پر شد « ثنا » به ما من ما گند بولهب
آزارد از تعفن هر جا دماغ ها
محمد اسحاق ثنا
ونکوور – کانادا
غم ایام
بردل نشسته حسرت آن کوچه باغ ها
از بس وطن فتاده به دست الاغ ها
از سُم پای شان شده پامال گل و گیاه
بوی خوش گلان نرسد بر دماغ ها
خشکیده سرو قامت میهن به صد دریغ
دیگر نگیرد کس ز گلستان سراغ ها
آواز مرغکان نرسد بعد ازین بگوش
شد لانه ها خراب ز هجوم کلاغ ها
یعنی عدو گرفته نشاط را ز هرطرف
با یورشی که سرزده از سوی زاغ ها
همسایگان میهن ما حیله پرور اند
از خون مردم است بدستان ایاغ ها
روزی « بشیر» که ازغم ایام رها شویم
سرسبزی دوباره بیاید به راغ ها
قیوم بشیر هروی
قیوم بشیر هروی
تاریخ نشر : یکشنبه 19 حمل (فروردین) 1403 خورشیدی – 7 اپریل 2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا
ندامت
بس ريخت حادثات شرر در جوانى ام
چون لاله سوخت لخت جگر در جوانى ام
زان بار بى شمار كه گردون به من نهاد
چون ماهِ نو شكست كمر در جوانى ام
آموختم به ورطه ى محنت شناورى
بگذشت سيل اشك ز سر در جوانى ام !
خشكيده برگِ گلشن و بارانِ نو بهار
بودى عذار و ديده ى تر در جوانى ام
ناپخته گشت طعمه ى زاغ و زغن ، دريغ
هر دانه اى كه بود ثمر در جوانى ام
پژمردم از فراق جگر گوشه در بهار
بگريستم به مرگ پدر در جوانى ام
فتراك عقل و هوش ز بس بود نارسا
ديوانه دل رميد ز بر در جوانى ام
گستاخى و جسارت و غوغا و سركشى
كارى دگر نبود هنر در جوانى ام!
(حكمت) ندامت است كنون درخزانِ عمر
شد موسم بهار هدر در جوانى ام
تمیم حکمت هروی
ملبورن – آسترالیا