۲۴ ساعت

از آن نگاهِ گرم

تاریخ نشر : پنجشنبه ۷ سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۷ جون ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

از آن نگاهِ گرم

 حرفت سروده‌ها  و کلامت  ترانه  بود

 وقتی نگاه ِ اول   من را    نشانه  بود

 از غنچه‌ی  شگفته به لب‌ های آتشین

با شوق  خنده‌هات  دلم  را  تکانه بود

 گاهی که از نبود تو دل‌ تنگ می ‌شدم

 یادت انیس ِ لحظه و  یار شبانه  بود

 گویی به دوست داشتنت زنده‌ام هنوز

 عشقت به آستانه‌ی دل  جاودانه بود

 عمریست تا به پای تو از خویش مِیگذرم

 مهرم برای خواستنت  بی‌ بهانه بود

حالا که بر   تمامیتم   چیره  میشوی

 از آن « نگاه گرم » و لی عاشقانه بود

 احمد هنایش

فبروری ۲۰۲۴

وداع

تاریخ نشر : پنجشنبه ۷ سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۷ جون ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

وداع

ای موج بی برگشت
مرا بگذار و بگذر
رهایم کن
طوفان زده‌ام در دریای
خروشان عشق
در خیابان سکوت
در انتهای شب
و در انتظار صبحدمی
با طلوع نور آرام و بی صدا
اینجا نشسته‌ام
نور‌ خود را در وجود ناتوانم
متجلی کن
که سخت محتاج آنم
جانم را نذر نگاهت می کنم
زاری دریا میان حنجره ام
خفه شده
قایق های بی‌صبری‌ام
به امید دیدار ات ایستاده اند
کشتی عشق ام در
گرداب محبت ات جا مانده
با رفتن وداع کردم

 عالیه میوند
23 جون 2024

کهنه بدوش

تاریخ نشر : پنجشنبه 7 سرطان ( تیر ) 1403 خورشیدی – 27 جون 2024 میلادی – ملبورن – استرالیا

كهنه بدوش

دانا همه جا مردمِ كم حرف و خموش است

هر يك سُخنش قابلِ هضم  لايق نوش است

ديگى كه در آن پخته  غذا ، نيست صدايى

خام بوده غذا هايكه ديگ در سرِ جوش است

فرهنگ و ادب ، كهنه  و   فرسوده نگردد

آثارِ كُهن ، لايق حفظ ،  واجبِ پوش است

هر چند بسى  ذوق  زده ى    نو شده اما

در كُهنه فروشى هنوز جوش و خروش است

پيرانه سران ، كُهنه خر و  كهنه پسند اند

هر كُهنه پسند   ، آدمِ أنتيك  فروش است

امروز   جهان   د ر   پى   آثار  قديم اند

نو ساخته از كهنه همه صاحبِ هوش است

يك عُمر سفر كرده ( فروغ ) پُر غم و دردى

فرسوده بدن ، آبله پا ، كُهنه بدوش است

حسن شاه فروغ

22 جون 2024

ماتمسرا

تاریخ نشر : پنجشنبه 7 سرطان ( تیر ) 1403 خورشیدی – 27 جون 2024 میلادی – ملبورن – استرالیا

ماتمسرا

 من از جور و  جفا   بر  مردم     فرزانه    میگویم

من از ویرانی   سر   تا    سر    کاشانه     میگویم

من از آن  جیره  خوارانی  که  قصد  ملک ما کردند

من از  آن     نوکران     کشور     بیگانه   میگویم

من  از  دشمن   که   دارد   قصد  تخریب  دیار  ما

من  از  ویرانگری  های   جمعی   دیوانه  میگویم

من از  پیر  و   جوان   میهن     ویرانه ام    هر دم

من از طفل   یتیمی  مانده   در  هر   خانه  میگویم

من از  خون    خفتگان    قتل  عام  بامیان  امروز

من از آن    چوبه   های   دار   بیرحمانه   میگویم

من از  طالب  نماهای   که  روز    ما   سیه  کردند

من  از  یغما گران    وحشی   و   دیوانه    میگویم

من از آن دست  و پاهای  که  ببریدند  ز روی مکر

من از   بازیچه    طفلان    بدان    پیمانه   میگویم

من از میهن   فروشا نی  که  مٌلکِ  ما تباه  کردند

من از ارگی  که  داشت  اعمال   بیشرمانه  میگویم

من از   تیم   چپاولگر  که   بردند   مال  مردم  را

من از حٌکامِ  بی احساسِ   دور از  خانه می گویم

  من از گلشن  سرای  میهن  و  باغ  و  بهارانش

من از آه    و   فغان   بلبلِ      بی لانه    میگویم

من از بیداد   جلادان    که    میگویند   مسلمانیم

من از رنج و ستم سوزم  ، ز  ظلمتخانه  میگویم

من از بیچاره گان   خفته   اندر  گوشه ی  زندان

من از زنجیر  استبداد  و   هم   زولانه    میگویم

من از شهر هرات  و قندهار  و  لوگر   و  گردیز

من از بلخ و تخار  تا   کوتل   خیرخانه   میگویم

من از لغمان ، من بغلان ؛ من  از آن  مردم  نالان

من از هندوکش   و   بابا    ظفرمندانه    میگویم

من از کندز ، من از پروان  و هم از شهرِ نورستان

من   از  ایستادگی   های  ه مه   مردانه  میگویم

من از بند امیر  و   قرغه  و  هم  ماهیپر   یاران

من از طاق  ظفر  تا  غزنه ی   شاهانه   میگویم

من از شاهتوت    خنجان  و   انار   قندهار  دایم

من از انگور هرات  با  هزار   شکرانه   میگویم

من از لاجورد پنجشیرش که ناب است در جهان امروز

من از لعل   بد خشانش  سخن   مستانه   میگویم

من از آن    آریانای    قدیم    و     مردمان     او

من از آثار باستانی   که    شد    ویرانه   میگویم

من از مهد   هنر  پرور   دیار   شیخ     انصاری

من از قلب   خراسان   از  گل  و  گلخانه میگویم

من از جامی ، من از لاری  ،  من از  سید  افغانی

من از آن    افتخاراتِ    شکوهمندانه      میگویم

من از سلطان  غیاث الدین غوری و من از تیمور

من از اسکندر و  چنگیز هزار   افسانه   میگویم

من از لشکر  کشی  اجنبی   و  از    شکست   او

من از آواره گان   در   وادی    بیگانه    میگویم

من از هرگوشهء میهن« بشیر» صد قصه ها دارم

من از ماتمسرای   بی  سر  و   سامانه   میگویم

قیوم بشیر هروی

ملبورن – آسترالیا

سنگِ بیداری

تاریخ نشر : چهارشنبه 6 سرطان ( تیر ) 1403 خورشیدی – 26 جون 2024 میلادی – ملبورن – استرالیا

سنگِ بیداری

در آستانه ی مغرب  ز شرق  نور  بخوان

و فتح گمشده ی  دور  را   ز دور  بخوان

نه در به راه و نه هم دره منتهی به گشود

ز راه سینه ی خود نقشه ی عبور بخوان

چراغ های دل و سر  شکسته  اند به راه

به نوک پنجه، سحر در شبان کور بخوان

کجاستی تو  در  این  بیکران   گم  گشتن

صدا بکش، بنما خویش و از حضور بخوان

حکایتی که جهان  گوش ا نتظارش است

ز نقب عشق و بلندای  از  شعور  بخوان

بزن به پنجره ی خواب  ، سنگ  بیداری

به گوش صبر کفن پوش، ناصبور بخوان

مثال برق  به  لوح  شبان  سحر  بنویس

مثال  رعد  ز  فردای  پر   غرور  بخوان

فاروق فارانی

جون ۲۰۲۴

تو می خندی

تاریخ نشر : چهارشنبه 6 سرطان ( تیر ) 1403 خورشیدی – 26 جون 2024 میلادی – ملبورن – استرالیا

تو می خندی

به یار

دلم برای عشقی می تپد

که مرا به تو وصل می کند

شتابان و پر ماجرا

خورشید چه عاشقانه صدایم می زند

و ماه و ستاره گان در سجده ی عشق خفته اند

و من در محراب نگاه هات

همان کولی بی سر زمین و سرگردانم

پا هام هنوز

در زمین چرکین گیر کرده

و یارای کوچیدنم نیست مگر…

و بالها یم در دستان تو می رقصند

و چشمان منتظرم

سیلاب عشق را مهمان شده

وقتی صدایت می زنم

در کنارمی

و وقتی می بینمت

در تمام هستی ام  می چرخی

دستان سردم را در دستان گرمت نگهدار

و منی مسافررا در سفر کوتاه اش تنها مگذار

بنده بودن چه زیباست

تا ذات تو خدا باشد

و چشمان تو نور راه باشد

و در هستی من

بخندی

و بخندی

و بخندی

هما طرزی

10 جنوری 2024

نیویورک

مرگ در غربت

تاریخ نشر : چهارشنبه 6 سرطان ( تیر ) 1403 خورشیدی – 26 جون 2024 میلادی – ملبورن – استرالیا

مرگ درغربت

مرگ حق است کی توان ازآن فِرار

ای خدا! این مرگ، درهجران مکن

مـــردم بیــچـــاره ام تخـــم سپنـــــد

دَور هــم دار، از کـرم پاشــان مکن

خـــا ئنـــان میــهنـــم را ای کریــــم

حاکــم ملت در آن ســـا مــــان مکن

دوستــــداران وطـن درغــربت انــد

مـرگ شان درغربت وهجـران مکن

جمــــع مــا دارند، مریضــان علیـــل

ده شفـــاء ازلطف وجمع ویران مکن

قلب ها یمـــان، زغـم افـســـرده است

چشم های دوستان، گریــــــــان مکن

تا به کـــی آواره ایــم، دور از وطـن

ای خــدا !مـــارا دگــــــر نالان مکن

ملــــت مــــا را بگــــردان متحــــــد

دشمنــــان میـهنــــــم شـــــادان مکن

ملک ما اشغـــــال دست کــافـــــران

تیغ کافــــر را ،دگــــربـــــرّان مکن

کشـــور مــا، پا یمــــال ظا لمـــــا ن

میهــــن مـــارا،دگـــرویــــران مکن

بـهـــــــر آزادی آن میـنــــوی مـــــا

منجی اش آخررسا ن، پنهـــان مکن

گـر بمیــرد”حیدری” دور از وطــن

از کــرم خـاکش، تودرهجـران مکن

پوهنوال داکتر اسدلله حیدری

17 اپریل 2010

سیدنی – آسترالیا

مبهوت

تاریخ نشر:  دوشنبه 4  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 24 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

مبهوت

دریچه ها

تاریخ نشر:  دوشنبه 4  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 24 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

دریچه ها

دریچه ها می خندند

و قفلی بر در نیست

مگر گله های صمیمانه

و شکوه های عاشقانه

هنوز بیدارم

و هنوز نفس می کشم

شاید در فردا هات نباشم

فقط امروز را ببین

و امید را به امروز واگذار

نمی دانم مترسک فردا

با خود چه به ارمغان دارد

شیوه ی خندیدنش عاشقانه خواهد بود؟

و شاید در سفره ی محبتش-

نان پر برکت

و سخاوت را بتو هدیه خواهد کرد؟

و تو در طراوت خنده های پر نور

شاداب تر از پیش

به افق های دور

ایمان بیاوری

و با خودت آشتی وار بخندی…

هما طرزی

6 می 2023

نیویورک

طبیبِ جان

تاریخ نشر:  دوشنبه 4  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 24 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

طبیبِ جان  
مکن دوری که ویران می شوی تو
ز  گفتارت  پشیمان  می‌ شوی   تو

اگر  باشی  کنارِ من  شب  و روز
برایم   راحت  جان  می ‌شوی  تو

بیا   امشب   نگاهم   کن   نگاهم
وگر نایی  پریشان  می ‌شوی   تو

گلم هر دم  طبیب جان  من  باش
به درد  سینه  درمان می‌ شوی تو

اگر می‌ شد شبی  گردی   قرین‌ام
به مهر عشق شادان  می ‌شوی تو

خوشا یک شب اگر احسان نمایی
به لبخندم  که خندان  می ‌شوی تو

عالیه میوند

5 جون 2024

  فرانکفورت 

شهرِ عاشقان

تاریخ نشر:  یکشبه 3 سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 23 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

شهرِعاشقان

به  شهـرِ عاشقـان   گلدسته  باشی

مثالی   شاخـه ای   نورسته   باشی

سرت سبزو، تنت گل، زندگی خوش

ز درد  و  رنج  عالـم  جسته  باشی

حیـا    دارد      خریـدارِ    فـراوان

به  قانـون   ادب   پیـوسته   باشی

شـکاری   آدمی   نــادان   نـگردی

به  خوبـان  زمان  بنشسته   باشی

نگردی  بی  مبـالات و  سبک سـر

به عشق  و معـرفت  دلبسته باشی

ز خیـرِ  خلق  جـز شــر بر  نخیزد

امیـدت  از  خـدا  نگسسته  باشی

بود  دنیـا  مکـانِ  سختِ  اغـــراء

نبـرده  کس  نبــاید  خسته  باشی

روی از دل همیـن کز  دیـده رفتی

در عالـم  هـر قدر  شایسته  باشی

شناسند  بی  خبـر  مـردم  زمـانی

کــه رختِ  زندگـانی  بسته  باشی

فــدای   نقـل   دنـدان   تو   گـردم

که می خنـدی  امیل  پسته   باشی

شش وهشت ضرب گامت دردل من

ز هـر کـه دیده ام  برجسته باشی

کجـا رنجیده  گـردد از تو محمود

دلـش را هر قدر  بشکسته باشی

احمد محمود امپراطور

سه شنبه – ۳ سرطان  ۱۳۹۹خورشیدی

برابر به 23 جون 2020 ترسایی

حقم نبود !

تاریخ نشر:  یکشبه 3 سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 23 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

حقم نبود !

حقم  نبود  واله   و  شیدا  گذاری ام

با وعده  های  خامِ    تمنا  گذاری ام

 در خلوت  خیالیِ   دستان    روزگار

 با دست خودبه چشم  تماشا گذاری ام

 حقم  نبود  مزرعه ی   سبز دیده ام

 خشکیده پا نهاده و بی‌ جا گذاری ام

 با رفتنت  شکسته  دل  مرمرین من

 با شیشه های درد به سودا گذاری ام

 حقم   نبود  پیرهن  غم   به  بر کشم

 در انزوای خود تک و تنها گذاری ام

 حالا  دگر  که  فرصت عیشم تمام شد

 با دل شکستگان  لب  دریا  گذاری ام

ماه  صیام   حال   مرا   درک  می کند

لب تشنه ام به توشه ی فردا گذاری ام

داور مرا  ببخش که خامست  خامه ام

با رهنمود  خویش  به  معنا گذاری ام

31 مارچ 2024

هما احد لیان بداهه

نشست دوحه: در مبانی حقوق داخلی یا سلطه آمریکایی؟

تاریخ نشر:  شنبه 2  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

نشست دوحه: در مبانی حقوق داخلی یا سلطه آمریکایی؟

در این تحلیل سلطه آمریکایی یا افغانستان هراسی بر قدرت های منطقه و انسجام داخلی به هدف حقوق سیاسی و دوحه را٬ به بررسی می گیریم.

 افغانستان هراسی:

ثبات سیاسی از قلب نظام ها٬ یعنی اقتدار نمایندگان مردم یا مجلس سنجش می شود. که پسا ۲۰۲۱ و نهادینه نشدن حکومت همه شمول یا حکومت قانون در حالیکه هفته وار٬ مبلغ هنگفت به طالبان نیز داده می شود.  قطعاً هراسی که از این وضعیت در منطقه شکل گرفته٬ غالب بودن آمریکا را٬ در جنگ روانی نشان می دهد.

و در صورتی از افغانستان تهدیدی جدی متوجه قدرت های منطقه گردد – در حیطه دفاع مشروع اقدام های نظامی می کنند.

حالا نشست آینده دوحه و چندین دیگر در فقدان مبانی انسجام داخلی٬ آیا فرصتی برای آمریکا می دهد تا از طریق نماد٬ حریفان خود را٬ در افغانستان هراسی٬ نگه بدارد و مدیریت کند؟ که دریافت معنا از نماد توانایی می باشد که اشتراک کنندگان دوحه از آغاز تا کنون٬ گفتگو کنندگان ضعیف و چون سمبول اند.

 انسجام داخلی روح دوحه:

چه نشست دوحه آمریکایی باشد یا منطقه ای٬ روح و جان نتیجه از انسجام داخلی منشاء می گیرد. در صورتیکه از درخت بی ریشه تقاضایی سبز شدن و میوه داریم به معنای بی خردی خودماست.

در طول این سه سال بارها نوشتم: از مراکز سیاسی یا سفارتخانه ها٬ که در کنترل طالبان نیست – برای شکل دادن چون شبه پارلمان و رهبری  تغییر افغانستان را٬ توسط افغان های بیرون انتخاب و آجندای نشست ها را٬ با همه پرسی های انترنتی از داخل و بیرون٬ جمهوریت سازی کنیم. این خرد سیاسی است نه اینکه در پشت فرد رفته و اسطوره سازی کنیم…

 سوال اینجاست کی کند؟

به انجمن حقوقدانان سراسری افغانستان تحت ریاست میر عبدالواحد سادات گفتم: رییس انجمن توسط اعضای تصمیم گیرنده برای وقت معینه انتخاب باید و اعضای تصمیم گیرنده توسط اعضای عمومی٬ که امروزه توسط فن آوری های انترنتی انتخابات های درون انجمنی و یا درون سازمانی بسیار سهل و شفاف می باشند – که بعد از این پشنهاد من به وی٬ دیگر نوشته های حقوقی منرا٬ در سایت انجمن نشر نکرد !!!

به حامد ضرابی مسوول صفحه سیاست افغانستان شرح دادم: طبق Consumer law یا حقوق مصرف کنندگان از فعالیت های صفحه٬ از شبکه های اجتماعی مبلغ قابل توجه بدست می آوری – پس بصورت قانونی اشتراک کنندگان را٬ مبلغ شانرا محاسبه کرده پرداخت باید بکنید. به خصوص بخود بنده که پناهنده هستم٬ و بیدون کدام معاش یا مزد٬ و چون بیشتر از ده ها بار٬ توسط من٬ تولید برنامه به کانال تان کرده اید. چنان پاسخ داد که گویا من دیوانه شده ام و بیخود دارم حرف می زنم و ثانیاً‌ اساسات عناصر خبری و ژورنالیستی را٬ نیز نمی داند٬ که عقلانیت سیاسی با خرافات عناصر خبری٬ برای من آزار دهنده نیز بود. گفت دیگر من را در صفحه تان دعوت نکن

 سایر فعالان مدنی و حرکت های جدید:

اکثر شان٬ نمادین و بخاطر دریافت کمک از کشور میزبان٬ جلوه ساز شده اند. حتی در چند پوهنتون آنلاین که یکی آن٬ توسط بصیر سالنگی نام٬ مدیریت می شود. منحیث استاد حقوق دوطلبانه بیدون دریافت معاش آغاز فعالیت کردم٬ که متوجه شدم این پوهنتون نیز به هدف٬ دریافت کمک از نهاد های بین المللی حقوق زن پدیدار شده است.

 حالا به سیاست خارجه آمریکا می گوییم:

بیدون شک مردم سالاری نظام آمریکا٬ الگو فیاض برای سایر کشورهاست و رخنه های محرکه توسط آمریکا در صورتیکه٬ ما افغان ها متحد شویم برای کمک مردم سالاری در افغانستان نیز مشهود می باشد – اما ما خودما به سبب اینکه منافع خصوصی یا نفس ما٬ مارا مغلوب کرده و نمی گذارد به خرد سیاسی و اتحاد برسیم٬ بیدون شک این کشور طعمه برای تان شده است که به گونه های مختلف و با اشراف استخباراتی استفاد کنید.

و از بدو خلقت طالبان و برزگ نمایی طالبان جزء از فعالیت های روانی سیاسی استخباراتی آمریکاست٬ که چون آفتاب در عقل انسانی قابل مشاهده می باشد…

محمدآصف فقیری

دوشاب

تاریخ نشر:  شنبه 2 سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

دوشاب

 گفتند  در  شبِ   تار   مهتاب   مى فروشند

چشمى كجاست  بينا   تا خواب  مى فروشند

بر خاك و خون كشيده ، كشتىِ  صبر دل را

ديدم  به   جاى   دريا  گرداب   مى فروشند

درجنگ دشمن ودوست فرقى نديدم افسوس

بهرِ شكست  رستم ،  سهراب  مى فروشند

ميخانه   را  سراغ   از  مينا  و  مى گرفتم

با نام   آب   انگور   دوشاب   مى فروشند

در مسجد  و  كليسا  حاضر   بكن   خدا را

مسجد  خراب كرده ، محراب  مى فروشند

شگوفه باختری

ملبورن – آسترالیا

یادش بخیر

تاریخ نشر:  شنبه 2  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

یادش بخیر

 جــوانـی وفـصـل  خـوش زنـدگـــی

بــرفـتــه زدســتــم،کـه یادش بـخیر

بگـشـتـم مـریض وعلـیــل وزحیــر

چه شـد تنـدرسـتی؟که یـادش بـخیر

کهولت وَهجران بسی مشکل است

رَسَم روزی میـهـن،کـه یادش بخیر

جــوانـی وآن مـیـلــه هــای وطــن

گذشـته چوخـوابـی،که یادش بـخیر

بداشـتیم عجب مُلک با اَمن وخوب

شـده دوزخ اکنـون،که یـادش بـخیر

چه حـد مـردم ما، رفـیـق وشفـیـق؟

بگـشـتـه مـهــاجــر،که یادش بـخیر

نـه ازانـفـجـــارو نـه از انـتــحــار

خبربودش آنوقـت، که یادش بـخیر

هـمه قـوم وهــرمـلــتِ کـشــــورم

بودی چون برادر،که یادش بـخیر

مُــروّت بـرفــتـــه زاهـــل وطــن

صداقـت نمـانــده،کـه یـادش بـخیر

زدسـت پـلـیـدان دولـت، کـنــــون

حُـریّت نـمـانــده،کـه یادش بـخیر

زمــام وطـن،دسـت بیـگـانـگــان

کجــا شـد امــانِ؟که یـادش بـخیر

نمـودیـم کـفـران نعـمـت خدایـا !

نمـا میهنـم اَمـن،که یـادش بـخیر

مـکـن”حیـدری“کـفـرنعمـت دگـر

بکن شکـرآنوقـت، که یـادش بـخیر

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

31 اگست 2015

سدنی – آسترالیا

ملّت – شریعت،کیش،آیین،پیروان یک دین

اَمن – بی بیم شدن،بی ترسی،اطمینان،آسایش

(فرهنگ فارسی عمید)  

یادِ کابل

تاریخ نشر:  جمعه 1 سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

یادِ کابل

کابلِ  دیرینه   و زیبای   ما ،  یادش بخیر

 مردمانِ ساده  و درد  آشنا ،  یادش بخیر

 احترام   و عزت   و هم  آبرو  و اعتبار

 همدلی و آنهمه لطف و صفا، یادش بخیر

 خانه های ساده و  همسایه های  مهربان

کوچه ها آکنده از مهر و وفا، یادش بخیر

 از خرابات تا مراد خانی  و تا  هندو گذر

 هر طرف تابیده بود نورِ خدا،یادش بخیر

 مذهب و ملیت و قوم و تبار معنی نداشت

هر کسی آیین خود میکرد بجا، یادش بخیر

 مسجدِ جامع  چه زیبا بود به هنگامِ  نماز

 می‌ رسید  تا کبریا دستِ دعا،یادش  بخیر

 پرچمِ  زیبای ما    افراشته    و در  اهتزاز

بود نشانِ  اتحاد  و   فخرِ ما ، یادش بخیر

 با وفا  بودند پسرها،   پر غرور و مهربان

 دختران با زیورِ حُجب و حیا ،  یادش بخیر

 کاش گردد  میهنم  از چنگِ   اهریمن   رها

باز یابیم  روزگارِ   کهنه را  ،  یادش   بخیر

 مریم نوروززاده هروی

 بیست و هفتم دلو ۱۴۰۲ خورشیدی

 میلادی   ۱۶ فبروری  ۲۰۲۴ 

از مجموعهُ”میهن عشق “

هالند

آبستنِ حس

 تاریخ نشر:  جمعه 1 سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا              

آبستن حس

گذشتی از  خیال  من    نفس  در   سینه ام   پیچید

به چشمم نقش بستی اشک  حیرت ژاله سان بارید

فضا شد تازه اطرافم  پر از  خوشبوی   گلشن شد

تمام  ظلمت  شب  دور   شد   تا    نور  تو   تابید

شدم خاک و به جانم ریشه زد سر تا به پا عشقت

به رگ هام خون جوشید و گلِ مهرت از آن روئید

تمنا غنچه سان   لبخند  زد در   تار  و   پود جان

نگاهم    آبشار     ذوق  از  مژگان   من   برچید

غبار  ا ز  صورت    آئینه  از  شرم   کدورت ها

به نقش روی تو دید  و ز خجلت  آب  شد  لغزید

به  حیرتگاه  چشمم   مژه  از   بیچارگی  ساکت

نمائی   حسن   بی  مثل  ترا  می کرد   هی تأئید

نمیدانم کدامین  نطفه ، عشقت را به دل  پیوست

که این آبستن  حس  در  خیالم   نقش   تو زائید

نبودی  « واهبا »  تا بینی  صبح   تازه  پیدا را

که میکرد  از حسادت  نخره ای  دلدار  را تقلید

14 می 2020

صالحه واهب واصل

هالند

بامداد

تاریخ نشر:  جمعه 1 سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

بامداد

چون خورشیدی

پر از واژه های نور

پر شتاب و پر توان

در بامداد تنهایی ام درخشیدی

هنوز ستاره ها چشمک زنان

به دنبالم می دویدند

و من در نور تو دست و پا می زدم

درخشیدنت معجزه بود

تمامی ستاره ها

در نور تو ناپیدا شدند

و به دنیای شب در پناه

و من در آغوش نورت رها شدم

و در قصه های عشق دوباره پیدا

و هنوز در معجزه ای نورت

تابنده ای و درخشان

و در سرزمین من جاودان!

هما طرزی

1 فبروری 2024

نیویورک

مبهوت

تاریخ نشر:  جمعه 1 سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

مبهوت
تو پناه منی
در لحظه های بی قراری‌ام
با هر نفس ات موج آفتاب
ظاهر
و با دیدنت باغ‌چه سینه‌ام
همچو گل مریم
شگوفه می‌کند
من از نقاشی چشمان سبز تو
چیزی نمی‌خواهم
جز گاهی نگاهی
نفس نمی‌کشد هوا
قدم نمی‌زند زمین
چه غم‌بار
وقتی نمی‌دانی
گم کرده ای
یا گم شده‌ای
مثل جنگل رد باران است
ویرانه رد طوفان
من رد پای توام
با صدایت خورشید دلم
طلوع می‌کند
مبهوت تماشای تو‌ام
در دامان قلبم می‌باری
تمام درد ها را
در آغوشت بدست
باد می دهم
برای فنجان فنجان
نوشیدن نگاهت
انتظارم
بیابیا که پشت درخانه‌ات
تمام می شوم

 عالیه میوند

11 جون 2024

فرانکفورت

غرورِ پادشاهی

تاریخ نشر:  جمعه 1 سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 21 جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

غرور پادشاهی

45  الف

 چه دلی  که  در  بیابان ،  برهاند  هاجرش را

 چه دلی که  پای  کوبان ، بکشیده  مادرش را

 به  خدا که   یار گیرد  ،  بسپارمش  اگر  دل

چه کسی نخواهد  آخر ، دل  پاک  دلبرش  را

 به  خدا که عشق  ورزد ،  دل  باغبان  پیری

 که  بروی  شانه  گیرد  ،  سبد  گل  ترش را

 نه  بگفته  (لن ترانی ) ،  ز غرور  پادشاهی

که ز خود امان بداده ، ( ارنی) گدا گرش  را

چه خوش از بهشت راند ، پدر کریحه رو را

 که به گور می فروشد ، دو نگاه دخترش را

 چه عجایبی که دارد، سر و زیر این عجوبه

 که بماندش به فردا ، همه روزه محشرش را

چه  ره  نیاز  گیرد  ،  چو  دلش به ناز  بندد

چه ز سرو و بید خواهد ، ورق صنوبرش را

چه عجب! دلم گرفته ، چه عجب اگر شکسته

چه عجب اگر بگیرد ، ز چو اویی باورش را.

شکیبا شمیم

28 سپتامبر 2017

جلوه ی جام

تاریخ نشر: پنجشنبه 31 جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 20 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

جلوه ى جام

مُردَم از غم ، یار بی  پروا کجاست

تشنه ی وصلم ، بگو  لیلا  کجاست

طاقت   دوری  ،   ندارد   این  دلم

خانه ی آن  سروِ  قد  بالا  کجاست

تا بَکَی  ریزم  ز غم   اشک  فراق

قاصدا ! میگو  گلِ  رعنا   کجاست

مست و مجنون در رهِ عشقش شدم

بی سر و پایم رهِ  صحرا   کجاست

انتظار     جلوه ی     جامِ    مَی ام

 ساقیا ! بزمِ  می  و  مینا   کجاست

در  تَجَلِّیگاهِ     نازش   کی   رسیم

قسمتِ ما  این  قَدَر  اعلی   کجاست

روز عید خنجری  در وَصلِ اوست

در نبودش   عید   پر معنا  کجاست

شیخ خنجری

30 جوزای 1403 خورشیدی

کابل – افغانستان

خاطرات

تاریخ نشر: پنجشنبه 31 جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 20 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

خاطرات

دفترِ از  خاطراتم   خورد   ورق

خوانده  آمد تا كه  بر گيرم سبق

طفلى را بگذاشته يكسو نوجوان

در ميانِ   دِه  با  خورد  و  كلان

دوستان هم  صنفى هاى مهربان

زيرك وشوخ خوش مزاق ونكته دان

مهربان   استاد   هاى   پُر  گهر

بهرِ  شاگردان  هر یك  چون پدر

هريكى  را  چون  پسر  پنداشته

علم  و دانش در كفش  بگذاشته

با وجود  آن همه  تنگدستى  ها

شاد  بوديم  با  تمام  مستى  ها

كس   بفكرِ  منزل  و ماوا  نبود

چاي ونانى داشت گر شوربا نبود

بي سوادى  بود  اما  جهل  نبود

در  ميانِ   بیسواد  نا  اهل  نبود

از خصومت  هيچ  آثارش  نبود

رسته  و دوكان  و بازارش نبود

كس بدين ومذهبت كارى نداشت

وز مسلمانى همه عارى نداشت

دين ودولت هم بتوكارى نداشت

اينقدر معمار و  نجارى  نداشت

ترك وتاجيك اوزبيك و پشتون همه

با هزاره  يك  دل و مصؤن همه

چون برادر يك دل  يك تن بودند

در شجاعت  وارث  ميهن بودند

از  دل   اين   خاك   مردان  دلير

هر تجاوز گر براندند همچو شير

اتحاد  و   اتفاق    و   يك   دلى

جوش  مي زد در سرودِ  همدلى

خانه ى  اهريمنان  گردد  خراب

با سياست بازى هاى  بى حساب

كيشت كردند در ميان  تخمِ نفاق

سبز  گرديد  خار   هاى   افتراق

از ميانِ  هر خصومت   پيشه ى

دسته  بنمودند   تبر  يا  تيشه ى

بهرِ   قطع  سروِ نو رسته  بباغ

شستشو  دادند  هر يك  را دماغ

عده ى    افكارِ     نو    آموختند

آتشى  در ملك   خود    افروختند

عده ى گرديد  اجبر و  زر خريد

رهبرو شيخ  پيرو پيشوا و مريد

رانو زد بر نزد  خصم  خويشتن

تا   فرا   گيرند     رموز   كُشتن

روزوشب درسِ خرابى خوانده باز

تحت  نام  دين   بگرفتند    جواز

تا كه  برگردند   بمُلكِ    خويشتن

هريكى  را سر جدا د ارند ز تن

در ميان  اين همه  از  گير و دار

وز  دو جانب  قتل  هاى  بيشمار

عده ى   ميهن  پرست  با   وقار

تحت  تاثير  فريب  و  يا   شعار

در صفِ سرخ و سفيد مردانه وار

جان باختند بى حساب و بيشمار

سر   فدا   كردند  براى  ميهنى

تا كه بر قدرت رسيدند چند تنى

بعد از آن كس نامى از ايشان نبُرد

خاندان و اهل شان  از  فقر مُرد

آنچه مي گفتند شعارى بيش نبود

كافر و مسلم  ميانِ  خويش  نود

دزد  و  غارتگر    بهم   آميختند

با چغُل  خاكِ   وطن   را  بيختند

هر يكى از  بي سواد  و  بى هنر

سركس و سر زورو هرعاق پدر

صاحب كرچ و كلاه  افسر شدند

مالك  قصر و قلع   موتر  شدند

آنكه  او را  از پدر يك خر نبود

گاوِ پير  و  يك   بزِ  لأغر  نبود

گويى ازهفت پشت دولت داربود

بر سرى  صد ها  نفر بادا ر بود

تاكه خويش وقوم منصب دارشد

نظم و قانون روزبروز مردارشد

ارتجاع نگذاسته بوددست زيرسر

نوكران  بگرفته  بود   زيرِ  نظر

چون خرابى ها به أوج خودرسيد

سيل  دگر از  پشاور   در  رسيد

نظم نيم بند ريشه و بنياد  شُست

دفترو ديوان   از تهداب  شُست

خود سرى بود زور گويى وجنون

دست در شمشيرى آلوده  بخون

كوچه وپسكوچه هرسوجنگ بود

نيست ونابود مردم وفرهنگ بود

از  جنايت   ها   نيارم   بر زبان

تا نسوزد  خامه  را كام  و دهان

اجنبى ها  ناظرِ اين   صحنه بود

هر كجا موجود در اين پهنه بود

زآنسبب طرح وپلان تازه ريخت

ز آسمان دالر بروى جمله بيخت

گفت هريك  تا  كه  مليونر شود

گوش بفرمان نوكر و چاكر شود

الخلاصه  رهبران    نوكر  شدند

پيش  گام آن   همه   كافر  شدند

روس را با دستِ خود آورده اند

دالِ  پاكستان  بناحق  خورده اند

سر   بپاى     امريكا    بگذاشته

خاكِ خود  را زير و  پا بگذاشته

سال ها روكش  بروى  دين شده

تحت  امرِ كافر  و بى   دين شده

(ازآلف تا ى ) وطن  را سوختند

آتشى  در  مُلك  خود   افروختند

در پى صلح و صفا نگذاسته گام

در سياست هفته فهم  و كله خام

در پى اندوخت  سيم  و زر شدند

زر خريد   و  چاكرِ    دالر  شدند

چانس ميهن دارى از دست داده اند

تا   بپاى  اجنبى  سر  مانده  اند

اى سياست  باخته   هاى  بى هنر

بس كنيد  بهر خدا از  شور و شر

بهر برگشتن  بقدرت   باز  چنين

سرخ نسازازخون فرزند سرزمين

اى  عزيزان   و   جوانان   وطن

اى كه هستيد بهرميهن روح وتن

دست  بر داريد   ازين   دلال  ها

زين  همه  كوزه گر  و  كُلال  ها

بهرِ  قطع  جنگ  بر  خيزيد  بپا

جنگ نمى آرد بمُلك صلح  وصفا

عُمرما درجنگ  هاى  صرف شد

سر سفيد اكنون  بسان  برف شد

هيچ سودى را نبرديم ما ز جنگ

گشته آواره زدست رفت نام وننگ

در   پى   آبادى      ميهن   شويد

خارِ  چشمِ  هر يكى  دشمن شويد

از غلامى  جمله  بر داريد  دست

سر نداريد  نزدِ  پاكستان    پست

آمريكا  هرگز نبوده  دوست تان

جاى دالرخورده گوشت وپوست تان

در سياست   مادرِ  شيطان   بوَد

هر خرابى  در جهان  از آن بوَد

بردرِروس بعد ازين زوزه مَكش

ماس مايه كرده  از كوزه  مكش

از سياست هاى ايران  كن گريز

چون زند شهرگ مدام با تيغ تيز

دست بسوى مردم خود كن دراز

ترك و تاجيك را ازآن خود بساز

با   هزاره   مي توان  دلشاد بود

صاحب   يك    كشور  آباد  بود

در جهان فرزند او نام آور است

وارثين  و  پاسدار  كشور  است

زن  ستيزى  را  بدور  بگذاشته

خواهران  بر دردو غم نگذاسته

دربِ مكتب باز داريد بعد  ازين

حُكم خالق در تعاليم است  چنين

گر  روانى   در رهى  دين  خدا

پيروِ شرعِ شريف مصطفى (ص)

با   عدالت   بايدت  رفتار   كرد

مرزِ سمت و قوم را هموار كرد

گر عدلت  پيشه  مي دارى بملك

چون درختى ريشه ميدارى بمُلك

گر  خيانت  پيشه  ميدارى  بِدان

تيشه بر آن  ريشه  ميدارى بِدان

در ( فروغِ )  خاطراتِ  خويشتن

جسته و بگريخته گفتم چند سُخن

حسن شاه فروغ

19 جون 2024

لندن

ترانه

تاریخ نشر: چهارشنبه 30 جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 19 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

ترانه

تو پر شورترین ترانه ی عشقی

که پیری را بهار می سازی

و در بازوانم

گل امید میکاری

تو پر شورترین ترانه ی عشقی

که سال های دل انگیز جوانی را

در کاسه ی سرم می چرخانی

تو پر شورترین ترانه ی عشقی

که در بامدادان عشق

(اذان یاری )می خوانی

و نغمه های عشق را در بدنم می رقصانی

آری تو پر شور ترین ترانه ی عشقی

که هنوز بسان من

در کوچه های عشق سرگردانی…

هما طرزی

18 جنوری 2024

نیویورک

عید در غربت

تاریخ نشر: چهارشنبه 30 جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 19 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عید در غربت 

عید طرب با  لب  خندان کجاست 

میله به آن قرغه و پغمان کجاست 

جامه ای  نو  در تن  پیر و جوان 

دخترکان  شاد  و خندان  کجاست 

کشته و  بادام  و کلوچه  و  کیک 

بر سر هر سفره فراوان کجاست 

بوسه  زند    بر  رخ   طفل   یتیم

از سر مهر و کرم احسان کجاست 

عید  در  این  غربت  و آواره گی 

خوش  خجسته  به  یاران کجاست 

کوزه ای عدو تا که بمالد به خاک 

بازوی  رویین  جوانان   کجاست 

بگذرد  این  شام  و سحر  بر  دمد

باش  ثنا  سیر   گلستان   کجاست 

محمد اسحاق ثنا 

ونکوور کانادا 

عیدانه

تاریخ نشر: سه شنبه 29   جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 18 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عیدانه

شنیدم عید است !

میایی ،

یک چاینکی بوسه

یک نلبکی لبخند

یک جام شراب صداقت

یک دسترخوان عشق بی انتها

یک کاسه سلات وفا

یک چاشنی نگاه

یک دل سیر نان آغوش

عیدانه منست

با خود بیاوری

مبادا فراموش کنی !

میترا وصال

17 جون 2024 

لندن