( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 27 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
نترس
در سرزمین آفتاب ها
درختان تنومند
با شاخه های استوار تر از –
بازوان پهلوانان افسانه ها –
پر بار از برگ های سبز و طلایی
با چشمان آسمان ها –
ما را بدرقه می کنند
هوای دم کرده
با غبار خاکستری رنگ –
نفس نفس زنان
ملتهب
و خمار آلود –
پیام ترا به من هدیه کرد
نترس !
ترا دنبال نخواهم کرد
هما طرزی
شیکاگو
20 جولای 2006
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 27 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
ثانیه شماری
گفتم به جز رخ تو تماشا کنم نشد
من عشق را به غیر تو معنی کنم نشد
گفتم کلامی چینم من از واژه های شعر
وقتی که آمدی به تو اهدا کنم نشد
جستم به لا به لای تمام صفات چشم
تا وصفی بهر چشم تو پیدا کنم نشد
گفتم به یاد خاطره از شوخی های تو
دل را به وقت غصه تسلا کنم نشد
گفتم که با خیال شب وصل دوش ما
بغضی که شد گره به گلو ، وا کنم نشد
گفتم تمام ثانیه ها را که نیستی
برچینم و به یاد تو یکجا کنم نشد
واهب ز کوی تو همه رفتند و خواستم
من قصد ترک کردن اینجا کنم نشد
صالحه واهب واصل
4 جون 2022
هالند
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 27 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
جلوهُ مهتاب
امشبم مانندِ شبهای دگر
یادِ تو در سینه پنهان می کنم
با نگینِ اشکهای گرمِ خویش
دامنِ شب را چراغان می کنم
در میانِ هاله یی از ابر و نور
دخترِ مهتاب می خندد بناز
اختران سر می کشند از بامِ شب
زهره و ناهید در راز و نیاز
قاصدک آرد بمن بوی تو را
از دیارِ دور دستِ آرزو
در چمنزارِ خیالم بشگفد
غنچهّ امید با صد رنگ و بو
تا سحرگه عاشقانه بنگرم
جلوه های روشنِ مهتاب را
کلش بگذارم دمی بر رویهم
این دو چشمِ خستهُ بیخواب را
مریم نوروززاده هروی
هجدهم اسد ۱۴۰۲ خورشیدی
۹ آگست ۲۰۲۳ میلادی
از مجموعهُ”پاییز “
هلند.
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 27 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
کلیله‌ی اندوه
وطن برای دلت خون ما تلافی نیست
برای شعر غمت رنگ ، در قوافی نیست
به حجم پهنه‌ی تاریخ ، از غبار سیاه
مکدر است دل شیشه‌ات که صافی نیست
هزار پاره‌ی زخم و سکوت و ضجه به هم
نمای درد دلت است و این گزافی نیست
تویی کتاب بلا دیده ِ دست اهریمن
ورق – ورق شده شیرازه‌ات، صحافی نیست
نگاه مادر آن کودک گرسنه‌ی تو
مگر کلیله‌ی درد و غم اضافی نیست؟
وطن! برای همه درد و هرچه حرمان است
بیا که گریه نماییم اگرچه کافی نیست
احمد هنایش
۲۹ اکتوبر ۲۰۲۴
آلمان
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 27 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 17 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
قبله ی عشق
قبــــله ی عشق چــــــارسو دارد
دلبـــــــــری معنــــی مگو دارد
از گـــــذرگاه دل اگــــــر گذری
هـــــر تپش عــــرض آرزو دارد
کــــــم مبـــــادا ز عشق رسوایی
غنچـــــــه های شگفتــه بو دارد
لب گشودن جهــان گستاخی ست
خامشــــی رنــــگِ گفتـــگو دارد
سنـگ لعنت به خویش می بارد
خواجـــــه بر ریش خود تفو دارد
صوفی در زیـــــــر گنبــد دستار
ســـــــوی خلــق خــــدا قبـو دارد
نکند وصف حـــــور و غلـمان را
گــــــر مــــلا انـــــدک آبرو دارد
از که نالیــــــم و از کجــــا آیــــم
مـــــا و من از چه مـــا و تو دارد
اینهمــــه لاف و ماجرا از چیست
قمـــــری هم نغمــه ی کوکو دارد
هر که را سایبـــــــان خدای است
عیســـی در ذات خـــــود ابو دارد
نیست بی ساقی نیست بی مطرب
بــــــاده ی هــــــر غزل سبو دارد
گر تو فـــــرمان نمی بری امروز
توسن هستــــی را کــــه چو دارد؟
از سخن معنی شــــــکر بــــردار
زیـــــر این بتــــــه ها لبــــو دارد
بس حــذر کن ز گفتــــــه ی بیجا
طبـع مــــــا طبـع تنـــــد خو دارد
میشود هــــر که در سخن محمود
گــــــر ز خـــون دلش وضو دارد
احمد محمود امپراطور
بامداد یکشنبه 26 عقرب 1398 خورشیدی
برابر با 17 نوامبر 2019 ترسایی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر شنبه 26 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 16 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
طوری که می دانیم بتاریخ 26 فبروری سال روان آرون بوشنل افسر نیروی هوایی آمریکا خود را در مقابل سفارت اسرائیل در واشنگتن آتش زد، و فردای آن بتاریخ 27 فبروری به جاودانگی پیوست..
آری ! این وجدان بیدار تا آخرین لحظه فریاد فلسطین آزاد و اعتراض به نسل کشی فلسطینی ها را چون پرچم انسانیت بلند نگهداشت، انسانیت هنوز نمرده است.
این چند بیت را که برای این انسان والا سرودم، به یاد جاودان اش تقدیم می کنم
تقدیم:
آرون بوشنل به تو که شعله های سوزنده بدنت، پرچم وجدان و آزادگی خواهد بود . . .
انسانیت هنوز نمرده است.
فریاد با آتش کشید ، با آتش فریاد خود
بیداد را در داد او ، با داد و با بیداد خود
آوای آتش خیز شد، از حلق پر دود جهان
با مرگ پر از آتشش ، با هستی آزاد خود
چشم جهان پر دود شد، گوش جهان آتش گرفت
با آسمان همراه شد، با مرگ هستی زاد خود
بیرون ز دام اهرمن ، بر زندگی لبخند داد
دست فلسطین بوسه زد، با شادی ناشاد خود
ای عشق ای آزادگی ، ای درد ای دلدادگی
هرگز نمی میری، جهان، دارد ترا در یاد خود
فاروق فارانی
۲۷ فبروری ۲۰۲۴
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر :چهارشنبه 23 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 13 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
بازیِ دنیا
۷۵ الف
یک روز دکان خالی ، یک روز پر از سودا
یک روز دلم خاموش ، یک روز پر از غوغا
یک روز سحر خیزان ، یک روز همش خوابم
یک روز چه پژمرده، یک روز شگفتن ها
یک روز تپ و تاریک ، یک روز چراغانی
یک روز نهان کاری ، یک روز همه رسوا
یک روز پر از خارم، یک روز سمن جوشان
یک روز چه نازیبا ، یک روز همه زیبا
یک روز گنه کاری ، یک روز سر توبه
یک روز پس پرده ، یک روز همش افشا
یک روز سیاهی ها ، یک روز عنابی تر
یک روز فقط پنهان ، یک روز فقط پیدا
دنیاست چنین بازی ، هی حادثه پردازی
دیروز غم امروز ، امروز غم فردا .
شکیبا شمیم
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر :چهارشنبه 23 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 13 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
نفس منجمد
چه ناگوار است تنهایی…
با دیوار‌های مرده حرف زدن
و با صفحه تلویزیون انس گرفتن
آنهمه صدا کجا رفت؟
بدنم از تنهایی سرد شده به پهنای یک دشت
و صدا در گلویم گیر کرده به بزرگی نا امیدی ها
کجاست مادر که میخواند –
مهرش در گوشم
کجاست پدر که دور می‌‌کرد –
وهم‌ها از دوشم
من در کدامین سرزمین گم شدم؟
رها شدن در باغچه‌های یخ زده از محبت ها
آغاز نفس‌های منجمد
در بدن پلاسیده
و تنها گرمای من :
تصویر دور‌ترین روز هاست …
هما طرزی
نیویورک – امریکا
14 اپریل 2010
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر :چهارشنبه 23 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 13 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
دگر چگونه . . .
نه صِرف کشتیِ من، بحرِ من نشسته به گِل
به دود ِمزرعه ، خفته ، چمن نشسته به گِل
کو آن دلی که بنوشد ندای عصیان را
نوا شکسته و صوت و سخن نشسته به گِل
ز هر گلو سخنِ خون و جنگل و خشم است
سرود ز وزه شده و دهن نشسته به گِل
چنان تلاوت و رگبار در افق جاریست
که رقص و قرصک و شور و اتن نشسته به گِل
دگر چگونه بر آن قله ها عقاب پرد
که فکرِ اوج و غرور وطن نشسته به گِل
جذامِ زردِ تحمل چو عشق را کشته
روانِ تازه بیا ، جان و تن نشسته به گِل
به پنجه و دل و اندیشه ات نگاهی کن
در انفجارِ دگر شو که « من » نشسته به گِل
فاروق فارانی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه 21 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 11 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
جدا از من
۷۴ الف
رو بروی من نشسته یک جهان از من جدا
العجب امروز هر تاری ز پیراهن جدا
قیمت الماس را بر کوه نستانند باز
پر بها گردد چو گردد از دل معدن جدا
بی نگین انگشتر پیوند ها بینم بسی
جیل مرجان دانه دانه گشته از گردن جدا
من تمنای کسی دارم که دزدد دل ز من
العجب ملک وجودم گشته از رهزن جدا
خاطراتی بر در و دیوار دل بنوشته بود
در جدا افتید دیوارش ز لرزیدن جدا
باد آمد برد برگ عاشقی را از درخت
میوه های آن رسیده ، دست از چیدن جدا
شعر من خشکیده بر لب کی شود بازش سرود
سر جدا ، بالین جدا ، آهنگ خوابیدن جدا
شکیبا شمیم
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه 21 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 11 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
خوشهِ نور
کاش پروین بودم و در آسمانِ عشقِ تو
نیمه شب چون خوشه یی از نور پیدا میشدم
با نگاهِ مهربان ات خیره می گشتی بمن
تا سحرگاهان تو ر ا غرقِ تماشا میشدم
در میانِ دفترِ شعرات به هر بیت و سرود
عاشقانه واژه های ناب و زیبا می شدم
چشمِ من آیینه یی میشد برای دیدن ات
در غزلهایت بسانِ خواب و رویا میشدم
کاش چون پروانه یی پر میزدم دیوانه وار
در طوافِ شمعِ رخسارُ تو شیدا میشدم
گر که بودی زورقی سرگشته در گردابِ غم
از برایت ساحلِ آرام دریا میشدم
مریم نوروززاده هروی
پنجم سنبله ۱۴۰۲ خورشیدی
۲۷ آگست ۲۰۲۳ میلادی
از: مجموعهُ”پاییز “
هلند.
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه 21 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 11 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
نشانی خدا
ما چه دانیم که در چنبر بالاست خدا
یا که در دیده ی آن نرگس ِ شهلاست خدا؟
تو ز حور و ز بهشت و ز ثوابش دم زن
بهر ِ من در بر و در سینه ی لیلاست خدا
دوش ساقی سمن بوی به زاهد میگفت
در نفس های خوش ِ مطرب ِ زیباست خدا
مست ِ رندی بدر ِ میکده میخواند به جهر
در خم باده و در اتش ِ صهباست خدا تو
بجو خیر و ثواب از در ِ دیر و کعبه
از برای دل ِ من زلف ِ زلیخاست خدا
کی بود مذهب و دین مجمر ایین خدا
نه ز احمد نه ز عیسا نه ز موساست خدا
مسعود خلیلی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 20 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 10 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
ترناله‌ی اندوه
پیرانه سر آواره ترینم چه توان کرد
نفرین شده‌‌ی روی زمینم چه توان کرد
از کلک سلیمانی طبعم نچکد عشق
بر حلقه‌ی آشفته نگینم چه توان کرد
نجوای غریبانه‌ی دل می‌چکد از چشم
با همهمه‌ی درد قرینم چه توان کرد
گم‌گشته درین خطّه‌ی عریان‌شده ماییم
بی‌تابی آوای حزینم چه توان کرد
با یاد هری هم نفس عرش برینم
ای خاک سیه‌چرده، چنینم چه توان کرد
غلتان شده در دیده‌ی من دبدبه‌ی دل
ای خواجه! درین مرتبه اینم چه توان کرد
در نی‌لبکِ ناله‌ی من قونیه زد هو
از مصطبه‌ی بلخ گزینم چه توان کرد
تا غزنه‌ی روحم شده مجذوب سنایی
وارسته‌ی خم‌خانه‌نشینم چه توان کرد
در چرخه‌ی مجبور مخیّر شده مخمور
ای نشئه‌ی مشهور! همینم چه توان کرد
دلتنگ ترین چامه‌ی چشم ترم ای دوست
ترناله‌ی اندوه زمینم چه توان کرد
دکتور عبدالغفور آرزو
آلمان
۹ نوامبر ۲۰۲۴ م
۱۹/ ۸/ ۱۴۰۳ خورشیدی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 20 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 10 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
اشکها
ای اشکهابه گوشه چشم ها چه می کنی
ای ناله ها به این دل تنها چه می کنی
ای خار های غم به ر وی زمین خشک
ای لاله ها به گرد چمن ها چه می کنی
ای اشک های خفته به گرد لب خموش
ای دل به خاموشی لب ها چه می کنی
ای ماتم سیاه به روز گار سپید مان
ای ابر های تیره به شب ها چه می کنی
ای آنکه همه کشتن و کردن در عذاب
ای (شکیلا) با این همه غمها چه می کنی
شکیلا نوید
۱۳۹۹
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 20 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 10 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
معراج آرزو !
در حسرت نگاهِ من
شمع های بی‌شمار دلم
برایم اشک می‌بارد!
میان روزهای سرد،
بی تو بودن
با لهجه‌ی نگاهِ خاموشانه
در حلقه حلقه‌ی لبخند دود
معجزه‌ی امیدم گیر مانده
اما با قطره قطره اشک
آسمان چشمانم ستاره باران
گشت
تابید در کافه‌ی گل برگ
رویت شبنم شد
عشق‌ات با راه پیمایی
باریک و تاریک از آسمان
ره کشید
در انجمن سرزمین قلبم
روایت گر معراج
آرزو هايم شد!
عالیه میوند
فرانکفورت
14 اکتوبر 2024
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 20 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 10 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
هدیه
آیه‌های تاریک زندگی ترا
هر شب با زبان یاد ها-
برای خود تکرار می‌کنم
و بی مفهوم ترین لحظه‌های من-
از عشق تو آبستن میشود.
تو‌ای خدای دل من !
ای که با دستانت :
غم را ارمغان داری
و در مرز بی رغبتی عشق
تکرارش می‌‌کنی –
باور دار !
که روزی با دستانم :
بهار را به توهدیه خواهم کرد.
هما طرزی
17 مارچ 1972
کابل – افغانستان
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 20 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 10 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
اسرار عشق
شدم تا همدم نـور آشیان در کهکشان دارم
از این جـا تا به اوج آسمانها نردبان دارم
گذشتم از سر افلاک و دیـدم مرز بی پایان
نه جایی در مکان و نه گذشتی اززمان دارم
در آن گرداب مشکینی که قد نورخم گردد
درون ذره یی اوزان عــالــم را نهان دارم
گرانش آنقدر افشرده سازد جسـم هستی را
که بیش از وزن دنیا ذرۀ دل را گران دارم
بیا در حالت بی مرز بـودن چشم دل بگشا
جهـان دیگـری در بـزم رقص ذرّگان دارم
شراب شوق هستی ازرگ وپود شدن نوشم
دل مسـتانـه را در جنبش بـودن روان دارم
نگویم با کسی اسرارو عشق و باور دل را
چه گنج پـربهـایی از کران تا بیکران دارم
زشور و حال عقل باده نوش دل اگر مستم
خوشا گرراز پنهان نزد اهل دل عیان دارم
به قول و وعدۀ بد گوهران هرگز مکن باور
کزان صدزخم کاری در دل پیر و جوان دارم
وطـن در آتـش بیداد و اسـتـبداد می سـوزد
به جان از فتنۀ اهـریمنان تیغ و سنان دارم
ز ژرفـای دل تاریخ آوردم بـرون مضمون
برای نسل انسان باغ وبستان و چمان دارم
چواجغک گرشوم بیریشه اصلم را نمیدانم
که برهر صفحۀ دوران صدها داستان دارم
شدم در مکتب عـلم و تمـدن تا که دانـشجو
ز درس حال و فردا و گـذشته امتحان دارم
اگرخواهی که بادل همسفر گردی کمربربند
هـزاران شهپر سیمرغ د ر هـر آشـیان دارم
زجام دل بنوشم حرف روشن از سراخلاص
ازیرا حلقه بر د اوازه سـر بـر آسـمان دارم
به موج بحر دل بستم هـزاران گوهر معنی
ز دردوداغ هجران نیز چشم خونفشان دارم
به لوح دل کشیدم چهـرۀ عـشق و محبت را
گل سـرخی بـرای هـمـدم دل ارمغــان دارم
رسول پویان
14 اکتوبر 2024
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 20 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 10 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
از روح و تن خویش
سواری بسرائیم . . .
از خانه براییم و بهاری بسرائیم
با شعر بگرییم و شعاری بسرائیم
هیهات هیاهو همگی همهمه گردید
از حلق هماوردیِ هاری بسرائیم
بگذار که کهسار دگر باره بخواند
کز سنگر و از صخره حصاری بسرائیم
وقتی که سوارانِ بخون خفته گذشتند
از روح و تنِ خویش سواری بسرائیم
بیداریِ بی دار درین دور حرام است
بیداریِ خود از سر داری بسرائیم
با مشتِ طلا تا دهن عشق شکستند
از حنجره ی سینه شراری بسرائیم
با لقمه‌ی خورشید سرِ گشنه نما سیر
از قهقهه‌ی صبح اناری بسرائیم
فاروق فارانی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 20 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 10 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
تکانه های جدایی
جدایی ات تکان آورده بر دل
صدا های نهان آورده بر دل
به سینه شورشی از ابر و باران
غریوی آسمان آورده بر دل
***********
دلم تنگ است و احوالت ندارم
پیام و زنگ و مسکالت ندارم
برای زندگانی در بساطم
به سینه غیر امیالت ندارم
***********
تو رفتی و بهار عمر من رفت
ز باغ دل شکوه‌ِ یاسمن رفت
از این پس با خودم بیگانه استم
نشاط تازه و جان از بدن رفت
***********
تو رفتی و دلم شد آتش افروز
صدایت را ندارم مثل هر روز
به تلخی دود هجرانت چشیدم
میان شعله های استخوان سوز
***********
منم ماهی و عشقت آب دریا
نباشی میگذارم رو به صحرا
ترا از من فقط مرگم بگیرد
نمی دانم که امروز است ، فردا
احمدهنایش
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : یکشنبه 20 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 10 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
ما رنگ رنگ گشتیم
شب بود پشت هر شب خورشيد ياد مان رفت
در كشتزار حسرت اُميد ياد مان رفت
مى بست دست و پا را مى برد سوى جنت
از حمد و قُل هوالله پرسيد ، ياد مان رفت
ما رنگ رنگ گشتيم در دامنى ريايى
در باغ خ ود پرستى توحيد یاد مان رفت
گم گشته ايم ديريست در ظلمت و سياهى
ابريست آسمان ها ناهيد ياد مان رفت
خشکیده بر زبان ها آوای عاشقانه
در مذ هبِ محبّت تقليد ياد مان رفت
گاهى به جرم كافر بر دار مى كشيدند
وقتی به کار آنها تأييد ياد مان رفت
آنقدر نام میهن کس بر زبان نیاورد
در گوشه هاى غربت تبعيد ياد مان رفت
شگوفه_باخترى #
ملبورن – استرالیا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه 19 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 9 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
حُسن ِ فطرت
دل ز بزم ِ عشق کرده اکتشافی دیگری
سینه آتشناک گشت از انکشافی دیگری
چشم ِ امیدم به عشقت میشود آئینه وار
کی خرد راضی شود در انحرافی دیگری
دل مرا کعبه ست آری در میانش خود تویی
زآن نمی گردد رضا اندر طواف ِ دیگری
ما و چشم ِ حیرت ِ ما حُسن ِ فطرت چیده ایم
زاهدا! کم گو مرا از کوه ِ قافی دیگری
پرده های ِ غفلتی در دل ز چه اندوختی؟
تا به روی ِ منبر آمد قصه بافی دیگری
آفتاب ِ عشق آمد پرده ها پائین فتاد
حق چرا پوشیده ناصح در لحافی دیگری
کائناتی هست اینجا آفتاب ِ ما چو گرد
تیغ ِ زاهد با شقاوت در غلافی دیگری
گر کنی دقت به حرف ِ واعظان ِ شهر ما
بیشتر واضح ببینی اختلافی دیگری
من بدانم او بداند تو زچه قاضی شدی؟
حکم ِ کفر ِ ما دهی اندر گزافی دیگری
رو تو خود را باش دیگر دست بردار از سرم
کم بکش تزویرِ تسبیح با گرافی دیگری
با خرد پیچیده نسج ِ این گلیم ِ عقل ِ ما
پنبه ی خود باد کن رو با ندافی دیگری
در شعار ِ ماست پیدا رونق ِ عجز و حیا
تو برو در خانقاه یا ائتلاف ِ دیگری
معترف گشتیم در حق سوختیم و ساختیم
نیست جز عشقت همایون اعتراف ِ دیگری
همایون شاه «عالمی
۷ نوامبر ۲۰۲۴م
ورجنیا- امریکا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه 19 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 9 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
خلاصه غزل:
این شعر احمد محمود امپراطور، یک تصویر تلخ و ناامیدانه از وضعیت جامعه‌ای را به تصویر می‌کشد که در آن بی‌عدالتی، فساد، و ظلم بر مردم سایه افکنده است.
شاعر با بهره‌گیری از کلمات سنگین و تأثیرگذار، احساسات منفی و دردناک خود را نسبت به نابسامانی‌ها و چالش‌های اجتماعی بیان می‌کند.
او به شرایطی اشاره می‌کند که در آن سیاستمداران بی‌تفاوت به درد مردم، فساد و غارت در بالاترین حد، و ظلم بر افراد ضعیف جامعه فراگیر است.
در ابیات مختلف این شعر، نشانه‌هایی از خستگی، ناراحتی، و ناامیدی دیده میشود که می‌توان آن را به عنوان صدایی از دل یک جامعه درگیر بحران‌های اجتماعی و اقتصادی درک کرد.
همچنین، شاعر با اشاره به مسائلی مانند مشکلات نسل جوان، نابودی ارزش‌ها، و از دست رفتن شادابی و امید در زندگی، تصویری از دشواری‌های روزمره جامعه خود ارائه می‌دهد.
به طور کلی، این شعر بازتابی از اعتراض و درد دل مردم تحت تأثیر شرایط ناگوار است که به خوبی در قالب کلمات و بیان شاعرانه منتقل شده و می‌تواند برای هر شنونده یا خواننده‌ای تأمل‌برانگیز باشد.
مندویی درد و ماتم
اینجا به جز سیاهی سیاستمدار نیست
اینجا به غیر دود و غم و انتحار نیست
اینجا ملا و مفسد و غارتگران یکیست
اینجا حضور عالم و دانا به کار نیست
اینجا جمع معامله گر ها نشسته اند
اینجا به غیر دزدی دیگر کار و بار نیست
اینجا دکان و مندویی درد و ماتم است
اینجا جوان و پیری یکی استوار نیست
اینجا گرفته اند نفس را ز کودکان
اینجا بری شکفتن باغ و بهار نیست
اینجا گذشته بود که دریا و چشمه داشت
اینجا روانه غیری ز خون جویبار نیست
اینجا پر است شهر ز معتاد و کیسه بر
اینجا جوان کاکه و مرد عیار نیست
اینجا زنان و دخترکان را دهند عذاب
اینجا غرور و عزت بابا مدار نیست
اینجا برای زندگی تنها شهادت است
اینجا ز دام حادثه راهِ فرار نیست
اینجا اگر بخندی و یا گریه سر دهی
اینجا به ظالمان رسن و چوب دار نیست
اینجا برای محمود و صدها تن دیگر
اینجا به غیر مرگ دیگر انتظار نیست
یکشنبه ۱۸ عقرب ۱۳۹۹ خورشیدی
08 نوامبر 2020 ترسایی
#احمد_محمود_امپراطور
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه 19 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 9 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
بــنـــدهء حـقــیــــر
چکـنـم د چــا ربـلا شـد م، زبـلا گــرم تــو رهــا کـنـی
که اگـرکـنی تـورهـای مـن، به یکی اشـاره رهـا کـنی
توئی خا لـق همهء جهان،توئی رازق همه انس وجـانّ
توئی درهمـه جـاولامکـان ،تـو رهـا ی مـن زبـلا کـنی
تو به کـُن همه هستی آوری، توبه لحظهء همه را بری
تو شـهـنـشـهـی بـه جهـانـیـا ن،نظـری گرم به گدا کنی
به جُـزاز در ِتو نـبـا شـد م،کـه بـرفـتـه شکـوه نمـا ید م
زسر ِعـطوفـتـت ای کـریم،هـمـه درد مـن تود وا کـنی
مگـذا رمن تو به حا ل خود،برسان ِمن به جمـا ل خود
به یگا نگی وبه قـدرتـت،نـظـری شـود که به مـا کـنـی
توئی یاو رهمه بی کسا ن،توجـزا دهی هـمه سرکـشان
توئی ما لک مه وکهکشان،اگرم به وصل،تو صَلا کنی
توبه حـیدری ِفـقـیـرخود،تو به عا صی عبد ِ حقیر ِخود
چه شود که ازرهءلطف خویش،همه حاجتش تورواکنی
داکتر اسدالله حیدری
دهم جنوری ٢٠٠٧
سیدنی – استرالیا
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه 17 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 7 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
خروس عشق
رد مسیح دگر را ز گاهواره بگیر
به سنگسار وی از آسمان ستاره بگیر
درین جدال دگر مرگ، سالها مرده ست
سراغ پیکر جرجیس * پاره پاره بگیر
هزار ریشه که در خون و خشم پنجه کشید
نشان برگ و گلش از سر هزاره بگیر
نهنگ موجی و دریا شده ست مادر تو
حرامزاده مشو، دوری از کناره بگیر
پیاده میدوی ، خورشید را شکار کنی
سوار عشق شو و صبح را سواره بگیر
هزار بار به دار و دو باره دفن شدی
هوای تازه بکش، قصه را دو باره بگیر
برون شو از شب خود، با طلوع پنهانت
خروس عشق شو و بانگ آشکاره بگیر
فاروق فارانی
* جرجیس در اسطوره های دینی، پیامبری بوده که دشمنانش بار بار او را می کشتند و جسدش را پاره پاره کرده، در صحرا خوراک پرندگان می کردند. اما جرجیس چند باره زنده می شد و دعوت خود را تکرار می کرد.
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه 17 عقرب ( آبان ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 7 نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
مادر شیرین من
همنوا و غمگسارم مادر است
مونس شب های تارم مادر است
مهر مادر رحمتی از کبریا
با تو می گفتم رازم بی ریا
روز و شب حیران و ویران توام
از دل و دیده به قربان توام
ای که مهر تو نجات از درد ها
از گداز آفت دنیا مرا
کس مبادا از دعای تو بدور
عشق تو هم روشنی گرمای نور
از کف من طاقت و تابم ربود
روشنی چشم بی خوابم ربود
چلچراغ منزل و جاه مرا
از چه بردی از برم ماه مرا
آسمان بگرفت آن پروین من
اختر من مادر شیرین من
تا ز آغوش تو گردیدم جدا
با همه غم های دنیا مبتلا
تو کجایی تو کجا ای مادرم
بعد تو در بحر غم هم پیکرم
چیست آخر مطلب و راز حیات
معنی این زندگی بی ثبات
بر روان پاک تو باشد دعا
تا نصیبت رحمت و لطف خدا
عالیه میوند
فرانکفورت
30 سپتامبر 2024