۲۴ ساعت

آرزو

تاریخ نشر چهار شنبه  ۲۵ ثور ۱۳۹۸ –  ۱۵ می ۲۰۱۹ هالند

امروز پانزدهم ماه می برابر است با چهاردهمین سالروز عروج ملکوتی ات ای فرشته هستی ، ای مادر مهربانم.

آری ! چهارده سال گذشت ، چهارده سال دشوار بدون تو ، اما با یاد و خاطره هایت . جوانتر که بودم فکر میکردم تنها

خردسالان اند که بهانه نبودن مادر را می گیرند ، اما دیری نپایید که با از دست دادنت یکباره احساس تنهایی بمن دست داد و متوجه شدم که در هر سن و سالی آدم باشد دلتنگ مادر می شود و بهانه اورا می گیرد.  

  بعضی روزها چنان دلتنگت می شوم که حتی بیانش برایم دشوار است ، اما چه می توان کرد

 جز آنکه راضی بود به رضای خداوند.

مادر عزیز وگرامی ام !  سپاسگزارم از اینکه برای ما آموختی که چگونه با سختی ها دست و پنجه نرم کنیم و چگونه در خدمت دردمندان جامعه باشیم.

روانت را شاد می خواهم ای بهترین موجود هستی ، ای مادر بهتر از جانم !

قیوم بشیر هروی

ملبورن – آسترالیا

پانزدهم می ۲۰۱۹

آرزو

مادر نشد یک لحظه ای، من زحمتت جبران کنم

بر دردِ  قلب خسته ات ،  دارو شوم  درمان کنم

مادر امیدم  بوده ای ،  در تار و پودم  بوده ای

فرصت  نشد از بهر تو، من جان ودل قربان کنم

دادی بمن درس وفا ، با مهر و با عشق و صفا

تا زنده ام  نزد  خدا ،  یاد  تو  با   شکران  کنم

بوسم  کف  پای  ترا  ،  ای مادر   ناز   پرورم

خواهم زخاک مقدمت ، من سرمه بر چشمان کنم

شب ها  کنار  بسترم  ،  تا  صبح نخفتی مادرم

نازم رشادت های تو، تحسین بر آن ایمان  کنم

مادر همه  دنیای من ،  ای  یار  بی همتای من

من یاد  تو  در هر کجا ، با  دیده ی  گریان  کنم

مادرتو بودی جان من ، روح و تن و ایمان من

بعد تو  من  دیوانه وار ،  فریاد  بی پایان   کنم

مادر صفای خاطرت ، کی می  رود  از  خاطرم

این رنج  دوری  ترا ، کی می شود  پنهان  کنم

مادر تو رفتی از برم ، ای مونس  و  تاج  سرم

آتش فتاد بر قلب من ، وای  از  دل  بریان  کنم

امسال به  روز ِمادران ،  یاد  تو کردم  همچنان

دارد « بشیر» یک آرزو ، روح  ترا شادان کنم