۲۴ ساعت

واى برحالِ من و اين غيرتِ افغانى ام

حسن شاه فروغ
*********
تاجك و پشتون و اوزبِك بنده ى ربانى ام

خود هزاره بوده و در تار و پود باميانى ام

در وجود و ساختمانِ ما نباشد هيچ فرق

بنده ى رَبُ الجليل اندر ديارِ فأنى ام

دين و ايمان و خداوند و رَسُولِ ما يكيست

هفت پُشتِ من مُسلمان بوده و ميدانى ام

ساكنِ بلخ و بدخشان و مزار و يا تخار

زاده ى افغانستان هرچند تركستانى ام

آريايى بوده و گشته خراسانى ، كنون

قرنها شد در جهان مشهور بر افغانى ام

كس نميداند كه را خواهد خداى لايزال

چون برادر با همه بغلان و پروانى ام

زادگاهِ ما يكى و خاكِ پاكِ ما يكيست

گر كنرهارى و ننگرهارى يا لغمان ام

سر فدايت هموطن اى همديارو جانِ من

كندهارى كُندزى پنجشيرى و ميدانى ام

اى كه قربانِ تو كردم جان و سر را بارها

بازهم با نامِ اين و آن چرا؟ ميخوانى ام

پكتيكا و پكتيا و خوست از آنِ من است

اسعد آبادى و دايكُندى و يا پغمان ام

ازهريرود و هِرى تا سندو آمو خاكِ ماست

زاده ى ذال بوده و سُحرابِ ، سمنگانى ام

افتخار بر بلخ و غور و بادغيس و ميمنه

سر بكف اندر دفاع ميهنم جوزجانى ام

كابل است چشم و چراغ ملتِ آزاده ام

هِلمندى و اوروزگانى و ريگستانى ام

غزته افزايد بشأن و شوكتِ پارينه ام

لوگوى و وردكى تخارى نورستانى ام

ميهنِ من مهدِ تايخِ نيكانِ من است

پاسدارِ يفتلى ها بوده و كوشانى ام

از نفاق و دشمنى برباد گريديم همه

باعثِ جنگ و جدال و عاملِ پشيمانى ام

سالها ما طعنه بيگانه گان را ميخوريم

سر بدار و كُشته ى دستانِ هر ايرانى ام

زيرِ پا كرديم غرور و افتخارِ خويش را

زير دستِ اجنبى ، نوكر بپاكستانى ام

لكه بر دامانِ اجداديم هر يك دوستان

واى بر حالِ من و اين غيرتِ افغانى ام

تابچند با تيغِ بيگانه سرى را ميزنم

تا بكى دربندِ جهل و ظُلمت و نادانى ام

تابكى بر گفته ى بيگانه سوزانم وطن

تا بچندى عاملِ بربادى و ويرانى ام

تابكى آواره و بيچاره ميگردى ( فروغ )

تا بچند زنجير ها بر دست و پا زندانى ام

فروغ 29 /6 / 1394