۲۴ ساعت

گمان مبر . . .

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صادقیار      شاعر: زنده یاد استاد صابر هروی

گمان مبر . . .

گمان مبر که  درین  ملک  شیر مردی نیست

ز پر دلان   بوطن  با  تو هم  نبردی  نیست

گمان مبر  که   شغالیست   کشور  شیران

و هیچکس  بوطن با  تو هم  نبردی نیست

گمان  مبر  که   زدی    بر   هم    اتحاد  ما

دگر  به  سینه کس  ز اتفاق  دردی نیست

گمان مبر که شده بسته  راه  پایمردی ها

درین   دیار   دگر   هیچ   رهنوردی  نیست

گمان مبر که زعامت باین وطن سهل است

بمغز پوچ تو جز باغ سرخ و زردی نیست !!!!

صابر هروی

مارچ ۱۹۹۹

پدر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

پدر

پدر چون  کوه، محکم  در  کنارم                     

                     وجودش سایه‌ای  مهر و وقارم

اگر  دنیا  شود   بر  من  ستمگر                    

                     پدر با عشق خود گردد حصارم

هما باوری

 جرمنی

۱۶ مارپچ ۲۰۲۵

رخسارِ گل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

رخسارِ گل

 ای دلبرِ من،با تو بهاران  چه قشنگ است

 آهنگِ خوشِ نم نمِ باران چه قشنگ است

 هرجا  که  روم  سوی  چمن،روی تو بینم

رخسارِ گل و لاله و ریحان چه قشنگ است

 آوازِ    خوشِ  مرغکِ  شیدا   به   گلستان

بشگفتنِ آن غنچهُ خندان،چه قشنگ است

 هر شام   و   سحر دیده   براهِ   تو بدوزم

 دیدارِ تو ای نورِ دوچشمان ،چه قشنگ است

 نیکو بوَد هم عشق  و  پرستیدنِ  معبود

 دوست داشتنُ تو از دل و از جان، چه قشنگ است

 صدشکر خدا را که تویی  همدم  و یارم

 شکرانه و هم سجدهّ یزدان، چه قشنگ است

 مریم نوروززاده هروی

۲۴ آپریل ۲۰۲۵ میلادی

از مجموعهّ “پاییز “

هلند.

حسن نیکویان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

حسن نیکویان

دل تشنه ی جانان نه در قصه ی نان است

 این سینه  پر  از  درد  ز هجران بتان است

 کی    لایق  ما   باد  همه  درد و غم و رنج

هر ناله ی ما پر زفراق است و فغان است

 هر صورت خوش حسن نیکویان که به عالم

یک شمه ای  از پرده ی اسرار نهان است

 شیطان   صفتان  حیله   و  تمکین  نمایند

لیک  حسن  خداداد  از  آن  ملکان  است

 صبح است و صفای گل و هم صحبت دلدار

 این بخت بلند  از  کرم   یار  جوان   است

 کوتاه  بود  دست  ” امان ”  تا  به گدایی

 اطعام فراوان در این سفره و خوان است

 امان قناویزی

فرانکفورت – المان

 کلمهء لاله دراشعارم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

 بسمه تعالی

 کلمهء لاله در اشعارم

استفاده از کلمهء لاله در بعضی ازاشعارم که دراینجا فقط ازمحدود

فرد ها یا دوبیتی ها که درآنها کلمهء لاله بکار رفته است،تذکر

داده میشود. دربعضی جاها عنوان شعر سروده شده

نیز آورده شده است.

شهرلاله

گفتم صنما نام خوشت گفت،لاله

چشـمـان قشنگت، بهتـر زغـزاله

گفتـم زکجا آمده ای،ای ماه روی

گـفـتـا زشـمال وطـن،شـهــرلالـه

۸ مارچ ۲۰۲۱ 

لاله روی زیبا

ای لاله روی زیبا،یکدم به  پیش  من آ

تا جان به تن بدارم، درخدمت توباشم

لاله زار

عمریست که زلاله زارخود دورم

اززاد گـــه وازدیــــارخـــود  دورم

مادرجانم

عید آمد واز دیـارخود دورم

ازکشور لاله زار خوددورم

درد هجران

 سوخت کابل هم هرات وبامیـان وقنـدهــار

لاله سان داغم به دل،زشک یتیمان سوختم

اشک یتیم

 ظالمان رحمی نکردند،برجـوان وپیرتو

لاله سان غرقه بخونی،برشهیدانت قسم

سرو روان

دردهجران مرا،از گل میهن بزدای

لاله ویاسمن،هم شورفغانی به من آر

گذرت گربشود،سوی بدخشان وطن

یارشیرین سخن ولاله عذاری بمن آر

غم جانان

گرتوازخون شهیدان،همه گلگون گشتی

لاله سان داغ به دل،حال پریشان رفتم

سوختم،سوختم

 دشـت ودامـانـت بُـدی میـنـوی مـن

ازغم آن لاله زاران سوختم،سوختم

عقاب شکسته پر

زعاشقـان سـراپـردهء وطـن هسنـم

مرا بهشت زمین ،لاله زار خودباشد

فریاد بلبل

زمین وآسمان خرسند،ملآئک شدهمه خندان

بشد رنگین زلاله ،دشت و دامان وطـن هرجا

 خاک وطن

هرزمانی اگرآئید به سر تربت من

لاله از یاد شهیـدان،به مزارم آرید

زیبای من

بسکه زیبـاوقشنگ ونازنینی

لاله گردیده خجل از روی تو

غزالان رمیده

لاله رویـان  مهـاجــربه  وطـن  بــاز رســان

یا رب! آن آهوی مشکین،به ختن بازرسان

مادر افغان

لاله از خــون شـهیدان وطـن

سرزند درکوه  صحرا، هرکجا

مرغک بسمل

جـانـا بفـدای قـد  بـالائی کـه  تـوداری

لاله خجل ازدست حنائی  که  توداری

لاله شده داغش به دل،از خال لب تو

قربان همان خال سیاهی،که توداری

غنچه دهان

برده دل ازکف من غنچه  دهانی عجبی

لاله رخ سیـم بـدن،سـرو روانـی عجبی

ماه دوهفته

دست حنائیت جان،شرمنده کرده لاله

ماهروی ماهرویان،دور  از نقاب باشی

هفته نامهءافق

درآسمـان سدنی، هفت سـاله شد افق

سرخ رو وسر بلند ، چون   لاله شد افق

حنای دست یار

 یارم چـو حنا به  دست گیرد

لاله زکـفـش،شکسـت گیرد

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

۳۰ جنوری ۲۰۲۱

سیدنی – استرالیا

درد دل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

درد دل

ای میهن خاک تو بوی

گلزار میدهد

دشت ودامانت

عنبر افشان است

زلال چشمه هایت حیات بخش است

بهشت روی زمینی

و درمانگاه جان

در اینجا باد ها

صیقل می زنند

و یاد ها

پالش می کنند

سر زمینم بستری ست
وعده گاه بهشتی است که

فرود آید

سیمین بارکزی

۲۰۱۹/۸/۴

انار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

انار

ترا چون اناری

در رگهایم پاشیدم

سرخ شدم

سرخ…

تو در شاخه های تنم

استواری

و نگاه هات

ترکیدن دانه های انار است

در من

که واژه عاشق بودن را

زمزمه میکند

و دوام دوست داشتنت

همان کاسه آغوشم است

که پر از دانه های

انار تو باشد

در آغوش شب یلدایی من…

هما طرزی

نیویورک

۱۳ فبروری ۲۰۲۵

Pomegranate

I sprinkled you like a pomegranate in my veins

I blushed

red…

You are the strength in the branches of my body

And your gaze

is the bursting of pomegranate seeds

In me

That whispers the word of being in love

And the continuation of loving you

Is the same bowl of my embrace

That is full of your pomegranate seeds

In the embrace of my Yalda night…

Homa Tarzi

New York

February 13, 2025

سوگ

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

سوگ

دار از شکوه افتاد

منصور هم ز بانگ اناالحق

اینک تمام حادثه خواران

بر نعش های حادثه

             دندان کشیده

از عفن نعش

منصور می تراشند

         رام و زبان شکسته

                            و نامرد

اینک امارت است

که پژواکش

بانگ اناالحق است

وآن نو سپیده ها که سحر را

بر ما بشارتی داشت

این باره نیز دامن خود چیدند

پس با کدام خامه

پس با کدام نامه

هنگامه ی شکستن شب را

دست کدام قاصد بی باکی

سوی کدام مقصد و مقصودی

سوی کدام شاهد مشهودی

         سوی کی میفرستیم؟

ای عشق شعله خیز

کین سان هنوز در رگ من

موج می زنی

پاسخ بده بگو!

فاروق فارانی

اکتبر ۱۹۹۱

آخن

از مجموعه اشعار «در این جا هرچه زندان است»

اثر هستی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

اثر هستی

یارب    منما    دور    مرا   از    نظر   خویش

این دل به گداز است بسی از شرر خویش

مستی و  طرب  شور  دگر برده   به گردون

در  بی  خودی  غرقیم  ندانیم  سر ِ خویش

تا ناله   برون   آمد ه   از   سوز   به   سودا

بگذاشته  این  چشم  ز اشکی اثر خویش

اظهار    ندامت    نتوان    کرد    درین  حال

چون کوه   ملامت    بکشیدیم   بر ِ خویش

تا  سلسله ی   وعده ی   دیدار    شنیدیم

از نفس  به یکباره گی  بستیم در ِ خویش

گر راز  و  رموز است  به  دانشکده ی  یار

آهسته  شنیدیم به این گوش کر ِ خویش

گر محو نشان  گشت  ز گمنامی ِ  ما بود

در  چرخ  چه  جوییم  حصول ِ ثمر ِ خویش

از   ریزش ِ    باران ِ   عرق   نان  کشیدیم

محنت همه  بستیم  به  دور ِکمر ِ خویش

در  اوج   تحیر   به   امید  است   همایون

از   نام ِ  تو  اندر  دهن  آرد  شکر  خویش

همایون شاه «عالمی»

جولای ۲۰۰۴ م

غزنی، افغانستان

گذشت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

گذشت

ناگشوده لب چو غنچه شادمانى ها گذشت

تا زدم   پُلکى   بَهم  دیدم جوانى ها گذشت

خاطراتِ  درس  و  تعلیمِ   مکاتب   یک  طرف

سال  ها   در  آرزوى   کامرانى   ها  گذشت

در   سیاست  بازى  هاى  مُلک  نیمِ  عُمر ما

زیرِ بارِ قهر و خشم  و  مهربانى  ها  گذشت

بهر حفظِ  خاک  و  میهن  راهى  سنگر شده

زخم ها  خورده  بتن  با  جانفشانى  گذشت

وعده ى نان و لباس و کورو کالى بود شعار

پیش چشم صدها رفیق با ناتوانى ها گذشت

از سیاست بازی هاى  خام  برباد رفت مُلک

چهل سال در جنگ با هر سرگرانى ها گذشت

خون مى بارید در هر کوچه  و  پسکوچه ى

لاله میکارید در شهر سخت جانى ها گذشت

طبل   خون  ریزى  نوازیدن   بنام   دینِ  حق

غصب و غارت با همه آن رجز خوانى ها گذشت

هیچ    تشویشى   ندارید  هرچه  آید  بگذرد

شام ظلمت بگذرد گر جان ستانى ها گذشت

مى رَسد روزى نبینى ظالم و جاهل بچشم

سربلند بادا کسى با نکته  دانى  ها گذشت

پیش  از  ما  هم  گذشتند  مردمان  سَر فراز

روزِ میخوانى فروغ با قصه خوانى ها گذشت

حسن شاه فروغ

۲۳ اپریل ۲۰۲۵

خدای مهربانی ها

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

خدای مهربانی ها

امشب به امید و یاری‌ات
ببینم روی محبوب‌اش
در این خلوت سرا تنها
آرامش صدایم کرد

خدای مهربانی ها
بپاشید تخم عشق را
در حوضچه‌ی چشمانم
لاله دمید
آهسته با نسیم گفتم
غرور را به ساده‌گی
رها کن
در پی آواز قشنگت
رخسار بلندت
چشم در ساحل ارغوان
لبانت غرق شد

خدای مهربانی ها
به خلوت خانه‌ی قلبم
شوم مست و غزلخوانت
برایت صد غزل خوانم
پناه‌ام ده !
ز غصه ها گریانم
کنار جاده‌ی خلوت
بپرم به هوایت
شوم بلبل شوریده باغت
کاش این خاطر من‌ سبز شود
با نور جمالت دل من روشن شود .

عالیه میوند 

فرانکفورت
۷/ ۴/ ۲۰۲۵

خامه ی موزون

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۴ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۴ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

خامه ی موزون

نازنینا     دلبر     بى     چون   من

نقش تو  در خامه ى   موزون من

از   الفبایت      سواد      آموختم

از تو باشد سرخط و مضمون من

روح را صیقل تویى جان  را قرار

هم   تجلّاى   رخ     گلگون    من

رگ رگم را جمله در جریان  تویى

تپ تپ  قلبم   صفاى   خون من

تا   دم  آخر   بود    شیداى   تو

این  دل  بیچاره  و  مفتون  من

در حضورت گشته مالامالِ عشق 

این سر سرگشته و مجنون من

تا تو هستى نیست فکرِ روزگار 

اى تو فردا و دى  و  اکنون من

شیبا رحیمی

 ساز ناشنیده

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۴ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۴ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

 ساز ناشنیده

این  ساز   ناشنیده    چرا   ناشنیده  ماند 

وین  صبح  نادمیده   چرا   نادمیده    ماند

یک عمر در کشاکش یک عشق سوختیم

 آن  یار  نارسیده   چرا   نارسیده     ماند

دل در هوای  گریه ی  مستانه   می تپید

 این اشک خون ودرد شد وناچکیده ماند

یک  عمر قلب  من  به  هوای سپهر  بود

 پرواز دل  شکست  و پرم  نا پریده  ماند

ای گریه هم زخانه ی جان  پا گرفته ای

 آخر  ببین  که  آه   دلم   نا کشیده  ماند

ای تیغ غم که رگ رگ من از تو پاره شد

 دل مرد و لیک این رگ جان نا بریده ماند

فاروق فارانی

۱۹۹۰

 آلمان

از مجموعه اشعار «در این جا هرچه زندان است»

یادت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۴ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۴ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

یادت

یادت مرا به جاودانه ها می برد

وبه بامدادی

که چون چنار بلندی

در طلوع عریانی ام

قد بر افراشتی

و چون نسیمی

بر گیسوان بلندم عشق دمیدی

و من در برکه بسترم

چون نسترن عطراگین

ترا سرودم

ترا سرودم

و ترا سرودم

هما طرزی

نیویورک ۱۷

 جنوری ۲۰۲۵

Remembering you

Your memory takes me to the eternal

And to the morning

When, like a tall plane tree

In the dawn of my nakedness

You raised me up

And like a breeze

You blew on the long hair of love

And I, lying in my pond

Like a fragrant narcissus

I sang about you

And I sang about you

And I sang about you

Homa Tarzi

New York,

January 17, 2025

مرهم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۳ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۳ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرسنده : محترمه ادیبه صادقیار    شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی

مرهم

همه   دانند    تو   نگار   منی

تا بکی  دور   از   کنار    منی

بنشین  لحظهٔ    به   پهلویم

که  تو  زیبای  راز   دار  منی

هر کجا باشم ای  پری پیکر

صبر من طاقت و قرار منی

تو به آن روی  دلکش وزیبا

مرهم  قلب  داغدار  منی .

صابر هروی

نهم قوس ۱۳۶۱

خاکِ وطن

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۳ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۳ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

خاک وطن

دوستان   ترک   شما گر  بکنم در غـــربت

کفـنـم کرده بخــاک سیهـــم   بسپــــارید

تا که روحم زشمیـم وطنــم  شـــاد شود

قدری خاک  وطنم  زیر سـرم   بگــــذارید

بهرآمـرزش  این بنــدهء  هجــــران  دیده

ســورهء حمـد ودعائــی نثـــــارم   دارید

بنویسیــد به لــوح سـرقبــــرم از مــــن

مُردم باعشق وطن،دردل خــاکــم دارید

چه شودگـرعزیـزان ،زرهء  لطف  و کـرم

نــازبــوئی وطنــم بـرسرقـبــرم  کــارید

هــرزما نی اگرآئیـــد، بسـرتربـت  مـــن

 لاله ازیــاد شهـیــــدان به  مــزارم آرید

گــذرتان شـود گــربســوی میهـن مــان

داغهـــای دل من قصـه به مـــامم دارید

مــادرم راب گوئیــــد ز من ازروی نـیـــاز

 پسـرت هـجـــرتوبس دیده،دعـایم دارید

درشب جمعـه اگـرسورهء یاسین خوانید

“حیــدری“را طلــب عفـو،ز غفّارم  دارید

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۱۵ مارچ ۲۰۱۱ 

سیدنی – استرالیا

چراغ انجمن

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهار شنبه ۳ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۳ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

چراغ انجمن

در  رسیدن  تا  کجا   های  جهان  باید  دوید

تا زلالی  آب  وصلت ، از لبِ   ساغر  چشید

همّت    والا    ندارد   ملّت    مشرق   زمین

زین سبب  باید که  جامِ زهر بالا  سرکشید

چون شفق صد داغ در دل دارم امّا چه سود

فرصت شبنم همین است با گُلِ رویش پرید

آرزوی   چرخ   سایی   گر   دلت  می پرورد

دررکوع و سجده ها از صدق  دل باید خمید

لاف میزد هرکه  را دیدم ز عشق و عاشقی

کیست آن مردی که سختی های جان کندن بدید

میروم  کنج  ریاضت های  خو د  دیگر نشد

گردش  خون  در رگِ  ماه  و  قمر باید دمید

قطره می خواهی بسوزی چون چراغ انجمن

چشم پرخون ،آه برلب،اشک وغم باید خرید

محمد ادریس بقایی (قطره)

صنع صانع

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۲ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

صنع صانع

       نگاۀ چشم او  چون   خنجری بود

ادایش  بهرِ  دل   در   دلبری  بود      

      فروغ روی او در  معرضِ   عشق

مرا در سر نهان با وی سری بود      

      در  آن  ایام  فهمیدم  که   باشم

مرا  آن شب  ورودِ  هر دری بود      

      به نقشِ صنعِ صانع  محو گشتم

     چنان صورت جهانی محشری بود      

      دلم سودای عشقش داشت چون او

چو   گوهر  در  سرای  گوهری بود       

      به او دل دادم و جان از  تنم بُرد

عجب سوداگر و سود آوری بود      

      به بزم حوریانِ  پاک  و  معصوم

بسی زیبا ز هر  فرخ  فری بود      

به قبض ملک بی سامان این دل

خدنگ و تیرِ او سر لشکری بود

سید جلال علی یار

ملبورن – آسترالیا

۱۹ اپریل ۲۰۲۵

عزم سفر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۲ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

عزم سفر

۹۸ الف

 عزم  سفری   دارم  ،  تا   شهر   خدا   زینجا

 من سرد مزاج هستم ، گرم است هوا اینجا

 چندیست  که کس از  دل ، تسبیح نمیگوید

 رسم است خطا کاری ، یا من به خطا اینجا

 هر پای در این وادی ، بر سر بخورد  محکم

 هر جا که سری دیدم ،  افتیده  به   پا اینجا

هر مرد  به   بر   دارد  ،   پیراهن   گل داری

از چهره ء هر  زن هم  ، کوچیده   حیا اینجا

من  روی  بگردانم ،  از  هر کی به من بیند

 من پشت کنم دیگر  ،  بر  روی   قفا  اینجا

 من خانه  ز نو سازم  ، برخیز    بیا  با  من

ره  دور  و  منم  تنها  ،  ای  ماه  بر آ  اینجا

 دردیست بسی شیرین ، از عشق خدا در دل

 کی طالب درمانم  ،  تلخ است دوا اینجا .

شکیبا شمیم رستمی

 گلایه از گل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۲ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

گلایه از گل    

          افتخارم  پیش  تو   گردد   فنا  ای گل                                       

                           دل برای دست  تو  دارد  جفا  ای گل

        می‌تپد این ماهی سرخ و نفس ، اما                                          

                            صاحب دل  را  جزا  بی انتها  ای گل

         دور  از  چشمان تو  ، یا  دور  از دریا                                            

                                 تشنگی سوزد دلم را بی صدا ای گل

         کشوری در فکر صلح است و برون از آن                                                    

                            عاشقی در یاد تو دارد شنا ، ای گل

         بسته ای سالار   را از دست و پای و چشم                   

      باز می‌گویی  بکن پیدا مرا ، ای گل                

       سالار البرز                      

و تو

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۲ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

و تو

بهار من تو بودی

که با دستان پر مهرت

غنچه های عشق را

دانه دانه

در بدنم کاشتی

و در شکوه آغوشت

بهترین ها را

به من روا داشتی

و در باغ نفس هات

محبت را-

چه مقدس،

و چه زیبا

در گیسوانم بافتی

آری بهار من تو بودی

که با نبودنت

بهارم

همیشه زمستان است…….

هما طرزی

نیویورک

 ۹ مارچ ۲۰۲۵

And you

My spring, you were

who planted the buds of love, seed by seed, in my body with your loving hands,

and in the glory of your embrace,

you allowed me the best,

and in the garden of your soul,

you weaved love –

how sacred,

and how beautiful,

into my hair.

Yes, you were

My spring, you

who, without you,

My spring,

is always winter.

Homa Tarzi,

New York,

March 9, 2025

هوای مرده

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۲ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

هوای مرده

هوای مرده ی این ملک مرده خوارم کشت                                  

                                به بی  بهاریم   آلود    و  در    بهارم  کشت

ز مرگ  گله  چه  دارم  که    زندگانی   من                                

                              به تیغ هر نفسش ، صد هزار بارم  کشت

پلنگ  سرکشی  بودم  که  زندگی  بنمود                                  

                             چه آهوانه شکارم  و  چون شکارم کشت

ز  نیش   جلوه ی  گل های  عقربی مردم                                    

                            مرا ببین که گلم کشت نه که خارم کشت

ز سوختن ز  چه  ترسم که  سردی یاران                                    

                              هزار داغ زد  و  داغ  و   داغدارم   کشت

منی که  پنجه  به  طوفان   مرگ افگندم                                     

                              ز چنگ  موج  رهیدم  ولی  کنارم  کشت

ز  مردگان    طمع   بوی   زندگی    کردم 

هوای مرده ی این ملک مرده خوارم کشت

فاروق قارانی

آخن

بهار ۱۹۹۰

از مجموعه اشعار «در این جا هرچه زندان است»

پیری

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۲ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

پیری

مرا  یادی جوانی   دیده  پر  خون کرد

اگر چه خسته ام گیتی و گردون کرد

ندانستــم   جفــایِ      زندگــانی   را

مرا از عیش طفلی ام که بیرون کرد

شمردم رنج های  طول عمرِ خویش

به جانم درد ها را جمع و افزون کرد

جوانی زود  رفت  از دور  و پیشِ من

ولی از اشک  من صد رود  جیحون کرد

کنون‌پیری‌رسید ای‌وای« سیمین» جان

تمامِ هستی ات را دود  قلیون کرد

سیمین بارکزی

۱۵ نوامبر ۲۰۲۰

باد صبا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۲ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

باد صبا        

برو  باد   صبا   عزم    سفر   کن

که یارم  را  ز حال  من  خبر  کن

بگو ای شاخِ شمشاد  و  صنوبر

به روی  زرد  زار  من    نظر  کن

به عشقش من چنان  شوریده حالم

به مهرش این دلم را تازه تر کن

طلوع   صبح  پاک  از  او  بجویم

ز باغش سینه را   رنگ دگر کن

ز او روشن شود شب های تارم

ز رویش شام تارم را سحر کن

بگیرم جرعه‌ی از جام  وصلش

ز بویش کام دل را پر شکر کن

چرا عالیه  میرنجی  ز هجرش

محبت را به قلب‌اش پرشرر کن

عالیه میوند               

فرانکفورت               

۲۱ مارچ ۲۰۲۵            

نویدِ وصل

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۱ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۱ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صادقیار       سروده از : زنده یاد استاد صابر هروی

نویدِ وصل

حباب کیستم تا کی به غربت  خانه  بر دوشم

نمیدانم که تا آخر چها  می جوشد  از جوشم

به  عین  بیکسی  ها   از  نظر  انداختی ما را

فراموشم مکن کز خاطر خود هم  فراموشم

دماغ صحبت ما و منی  نبود   چو    مر آتم *

ز هر کس هرچه دیدم ازحیا وحجب خاموشم

سر بی مدعا را  نیست  دیگر  تاب   مهجوری

خراب و خسته وافسرده و بیتاب و مدهوشم

دل بد خوی نآرامم  شبی  مشکل  پسند افتاد

بمن پس می‌دهد جز تو ندانم با که بفروشم

بکنج   فقر   گنج    بی   نیازی   داشتم  دارم

بتن گرچه قبای  کهنه  و  فرسوده  می پوشم

شب و روزم به سودای تو صبح و شام میگردد

به یأس و انتظار و حیرت و هجران هم آغوشم

بوادی   محبت   سر   خوشم   دارد   تکاپویی

نمی گردد  نوید  وصل   تو   هرگز   فراموشم

به آئین  گرفتاران  نباشد  ما  و  من  (صابر )

بهرجا و بهر کس با دل بی کینه می جوشم .

صابر هروی

پروان  – افغانستان

عقرب ۱۳۳۶

* مر آتم :  گذاشتم ، رها کردم