۲۴ ساعت

06 فوریه
۱ دیدگاه

پرستوها

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۸ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۶  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن استرالیا

پرستوها

چو می‌بینم   تمام  زندگی  یک ‌ ریز تکراری ‌ست

 پرستو‌های شوقم مرده‌ اند هر چیز تکراری‌ ست

 و تصویری که سی‌سال است بر دیوار من، حتی

 و گلدانی که سی‌سال است، روی میز تکراری ‌ست

 و آهنگی که دایم چون غذای روح  و دل‌، شاید

– زمانی بوده بر من خاطره‌ انگیز تکراری ‌ست

 هوای  گر م  تابستان ،  صدای   شرشر  باران

 زمستان و بهار  و  موسم پاییز   تکراری ‌ست

 به تاریخ  و کتاب  و دفتر و  دیوان    پناه بردم

 و دیدم قصه های هتلر و چنگیز  تکراری ‌ست

 کمی گفتم که  از  حال  وطن  آگه  شوم،  دیدم

 که محرومی ز آزادی، چه شرم‌آمیز تکراری ‌ست

 به ذهنم شد مجسم   حلقه‌ی دار و  خیال  مرگ

 و لیکن خود‌کشی با طرز حلق‌آویز تکراری‌ ست

 دقت کردم به خود  در رو به‌ روی   آینه   دیدم

 به این زیبایی و چشمان شور‌انگیز تکراری ‌ست

 به دل گفتم شوم عاشق به دل‌ داری که سنجیدم

 که عاشق بودن و معشوقه گشتن نیز تکراری ‌ست

 در این  دنیای  تکراری  فقط   با مهر عادت کن

دلت را می‌کنی از قهر‌ و غم لب‌ریز تکراری ‌ست

 نداری شور عشقی در دلت سوما در این شعرت

 از این بی‌هوده‌گویی یک‌سره بگریز، تکراری ‌ست!

سوما رووفی

01 دسامبر
۱ دیدگاه

فریادِ خاموش

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه   ۱۱ قوس  ( آذر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱  دسامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

فریادِ خاموش

من آن  فریاد خاموشم که از گرداب برخیزم

اگرچه زن ! ولی قامت بلند از خواب برخیزم

تو سنگسارم بکن ! یا هرچه دیوار و قفس باشد

 ولی   من  ر وزی  از  آیینه  مهتاب   برخیزم

 مپنداری که خوابم من ! و  تو قلاده میبافی

 نهنگ زخمی ام ! اما از این مرداب  برخیزم

 اگرچه درب مکتب را به رویم بستی اما من

 چنان نیلوفری  باشم  که از گنداب  برخیزم

 مرا خاموش میسازی ؟ من از دین خوب میدانم

تو قبله گم نمودی و  من  از محراب برخیزم

 مرا بشکن ! ولی خواهی زمانی دید غوغایم

که من آیینه ام از جیوه ی  سیماب برخیزم

 منم فرخنده و رخشانه و مهسا و  زهرایت

 گهی از بلخ و مشهد، گاهی از کولاب برخیزم

 از عمق کوره ی این مرد سالارىی محض اینجا

من آن فریاد خاموشم که از گرداب برخیزم

سوما رؤوفی