۲۴ ساعت

مادرِ افغان

تاریخ نشر: جمعه 25  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 14 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

 مــــا در ا فــغــــــا ن

مــــا د ر  ا فــــغــــا ن  ،  تـــو  فــخـــــر آ ســـیـــا

بـــا وقـــــا ر و  بــــا حــجــــا ب  و  بـــــا خــــــدا

بـــوده ای د ر فــکـــر مـیـهـــن ،   هـــر زمــــا ن

غـمـگــســا رو قــلــبِ پـــا ک و   بــــا  صــفــــــا

پـــرورا نـیـــدی تـــو د ر دا مـــــا ن  خــــویـــش

چــــون مــلا لـــی هـــــا  و   زرغـــــونــــه  ا نـــا

را بــعـــه بـلـخـی و  مـحـمـــود   بــــت  شــکــــن

شــــاه ا مـــا ن ا لله غــــــا زی  ، جـــــا ن فــــدا

سیــــد جــمـــا ل ا لــد یــن، آ ن نـیــکو  ســیــــر

نــــا م نــیــکــــش، نــــزدهــــرکـــس آ  شـــنــــا

دا دی قـــربـــا نـی، تــو فــرزنـــدا ن  خـــویــش

هــــــر زمــــــا ن لا زم بــــد یــــــدی   و بــجــــا

لا لـــــه، ا زخــــــون شـــهـــیـــــــدا ن  وطـــــن

ســـرزنـــد د ر کــــوه وصــحـــرا  ، هــرکــجــــا

مـد فـــن شــمــس وســنــا ئــی، ســیــــد حـــسن

خــــا ک پـــا کــــت، مـــرقــــد  شـــیــــر  خــــدا

شـــد زیـــا رتــگـــــاه مــــرد م  هـــــر طـــــرف

چـــونـــکه خــــا کـــت پـُــربــــود ا ز ا ولــیــــاء

درس عــبــــرت دا ده  ، فــــــرزنـــــــدا ن تـــــو

هــم بــه چـنــگــیــزو بــه ا نـگــلــیـــس دغـــــا

شــــوروی ا زهــم فــــروپــــا شــیــــد ورفــــت

ا ز فــــــــدا کــــــــا ری مــــــــــر دا ن خــــــدا

د شــمــنــا نــت روســیاه خـــوا هــنــد گـشــــت

ا ز نـــبـــــرد پـــیــــروا ن مــصــطــفـــی(ص)

کــرد ویــــرا ن کـشــــورت ا زحــــرص و آ ز

ا یــن بــزرگ شــیــطــا ن بـــی شـــرم وحـیـــا

د ســـت د را زی مـیـکــنــد ا یـــن بــی خــــرد

گـــاه بــه ا یـــــرا ن وعـــــرا ق و کـــــوریــــا

تــحـــت نــــا م ا یـــن و آ ن، آ ن نـــا بــکـــا ر

مــی کــنـــد کــشــتـــا رجــمــعــی، نـــا بــجـــا

شـِـکــــــوه دا رد ا ز تــــروریـــــزم جــهـــا ن

خـــود بــــود حــا مــی آ ن، ا نـــد ر خـــفــــاء

بـــــا تــــوکـــــل بــــرخـــــدا ی مــهـــربـــا ن

کـــن زبـــونـــش، تــا نــا یـــســـتــد روی پـــا

بــا یـــد ش زد آ نــچــنــا ن ســیـــلـی بــــروی

تـــا کـــه بـگـــریـــزد، نــبــیــنــد بــر قـَــفـــاء

لــکــــهء د ا مــــا ن پـــا کـــت، بـــــوده ا نـــد

هــــــم تـــــره کــــی و ا مــیـــــن بــــی خــــدا

نـــا نـجــیـــب وکــــا رمـــل د و نــــا خـلــــف

را یـگــــا ن دا د نـــد بــه د شــمــن خــا ک را

خـلـق وپـرچــم، هــردو نــوکــــر بــوده ا نـــد

د شـــمـــنـــــا ن مـــیـــهـــنــت را زا بــتـــــدا

مــیــهــنــم، ا ی مــــا د رم، جــــا ن پـــرورم

کــــن بــحـــق حــیــــد ری، ا ز د ل دعـــــــا

گــرنــصــیـــب ا وشـــود ا یـــن ا فــتـخــــا ر

بـــخــشــش حـــق حــا صـــلــش، روزجــــزا

 پوهنوال داکتراسدالله حیدری

23 می 2003 میلادی

سیدنی – آسترالیا

مشاعره قیوم بشیر هروی با محترم نعمت الله مختارزاده (پیوسته بگذشته)

تاریخ نشر: پنجشنبه 24  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 13 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

پیوسته بگذشته …

شماره (11)

ته نشینِ خاطره ها

چه مژده ای، که به حُسن حمیده می آیی

ز نخلِ پیکر  و اندام  ، تو چیده می آیی

اگرچه موی سپید ، رایگان  نصیب نشد

بیادِ   فصلِ   جوانی   ،  دویده  می آیی

چنانکه حرف زدی،از قرابه های شراب

شراب  ز ساغر و مینا ، چشیده می آیی

کنارِ خُم شراب  ته نشین خاطره هاست

خمارومست وخراب، لب گزیده می آیی

کجاست ، فصلِ شگوفایی ها و همنفسی

نفس  به سینه به یادش ، کشیده می آیی

مگو که راهی نمانده ، برای آمد و رفت

اگر  بفرض   نمانده  ،   پریده  می آیی

ز طعن و لعن حریفان، مکن حذر زسفر

بیا ، بیا  و  نشان  ده  ، چمیده  می آیی

شنیده ام سخن از،ضرب نیش وجورِزبان

برای  دفع  بلا  ،  زان  رهیده  می آیی

«بشیر» منتظراست،(نعمتا) زراه برسی

خوش آندمی که دلی را، خریده می آیی

قیوم بشیر هروی

ملبورن – استرالیا

****

طرحِ نو

کنون که لحظه ای ، از غم بٌریده آمده ام

ز درد  و  رنج  و الم ،  وارهیده آمده ام

سپید موی  مرا ، می نداده  مفت ، فلک

رسای  قامتِ  سروی  ،  خمیده  آمده ام

گروهی  شاکی و جمعی  گلایه ها دارند

شنیده  شکوهء  شان را  ،  پریده آمده ام

گلایه های ز قوافی ، شکایه ها ز ردیف

ز  بهر  چارهء   ایشان   رسیده  آمده ام

برای  جمعی  شده  یکنواخت  قافیه  ها

ندانی  اینکه ، چه  دردی کشیده آمده ام

بیا  که  طرح  نوی  در  زمینه  اندازیم

بگو بشیر که « نعمت »! دویده آمده ام

نعمت الله مختارزاده

اسن – آلمان

شهرِ جفا

تاریخ نشر: پنجشنبه 24  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 13 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

شهرِ جفا

 ز کدام شهر  و  دیاری   ، ز کجا  می آیی

چقدر خسته  و  زاری  ،  ز   کجا  می آیی

 گفته اند جای فرشته ست در آن  سوی فلک

 به گمانم  که  تو  از  عرشِ   خدا  می آیی

جگرم  سوخته   از  دیدنِ  این  حالتِ  زار

 بهرِ آتش   زدنِ    این   دلِ    ما  می آیی

غم  و اندوهِ  دو  عالم   نهان   در  نگهت

 لب فرو بسته ای بیسوز و  صدا  می آیی

 منزل ات کو، پدرات کو ،  کجاست مادرِ تو

کودکی   زار  و  یتیمی  ،  ز  خفا می آیی

 شوقِ طفلانه بسر نیست ،زنگاهت پیداست

تو چه مظلومی  و   بیشور و  نوا می آیی

 وقتِ بازیست نه هنگامِ چنین خواری و رنج

 دستِ خالی زعروسک  تو  چرا  می آیی

 دفترِ مشق و کتاب ات زچه رو  پرپر شد

 مرغِ  پر بسته ای ، از شهرِ جفا  می آیی

در نگاهت چه نهفته ست که مرا آتش زد

دخترک از چه  تباری  ، ز  کجا  می آیی

مریم نوروززاده هروی

 دوازدهم حمل 1402 خورشیدی

اول اپریل 2023 میلادی

از مجموعهِ ” میهنِ عشق “

هلند

سفرهِ مٌحبت

تاریخ نشر: چهارشنبه 23  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 12 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

سفرهء محبت

ای نبضِ  هر  ترانهء  هستی بنام تو
بر من بشارت است حُلول و سلام تو
شاه بیت کایناتِ  خدا  مظهرِ خلوص
بیشک که واجب است! مرا احترام تو
هر گل ز پیرهنت، نشان دارد از بهشت
یادِ   خدا  به  زمزمهء  هر  کلا م تو
لالایی ات شدست، آویزِ گوشِ جان
این جان  من  فدای  مُراد و مَرام تو
بر سفرهء  محبت  و مهرِ  تو مادرم
خواهم همیشه رونقِ عشق و دوام تو

پروانه شیرین سخن

23 جوزا(خرداد) 1403 خورشید

مشاعره قیوم بشیر هروی با محترم نعمت الله مختارزاده (پیوسته بگذشته)

تاریخ نشر: چهارشنبه 23  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 12 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

پیوسته بگذشته…

شماره (10)

مرهم و دارو

خراب و مست و خماری ، گهی   فتاده  و گاهی  دویده می آیی

به شوق وذوق وبه رغبت، شراب، از سرخُم سرکشیده می آیی

به  یادِ  نرگس  شهلا  ،  به  تارِ  زلفِ  نگار و به  دلربایی  او

قدم  قدم ،  به سراغش ، چنان  نسیم  بهاری ،  وزیده  می آیی

به شیخ و زاهد و قاضی و محتسب ، نه سروکاری هم مراست

تو هم به مثل  من  از این کسان ،  دست  و دلی  بریده می آیی

ز آنچه بر سر و فکر و خیال و باور و اندیشه های  شان  باقی

گریز نموده ز اوشان ، برهنه پا، به دل وجان، رهیده  می آیی

بیا  تو( نعمت ) دورانِ ، به سرزمین دلِ زار،  چنانکه میدانی

برای   درد  « بشیرت »  ز شعر مرهم  و دارو  پزیده می آیی

قیوم بشیر هروی

ملبورن – آسترالیا

قرابه های شراب

شراب ،  تا  تهِ  خم  ،  سر کشیده آمده ام

خراب   گشته  ،  لبی  را   گزیده  آمده ام

ز نخلِ   پیکر  و اندام ،   چیده  میوهء تر

به ی ادِ  فصل   جوانی ،  چشیده آ مده ام

زچشمِ پٌف کده ای، چون قرابه های شراب

به نقدِ جان  ، دلِ  خود را خریده  آمده ام

کنون که قامت سروم خمید و موی، سپید

چه طعن و لعنی ، ز ایشان شنیده آمده ام

ولی بدان که  به  حالم  ، دلِ خودم سوزد

چه بودم  و چه شده ، دیده  دیده آمده ام

نه راهی بر عقب و نه توان رفتن ، پیش

نه  چاره ای  که  بگویم   پریده  آمده ام

ولی  یگانه  رهِ  چاره  و   نجات  ،  مرا

که زنده مانده ، سرِ خود  بریده  آمده ام

ز ضرب نیش زبان  ، گشته نیم بِسمِلکی

که نیمه  جانم  و  در خون  تپیده آمده ام

بشیر! خدمتت این عرض حال « نعمتِ» تو

رقم   نموده   ،   کمی    آرمیده   آمده ام

نعمت الله مختارزاده

اسن – آلمان

جان به لب

تاریخ نشر: چهارشنبه 23  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 12 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

جان به لب

می زنی   تیرِ  نگاهی   نیمه  جانم  می کنی

گه به سویت  خوانییم  گاه  امتحانم می کنی

میدهی دشنام  مرا  هی عذر خواهی کی کنی

گاهی ناگاه  همچو خود  تو بد زبانم می کنی

با منِ بیچاره  و دل خسته دردِ سر بس است

آنچه کردی جان به لب در هر زمانم می کنی

من که  مشتاقِ  گلِ روی تو  می باشم و بس

پس  چرا بر این گل و آن  گل روانم می کنی

جانِ من در دوستی   نا مهربانی کی رواست

اینچنین  رسوای   عالم   در جهانم  می کنی

از  کنارِ  گلِ رویت   من   به  دور  افتاده ام

در  بهارِ   زندگی    داری    خزانم   می کنی

عالمی در عشق   پاکِ   تو  گرفتار اند و من

در فراقت روز و شب آتش  به  جانم می کنی

وعده های وصل کردی  و فراموش ای دریغ

انتظار   چشم    و   ابروی   کمانم    می کنی

تا که دیدی گلِ  رویش  را  جلال  در  بوستان

آشنایی  با  گل   و   سروی   روانم   می کنی

سید جلال علی یار

10 جون 2024

ملبورن – استرالیا

کوچه ی ممنوعه

تاریخ نشر: چهارشنبه 23  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 12 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

کوچه ی ممنوعه

هنوزم که هنوز است

« اندر خم » کوچه ی ممنوعه ی دوست داشتن  

تو ام

نشانی من :

از ازل تا ابد و یک روز

عوضش نمیکنم

هرگز، نه

شاید راه گم کنی

و از« من » بودن عبور ،

و به معراج « ما » شدن

پرواز کنی

که من عروس سیه پوش

تو ام

میترا وصال

12 جون 2024

لندن

سیاهه

تاریخ نشر: چهارشنبه 23  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 12 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

سیاهه

ای سخت با توام شده پیوند

زیبایی    تبسم   یک  لبخند

بخشند  از کلید  سعادت ها

بر بندگان  خسته ی  ارمند

جمعی  نهال  ناله  بشاندند

درسرزمین  آتش و سوگند

از اعتبار  قطب  جلالت ها

نوری به  چشم  های نژند

ای در گرفته ی تقدیر، باز

پیوند اهرمن شده ، برکند

از سایه های رخنه ی دیوار

بهتر غرور دبدبه ی اروند

شاید تموز حادثه ، روزی

بر چیند از سماجت ارغند

ما را بهایی  نخواهند داد

نفرین  بر  تقابل هم  بند.

محمد زرگرپور

ارمند ( آرام گرفته )

نژند (اندوهگین)

اروند ( رود ، دجله )

ارغند ( خشمگین)

موسمِ پیری

تاریخ نشر: چهارشنبه 23  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 12 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

موسمِ پیری

این  نقد جان  اگر  نپذیری  کجا برم ؟

این هدیه ام اگر تو  نگیری  کجا برم؟

ریزد سرشک زدیده ی زارم زدرد وغم

خیزد  ز ناله   نیز   نفیری  کجا برم؟

ای سر ، ترا  بپای   بتی  می کنم  فدا

گر در  قدومِ   یار   نمیری  کجا برم ؟

مویم سپید  گشت و نیامد هدف بدست

این ضعف تن به موسم پیری کجا برم؟

بیراهه رفت این دل تن پرورم به عشق

نگرفته  دست  دامنِ  پیری  کجا برم؟

ناموختم  ز مکتب و وز مدرسه  کمال

این بینی یی که نیست خمیری کجا برم؟

محمد اسحاق ثنا

12 جون 2024

ونکوور – کانادا

برگرد

تاریخ نشر: سه شنبه 22  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 11 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

بر گرد

برگرد  تا   هوا   و   فضایم   دگر   شود

هر لحظه ام به زندگی خوشرنگ تر شود

برگرد  تا که  زنده  شود فصل های سال

فصل سپید  سردی  به گرمی به سر شود

برگرد  تا   تمام   خوشی   های   زندگی

در  یک  بغل  گرفتن  تو  مختصر  شود

با یک  دل  پر از  تو  نشستم  در  انتظار

تا  در هوای   آمدنت   شب   سحر  شود

خاموش  گریه  کردم  و لب تر نشد به آه

تا  کس  نه  از شکایت  دل  با  خبر شود

دلتنگی  یار  من  شد   و  تنهایی  همدمم

تا  گردش  زمان  و  مکان زودگذر شود

این  خانه از نبود  تو خالیست « واهبا »

برگرد  پیش ازین که غمت مستقر شود

3 آگست 2021

صالحه واهب واصل

هالند

حُـرمت سخن !

تاریخ نشر: سه شنبه 22  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 11 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

حُـرمت سخن !

نارساست اگر  طبعم  ،  حُرمت  سخن  دارم

در کـمــال نادانـی ،  ذوق  عـلم  و فــن دارم

لفظ  و معـنی  رنگیــن  با  عبـارت  شـیـرین

از گُل  هــای  اندیشـه  ،  آذین  چمـن  دارم

عـفت کـلام  باشد ، رنگ  و  بوی مضمـونم

خوش بویی عرفان است یا مُشک خُتن دارم

دستور زبان نقـش است  در لوحه ی پندارم

طبع سلیم  است  پویا ؛ گر لطف سخن دارم

سرکش است خروش دل درخلوت ودرمحفل

دربدر انصـــافـم ، عُــــقـده ی کُـــهــن  دارم

زقُـوم  کــژ اندیشـــی در مـزرع  عام کاشتند

خاطـرم پریشان است؛ چون حُبَّ  وطن دارم

خفاشان رَجزخوان انددرظلمت ومن چون شمع

از آتش دل روشـن ، شــمع  انجـــمن  دارم

سادگی  نمایان  است  در نگارش  (نُزهت)

بی نیاز  تفسیر  است  آیاتی  که  من  دارم

( نُزهت هروی )

10 جون 2014

هامبورگ

دوبیتی ها

تاریخ نشر: سه شنبه 22  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 11 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

دوبیتی ها

خیالِت  بر سر آید  ای گل  من
تو بیرون رفته یی از کابل من

اگر  دیدارِ  تو  قسمت   نگردد
رسد سنگِ  جریحه بر دل من

***
چرا ای دل به خود طوفان خریدی
هوای عشق  او  بر  جان  خریدی

نمی دانم  به  دنبالِ  چه   هستی ؟
به سینه  شور  بی  پایان  خریدی

***
به  باغِ  گل  نشستم  یارم آمد
لبِ   خندان   پیِ   دیدارم  آمد

نگاهِ  او پر از عشق و محبت
نشاطِ   تازه   بر  گلزارم  آمد

۱۶فبروری 2024

 فرحت رحمان

عرضِ حال

تاریخ نشر: سه شنبه 22  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 11 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عرضِ حا ل

بجُز خالق  ز پُشتِ  پرده ى  عالم  نمي داند

ترا هم بردل آن درديست نا محرم  نمي داند

بهريك عرض حالِ دل  نمودن سودمند نبوَد

كسانى  شاد زيستند  وز دل پُرغم نمي داند

نگهدارقطره هاى اشكِ  درد آلودِ چشمت را

كه خارى گلستان از  ريزش شبنم نمي داند

مكن ازسيلِ اشكت جاده ى  رُخسار را ويران

كزين ويرانگرى جُز دامنِ  پُر نم  نمي داند

دلى درد ديده ى خود را تسلى دِه نريز اشكى

كه دردِ چشمِ در اين دهر را مرهم نمي داند

فراق و غربت و دورى ميهن ميدهد رنجت

شكايت هر قدر دارى بيش و كم  نمي داند

فروغ و الفت و مهرِ وطن درسينه پنهان دار

بجز فانوس  سوزِ شعله ى مُبهم نمي داند

وطندارم ، گليمِ ماتم و غم از وطن برچين

جهان گرديده كوروكر، ازآن ماتم نمي داند

حسن شاه فروغ

9 جون 2024

مشاعره قیوم بشیر هروی با محترم نعمت الله مختارزاده ( پیوسته بگذشته)

تاریخ نشر: سه شنبه 22  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 11 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

 پیوسته به گذشته…

شماره (9)

رازِ نهان

خبر رسید که خورشید  دمیده  می آیی

ولی نه دست ز خوبان کشیده  می آیی

هنوز بدل هوس شوقِ گُلرخان باقیست

که اینچنین  به  سر و پا  دویده می آیی

بیا  که رازِ نهان   را  بهم   قصه  کنیم

تو (نعمتی) وچو باران چکیده  می آیی

گذشت  فصل  بهار  و نیامدی  چه کنم

بگرمی ات  دلِ  یاران  خریده  می آیی

نه ترکِ می  کنی و نه بساط عیش رها

شراب  شوق  بتان  را  چشیده  می آیی

سخن ز رازی که گفتی دمی بگوش دلم

وفا   و  مهر  و  صفا   آفریده  می آیی

بیا که  منتظر است  دیدگانِ  خستهِ من

به بزم شعرِ«بشیر» کی چمیده می آیی؟

قیوم بشیر هروی

ملبورن – آسترالیا

****

عزتِ خریده

خمار و مست و خرابم ، که سر   به  بیابان کشیده آمده ام

به ذوق وشوقی، لبی را که سخت، به دندان گزیده آمده ام

به یادِ  قامتِ سر و ، به فکر پیکر  و اندام و گرمی آغوش

دوان  دوان ، فتاده ، گهی  ستاده  و گاهی  خزیده آمده ام

دگر نه کاری به زاهد،نه شیخ ونه به ملاها ومحتسب دارم

که  دستِ  دل ازین   تاجریانِ   دینی  فاسق  بریده  آمده ام

زفکر و باور و اندیشه های کهنه و فرسودهء به درد نخور

فرار کرده ز ایشان  و راه و شیوهء   نو را  گزیده آمده ام

به بزم شعر بشیرا! گهی به دیده وگاهی به دل دوان « نعمت »

مباد  فکری کسی  را، که  بیخبر به عزتِ  خریده  آمده ام

نعمت الله مختار زاده

اسن – آلمان

دخترِ افغانی

تاریخ نشر: سه شنبه 22  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 11 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

دختر افغانی

ای ســرورمهــرویان ، ای دختــرافـغـانـی

صورت زپری بهـتـر،  سـرتـاج گلستـانـی

در دایره حُسنت ، کــردی تـوگــرفـتــــارم

افگنـدی به زندانـم، چون یوسـف کنعانـی

اصل ونسبت عالـی، خلـق وادبت احســن

درسیرت خود جـانـا، الگـوتو به دورانــی

یاقـوت لب لعـلت،دل میـبــرد ازهــرکـس

تاب نگهت نتوان، نی شیخ ونه روحــانـی

زلفان چـلیپــا یت ،وآن نرگــس شــهلایـت

بنـمــوده پـریشانـم، درهـجـروپـریـشـــانـی

قربان وفایت من، وزصدق وصفـایــت من

دائـم به دعـایــت مـن ،ای لعـل بـدخـشـانی

ای ســروخـرامـانــم،وی غـنـچـه خـنـدانـم

حُب توفـراگیـــراست،درمُلـک سـلـیـمـانـی

مه شدخجل ازرویت،مشک خـتـن ازبویـت

توحـوربهـشــت هسـتی،سیمیـن برونورانی

در حـفـظ وطـن جـانـا،مردانه توجنگـیــدی

رفـتـی به لـقـــاءالله،از راه مـســلـمــانـــــی

هم روس وهم انگریزان،ازغیرت توحیران

فردوس بریـــن جایــت،ازمســـند قـــــرآنی

با نصرت حق خواهــم،وزهـمـــت والایــت

شیطــان بزرگ را نیـز،ازکشـورخود رانی

امیــــد به خــدا دارد،تـا حیـدری مسـکـیــن

صهــبـــای بـقــا نوشـد، ازســاغـر یـزدانی

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۲۰ می ۲۰۰۵

سدنی – آسترالیا

در عطش ِ باران

تاریخ نشر: سه شنبه 22  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 11 جون 2024  میلادی – ملبورن – آسترالیا

در عطش ِ باران

به من بگو

خورشید از کدام سمت شانه هایت

طلوع میکند ؟

آسمان شانه هایت را بوسیده آیا ؟

توکاها و سار ها

از چشم های تو

پر های شان را سیه کردند ؟

بگو چندمین گل انار بر لبانت جوانه زده؟

من ترنم شعر هایم را

به آغوش تو میسپارم

فقط

آهنگی بخوان

آوازت زمزمه رود ها ست،

در ابر و باد

در عطش باران

و نیاز من به تو

شراب دیر پای همیشه مست یست

که در تنهایی

پیمانه ی عشقت را

جرعه ،

جرعه مینوشد .

میترا وصال

11 جون 2024

لندن

مشاعره قیوم بشیرهروی با محترم نعمت الله مختارزاده (پیوسته بگذشته)

تاریخ نشر: دوشنبه ۲۱  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

ساغر و مینا

چنانکه دانم  و دانی  دویده  می آیی

خمارِ باده ،   لبی  را مکیده می آیی

ولی شکی نبود دروفا وحرف وعمل

چنانکه گفته ام حرفم  شنیده می آیی

بیادِ   دلبرکانِ   غزال   چشم ِ   سیاه

ز روی شوق  زبانی  گزیده  می آیی

چه آش با نمکی با مساله هایی غزل

و بارباعی وچند بیت قصیده می آیی

ز تارِ زلفِ  دلآرا  و   نخلِ   پیکرِ او

یواش یواش ز اناری چشیده می آیی

عجب بحیرتم ازجانفشانی های تومن

به غمگساری جانان  سپیده  می آیی

خوشابه نزد« بشیر»(نعمتا)رسیدن تو

که دل ز ساغر و مینا  بریده می آیی

قیوم بشیر هروی

ملبورن – استرالیا

رازِ میانِ من وتو

نه  دل  ،   ز باده  و  مینا   بریده  آمده ام

نه  دست  ، از سر خوبان  کشیده  آمده ام

نه ترکِ مستی و شادی ونه زعیش ونشاط

نه وهم و، هم  ،غمی را را خریده آمده ام

****

مگو  ز  میوهء  شیرین  پیکر   و  اندام

فقط  حلالِ  چشک  را  چشیده   آمده ام

نگو سخن ز مکیدن ، نزن  گپی  ز لبان

بدانکه سخت به  مقصد  رسیده  آمده ام

یواش  یواش  زبانِ  دلم به گوشت گفت

میانِ   تو  و من  آنچه  ،  پزیده آمده ام

بگفته  اند  که  پوشیده ، رازِ  مردان را

چه طعنه هاغی ازین گپ شنیده آمده ام

بشیر! مهرِ تو از بسکه  دردلِ «نعمت»

ز خوابِ ناز،  حضورت   پریده آمده ام

نعمت الله مختارزاده

اسن – آلمان

برف

تاریخ نشر: دوشنبه ۲۱  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

برف

به همسرم

عشق تو چون برفی

بارید بر انگشتانم

تا بسرایمت

گرم و امیدوار

زندگی من پر از عاشقانه های تست

باد ترا می نوازد

و باران ترا می سراید

و زوزه ی باد بتو می رسد

در بی انتها

و من در برف عشقت گرمتر از خورشیدم

و در انگشتانم

شمع های نورانی شعله ورند

و درخشان

گرمای عشق از آسمان نزول کرده

و برگه های شعرم

همان خورشید نگاه های تست

در سرزمین غربت

که نقاشی میکند آیه های عشق را

در سوره های پر بار زندگی…

هما طرزی

نیویورک

 8 ماچ 2024

دیوارِ حَرَم

تاریخ نشر: دوشنبه 21  جوزا ( خرداد ) 1403 خورشیدی – 10 جون  2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

دیوارِ حَرَم

ببین  اشکم  به  دیوار  حرَم  مردانه  می ریزد

شراب ارغوان در کاسِ  من  مستانه  می ریزد

مسیحایی  اگر  روزی  به  فریادم   رسد  ورنه

به پیشِ پایِ شمعش بال چون پروانه می ریزد

بده ساقی مرا جامی  که مست عشق حق گردم

چه  گوهر  ها ز  حرف شاهد  فرزانه می ریزد

نسیم  از  کوی  یار  آمد  دماغ   دل  معطَّر  شد

تو گوئی مشک تاتار است در گلخانه  می ریزد

رُخت از پرده بیرون کن که بینم جلوه ی رویت

چه انواری به دیوار و  درِ  کاشانه   می ریزد

نشانت را  کجا  یابم ؟  منم  در  جستجوی  تو

رقیب اندر  رهم خار  ستم    دزدانه  می ریزد

میازار ای   رقیبِ   سنگدل    دیگر   دل ما را

که آهم آتش  اندر  خِرمنِ   بیگانه    می ریزد

سخن در گوش بیدردان  ندارد هیچ  سود ایدل

چو گنج  پر بها  در  دامنِ   ویرانه   می ریزد

بیا ای خنجری از بحرِ حرفِ  ما سخن  برچین

ز نوک خامه ی ما گوهر و  دُردانه  می ریزد

شیخ مولوی خنجری

کابل – افغانستان

19 جوزای 1403 خورشیدی

بیخبر

تاریخ نشر: دوشنبه 21  جوزا ( خرداد ) 1403 خورشیدی – 10 جون  2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

بيخبر

قدم بر جاى پاى  خصمِ  خاكِ   ميهنت مگذار

كه بعدِ هر قدم  در پيش  رويت خار گستردند

بسختى آن  همه   كوه  كُتل   پيموده  و ديديم

بدستِ مردمِ  نا  اهل  و  بى هنجار   گستردند

براى مردمِ كاو سال ها  در خواب  غفلت بود

ز خارى افتراق  بر هر  درو  ديوار  گستردند

مرو برآن رهى جز مرگ وكُشتارو جنون نبوَد

كمين اندر  مَسيرت  دام  ها  بسيار  گستردند

شكسته شيشه ى شأن و غرورو عزت خود را

بپيش پاى خصمِ  خويشتن  هر با ر گستردند

اجيرى اجنبى  گرديد هر يك  بهرِ سُودِ خويش

چو پاى  انداز برايش  دالر و كلدار  گستردند

مسلمان  بوده  اما  بى خبر از  دين  باعث شد

نفاق و دشمنى   در  بينِ هر  ديندار  گستردند

چنان  برجانِ هم افتاده  خونِ  يك دگر ريختيم

كه گويى رنگ سرخ دركوچه و بازار گستردند

غلامى را بسى كرده  قبول  از  بهرِ زورو زر

بپاى دشمنان  شأن و شرف  بى عار گستردند

سر انجام در فروغ اين همه ميهن فروشى ها

گليمِ  شامِ غم  در مُلك   چندين  بار  گستردند

حسن شاه فروغ

6 جون 2024

حسرتِ شیرین

تاریخ نشر: دوشنبه 21  جوزا ( خرداد ) 1403 خورشیدی – 10 جون  2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

حسرتِ شیرین

گریه کن صبرِ نماده دل  سبک  تر می‌شود

اشک خودرا گرنریزی چشم دل تر می‌شود

زندگی  بالا  و  پائین   رنج دارد  بی‌ شمار

گر بخواهی  یا  نخواهی  باز باور می‌شود

حسرت  شیرین و تلخ زندگی هرگز  مخور

هرچه باشد قسمت‌ات  آن هم مقدر می‌شود

در شکست زندگی صبروقناعت بهتر است

گرنباشد صبر وطاقت دل ستمگر می شود 

پر تلاطم  مثل   دریا   زندگی   یعنی شرر 

بر خلاف  میل  دل  گاهی  مکدر  می‌شود

عالیه میوند

فرانکفورت

نگاه

تاریخ نشر: دوشنبه 21  جوزا ( خرداد ) 1403 خورشیدی – 10 جون  2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

نگاه

خواهم شبی دوباره به تو یک نگاه كنم 

راضی به کار خودم  ، اگر هم گناه  كنم

بر من مگو که ترا کافر و ملحد شمرند 

در اولین قدم،  دلخوش منم که گناه كنم

مثل  شكوفه ی  بهار شدی و عطرآگين 

من آن خزان زده برگم ، به تو پناه كنم

تو می گریزی از من ، با يك نگاه ژرف

من با هزارنگاه سوزم وافغان و آه كنم

پاکیزه کن دهان خود از حرف پر فریب

شاید شود که شب غم زود تر پگاه كنم

احمد ضیأ حق شناس

دوبیتی ها

تاریخ نشر: دوشنبه 21  جوزا ( خرداد ) 1403 خورشیدی – 10 جون  2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

دوبیتی ها

خراسـان! راد  مـردانت کجــاشد

سپهسـالار  و  دورانت  کجــاشد

کجا شـد آن همــه نام  و نشانت

شمـالـی  و  عیـارانت  کجا  شد

==

ز پروان تـابه  پریان ناله دارم

شمالـیرا  سراسـر  لالـه  کارم

برای   سـر زمیـن    دردمنـدم

شوم برق سحـاب و ژاله بارم

==

بهار آید  طرب آید  چه حاصل

نمایان  گر  شود آن بدر کامل

برای  ما   دگر    فرقی  ندارد

شهید و  بسملیم  از تیغ  قاتل

==

زمین سـرد و هـوا  ماتـم  گرفته

غـم و درد و الـم،  عالــم  گرفته

قیـامت می دمـد  در ملک  خاور

شـرار و سـوز و غم جانم گرفته

==

هریــوای  خیــالم   دردمند  است

طراوش های ذهنـم درکمند است

قیامت گـل دمیـد از اشـک خامه

سـرودم آتش و کاغذ سپند است

محمد ادریس بقایی قطره

کابل افغانستان

نزدیک؛ اما دور

تاریخ نشر: دوشنبه 21  جوزا ( خرداد ) 1403 خورشیدی – 10 جون  2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

نزدیک؛ اما دور

عمری به دلم بود ؛ ولی سهم من نبود

در جان من آسود؛  ولی سهم من نبود

در هر  نفسِ  تازه  و تا  جاده چشمان  

این سلسله پیمود؛ ولی  سهم من نبود

در خانه‌ی جسمش به هوای هوس ِمن

هر پنجره بگشود؛ ولی  سهم من نبود

گر  دست   حوادث  ز  کنارم  بِربودش  

برگشت به من زود؛ ولی سهم من نبود

در قالب هر واژه که ازعشق به من گفت

از مهر  بفرمود ؛  ولی  سهم  من  نبود

با  خرمن  گل   هر  وجب  پیکر   من را

با عطر تن آلود  ؛  ولی سهم   من  نبود

او   یار   وفا  پیشه  و   تندیس   مرادم

او هرچه به من بود؛ ولی سهم من نبود

احمد هنایش

2 جون 2023 

اسلام آباد

مشاعره قیوم بشیر هروی با محترم نعمت الله مختارزاده (پیوسته بگذشته)

تاریخ نشر: یکشنبه 20  جوزا ( خرداد ) 1403 خورشیدی – 9 جون  2024 میلادی – ملبورن – آسترالیا

پیوسته بگذشته…       

      شماره (7)  

غزلِ آرزو

بشارت است که عرضم ، شنیده  می آیی

خوشم چو فصل بهاران ، رسیده می آیی

مگو ز حال دلِ  ناتوان  و  خسته  و  زار

بگو به قامت راست ، نه  خمیده می آیی

من ازغنی و ترامپ ، شکوه ها بدل دارم

تو  هم   ز  تیرِ  جفا ، پر کشیده  می آیی

حضورِ تو  به  من حُکمِ ، قصیده ها دارد

اگر چه  گفتی  مرا ،  بی قصیده  می آیی

نوشته ای زکسی ، هیچ  گلایه  نیست ترا

ولی  ز جورِ  کسان  دل  رمیده  می آیی

تو(نعمتی) که رسیدی ، باوجِ عرشِ غزل

کنون که این  دلِ  زارم ،  کفیده  می آیی

بیا  بخوان غزلِ  آرزو  برای  « بشیر»

بگو    بگو  ،  غزلی    آفریده   می آیی

قیوم بشیر هروی

ملبورن – آسترالیا

 فصلِ شباب

ز رزم ، دست و دل هردو بٌریده آمده ام

به  شهرِ  بزم  ، بلاخر  رسیده  آمده ام

کجاست  ساز و سرود ، نوا و نالهء نی

که خیلی  خسته ام و سر کشیده آمده ام

کجاست مطربِ زیبا،کجاست ساقی مست

که  از سیاست  و  ملا ، رمیده آمده ام

هوای باده  و  پیمانه  بر سر است مرا

که خیلی تشنه ام و، نا چشیده آمده ام

بیامدم  که کمی  ، دور از بگو  و مگو

ز بهرِ  ساغر و صهبا  دویده  آمده ام

بیامدم  که  ز بوس  و کنارِ  مهرویان

هزار دل ، به  نگاهی  خریده  آمده ام

خرابِ بیخود ومستم، به یادِ  فصلِ شباب

لب و زبان و دهان را، گزیده آمده ام

بشیر!   آمده ام   چیزکی   رقم  کرده

به « نعمت»آنچه که گفتی ندیده آمده ام

نعمت الله مختارزاده

اسن – آلمان