۲۴ ساعت

چاره کو؟

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۷ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۷ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

چاره کو؟

وای  بی اندیشه ی   گر   غرقه  در  باور  شود

 چشم هایش بسته گردد گوشهایش کر شود

 طعمه ی  شیاد  گردد  ساده  دل  در  هر کجا

مغز  زندانی   کند  در  آب ِ  حسرت   تر   شود

 عیب جویی سرکند وآن چشم و  ابرو برکشد

 خیره سر گردیده بر هر  مرد و  زن  داور شود

 دست و پای ِ خلق بندد با شعور ِ  صفر ِ  خود

 مالک ِ  رفتار ِ  مردم،   عقل ِ  خیر  و شر شود

 از  درون ِ  گنده  دیگر  انتظار ِ  خلق  چیست؟

 گندگی آرَد، جهان بی مشک و بی عنبر شود

 بر دهان ِ راستی ها  مشت ِ  محکم  می زند

هر  کجا بین  با  لگد  در  کار ِ  مردم  خر شود

 قید   سازد   هر   تفکر   جز   خیال ِ   باطلش

 وضع آن  ملت  خدا  را   از  کجا   بهتر  شود؟

 علم را   مختص  کند  در  انزوای ِ  تنگی  ها

 این  مریض ِ    پُر حقارت  حالتش  بتر  شود

 کاسه ی صبر ِ همه  لبریز گشته  چاره کو؟

 آتش ِ خاموش سوزد تا  که  خاکستر شود

 همایون شاه «عالمی»

۲۴ اپریل ۲۰۲۵ م

اثر هستی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

اثر هستی

یارب    منما    دور    مرا   از    نظر   خویش

این دل به گداز است بسی از شرر خویش

مستی و  طرب  شور  دگر برده   به گردون

در  بی  خودی  غرقیم  ندانیم  سر ِ خویش

تا ناله   برون   آمد ه   از   سوز   به   سودا

بگذاشته  این  چشم  ز اشکی اثر خویش

اظهار    ندامت    نتوان    کرد    درین  حال

چون کوه   ملامت    بکشیدیم   بر ِ خویش

تا  سلسله ی   وعده ی   دیدار    شنیدیم

از نفس  به یکباره گی  بستیم در ِ خویش

گر راز  و  رموز است  به  دانشکده ی  یار

آهسته  شنیدیم به این گوش کر ِ خویش

گر محو نشان  گشت  ز گمنامی ِ  ما بود

در  چرخ  چه  جوییم  حصول ِ ثمر ِ خویش

از   ریزش ِ    باران ِ   عرق   نان  کشیدیم

محنت همه  بستیم  به  دور ِکمر ِ خویش

در  اوج   تحیر   به   امید  است   همایون

از   نام ِ  تو  اندر  دهن  آرد  شکر  خویش

همایون شاه «عالمی»

جولای ۲۰۰۴ م

غزنی، افغانستان

درب ِ خرد

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  پنجشنبه ۷ حمل  ( فروردین ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۷ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استر

درب ِ خرد

درب خرد  گشا  که  گُلستان ِ عالم است

عطر ِ صفای ِ عقل و خرد جان آدم است

مانَد به کوزه ای که  تهی باشد از درون

آواز  ژاژ  گویی  بدان  زیر و  آن بم است

برهم   مزن   تو  فکر   مرا  مدعی  بدان

شور ِ تو بی اثر شده در و ضع  برهم است

انسانیت به گوهر ِ احساس متکی ست

خونابه های شوق بدین دیدۀ نم است

هرگز تو  شکر  ایزد  ما   را   نگفته ای

فکر ِ تو در اسارت ِ حرص است و ماتم است

این درد و غم ز سوی  خدا میرسد به ما

تا گریه هم برای خودش گاهی مرهم است

ما ایم  و  راه  عجز  و   امید  و  توکلی

پندار ِ زاهدان ِ ریایی خم و چم است

ما گر چه در  امور ِ  عبادت  کم ِ کمیم

شکر ِ خدا که کبر به  افکار ما  کم است

زاهد ز درب ِ عجز گهی در خموشی باش

دیدم صدای دهل ِ تو  دایم به دم دم است

همایون شاه عالمی

۲۶ مارچ ۲۰۲۵ میلادی

لباس عشرت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهار شنبه   ۲۶  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۱۵  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

لباس عشرت

 ای نازنین ربودی دل  را  به   خنده خنده

 از خنده های ِ نازت دل گشت  زنده زنده

 همت نبود  ما  را  اظهار   عشق   بازی

 این حرف  از زبانم  در رفت   کنده  کنده

 در بند ِ موج ِ زلفت دل گشته  بند بندان

 یارب چنین بماندم در پیش ِ بن ده  بنده

 زد تیشۀ  محبت   در   ریشه ای  حیاتم

 دل را سوهان  هجران  سائیده رنده رنده

 بی تو زخویش رفتم ماندم به  کنج  حسرت

 گوی  هدف  ندارد   چوگان   دنده  دنده

 بی عشق خانۀ  دل  گشته تهی و عریان

 ما را لباس عشرت کهنه ست  و ژنده ژنده

 همایون شاه (عالمی)

۱۴ جنوری ۲۰۲۵م

دل ِ محکم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه   ۱۷  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۶  جنوری   ۲۰۲۵  میلادی – ملبورن – استرالیا

دل ِ محکم

 حالا که سال ِ  نو شده  من غم نمی خرم

 اشک ِ خلل  به  دیده ی  بی نم نمی خرم

مژگان ِ خشک و روشنی چشم من خوشست

 لخت ِ   جگر  چو  قطرۀ  شبنم  نمی خرم

 صلح و صفا و عشق و  محبت شعار ِ من

 جنگ و فساد و حیله که یک دم نمی خرم

 زاهد  برو  که  مطلب ِ  تو  چیز  ِ دیگرست

 حور و بهشت و چشمه ی زمزم نمی خرم

 من با خدای ِ خویش دلم راست کرده ام

افسانه های ِ   کهنه  و  مبهم   نمی خرم

 اشیای   دلفریب  و  هوای ِ   بلندِ   نفس

 هرچند  گشته  بیش  فراهم  نمی خرم

 من از  کمانِ  چرخ  هزاران   ستم کشم

 بر زخم ِ تیر ِ  عشق ز  مرهم نمی خرم

 قلبم  چو  آتش   است  مگر آه ِ  داغ  را

 برسینه قفل کرده و   همدم نمی خرم

 خوشبختی ام ز مکتب عرفان عاجزیست

 بهر ِ نگین ِ عشق که   خاتم نمی خرم

 مال و متاع چه کار   همایون   فروختم

 جز عشق ِ یار در دل ِ محکم نمی خرم

همایون شاه عالمی

سوم جنوری ۲۰۲۵

انتظار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه  ۳۰ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۰ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

انتظار

 آن خنده های ِ شوخ ِ لبت بسکه دیدنیست

 زآن غنچه هر سخن  که براید  شنیدنیست

 پنهان مکن تو  ماه ِ رخت را  به  شام هجر

 این سر به سرو ِ صبح ِ سپیدت خمیدنیست

 مُردم  به حسرت ِ تو  اگر  چند  این  زمان

تار ِ نفس   به   دیدن ِ  راهت   دمیدنیست

 کوته    بوَد    درازی ِ  عمرم    در    انتظار

 عاشق  بوصل ِ  یار   در آخر  رسیدنیست

دستم به زلف و لب به لبت  اوج ِ آرزوست

 این راه ِ پر ز پیج و  خمت  هم بریدنیست

با صد  هزار     ناز  بخندی   به   حال ِ  من

مروارید از کنار ِ دو چشمم که چیدنیست

 با شوخ طبعی می کشی دل را بدیده ام

 رنگین  کمان ِ  اشک  منت  ره  بریدنیست

 ناز و  کرشمه  های ِ تو  نقش  دلم شده

نازت به نقد ِ  قیمت ِ  جانم   کشیدنیست

هر لحظه    آن  نگاه  تو  رقصد   بدیده ام

 چشمی که انتظار رهت شد نمیدنیست

 بازآ که طاقتم   بخدا  طاق  گشته است

 قلبی   که  انتظار  تو  دارد  کفیدنیست

 با آن   صدای ِ  گرم،  همایون  صدا  بزن

 مرگی که زیر ِ پای ِ تو باشد چشیدنیست

همایون شاه (عالمی)

۱۸ دسامبر ۲۰۲۴ م

سخن ِ راست

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۲۴ قوس  ( آذر) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۱۴ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

         سخن ِ راست

 بودیم   به     ویرانه گی    آباد   ز فرهنگ

 نی دزدی و غارت  ، نه  این  غلغلۀ  جنگ

هر  پاکی  و   هر  پاکدلی  باد    هوا  شد

 آمیخت به   هر نکته  دو صد آتش ِ نیرنگ

هر شعر  پر  از   درد    بوَد   نغمه  نفیری

 صد بار  کفیده ست  همین یک دلک ِ تنگ

هرچند   بخاموشی  روم  لب  نشود چُپ

ما شیشه دلان را همگی دامنی  از سنگ

 مغزی که غلط را به صحیح کرده نشانی

 از غیرت ِ بی عقل شده  عاقلی در ننگ

 کی می شنود گوش ِ خبیثی سخن ِ راست

 قفل ِ دل ِ کجرو زده عمریست فقط زنگ

دستی که فشردست به هر حنجره ناخن

 پای ِ همه   مردم   شده   امروز بگو لنگ

 آمیخته   هر راست  به  صد تار ِ  دروغین

 دنیا همه رنگ است همه می زندت رنگ

تلخ است مرا گفته چو از چشمۀ حق شد

 کی این سخن راست زند بر دل ِ تان چنگ

افکار ِ    پراگنده   همایون   چه کند فاش

 کی راست بیاید گل ِ این شعر به آهنگ 

                 همایون شاه (عالمی)

                   ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴ م

آسمان ِ جهان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۶ قوس (آذر) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۶ نوامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

    آسمان ِ جهان

 کس   نپیموده      راه ِ  دور ِ مرا

کرده   تاریکی    غرق    نور مرا

 محو حیرت شدم   به ساز ِ جهان

 چه رسد غیبت  و   حضور مرا

 شاخ اندیشه ام شکسته  خزان

 عشق برده ست آن شعور مرا

 چشم سوزن شده ست راه نجات

 تو تصور   مکن     عبور ِ   مرا

 اشتباهات من ز حد بگذشت

به رخم کم بکش   قصور مرا

 تیغ ِ نفرت  بدست    نامردان

 به غم    آراسته   سرور مرا

 چه بزرگ است آسمان ِ جهان

 چه تماشاست چشم مور مرا

 از چه    آزرده   کرده    زاهد ِ

 مست این دل ِ ساده و صبور مرا

       همایون شاه «عالمی»

           ۲۵ نوامبر ۲۰۲۴

حُسن ِ فطرت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۱۹ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۹  نوامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

        حُسن ِ فطرت

دل ز بزم ِ عشق  کرده   اکتشافی دیگری

 سینه آتشناک گشت از انکشافی دیگری

 چشم ِ امیدم به عشقت میشود آئینه وار

 کی خرد راضی شود در انحرافی دیگری

دل مرا کعبه ست آری در میانش خود تویی

 زآن نمی گردد رضا   اندر   طواف ِ دیگری

ما و چشم ِ حیرت ِ ما حُسن ِ فطرت چیده ایم

 زاهدا! کم گو  مرا  از  کوه ِ  قافی دیگری

 پرده های ِ غفلتی در دل ز چه اندوختی؟

تا به  روی ِ  منبر آمد  قصه  بافی دیگری

آفتاب ِ  عشق آمد  پرده  ها   پائین   فتاد

 حق چرا پوشیده ناصح در لحافی دیگری

 کائناتی هست اینجا  آفتاب ِ ما   چو گرد

 تیغ ِ زاهد با شقاوت  در   غلافی دیگری

گر کنی دقت به حرف ِ واعظان ِ شهر ما

 بیشتر    واضح  ببینی  اختلافی  دیگری

 من بدانم او بداند تو زچه قاضی شدی؟

 حکم ِ کفر ِ ما دهی اندر  گزافی دیگری

 رو تو خود را باش دیگر دست بردار از سرم

کم بکش تزویرِ تسبیح  با گرافی دیگری

 با خرد پیچیده نسج ِ این گلیم ِ عقل ِ ما

 پنبه ی خود باد کن رو با ندافی دیگری

 در شعار ِ ماست پیدا رونق ِ عجز و حیا

تو  برو  در   خانقاه   یا   ائتلاف ِ   دیگری

 معترف گشتیم در  حق  سوختیم و ساختیم

 نیست جز عشقت همایون اعتراف ِ دیگری

                   همایون شاه «عالمی

                       ۷ نوامبر ۲۰۲۴م

                        ورجنیا- امریکا

کجکول ِ عجز

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۵ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۶ اکتوبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

کجکول ِ عجز

فرسودگی  ز  چهره ی   باور نمی رود

 غیر ِ عرق ز  گونه ی   داور نمی رود

 آلودگی   چراغ ِ   خرد  را  احاطه کرد

 دود ِ  سیه  ز  قلب ِ  مکدر   نمی رود

 از هر طرف  تو نور  بینداز حیف باد

در  آسمان ِ  تیره  که  اختر  نمی رود

 هرگز مخور فریب ِ سخن های ِ طمطراق

 از آتشی که خاک شد اخگر نمی رود

 دانش ز شکل ظاهری ناید بگوش ِ عقل

 چون دهل ِ خالی شعر ِ تهی در نمی رود

 من خسته ام ز مردم ِ لشم ِ زمانه بیش

از مرده  دل  خزانۀ   گوهر  نمی رود

 امروز روز ِ  دلقکِ  بی  دانشان بوَد

بی مغز را که حرف ِ پُر از بر نمی رود

 با آستین ِ   کهنه  معزز   کجا  شوی

 خود از لباس ِ فقر که عنبر نمی رود

 شکر ِ خدا که عجز بوَد راه و رسم من

 این آفتاب ِ عشق ِ   منور   نمی رود

 در قلب ِ من که عاطفه ها خانه کرده است

 دیگر حیا و عشق برون تر نمی رود

 بدبخت تر زخود که ببینم به گریه ام

آیا زدیده   خون ِ   مکرر   نمی رود؟

در   هر  غزل   نهفته  نوای ِ محبتی

 این عشق ِ راستین ز دفتر نمی رود

 هر کینه را ز سینه برون برده کشته ام

 کجکول ِ عجز ِ عاشقی را زر نمی رود

 اندر کتاب ِ قلب ِ همایون که بنگری

 جز واژه های ِشعر ِمعطر نمی رود

همایون شاه «عالمی»

۵ اکتوبر ۲۰۲۴ میلادی

گرهگشا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۲ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ اکتوبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

گرهگشا

 مرا که دل بجز از عشق آشنا نشده

 به پای ِ غیر ببین  قامتم دوتا نشده

نمود ِ چهرۀ خندان ِ من مبین که بسی

 نماد ِ عشقِ درون گریه  را روا نشده

سرود ِ عیش اگر خفته در  گلوی نژند

 عروج ِ شوق گهی نقش بوریا نشده

 بدان کسی که زهجران کشد  سرودۀ درد

 بغیر ِ وصل   دوای  دگر  دوا نشده

 گناه ِ من  نَبوَد  گر کسی  نمی بینم

بغیر ِ حسن ِ تو در چشم جابجا نشده

 نشاط و دلخوشی ام یاد آن نگاه تو است

 بجز تبسم ِ  تو  غم  گرهگشا نشده

به پاس ِ دیدن و شرمیدنت نشسته غمین

بدانی عاشق ِ تو هیچ بی وفا نشده

 اگر چه موی سپیدم مرا شکنجه کند

هوای ِ زلف سیاه ِ تو  بی  بقا نشده

مرا بهانه ی این زندگی خیال ِ تو است

 بدون ِ عشق همایون سخنسرا نشده

همایون شاه عالمی

۲۶ سپتامبر ۲۰۲۴ میلادی

اگر همنفسی بود

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۷ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۸ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

پیام تبریکی محترم سید همایون شاه عالمی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۶ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۷ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

مبارک

هفدهمین سالگرد نشرات سایت وزین ۲۴ ساعت را صمیمانه به

اعضای این گروپ و فرهنگیان معزز تبریک عرض می نمایم و

از زحمات برادران معزز هریک مهدی جان بشیر و

قیوم جان بشیر هروی ابراز قدردانی می کنم.

با مزید حرمت

همایون شاه عالمی

نیاز ِ درد

تاریخ نشر : شنبه ۲۴  سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

نیاز ِ درد

 عاشق بجان ِ خویش کشد  امتیاز ِ درد

 آهی  ز سینه  باز  برد  در  گدازِ  درد

 اوج مشقتست ز موج انتظار  و صبر

بر مژه های  تر  بزنم  لطف ِ  ناز ِ درد

 راز ِ حقیقتست  نهان در  حریم  عشق

هر نغمه خوان بجا نرسد در مجاز ِ درد

از پا فتی به سر بخوری دست بشکنی

 یک چاشنی اگر بچشی رمز و  راز درد

 در یافتی چو عشق ازین  درد نگذری

 آرامش ِ  عجیب  رسد  بر  فراز ِ  درد

 سرخیل ِ قصه های جهان عشق و عاشقیست

 سرتاج ِ عارفان همه شد برگ و ساز ِ درد

 بیدردی را عبادت زاهد  نمایش است

 آتش به سجده گاه رسد  از نماز درد

 کوه ِ تحمل ات ، همایون بیان نگشت

 دریای ِ اشک ِ خویش بکش در نیاز ِ درد

همایون شاه «عالمی»

۱۳ سپتامبر ۲۰۲۴ م

مغرور هیچ ِ خود

تاریخ نشر : چهار شنبه ۱۴ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۴ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

مغرور هیچ ِ خود

دیریست ما به پای ِ خرَد سر نمی نهیم

سر  را  برای  مقصد ِ  بهتر  نمی نهیم

خود بال ِ خود شکسته و فریاد ها کشیم

پر پر نموده بال ِ خود  و  پر نمی نهیم

پرگشته خاطرات، ز لهو لعب زچیست؟

 آموزه های علمی به دفتر  نمی نهیم

 ما خود نما و خود سر و خود  دان ِ عالمیم

 از ذهن ِ تنگ  ، پای  فراتر  نمی نهیم

 اندر زمین ِ خشک چه  مغرور ِ هیچ ِ خود

 بر   آسمان ِ  تیرگی  اختر  نمی نهیم

در دام و دانه بند شده روی خاک و گرد

 بر بام ِ این  فلک،  کبوتر  نمی نهیم

 بوی ِ دهن  کشیم ز دشنام و طعنه حیف

 اندر  کلام   نیک  ز عنبر  نمی نهیم

 از بسکه  با فریب و   ریا خو گرفته ایم

 حرف و دل  و  کلام  برابر  نمی نهیم

ما خود چنین و از  دگران  گله  ها چنان

سر را به راه ِ  عجز  بدان  در نمی نهیم

همایون شاه عالمی

سوم سپتامیر ۲۰۲۴  میلادی

کلهء بی مغز

تاریخ نشر : شنبه ۱۳ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

کلۀ بی مغز

 بهر ِقلب ِ شیشه ی ما هرکه گیرد سنگ ِ خود

آهن ِ فرسوده   ریزد   خاک   اندر  زنگ ِ خود

 راه ِ روشن   را  نمی بیند   چرا  افکار ِ  پوچ

 می رود در  کوچۀ  تاریک ِ مغز ِ  تنگ ِ خود

 نشه ها بسیار  دارد  راه و  رسم ِ این  زمان

چرس ِ را دود میکند یاقوده  سازد بنگ ِ خود

 سنجش ِ گفتار  گم شد  از  میان ِ   هر زبان

می کشد کنج ِ دهن گفتاری  در  نیرنگ ِ خود

 بار ها بگذاشت ما را  زندگی  در  پیچ و خم

 می برد تا  ناکجا  با رقص ِ  بی آهنگ ِ خود

 گوش ها را گر بسازد  زاهد ِ بی ساز و برگ

 می زند ساز ِ فریبِ بی سُر ِ دنگ دنگ خود

 این تعصب تا به هر شکلی کشیده شاخ و دم

می زند   مرداری   اندر  چهرۀ  بدرنگ ِ  خود

 چیست  چیست  این ادعای  ظالمان ِ بیخرد

افتخار ِ    ابله  دارد  غیرت ِ  بی  ننگ   خود

 هر  کجا  دیدی  همایون  کلۀ  بی  مغز  را

 دور ِ دور ِ دور شو تا چهارصد فرسنگ ِ خود

همایون شاه عالمی

 اول اگست ۲۰۲۴ میلادی

تسلای جان

تاریخ نشر : پنجشنبه ۲۸  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۸ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

تسلای جان

غم  را  ز چشم ِ مردم  بی غم نهان بکن

دل  را وسیع  بدار و تسلای  جان  بکن

زخم ات  نهفته دار نمک  می زنند بیش

 راه ِ  خرد  گزیده  و  قطع ِ   بیان  بکن

 از مغرضان اهریمنی گوشه  گیری کن

خاموشی  را ز مهر دهن  بر زبان بکن

 بر گریه ها واشک ِ دروغین مکن یقین

 آتش  بکام ِ   فتنه  گران ِ   جهان  بکن

 گر  دوستان ِ   نیک  بیابی  مکن  رها

 هرجا سخن کش است برون ازمیان بکن

 این قصه های ِ زاهد ِ تزویری  کم شنو

 گاهی نظر به وسعت این کهکشان بکن

 خواهی که محترم شوی اندرمیان ِ خلق

یک احترام ِ خاص به پیر و جوان بکن

 نی ناصح ام نه واعظ و نی پیر و مرشدم

 رو رو که هرچه خواست دلت رفته آن بکن

 تو تیر  های ِ  قلب ِ  همایون  ندیده ای

 رو تیر ِ عقل ِ خویش میان ِ کمان بکن

 همایون شاه (عالمی)

۱۷ جولای ۲۰۲۴

زمزمه ترساندن

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۸  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۸ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

زمزمه ترساندن

خوشبخت کسی پاکدل  و نیک  منش بود

درراستی درخدمت  مردم  به  جهش بود

 با  جهل   نیامیخت  گرش  دار بیاویخت

 در گفتن  حق  با دل ِ سرشار ِ تپش  بود

 گر  جاهلی  غُرید  چو  اسپند  نه  جنبید

چون کوه  ِتحمل زخموشی به  روش بود

 آنکس که سرمویی حسادت نه به دل کرد

 ازخوشی و ازعشق  جهانی ز پَرِش بود

 ای وای ازان کس که درونش چوذغالست

 با کینه و با بغض  به آشی  به پزش بود

 هر لحظه   ز  آواز ِ  فرومایه  حذر  کن

 با کشمکش ِ ناحقی دیدی به کشش بود

 مژگان زدنی رفت  همین عمر ز حسرت

دنیا زکج و راست به سرعت به چلش بود

 باور مکن  اینجا ز سخنچین  سخنی را

تا  پیرهن ِ  تهمتی  آنجا  به  بُرِش  بود

 از رحمت ِ  آن   یار کسی  قصه نیاورد

هر زمزمه   ترساندن ِ  ملا و کشش بود

 بشنیده ای  بسیار همایون  تو  ز جاهل

 آن لاف و پتاقی که چو بادی به وزش بود

 سید همایون شاه «عالمی »

 ۷ جولای ۲۰۲۴ میلادی

به یادِ بهشت

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

به یاد ِ بهشت

 در  کارگاه ِ  چرخ   متینی  ندیده ایم

تلخی  هزار  داده  شیرینی  ندیده ایم

گفتند روزهای  شیرین  هم  فرا رسد

 جز ناله  های ِ تلخ ِ حزینی ندیده ایم

اندر کجی مهارت ِ مردم  به اوج  شد

 در راستی  و عجز  قرینی  ندیده ایم

 هر یک به آسمان بکشد تیغ خودسری

 در بین ِ این جهال  زمینی   ندیده ایم

گفتند  راستکاری  نگفتند  مکر ِ زهد

 هریک  شد آنچنان ، چنینی ندیده ایم

 هریک دهان کشود به تعریف خویشتن

جز فخر و  افتخار  به  بینی  ندیده ایم

گوشم ز قیل و قال بسی خسته خسته شد

 خاموشی را به  کاسۀ  چینی ندیده ایم

 زاهد ازآن سرا بزند ساز ِ وهم و جبر

 در این  سرا  کشاده  جبینی ندیده ایم

 دوزخ نموده اند  بیاد ِ  بهشت ِ خویش

 خوش گشته در گمان، یقینی ندیده ایم

 این گوهر ِ سخن تو همایون مده به باد

 خوشتر ز کنج ِ گوشه نشینی ندیده ایم

 همایون شاه « عالمی »

 سوم جولای ِ ۲۰۲۴ میلادی

منطقِ بی منطقی

تاریخ نشر: شنبه ۲۲  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۱  می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

منطق ِ بی منطقی

دانم  که   زدانایی   بسی    فاصله دارم

از   بهر ِ فراگیری  مگر  حوصله دارم

صد شکر که قانع ام  و برخویش نبالم

با نقش ِ  قدم   قصد ِ یکی  قافله  دارم

آن قافله  یی است  که غفلت  نشناسد

در مستی ِ مستانه ی شان ولوله دارم

گویم ز بزرگانی که خاکی  صفتان اند

گویند نکاتی  که  از آن   زلزله دارم

در دست  ندارم لب ِ نانی  به   خدایی

در پای  ازین راه  دوصد   آبله دارم

درمحفلی کانجا گذر ِ خود  صفتی بود

بیزارم و  بیزاری ازآن  مزبله  دارم

زآنکس که ز دانایی زند  لاف گریزم

از مردم  نادان نه  چندان   گله  دارم

مست ِ سخن ِ خویشتن و نیست دلیلی

با منطق ِ بی منطقی من مسئله دارم

تا نیست مرا سنجش هرگفته همایون

خاموشم و خاموش کجا  قلقله  دارم

همایون شاه «عالمی»

۹ می ۲۰۲۴ میلادی

آوازِ حقگویی

تاریخ نشر : شنبه ۱۵ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۴ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

آواز ِ حقگویی

چرا گل  ها  دگر   بویی  ندارد

فلک  عطر ِ ز  گیسویی  ندارد

چرا غم  بغض کرده  در گلوها

ز شادی کس هیا هویی  ندارد

کنایه ست و اشاره ست و رموزی

گپی نبوَد  که  پهلویی   ندارد

چرا  آواز ِ  حقگویی    بمرده

دل ِ شیران که  ترسویی ندارد

نمی ارزد نگاهی خود نگهدار

بدان چشمی که جادویی ندارد

نمی داند  دل ِ عاشق  هرآنکو

چو من یک یارِ بدخویی ندارد

شمردم  خوبرویان  دانه  دانه

چو او چشم ِ سخنگویی  ندارد

حسودان را چه می پرسی عزیزم

دو چشمش زور ِابرویی  ندارد

به خلوت رفته زاهد زآنکه بینم

به پیش ِ انجمن  رویی ِ  ندارد

چه میپرسی همایون از دل ِمن

جز آن  درگه دگر سویی ندارد

همایون شاه عالمی

سوم ماه می ۲۰۲۴ میلادی

آئینه ساز

تاریخ نشر: پنجشنبه ۱۳ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن -آسترالیا .

آئینه ساز

ساقی شده  پنهان  ، مگر میکده  باز است

حیرت زده مستان، پس ِ پرده چه رازاست

کیهان  به  بزرگی  و بزرگی   به   تکامل

افکار به  کوتاهی  مگر قصه  دراز است

یک دانۀ ریگ است زمین ومه وخورشید

با دانش کم  مدعی  بین بر سر ِ ناز است

مژگان  بزنی   برهم  و عمرت   شده آخر

افکارِ پراکنده  نشیب  است  و  فراز است

مهلت  ندهد    زندگی  هرچند  به  جهدیم

حسرتگهی دل آتش ِ پر سوز و گداز است

در گوش  نگنجد   سُر و لَی  حیرتی دارد

آهنگ ِ معما ، که   در  پردۀ  ساز   است

از مدعیان پرس  که  مغرور چه  هستید؟

این دانه ی تزویر ، کجا محرم ِ راز است

از مفتیِ   این  شهر چو   پرسید  سؤالی

گوید که   برفتیم  که  هنگام ِ نماز  است

ما  پهن  نمودیم   بساطی  پُری از  عجز

بیشک که خود ِ خالق ِما بنده  نواز است

خود سازی به هرسوی، همایون چه بگویم

نیمی ز جهان  می نگری  آئینه ساز است

همایون شاه عالمی

اول ماه می ۲۰۲۴ میلادی

رنجیده

تاریخ نشر : جمعه ۱۷ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۵ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

رنجیده

گفتم که چو من هیچ کست یار نباشد

گفتا:    بشنیدیم   ،   وفا دار   نباشد

گفتم نشنیدی که شده کور دو چشمم؟

گفتا:   که  بگفتند   که  دیدار  نباشد

گفتم: که گرفتم  خبرت از گل  و بلبل

گفتا : که رهم هیچ  به  گلزار  نباشد

گفتم: دل و دین بردی به یغما بخندید

گفتا:  سخنی  گو  که  خریدار  نباشد

گفتم: که فتاده ست دو زلف تو به دستم

گفتا: که غلط گفتی ،  نگر مار نباشد

گفتم: که زعشقت شده است  داغ دل ِ من

گفتا: بشنو  بهر ِ تو  غنخوار  نباشد

گفتم: مگر از عالمی رنجیده ی ای شوخ

گفتا: به تو گفتم ، به من ات  کار نباشد

نبشناسد

تاریخ نشر: سه شنبه ۷ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۶ مارس ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

نبشناسد

خداوندا! دو چشمی ده  که بد بینی  نبشناسد

خداوندا!  دو گوشی ده سخن چینی نبشناسد

دلم از رنگ بازی ها چنان  بگرفته  در دنیا

چنان یکرنگی آموزان که رنگینی  نبشناسد

فضای شور بختی ها هوایی تند  بیرون زد

چنان تلخی بکامم شد که شیرینی  نبشناسد

به هر مجلس چرا گیرد عنان و رشتۀ  صحبت 

سبک مرد ِ سخن چینی که سنگینی نبشناسد

حیا شد پیش چشم ِ ما که لب  خاموشی بگزیند

طنین ِ این خموشی ها مگر چینی نبشناسد

کشد بوی ِمسائل را چُغُل با لحن ِ لشم ِخود

زبان ِ   اهریمن  هرگز  قرنطینی  نبشناسد

ربان ِ کجزبانان را چو  نیش ِ عقربی یابی

نوای ِ  راستی   ها   را  بد آئینی  نبشناسد

ز قلب ِ راستین  ِخود همایون  شهره میگردد

که صاف و ساده می گوید نمادینی نبشناسد

همایون شاه «عالمی »

۲۵ مارس ۲۰۲۴ میلادی

ترازوی تفکر

تاریخ نشر : دوشنبه ۲۸ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۱۸ مارس ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا