۲۴ ساعت

 خاکستر خود گشت که دل در هوسی بود

در آتش ِ خود  سوخت ا گر  داد رسی بود

 چون بازی ِ  طفلانه همه  عمر  هدر شد

 در قافله ی  عمر کجا  یک   جرسی  بود

 شد  خار ِ   مغیلان   لب ِ   غیرتِ  مردی

 شد صاحب ِ  منصب،  تملق مگسی بود

 شد پرپر ِ رهرو  گل راستی و صدق شد

 آمر   و  بادار  اگر  خار   و   خسی  بود

 دنیا همه خندید  به  ریشخندی ِ   تقدیر

این نکته  بگفتیم   اگر   همنفسی   بود

 مظلوم  گنهکار تر  از  ظالم ِ  دنیاست

 غیرت نهراسید  ستم  ها که  بسی بود

 همت که بپا خاست  هراس  آنهمه  بگریخت

 با سر بشکستاند  چو  درب ِ  قفسی بود

 تا مشت ِ  حقیقت،  بزد  در  دهن ِ ظلم

 دشمن بفنا  رفت اگر  پیش  و  پسی بود

 گر لشکر ِ وجدان گذشت از سر و  جانش

 سرمایه ی آن وهم  چو گرد ِ  عدسی  بود

 در کشتن ِ وجدان  هوس  لشکری  آورد

 صد شکر همایون  چو عیسی  نفسی بود

 همایون شاه «عالمی»

۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴ میلادی