جاده ى جهالت
تاریخ نشر سه شنبه نهم جدی ۱۳۹۹ – ۲۹ دسامبر ۲۰۲۰ هالند
سخنم به آنهاییست که یک عمر وطن را بنام دین یا به بهانه هاى قوم و زبان و مذهب نا امن کردند و هر روز هموطنان بیگناه مارا با انتحار و غیره به شهادت میرسانند
جاده ى جهالت
————
آتش نزن که شعله اش آخراز آن توست
کشتار پیرو کودک و زن آرمان توست
بر جاده ى جهالت خود میروى هنوز،
این فتنه هاى قوم و زبان در نهان توست
هرچند، با بهانه ى دین سبز مى شوى
اما سخن ز روىِ تعصب نشان توست
خشکیده چون علف به بیابانى و ولى..
یک عمر،باغِ سبز وطن در خزان توست
هر داغ را به سینه ى این خاک مانده اى
این زخم هاى کهنه نشان از کران توست
—————
میر زایى
آلبوم ( قمرى هاى سرمست )
درود به احساس پاک برادر گرامی جناب سید محمد میرزایی . سروده عالیست .خداوند تمام خاین های آتش افروز را از کشور ما نابود کند تا هموطنان ما نفس راحتی بکشند. مهدی بشیر
یک جهان سپاسگزارم از همصدایى و همراهى هنرپرورانه تان استاد فرهیخته وطنم جناب بشیر صاحب موفق و کامگار باشید همیشه