بورياى فقر
تاریخ نشر دوشنبه ۱۱جوزا ۱۳۹۴ – اول جون ۲۰۱۵ هالند
بورياى فقر
حسن شاه فروغ
11 / 3 / 1394 کابل – افغانستان
طبع آزادِ مرا در سر هواى دگر است
بلبلِ ذوقِ مرا شورو نواى دگر است
درسرِ پيرى دلِ ديوانه ام عاشق شده
خواستارِ آشنا و دلرباى دگر است
ساحلِ درياى عشقم را نمى بينم بچشم
بحرِ بى پايانِ دردم را دواى دگر است
غرقِ درياى تفكر ميشوم هر لحظه ى
موج هاى خاطرم را انتهاى دگر است
زورقِ فكرم روانِ بحرِ توفانزا شود
هرقدم در زندگانى ماجراى دگر است
لاله ى دامانِ صحراى دلم را داغهاست
داغِ دلرا از جفا رنگِ حِناى دگر است
جامِ من خالى زِ دُردِ مَى كشانِ فاقه كش
ساغرِ من پُر زِ ميناى صفاى دگر است
درميانِ بَد خورو بَد مست كى يابى مرا
درسرِ من نشه ى خُمخانه هاى دگر است
سر بپاى هر مناعت پيشه بگذارم مگر؟
بورياى فقرِ ما را هم غناى دگر است
گر فروغِ خامه ام روشنگرِ مردم بوَد
روشنى دل زِ نورِ پُر بهاى دگر است
ح- فروغ كابل
11 / 3 / 1394
فروغ عزیز ، تشکر از سروده زیبا و مملو از احساس تان. مثل همیشه عالی و خواندنیست . موفق باشید. مهدی بشیر
برادرگرامی فروغ صاحب بسیار زیباسروده اید