۲۴ ساعت

تاریخچۀ هشتم مارچ

تاریخ نشر  یکشنبه  نهمم  مارچ  ۲۰۱۴ هالند

محترمه خانم مسعوده قاضی

به مناسبت روز جهانی زن 

تاریخچۀ هشتم مارچ

مسعوده قاضی

۸  مارچ  ۲۰۱۴

8مارچ روز جهانی زن روز اتحاد و همبستگی زنان سراسر جهان در مبارزه برای آزادی و برابری است . 8 مارچ روز قیام ، روز رستاخیز، روز عصیان روز دادخواهی برای اعاده حیثیت زن و آزادگی زنان است. هشتممارچ روز توفان زن ، فریاد زن علیه بهره کشی ، تبعیض جنسی و انواع محرومیت هاست.

 هشت مارچ نماد از مبارزه و پیکار مستمر و بایان نا پذیر زنان علیه بنیاد گرایی عقب گرایی و تفوق طلبی است. هشت مارچ زایش جنسی را نوید می دهد ، خون های ریخته شده درآن روز قیام زنان بخاطر حقوق انسانی شان به لاله زار ها بدل شد که راه مبارزه زنان را رنگین و رنگین تر می سازد.  بگذار چراغ روشن شده این جنبش تا سالیان سال همچنان روشن و بر فروغ باشد . درود بی پایان برای همه زنان مبارز راه آزادی و عدالت . خاطره مبارزه پیش کسوتان جنبش زنان را گرامی می داریم

تاریخچه مختصر روز جهانی زن

یکی از روزهایی كه مردمان مترقی جهان ، جشن می گیرند و از آن بعنوان روز خوب و فر خنده یاد می كنند، روز هشتم مارچ است. در يک چنين روزی یعنی روز ۸ مارچ ۱۸۷۵ زنان كار گر کارخانجات نساجی در شهر نیویارک برای بهبود شرایط کارشان و در اعتراض به پایین بودن سطح دستمزد شان ، دست به تظاهرات زدند. این حركت به درگیری قهر آمیز با پولیس امریکا انجامید و پولیس بطور وحشیانه به تظاهرات حمله کرد و آنرا سرکوب نمود. عده ای از زنان تظاهر کننده زخمی و دستگیر شدند. این مسأله باعث شد که زنان کارگر ديگر هم کم کم به حقوق انسانی خود آگاهی پیدا کنند . و سعی کنند که راه آنها را ادامه بدهند . حركت اعتراضی هر سال به حالت آشکار و یا مخفی در کارخانه های مختلف ادامه پیدا کرد. روز ۸ مارچ ۱۹۰۷ مجددا زنان نساج امریکا با خواست ۱۰ ساعت كار روزانه دست به تظاهرات می زنند كه این بار هم تظاهرات آنها با سرکوب پولیس روبرو می گردد و به دستگیری بسیاری از زنان منجر می شود. در این تظاهرات عده ی زیادی از مردان كار گر و زنان طبقات دیگر جامعه نیز شرکت می كنند. در سال ۱۹۰۸ حزب سوسیالیست امریکا به تشکیل کمیته ملی زنان برای کمپاین حق رأی زنان در انتخابات اقدام می كند و در مارچ همان سال كار گران زن بافنده سوزنی با خواست ممنوع كردن كار برای كودكان و كسب حق رأی زنان در نیویارک تظاهرات می كنند. رویدادهای ۸ مارچ همان سال سبب گردید كه در سال بعد یعنی سال ۱۹۰۹ این روز بعنوان نخستین روز ملی زنان در امریکا تثبیت شود. این روز كم كم به روز مخالفت زنان كار گر با دولت و كار فرمایان سرمایه دار، برای بهبود شرایط كار و کسب حقوق اجتماعی برای كل زنان در سراسر دنیای صنعتی ، تبدیل می گردد.

در کنگره ی بین المللی سوسیالیست ها كه در سال ۱۹۱۰ در کپنهاگ دانمارک برگزار گردید.”كلارازتكین ” زن سوسیالیست از حزب سو سیال دموکرات آلمان ۸ مارچ را بعنوان روز جهانی مبارزه زنان پیشنهاد می كند. کنگره این پیشنهاد را تصویب میکند. یك میلیون زن سوسیالیست و كار گر و دیگر اقشار اجتماعی همراه مردان خواهان حقوق سیاسی ـ اجتماعی برابر برای همه زنان و مردان شدند . آنها در ۸ مارچ سال ۱۹۱۱ در کشورهای آلمان ، دانمارک ، سویس و آسترالیا تظاهراتی بر پا می کنند . و با جشن و سخنرانی ، خواهان حق رأی ، حق كار و آموزش حرفه ای برای زنان شدند. در همین سال در روسیه و چین هم تظاهراتی به مناسبت ۸ مارچ بر گزار شد در مدتی کمتر از یك هفته از ۸ مارچ در آتش سوزی ” تریانكل” در شهر نیویارک به خاطر نبود دستگاههای امنیتی و بدی شرایط كار، ۱۴۹ زن كار گر جان باختند. همين موضوع باعث شد که تظاهرات ۸ مارچ سال بعد به طور وسیعی در سراسر دنیای متمدن برگزار شود و بدی شرایط کار، مورد اعتراض قرار گیرد و محکوم گردد.با شروع جنگ جهانی اول ، میلیونها مرد به جبهه ها گسیل شدند . زنان سوسیالیست در این سالها تظاهرات ۸ مارچ را بر علیه جنگ و کشتار و خرابی ناشی از آ ن برگزار کردند.

در ۸ مارچ ۱۹۱۷ در روسیه زنان علیه افزایش قیمت ها، تعطیلی کارخانجات و اخراج كار گران دست به تظاهرات زدند. این تظاهرات در رویداد انقلاب فوریه همان سال در روسیه تأثیر زیادی داشت.در سالهای بعد از جنگ جهانی دوم تا اوایل دهه ۶۰ روز جهانی زن جلوه چندانی نداشت . چون زنان توانسته بودند به مقدار زیادی از خواستهای خود دست یابند. با رشد جنبش زنان در دهه ۶۰ این روز هم بار دیگر اهمیت یافت. سال ۱۹۷۵ از طرف سازمان ملل متحد ، سال بین المللی زنان اعلام شد و دو سال بعدتر یعنی سال ۱۹۷۷ یونسکو ۸ مارچ را به عنوان روز جهانی زن، به رسمیت شناخت. از آن روز به بعد ، در چنين روزی مردان به زنان گل يا هدیه تقدیم می کنند و بدینوسیله از مبارزات انسانی زنان قدردانی می کنند.

در سالهای اخیر با توجه به شرایط نا بسامانی كه برای زنان در سراسر جهان و بویژه برای زنان كار گر در کشورهای با حکومت دینی ، ایجاد شده است، روز جهانی زن می رود تا همان جایگاه اولیه خود ، كه دفاع از شرایط بهتر كاری و حقوق اجتماعی زنان می باشد را بدست آوردهشت مارچ روز جهانی زنان در راه است و ما همچنان برای تحقق بخشیدن به رویای رهایی ‌مان مبارزه می ‌کنیم. چشم به راه مبارزات خواهران مان نشسته ‌ایم تا زنجیره‌ یی هزاران سالۀ ستم بر زنان را که به قدمت تاریخ، ما را در بند گرفته به یاری دستهای بی ‌شمار زنان تحت‌ ستم بگسلیم.

در زمانی هستیم که دو واپس گرای پدر سالار، سرمایه داری امپریالیستی و بنیاد گرای مذهبی، ما زنان را زیر یوغ گسترش خشونت سازمان‌ یافتۀ  دولتی و متعاقباً خشونت خانگی و اجتماعی قرار داده و روزانه یک سوم از ما زنان مستقیما آن ‌‌را تجربه‌ میکنیم.  گسترش تجاوز جنسی، قتل، قتل نا موسی، تن فروشی، تحقیر، توهین و تهدید و … گسترش بی سابقه‌ یی بهره‌ برداری کالایی از بدنهای ‌‌ما، نمایاندن «زیبایی زن» به عنوان تنها دارایی مان و نقش مادری به عنوان تنها هویت ما،  نزاع بر سر نحوه‌ یی کنترل بدن ما با پوشاندن یا حراج کردنش به وسیلۀ دولت یا مذهب یا عرف یا فرهنگ یا تقاضای بازار و یا حتی صرفا تمایل شخصی مردان،  نزاع بر سر حق کنترل بارداری و یا پایان دادن به آن و… و بدین ترتیب بدن ما کالایی است که هر روزه عرضه و قیمت گذاری میشود.

پایان