۲۴ ساعت

من از تراوشِ هجـــران و عشق می گویم

تاریخ نشر چهار شنبه چهارم  دسامبر ۲۰۱۳ هالند

مخمس بر غزل: حُسنیـَـــه عثمـــان

سه شنبــه 12 قوس 1392 هجــری آفتــابی

احمد محمود امپراطور

افغانستان

احمد محمود امپراطور

دلـم به غصــه گره خورده زیر ِ آوار است
هـــــوای نشو نمـــــا را خزان پدیدار است

نفس به سینــــــه ی من تنگنای آزار است
مرا چه میشود امــروز حال من زار است
گلوی خفـــــه ِمن رفتــه در دَمی دار است
—————–
نشد ز تو دگـر احـــوال و نه سر و درکی
بسوخت آتش عشقت مــــرا چو شاهپرکی
تعــــاشی است بچشم و، بفـکر هوشپرکی
ز ناامیـــدی دیــــدار تو به هــــــر سرکی
صدای چرخش ارابــــــه ها عـزادار است
—————
چو سرو سر بفلک است و، لیک پا به گلم
نمانده نشه و مستی به ساغــــــــر و به ملم
ز نام توست به دیوان و دفتـــــــر و سجلم
مــرا چـه میشود اینبـــــار ای عزیــــز دلم
که جاده های غمـــــم سایــــه سپیدار است
—————–
نمــــــــای نقش قــدت را به دیده دوخته ام
به هـــر کجا شمعِ عشق تو بــر فروخته ام
بجان و،دیده و، دل در رهی تو،توخته ام
ز آتش تـب لب هـــــــــــای داغ سوخته ام
درخت سوگ جــدایی همیشه پر بار است
—————–
من از تراوشِ هجـــران و عشق می گویم
به هـرکجا که بُــوَد عشق، عشق می پویم
مبـر تو نـــام ز” محمود” نالــــه می رویم
برای گریــــه ی بغضم بهانــــه می جویم
که روز روشن شهــرم دگر شب تار است
———————
سه شنبــه 12 قوس 1392 هجــری آفتــابی
که برابر میشود به 03 دسامبر 2013 میلادی
ســــــــــــرودم
احمد محمود امپراطور
افغانستان