۲۴ ساعت

عاشقِ دیوانه وارِ تو

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۳ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۴ اکتوبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

عاشقِ دیوانه وارِ تو

برایم زندگی سبز است از  رنگِ  بهارِ تو 

خمارم نشکند با یک عمر بودن  کنارِ تو

به آرامش رسم در سرزمینِ پیکرِ عشقت

نمیگردم جدا تا مرگ از شهر  و دیارِ تو

به زندانِ محبت سالها شد کردی محبوسم

الهی من رها هرگز  نگردم  از  اسارِ تو

جگر در آتش و دل در تنورِ عشق  می سوزد 

لبان تشنه ام را تازه  می سازد  انارِ تو 

به ایمای بدانی  آخر گپ  را   عزیز من 

کنم تحسین ذهن نکته سنج و  هوشیارِ تو 

طبیبِ دارو سازم درد ها را  میکنم درمان 

ولی داروی دردِ من بود چشمِ  خمارِ تو 

مثالِ مالیخولیایی کردی روز و  حالم را

به هر جا میشود ترسیم حسنِ   شکارِ تو

بغل وا کن که من از سردی احساس  دلگیرم

که من آرام  گیرم  در  بنای   اختیارِ تو 

به خورشیدِ رخت وسواس عالم در دلم کردی

مرا برباد دادی  صدقه ای  پروردگارِ تو 

نصیحت کم کن و خود را نزن در راه نافهمی

بود محمودِ سرکش عاشقِ دیوانه وارِ تو 

             احمد محمود امپراطور

     چهارشنبه دوم عقرب ۱۴۰۳ خورشیدی 

          ۲۳ اکتبر ۲۰۲۴ ترسایی 

بیگانه تو می شماری تاکی؟

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۲۸ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۹ اکتوبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بیگانه تو              

می شماری تاکی؟

خاکم  به    سر   انتظاری  تاکی؟

این غصه و  عذر و زاری تاکی؟

می بینی  و   رحم    دل   نداری

بی باکی  و  زخم   کاری  تاکی؟

از تو   نرسد   به   من    پیامی

از من همه  جان   نثاری تاکی؟

آواره شدم به  ملک ات  امروز 

بر  من   نکنی    دیاری   تاکی؟

هر  لحظه    ز اندوه‌ی   فراقت

این  دیده  شود   اناری   تاکی؟

 یکروز  تو  قصد  جان  من کن

شیرت  نشود   شکاری   تاکی؟

گاهی  به   خودم  کنم   ملامت

بی صبر  و بی   قراری  تاکی؟

محمودِ  که  جان   دهد  برایت 

بیگانه  تو می  شماری   تاکی؟

——————-

۲۶ میزان ۱۴۰۰خورشیدی

  ۱۸ اکتبر ۲۰۲۱ ترسایی  

#احمد_محمود_امپراطور

از خاطرِ تو مزار را دارم دوست

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۲۷ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۸ اکتوبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

از خاطرِ تو مزار را دارم دوست

 دریا دل  هوشیار  را دارم دوست 

زیبا  رخِ  با  وقار  را دارم دوست 

با تلخی و درد و غصه اش می سازم 

شیرینی  روزگار  را  دارم  دوست 

با داغِ دل و جگر مرا الفت هاست

داغِ  دلِ لاله  زار  را  دارم دوست

از عمقِ  دلم  به عشق فریاد زند 

شعرِ تو و صوتِ سار را دارم دوست 

من عاشقم و به عشقِ خود پا بندم

از خاطرِ تو  مزار  را  دارم دوست

پاییز   مرا   حیاتی    دیگر  بخشد

از روی تو  نوبهار را دارم دوست

با شعر و  ترانه و  هنر  خرسندم

ابیاتِ ستاره دار  را  دارم دوست

محمودم و عاشقی مرا عزت داد

بودن به  کنار یار را دارم دوست

        احمد محمود امپراطور     

       پنجشنبه ۲۶ میزان ۱۴۰۳   

     ۱۷ اکتوبر ۲۰۲۴ ترسایی  

می تپد دل به سینه ی چاکم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۲۶  میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۷ اکتوبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

می تپد دل به     

سینه ی چاکم

می تپد دل  به  سینه‌ی  چاکم 

می شود  خاک  فهم  و ادراکم

این چه روز و چه حال نامیمون 

این چه بیداد  می کند  گردون 

ز هر طرف  می رسد  پیام بلا

ز هر طرف کوک گشته بانگ درا

نه کسی  را  کسی  کند   امداد 

نه کسی می شنود ز کس فریاد

آفتابم   که    سردی سرد شده 

نفسی    آدمی     نبرد   شده 

مردو زن مانده کنج خانه خویش

فارغ از آب و نان و دانه خویش

فقر    بیداد   می  کند  بیداد 

زندگی  گشته  گونه‌ی    جلاد 

ساعت و روز و ماه شده برهم 

سال و  ماه  در  اسارتِ  ماتم

خلق آشفته حال  و بخت نگون 

لحظه‌ی شادی مان فتاده به خون

جان داریم و لیک جانی نیست 

سفره‌ی است و لیک نانی نیست 

دل   مان   آرزوی    آب   کند 

چقدر  زاری   بر   سراب   کند

درد داریم و دردی  بی درمان 

مرگ خواهیم کی  رسد آسان 

روی گشتانده  اند  از ما روی  

نه دگر سمت مانده است نه سوی

به جز از بارگاه حضرت دوست 

که جهان از کمال قدرت اوست

دگر  هر  چیز  رفته  از  ید ما 

دگر اینجا  نمانده  ما  و شما 

سخن عشق و مهر و الفت نیست

در محبت به غیر کلفت نیست

دل   محمود   پاره  پاره  بود 

آمده  را  دگر  چه  چاره  بود

# احمد_محمود_امپراطور   

شنبه ۲۴ میزان ۱۴۰۰ خورشیدی 

 ۱۶ اکتبر ۲۰۲۱ ترسایی    

گم کرده ام

تاریخ نشر :سه شنبه ۳ میزان  ( مهر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۴ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

گم کرده ام

دل گرفتار  است و من دلدار را  گم  کرده ام 

در  بیابان   مانده ام   گلزار  را   گم کرده ام 

خانه بر دوش و گریبان پاره ام از دست عشق 

راهی  قشلاق و  رهی  بازار  را  گم‌  کرده ام 

هوش رفت و عقل  شد  درگیری  رنج روزگار

عقل مند و  بخرد و  هوشیار  را گم کرده ام 

در خراب  آباد  این شهر  پر از  بیم  و  امید

کوچه و  دروازه  و  دیوار   ر ا گم  کرده ام 

 چهره ام ژولیده فکرم غرق در   بی بهرگی

از کفم   آیینه ای  اسرار   را  گم  کرده ام 

سیم و زر شد سفله پرور قدر آدم شد به پول

مردمانی   کاکه  و   عیار  را  گم کرده ام

گرچه موجودی دو پا بسیار باشد گرد من 

دیده ای حق بینی دل بیدار را گم کرده ام 

درد ما بسیار و رنج ما نمی گردد حساب 

حسرتا من قوطی  عطار  را  گم‌ کرده ام 

تیر ما را از  کباب  و  منتو  و  لاندی پلو 

نان خشک و کاسه ای آچار را گم کرده ام 

 الحذر از روزگاری سخت  و  بد فرجام ما

میکشم خود را طناب دار را  گم کرده ام 

کابل هستم میروم گاهی به بغلان و مزار 

آمدم کندز رهی  تخار  را   گم‌   کرده ام 

مدت شد میشوم تهدید لیکن چاره چیست 

زین سبب سر رشته ای اشعار را گم کرده ام 

مشکل است محمود تفکیک بد و خوب جهان

فرق بین دوست تا اغیار را گم کرده ام

یکشنبه اول میزان ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۲ سپتامبر ۲۰۲۴ میلادی

#احمد_محمود_امپراطور

غزلِ تازه

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۷ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۷ سپتامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

غزلِ تازه

بیا تو یک غزلِ   تازه از   بهار بخوان

بیا و موجِ شرر   را تو   آبشار بخوان 

بیا به کشورِ دل حکمِ سلطنت میران 

بیا ترانه ای یک چشم  انتظار بخوان 

بیا هوای مرا عاشقانه  تر می ساز

بیا دو دیده ای خونبار من انار بخوان 

بیا   خیالِ  مرا  گلشنِ   تکامل کن 

بیا خبر ز دلِ رفته در حصار بخوان

بیا نوازشِ احساس را تو از سر گیر 

بیا فضای دل انگیز مرغزار بخوان 

بیا رقیبِ مرا با محبتت می سوز 

بیا تو این بغل خالی را دیار بخوان 

بیا گره بگشا گیسوانِ مشکین را 

بیا تو رمزِ معمای بی شمار بخوان 

بیا به حسنِ خودت عالمی منور ساز

بیا به خالق هستی تو کردگار بخوان 

بیا تو محمود از این اختناق بیرون کن

بیا تو سطری ز اندوه و رنج یار بخوان

چهارشنبه ۲۶ سنبله ۱۳۹۹ خورشیدی 

 ۱۶سپتمبر ۲۰۲۰ ترسایی 

احمد محمود امپراطور 

تا  کــــه  نــامِ   مـــرا  صدا کردی

تاریخ نشر : یکشنبه ۴ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۵ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

تا  کــــه  نــامِ   مـــرا 

صدا کردی

تا  کــــه  نــامِ   مـــرا  صدا کردی

بدلـــــم  محشــری  به  پــا  کردی 

شـــدی نزدیک و بُردی از هوشم

زیـــــور   حســن   رونـما   کردی

من به چندین هزار  امید و هوس 

همــــه  با  غصــه   آشنا  کردی 

نگرفتــــی   مـــــرا  در   آغوشت 

آه  بــــی  همتـــی  چـــــرا  کردی

لب ندادی ز  بیـــــــم  رســـــوایی

آب را  خضـــــر  بی  بقــــا کردی

کمـــــرم را شکستــــی و  رفتــی  

پیـــر خود را تو بی عصا  کردی

ســـــر سپــــــرده بُدم ندانستــــی

دل سپــــــردم دلــــم کجــا کردی

دیدی اشک مـــــــرا و خنـــدیدی

تو به خـــون دلــــم شنــــا کردی

دین و  کیـــش  تــرا  ندانستـــــم 

بی  مـــــروت  مـــــرا  جزا کردی

تو نگفتـی چه  دیـدم از دستت

درد را  بهــــــــــر  من  دوا کردی

خود تعجب کنی به گفته ای من 

یا که گویــــی  تو هـــم بلا کردی 

امپراطور  تشنــــــه  کــامت را 

پیــش محمود بی نــــوا کردی

۴ سنبله ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۵ آگست ۲۰۲۵ ترسایی

احمد محمود امپراطور

حسرتِ فراق

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۲ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا 

حسرتِ فراق

تو  فرشته‌ی  زمانی 

تو  شبیه‌ی  آسمانی

تو به عشق سایبانی

تو   چقدر   مهربانی 

به من بلا کشیده، رنج زندگانی دیده

*******

مه ای آتشین مزاجم

 شده ای تو ابتهاجم 

ز قضا  گرفتی باجم

همه  درد  را  علاجم

تو بهانه‌ی حیاتی، به منِ ز غم خمیده

*******

تپش و   ترانه استی

عمرِ  جاودانه  استی

بیت  عاشقانه استی 

وطن استی خانه استی

ثمر جلال عشقت، به وجود من تنیده

*******

تو  طراوت   گلابی

تو  شکوه    آفتابی 

تو   ترنمی  تو آبی 

شکری شبی شرابی

عطر گیسویی تو را من، بدماغ خود شمیده

*******

لب تو چو  غنچه گل 

دهن تو  خمره‌ی مل

سخن تو صوت بلبل

ز   برم   ربوده‌ی دل 

کرم تو کم مبادا،  به کویر نم ندیده 

*******

تو   کرامت   بهاری

تو  نوای   جویباری

تو  تجمل ،   وقاری  

تو به بی وطن دیاری

قطرات اشک هستی، به قدوم تو چکیده

*******

جبروت      آشکارم 

گل  تازه ای   بهارم

بخدا که  زرد و زارم

بنمای      رستگارم

که شکسته و پریشم، چو گل یخن دریده

*******

سر و حال من چو مجنون

تن من  فتاده   در  خون 

من و صد هزار مضمون

تو و صد  هزار   افسون

هاجوواج مانده ام من، به تو سرو نو رسیده

*******

دل خود  زدم  به دریا 

سر خود زدم به صحرا 

تو سفر نمودی بی ما 

تو  نکردی  هیچ  پروا 

لب حسرت فراقت، به لبان غم مکیده 

*******

تو  بیا  بیا   به  پیشم 

تو بمان بمان همیشم

تو بدان ز قلب ریشم 

تو  مکن  دگر  پریشم

به نثار مقدم تو، سرِ محمود آرمیده 

*******

دوشنبه ۳۱ اسد ۱۴۰۱ خورشیدی 

  ۲۲ آگست ۲۰۲۲ ترسایی 

  احمد_محمود_امپراطور# 

عرضِ زندگی

تاریخ نشر : پنجشنبه ۲۵ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا   

عرضِ زندگی

نفـــس  غم  زندگــــی  غم  آشنـــا  غم

ز تو کی  می شـــود؟ گـردم  جدا غم

ز  بــــدو   هستـــــی  تا  روزی قیامت 

گهی پیش است و گاهـــی بر قفا غم 

شکستـــــم خون شـــــدم ناشاد گشتم

ولی بـــــاز  هم  نه  گــــردد منتها غم

ز یارانــــی  که   تنهـــا  می  گــــذارند 

تو نیــــکو  تر که  هستی بــا وفا غم 

گلــــه از دشمن و بیــگانه ام  نیست 

که از خود  میـــــزند  سر تا به پا غم 

در این شهر که داد از  ازدحام است 

فقـــــط  پهــــــــلوی  من دارد ادا غم

یکی دو  خنــده ای  آهستــــــه کردم 

نگاه  کــــردم نشستــــه بی صدا غم

به درمانــــــم  چه میکوشی  که  آخـر 

مـــرض غم دارو غم درد و شِفا غم

زمیــــن پـــر آفت  و  دریا پر آشوب 

بــــود این  کشتـــی بــی  ناخـــدا غم

کسی از کس نگردد خوش در اینجا 

صـــداقت غم محبـــت غم حیـا غم 

به عرض  زندگی  محمــــود  بنــگر

که عمـــر  خضر  را  باشـــد بقا غم

احمذد محمود امپراطور

شنبه ۲۵ اسد ۱۳۹۹ خورشیدی 

۱۵ اگست ۲۰۲۰ ترسایی 

لبانِ نشئه پرداز

تاریخ نشر : یکشنبه ۷  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۸ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

لبانِ نشئه پرداز

من به  آن  آهنگی  آوازت  دقم 

پشت  اشعار جنون  تازت  دقم 

من به آن جان گفتن از اعماق دل 

از   لبان   نشئه   پردازت  دقم 

بال  و پر بشکسته ای  دیدارتم 

با  نگاه  گرم  و  دمسازت  دقم 

روی  گردانیدن  و  رو کردنت

بر ادا  و  غمزه  و  نازت   دقم

می‌کُشد   بی  اعتنایی ات   مرا 

بر حجویی  روزی آغازت  دقم

خسته ام از  گلشن  و باغ و بهار

بسکه پشت سروی طنازت دقم 

یک بدخشان دوست  میدارم ترا

یک  دلستان  بهر دروازت دقم 

می کند محمود اقرار این سخن 

از  بر  تمکین  و اعجازت  دقم

احمد_محمود_امپراطور #

جمعه ۶ اسد ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۷ جولای ۲۰۲۴ ترسایی

مخمس

تاریخ نشر : یکشنبه ۳۱  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۱ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

مخمس

نشئــــه ی می  ز جـامِ انگور است

شهــــد گل در دهـــانِ  زنبور است 

دل به زنــدانِ  عشق  مصبور است

نامِ نیــــکو همیشــــه مشهور است

آخـــرین خانه،  خانه ای  گور است

********

خوشــــی در تار و پودِ  عالم نیست 

عــرق شــــــرم، اشکِ  ماتم نیست

هر سبک سر رفیق و همدم نیست

هــر دو پــا را که بینی،   آدم نیست

دهـــر دون  باز یی زر و  زور   است 

********

آتشـــــی از دلــــــم زبــــــــانه زند

تیـــــــر عشقی  ســــــرم  نشانه زند

هوشِ من  را  چــــــه  زیــرکانه زند 

عبــــــرتِ   هستـــــــی تازیـانه زند

تن به این نفسِ زانی  مزدور است

********

یکی در گوشه ای خودش تنهاست

یکی در دامِ عاشقــــــــی  رسواست

یکی دستش به  گــــــــردنِ میناست

یکی پنهـــــان و عالمـــــی پیداست

هر کـه در  کار خویش  مامور است

********

در وفـــــا عهــــد و جان  نثاری کو

یــــــار را دست مهـــر  و  یاری کو

از ادب لطف و سایــــــه  داری کو 

بخت و اقبــــــــال و رستگاری کو

چشم نرگس ز غصه مخمور است

********

میـــــدهد عشق پیــــــچ و تاب مرا

می کشــد وهـــــم و اضطراب مرا

گاه بیـــــداری گاهـــــی خواب مرا

عطشِ حســــــرتِ ســـــــراب مرا

آنچـــــه نزدیک دیده ای دور است 

********

تاکه ســــــــروِ قدِ تــــو قد رس شد 

لبِ مـن تــــــــــــازه از  مخمس شد

از حجـــــــابِ تــــــو  دل ملبس شد

بـــــــاده کهنــــــه خام و نا رس شد

هرچه عنــــوان نمایی دستور است

********

چنــــــد حرف که  میشـــود  موزون

آه در سینــــــــــه میـــــزند شبخون

دل بر  آیـــــد  ز  خانــــه اش  بیرون

صد هــزار همچو  من  شود  مجنون

فهــم اگر نیست چشم  ها کور است

********

نه عـــلاجِ نه  دارو  می خواهیـــــــم

نه کمندِ ز گیســـو  می خواهیـــــــم

نه همــان تیغِ  ابرو می خواهیــــــم

نه فسونی نه جـادو می خواهیــــــم

زخـــم ما کهنه است و ناسور است 

********

گــر تو این را  فســــــــانه میگویی

یــــــــــا نــــوای شبـــــانه میگویی

شعــــــر من  را  تــــرانه می گویی

یا کــــــــه  اشکِ روانـــــه میگویی

طـــــرحِ  محمودِ  امپـــراطور است

احمد محمود امپراطور

شنبه ۳۰ سرطان ۱۳۹۷ آفتابی

۲۱ جولای ۲۰۱۸ ترسایی

لبخندِ ناتمام

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

آفت    رسیده   در     تپشِ    زندگانیم 

ز هرسو کمین گرفته  به  جان جوانیم

از نزله ای  بهاری  گرفتار و  ناخوشم 

تیمار  رنج   و غصه   نموده   خزانیم

یک مصرع شرح حال مرا میکند بیان 

لبخند     ناتمام    و     دردی    نهانیم 

این روزگار گشت، سر وسفله شد یکی 

ورنه  ز   اهل   بارگه    و    خاندانیم  

از ذره  کمترم  ولی  محشوری  آفتاب

گیتی  حسادت اش  شده با این  گرانیم

هر جا   ستم   کشیده ای داغ   وفاستم 

رنجور  کرده  طبع  مرا خوش  گمانیم

محمود   سر زمین    بدخشان   نامدار 

تاجیک  نژاد  با  نصب   و  لعل  کانیم

 احمد_محمود_امپراطور 

چهارشنبه ۲۳ سرطان ۱۴۰۰خورشیدی 

 برابر با ۱۴ جولای ۲۰۲۱ ترسایی

مخمسی بر غزل زیبای محترم نذیر ظفر

تاریخ نشر : جمعه ۱۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

مخمسی بر غزل زیبای محترم نذیر ظفر

کاش از هـــــر که  تـرا  من بیشتر میدیدمت

در میــــان فالیـــــز و کـوه  و کمر میدیدمت

یـــا کمـاکان از جـغ دیــــوار و در میدیدمت

کـــاش یکروزی بجــــــایی  بیخبر میدیدمت

غافــل از چشـــــم  رقیبان  خوبتر میدیدمت

**********

گــــرد دامن تو دارد جلوه ی صــــــد انجمن

عطـر گیسویت نـــدارد شاخــــه های یاسمن

تابکی ســازی تو این بیچاره را سر در کفن 

دیـــر شد اما نشد وصــــــلت میسر بهر من

آرزویــــــــم بود تــــا بار دگــــــر میدیدمت

**********

ای فدایت  همچو من  در هر سخن خندیدنت

در بهارستــــــان دل نازم گهـــــر روییندنت

نالـــه ها کــردم  ولــی شادم من از نشنیدنت

می شدم چون  غنــچه  خنـدان ازنسیم دیدنت

چون هـلال عید گر من  یک  نظر  میدیدمت

**********

نرگس چشمت کـــرامات  و لبــت آب حیات 

قد چو سرو ناز و رفتارت تو باشد اکروبات 

از منِ دلــــداده هر دم میبــری عزم  و ثبات

روز من میبــود عید و شام من  مثـــل برات

بخت  اگر میــداشتم  شام  و  سحر میدیدمت

**********

با رقیبــــــان میکشد مـــا را گرم جوشیدنت

میکنـد محمود  را  ویــران  سخن سنجیدنت

کرتـــه ی زرد تو دامِ شد  به  دل  دزدیدنت

وقت  بیداری  نگشــــــتم  مستفیـد از دیدنت

کاش در خوابــم شــبی ای مهرور میدیدمت

احمد _ محمود _ امپراطور  #

بامداد جمعه ۱۴ سرطان ۱۳۹۸ خورشیدی

برابر با ۵  جولای ۲۰۱۹ ترسایی

قلمرو بیداد

تاریخ نشر : چهارشنبه ۱۳  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

قلمرو بیداد

درد  هزار   حادثه     دارد    هوای   ما

خون  دل  فلک  شده   آب  و  غذای  ما 

عید و برات و شام محرم  به ما یکیست 

مسکن گزیده بخت نگون  در  سرای ما 

امید  و   آرزو   به   سفر  رفته   تا  ابد

بر بسته درب رحمت خود را  خدای  ما

دهقان مریض و مزرعه  گردیده  پایمال 

بگرفته جشن  صاعقه  روزی عزای ما

از شرح حال روزی بد و نیک ما مپرس

گندم   تر است   و کند   بود   آسیای  ما

راهی  برای عشق و محبت نمانده است 

از بسکه  کینه  کرده  ملوس  فضای  ما 

خاطر نشان کنم که  توقع  جهالت  است 

باشد  شعار  دوستی ،  مهر و  وفای  ما 

محمود    در   قلمرو      بیداد   روزگار 

بر  اتهام    خوبی   بدادند    جزای   ما 

احمد محمود امپراطور

بامداد چهارشنبه ۱۳ سرطان ۱۴۰۳ خورشیدی

۳ جولای ۲۰۲۴ 

مخمسی بر غزل زنده یاد صوفی غلام نبی عشقری (رح)

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۱  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

به بهانه ۴۵مین سالیاد ارتحال شاعر شهیر و فقید کشور

مرحوم مغفور صوفی غلام نبی عشقری . 

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ 

مخمسی بر غزل زنده یاد صوفی غلام نبی عشقری (رح)

افتاده  به  پیش قدمت  کوهی  گران  است

ابروی کج ات را مه و خورشید فسان است

تیر مژه ات  در  سپـر  سینه   نشان است

در لعل  لبت  گرچه  حیات  دو جهان است

حسن  تو سراپا  به   خدا آفت  جان است

♥ ♥ ♥ 

باشد  دُر ِ دندان  تو  چــون   دُر  یمانی

یاقوت لبی  لعل  تو   پیوستـه  به  کانی

ایکاش  شود  تا  به   کنارم   تو  بمانی

قـدر گل  رخسـار  خود ای   شوخ ندانی

رویت بخدا قبله‌ی  صاحب  نظران است

♥ ♥ ♥

مُردم  ز  فراقـی  تو  و  تنهـا  مگزارم

اشکِ سر مژگانم و من  لحظه  شمارم

چون ناله به افلاک رسیده است غبارم

روییده  گل  نرگس  شهـلا  ز  مـزارم

یعنی که شدم خاک و نگاهم نگران است

♥ ♥ ♥ 

گشتم به فدای  تو  من ای شوخ پریزاد

افتـاده  به  بند  تو هم   و از همه  آزاد 

نخجیر به عشقت منم و هستی تو صیاد

از  دور  تـرا  دیدم  و  گفتم  بر شمشاد

شوخی که دلم برده همین سرو روان است

♥ ♥ ♥ 

از خاک کف پای تو یک بوسه تمناست

در قلب منی خون شده این غلغله بر پاست

محمود ز سر تا قدم  جملگی  ر سواست

معشوق و می امروز در این  خانه  مهیاست

لیکن چه توان کرد که مـــــــاه رمضان است

♥ ♥ ♥ 

چشمم شده از فرقت و دوریی تو حیران

دیوانه   شدم  من  بروم   طرف  بیابان

تاکی بکنم من جگر  خود   تهی  دندان

زاهد تو مرا نشمری  از  خیل  مریدان

در روی جهان پیــر من این تازه جوان است

♥ ♥ ♥ 

هستی تو جهان من و یک عالـم ِحکمت

در خواب  ببینـم   بخدا   است   غنیمت

چون ابر بباری به سرم گونه ی رحمت

جانـا چه  کنم  پیش   تو  اظهار  محبت

«چیزیکه عیانست چه حاجت به بیان است»

♥ ♥ ♥ 

در بین همه عاشق و معشوق   وفا بود

از جانب یک بر دیگر  دست    دعا بود

نور و نمکِ چهره‌ی شان پاک  و  صفا بود

سابق بخدا پیر و  جوانش  به   حیا بود

گستاخی و بی باکی در این عصرو زمان است

♥ ♥ ♥ 

محمود   به  تنهایی  و  عشق   تو بنالد

سر در رهی این درگه و این کوچه بمالد

از عشق تو مشکل که کشد درد  و ننالد

جا دارد اگر  عشقری  بر  خویش  ببالد

در عصر  خود  امروز  کلیم  همدانست

احمد محمود امپراطور

نهم سرطان ۱۴۰۳ خورشیدی

کابل – افغانستان

شهرِ عاشقان

تاریخ نشر:  یکشبه ۳ سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۳ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

شهرِعاشقان

به  شهـرِ عاشقـان   گلدسته  باشی

مثالی   شاخـه ای   نورسته   باشی

سرت سبزو، تنت گل، زندگی خوش

ز درد  و  رنج  عالـم  جسته  باشی

حیـا    دارد      خریـدارِ    فـراوان

به  قانـون   ادب   پیـوسته   باشی

شـکاری   آدمی   نــادان   نـگردی

به  خوبـان  زمان  بنشسته   باشی

نگردی  بی  مبـالات و  سبک سـر

به عشق  و معـرفت  دلبسته باشی

ز خیـرِ  خلق  جـز شــر بر  نخیزد

امیـدت  از  خـدا  نگسسته  باشی

بود  دنیـا  مکـانِ  سختِ  اغـــراء

نبـرده  کس  نبــاید  خسته  باشی

روی از دل همیـن کز  دیـده رفتی

در عالـم  هـر قدر  شایسته  باشی

شناسند  بی  خبـر  مـردم  زمـانی

کــه رختِ  زندگـانی  بسته  باشی

فــدای   نقـل   دنـدان   تو   گـردم

که می خنـدی  امیل  پسته   باشی

شش وهشت ضرب گامت دردل من

ز هـر کـه دیده ام  برجسته باشی

کجـا رنجیده  گـردد از تو محمود

دلـش را هر قدر  بشکسته باشی

احمد محمود امپراطور

سه شنبه – ۳ سرطان  ۱۳۹۹خورشیدی

برابر به ۲۳ جون ۲۰۲۰ ترسایی

مخمس

تاریخ نشر: یکشنبه ۲۰  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۹ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

مخمس 

عشق سویت  دوان دوانم کرد

باده  در  شعله‌ ی  روانم  کرد

در  خیال   تو    میزبانم  کرد 

پا فراتر   ز   کهکشانم   کرد 

آرزوی  تو    نوجوانم   کرد

****

در هوای تو میزنم  پر  و بال

سوی تو ره نبرد این مه و سال  

طالعم   بِرِّ  نکرد  یک مثقال 

بسکه از هرکه میشوم اخلال 

قوغ آتش به جسم و جانم کرد

****

یکطرف  درس   زندگی مغلق 

یکطرف مرگ وبندگی مطلق 

کُشت مارا وزنده کرد به حق 

بی  وفایی و ناسپاسی  خلق 

پوست بررویی استخوانم کرد

****

به خدا  زنده زنده می سوزم 

به خدا خنده کرده می سوزم 

به خدا رنج  برده می سوزم 

به خدا پوست کنده می سوزم 

جبر این هستی  خاکدانم کرد

****

دل عاشق  پرست ما بی گفت

فکر ما میرود به هرجا مفت 

دیگران رشد می‌ کند ما افت 

چشم بیدارهرچه دید نه خفت  

سوز عشق  تو  پاسبانم  کرد 

****

نه مرا شام و نی بود سحری 

روزی شادیست روزی دربدری 

عاشقی و هزار خون جگری 

این همه حادثات و چشم تری 

دشتی پر خونی ضیمرانم کرد

****

هیچ کس همچو تو پری نشود 

لهجه شیرین تر از دری نشود 

مانعی  عشق   چادری  نشود 

کس چو محمود مشتری نشود 

گرچه  دشواری  لالوانم  کرد

احمد محمود امپراطور

۳۰ جوزا / خرداد ۱۴۰۱ خورشیدی

۲۰ جون ۲۰۲۲ 

چاشنیِ عشق

تاریخ نشر: سه شنبه ۸ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۸ می ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

چاشنی عشق

چـــه بخواهی چــه نخواهی  بغلت میگیرم

بوســــــه از لعــــلِ لبِ  پُر عسلت میگیرم

عطرِ گیســوی تو در جان خـودم میــریزم

عـرقِ پیــــــکری بـــــــاده مثـــلت میگیرم

میــــــــزنم چاشنـی عشقِ تو را بی پـــروا

گر کنی عشــــــوه گری  بـاز چلت میگیرم

روی هرجای من استم ز قفـــــای تو روان

به نگه بوســــــه زنــان پشتِ پلت میگیرم

در فضـــــای دلــــم از دیر به پرواز هستی

از زمین تـــــا به سمــــــا مشتملت میگیرم

عشق ما و تو که امروزی و بازاری نیست

من که سر دفتـــــــــرِ عشـقِ ازلت میگیرم

بهجت  زندگی  را در قــدمت  می بیــــــزم

لحظه ای  ناخوشی  و مستــــذلت  میگیرم

روز و شب سجــــــده زنم بر در معبود دلم

از خـــــــدا زنــــــدگی لـــــم یزلت میگیرم

تختِ شاهی تو بنــــــا ساز به روی نگه ام

من سپهــــــداری کــــوی و محلت میگیرم

تو بمــــــــان زنـــــدگی کن لذت دنیا از تو

منِ جانپـــاس که راهــــــــی اجلت میگیرم

تاج سر، ســـرور دل زندگی بخش محمود

کاخِ از عشق و هنــــــــر با غزلت میگیرم

احمد محمود امپراطور

یکشنبه ۱۴ میزان ۱۳۹۸ خورشیدی

 ۰۶ اکتبر ۲۰۱۹ ترسایی

حریمِ شوق

تاریخ نشر: یکشبه ۶ جوزا ( خرداد )  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۶ می  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

حریمِ شوق

در تخیل   بوسه  ا ز  نیلوفرت  بر  داشتم 

از انار و سیب و لیموی   ترت  بر داشتم

با حریر  عشق  پیچیدم  ز  سر تا  ناخنت

از  حریم  شوق  جامِ   شکرت  بر داشتم 

کردم انگشتان خود در لای گیسویت به عشق 

بوسه ها از دیده ای  جادوگرت بر داشتم

با نفس سحرت نمودم با سخن رامم شدی 

با محبت بیخود و ز آنسوترت  بر داشتم

بحر جوشان  تلاطم  بودی   و  پر ماجرا 

با فنی تردستی  موجِ  گوهرت  بر داشتم

در فضای عالم دیگر شدم بی باده مست 

عطر فردوس برین از پیکرت  بر داشتم 

سخت پیچیدی توهم ای شوخ بی پروای من

 در جنونستان هستی محشرت  بر داشتم

آنچه در پندار محمود آمدی  اینگونه بود

نامه را از روی میزی  دفترت بر داشتم 

احمد محمود امپراطور

سه شنبه ۰۴ جوزا ۱۴۰۰ خورشیدی

۲۵ می ۲۰۲۱ ترسایی 

صفیرِ مرگ

تاریخ نشر: یکشنبه ۳۰ ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

صفیرِمرگ

از  ما   ربوده   اند  گل   و  نوبهار  را 

صوتِ هزار و  شرشره ای   جویبار را 

رفتیم  در مسیرِ که   فکرش   نمی کنید 

دیدیم   عمقِ   فاجعه ای   شامِ  تار  را 

درمانده ای  معامله ای  بختِ  بد شدیم 

خوردیم   نانِ   بی  نمکِ   روزگار  را 

از بسکه ظلم گشته مروج در این جهان

نوبت  نمی رسد  رسن و چوبِ دار  را

اخبار فتنه می رسد همچون صفیرِ مرگ

پیچیده   در  تخیلِ   من  زخمِ  خار  را 

شد مدتِ که بسترِ درد   است   یار  من

این هدیه  از کجاست  تنِ  جان  نثار را

محمود زجر بدتر ازاین نیست درحیات

دل  بر امید   و دیده ای  در انتظار  را

احمد محمود امپراطور 

جمعه ۲۸ ثور ۱۴۰۳ خورشیدی

۱۷ می ۲۰۲۴  

پرندهِ عشق

تاریخ نشر : دوشنبه ۳ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۲ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

پرندهِ عشق

باده   را   به   ایاغ    می بینم
گرگسان را  به  باغ   می بینم
جایکه پر زند    پرنده   عشق
اجتماعات     زاغ      می بینم
مرتع  سبزی   لاله  و  گل را
پر  ز  گاو   و   الاغ  می بینم
نیست یاری زیار  خاطر خواه
بسکه  بدبختی  داغ   می بینم
کوره راه هست   جاده هموار
تن  درستان  چلاغ   می بینم
خفت  و خواری می کند بیداد
زندگی    بد  دماغ    می بینم
دل به حبس ابد بود  محکوم
دلبران    پر قلاغ    می بینم
به شکست است استخوان هایم
داروی  خود  کراغ  می بینم
رفته خورشید پشت پرده ای وهم
روز و شب بی چراغ می بینم
زین   حیات  جهنمی هر دم
مرگ ر ا برسراغ  می بینم
دیده محمود آنچه  کرده بیان
درد  دل  را فراغ   می بینم

احمد_محمود_امپراطور 
شنبه ۹ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی

۳۰ دسامبر ۲۰۲۳

بخنـــد و ناز کن و جلوه کن  حصارم کن

تاریخ نشر : چهارشنبه – ۲۹ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۷ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

بخنـــد و ناز کن و جلوه کن  حصارم کن

بخنـــد و ناز کن و جلوه کن  حصارم کن

میان سینـــه ای خود تنگ در فشارم کن

بگیر و بوسه بزن از لب و زبان و رخم

به شعله های لبت ســــوز و داغدارم کن

به پیچ نستــرن  خود  به  جسم  مجنونم

ز جــــام لاله عــــرق ریــز و  آبدارم کن

ز عطر غنچـــه نارنگی  تــازه کن حالـم

به طعــم گـرم نمک سود خود  خمارم کن

به حلقـه حلقـه ای زلفت مـرا  بزن  پیوند

به عضو عضو تنت پیـــچ و  بیقرارم  کن

به نظم ناله ای احساس خود بخوان آهنگ

به رقص  پیــــکر  و ترفنـــد  استوارم کن

تو هر چه باده بریـــزی  بریز  می نوشــم

تمـام جســــم خودت را به عشق  بارم کن

دماغ شــوخ و هوسبــاز من ببر از هوش

تو با کـــرامت خود  بـــاز  هوشیـــارم کن

من از هـزار یکی  خواهش  خودم گفتــــم

تو از هــــــزار همیــن را به  اختیارم کن

تمــــام خواست من در سخن  نمــی گنجد

بیا و بیشتـــــر از هـــــر چه  آشکارم کن

به عمق محور اندامت عشق  میـــــورزم

تو تازه تازه نفس گیــــــــر و  ابتکارم کن

به موج هرنگه ات غرق می شود محمود

بیـــا چو ساحل  مقصـــود  در  کنارم  کن

سه شنبه ۱۰ ثور ۱۳۹۸ خورشیدی

۳۰ اپریل ۲۰۱۹ ترسایی

احمد محمود امپراطور 

چقدر از خویش دل ببریده باشی

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۶ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۴ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

چقدر از خویش دل ببریده باشی

چقدر از خویش دل ببریده باشی

که  گل های  محبت  چیده باشی

به امیدِ رسیدن در رهی  دوست

ز  جورِ   زندگی  غلتیده  باشی

رسی  در  انتهایی   بی   زبانی

صدایی   خامشی  بشنیده  باشی

در امواج  غرور  و خودپسندی

کمی ازمرگِ خود ترسیده باشی

میانِ قطره های اشکی  احساس

تو مروراید و گوهر چیده باشی

به چشمِ سرمه سا  غرق  معانی

به  زلفِ عنبرین  پیچیده  باشی

نگاهِ  گرمی معنی  دار معشوق

به  ایمایی  ادب  بوسیده  باشی

میانِ   بسترِ     تنهایی   خویش

در آغوشِ خودت خوابیده باشی

اگر دانی ز خوب  و زشت دنیا

کماکان   از  دلم  فهمیده  باشی

چوزخمِ سینه ای محمود گاهی

به حالِ  خویشتن  خندیده باشی

احمد_محمود_امپراطور 

آدم  و  آدمگری  دستار  می خواهد  مگر؟

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۲ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

آدم  و  آدمگری  دستار  می خواهد  مگر؟

آدم  و  آدمگری  دستار  می خواهد  مگر؟

لطف و رفتار نیکو اجبار می خواهد مگر؟

گر رسد دستت ولی دستی نمی گیری دریغ 

دستگیری   آشنا  و  یار  می خواهد  مگر؟

کشتن اهل ادب از مورچه ام آسان‌تر است 

این مصیبت نامه چوب دار می‌خواهد مگر؟

نغمه ای سبز کلامت  هر زمان  دارد  بهار

عطر نارنج  تو ننگرهار می‌  خواهد مگر؟

باش روشنگر به  استدارج دیگر کار نیست

این عصای حضرت ما مار می خواهد مگر؟

مرحمت  آئین انسان  است  باور کن  رفیق 

مهربانی و خضوع پیکار می‌خواهد مگر؟ 

سیر  فکر  گلشن  معنی  بخود  کن   اختیار 

باغ  فردوس  هنر دیوار  می‌خواهد  مگر؟

خدمت  خلق  خدا هرگز  ندارد  روز و شب

همدلی و یاری شام  تار   می خواهد مگر؟

یک  تبسم ، نیمی  ایما  می کند کار خودش 

عشقبازی  آدمی   بیکار  می‌ خواهد  مگر؟ 

باش در  جنگل   اگر  فکر   دریدن   میکنی 

شهر گرگِ گشنه و کفتار  می خواهد  مگر؟ 

سنگ تهداب محبت  هر کجا   خواهی  گذار 

خشت های معرفت معمار م ی‌خواهد مگر؟ 

این تفنگ  تشنه  بر خون  که  آدم  میخورد

سیب سرخ و قهوه و گیتار می‌خواهد مگر؟ 

قاش پیشانی  و گفتار  نیکو باشد  بس است 

حسن زیبا وسمه و سنگار می خواهد مگر؟

شاعری را طبع سرشار است توسن دار بزم

گلشن نضج سخن  سیگار  می خواهد مگر؟

سوختیم از غصه ای هجران و کس باورنکرد

این علاج درد  ما   بیطار  می خواهد   مگر؟ 

کس نشد صبر و وفاق و عشق را یکجا  کند

این سلوک نیک نرم افزار می خواهد  مگر؟ 

نشئه  صد  خم  شراب  کهنه   دارد  در  بغل

این رکوع و سجده ها زنار می خواهد مگر؟ 

پیش خوب و بد ز خوب و بد سخن کمتر بگو

باغبانی  تیشه ای  نجار   می خواهد  مگر؟  

پخته می ‌گوید  سخن محمود  لیکن  عام فهم

معنی  دُر  دری   دشوار  می خواهد   مگر؟

احمد _ محمود _ امپراطور

بامداد سه شنبه ۲۱ حمل ۱۴۰۳ خورشیدی 

۹ آپریل ۲۰۲۳ ترسایی 

دعای پدر

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۲ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۱ مارس ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

دعای پدر

سینـــــه ام  آهی  بی اثـــر دارد

دیـــده ام لختــــه ای جگر دارد

پشت خنـــدیدنم چـــه  میگردی

غصــــــه از درد من خبر دارد

نان و حلـوای زندگی تلخ است

تن بیمــــــار مـــــا شــکر دارد

دل معشوقـه بردن آسان نیست

مـــاه نو تیـــــــغ  در کمر دارد

سخن کوتــــــــه می برد دل را

خامشــــی ارزش دیــــگر دارد

نشود ایمن هر که هر جا است

زیــــر این زنـــدگی  زبـر دارد

قـــدر انســـان به پیش انســان

قـــدر ناکس هـــرآنکه خر دارد

کیست آن پادشـــاه و دولتمنـــد

مشت دریــوزه ای که زر دارد

پشت دربـــار و در بـه در  آیی

راحتش نیست هــر که در دارد

میشود هر که در جهان محمود

به دعــــــای که از پــــدر دارد

بامداد دوشنبه ۱۰ حمل ۱۴۰۰ خورشیدی

که برابر میشود به

۳۰ مارچ ۲۰۲۱ ترسایی

سرودم

احمد_محمود_امپراطو