۲۴ ساعت

مخمس بر غزل مهدی جوینی شاعر معاصر ایران

( هجدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه مؤرخ ۱۸ عقرب  (آبان ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۹ نوامبر ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

مخمس بر غزل مهدی جوینی

شاعر معاصر ایران

هر چه گویند ازحقیقت لیک  نشنیدن خطاست

گر به معنی پی بری  در  لفظ پاییدن خطاست

گر نمی دانی سخن گفتن نه پرسیدن خطاست

رنج فهمیدن به من آموخت  فهمیدن خطاست

روز و شب دائم سوال ازخویش پرسیدن خطاست

در  دهانت  دُرِ دندان  داری   بعد  از  آن   بخند

آزموده   مرد   را    هرگز    دوباره    دل    مبند

عشق   را در بند   خود   آور  نگهدارش   کمند

مثل مردم بی تفاوت باش و چشم ات  را ببند

ساده دل در سرزمین  کور ها دیدن خطاست

لطف  و   قهر   دوستانم  درد ها  را  می بَرند

مهربانی  کینه  و  غم  را  ز  دل ها   می کَنند

عاشقان   آخر  به   لذات   نهایی   می رسند

تا که می  رنجیم   اَنگه   زود  رنجی می زنند

زود رنجاندن   روا   و زود   رنجیدن  خطاست

هر که در راهِ وفا جان داد نامی گشت و مُرد

عشق را چون خونِ دل در سینه ات  باید سپرد

دل اگر از مهر و جان خالی شود خواهد فسرد

گاه گاهی پیک های  لطف   را   باید   شمرد

بی حساب از باده‌ی احساس بخشیدن خطاست

خاطراتی    در    روند      روزگاران    دیده ام

رمز و رازی از دل شب‌های  روشن چیده ام

دوست دارم هر که را با ساز  او رقصیده ام

مثل باران  بودم  و   این   روزها   فهمیده ام

روی خاک خشک و بی محصول باریدن خطاست

عاشقان از فرط هجران بسکه غمگین می‌شوند

باغ ها از جلوه ی  معشوق رنگین می شوند

غصه ها در خلوت دل گاه  سنگین می‌شوند

گاه تلخی ها به لطف صبر شیرین می شوند

میوه های کال را از شاخه ها چیدن خطاست

سید جلال علی یار

ملبورن – استرالیا