۲۴ ساعت

ببار ای باران رحمت

( هجدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه  مؤرخ ۱۵ عقرب  ( آبان ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۶ نوامبر ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

ببار ای باران رحمت 

ای بارانِ رحمت، تو کجایی؟ ای نجات  

کز تشنگیِ خاک، شده دل‌ها پرِ آهات  

این دشتِ تهی‌جان، ز عطش بی‌تاب شد  

باغِ   غم‌زده  پژمرده  شد  از  بی‌ثبات

کوهان همه در ناله  و  فریاد و  شرر  

از سوزِ  فراقِ  تو  شده‌اند   پرِ  نجات  

جویان همه خشکیده و دریا بی‌نفس  

فریاد   زنند   از   غمِ  تو   ،  بی‌  ثبات

ای ابرِ عطوف، بر سرِ  این خاک ببار  

بر دیدهٔ مشتاقان، بیفشان نور و نجات  

خورشیدِ فلک، ز غمِ تو در تاب و تب  

ماهِ رخَت از ما شده پنهان، ز حکمت

این خاکِ تهی‌جان، به تمنایِ تو شد  

سبزه به امیدِ تو شده در خاک دفن  

شاخه همه خم گشته ز اندوهِ فراق  

مرغان همه بی‌نغمه و بی‌روح و بی‌ذات

ای باد،  رسان  نالهٔ ما  را  به  سما  

کز دوریِ او، جانِ  ما  شد   پرِ آفات  

ای طاووسِ   افلاک،  بگشا پرِ امید  

تا بارشِ   لطف  آید و   گردد نجات

یا رب، به عزتت قسم، ای مظهرِ نور  

بی لطفِ تو این خاک ندارد هیچ نجات  

بر خلقِ خود  از  رحمتِ  بی‌حد ببار  

تا شاد شود دل ز تو، ای اصلِ ثبات

بارانِ   کرامت  بفرست   از  آسمان  

تا سبز شود هر چه ز غم گشته پژمرد  

در سینهٔ خسته، برویاند گلِ عشق  

تا بلبلِ جان  ساز کند   بربامِ  صلات

ای بی‌کرانِ لطف، تو دانی حالِ ما  

درمان‌کن این دردِ زمین را ز عنایت  

بگشا درِ فضلت ، بفشان  نورِ کرم  

تا تر شود این خاک، ز بارانِ هدایت

فائز به دعا آمد و گفت از  دلِ پاک:  

«ای بارشِ رحمت، ببار از عرشِ نجات»  

تا شرمنده نباشد ز تو این بندهٔ زار  

باشد که قبول افتد این  زارِ صلات

خلیل الله فائز تیموری