دیدۀ سیاه
تاریخ نشر جمعه اول دلو ۱۳۹۵ – ۲۰ جنوری ۲۰۱۷ – هالند
دیدۀ سیاه
سید همایون شاه ” عالمی”
نوزدهم جنوری دوهزار و هفدۀ میلادی
شهر کویت/ کویت
آن کودکـی چــــو برق ِ تحیر دویده رفت
دل در جوانی عشق ِ گلی را گزیده رفت
پیری رسید و یأس سراپای تن گـــــرفت
یک چــاشنی ِ درد ِ زعرفان رسیده رفت
نقـــاش ِ کـــاردان کــــریم ِ کـــــرم نمای
تصــــویرِ نقشِ عشق به قلبم کشیده رفت
وآنگــــه مشامِ درکِ مــــرا بیشتر نمــود
عطـــــر شمیم یار دمـــــاغم شمیده رفت
آهــــی درونِ سینه ام افــــــسانه درکشید
اشکی ز یأس و درد زچشمم رمیده رفت
یک چند دست ِ مهر به معنـــی رفیق شد
پایم ز کــــوی نفس دوچندان بریده رفت
شیرینـــی های نفس به ترشی کشید رخ
ابروی تند ِ یار بســـــویم خــــمیده رفت
دام ِ شریر ِ حرص شکستم که عجز تن
از دانه های توبه هـــزاران بچیده رفت
شیرینی های وصل به تلخی ِ هجر ماند
بر دیده ی سیاه ِ همایون ســـپیده رفـت
سید همایون شاه ” عالمی”
نوزدهم جنوری دوهزار و هفدۀ میلادی
شهر کویت/ کویت
درود به برادر عزیز آقای محترم عالمی ، تشکر از سروده زیبا تان. موفق وسلامت باشید . مهدی بشیر
یک جهان سپاس و درود بر شما فرهنگی گران ارج و برادر عزیز جناب مهدی بشیر موفق کامگار باشید.