۲۴ ساعت

تو می خندی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۸ سرطان  ( تیر ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۹ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

 تو می خندی

                               به پروردگارم

دلم برای عشقی می تپد

که مرا به تو وصل می کند

شتابان و پر ماجرا

خورشید چه عاشقانه صدایم می زند

و ماه و ستاره گان در سجده ی عشق خفته اند

و من در محراب نگاه هات

همان کولی بی سر زمین و سرگردانم

پا هام هنوز

در زمین چرکین گیر کرده

و یارای کوچیدنم نیست مگر…

و بالها یم در دستان تو می رقصند

و چشمان منتظرم

سیلاب عشق را مهمان شده

وقتی صدایت می زنم

در کنارمی

و وقتی می بینمت

در تمام هستی ام  می چرخی

دستان سردم را در دستان گرمت نگهدار

و منی مسافررا در سفر کوتاه اش تنها مگذار

بنده بودن چه زیباست

تا ذات تو خدا باشد

و چشمان تو نور راه باشد

و در هستی من 

بخندی

و بخندی

و بخندی

هما طرزی

نیویورک

۱۰ جنوری ۲۰۲۴

قاب کهنه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۴  سرطان  ( تیر ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۵ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

قاب کهنه

                  به همسرم

من ترا از قاب کهنه ی تقویم در آوردم

و در برگه پر نور قلبم گذاشتم

تو هنوز در من می رقصی

و تو هنوز در من نفس می کشی

و تو هنوز در من عشق را تکرار می کنی

ما خدایان عاشق

در سرزمین پرشکوه عشقیم

وقتی در خوابم

و دستانت بر بدنم می لغزند

و نفس هات

هنوز بوی عطرت را می افشانند

آه که گرمایت را چه نزدیک حس می کنم

آری تو از من جدا نیستی

و تو در من به عبادت نشسته ای

و من درکتاب زندگی ات استخاره می کنم

سال های خوشی را

در سر زمین عشق زیستیم

که صدات

همان نسیم پرتلالوی زندگی بود

که موهایم را به بازی می گرفت

و با تیک تاک قلبم همرا می شد

و آرامش من همان

آغوشت بود

و هنوز هر شب در آغوشت به خواب می روم

و بالش ات را

روی بالشم میگذارم

تا بیشترین لحظه ها را

در آغوشت باشم

و هنوز در روز شماری زندگی

چشمم به در دوخته شده

تا روزی در را باز کنی و بگویی:

هما جونم حالت چطوره؟

هما طرزی

نیویورک

۹ جنوری ۲۰۲۴

آبستن

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱  سرطان  ( تیر ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۲ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

آبستن

آه چه آبستنم از عشق

و از هوای پر عطر دوست داشتن ها

و چه آرام آرام نگاهت می کنم

در قاب قلبم

تا بی انتها

روزی از تو نگینی می سازم

بر انگشتر قلبم

و در دستان عشق

می کشانمت امیدوار

و چون حلقه ای مهری

در دستانم می چرخانمت پر صدا

و هروقت هوست کردم

لمست می کنم

و هر بارخواستمت

می بوسمت

و هر وقت آزارم دادی

روی میز می گذارمت

و از دور تماشایت می کنم

تا در چشمان فراموشی

جاودانه گردی

هما طرزی

نیویورک

 ۹ جنوری ۲۰۲۴

همهمه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهار شنبه ۲۸  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۸ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

همهمه

در همهمه ی عشقت

علف های سبز را

در لاله تنم لمس کردم

و در وسوسه ی بودنت

چنان مست شدم

که باران بارید

و سبزه ها خیس شدند

و من هنوز

در صدای دریای تنت

می رقصیدم

و تو را به آغوش می کشیدم

تا آخرین نفس های

پیش از سکوت

هما طرزی

نیویورک

۸ جنوری ۲۰۲۴

شتاب

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۵  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۵ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شتاب

تو در شتابی تا یادهات

در دیواره های فکرم بیرنگ شوند

و از خاطره ها جدا

و در دل ها ناپیدا

و من با قلم هام

هنوز ترا در نفس های خانه ام

نقاشی می کنم

با مهر و صمیمیت

 ما دو قصه ای ناگفته خواهیم ماند

و تا قرن ها

بگوشی نخواهیم رسید

مگر در قصه های پر مهر کوچی های بی سرزمین

در پس کوهای سبز

و درختان پر نور آن سرزمین

که در شاخه هایشان بجای برگ

ستاره می درخشد

و در جویبارش به جای آب

اشک های عاشقانه ام جاریست …

هما طرزی

نیویورک

 ۸ جنوری ۲۰۲۴

غربت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۲۳  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۳ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

غربت

            به همسرم  

من در غربت آغوشت

میلادم را در نور تنهایی

جشن می گیرم

باشکوه و دلپذیر!

اما تو آیه ای از عشق نگفتی

تا نکند آغوشم در میخانه ی دل باز شود

و هما هنوز ترا

در تنهایی اش تکرار کند

هما طرزی

نیویورک

۱ جنوری ۲۰۲۴

این زن

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۱  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۱ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

این زن

         تقدیم به زن افغان

باز در کوچه های بیدادگر

در شهر فتنه ها

بوی دود

و تعفن اندیشه ها

ترا به ژرف ترین  اندوه ها مهمان میکند

واژه آزادی …

وسلامت فکر …

همان قصه دیرینه هاست …

هوای شهر

در بی‌ اکسیژنی ،

در بی‌ خبری ،

در بی‌ دانشی ،

و در بی رحمی، 

شش های بیخبران را آزار نمیدهد …

ولی این  زن است

تا در آتش بسوزد

و قصه دیرینه مانرا

تکرار کند .

هما طرزی

نیویورک 

۴ اپریل ۲۰۱۵

افق های مه آلود

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۹  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۹ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

افق های مه آلود

                         به وطنم

در افق های مه آلود

صورتت هنوز پیداست

کوچه های نمناک

مرا به شهر عشق ها می‌ برند

در شهری که با گرمای ما

درهایش بافته  شده  …

و قفل های سرخ رنگ عشق را

با کلید های محبت

به آن آویخته ا‌ند

و عطر انسانیت ،

آرامش را به مردم هدیه میکرد .

آن وطن کجاست ؟

هما طرزی

نیویورک

۴ مارچ ۲۰۱۵  

نور شب

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۱  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

نور شب

              به غربت

از نور خورشید دزدیده ام

و به بازوان شب بخشیده ام

تا باران عشق را

در سینه اش بکارد

و صبحگاهان  به زمین هدیه کند

شاید

غربت را از یاد بریم …

هما طرزی

نیویورک

۲۹ جنوری ۲۰۱۵

صدای با د

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۶  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۷ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

صدای با د

              به وطنم

میروم بسوی خانه ای

که در آن گل کاشتیم

خانه ای که :

نسترن  میرقصید ،

و زنبق میخندید ،

شکوفه های آلبالو و زرد آلو

بهم عشق میورزیدند

و صدای با د

با برگ ها آشتی بود

و ما تولد عشق را

هر لحظه شاهد بودیم

و محبت …

غنچه ها را به آغوشش  میفشرد

و زندگی‌ آغازی داشت

سبز و زیبا

و در امتداد باغ

من و تو به او پیوسته بودیم

همیشه شاد و همیشه سبز …

هما طرزی

نیویورک

 ۲۹ جنوری ۲۰۱۵

رویاها

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۳  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۴ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

رویاها

       به وطنم

رویاهام

رویاهای سبزم

رویاهای خوبم را –

در باغ پاییز گم کردم

در میان برگ های خشکیده غربت

در میان برگ های بی‌ جان

بی‌ بو و به دور از لطافت های بهاری …

رویاهایم هرگز سبز نشدند

مگر در میان

بازوان تنومند یاد هایم

 در دیارم

در آن دور ها

 در آن خوب ها

در آن سبز ها

آه که سالهاست

در باغش قدم ننهاده ام …

هما طرزی

نیویورک

۲۹   جنوری ۲۰۱۵

کوچه ی ما

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۳۰ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۰ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

کوچه ی ما

           به وطنم

من در قلب کوچه

ودر  نفس هاش بتو پیوستم

من در انتهای روزنه نور

کودکانه ترا دیدم

و در بهاران عشق

ترا بوییدم …

کتاب هام ،

قلم هام ،

همیشه ترا بیاد دارند

و آن کوچه …

کوچه ای که پیوند ما درآنجاست 

و درک کوچه آبستن از خاطرات ماست

و هنوز در تپش های قلبش شریکیم

ولی رنگ کوچه …

رنگ ما نیست

رنگ دیگریست

که به بیگانگان پیوسته

ولی من به همان کوچه میروم

که در خانه ای شما ره ۷۰۷ –

چشم گشودم

در کوچه ای که جامی  نام داشت

در ناحیه ۲ شیرپور ،

شهرنو

کابل ، افغانستان

ودرخانه ای که صدای تلفن  با شماره ۲۱۶۸۳ بلند میشد

و قلب کوچک من در آن کوچه بزرگ

به بزرگی آسمان ها بتو پیوسته بود …

هما طرزی

نیویورک

  ۱۷ جنوری ۲۰۱۵

هوا صاف بود

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۸ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۸ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

هوا صاف بود

هوا صاف بود

و گلها “گلستان سعدی” را ورق میزدند

و غنچه ها با “خمسه نظامی” لب گشوده بودند

جوب ها شر شر کنان دیوان” رودکی “را میخواندند

درختان گیلاس با دیوان “غلام محمد طرزی” مشأعره میکردند

کبوتران “منطق الطیر” را زمزمه میکردند

و بلبلان به “غزلیات شمس” پناه برده بودند

درختان  آلبالو سرگرم دیوان “استاد بیتاب” بودند

قمری با شعر های “شیخ بهایی” پر گشوده بود

و  بره ها به مدرسه ای “قاری ملک الشعرا” می‌ رفتند

و درختان چهار مغز در فریادمناجات “خواجه عبدالله انصاری” باغ “کلیله و دمنه” را تکرار میکرد

و  دیوار ها با زبان” استاد خلیلی” آشنا بودند

و من ترا می‌ ستودم عاشقانه …

هما طرزی

نیویورک

۱۲ جنوری ۲۰۱۵

آسمان

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۲۵ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۵ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

آسمان

                   به پغمان

آسمان مرا صدا میزد

درختان گیلاس

و چشمه ای آب …

هوا حرف میزد ،

و برگ ها” مثنوی” میخواندند ،

سبزه ها فال “حافظ” می‌  گرفتند ،

ودرختان  توت “بوستان سعدی” را ،

و درختان زرد آلو “شاهنامه فردوسی” را ،

و درختان شفتالو به دیوان “جامی”  دلبسته بودند …

هوا صاف بود

و گلها “گلستان سعدی” را ورق میزدند

و غنچه ها با “خمسه نظامی” لب گشوده بودند

جوب ها شر شر کنان دیوان” رودکی “را میخواندند

درختان گیلاس با دیوان “غلام محمد طرزی” مشأعره میکردند

کبوتران “منطق الطیر” را زمزمه میکردند

و بلبلان به “غزلیات شمس” پناه برده بودند

درختان  آلبالو سرگرم دیوان “استاد بیتاب” بودند

قمری با شعر های “شیخ بهایی” پر گشوده بود

و  بره ها به مدرسه ای “قاری ملک الشعرا” می‌ رفتند

و درختان چهار مغز در فریادمناجات “خواجه عبدالله انصاری” باغ “کلیله و دمنه” را تکرار میکرد

و  دیوار ها با زبان” استاد خلیلی” آشنا بودند

و من ترا می‌ ستودم عاشقانه …

هما طرزی

نیویورک

۱۲ جنوری ۲۰۱۵

درد خار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۲۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۲ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

درد خار

                         به هموطنانم

زندگی‌، 

همان گل پر عطر –

که خار غربت در ساقه دارد

و دستان مان پر خون ،

پر درد، 

و کم زور

گلی نیست تا ببوییم

دلی‌ نیست تا بجوییم

دیگر زیبا ندیدیم

و زیبا نگفتیم

و زیبا نشنیدیم

آه درد خار…

گل پر عطر چه شد ؟ ؟ ؟

هما طرزی

نیویورک

 ۱۶جنوری  ۲۰۱۴

روز عجیب

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۹ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۹ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

روز عجیب

         به کابل

روزیست عجیب !

باران نمی بارد

ولی دل آسمان پر است از رنگ ها

زرد و بنفش همه جا ست

زمین هنوز نمناک

و عطر می‌ پاشد

در زیر برفها …

گلی‌ در باغ نیست

برگ ها بخواب رفته ا‌ند

تیره رنگ …

ومن هنوز  

در” پارک شهرنو” قدم میزنم

آرام و پر اندیشه …

هما طرزی

نیویورک 

۱۶ جنوری ۲۰۱۴

زیبا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۱۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۶ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

زیبا

             به وطنم

رنگ کبودی بر دلم نشسته

و با د موهایم را می‌ نوازد

با صبر… 

در لغزش دستانم –

بر صفحه کاغذ

همه جا رنگ تست

که مرا زنده نگهداشته 

اگر همیشه سبز بودی

و در کنارم …

چه زیبا می‌ بود …

هما طرزی

نیویورک

 ۱۶ مارچ ۲۰۱۶

 از مجموعهء برگ های خشکیده

دل من

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۴ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۴  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

دل من

               به وطنم

دل من ،

پر از تپش آن پرنده ایست –

معصوم و پاک

بالهاش با ابر ها در پرواز

و در آسمان ها

به دنبال دانه …

تا  در تو زنده باشد

او با من دوست دیرینه

و با سرزمین هستی همراز

و هرجا باشد

هنوز بیاد تو می‌ تپد …

هما طرزی

نیویورک ۷

 جنوری ۲۰۱۴

نوای شب

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۱۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲  می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

نوای شب

نوای آرامی

از دل مرداب می شنوم

که شب را هم آغوش شده

و آن منم

که ترا

بیقرارانه صدا میزند

و صمیمانه می خواند

در تاریکی های زنده بودنش

پر از سکوت های

پر صدا…

هما طرزی

نیویورک

۱۱ جنوری ۲۰۲۵

The sound of the night

I hear a quiet sound

from the heart of the swamp

that embraces the night

and it is I

who calls you

restlessly

and sings sincerely

in the darkness of its being alive

full of

loud silences…

Homa Tarzi

New York

January 11, 2025

کوچه

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهار شنبه ۱۰ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۳۰ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

کوچه

امروز کوچه

چه تنهاست

و امروز کوچه

چه بیصداست

و حرفی  برای گفتن ندارد

تنها صدای پای منست

که در آغوشش هویداست

و من صدای پای ترا

در حافظه کوچه

می شنوم

و می بینمت

و می بینمت

و می بینمت

و در تنهایی کوچه

هنوز بامنی…

هما طرزی

نیویورک

 ۲۲ فبروری ۲۰۲۵

Alley

Today the alley is

so lonely

And today the alley is

so silent

And has nothing to say

Only the sound of my footsteps

That is visible in its embrace

And I hear the sound of your footsteps

In the memory of the alley

And I see you

And I see you

And I see you

And in the solitude of the alley

You are still with me…

Homa Tarzi

New York

 February 22, 2025

انار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

انار

ترا چون اناری

در رگهایم پاشیدم

سرخ شدم

سرخ…

تو در شاخه های تنم

استواری

و نگاه هات

ترکیدن دانه های انار است

در من

که واژه عاشق بودن را

زمزمه میکند

و دوام دوست داشتنت

همان کاسه آغوشم است

که پر از دانه های

انار تو باشد

در آغوش شب یلدایی من…

هما طرزی

نیویورک

۱۳ فبروری ۲۰۲۵

Pomegranate

I sprinkled you like a pomegranate in my veins

I blushed

red…

You are the strength in the branches of my body

And your gaze

is the bursting of pomegranate seeds

In me

That whispers the word of being in love

And the continuation of loving you

Is the same bowl of my embrace

That is full of your pomegranate seeds

In the embrace of my Yalda night…

Homa Tarzi

New York

February 13, 2025

یادت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۴ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۴ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

یادت

یادت مرا به جاودانه ها می برد

وبه بامدادی

که چون چنار بلندی

در طلوع عریانی ام

قد بر افراشتی

و چون نسیمی

بر گیسوان بلندم عشق دمیدی

و من در برکه بسترم

چون نسترن عطراگین

ترا سرودم

ترا سرودم

و ترا سرودم

هما طرزی

نیویورک ۱۷

 جنوری ۲۰۲۵

Remembering you

Your memory takes me to the eternal

And to the morning

When, like a tall plane tree

In the dawn of my nakedness

You raised me up

And like a breeze

You blew on the long hair of love

And I, lying in my pond

Like a fragrant narcissus

I sang about you

And I sang about you

And I sang about you

Homa Tarzi

New York,

January 17, 2025

و تو

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۲ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۲ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

و تو

بهار من تو بودی

که با دستان پر مهرت

غنچه های عشق را

دانه دانه

در بدنم کاشتی

و در شکوه آغوشت

بهترین ها را

به من روا داشتی

و در باغ نفس هات

محبت را-

چه مقدس،

و چه زیبا

در گیسوانم بافتی

آری بهار من تو بودی

که با نبودنت

بهارم

همیشه زمستان است…….

هما طرزی

نیویورک

 ۹ مارچ ۲۰۲۵

And you

My spring, you were

who planted the buds of love, seed by seed, in my body with your loving hands,

and in the glory of your embrace,

you allowed me the best,

and in the garden of your soul,

you weaved love –

how sacred,

and how beautiful,

into my hair.

Yes, you were

My spring, you

who, without you,

My spring,

is always winter.

Homa Tarzi,

New York,

March 9, 2025

هنوز

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۳۰ حمل  ( فروردین ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۹ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

هنوز

در گیسوانم

اقیانوسی از عشق جاریست

پرموج و پرصدا

و در غروب های کم دوام

هنوز نام ترا

در واژه دوست داشتن

بیاد دارد

و با مهر در دامن نور

می پاشد…

هما طرزی

نیویورک

 ۵ فبروری ۲۰۲۵

Still

In my hair

An ocean of love flows

Radiant and noisy

And in the short-lived sunsets

Your name

is still remembered

in the word “love”

And it

splashes with love in the lap of light…

Homa Tarzi

New York,

 February 5, 2025

نی لبک

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۶ حمل  ( فروردین ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۵ اپریل  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

نی لبک

ناله ی نی لبک

چه حزین بود

و چه شفاف

تنم می لرزید

چون موج های خروشنده

در رودخانه ی عشق

و آن صدای من بود

که با درد ترا صدا می زد

و در باور هاش

هنوز ترا می سرود

و هنوز ترا می نواخت

و هنوز ترا می دمید

در هستی اش

در دامان دره های سبز

پر صدا

پر صدا

پر صدا

هما طرزی

نیویورک ۱۲ جنوری ۲۰۲۵

Ney Labak

The moan of Ney Labak

How sad

And how clear

My body trembled

Like the roaring waves

In the river of love

And that was my voice

That called you with pain

And in its beliefs

Still sang you

And still played you

And still blew you

In its existence

In the lap of green valleys

Loud

Loud

Loud

Homa Tarzi

New York

۱۲ January 2025