۲۴ ساعت

 در رواق زمانه می پیچد . . .

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  یکشنبه ۳ حمل  ( فروردین ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۳ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

« آب کم جو، تشنگی آور به دست »

 مولانا

 در رواق زمانه می پیچد . . .

 تا خمار شب ات شکسته شود، قهوه  تلخ   آفتاب  بنوش

عطش عشق را به جام انداز، تشنگی را بجای  آب بنوش

 گریه ات گر ز درد بیداریست، مادر سرزمین اگر خواب است

کودک نور خواره ی می باش، شیر پستان ماهتاب  بنوش

 دهن و دیده ترا  بستند،  گمره  ساحل  رهایی   عشق !

نم این بحر تا رسد به لبت، دور کن از رخت نقاب،  بنوش

 شربت خواب زهر شیرین  ، عطش ات را گرفته  اند از  تو     

 غرق در بحر تشنگی می باش ، از مد و جزر آن شراب بنوش

در سر تو غروب می کارند، در دلت عشق را خزان کردند

تا رسیدن به رود بار طلوع، لقمه زن آتش و سراب بنوش

تا که هر واژه خواب را جاریست، چشمه ی خشک  و کور بیداریست

 از حروف کلام تک تک دل، صد کتب خانه  دلکتاب بنوش

در رواق زمانه می پیچد، بانگ عطشان   پرسش فردا

پاسخی گر نمی رسد ز جهان، گوش در سینه کن  ،    جواب بنوش

 تا حضور ترا به غیب کشند، شهد مسموم  گم شدن دادند

 گرچه تلخ است چون حقیقت عشق، نوش‌ داروی انقلاب بنوش

فاروق فارانی

 اکتبر ۲۰۲۴

  همای سرخ عشق . . . 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه  ۳۰ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۰ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

به آن‌ های که نجات جامعه و کشور را از دشمنان بشریت

می خواهند.به آن های که در خندق تاریخ آینده خود را

می جویند و به آن های که رویا های بزرگ برای

تغییر و رهایی را از دست داده اند.

  همای سرخ عشق . . . 

 چه افروزی چراغی را که در روحت سفر مرده

 چرا تاجی نهی بر سر، ترا  دل مرده سر مرده

نگاه لانه  خوی و  دانه  جویت   برده   از   پرواز

 پریدن  مرده  در رویای  تو،  نه بال  و  پر مرده

 تو  در  دیوار  بندان   جهان    خویش    دربندی

تو بیرون را نمی خواهی چرا گویی که در مرده

 روانت ای که در دیروز جا خوش کردی باور کن

 که  از  تاریخ  و  از  دیروز  حتی  مرده  تر مرده

 به روی شاخه هایت گل برویان ای درخت عشق

 مشو   اما  از  آن  غافل ،    مپنداری  تبر مرده

 به فردا دل  ببند  و  دیدبان  صبحدم  می باش

 بمان دیروز را برجا، وزین  شب‌ ها  گذر! مرده

 چسان باور شود آن دانه ی پنهان  شده  در خاک

بهاران می رسد اما به خوابش  بی  ثمر مرده

 چرا  بلعیده  قبرستان   شعور    شهر   آوا ر ا

 سکوت تو دهن بگشوده، فریادت مگر مرده ؟

همای سرخ عشق آنگاه چون با سایه  اش گم شد

 دوباره زنده گشته  شر،  دگر باره  بشر مرده

فاروق فارانی

 سپتمبر ۲۰۲۴

صلح دروغین

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  ۲۵ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

صلح دروغین

 ز دلتنگی چه می گویی ، جهان  دلتنگ  دلتنگ است

 جهان یک کاخ آیینه ، جهان یک کهکشان سنگ است

 چرا باور  به  این  صلح  دروغین  می کنی کین صلح

چو خواب  پینکی ی  عسکر  مجروح  در جنگ  است

 بیا بی   رنگی    خود  را   به   رنگ   عشق    آراییم

که این دنیای  رنگین پر از  رنگ است و نیرنگ است

 تو گر خیزی و  بیداری  به  چشم  خویش  بسپاری

 رسیده   پش   در فردا  ، کلید صبح در چنگ است

 نه آهنگ سفر  داری  نه   آهنگی    به  لب  داری

 مگر تسلیم هستی  از  برای  مرگ  آهنگ است؟

ترا منزل میان هر نفس  هر ضربه ی  قلب است

 به هر گام است و هر سنگ است، در هر  پیچ  و فرسنگ است

مپنداری   جهان  تسلیم   تابوت   است    مثل تو

 که در آن شورش هستی، چراغ هفت  اورنگ است

 میان خون و خاک و عشق و درد و ظلمت  و خورشید

 ره فردا پر آژنگ است و فردا ها پر ارژنگ است*

صدای این سکوت سهمگین را بشنو از خون ات

 زمین را عادت طوفان ، زمان را عشق، فرهنگ است

فاروق فارانی

 سپتمبر ۲۰۲۴

تا بدانی ترا چه ساخته اند . . .

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  پنجشنبه  ۲۲ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

تا بدانی ترا چه ساخته اند . . .

 قفل   خورشید  را   کلید   بزن ، گره   ماهتاب  را بگشا

 مقطع شعر عشق را سرکن، مطلع صد کتاب  را بگشا

 سینه ها بی شر اند و بی شورند، فکر ها گور های بی نورند

 رفته مستی ز رودخانه عشق، خم بحر شراب را بگشا

دشت ها در سراب می سوزند ، کوه ها انجماد پرسش هاست

 تا   بهاران   تر  ورود   کند ، بند   سیل   جواب   را بگشا

 از «من» و خویش خویش بیگانه ، سایه ی بیشتر نمی باشی

 تا بدانی ترا چه ساخته اند، از   رخت این نقاب را بگشا

سفر و راه تشنه اند ولی ، چشمه ی مقصد از نظر پنهان

 گمرهی را  که  تا  بتارانی،   پرده   این   سراب را بگشا

می روی تا به خود رسوب کنی، گم شوی در خودت غروب کنی

 روی باروت خفته ات   آتش  ،   بزن  و   انقلاب   را بگشا

شده منسوخ آیه ی خورشید، لوح آفاق توبه نامه ی عشق

 تا بشیر شکست شب گردد، فصل نسل شهاب را بگشا

فاروق فارانی

 اکتوبر ۲۰۲۴

نه نگو …

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  دوشنبه  ۲۰ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

نه نگو …

 ای ز خود گمگشته روزی  باز  پیدا   می شوی؟

 دست خود می گیری و با خویش تنها می شوی؟

می   پری   با   خویش   پشت   ابر   های    آرزو

مثل باران    بر  زمین   خویش   دریا می شوی؟

 رقص بی باک هوس را در دل آت ره می دهی؟

 لشکر  ویران  گر   عشقی   پذیرا   می شوی؟

 پنجه هایت می فشارد حلق ماه و حلق مهر

 با چراغ خود فرا  تا   بیکران   ها   می شوی ؟

 سرنوشت آت را برون از پرده شان می کنی ؟ .

می دری آن پرده را رسوای رسوا می شوی؟

 می کنی قانون ممنوع را   ز نو   ممنوع ترین

 بر چکاد عشق با  اندیشه   بالا   می شوی؟

 چلچراغی را که خاموش است ، روشن می کنی ؟

 بر افق    آویخته     آذین    فردا  می شوی؟

 آب می پاشی به روی خویش و خوابستان خود

چشم بیداری به روی زندگی وا می شوی ؟

 نه نگو وقت «شدن را خورده دیو رفته ها »

گر نخواهی نیز روزی همره ی ما می شوی

فاروق فارانی

 آگست ۲۰۲۴

رود ها مانده از نفس از دیر  . . .  

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  پنجشنبه  ۱۶ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۶ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

رود ها مانده از نفس از دیر  . . .  

 سحر  از  آفتاب  دزدیدند ، صبح  دیگر  به  آفتاب ببخش

 ضربه قلب آسمان بشنو، از زمین بهر او  جواب ببخش

 دست های که ساز می کردند، ساز ویرانه ساز گردیدند

 خشت دل را گذار روی زمین، رگ خود سیمی بر رباب ببخش

جزم تاریخ در جذامش برد، عاری از هر قواره شد، بودش

چهره اش را دوباره سازی کن، بهر او پشت آن نقاب ببخش

 دفتر شعر آسمان  بسته، مصرع  ماه  هم  نمی روید

 دشت ها را به عشق شیرازه، بزن و از جنون کتاب ببخش

 تا به آغاز ها  رسد آغاز ، سر کن  آغاز  سیر پایان را

 مرغ ققنوس نیمه سوخته را، شعله ها را بجای آب ببخش

 رود ها مانده از نفس از دیر، ابر ها  ناشناس  باران اند

 بهر این چشمه های خسته ز شور دل دیوانه ی   خراب ببخش

 عنکبوت سکوت پیچیده ، بر سراپای  سرزمین صدا

 خم عصیان گشا و جاری کن، عطش عشق را شراب  ببخش

 در سپهری که ماه و اختر آن، مثل خورشید ها گریخته  است

 ماه و خورشید گر نمی گردی، یک شراری شو و شهاب ببخش

 عاشقان نسل خامشان گشته، دگر از های و هو نشانی نیست

 تا ز اعماق خود شود جاری، عشق را روح انقلاب ببخش

فاروق فارانی

 آگست ۲۰۲۴

امروز را پایان ربود ….

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  یکشنبه  ۱۲ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲ مارچ  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

امروز را پایان ربود …

دریا به دریا زن گره ،  پهنا  به  صحرا  باز ده

دل  را  بجای  آفتاب  ، در  آسمان  پرواز ده

 بر تخته ی شام و سحر،  شطرنج فردا را بچین

 برد طلوع دیگری با  مات  شب ها ساز ده

گوشی اگر که باز نیست در گوش های اختران

 فریاد خود را سر بکن، در کهکشان آواز ده

آن را که می خواهی دهی، دست گرفتن باز نیست

 بر بام آگاهی و عشق، با دست خود انداز، ده

 بر طور رنج خویشتن با خویشتن شو همزبان

 اشکی ز چشمت پاک کن، خود را فقط خود ناز ده

 امروز را پایان ربود، فردا به  آغازش نرفت

 پایان   را   پایان  بده  ،  آغاز    را   آغاز  ده

در ریشه ات جنگل دمد، سرو سترون خو برو

 بر بار و برگ خشک خود، آگاهی از این راز ده

 پرواز ها را   باز ده  ، بر آسمان   ها باز ده

 بر سینه  دیوار  ها،  دروازه  های   باز ده

عشقی که شور سر نداد ، قلب افق را در نداد

 آن عشق را آتش بزن، یک عشق نو پرداز ده

فاروق فارانی

جولای ۲۰۲۴

جلال سرکشی  …

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  پنجشنبه  ۹ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۷ فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

جلال سرکشی  …

نفس بکش نه نسیم است  و نام  طوفان نیست
نفس بکش که هوا تشنه  است  و  باران نیست

نفس  به  آیینه  زن ، زنده ای  و یا رفتی ؟
اگر که زنده ای پس سایه ات نمایان نیست

به کوچه کوچه عشقی که شهر فردا بود
سفر رسیده به راهی که جز بیابان نیست

حصار ها به  سر و  سینه  ها شده جاری
شده ست هر سری زندان اگرچه زندان نیست

سفر به اوج ببین، صبر کوه افسانه است
جلال سرکشی اش در سپهر پنهان نیست

شراره های  فلق   باز  از   طلوع خالیست
گمان که هیزم رویا  تر است و سوزان نیست

مگر  جرس  سخن  بازگشت   می خواند
که کاروان ز قدم مانده و  شتابان نیست

اگر که دشت جنون، کوه تیشه می طلبد
چرا چراغ دل ات سوخته، فروزان نیست

بگیر    جام  ستاره  ، بنوش   باده ی مهر
که در زمین هزیمت سروش مستان نیست

 گره  بزن رگ و    رویای   خود   به ناپیدا

 سراب یافته ات، جز شروع پایان نیست

 نفس کشیدن ات ای عشق زنگ بیداری است

 تو گر که بی نفسی ، نفس عشق، این سان نیست

فاروق فارانی

سپتمبر ۲۰۲۴

خم بیداری . . . 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :  یکشنبه  ۵ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۳ فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

خم بیداری . . . 

 عشق می کاری  به صحرا ها ، جنون گل می کند

هر طرف  لیلای  رویا  ل اله  گون ،   گل می کند

 می شود این عشق دشمن سوز ، دشمن ساز هم

 از زبان   تیشه  ها   صد   بیستون  گل  می کند

 تخمی  خفته   در    نمکزاران    تاریخ    عقیم

گر نشد  دیروز باغستان  ،  کنون   گل  می کند

گر سفر  گمراه   گردد  از   مسیر   شهر عشق

 می رود رفتن به  نارفتن ، سکون  گل  می کند

 گرچه این  دیروز  خویی   کشته   فردا را ولی

 عشق  فردا  باز  خواهی دید،  چون گل می کند

 خار زاری   پیش  رو    داری   مجو  آرام  را

 زخم بیداری ترا   در سینه  خون    گل می کند

 تا  نهال  عشق   را   پیوند    پندار   نو  است

ریشه اش در آسمان ها،  واژگون   گل می کند

 صبر کوهستان مبین و از  سکوت  آن   بترس

 شورش آتش فشان اش ا ز  درون  گل می کند

 عشق را مهمان  بکن ، بشقاب خورشیدش  بده

 خانه از او از  درون   و از  برون  گل می کند

گر   افق   دزدیده   شد  ،  اما   برای  کاروان

شوخ چشمان ، اختران  رهنمون گل می کند

فاروق فارانی

آگست ۲۰۲۴     

قصه…

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه   ۲ حوت  ( اسفند ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۰ فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

قصه…

 فردا   درون  قصه ی   ما  جا  نمی شود

 در خواب می برد  ولی  رویا  نمی شود

 فردا بشارتی است که در هر طلوع صبح

 تکرار می شود ولی   فردا   نمی  شود

 تا قصه گو ز قصه، جنون  را کشیده ا ست

 لیلا   چراغ    ظلمت   صحرا   نمی شود

 ققنوس خو   نموده  به   خاکستر دریغ

 سیمرغ خسته  مانده ، پرش  وا  نمی شود

 تا قصه گو به سینه  سحر را   نگسترد

 در شام قصه، صبحی تماشا   نمی شود

آن شور و عشق و نفرت و آن هجر و آن وصال

در قصه های غمزده،  پیدا   نمی شود

 تا جوهر بهار   در آن   قصه    نفشریم

 نوش طلوع   ندیده ، نیوشا نمی شود

 آوای چشمه ی که فقط شکوه کار اوست

 گم می شود به خامشی، دریا نمی شود

 گل ها غنوده اند به گلدان ، زبان عشق

 جز در ستیز  خار   هویدا   نمی شود

فاروق فارانی

 آگست ۲۰۲۴

شرق دل . . .

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه   ۳۰ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۸ فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

        شرق دل . . .

 بخوان کتیبه لب  بسته ی جهان از نو

 بجوی قصه ی  گمنامه ی  نهان از نو

 تویی که ساغر خالی بی شراب استی

 چگونه نشه دهی بهر میکشان از نو

 به رستخیز بکش دل که تا شود برپا

میان سینه تو  رقص  کهکشان  از نو

 فراز نامه خ ورشید بر  کتاب سپهر !

ببخش معنی خود را به آسمان از نو

 به اختران که همه واژه های خاموش اند

 به آسمان که زبانی ست ، بی زبان از نو

بخوان کتیبه خود را که نیستی در آن

 قدم  گذار  به  میدان  داستان  از نو

 به رقص آمده خورشید زانکه می شنود

 سرود سرمدی ساز سرکشان از نو

 تویی و شهر نشسته به شرق بی خورشید

 بیار شرق   دلت   را   فراز آن از نو

 چراغ ها همه با چشم باز در خوابند

بکش به شعله ی دل، این شب گران از نو 

                 فاروق فارانی

                 جولای ۲۰۲۴

سنگ بیداری

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  ۲۸ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

سنگ بیداری

 در آستانه ی  مغرب  ز  شرق  نور  بخوان

 و  فتح  گمشده ی  دور  را  ز  دور   بخوان

نه در به راه و نه هم دره منتهی به گشود

 ز راه سینه ی خود نقشه ی  عبور بخوان

 چراغ های دل و سر شکسته  اند به راه

به نوک پنجه، سحر در شبان  کور  بخوان

کجاستی  تو  در  این  بیکران  گم  گشتن

 صدا بکش، بنما خویش و از حضور بخوان

حکایتی که جهان گوش انتظارش  است

 ز نقب عشق و بلندای از شعور  بخوان

 بزن به پنجره ی خواب،  سنگ  بیداری

به گوش صبر کفن پوش، ناصبور بخوان

مثال برق به لوح  شبان  سحر  بنویس

 مثال    رعد  ز  فردای  پر  غرور  بخوان 

فاروق فارانی

جون ۲۰۲۴

قسم به عشق …

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه  ۲۴ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی –۱۲  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

قسم به عشق …

 قسم  به  مهر  که  عشاق  بی وفا  شده اند

 نقاب  عشق  بر و بسته   زآن   جدا  شده اند

قسم به مهر که ناقوس قلب هاست خموش

منار    و   معبد  و  محراب   بی خدا   شده اند

 قسم به عشق  که  بیگانه تر  ز عشق نماند

 به آن چه عشق  نبوده  است مبتلا شده اند

 شکسته  کشتی  و از ناخدا  نشانی نیست

 نهنگ  های  به  خون تشنه  نا خدا شده اند

 زمانی بود سر و دل  جهانی  را می ساخت

 جهان گسسته، دل و سر ز هم جدا شده اند

 نه روز ، روز شدست و نه شب به شب ماند

 به گاهنامه،  شب و  روز  جا به جا شده اند

 پی  نگونی   شاهان      شبانه    می رفتند

 ببین   به     روز  ، گدای   در   گدا   شده اند

 همان که قصه فردا به لب، سحر می ساخت

 نشانی نیست از آن ها، چه شد کجا شده اند ؟

قسم به مهر که   آن   عشق   باز می گردد

 به جنگ عشق ولو دشمنان به پا شده اند

 ز شرق سینه   و   معراج   سرخ   اندیشه

رسند آن که گمان می شده   فنا شده اند

دوباره    راه   چراغان     شود   ز  نقش پا

 سروده خوان بشوند انکه بی صدا شده‌اند

 جهان روشن و یک   شرق  نور می روید

 بدست آنکه ز اوهام شب   رها شده اند

 ترانه سر کن و بر چنگ کهکشان زن چنگ

 که سینه ها ز سکوت تو بی ندا شده‌اند

فاروق فارانی

 جون ۲۰۲۴

شاخه ی خورشید

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۶ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۴  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

شاخه ی خورشید

ای  که  آیینه ی  یک  لمعه  نگاهم نشدی

مشعل ماه شدی ، شمعی براهم نشدی

جٌستمت  در تپش  سبز  نسیم  گل  صبح

خلوتم    را    نشکستی  و  پناهم  نشدی

دل  من  سرد و  گنه جوی سراپای تو بود

یخ  پرهیز  شدی   ، گرم   گناهم   نشدی

گفتی شب آیم و چون ماه  برایم  سویت

من که خود شب شدم ولیک تو  ماهم نشدی

از تو گلباغ بهاران ، چمن اندر   چمن است

چو رسیدی بسرم ، برگ   گیاهم  نشدی

رآتشت ، شاخه ی  خورشید   شده در گیران

پس چرا، شعله ی  در  شام  سیاهم نشدی

تو که  در  جاریی   آیینه  سفر  می کردی

چه شدی ، گم شدی ، حتی که صداهم نشدی

فاروق فارانی

سوار و سفر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۴ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲  فبروری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

سوار و سفر

سحر سحر شد و اما سحر سحر نرسید

نه ماه   آمد  و  از  مهر  هم  خبر  نرسید

غبار   بادیه    پیچیده     راه    را    یکسر

فتاده راه  به گم – راه  و  رهگذر  نرسید

نهال  ما  نفتاد  از  خزان  و   صاعقه  ها

نه خشکسال خمیدش که تا تبر نرسید

پریدنی  که  هوایش  بجانِ    جانم   بود

اسیر دل شد و از دل دمی به پر نرسید

چگونه   خانگیان   از  نشان   من جویید

که اوفتادم  و این  نقش پا به در نرسید

چه باک قٌمقٌمه خالی و دشت پر ز سراب

لبان بخون  دلت  ترکن  ، آبی گر نرسید

سفر غبار بر انگیزد  و  سکوت به سوگ

صفیر مست سواری ، ازین سفر نرسید

شرارِ سرخ  فلق  شعله  بسته راهِ افق

مگوی  خاطر  آزرده ،  ره به  سر نرسید

فاروق فارانی

نعرهِ تبر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۷ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۶  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

نعرهِ تبر

ز  قعر   قهر   قرون   آمده   است   در  امروز

 چراغ  و  نغمه و  عشق  است  دربدر امروز

 فلق به سان شفق رو به سمت شب کرده است

 سپیده خفته به خوناب  و  بی  سحر امروز

 ز کوچه ، کوچ نموده  است  خانه  و  کودک

 گشوده   است   به  دیوار  بسته  در امروز

 ستاده    جنگل   خاموش   تا   ز   پا    افتد

 صدایی   نیست   به   جز   نعره   تبر امروز

چراغ  عصمت  بیدار باش  صبح   کجاست؟

 ز ننگ  دامن  شب گشته  است   تر امروز

 ترانه بارترین چشمه، چشم خود بسته است

 خیال   مرده   مرداب   ، کرده    سر  امروز

 نه آتش است و نه گوگرد، نه طلیعه عشق

 فقط ز  فضله سگ  می جهد  شرر امروز

فاروق فارانی

 ۲۰ سپتمبر ۲۰۲۱

 یمگان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۵ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۴  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

من به یمگان به بیم و خوار و به جرم

ایمن اند ،  آنکه   دزد  و  می  خوارند ‌

« ناصر خسرو »

 یمگان

تنها ترین   ایستاده ام ،  بر  باره   یمگان  خود

 شمشیر «نه» دارم به کف، آواره یمگان خود

خون زمین در خون من، روح زمان در جان من

هستم برون  از هر تبار ، یک  پاره یمگان خود

 بر اخته گان شعر باف ، نفرین  دنیا گشته ام

در شعر  پنهان  کرده ام ،  پیغاره  یمگان خود

 زین مسخ ها آزرده ام، زین خنده ها افسرده ام

لعل  بدخشان    غمم ،  غم  باره  یمگان خود

 بر من نگردد    سایبان ،  دیوار  کاخ   آسمان

خو کرده در تبعید عشق، دیواره  یمگان خود

 می پرورم این شعله را، این شعله بنهفته را

در  گاهوار   سینه ام ، گهواره   یمگان   خود

 این «در» فروشان قبیح، مداح «خوکان» گشته اند

 من نام خود را کنده ام، بر خاره یمگان خود

فاروق فارانی

پنجم نوامبر ۲۰۲۲

ویسبادن

 ای دست سرخ حادثه….

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۲ دلو  ( بهمن ) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۲۱  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

شاید در جامعه ایکه کین و خشونت حکم می راند، از

خشم و کینهبه عنوان گمشده یاد کردن، گپ نادرست

جلوه کند،   اما اینگمشدگی خشم و کین مقدس

است که به کین و خشم و خشونت جنایتکاران

اجازه می‌دهد که از مردم قربانی بگیرد.

 ای دست سرخ حادثه …

ای  دست  سرخ  حادثه  از  آستین برآ

 طوفان    لب  گزیده دمی از  کمین برآ

 ای کهکشان کینه هزاران   ستاره ریز

 آتشفشان   مرده  صبح   از  زمین برآ

 ای خشم پر گشای و در آفاق بیضه کن

 از پرده های سینه برون ، از جبین برآ

 چون بمب ساعتی خبر اضطراب باش

 در راه کاروان  خموشی  چو مین برآ

 ای عشق جامه گونه روان را  برهنه مان

                 وی عشق پر ز شعله ز هر دل عجین برآ                 

دل را ز عشق، عشق کشان دو رو بروب

 با عشق   راستین  حقیقت نگین، برآ

فاروق فارانی

 هنوز قافله در راه است

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۲۹  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۱۸  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

با وجودی که آسمان و زمین را بقول فروغ فرخزاد ،،اندیشه های

پست،، قومی، تسلیم طلبانه و خود فروشانه آلوده کرده اند و

قافله جنبش عدالت خواهی از هر طرف در تیررس دشمنان

گوناگون قرار داردو از جانب دیگر خواب و خمیازه قافله

داران نیز قافله را دچار سستی کرده است،

باز هم می بینم که این قافله کوتاه

زخمی به پیش گام بر می دارد.

این شعر در سال‌ ۱۹۹۵ سروده شده بود.

فاروق فارانی

 هنوز قافله در راه است

 هنوز قافله در راه است

 هنوز بانگ جرس

 خواند

 اگرچه کوره رهی پیچ پیچ

 در راه است

هنوز قافله در راه است

 اگرچه قافله سالار و ساربانی

 نیست

 اگرچه قافله را

 طاعون طعنه

 همراه است

 اگرچه هر قدمی در کمین شغاد و

 چاه است.

هنوز قافله در راه است

 اگرچه هر قدم

هر فرسخ اش

 پر ز سال و هفته

 و ماه است

هنوز قافله در راه است

 اگرچه باد مخالف

 با شن شناور صحرا

 ستار خیل طراران پست

 بدخواه است

 اگرچه صبح دروغین

 سراب بی ثمر

 سنگراهه ای

 سحرگاه است

 هنوز قافله در راه است.

 اگرچه قافله در راه دور

 کوتاه است

 هنوز قافله

 در راه است

هنوز قافله در راه است

فاروق فارانی

۱۹۹۵

آلمان

نفسِ زندگی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه   ۲۷  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۱۶  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

این شعر را بخاطر کشتار چندی قبل که در آن جامعه هندو

و سک افغان قربانی بزرگ داد سروده بودم.

این بار بخاطر کشتار معنوی

(بیگانه خواندن قدیمی ترین ساکنان افغانستان)

باز هم آن را انتشار می‌ دهم

 فاروق فارانی

نفسِ زندگی

 من هندو هستم مرا می کشید

 زیرا هیچ خیانتی به این وطن نکرده ام

 در خانه و معبدم

 آتش می افروزید

 زیرا دین خود را

 هرگز وسیله ای برای مرگ دیگران نکرده ام

 مرا می کشید

 برای اینکه قدیمی ترین

 باشنده این سرزمینم

 نام آسه مایی و شیواکی(شیوه کی)

 پژواک صدای من در تاریخ

 این سرزمین زخمی است.

معبد من بر بلندای

 شیردروازه کابل خدا را به کمک می طلبد.

 شما مرا می کشید

 زیرا من شما را می پذیرم

 و شما مرا نمی پذیرید.

 با آنکه شما دین نیاکان تان را زیر پا کردید.

بگذارید من که هندو ام و

سکه

 به آن دین معتقد بمانم.

 مرا می کشید

 زیرا من نمی کشم

 مرا می کشید

 زیرا ویرانگر

 نیستم

 مرا می کشید

 زیرا در قلب خود نفرت ندارم

 مرا می کشید

 من کبوتر صلحم

من سفیر عشقم

 من آیینه محبتم

 شما زاده زهدان مرگ هستید.

 برای این مرا می کشید،

 زیرا نفس زندگی را از من می شنوید

فاروق فارانی

ممنوع را با فریاد تان ممنوع کنید

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه   ۲۴  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  ۱۳  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

ممنوع را با فریاد تان ممنوع کنید.

 صدای دختران افغانستان را ممنوع می کنند.

 این را برای دختران وطن تبریک می گویم.

 این ممنوع کردن اعترافی است به قدرت صدای زنان و دختران.

 آن‌ها با این ممنوع کردن زبونی خود را و شکوه صدای بلند اعتراض و فریاد زنان و دختران را قبول کردند.

 صدای شما می تواند میدان های جنگ و میز های ،،صلح،، دشمنان را نابود کند

دشمنان به عظمت صدای شما باور کردند،

حالا لازم است که شما خود به کوبندگی آواز و فریاد تان باور کنید.

 ممنوع را با فریاد تان ممنوع کنید.

 دختر صدای حنجره ات  تیغ و   نیزه است

 دیدی چسان به سینه خصم وطن نشست؟

دیدی    که   از   شکوه   صدای    بلند تو

گرگ و شغال زوزه کشید و کمر شکست

 دختر صدا بکش که  جهان   با  صدای تو

 پیوند  دشمنان   عدالت  توان   گسست

 فریاد    دختران   وطن  می زند  به خاک

 جنگ  ترا و صلح   ترا،  دشمنان  پست!

ای حافظان  مرگ  و سکوت و  درندگی

 دیگر نمی توان دهن  عشق  را  ببست

فاروق فارانی

قصه نو

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :پنجشنبه ۲۰  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۹  جنوری   ۲۰۲۵   میلادی – ملبورن – استرالیا

قصه نو

 ای قصه گوی امشب،  یک قصه   دگر کن

 پایان   اگر   نگیرد،   تنها   بگیر   سر     کن

 در   سرزمین  پریان،  با  ساحران   درآویز

 دیوان بدور افگن، در شام شان سحر کن

 گردان    تهمتن     را    بار    دگر   بر انگیز

 در دست شان کمان ده، از عشق  ها خبر کن

 اکنون که شهر مرده، خود را به شب سپرده

 دیوار هم که کر شد، رو قصه را به در کن

 کشتی و کاروان را دریا و  دشت  خورده

 در این سکون مرده، با قصه ها سفر کن

 از هرچه گفتنی است، آوای تازه  انگیز

ای قصه گو خدا را، از خامشی  حذر کن

 در این جدال خالی، قحط سروده گر هاست

 صد زخم را ببر کن، نو قصه یی ز بر کن

فاروق فارانی

سوگ . . . 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر :سه شنبه  ۱۸  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۷  جنوری   ۲۰۲۵  میلادی – ملبورن – استرالیا

سوگ . . . 

وای رویا رها چرا ردر رخواب ها مردید

 وای   دریا  ها  چرا  با  آب ها ،  مردید

چشمه های مست واماندید   از رفتن

 از دمیدن مانده، چون مرداب ها مردید

 چون گل گلدان شدید ای عشق های خام

 پیش بیماران  و  در تشناب  ها مردید

 در رگ تان راگ ها در نغمه  ها بودند

 در   گلو   پوسیده  در آلاب ها  مردید

 چون پلنگ خسته بی عشق  در شبها

بی جهش بر ماه، بی مهتاب ها مردید

 از تپش های دل تان نیز  پس ماندید

 بی نفس پشت نفس در تاب ها مردید

کشته تقدیس های  مردگان  گشتید

چون خدای مرده در محراب ها مردید

 آهوان مست صحرا های جان بودید

پوست بر دیوار یا در قاب  ها مردید

 مست سیراب سراب رنگ گردیدید

غرق خشکی گشته با بی آب ها مردید

زنده   برخیزید   رؤیا های  خوابیده!

 باورم ناید چنین در خواب ها مردید

فاروق فارانی

 ویسبادن

۲۰۲۲

نفرین مکن این سنگ را . . .

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۱۵  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۴  جنوری   ۲۰۲۵  میلادی – ملبورن – استرالیا

نفرین مکن این سنگ را . . .

در این غریو و این خروش این کیست خوابیده خموش

 از عشق سیلی زن به او، اندیشه  را بیدار کن

خشم خدا طاغی شده، بر لاشه ها  ماتم مکن،

 شیطان چراغی برفروز، شب بیشه را بیدار کن

 وقتی   درخت  بارور  سم  میوه  می آرد  به بار

 بر شاخه اش  آتش بزن ، رو ریشه  را  بیدار کن

 اکنون که قلب سنگ ها، بهر شکستن  می زند

 نفرین مکن این سنگ را ، آن شیشه را بیدار کن

 پهنای صحرا ره نبست، گر کوه بنشیند چه باک؟

 عشق و جنون جولان بده رو  تیشه  را  بیدار کن

فاروق فارانی

درخت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  ۹  جدی  ( دی) ۱۴۰۳  خورشیدی  – ۲۹ د سامبر   ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

در سال های قبل یک شاعر ایرانی شعری برای «درخت»

سرود. فکر می کنم، شاعران دیگری هم این شعر را با

خلاقیت خودشاناستقبال کردند. بیست سال قبل،

من هم به استقبال «درخت» رفتم.

درخت

 فردا   ترین   نشانه     فردایی   ای   درخت

 جنگ   بهاری  ،    پرچم   بالایی  ای  درخت

 در موج رنگ در سفری، سال و  سالهاست

 ایستاده یی و می روی ، دریایی ای درخت

 در رقص چار فصل ، به  رقصی و  همچنان

 چون مرغ خواب کرده ، به یک پایی ای درخت

با   کلک   روی   ابر   نویسی   سرود   خود

 فریاد  رنگی ، صورت  آوایی    ای   درخت

 با اختران   اشاره   و  با  ماه  لب  به    لب

در جنگلی  همیشه  و  تنهایی  ای  درخت

 دستان گشوده، خم نشده، زخم گل به کف

 هر فصل بر صلیب خود، عیسایی ای درخت

شاعر ترینی   ، شعر  گل  و  سیب بر لبت

 با هر زبان  برگ  چه  غوغایی  ای درخت

 هرگز    نهان   نگشت  ، تمنای  خفته ات

پر از  جوانه ،  شهوت رسوایی ای درخت

فاروق فارانی

دوم اکتوبر ۲۰۰۲