گفتگویی با محترمه میترا وصال شاعر مقیم لندن
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه ۱۴ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۵ سپتامبر ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
در ادامهِ گفتگو با همکاران قلمی سایت ۲۴ ساعت
اینک صحبتی داریم با محترمه
میترا وصال
شاعر مقیم لندن
که خدمت خوانندگان
محترم پیشکش میگردد.
پرسش :
بانو وصال گرامی با سپاس و امتنان از همکاری های قلمی شما میخواهم در نخست خود را برای خوانندگان محترم سایت ۲۴ ساعت معرفی نموده ، بفرمایید صاحب چند فرزند میباشید ؟
پاسخ :
پیش از آن که به پاسخ پرسش شما بپردازم، بر خود لازم می‌دانم مراتب سپاسگزاری عمیق و صمیمانۀ خویش را از جناب محترم مهدی بشیر مؤسس و جناب شما محترم« بشیر هروی»،سرپرست ارجمند سایت وزین ۲۴ ساعت، و نیز سایر همکاران گران قدر تان ابراز دارم؛ بزرگوارانی که همواره با تلاش‌های پیگیر و ارزشمند خویش در پاسداشت و اعتلای فرهنگ، تمدن و زبان فارسی همت می‌گمارید. به‌ویژه حمایت شایستۀ تان از بانوان قلم به دست، مایۀ فخر و مباهات جامعۀ فرهنگی ماست.
اینجانب، میترا وصال ، متولد سال ۱۹۷۸ میلادی در منطقۀ کارته سه شهر کابل بوده و به فضل پروردگار، مادر دو فرزند، یک دختر و یک پسر، می‌باشم.
پرسش :
لطف نموده در مورد کار و فعالیت های قبلی تان در افغانستان روشنی بیاندازید و همچنین بفرمایید در حال حاضر مصروف چه فعالیت ها می باشید؟
پاسخ :
من از لیسۀ عالی رابعه بلخی با درجۀ عالی فارغ‌التحصیل گردیده و در دوران تحصیل، افتخار عضویت در کانون ادبی و نیز تیم بسکتبال آن لیسه را داشته‌ام. پس از فراغت، به سبب اوضاع نابسامان و ناامنی‌های پی‌درپی در شهر کابل و جنگ‌های داخلی میان مجاهدین، ناگزیر همراه با خانواده ترک دیار نموده و راهی مهاجرت به شهر پشاور در کشور پاکستان شدیم.
در حال حاضر،
ساکن شهر لندن در انگلستان بوده و به تدریس در یکی از مکاتب خصوصی این شهر اشتغال دارم
پرسش :
علت ترک وطن و پیوستن به خیل مهاجرین چه بوده و در کدام سال ناگزیر به ترک وطن شدید و در حال حاضر در کدام شهر زندگی می کنید؟
پاسخ :
به دلیل جنگ های خانمان سوز داخلی میان سران مجاهدین بر سر قدرت و شرایط نهایت نا امن در سال ۱۹۹۴ ناچار با خانواده مجبور شدیم به پشاور پاکستان مهاجرت کنیم و پس از پنج سال، دوباره راهی لندن شدیم و تا فعلا” با خانواده در لندن زندگی می‌کنیم
پرسش :
در مورد سرودن شعر میخواهم بدانم که از کدام سال به سرودن آغاز نمودید و در کدام قالب های شعری می سرایید؟
پاسخ :
بی‌هیچ تردیدی، در نخستین سال‌های مهاجرت به پاکستان، زمانی که با تمام وجود، غربت و حقارت زیستن در سرزمین بیگانه را احساس کردم، به سرودن دوبیتی پرداختم و اندک‌اندک قلم به غزل سپردم. سروده‌هایم همه رنگ و بوی تصوف و عرفان داشت و آمیخته با ناله‌های جانسوز دوری از وطن بود. اما دریغا که در مهاجرت دوم، آن گاه که ناگزیر و به‌گونه‌ای غیرقانونی رهسپار انگلستان شدم، تمامی مجموعه ی از خامه ها ، مقالات ، راپورتاژها ، داستان های کوتاه … را از دست دادم
پرسش :
لطف نموده بفرمایید تا به حال چند اثر شما به چاپ رسیده ، نام گرفته بفرمایید خوانندگان عزیز ما از چه طریقی میتوانند آنها را بدست بیاورند؟
پاسخ :
آثار قلمی من بیشتر در رسانه‌ها و پایگاه‌های اینترنتی انتشار یافته و دکلمه و ترجمه شده است ، اما تاکنون نخواسته ام که مجموعه‌ای را به زیور چاپ بیارایم ، بارها از استادان گران قدر و ارجمند پیشنهادهایی مبنی بر نشر آثارم دریافت کرده‌ام که مایه‌ی بسی افتخار است. با این همه، اندیشه‌ی من فراتر از صرف شاعر بودن است چراکه هدف اصلی‌ام از نوشتن، مبارزه با نابرابری، اسارت، خشونت و در کل، ستیز با جعل و جهل در سر زمین اشغال شده من افغانستان / خراسان است.
پرسش :
آیا به جز از سرودن شعر درکار های فرهنگی و اجتماعی دیگر در شهر محل سکونت تان فعالیت دارید یا خیر؟
پاسخ :
«اینجانب یکی از اعضای کانون همیاری پارسی‌زبانان مقیم لندن بوده‌ام و آغاز دوبارۀ حضور و فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی‌ام از همان‌جا رقم خورده است.
پرسش :
شعر را چگونه تعریف میکنید و به نظر شما شاعر خوب کیست و از چه خصوصیاتی میتواند برخوردار باشید؟
پاسخ :
به باور من شعر، تجلی حقیقت در جامۀ کلمه یا واژه است ، لحظه‌ای‌ست که اندیشه و احساس در آغوش هم قرار می‌گیرند و راز ناپیدای هستی به زبان بیان درمی‌آید. شاعر خوب کسی‌ست که صادقانه می‌بیند و می‌گوید، تخیلش بال پرواز میبخشد و اندیشه‌اش ریشه در معنا دارد. او با فروتنی و دغدغه‌ی حقیقت، کلمات را نه برای نمایش، که برای روشنی‌بخشی دل‌ها به کار می‌گیرد.
پرسش :-
اشعار کدام شاعران را بیشتر می پسندید؟
پاسخ :
من در دامان اشعار و آثار پیر تکسار ، جناب پرتو نادری پرورش یافتم و همچنین از سروده‌های بزرگانی چون زنده‌یاد واصف باختری، زنده‌یاد حمیرا نکهت دستگیرزاده، بانو بهار سعید، بانو راحله یار، و نیز از شاهکارهای جاودانه‌ی احمد شاملو، فروغ فرخزاد، سیمین بهبهانی و شماری دیگر از سخن‌سرایان سترگ، بهره‌ها برده و توشه‌های اندوخته‌ام.
پرسش :
نظر تان در مورد سایت ۲۴ ساعت چیست و از کدام سال به همکاری آغاز نمودید:
پاسخ :
سایت ۲۴، یگانه چراغ روشن برای بانوان سخنسراست ، جایی که صداهای پرتوان زنان در آغوش ادب و فرهنگ پرورده می‌شوند. این سایت، با تلاش سخت‌کوشانه و پشتکار بی‌وقفه، نه تنها از حقوق و جایگاه بانوان سخن می‌گوید، بلکه پاسدار زبان و فرهنگ ناب پارسی است؛ پلی میان اصالت و نوآوری، میان گذشته و امروز، جایی که هر واژه با عشق و هر مقاله با شعور نوشته میشود و هر بازدیدکننده، قدم در دنیای خرد و زیبایی می‌گذارد. ۲۴ساعت، مظهر همدلی، دانش و پایمردی در مسیر ارتقای فرهنگ و هنر زنان سخنسرا است.
و همچنان در مورد بخش دوم پرسش شما دقیقا” به خاطر ندارم که کدام سال به همکاری با این سایت وزین آغاز کردم ، فکر کنم بیش و کم چهار ، پنج سالی میشود.
پرسش :
برای جوانان هموطن ما که در دیار غربت زندگی می کنند چه توصیه ها ی دارید؟
پاسخ :
« ز گهواره تا گور دانش بجوی »
پرسش :
در پایان اگر پیام و یا مطلبی است که نپرسیده باشم لطف نموده بیان کنید.
پاسخ :
پیام نهایی من اینست :
بیایید در جهانی زندگی کنیم که هر صدا
شنیده شود، هر دل آزاد باشد و هر انسان با همه تفاوت‌هایش در برابر دیگری برابر باشد. امید، همدلی و عشق مرز نمی‌شناسند ، آنها پل‌هایی هستند که ما را به هم نزدیک می‌کنند و روشنایی را در تاریک‌ترین لحظات به جهان هدیه می‌دهند.
با دست در دست هم،
می‌توانیم جهانی بسازیم که آزادی و برابری در آن نه یک آرزو، که حقیقتی زنده باشد .
همچنان از شما تشکر و قدردانی نموده که به من وقت دادید تا لحظه ی در کنار سایت غنامند ۲۴ ساعت باشم.
با حرمت میترا وصال
بشیر هروی :
بانو وصال گرانقدر از اینکه به سؤالاتم پاسخ دادید از لطف شما تشکر و قدردانی نموده ، سعادتمندی و سرافرازی تان را تمنا دارم.
