۲۴ ساعت

10 اکتبر
۱ دیدگاه

شوقِ دیدار

( هجدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه مؤرخ ۱۸ میزان  (مهر ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۱۰ اکتوبر ۲۰۲۵ میلادی   ملبورن  استرالیا

شوقِ دیدار

ترسم آن است که این عشق به حاشا بکشد

اشک   از  دیده  روان  تا  دلِ  دریا  بکشد

 بیم از آنست که دل تنگ  شود بار غمت

درد هجرانِ  تو را  این  دلِ  رسوا بکشد

 بیم دارم که دلم شعله کشد از پسِ عشق

شعله هایش همه عشاق به یغما بکشد

 وعده دادی که تو را تا  به ابد یار شوم

نکند   حرف  تو  جانا  به   درازا   بکشد

 ترسم آنست که گیسوی شکن در شکنت

بخت بد بر منِ بیچاره ای  شیدا بکشد

 بیم   دارم  که  مبادا  خمِ ابروی کمان

کمری خم به منِ بی سر و بی پا بکشد

 میروم ناله کنان تا به رسم بر درِ دوست

ترس دارم نشود  راه به بی را بکشد

 شوق دیدار تو دارم که شدم خانه خراب

خوف دارم که وصالِ تو به رویا بکشد

 خاک بر دیده فشانم که   شوم هم سفرت

بخت بد ترسم از آنست به دعوا بکشد

 آنچنان محو تو شد شاعرِ دیوانه ای تو

نقش پایت به دلش تا دلِ شب ها بکشد

 این غزل هم ز غمت آه فشان شد چکنم

طاهری از غمِ دل در غزلش آه بکشد

 

سیدآصف طاهری 

نیدرزاکسن-آلمان 

۹ سپتامبر ۲۰۲۵  

 

 

06 جولای
۱ دیدگاه

دردِ بی درمان

تاریخ نشر : شنبه 16  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 6 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

دردِ بی درمان

اگر روزی  کسی با خنده هایش  بی قرارت کرد

کسی با گردش چشمش اسیری   روزگارت کرد

اگر روزی  شدی  تنها  نمودی گریه در شب ها

درین دنیا شدی رسوا کسی دور  از  دیارت کرد

اگر دردت  فراوان شد دلت از  غصه ویران شد

کمی حالت پریشان شد کسی گرد و غبارت کرد

اگر روزی  برای  دیدنش  رفتی تو را  نشناخت 

و یا در را به  رویت  وا نکرد  و انتظارت کرد

اگر چشمی  فریبایش  به   یادت   آمد   و  دیدی

فراق  و درد بی  درمان  اگر بی اختیارت  کرد

اگر شب تا سحر خوابت  نیام د تا  نمازی صبح

ویا روزی کسی با جلوه ی حسنش شکارت کرد

مزن بیهوده دست وپا که این دردیست بی درمان

کسی چون طاهری با دردبی درمان دچارت کرد

سیدآصف طاهری 

نیدرزاکسن-آلمان

2 فبروری 2024  

بحر: هزج مثمن سالم 

مفاعيلن مفاعيلن مفاعيلن مفاعیلن

05 جولای
۳دیدگاه

لبِ میگون

تاریخ نشر : جمعه 15  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – 5 جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

لبِ میگون

کمترین چیزِ که از او مانده  بمن دیده ی تر

هم چنان  اشکِ شب  و آهِ  سحر خونِ جگر

هر کجا هست  خد ا پشت  و  پناهش بشود

این  دعای منِ شیداست به هر شام و سحر

دیده بر راه  بَود  تا  که  رسد  نامه  رسان

من و چشمانِ  تر و خونِ  جگر دیده به در

شود   آیا    که    بیاید    و دلم   شاد کند ؟

تا دری میکده  رقصم  نه به  پا  بلکه  بسر 

شود   آیا   که   او  بیاید  نفسم  تازه  شود

دست  خود  حلقه  کنم   دَورِ کمر   بارِ دگر

نذر کردم  به   دری  میکده  رقصان  بروم

گر خدا  خواست  بیآید  لبِ  میگون  ز سفر 

این غزل  را به سری راه  تو خوانم  صنما

و کنم فرش به راهت  سرو تن جان و جگر

طاهری  تا  بسحر دست  به  دعا پیش خدا

که  خدا  حفظ   کنی  دلبرِ   ما   را  ز خطر

سیدآصف طاهری

 نیدرزاکسن-آلمان 

16 جنوری 2024

بحر: رمل مثمن مخبون محذوف 

فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن