۲۴ ساعت

رشکِ آسیا

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۶ اسد  ( مرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۸ جولای  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی .  فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

رشکِ آسیا

نیایید    دیگر    نیست      هرگز 

شما را جای   امن  و   زندگانی 

درین کشور که رشک آسیا بود 

شده   نازل     بلای    آسمانی 

زبس بردند و ویران کرده کشتند 

نمانده   هیچ  از بودن نشانی 

همه جا گشته قبرستان و مشهد 

کند از   حال   ملت   ترجمانی 

مسلمان با مسلمان بس در افتاد 

نصارا خواند بر  ما ( لنترانی ) 

شرافت زیر پا شد ،مُرد وجدان 

برای یک   دو  روزه   کامرانی 

جهاد    ما     ندارد    ارمغانی 

بغیر از غارت و موشک پرانی . 

 صابر هروی

بیگانه پرستان 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۳ اسد  ( مرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۵ جولای  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار .   شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی

بیگانه پرستان 

پیشبین نبدیم ما به چنین روز   سیاهی 

یعنی   بشود  کشور  ما   ملک   تباهی 

نه خانه بما ماند  ، نه  باغی  و  درختی 

نه مارکیت و بازار و نه تعمیر و نه راهی 

شد کشور ما فاقد هر خوبی که داشت 

نی سرحد و ژاندارم و نی اردو و سپاهی 

از بس که شده غارت  و  تاراج ، نمانده 

بر فرق زنان  چادر  و  بر   مرد   کلاهی 

شد عاطفه   و   رحم  و  مروت ز میانه 

تأثیر   ندارد   به  کسی     ناله و  آهی 

از   طینت    بیگانه    پرستان    دغلباز

کی روید ازین مزرعه جز خار و گیاهی 

ای دشمن غدار که  داری  سر کشتار 

ما را چه بود  غیر  مسلمانی   گناهی 

از ظلم شما   خوار و  حقیریم   به دنیا 

ما را  نخرد  هیچ   کسی  با  پر کاهی 

از بسکه سراسیمه شده مردم کشور 

دیوانه براهی رود  ، هشیار  به راهی 

نی حامی و نی رهبر و نی صاحب دردی 

ما را نبود جز  در   حق   ، هیچ پناهی 

در روز قیامت   ز   وطنخواهی نداریم 

جز خون شهیدان بخون خفته گواهی !!!!

صابر هروی

دالر و کلدار 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۲۸ سرطان  ( تیر ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۹ جولای  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار .   شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی

دالر و کلدار 

این  وطن    فاقد    مردان    فداکار نبود 

خالی از مردم   دانشور  و  هشیار نبود 

دشمنی با خرد و علم  نمی کرد کسی 

علم و دانش به کسی مایهٔ   ادبار نبود 

همه   دانا   و   طرفدار    تعالی   وطن 

کس طرفدار جفا  پیشه   و  مکار نبود 

کشتن و بستن و دزدی نبدی خصلت ما 

هیچگاهی به وطن  اینهمه  طرار نبود 

مرگ و میر اینهمه در کشور ما راه نداشت 

هیچکس با  غم  و  اندوه  گرفتار نبود 

پا درازی ننمودی  کسی  در کشور ما 

قوم افغان  بخدا  اینهمه  بی  عار نبود 

جانی و دزد و ستم پیشه و مکار و دغل 

صاحب قدرت  و جنرال و  سپهدار نبود 

سروری داشت هر آنکو بودی با عقل و ادب 

هیچ خرکاری ، بما سرور و سردار نبود 

هیچ یک خانه   و   تعمیر   و بنای  آباد 

بی سر و برگ و در و ارسی و دیوار نبود 

بین     عمال    بزرگ   و   علما  و  ملا 

جدل هرگز  به  سر دالر  و  کلدار  نبود 

داشتیم راحت و امنیت و وحدت ، لیکن 

چور و غارتگری و  ذلت  و  ادبار نبود . 

صابر هروی

جوزا سال ۱۳۷۲ 

کابل – افغانستان

عشق وطن 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۲۴ سرطان  ( تیر ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۵ جولای  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر: زنده یاد استاد صابر هروی .    فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

                          عشق وطن 

وطن ریاض جنان بهتر از  دیار تو نیست 

بهار روضهٔ رضوان به از بهار  تو نیست 

جلال   و  حشمت  شاهنشهی روی  زمین 

شکوهمند  تر از عشق  پایدار  تو نیست 

بهیچ  کشور  دنیا   به   غیرت و حشمت 

چو مردمان سلحشور  و هشیار تو نیست 

به  آتش  حسدش  می شود   کباب  مدام 

هر آنکه  مائل آزادی  و  وقار  تو نیست 

خراب   اگر  که  شدی از  جفای بدکیشان 

به شرق وغرب شکوه خرابه زارتو نیست 

پر اضطراب دل  من به مثل سیماب است 

دمی  قرار  ندارد  چو  در کنار تو نیست 

چه   غم  که  مدعی  دارد  سر عناد  بتو 

به غیر لطف  خداوند  پاسدار  تو  نیست . 

صابر هروی

نوامبر سال ۱۹۹۵ 

راولپندی پاکستان . 

انتظار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه  ۲۲ سرطان  ( تیر ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۳ جولای  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر  : زنده یاد استاد صابر هروی .   فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

انتظار

از دوری تو  هر چه  تپیدم  نیآمدی 

زهر فراق هر چه چشیدم نیآمدی 

با وعدهٔ وصال که دوشم  فریفتی 

بسیار    انتظار   کشیدم   نیآمدی 

در وادی فراق تو از فرط جستجو 

چون طفل اشک هر چه دویدم نیآمدی 

یکشب ز لطف رخ  ننمودی بسوی من 

دادی هزار   وعده وعیدم نیآمدی 

در بستر فراق تو مردم ز بیکسی 

( ظالم بحال مرگ رسیدم نیآمدی ) 

چشمم سفید گشت پی انتظار تو 

ای دلشکار چشم سفیدم نیآمدی 

یک آمدن که شاد  کنی خاطر مرا 

با نقد جان اگر چه  خریدم  نیآمدی 

باری بسوی (صابر ) غم مبتلای خود 

ای مایهٔ رضا   و   امیدم  نیآمدی .

صابر هروی

کابل  – افغانستان

سال ۱۳۲۹ خورشیدی

چشمِ پر آب

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۹ سرطان  ( تیر ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۰ جولای  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی .  فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار.

چشمِ پر آب

ای ماه  چه می تابی  بیهوده متاب امشب 

بگذار که خوش باشم با صد تب و تاب امشب

 ظلمتکدهٔ    روحم      ظلمتکده    می باید 

بهر که   بدر   آیی    از  زیر   نقاب  امشب 

رندان همه از خویش و رندان همه مخمورند 

نی ساقی و نه چنگی نه جام شراب امشب 

ای قرص  درخشنده  از  حجله میا بیرون 

دلدار   فروخفته  در بستر  خواب  امشب 

هم صوفی و هم مطرب دردیکش و قاپوچی 

بس شیشه تهی کردند مست اند و خراب امشب 

بگذار    به   تنهایی    با   ناله   در  آویزم 

صد مویه کشم از دل چون چنگ و رباب امشب 

فریاد   رسی   نبود   ما  را بجز از اشکی 

(صابر ) نبود مارا جز چشم پر آب امشب . 

صابر هروی

بغلان – افغانستان

۱۴۳۶ خورشیدی

سر زمین من ! 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه ۱۴ سرطان  ( تیر ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۵ جولای  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی . فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

سر زمین من ! 

بزمین پاک اینجا همه  جا نشانه هائست

ز وفا  و   پایمردی  و   نشانه   های دیگر 

ز    مبارزان     ملی    ز نیای   پر   صلابت 

شنوم ز خاک و خشتش چه فسانه های دیگر 

ز طنین ساز میهن که نوای جاودانیست 

نرسد به گوش جانم ، بجز این نوای دیگر 

اگرم کسی بپرسد که بهشت یا که میهن 

بجز از وطن نخواهم  ز خدا  عطای دیگر 

ز جهان و جان گذشتم که بود همین سرشتم 

که نباشدم بجز این ، بسر ادعای دیگر 

بوطن پرستی خود  کنم  افتخار دائیم 

بخدای که  نباشد  بجز او  خدای دیگر . 

صابر هروی

ثور ۱۳۷۲

روز بهی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۰ سرطان  ( تیر ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱ جولای  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر: زنده یاد استاد صابر هروی .   فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

روز بهی

میرسد  روزیکه  چشم   قوم ما بینا شود 

افتخار ات   کهن  در  ملک   ما  احیا شود 

می‌رسد روزیکه که گردد امتیاز نیک و بد 

جنبشی آید که فرق  زشت  از زیبا شود 

میرسد روزیکه کاخ ظلم گردد  سر نگون 

خائن و غدار و دزد و مرتجیع رسوا شود 

می‌رسد روزیکه گیرند دست غارت پیشگان

شام   تاریک   الم   افزای   ما  فردا شود 

می‌رسد روزیکه جهل و  فقر  گردد مضمحل 

هر طرف هنگامهٔ روز  بهی   بر پا شود 

می‌رسد روزیکه  گردد  ملک   ما آبادتر 

این (خری لنگی) که ما داریم (هواپیما )  شود 

می‌رسد روزیکه انصاف و عدالت  گسترند 

راحت و امن و ترقی ها نصیب ما شود 

می‌رسد روزیکه گردد شاد و  خرم رنجبر 

امتیازی   در  میان  جاهل  و  دانا شود 

می‌رسد روزیکه وامانند ز پا  زورآوران 

ماسک ها دور افتد و این حیله ها  افشا شود 

ای خوشا آنروز و آن هنگامه و آن گیر و دار 

کاش زود آید که از من دفع صد سودا شود . 

صابر هروی

کابل – افغانستان

 ۱۳۴۵ خورشیدی

شعر غربت

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۴  سرطان  ( تیر ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۵ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی .  فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

شعر غربت 

منکه دورم  از  تو ای  میهن  بلا  ها از تو دور 

خواهم از  حق تا گردد  دست اعدا از تو دور 

تا جهان  باشد ز خالق رشک جنت خواهمت 

حیله  و  کین  و  ریا و  دست  اغوا  از تو دور 

دست ظالم ، پای ملحد ، چشم حاسد تا ابد 

بر اساس امر  و  نهی حق تعالی  از تو دور 

روزوشب خواهم که گردد دشمنت خوار وزبون 

خفت  امروز   و  طعم  تلخ  فردا  از  تو دور 

التجای  من ز حق  این  باشد  هنگام   دعا 

از ریاضت  باد   بدعت  ،  تا ثریا   از  تو  دور 

من اگر دورم ز  تو ،  باشد  الهی ای  وطن 

رنج  و   آزار   و   توقعات   بیجا   از  تو دور 

دیگر ای  خاک  عزیز  و  مدفن  آبای  من ! 

آرزودارم که باشد شوروغوغا از تو دور !!!!!!

صابر هروی

پشاور – پاکستان 

۱۳۷۲

سوختم

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱  سرطان  ( تیر ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۲ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی . فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

سوختم

سوختم در آتش تخریب  کشور  سوختم 

هر کی میسوزد ، ولی من صد برابر سوختم 

نیست پروائی مرا از  درد  و  بیماری تن 

در غم این مردم نادار  و مضطر سوختم 

ناله  و   فریاد  مادر  ها  بجانم   زد شرر 

در   رثای  خواهران  بی  برادر  سوختم 

سالها شد میکشم رنج و  جفای  بی کسی 

از فراق  همرهان   ناز   پرور   سوختم 

انتظار   وصل  یاران   مهاجر می کشم 

مثل شمع نیم سوزی پای تا سر سوختم 

اشک من خشکید و نخل آرزو آتش گرفت 

همچو مرغی که بود بی بال و بی پر ، سوختم  

زآتش قلبم بود دود وطن خواهی بلند 

همچو عود آتش گرفتم ، همچو عنبر سوختم . 

صابر هروی

سوگند ! 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهار شنبه ۲۸  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۸ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر: زنده یاد استاد صابر هروی  . فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

سوگند ! 

سوگند   به   هر   دره   و   هر  دشت   و  بیابان 

سوگند      بهر        قطرهٔ       رگبار      بهاران 

سوگند  به   ( کابل )    که  شده  درهم  و   برهم 

سوگند به ( غزنی )و به (نیمروز) و به( پروان )

سوگند  به ( کندهار) و (شبرغان ) و به ( لوگر ) 

سوگند به ( گردیز)  و به  (پکتیا ) و به (لغمان ) 

سوگند به (بلخ ) و به ( هرات ) و (چک وردک ) 

سوگند  به (بامی )  و (تخار )  و  به ( بدخشان ) 

سوگند به ( کهندژ ) به ( غورات ) و به ( بادغیس ) 

سوگند به ( فاریاب ) و به ( فرخار ) و (ارزگان ) 

سوگند به (خوست) و به ( کنرهار) و به ( زابل ) 

سوگند به (هیرمند) و ( فراه) (جاجی ) و(میدان) 

سوگند   بهر   برگ   و   گیاهی   که   خزان  دید 

سوگند    بهر    لاله     که    روئید    ز    بیابان 

سوگند   به   آن   خانه   که   شد   چور و چپاول 

یا   خورد   به   بام   و  در او   راکت   و  هاوان 

سوگند   بهر کلبه   که   بی سقف  و  چراغ است 

سوگند     به      فریاد     گلو      سوز    یتیمان 

سوگند     به     سوز    جگر      مادر    غمگین 

سوگند    به    چشمان   پر   از    اشک   یتیمان 

سوگند    بهر     دانهٔ     هر    خرمن     پر   بار 

سوگند  به  سیل   و   به  زمین   لرزه   و  توفان 

سوگند   به   آن    خواهری    کز    مرگ   برادر 

دارد   همه    شب    تا   به    سحر   دیدهٔ  گریان 

سوگند   بهر   چه   که   بود    ماهی    به    دریا 

سوگند   بهر   چه     که    بود     برگ   درختان 

سوگند   به  هر چه  که طیور است و خوش است 

سوگند   بهر    چه    که    بود    کوکب   رخشان 

سوگند    بدل  های   پر    از    غصه    و    ماتم 

سوگند       به      توفندگی       خون     شهیدان 

سوگند      بدرد      دل     پر     داغ      پدر   ها 

سوگند    به   بی    شیری    و    بیماری  طفلان 

سوگند  به ( پنج ) و به ( هریرود ) و به ( آمو ) 

به ( کوکچه ) و ( ارغندو ) و ( هلمند ) زرافشان 

سوگند به ( هندوکش ) و ( بابا ) و ( سیاه کوه ) 

سوگند به ( سپین غر ) و ( پامیر ) و ( سلیمان ) 

سوگند   به ( دیواندر ) و ( دو شاخ ) و  ( للندر) 

بر (سوزک) و(فیروزکوه) و(قورغ) وبه (واخان) 

سوگند   به   هر   شهر  و ده  و  قریه  و قشلاق 

یعنی     که     بهر     بسوهٔ   این  کشور  ویران 

از   آنچه     به    اخلاص    عمل    یاد    نمودم 

سوگند   بهر   یک   به  جز  از   کعبه   و  قرآن 

کز     عشق     وطن      لحظهٔ     آرام    نگیرم 

تا  هست   نفس   در   تنم   و هست   مرا  جان . 

صابر هروی

سرطان ۱۳۷۴

راولپندی  –  پاکستان 

خزانِ زندگی

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۵  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۵ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر: زنده یاد استاد صابر هروی .  فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

خزانِ زندگی

نو جوانی در غم و در حسرت و سودا گذشت 

همچو  باد  صرصری  کز  دامن  صحرا گذشت 

کی رسد آیا  به دستم  دست تو  ای دلستان 

وعده  وصل  تو  از  امروز   و  از  فردا  گذشت 

بهترین   ایام  عمر  و   شادمانی    های   من 

گه به صلح وگه به جنگ وگه به استغنا گذشت 

منزل   صد   ساله   پیمودم   به   امید  وصال 

در خیالم تا  خیالت  ای  پری   سیما  گذشت 

شد خزان   زندگی  ، هشدار   ای   ناز آفرین 

(فرصت نگذشته ات پیش ازگذشتنها، گذشت) 

صبحدم میگفت درویشی که دوش ای منعمان 

خواب خاکستر نشین و قاقم  و  دیبا گذشت 

کو قباد؟ وکو کیامرث؟ و چه شد؟ بهرام گور ؟ 

بگذرد   آنچه   که   با اسکندر  و  دارا گذشت 

از تلاتم   های   موج اشک  من  غافل چرا ؟ 

کی دوان بی زورق از امواج این دریا گذشت 

از    برای      خاطر     ناز    آفرینت    عاقبت 

( صابر )   آواره ات  از   راحت  دنیا  گذشت . 

صابر هروی

پروان عقرب ۱۳۳۸

جنگ مذهب

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۲۳  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۳ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار . شاعر: زنده یاد استاد صابر هروی

جنگ مذهب 

ای مدعی فگنده ای ما را بجان هم 

ما را نموده  تفرقه ات دشمنان هم 

سنی و شیعه، ازبک و افغان ، هزاره ها 

بودیم  قرنها  بوطن   دوستان  هم 

دین و خدا  و  قبله و  قرآن ما یکی 

ما را نبود فرق و  تباعد  میان  هم

مذهب نبود حائل توحید  و عزم ما 

ما سنییان هم بودیم  و  شییعان  هم 

سمت و نژاد و قوم و زبان در میان نبود 

چون آشنا بدیم  بفکر  و  زبان هم 

با هر زبان و  لهجهٔ  غمخوار هم بدیم 

کی میزدیم مشتِ  جدل  در دهان هم 

ما را  نمی فکند  بهم  رهبران  ما 

بودیم شریک واحد سود و زیان هم 

هشدار بیش  ازین  نتوانی  زهم جدا 

هستیم گوشت و خون و رگ و استخوان هم . 

صابر هروی

بگذار 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۱  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۱ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : نده یاد استاد صابر هروی . فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

بگذار 

بگذار ببارد ابر 

بگذار بخندد گل 

بگذاربغرد رعد 

بگذار بتابد خور 

بگذار بلغزد آب 

در مزرعه ها یکسان 

بگذار بجنبد نبض 

اندر رگ بیماران 

بگذار بنالد نای 

بگذار بموید تار 

بگذار زند پرپر 

موسیچه و موسیقار 

بگذار بپاشد نور 

مهتاب به بام و در 

بگذار کند خورشید 

روشن همهٔ خاور 

بگذار درین پهنا 

پهنای همین دنیا 

انسان زید شادان 

شادان زید انسان 

بگذار شود روشن 

هر کلبه که تاریک است 

باشند کنار هم 

چه ترُک و چه تاجیک است 

بگذار بشر باشد 

آسوده ز‌رنج و غم 

با صلح زید دأیم 

بی دغدغه و ماتم . 

صابر هروی

کابل  – افغانستان

قوس ۱۳۶۵

رادیو تلویزیون 

عید قربان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۹  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۹ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی . فرستنده : محترمه ادیبه صابر هروی

عید قربان

عید قربان آمد و حالم سخت زار و بر هم  است 

در چنین   روزی   دلم   آغشتهٔ   درد  و غمست 

گر  پذیرد   جان   خود   را  می کنم   بهرش فدا 

شرم دارم  زانکه ن قد جان ، پیش او کم است 

عید    آن   به    تا    کنار    او    بیاسایم    دمی 

حالیا  ز   افسردگی  بر دل  مرا صد ماتم است 

از    برای   عید  هر کس   جامهٔ    نو  می خرد 

جامهٔ من وصله دار و کیسه ام بی درهم است 

بی وجود یار   یارب  چون   کنم   این   عید را ؟ 

دل پر از خون و یخن چاک و دو چشمم پر نمست 

در بساط  عید  ( صابر )   گریه اش   آذین  بود 

عمر ها شد طفل اشک دیده مارا همدمست . 

صابر هروی

بغلان – افغانستان

عید قربان  سال ۱۳۳۰

به دیکتهِ دگران !

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۱  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱ جون  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی  – فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

به دیکتهِ دگران !

کی   گفته    بود ؟   بیایید    انقلاب   کنید ؟

به جور و شتم و ستم ملک را خراب کنید ؟

کی گفته  بود  بیارید  جنگ مذهب  و  قوم

هرانچه   بوده   و   نابوده   نقش  آب  کنید

کی گفته بود  زنید آنقدر   به راکت و  توپ

که طفل و  پیر و زن و  مرد  را  کباب  کنید

عنان  کشور  خود  را  به   اجنبی   بدهید

 به ( دیکته دگران )   رهبر   انتخاب   کنید

کی گفته بود ز کشتار بی حساب و ستم

ز  دین و  امر خدا   سخت   اجتناب   کنید

کی گفته بود شما نا عفیف  های فضول

که ادعای   عفاف  و  زن   و  حجاب  کنید

شما که اهل  عمارت  به مملکت نشدید

کی گفته  بود که  ایجاد  اضطراب  کنید

شما بخاطری  با توپ  و  تانگ  آمده اید

که استخوان و رگ و گوشت آسیاب کنید .!!!!

صابر هروی

اشک ریزان

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۷  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۸ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی     فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار .

 اشک ریزان

 بیدل   از  کوی  تو ای  دیباچهٔ   دل   می‌روم 

با دل خویش  آمدم ، پیش  تو بیدل می روم 

حیرت و  افسوس  بگرفتست  سر  تا پا مرا 

عقل و هوشم یک قلم گردیده زائل می‌روم 

آمدم   در    آرزویت    ، آرزو ها    خاک   شد 

چون نشد بر حال من لطف تو شامل می روم 

آمدم تا   عقده   های   من   برویت وا شود 

کرده ای حال دلم را سخت مشکل می روم 

دوش گفتی :ناله کم کن ، ورنه میرنجم ز تو 

جان من بهر خدا این رشته مگسل می روم 

از تغافل  خانه اش  رخت  سفر بستم ولی 

اشک ریزان ( صابرا ) منزل به منزل می روم . 

صابر هروی

بغلان ۱۳۳۵

حسرتِ دیدار

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه  ۵  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۶ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار .  شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی .

حسرتِ دیدار

تا شدم  از  برت  ای  شوخ  دل  آزار جدا 

شد سرور و طرب از من همه  یکبار جدا 

چه جفا ها بمن از غمت ای دوست نرفت 

محنت  و   درد  جدا  فرقت    بسیار جدا 

نوبت هر که  رسیدست  بمن کرد ستم 

تو جدا   ، چرخ   جدا   ،  طعنهٔ اغیار جدا 

ز که نالم به کی گویم که چه کردی تو بمن 

غم  جدا  کشت   مرا حسرت دیدار جدا 

ساز و برگم همه شب نیز به غربت آنست 

ذلت   هجر   جدا  ،   دیدهٔ    خونبار جدا 

( صابر ) از عشق و جنون وآله و رسوا شده ام 

پیش  دلدار  جدا  ،  بر س ر بازار  جدا . 

صابر هروی

بغلان

۱۳۳۴

گلشنِ عیش

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  ۳  جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۲۴ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی    فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

گلشنِ عیش

بیا یکسو گذار ای  ساده  دل ناز و  تغافل را 

مگیر ای حیله گر زین بیشتر از من تحمل را 

خیال   درد  بیدردان   ندارم   خوب   میدانی 

به بی پروایی ات نازم بیا بس کن تجاهل را 

حذر کن از شکست دل که عصیان است بی پایان 

مده از کف چو با او  روبرو  گشتی تعادل را 

بیا ای   نو  نهال  آرزو   در   گلشن   عیشم

مکن بی آشیان از دوری ات بیچاره بلبل را 

مزن بر  هم  سر انجام ،  من  امیدوارت  را

 طلایی موی من بشکسته ئی بازار سنبل را 

چرا بیهوده دائم می کشی  بار ملامت ها

 وفایی نیست (صابر ) بعد ازین خوبان کابل را . 

صابر هروی

کابل

حمل ۱۳۲۸ خورشیدی

تسلی 

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : پنجشنبه  ۱ جوزا  ( خرداد ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۲ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار   شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی

این غزل زیبا درست ۶۶ سال قبل از امروز

در شهر زیبای کابل سروده شده است .

تسلی 

دنیا  ا گر   بکام   دل    ما     نشد  نشد 

گر سیم و زر نصیب و  مهیا نشد  نشد 

گر فقر و تنگدستی ام از خویش میبرد 

گر جامه ام ز اطلس و  دیبا  نشد نشد 

گر علم و فضل و دانش و حرفت  نمیخرند 

با دست من  اگر  گرهی وا  نشد نشد 

بر من چه غم که کس نشناسد مقام من 

گر شهرتم  فزون و  دو بالا  نشد نشد 

از دست  نا کس  که  ندارد  مایه  یی 

انعامی  گر برای من و  ما نشد نشد . 

صابر هروی

کابل

 جوزا ۱۳۳۸ خورشیدی

وصیت شاعر 

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : سه شنبه  ۳۰ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی -۲۰ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی    فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

وصیت شاعر 

در زمستان های سرد و یخ زده 

هر   کجا    دیدید    یتیمی  بینوا

 بر سر راهی ستاده بی لباس 

از   شما    دارد    تمنای   کمک 

از  من  ای  اهل  وفا  یاد آورید 

در شب  تاریک  و وحشتزا  اگر 

سایلی  دیدید  میان  جاده  ها 

پاره  پاره  جامه  و عریان و زار 

میکشد  از فاقه  فریاد و فغان 

از من ای  اهل  وفا  یاد  آورید 

در بهاران کز دل سنگ و درخت 

سبزه و گل هر طرف سر میکشد 

مرغکی  دیدید  دور  از آشیان 

هر طرف  آواره  و  بی خانمان 

از من  ای  اهل  وفا  یاد آورید 

هر کجا   دیدید  مور دانه کش 

بهر سد جوع هر سو می دود 

بی  رمق   در   سنگزار   آرزو 

پایمال   مردمان     بی   خیال 

از من  ای  اهل  وفا  یاد آورید 

گر  به  زیر  چکمه   زور  آوری 

یا  به  چنگال  یکی  اهریمنی 

غم نصیبی را  پریشان یافتید 

بی کس و بی چاره و محکوم مرگ 

از من  ای  اهل وفا یاد آورید 

در   میان    منجلاب   نیستی 

یا که در صحرای خشک و بی علف 

با شما شد رو برو حرمان کشی 

سر به زانو   از حیا بگذاشته 

از من ای اهل   وفا یاد آورید 

نیمه شبها که همه خوابیده اند 

از میان خانه بی سقف و در 

گر صدای دل خراشی بشنوید 

کز شما  دارد  امید  عاطفت 

از من ای اهل  وفا یاد آورید 

یا به یک سلول زندان کثیف 

هر کجا  دیدید  انسان  ذلیل 

در غل و ذولانه بی جرم و گنه 

میکشد رنج و ندارد حامی یی 

از من ای اهل  وفا یاد آورید 

هر کجا دیدید  مر د  فاضلی 

با فضولی هم ترازو گشته است 

یا بود دانشوری مقهور و زار 

زیر دست حکم نادانی اسیر 

از من ای اهل وفا  یاد آورید 

هر کجا دیدید پستی غابنی 

بر  صریر  کامرانی  کرده جا 

صادقی را میزند نشتر به رگ 

طعن بی چیزی دهد هر دم به وی 

از من ای اهل  وفا یاد آورید 

گاه گاهی در میان  کتله ها 

شاعری دیدید بی قدر و زبون 

از نظر افتاده یی بی حرمتی 

هم نشین بیسواد و هرزه یی 

از من ای اهل وفا یاد آورید . 

صابر هروی

کابل

قوس ۱۳۶۲ 

آهِ   آتشبار   

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۸ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۸ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی    فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

آهِ  آتشبار   

ای که   از  بیداد  تو   رنج   ف راوان   دیده ام 

هر  طرف  رو  کرده ام  رنج  فراوان  دیده ام 

ای شکاری چشم !  چشمم کور شد آخر ز غم 

تا ترا چون  مردم   چشم   حریفان   دیده ام 

ناصیحا  بیهوده کن   گو   از   مزاق   زندگی 

حاصل از عمر و جوانی رنج  ارزان  دیده ام 

آه    آتشبار   من   هم     فاقد    تاثیر   شد 

سرد رویی ها شبی زین  آه سوزان دیده ام 

می هراسم از خود و بیگانه یارب چون کنم ؟ 

بسکه تزویر و گناه زین خوش نگاهان دیده ام 

مردمی نبود  میان  مردم ای  خوش  باوران 

بس ازین مردم ، شکست عهد و پیمان دیده ام 

صبر کن (صابر ) که الصبرست  مفتاح الفرج 

از   تصبر  مشکل  هر  کار  آسان  دیده ام . 

صابر هروی

پروان

سال ۱۳۳۶

اهلِ غارتگر

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : جمعه ۲۶ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۶ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

شاعر : مرحوم استاد صابر هروی     فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

اهلِ غارتگر

دور طالب  چو   شود   ختم  ندانم پس از آن 

چه گروهی ؟ به چه نامی به وطن می آید ؟ 

گر شود کوته  ازین  ملک  دگر  دست  ددان 

کی  به  ویرانی ؟  این ملک کهن  می آید ؟ 

اهل  غارتگر  و  کشتار    و   تخریب  و  ترور 

با بم و  راکت  و  یا  دار  و   رسن  می آید ؟ 

بعد ازین بد گهران باز ، گروهی به چه نام ؟ 

رونق   افزای   جدال    تو    من    می آید ؟ 

کرگس و بوم ،  و یا  گرگ و  شغال و  روبه 

عوض خوک و  خر و سگ به چمن می آید ؟ 

چه بلا های دگر   ، باز  خدایا  به چه رنگ ؟

بر سر مردم بی گور  و کفن می آید ؟؟؟؟؟

صابر هروی

حمل ۱۳۷۷ راولپندی 

پاکستان 

بتِ خود خواه

هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۴ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۴ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

 شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی                   فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار

بتِ خود خواه

بشنو  از   من  گرفتاری   عجب  کیفیتی دارد 

زبان   عشقبازی  هر چه   باشد   لذتی  دارد 

نرنجد  ناصحا  دل ، هر چه  زآن نا مهربان آید 

که ناز و قهر و عشوه ، هر یکی  خاصیتی دارد 

جدایی  و   وصال  و   اعتنا  و   ناز  و  استغنا 

بجای خویشتن  هر یک  جدا   اهمیتی  دارد 

نباشد عشق بازی مشرب هر شیخ و شاب هرگز 

به نزد اهل دل وابستگی خوش حرمتی دارد 

به چشم کم بسویم ای بت خود خواه کمتر بین 

که ( صابرت ) بعین عاشقی شخصیتی دارد . 

صابر هروی

پروان

 سال ۱۳۳۸

مادر

( هفدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۱ ثور  ( اردیبهشت ) ۱۴۰۴  خورشیدی – ۱۱ می  ۲۰۲۵   میلادی –  ملبورن – استرالیا

فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار     شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی

مادر

مرا   !   ببخش      که   هنگام     کودکی

رنج و تعب به خاطر  من خیلی  دیده ای

شبهای   بس   دراز  نخفتی  به  خاطرم

زهر  ِ   یتیم    پروری     من   چشیده ای

ای مأمن مراد!

مادر  !   مرا  ببخش   که   بهر   ِ سلامتم

دادی  سلامت   تن  و  روحت  همه بباد

بهر  ِ  رفاه و پرورش  جسم  و  جان  من

بردی   تمام   لذت   هستی   خود   زیاد

ای روح پر شکوه!

مادر  ! مرا ببخش که  شبها   بگوش من

گفتی   فسانه  های   دل   انگیز  زندگی

پروردیم   به  شیره ی  جان   عزیز  خود

دادی    فرح     ز عطر    ِ  دلاویز   زندگی

با صد نیاز وناز!

مادر  !  مرا ببخش که چون  راهرو  شدم

دست   ِ مرا  گرفته   و   بردی    بمدرسه

کردی   مراقبت   که   نباشم  بکوچه  ها

نادان   و  بیسواد   و   بگرداب   وسوسه

بی علم وبی کمال !

مادر !  مرا ببخش  که  وقتی جوان  شدم

سیر م     ندیدی   و   رفتی    بکام    مرگ

ز آغو‌ش   گرم   و  پر ز صفایت جدا شدم

گشتی  جدا  ز طفل  ِ یتیمت    بنام  مرگ

روح تو شاد باد!

مادر !   مرا    ببخش    نرفته    ز یاد   ِمن

رنج    ِ مرا   زیاد   کشیدی    به   بیوه گی

همواره  ام   بدرس   مشوق  تو بوده ای

 تا   دادیم     نجات     ز ژرفایِ  هرزه گی

جانم فدای تو!

مادر !  مرا  ببخش   که   هرگه   به یاد تو

می افتم     وز خصلت    تو  یاد   می کنم

از خجلت ِ   وفا   بتو  شرمنده   می شوم

بر نام  ِ   نیک   ِ تو دل  خود شاد می کنم

جاوید نام تو !

مادر !  تو شاد   باش  که  امروز  هر کجا

تجلیل  ِ شان  و   مرتبه ی  ارجمند تست

اولاد    ِ صالح ِ  تو    بتو    فخر   می کند 

یعنی    که   روز  جشن  مقام بلند تست

در این ده و دیار !

مادر  !  مرا ببخش  که  چون  مادر  ِوطن

حق   ِ ترا   ادا   نتوان    در  زبان   ِ شعر

فهمم   ز مدح ِ   مقام  ِ   تو   عاجز   است

گنگ است بهر  ِ وصف مقامت زبان  ِشعر   

ای  روح  تابناک

خوش آرمیده باش!

صابر (هروی)