۲۴ ساعت

مشاعره قیوم بشیر هروی با محترم نعمت الله مختارزاده (پیوسته بگذشته)

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۴  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۳ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

پیوسته بگذشته …

شماره (۱۱)

ته نشینِ خاطره ها

چه مژده ای، که به حُسن حمیده می آیی

ز نخلِ پیکر  و اندام  ، تو چیده می آیی

اگرچه موی سپید ، رایگان  نصیب نشد

بیادِ   فصلِ   جوانی   ،  دویده  می آیی

چنانکه حرف زدی،از قرابه های شراب

شراب  ز ساغر و مینا ، چشیده می آیی

کنارِ خُم شراب  ته نشین خاطره هاست

خمارومست وخراب، لب گزیده می آیی

کجاست ، فصلِ شگوفایی ها و همنفسی

نفس  به سینه به یادش ، کشیده می آیی

مگو که راهی نمانده ، برای آمد و رفت

اگر  بفرض   نمانده  ،   پریده  می آیی

ز طعن و لعن حریفان، مکن حذر زسفر

بیا ، بیا  و  نشان  ده  ، چمیده  می آیی

شنیده ام سخن از،ضرب نیش وجورِزبان

برای  دفع  بلا  ،  زان  رهیده  می آیی

«بشیر» منتظراست،(نعمتا) زراه برسی

خوش آندمی که دلی را، خریده می آیی

قیوم بشیر هروی

ملبورن – استرالیا

****

طرحِ نو

کنون که لحظه ای ، از غم بٌریده آمده ام

ز درد  و  رنج  و الم ،  وارهیده آمده ام

سپید موی  مرا ، می نداده  مفت ، فلک

رسای  قامتِ  سروی  ،  خمیده  آمده ام

گروهی  شاکی و جمعی  گلایه ها دارند

شنیده  شکوهء  شان را  ،  پریده آمده ام

گلایه های ز قوافی ، شکایه ها ز ردیف

ز  بهر  چارهء   ایشان   رسیده  آمده ام

برای  جمعی  شده  یکنواخت  قافیه  ها

ندانی  اینکه ، چه  دردی کشیده آمده ام

بیا  که  طرح  نوی  در  زمینه  اندازیم

بگو بشیر که « نعمت »! دویده آمده ام

نعمت الله مختارزاده

اسن – آلمان

مشاعره قیوم بشیرهروی با محترم نعمت الله مختارزاده (پیوسته بگذشته)

تاریخ نشر: دوشنبه ۲۱  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

ساغر و مینا

چنانکه دانم  و دانی  دویده  می آیی

خمارِ باده ،   لبی  را مکیده می آیی

ولی شکی نبود دروفا وحرف وعمل

چنانکه گفته ام حرفم  شنیده می آیی

بیادِ   دلبرکانِ   غزال   چشم ِ   سیاه

ز روی شوق  زبانی  گزیده  می آیی

چه آش با نمکی با مساله هایی غزل

و بارباعی وچند بیت قصیده می آیی

ز تارِ زلفِ  دلآرا  و   نخلِ   پیکرِ او

یواش یواش ز اناری چشیده می آیی

عجب بحیرتم ازجانفشانی های تومن

به غمگساری جانان  سپیده  می آیی

خوشابه نزد« بشیر»(نعمتا)رسیدن تو

که دل ز ساغر و مینا  بریده می آیی

قیوم بشیر هروی

ملبورن – استرالیا

رازِ میانِ من وتو

نه  دل  ،   ز باده  و  مینا   بریده  آمده ام

نه  دست  ، از سر خوبان  کشیده  آمده ام

نه ترکِ مستی و شادی ونه زعیش ونشاط

نه وهم و، هم  ،غمی را را خریده آمده ام

****

مگو  ز  میوهء  شیرین  پیکر   و  اندام

فقط  حلالِ  چشک  را  چشیده   آمده ام

نگو سخن ز مکیدن ، نزن  گپی  ز لبان

بدانکه سخت به  مقصد  رسیده  آمده ام

یواش  یواش  زبانِ  دلم به گوشت گفت

میانِ   تو  و من  آنچه  ،  پزیده آمده ام

بگفته  اند  که  پوشیده ، رازِ  مردان را

چه طعنه هاغی ازین گپ شنیده آمده ام

بشیر! مهرِ تو از بسکه  دردلِ «نعمت»

ز خوابِ ناز،  حضورت   پریده آمده ام

نعمت الله مختارزاده

اسن – آلمان

مشاعره قیوم بشیر هروی با محترم نعمت الله مختارزاده (پیوسته به گذشته)

تاریخ نشر: چهارشنبه ۱۶  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۵ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

پیوسته به گذشته …

شماره (۳)

چه  مژده ای    بدلم   نورِ   دیده   می آیی

تو  با  ترانه  و  شعر  و  قصیده   می آیی

سراغ   تو   بگرفتم   ز    دوستانِ   عزیز

شنیده ام   که   صبا   با    سپیده  می آیی

من  ا ز   حضورِ  عزیزان  سعادتی  دارم

که  از    برای   رفاقت    حمیده  می آیی

(نیاز)  و( نعمتِ پژمان) که  همزبان منند

به همنوایی   (مشکور)   دویده  می آیی

(الهه) وار به (ناهید) و (واصل) و( پونه)

ز قصه های  دلِ   شان   شنیده  می آیی

خوشم به( نور)و(حسامی) و(یعقوب) و(فرهاد)

به  کوی (هارون) و(ترکان) تپیده می آیی

ز تیر جادوی (شهلا) که درمسیر تواست

اگر چه  یکه  و  تنها   خمیده     می آیی

کویر حادثه را  پشت  سر   گذاشته  ولی

ز  حادثات     زمانه     رهیده    می آیی

چه ناله ها که بلند است به نینوای وطن

ز سوزِ  دردِ    یتیمان   چشیده   می آیی

چرا به خاک  وطن روی صلح نمی بینیم

ز دردِ  غربت  و  بیداد  رمیده  می آیی

تویی شهنشهِ شعر وغزل به نزد« بشیر»

که چون  همای  سعادت  پریده  می آیی

قیوم بشیرهروی

ملبورن – آسترالیا

بخواهی ، یا که نخــواهی ،  به دیده می آیم

 چو قطره اشکی ز غم ها ، چکیده می آیم

خـــزانِ عــمـر رسید و چـو  بـرگ  پائیزی

 بــه آهِ ســـــردِ یـتـیـمان ،  رسـیده می آیم

بـه درد و غـصه و سوز و گدازِ بیوه زنان

 گهــی فــتـــاده و گــاهـــی خــزیده می آیم

ز چـــاکِ ســیـنــۀ مادر که در عزای پسر

 جگــــر کباب و ، به دنـدان جویده می آیم

چو پایِ مــانـــده و ، بازوی خستۀ پدران

 بــه دیـــــده خــــارِ مغیلان ، خلیده می آیم

بــه طبعِ بسته و ، با خاطــراتِ افــســـرده

 کـــمـانِ قـــــامـتِ ، ســـروِ خـمیده می آیم

ز سرخِ گونــه و از ســردِ سینـــۀ معشوق

 به زرد و گرمیِّ عاشـق ،  سزیده می آیم

فــــلک کـــباب شــوی ع المی  کباب کدی

 که زهـــرِ هجــرِ وطن  را چشیده می آیم

هـمـین  بس است و ، ازین بیشتر مسوزانم

 که جان  بــه سِیر و بســی دل کفیده می آیم

وطن خـــراب  شد از دستِ چند ، بازنگر

 حــجــاب ، از  رخِ شان ، برکشیده می آیم

ز جـــورِ طـــالب و بــیــدادِ گـلبدینِ  خطـا

 بــــرهـنــــه پـــا و گــریبان دریده می آیم

ز نــنــگِ عـــابــدیِّ سرخــمِ فــــلان شده

 صــدای جــامن و زنگش ، شنیده می آیم

ز تـــنگــــران و هـم از نوکران  و دلالان

 بــــه افـتــخار ، ز تک تک بریده می آیم

به سازِاجنبی ، کرزی به رقص ، میگوید

 بـــه هـــر درامـــه و فـلمی چلیده می آیم

چرا که خامۀ «نعمت» کنون به جولانست

دگر نه ، پـا ز گلـیـمـم  ، کـشـیده  می آیم

نعمت الله مختارزاده

اسن – آلمان

مشاعره قیوم بشیر هروی با محترم نعمت الله مختارزاده (پیوسته به گذشته)

تاریخ نشر: سه شنبه ۱۵ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۴ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

پیوسته به گذشته …

شماره (۲)

شبی  صدای  دلم  را ،  شنیده می آیی

برای   مرهم   زخمم    دویده  می آیی

فغان و ناله بلند است  ز روزگارِ فراق

برای   وصل  فراقت    تپیده   می آیی

شکسته  بال  و پر مرغِ   بیقرار دریغ

به بال جان  و  دلت  پر پریده  می آیی

تو پادشه ی  غزلخوانِ   هم  دیار منی

به بزم شعر  و غزل  نورسیده می آیی

سروده هایی قشنگت نشانِ مهرووفاست

ز روی صدق و صفا  و عقیده می آیی

بیا ببین که بغربت گذشت عمر« بشیر»

تو نعمتی وچو« نعمت » دمیده می آیی

قیوم بشیر هروی

ملبورن – آسترالیا

بـلــــی ،  صـــدای   دلــــت  را   شــنیده  می آیم

بــه پــــا و پَـــر نـه ،  ولــیکن  بــه دیده  می آیم

مفاصل آب، چو سیماب و خشک  رگ رگ و پی

چـــو مـــــرغ بســــملِ در خــــون  تـپـیده می آیم

تــــو ای شـــهـنـشــــۀ اقــلـیـمِ  هـفـتگــانـۀ  شعر

بـــــه  بـــارگـاۀ  حـضورت  ،  ســــزیده  می آیم

گــــدای تـشــنه لـبــــم  در کـَـوِیر  حــادثــه هـــا

ســـحابِ فــاصــــلــه هــــا را  دریـــــده  می آیم

بـــه ســوءِ قصدِ من ، هـــردم فلک  بــه صیادی

بـبـیـن کــــه هـمـچـــو غــــــزالِ رمـیده می آیم

( بشیرِ ) « نعمتِ » دیــدار ، می رسد به خیال

ز هست و ، بــود و ، نـبـودم ، رهـــیده می آیم

جــنــابِ مـــحــتــرمِ  ( اکــبــرِ حـســامـی )  را

بـــــه شــــاهــــدی و قــضـاوت خَـنـیده می آیم

کـــه شـــایـــدم ز محـبـت ،  بـبـخـشــدم فـخری

بـســـانِ ذره ، بــــــه خوشبختِ شِـــیده می آیم

پـسـنـد ( نازیِّ نـور ) و ( سـعـیـده جانِ وثیق)

چــو کُحلِ مِـــهــر، بــه چشمان کشیده می آیم

(کمنتِ )  (صالحه جـانِ  وهــابِ  واصــل ) را

ز بــــاغِ شــعــر و ادب ، چـیـده چـیـده می آیم

(حمیدِ ) محترم و، (ذکریا ) و ،( هــارون ) و

( نـیـاز ) و ( نـعمـت تـرکـان ) ،حـمـیده می آیم

( گلیِّ پونِـه ) و ( ناهـیـد ) و ، ( فِ احـراری)

حــضـورِ تـک تـک شــان ، بــا قـصـیده می آیم

ســپاس و حُـرمت و تکبیر و احــتـرام  و دُرود

بــه خـوانِ « نـعـمـتِ » یـــاران پَــــزیده می آیم

نعمت الله مختار زاده

اسن – آلمان

مشاعره قیوم بشیر هروی با محترم نعمت الله مختارزاده

تاریخ نشر: سه شنبه ۱۵ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۴ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

از نخستین روزهای ماه فبروری ۲۰۱۲ مشاعره ای داشتم با دوست فرهیخته و شاعر

گرامی جناب نعمت الله جان مختارزاده که متأسفانه مدت زیادی می شود از جناب 

ایشان اطلاعی ندارم ، امیدوارم صحت شان خوب باشد و بزودی شاهد حضور

مجدد شان در جمع فرهنگیان  بوده و از خوانش سروده های زیبای شان

لذت ببریم. با این امید تصمیم گرفتم  روزانه بخشی ازین  مشاعره را

خدمت شما خواننده گان گرانقدر پیشکش نمایم، هرچند قسمت هایی

از آن قبلآ بصورت پراگنده به نشر رسیده، امید مورد پسند

عزیزان واقع شود.

باعرض حرمت

قیوم بشیر هروی

چهارم جون ۲۰۲۴ میلادی 

ملبورن – آسترالیا

قسمت (۱)

شبی به  دربِ  سرایت   دویده  می آیم

شکوفه های دلم  چیده   چیده  می آیم

بهار حسن ت و بس  عالمی دگر دارد

چو قطره قطرهِ  باران چکیده  می آیم

ز بس خمارِ می نابِ  آن  لبانِ  تو ام

شراب شوق  ترا سر کشیده  می آیم

صدای ناله ی مرغِ شکسته بال و پرم

ز   ماورای   طبیعت  شنیده  می آیم

من ازسکوت سحرگه بدل هراسم نیست

برای دیدنت ای ماه ، سپیده می آیم

اجل اگر  دهدم  مهلتی  برای وصال

بگو « بشیر» ز دل و جان تپیده می آیم

قیوم بشیر هروی
ملبورن – آسترالیا

شــبـی   صــدای   دلـت  را ،  شـنـیـده می آیم

بـــه کـوچه  باغِ   وجودت ،  خـمـیـده می آیم

شکسـتـه بــــال و پَــرَم از جـفای جـبـرِ زمان

بـه بـالِ جان  ، بـــه  هــوایــت پریـده می آیم

خراب و بیخود و مستم ز زهرِ هجـــــر و فراق

بـــه فــرق  فـــرقِ  وجـــودم   دویـده می آیم

چـمـن چـمـن گـــلِ خــاطــــر نـثـارِ مـرمـرِ تن

بــه روی بـســتـرِ  خــوابـت  خـزیـده می آیم

مـلــیـحِ  لحــنِ  تــو ، آبِ  حیات   می بخـشد

بــه کــام و حلـقِ وصالــت   چکـیـده می آیم

بـه اقـتـفـای سرودِ ( بشیر ) ، از « نعمت »

بـه کــولـــه بــارِ ادب ، پُــر نشـیده می آیم

نعمت الله مختار زاده
اسن – آلمان

صنع توشیح

تاریخ نشر : یکشنبه ۲ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

اوایل سال ۲۰۲۰ مشاعره ای داشتم با دوست گرامی ام

جناب نعمت الله مختار زاده که اینک دو سروده را از آن

مشاعره انتخاب و تقدیم شما عزیزان می نمایم.

قیوم بشیر هروی

ملبورن – آسترالیا

صنع توشیح

ق –  قاصدی  آورد   پیغامی    که   دل   نارام   شد

ی –  یک دو بیتِ داشت گویا اینکه رزم  اعلام  شد

و –   وعده  های  بزمِ  ما  آخر شدی   پا   در  هوا

م –   مشکلی  پیدا  و  رنگِ   خامه  ها  اتمام    شد

ب –  بسکه عزمِ  بزم کردم  ، لنگ  شد  پای   خرم  

ش –  شکوه های پیهمِ  دل ،  طبعِ  ما   را   دام  شد  

ی –  یکطرف  بزمِ  دل  و  سوی   دگر رزمِ  حریف  

ر –   راهِ   ناهموار و صبحِ    صادقِ  ما  شام  شد 

ه –   های و هوی رزمیان و هوی  و های   بزمیان 

ر –   راست گویم ( صنع توشیح ) خدمتش  انجام شد   

و –   وقتی  پاسخ آمدی  چند بیت  بر ما تند و تیز   

ی –  یادگارِ « نعمت » اما ، این  چنین اعزام  شد    

نعمت الله مختارزاده

صنعِ توشیح
ن –   نعمتا ! از شعر تو  این  قلبِ من  آرام شد
ع –   عالمی پر ازصفا بر روح  و جان الهام شد 
م –    می توانم  گویمت  هستی   شهنشاهِ  غزل
 ت –   کاین سرودِ همدلی هایت  چنین اعلام  شد  
 ا –     ایکه از مهر و محبت  آنچه داری بر دلت
  ل –   لاجواب ماند  سخن چون  دل  اسیرِ دام شد  
ل –   لازمست بی پرده گویم شاعرِخوش مشربی
 ه –    هم دلی هایت همه  بر جان  و دل انعام شد  
م –    میشود گویم به بزم شعرهر آنچه گفته ایی 
خ –   خالی ازمکروریا بود،  کاینچنین  افهام شد  
ت –   تا تو باشی همنوا در بزم دل ای  هم سخن  
ا –   انتظارت می کشم  چون  آتشی در  کام  شد 
ر –  ره دراز و صبر بسیار و  تمنا   بی  حساب 
ز –   زانچه دارد  بزمِ موعود  بهرِ آن   اقدام شد 
ا –  ایکه  از هر قصه ات  صد  آرزو   آید  پدید  
د –   دمبدم د یدم  که  آخر وعده ها  فرجام  شد  
ه –   هرچه گفتم  پاسخی بر شعرِ زیبای  تو بود  
         پوزشی خواهد« بشیر» چون حرفها اتمام شد    

قیوم بشیر هروی
۱۸ جنوری ۲۰۲۰ 

بخیر گذشت

تاریخ نشر سه شنبه ۲۳ میزان  ۱۳۹۸ –  ۱۵  اکتوبر  ۲۰۱۹ هالند 

بخیر گذشت

گویند   که  حادثه   خبر  می  نکند

گر کرد  خبر ،  مگو اثر می  نکند

ادامه نوشته…

سپاه طنز

نعمت الله مختار زاده

تاریخ نشر سه شنبه ۱۶ حوت ۱۳۹۰ –  ششم مارچ ۲۰۱۲

بــــرهـنــــه پـــا و گــریبان دریده

نعمت الله مختار زاده

تاریخ نشر دو شنبه  ۱۵ حوت ۱۳۹۰ –  پنجم  مارچ ۲۰۱۲

کویر حادثه

نعمت الله مختار زاده

تاریخ نشر  یکشنبه  ۱۴ حوت ۱۳۹۰ –  چهارم  مارچ ۲۰۱۲

بـلــــی ،  صـــدای دلــــت  را  شــنیده  می آیم

بــه پــــا و پَـــر نـه ،  ولــیکن بــه دیده می آیم

مفاصل آب، چو سیماب و خشک رگ رگ و پی

چـــو مـــــرغ بســــملِ در خــــون تـپـیده می آیم

ادامه نوشته…

پر و بال شکسته

نعمت الله مختار زاده

تاریخ نشر  شنبه  سیزدهم حوت ۱۳۹۰ –  سوم  مارچ ۲۰۱۲

شــبـی صــدای  دلـت  را ، شـنـیـده می آیم

بـــه کـوچه  باغِ  وجودت ، خـمـیـده  می آیم

شکسـتـه بــــال و پَــرَم از جـفای جـبـرِ زمان

بـه بـالِ جان ،  بـــه هــوایــت  پریـده می آیم

ادامه نوشته…