بیداد روزگار
( هجدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : چهارشنبه مؤرخ ۱۲ قوس (آذر) ۱۴۰۴ خورشیدی – ۳ دسامبر ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
بیداد روزگار
افسوس که چون نخلِ خزان گشتیم و بیبر
افتاده به طوفانِ حوادث ، همه بیسر
سوزیم چو شمعی به شبستانِ مُصیبت
چون صیدِ گرفتار به دمِ تیغ و خنجر
ویران شده خانه ، زِ هجومِ شبِ تیره
خاموش شد از کلبه نوایِ مهرِ مادر
بُردند زِ ما نورِ خرد ، علم و معارف
بستند زِ ما راهِ جهان، راهِ سراسر
از صحنۀ دنیا عقب مانده وطن، وای
از دست شد آن عزّت و فرهنگِ برابر
بیدادگران میشکنند بال و پَرِ ما
در خون کشند خستهدلان، غرق به خنجر
بگرفت وطن چهرۀ محزون و پریشان
آیینهٔ تاریخ پر از غصّه و مضطر
از خاکِ شهیدان وطن لاله دمیده
وز خونِ جوانان شکُفت آتشِ سنگر
بیدادگرِ دَهر به نیرنگ و فریبش
بست از وطنم راهِ شرف ، راهِ مُظفر
اما به خدا شعلهٔ آتش به دلِ ماست
میجوشد ازین درد به جان غیرتِ دیگر
پامال شده انصاف، حقوقِ مدنی مُرد
هیچ چاره نمانده، کجاست قاضی و داور؟
با دست دعا بر درِ حق باش بشیرم
تا حق گشاید به وطن راهی مُنور
بشیر احمد بشیر شیرینسخن
یکشنبه ۲۳ نوامبر ۲۰۲۵
بسیار زیبا سرودید جناب شیرین سخن عزییز ، قلم تان همیشه رنگین و طبع تان رسا باد.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی
ملبورن – استرالیا